Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "farsa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Ubu Król czyli Polacy
Autorzy:
Jarry, Alfred
Współwytwórcy:
Boy-Żeleński, Tadeusz
Niedziałkowska, Marta
Kozioł, Paweł
Data publikacji:
2011-11-22
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Modernizm
Dramat
Farsa
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Alfred Jarry, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński, wyd. Towarzystwo Wydawnicze Rój, Warszawa 1936
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Tytuł:
Kuglarze w dramat walą. Adam Polewka i szopkowo-farsowe inspiracje w dramaturgii dwudziestolecia międzywojennego
The Jugglers Play at Drama: Adam Polewka and the Farce Inspiration in the Dramaturgy of the Interwar Period
Autorzy:
Nabiałek, Magda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1449482.pdf
Data publikacji:
2021-07-15
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
dramat
kabaret
szopka
farsa
igrce
dwudziestolecie międzywojenne
drama
cabaret
farse play
interwar period
Opis:
Artykuł podejmuje refleksję nad związkami polskiego dramatu okresu dwudziestolecia z takimi formami widowiskowymi jak szopka, farsa, kabaret czy cyrk. Celem rozważań jest próba wskazania możliwych ścieżek badawczych w rozważaniu tego istotnego dla dramaturgii lat 20. i 30. problemu. Centrum rozważań staje się twórczość Adama Polewki - jego szopki polityczne, a przede wszystkim zapis widowiska Igrce w Barbakanie przygotowywanego na Dni Krakowa w 1938 roku. Autorka poddaje lekturze krytycznej wstęp, którym Polewka opatrzył powojenne wydanie tego tekstu. Jej zdaniem w tym odautorskim komentarzu zawarte są cenne wskazówki dotyczące sposobu funkcjonowania w dwudziestoleciu międzywojennym form takich, jak szopka czy cyrk.   
The article reflects on the connections between the Polish drama of the interwar period with such stage performances as a nativity play, farce, cabaret, and circus. The text attempts to point to the possible inquiries into this important problem of the dramaturgy of the 1920s and 1930s. The author concentrates on Adam Polewka himself and his political farse plays, especially the record of Igrce w Barbakanie, a performance prepared for the Cracow Days in 1938. She reads critically the introduction to the post-war edition of this text. In her opinion, this authorial commentary includes precious information about such stage forms of the interwar period as a farse play and circus.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2021, 18; 121-135
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kyōgen, japońska komedia szalonych słów i komedia dell’arte
Kyōgen, the Japanese Comedy of Crazy Words and Dell’arte Comedy
Autorzy:
Zalewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179179.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
kyōgen
Japanese theatre
comedy
farce
commedia dell’arte
Italian theatre
teatr japoński
komedia
farsa
teatr włoski
Opis:
Japońska farsa kyōgen kształtowała się w ścisłym związku z teatrem nō i początkowo była formą w dużym stopniu improwizowaną; później teksty sztuk zaczęto ustalać i spisywać w ich pełnym brzmieniu. Artykuł przedstawia język sztuk kyōgen, ich stałe elementy, takie jak przedstawienie się na początku, sposoby reagowania na słowa drugiego aktora, i powtarzające się w wielu tekstach stałe zdania lub frazy. Do XIX wieku teatr japoński rozwijał się bez kontaktu z teatrem europejskim, można jednak dostrzec pewne zbieżności pomiędzy farsą kyōgen a włoską commedia dell’arte, dlatego też formy te zostały skonfrontowane i wyliczone zostały podobieństwa i różnice.
Kyōgen, a form of Japanese comic theater, was created and developed alongside Noh theater and in the beginnings it was mostly improvised on stage. Later, the actors started to write down whole texts of kyōgen pieces. In this article the language of kyōgen drama is discussed, especially some of the frequently used elements, like the phrases used by the main character to introduce himself in the beginning, phrases used as a reaction to the words of other actors or phrases and even full sentences repeatedly used in many dramas in certain situations. Although until the 19TH century Japanese theater was functioning without any contact with European theater, some resemblances can be noticed between kyōgen and Italian commedia dell’arte. These resemblances and differences are also discussed in the article.
Źródło:
Porównania; 2016, 18; 219-238
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spojrzeć w twarz Meduzie: Jerzy Grotowski wobec romantyzmu i mitu Fausta cz. 1. „Farsa-misterium”: Faust według J.W. Goethego, Teatr Polski, Poznań, 1960
Autorzy:
Kallaus, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029797.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Jerzy Grotowski
Faust
Romanticism
farce-mystery
J.W. Goethe
myth
archetype
romantyzm
farsa-misterium
mit
archetyp
Opis:
Przedmiotem artykułu jest pierwsza z dwóch reinterpretacji mitu Fausta przez Jerzego Grotowskiego – inscenizacja Fausta według tekstu J.W. Goethego w Teatrze Polskim w Poznaniu w 1960, będąca próbą dialektycznej polemiki z romantyczną i metafizyczną wizją Goethego. Spektakl ukazuje wczesną estetykę reżysera, opisaną jako „farsa-misterium”, w której dominuje fascynacja rytuałem jako laicką formą doświadczenia religijnego. Mit Fausta jest w nim próbą konfrontacji reżysera z archetypem, którego celem jest uwolnienie energii duchowej widzów poza mitem i religią i odnowienie świadomości wspólnoty przez wzbudzenie grozy. Celem rozważań jest wykazanie, że historia Fausta ma dla Grotowskiego istotne znaczenie jako wcielenie mitu, poprzez które realizują się dążenia Grotowskiego do przełamania traumy śmierci i przekroczenia ograniczeń kondycji ludzkiej, typowe dla wrażliwości romantycznej.
The subject of this paper is the first of the two re-interpretations of the myth of Faust by Jerzy Grotowski –  the performance of Faust by J.W. Goethe in the Polish Theatre in Poznań (1960), in which Grotowski enters into polemics with Goethe’s romantic and metaphysical vision. The spectacle shows Grotowski’s early aesthetics called as “farce-mystery”, displaying his fascination with ritual as a performative secular alternative to religious experience. The myth of Faust shows his creative confrontation with the archetype, which aims to liberate the spiritual energy beyond religion and myth to renew the community’s sense of the sacred. The author sets out to prove that the story of Faust is of crucial significance to Grotowski as an incarnation of myth that helps him to cope with the trauma of death and go beyond the limits of human condition, which reveals his romantic sensibility.  
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2021, 16, 11; 609-630
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatralne boyowanie (1). Miejsce francuskiej farsy w polskim teatrze międzywojennym z perspektywy recenzenta — Tadeusza Żeleńskiego (Boya)
Place of the French farce in the Polish interwar theatre from the perspective of theater critic — Tadeusz Żeleński (Boy)
Autorzy:
Ignaczak, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035989.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
teatr XX wieku
dramaturgia francuska
farsa; komedia
Tadeusz Żeleński (Boy)
krytyka teatralna
theater of the twentieth century
French dramaturgy
French farce
comedy
theatre critics
Opis:
This article, the first in the series, is devoted to the work of Żeleński-Boy as a theater critic. In his witty feature articles Boy discussed theatrical performances, sharing with the audience his view on the quality of the theatre programme, way of adapting literary texts, actors’ skills of creating a stage role. The article presents the views of Boy on shaping the repertoire of Polish theaters of the interwar period, especially with regard to the French farce and comedy. On their basis Boy demonstrated diversity of tradition of Polish and French theater and explained the impact of historical conditions on the differences in the treatment of stage entertainment.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2015, LXX; 101-117
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies