Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "farmakoterapia," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Polipragmazja – istotny problem w codziennej praktyce lekarskiej
Autorzy:
Dudzińska, Marta
Zwolak, Agnieszka
Neć, Monika
Kurowska, Maria
Malicka, Joanna
Smoleń, Agata
Kowalczyk, Mariusz
Tarach, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551785.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
polipragmazja
farmakoterapia
interakcje lekowe
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 3; 222-224
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezsenność – istotny problem w codziennej praktyce lekarskiej – doniesienia wstępne
Autorzy:
Dudzińska, Marta
Neć, Monika
Zwolak, Agnieszka
Malicka, Joanna
Kiszczak-Bochyńska, Ewa
Smoleń, Agata
Tarach, Jerzy
Daniluk, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552206.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
bezsenność
jakość życia
farmakoterapia
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2015, 2; 90-93
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Depresja u osób z chorobą nowotworową. Rozpoznawanie i leczenie – aspekty praktyczne
Depression in patients with cancer. Diagnosis and treatment in clinical practice
Autorzy:
Murawiec, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066236.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
choroba nowotworowa
depresja
diagnoza
farmakoterapia
Opis:
Comorbidity between depression and cancer is a common condition. It depends on many variables such as cancer location or phase of the illness, but as a rule this situation should not be neglected. The reasons for providing diagnosis and treatment in patients with cancer and depression are to diminish suffering of the ill person and to improve the outcome of the treatment. It is known based on scientific literature that the rates of mortality are higher in patients with both cancer and depression. Depression has negative effect on patients adherence to diagnostic and therapeutical procedures. Complains of depressed patients can have detrimental effect on professional satisfaction of oncologist. Another mportant reason for diagnosing patients with depression are higher economical burden of this group of patients caused by this condition to the health system. The paper presents data about the incidence of depression in cancer patients, the diagnostic criteria of depression and basic information about its pharmacological treatment.
Współwystępowanie depresji oraz choroby nowotworowej jest stanem częstym, choć współczynniki współistnienia obu chorób różnią się w zależności od takich czynników jak umiejscowienie nowotworu oraz faza choroby nowotworowej. Depresja powinna być rozpoznawana u pacjentów onkologicznych ze względu na wiele czynników, takich jak: potrzeba zmniejszenia cierpienia osoby chorej, negatywny wpływ depresji na wyniki leczenia choroby podstawowej oraz współpraca z zespołem leczącym w procesie diagnostyczno-terapeutycznym. Kluczowe znaczenie ma także zwiększona umieralność osób, u których nowotworowi towarzyszy depresja. Istotnym czynnikiem jest również zwiększenie kosztów procesów diagnostyki i terapii w grupie ze współistnieniem obu chorób. Nie bez znaczenia jest też wpływ dolegliwości zgłaszanych przez osoby chore, a wynikających z depresji na satysfakcję z pracy lekarzy onkologów. Praca omawia rozpowszechnienie i zasady rozpoznawania depresji oraz jej leczenia farmakologicznego u pacjentów z chorobami nowotworowymi.
Źródło:
OncoReview; 2012, 2, 3; 201-208
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie pacjentów z przewlekłą dyskopatią
Autorzy:
Borzęcki, Andrzej
Wójtowicz-Chomicz, Katarzyna
Sidor, Katarzyna
Makara-Studzińska, Marta
Borzęcki, Paweł
Salasa, Ewa
Święs, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551514.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
rehabilitacja
dyskopatia
fizykoterapia
kinezyterapia
farmakoterapia
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samoleczenie w przewlekłej chorobie żylnej
Autorzy:
Barański, Kamil
Chudek, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551645.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
samoleczenie
przewlekła choroba żylna, kompresjoterapia
farmakoterapia
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 4; 577-581
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samoleczenie w przewlekłej chorobie żylnej
Autorzy:
Barański, Kamil
Chudek, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553095.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
samoleczenie
przewlekła choroba żylna
kompresjoterapia
farmakoterapia
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2011, 4; 577-581
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pacjenci z przewlekłą niewydolnością żylną w dobie COVID-19 i ryzyko zakrzepowe – wskazówki dotyczące leczenia zachowawczego chorych wynikające z podstaw patofizjologii
Autorzy:
Krasinski, Zbigniew
Krasińska, Aleksandra
Markiewicz, Szymon
Zieliński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391292.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przewlekła niewydolność żylna
żylaki
farmakoterapia
COVID-19
Opis:
Obecne ograniczenia w leczeniu operacyjnym, a także ograniczenia dotyczące aktywności zawodowej i sportowej związane z pandemią COVID-19, nakazują szukanie rozwiązań w postępowaniu terapeutycznym dla olbrzymiej populacji chorych z przewlekłą niewydolnością żylną (ang. chronic venous insufficiency; CVI). Dla zrozumienia zasad farmakoterapii tej jednostki chorobowej autorzy posłużyli się danymi dotyczącymi epidemiologii oraz patofizjologii CVI. Przytoczyli też najnowsze dane dotyczące leków wenoaktywnych i zaleceń, których należy przestrzegać. Syntetycznie podsumowali dane z piśmiennictwa oparte na EBM (ang. evidence-based medicine). Ma to być odpowiedź na pytanie: jak postępować w czasie pandemii z chorymi, którzy mają żylaki lub – szerzej – przewlekłą niewydolność żylną?
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 2; 43-52
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terapia zaburzeń lękowych – problem wyboru leku w praktyce lekarza podstawowej opieki zdrowotnej
Therapy of anxiety disorders – the problem of choosing a drug in the primary health care physician’s practice
Autorzy:
Święcicki, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033466.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
benzodiazepines
hydroxyzine
pharmacotherapy of anxiety
farmakoterapia lęku
benzodiazepiny
hydroksyzyna
Opis:
Anxiety disorders are the most prevalent mental disorders. A vast majority of patients with such problems are treated by the primary health care physicians. In practice, the most available form of treatment at this level of health care is pharmacotherapy. The most frequently chosen drugs belong to the group of benzodiazepines. Benzodiazepine anxiolytics exhibit the commonly known advantages: they are effective in the short run and very well tolerated. A bit less attention is paid to their severe disadvantages. These disadvantages comprise first of all: inclination to induce dependence which is often connected with the need to increase the dose of the drug to obtain a comparable effect, adverse impact on cognitive functions, and the risk of a significant increase in the dose of the drug after discontinuation of benzodiazepine (rebound phenomena). The article presents disadvantages and advantages of benzodiazepines and benefits connected with the use of the underestimated though effective anxiolytic – hydroxyzine. The results of controlled studies point to the efficacy of this drug in therapy of generalized anxiety disorder. Hydroxyzine may be also effectively used during discontinuation of benzodiazepines. This drug does not exhibit any addictive properties and its administration does not cause disturbances in cognitive functions. Psychotherapy continues to be the basic form of treatment of anxiety disorders, but its use in everyday medical practice conditions is often very difficult. In pharmacotherapy of anxiety the use of hydroxyzine is safer than the use of benzodiazepines, and it is often equally effective. Also other drugs, which are not discussed extensively in this article, such as antidepressants in the group of selective serotonin reuptake inhibitors, buspirone and pregabalin, exhibit significant anti-anxiety effects.
Zaburzenia lękowe są najczęściej występującymi zaburzeniami psychicznymi. Znaczna większość chorych z tego typu problemami jest leczona przez lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej. W praktyce najbardziej dostępną formą leczenia na tym poziomie opieki medycznej jest farmakoterapia. Najczęściej wybierane leki należą do grupy benzodiazepin. Anksjolityki benzodiazepinowe mają powszechnie znane zalety – są skuteczne przez krótki okres oraz bardzo dobrze tolerowane. Nieco mniejszą uwagę poświęca się ich poważnym wadom. Do wad tych należą przede wszystkim: skłonność do wywoływania uzależnienia, często połączona z koniecznością zwiększania dawki leku w celu uzyskania porównywalnego efektu, niekorzystny wpływ na funkcje poznawcze oraz ryzyko istotnego zwiększenia dawki leku po odstawieniu benzodiazepiny (objawy z odbicia). W artykule omówiono wady i zalety benzodiazepin oraz korzyści związane ze stosowaniem niedocenianego i skutecznego anksjolityku, jakim jest hydroksyzyna. Wyniki badań kontrolowanych wskazują na skuteczność tego leku w terapii zaburzenia lękowego uogólnionego. Hydroksyzyna może być również skutecznie stosowana podczas odstawiania benzodiazepin. Lek nie ma właściwości uzależniających, a jego podawanie nie powoduje zaburzeń funkcji poznawczych. Podstawową formą leczenia zaburzeń lękowych pozostaje psychoterapia, jednak jej stosowanie w warunkach codziennej praktyki medycznej jest często bardzo trudne. W przypadku prowadzenia farmakoterapii lęku stosowanie hydroksyzyny jest wyjściem bezpieczniejszym niż stosowanie benzodiazepin, często równie skutecznym. Istotne działanie przeciwlękowe wywierają także inne leki, nieomawiane szerzej w tym artykule, takie jak leki przeciwdepresyjne z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, buspiron, pregabalina i inne.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 1; 85-94
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Raz jeszcze o leczeniu bólu receptorowego – czy warto łączyć diklofenak z witaminami grupy B?
Once again on the treatment of nociceptive pain – is it worth to combine diclofenac with B vitamins?
Autorzy:
Białecka, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029797.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
farmakoterapia bólu
niesteroidowe leki przeciwbólowe
witaminy z grupy B
Opis:
Spine pain is a  frequent ailment with a  complex pathophysiology. The guidelines for treatment oscillate between physiotherapeutic procedure, pharmacotherapy and surgical treatment. It seems that every patient requires an individual approach which is especially important in case of elderly patients – due to multiple morbidities and polytherapy. The article presents the benefits and the limitations of the therapy applying diclofenac and B vitamins in the treatment of pain, mainly osteo-articular pain. Diclofenac belongs to the group of non-steroidal analgesic and anti-inflammatory drugs. It demonstrates high therapeutic efficacy in the scope of nociceptive pain, however, it also causes significant adverse effects including arterial hypertension. The analgesic effect of group B vitamins has not been fully explained; it seems that they may affect the increase of the secretion of serotonin in the central nervous system, regulate afferent conduction in the scope of the spinal cord or – as indicated by some, more optimistic, authors – enhance the release of endogenous opioids. The article includes information referring to combining both drugs in the context of the efficacy and safety of treating nociceptive pain.
Bóle kręgosłupa są częstą dolegliwością o  złożonej patofizjologii. Wytyczne dotyczące leczenia oscylują między postępowaniem fizjoterapeutycznym, farmakoterapią a leczeniem operacyjnym. Wydaje się, że każdy pacjent wymaga indywidualnego podejścia, co jest szczególnie ważne w  przypadku chorych w  starszym wieku  – ze względu na wielochorobowość i politerapię. Artykuł przedstawia korzyści i ograniczenia terapii diklofenakiem i witaminami grupy B w  leczeniu bólu, głównie o  charakterze kostno-stawowym. Diklofenak należy do grupy niesteroidowych leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Cechuje się wysoką skutecznością terapeutyczną w zakresie bólu receptorowego, ale wywołuje także istotne działania niepożądane, w tym nadciśnienie tętnicze. Działanie przeciwbólowe witamin grupy B nie jest do końca wyjaśnione; wydaje się, że mogą one wpływać na zwiększenie ośrodkowej sekrecji serotoniny, regulować przewodnictwo dośrodkowe w zakresie rdzenia kręgowego lub – jak wskazują niektórzy, bardziej optymistyczni autorzy – wzmagać uwalnianie endogennych opioidów. W artykule zawarte są informacje na temat łączenia obu leków w kontekście skuteczności i bezpieczeństwa leczenia bólu receptorowego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2017, 17, 4; 221-226
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uśmierzanie bólu pooperacyjnego w chirurgii ogólnej – zalecenia Towarzystwa Chirurgów Polskich, Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Polskiego Towarzystwa Badania Bólu oraz Polskiego Towarzystwa Znieczulenia Regionalnego i Leczenia Bólu
Autorzy:
Wordliczek, Jerzy
Zajączkowska, Renata
Dziki, Adam
Jackowski, Marek
Richter, Piotr
Woroń, Jarosław
Misiołek, Hanna
Dobrogowski, Jan
Paśnik, Krzysztof
Wallner, Grzegorz
Malec-Milewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392399.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zalecenia
ból
leczenie bólu
farmakoterapia
chirurgia ogólna
postępowania okołooperacyjne
Opis:
Szacuje się, że każdego roku na świecie przeprowadzanych jest ponad 310 milionów zabiegów operacyjnych. Prawidłowe postępowanie przeciwbólowe w okresie okołooperacyjnym jest fundamentalnym prawem każdego pacjenta, zmniejsza także znacząco liczbę powikłań pooperacyjnych oraz czas i koszty hospitalizacji, szczególnie u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka (ASA III-V), poddawanych rozległym zabiegom chirurgicznym oraz hospitalizowanych w oddziałach intensywnej terapii. Pomimo tak istotnych argumentów przemawiających za prowadzeniem skutecznej analgezji w okresie okołooperacyjnym, u blisko 79% pacjentów operowanych w trybie hospitalizacji oraz 71% pacjentów operowanych w trybie ambulatoryjnym (tzw. chirurgia 1-dnia) obserwowano pooperacyjny ból o nasileniu umiarkowanym, silnym lub ekstremalnym. Dlatego też skuteczne uśmierzanie bólu pooperacyjnego powinno być jednym z priorytetów zintegrowanego, nowoczesnego postępowania okołooperacyjnego, którego składowymi poza adekwatną analgezją są wczesne odżywianie drogą przewodu pokarmowego, wczesne uruchamianie pacjentów oraz aktywna fizjoterapia. W obecnie publikowanych „Zaleceniach” zespół autorów dokonał aktualizacji poprzednich „Rekomendacji” przede wszystkim w zakresie dotyczącym metod optymalizacji uśmierzania bólu pooperacyjnego oraz nowych technik i leków wprowadzonych do terapii bólu pooperacyjnego w ostatnich latach. Zaktualizowano także algorytmy pooperacyjnego postępowania przeciwbólowego w różnych kategoriach zabiegów.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 1; 47-68
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Optimization of pharmacotherapy system for treatment of thyroid diseases in Ukraine
Optymalizacja systemu farmakoterapii w leczeniu chorób tarczycy na Ukrainie
Autorzy:
Vadziuk, Y.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052594.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
marketing analysis
pharmacotherapy
thyroid diseases
analiza marketingowa
farmakoterapia
choroby tarczycy
Opis:
Background. Recent years thyroid diseases are attracting considerable attention. On one hand, this is due to the fact that thyroid is actively reacts on environment, followed by appearance of various diseases. On the other hand, in current conditions population remains face to face with adverse impact of environment because an effective experience of the world community to fight against iodine deficiency is not implemented in Ukraine. Thus every year becomes more patients with thyroid pathology. So there becomes a need to optimize the system of healthcare provision for these patients. Material and methods. We have analyzed medications listed in Ukrainian National Formulary and studied the dynamics of its formation. A comparative analysis of UNF with the British National Formulary was conducted. The compliance of UNF with the WHO Model List of Essential Medicines was checked. Results. Comparative analysis of assortment dynamic of UNF medications for treatment and prevention of thyroid diseases showed that foreign drugs had an advantage of inclusion to formulary. The main difference between BNF and UNF is that drugs are brought in BNF only by original name. In UNF antithyroid drugs are presented by thiamazole which is absent in WHO Model List of Essential Medicines and BNF. Conclusions. We recommend to provide arguments concerning evidence of clinical and cost effectiveness of drugs included to UNF; to include drugs in UNF exclusively by original name; to include carbimazole and propylthiouracil medications into group of antithyroid drugs in UNF; to unite subsections 7.3.2 and 7.3.3 of UNF to one general subsection “antithyroid drugs”.
Wprowadzenie. Od jakiegoś czasu choroby tarczycy są obiektem znacznego zainteresowania i uwagi. Jest to z jednej strony spowodowane faktem, że tarczyca aktywnie reaguje na zmiany środowiskowe, w następstwie pojawienia się wielu chorób. Z drugiej strony w obecnych warunkach społeczeństwo staje twarzą w twarz ze szkodliwym wpływ środowiska, ponieważ na Ukrainie nikt nie stosuje się do zasad dyktowanych przez sprawne doświadczenia świata w walce z niedoborem jodu. Stąd, co roku odnotowuje się coraz większą liczbę pacjentów z patologicznymi stanami tarczycy. Dlatego też istotna jest potrzeba optymalizacji systemu służby zdrowia dostępnego dla tych pacjentów. Materiał i metody. Przeanalizowaliśmy leki wskazane w Ukraińskim Narodowym Receptariuszu oraz zbadaliśmy dynamikę jego utworzenia. Analiza porównawcza UNR z Brytyjskim Narodowym Receptariuszu została przeprowadzona. Sprawdzona została także zgodność tego dokumentu z listą leków podstawowych Światowej Organizacji Zdrowia. Wyniki. Analiza porównawcza dynamiki asortymentu leków zawartych w UNR w leczeniu i zapobieganiu chorobom tarczycy wykazała, że zagraniczne lekarstwa posiadały zaletę bycia włączonymi do Receptariusza. Podstawową różnicą między BNR a UNR jest fakt, że lekarstwa w ramach BNR są dostępne wyłącznie pod oryginalną nazwą. W UNR lekarstwa przeciwtarczycowe przedstawiane są poprzez tiamazol, który nie występuje na liście leków podstawowych Światowej Organizacji Zdrowia a także BNR. Podsumowanie. Zalecamy uargumentowanie istnienia dowodów klinicznej i kosztowej efektywności leków włączonych w UNR, włączenie leków w UNR wyłącznie w formie nazwy oryginalnej, włączenie carbimazolu oraz leków na bazie propylotiouracylu do grupy leków przeciwtarczycowych UNR, połączyć podrozdziały 7.3.2 i 7.3.3 UNR w jednej ogólny podrozdział „leków przeciwtarczycowych”.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2016, 10, 1; 10-13
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Farmakoterapia otyłości – więcej zagrożeń niż korzyści
Pharmacotherapy of obesity – more risks than benefits
Autorzy:
Owsianik, Dorota
Statek, Karlina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437808.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
farmakoterapia otyłości
zatrucie
działania niepożądane
pharmacotherapy of obesity poisoning
adverse effects
Opis:
Epidemia nadwagi i otyłości dotyczy już ponad połowy Europejczyków. Jest to problem nie tylko estetyczny, ale także związany z występowaniem wielu chorób, do których predysponuje nadmierna masa ciała. Warunkiem koniecznym do obniżenia masy ciała jest uzyskanie ujemnego bilansu energetycznego realizowane za pomocą odpowiedniej diety oraz zwiększenia aktywności fizycznej. Jest to proces długotrwały i wymagający wielu wyrzeczeń. Dla pacjentów o BMI > 30 kg/m2 zalecano wprowadzenie farmakoterapii jako metody uzupełniającej. Na przestrzeni wielu lat, w terapii otyłości, próbowano wykorzystywać różne leki o odmiennych mechanizmach działania, jednak ze względu na udokumentowane działania niepożądane były one sukcesywnie wycofywane z rynku. Mimo tego, są one stosunkowo łatwo dostępne w sprzedaży internetowej bądź też wchodzą w skład suplementów reklamowanych jako ziołowe środki wspomagające odchudzanie. W pracy przedstawiono przegląd tych związków, kładąc nacisk na potencjalne ryzyko związane z ich stosowaniem. Trud utrzymania reżimu postępowania dietetycznego sprawia, że pacjenci stają się podatni na podjęcie samodzielnego leczenia farmakologicznego. Stwarza to ryzyko nieumyślnego zatrucia lekami wspomagającymi odchudzanie.
An epidemic of overweight and obesity concerns more than half of the European population. Not only is this a problem of an aesthetic nature, but it also contributes to various diseases caused primarily by excessive body weight. In order to lose weight, it is necessary to achieve negative energy balance which can be done by means of a suitable diet and increased physical activity. The process is long-drawn-out and requires numerous sacrifices. Those patients whose BMI (Body Mass Index) is higher than 30 kg/m2 are advised to introduce pharmacotherapy as a complementing method of losing weight. Over the course of time, many different types of drugs have been used to fight obesity. However, they have been gradually withdrawn from the market due to their recorded side effects. Despite that, they are still relatively easily available online or they are included in supplements advertised as herbal weight loss enhancers. This article provides an overview of those supplements while emphasizing the potential risks involved in using them. The effort to maintain their dieting regime is the reason why patients become prone to self-reliant pharmacological treatment which puts them under the risk of inadvertent poisoning.
Źródło:
Medical Review; 2014, 3; 275-288
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jąkanie a fobia społeczna – główne zagadnienia terapii biologicznej fobii społecznej
Stuttering and Social Phobia – the Main Issues Relating to the Biological Therapy of Social Phobia
Autorzy:
Czernikiewicz, Andrzej
Woźniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892859.pdf
Data publikacji:
2020-06-28
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
jąkanie
fobia społeczna
terapia logopedyczna
farmakoterapia
stuttering
social phobia
speech-language therapy
pharmacotherapy
Opis:
Artykuł przedstawia zależności między jąkaniem i fobią społeczną, towarzyszącą często jąkaniu. W pierwszej części przedstawiono wskazówki diagnostyczne dla fobii społecznej i jąkania. W drugiej części zaprezentowano efekty leczenia fobii społecznej przy użyciu leków psychotropowych, głównie z kręgu leków przeciwdepresyjnych, które to efekty przekładają się na redukcję, a w części przypadków nawet na ustąpienie objawów jąkania. Fakt ten nie oznacza ograniczania terapii osób jąkających się z fobią społeczną tylko do podawania leków. Perspektywa zaprzestania leczenia farmakologicznego i utrzymania stanu poprawy funkcjonowania psychicznego i społecznego pacjenta wymaga nawet stosowania równoległej terapii logopedycznej nastawionej na poprawę płynności mówienia.
The article presents the relationship between stuttering and social phobia, which often accompanies stuttering. The first part presents diagnostic indications for social phobia and stuttering. The second part presents the effects of the treatment of social phobia using psychotropic drugs, mainly the antidepressants, which translate into a reduction, and in some cases even into the alleviation of stuttering symptoms. This fact does not mean limiting the therapy of people who stutter with social phobia to administering drugs. The prospect of discontinuing pharmacological treatment and maintaining the state of improving the patient’s mental and social functioning requires the use of a parallel speech-language therapy aimed at improving fluency of speaking.
Źródło:
Logopedia; 2018, 47, 1; 201-213
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Escitalopram w leczeniu zaburzeń psychicznych chorych w podeszłym wieku
Escitalopram in the treatment of mental disorders in elderly patients
Autorzy:
Sobów, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944065.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
agitation
depression
elderly
escitalopram
pharmaceutical formulation
pharmacotherapy
depresja
farmakoterapia
pobudzenie
postać farmaceutyczna
starsi chorzy
Opis:
The pharmacotherapy of mental disorders is often difficult in the elderly and might be limited by several factors, including medication side effects, drug–drug interactions as well as psychiatric and somatic comorbidities, which are all more common than in younger patients. These aspects of therapy, together with the multifactorial pathogenesis as well as a well-known increased placebo response, lead to overall lower effectiveness of drug therapies in the elderly. The choice of medication, taking into account its proven efficacy and safety, is therefore a key to a successful treatment. Escitalopram is a promising agent for treating older patients. Its pharmacodynamic selectivity, beneficial pharmacokinetic profile (including a relatively low potential of inducing drug interactions) and relatively rare incidence of severe side effects, together with acceptable efficacy in clinical trials, resulted in its common use for the treatment of mood and anxiety disorders (including those with presumable organic causes) and, recently, as a drug for agitation, aggression and psychosis that accompany dementia of the Alzheimer’s type. Additionally, escitalopram is easy to use. A once-daily schedule as well as the availability of a non-tablet formulation (oral drops) is a further advantage, particularly for patients with swallowing difficulties, gastrostomy (enteral nutrition), those who take many medications and for patients with cognitive impairment.
Farmakoterapia zaburzeń psychicznych u chorych w podeszłym wieku jest często trudna i ograniczona powszechniejszym niż u młodszych chorych występowaniem objawów niepożądanych, interakcji lekowych oraz koniecznością brania pod uwagę współchorobowości, nie tylko psychiatrycznej, ale przede wszystkim – somatycznej. Te aspekty, razem z wieloczynnikową patogenezą zaburzeń i znaczną w wielu badaniach odpowiedzią placebo, prowadzą do względnie niższych wskaźników efektywności klinicznej leczenia. Właściwy wybór leku, uwzględniający jego skuteczność i bezpieczeństwo, jest zatem kluczowy dla sukcesu terapii. Escitalopram to obiecujący lek dla starszych chorych. Jego znaczna selektywność farmakodynamiczna, korzystny profil farmakokinetyczny, w tym stosunkowo niewielki potencjał wchodzenia w interakcje lekowe, oraz dość rzadkie wywoływanie poważnych objawów ubocznych spowodowały – wraz z zadowalającymi wynikami badań klinicznych – częste i z korzyścią dla pacjentów stosowanie escitalopramu w zaburzeniach nastroju (także w tzw. organicznych) i zaburzeniach lękowych, a ostatnio jako leku korygującego zaburzenia zachowania towarzyszące otępieniu, takie jak pobudzenie, agresja czy psychoza. Dodatkowym ważnym aspektem stosowania escitalopramu jest łatwość podawania (jedna dawka na dobę) oraz dostępność postaci w kroplach, która może być szczególnie użyteczna dla chorych z problemami w połykaniu, przyjmujących wiele leków, karmionych poprzez gastrostomię czy z zaburzeniami funkcji poznawczych.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2015, 15, 2; 93-98
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies