Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "farce" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Юмористический тон как маркер авторского взгляда в комедиях Надежды Птушкиной
Humorous tone as a marker of the author’s view in Nadezhda Ptushkina’s comedies
Autorzy:
Maliutina, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2224469.pdf
Data publikacji:
2022-06-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
comedy
farce
humour
comic
tone
author of the play
Opis:
The article considers comic humour as an emotional and semantic component of the statements in two comedies written by Nadezhda Ptushkina: Paying ahead and Come and take away, which can be attributed to popular mass literature. Distinguishing between the manifestations of situational and semantic comedy and humour the article shows how the humorous tone of the character’s remarks changes the overall genre tone of the comedy. Due to the idea of how much the personality does not fit into the narrow framework of the stereotypical perception of the situation of the husband’s withdrawal from the family, the article notes the dramatic and tragic modality of the statements in the plays. At the same time, in all situations and in all manifestations of the relationship between the characters, we feel the author’s view. The author is distinguished by the ability to understand and accept a different opinion to optimistically see the possibility of preserving the family and identity of each person in the process of collisions with other opinions. Despite the author’s rejection the play retains a belief in a certain general harmony of the human soul, which is especially vividly perceived thanks to allusions to Chekhov’s plays. Techniques contribute to the removal of the author’s view and the positions of the characters: dialogue of the deaf, distancing the author’s view and the character’s position, wordplay. All these techniques contribute to overcoming the farcical nature of the conflict and its dramatization.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2022, 47, 1; 59-73
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Die Ohnmacht ist ein Syndrom von dem Österreich.“ Heimat- und Sozialmisere in den Stücken von Thomas Arzt
“POWERLESSNESS IS A SYNDROME OF AUSTRIA’S”. HOMELAND AND SOCIAL MISERY IN THE PLAYS OF THOMAS ARZT
Autorzy:
Höfler, Günther A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910300.pdf
Data publikacji:
2020-04-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Thomas Arzt
social Drama
criticism of language
farce
Austrian mood
social coldness
Opis:
Der Beitrag untersucht anhand zweier Stücke von Thomas Arzt (Die Neigung des Peter Rosegger, Totes Gebirge) literarische Darstellungsformen von Ansichten des gegenwärtigen Österreich. Der Fokus der Analyse richtet sich auf die poetisch originelle Art und Weise, in der der Dramatiker herkömmliche Motive wie Heimat, soziale Misere und österreichische Apokalypsestimmung präsentiert. Hierbei wird dargelegt, wie das transformative Spiel mit dramatischen Genres, Intertexten, signifikanten Idiomen und heimischem Liedgut eine Farce konstituiert, die aktuelle Verhältnisse und Mentalitäten transparent macht.
With reference to two plays by Thomas Arzt (Die Neigung des Peter Rosegger, Totes Gebirge), this paper examines how attitudes in contemporary Austria are represented in literature. The analysis focuses on the playwright’s poetical originality in presenting conventional themes like homeland, social misery and the Austrian sense of apocalypse. It will be argued that the transformative playing with dramatic genres, intertextuality, significant idioms and local song material is in fact a farce exposing current circumstances and mentalities.
Źródło:
Studia Germanica Posnaniensia; 2019, 40; 53-61
0137-2467
Pojawia się w:
Studia Germanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Other "Hamlet" in Puppet Theatre: A Contribution to Central European Theatre Diversity of the 1980s-1990s
Autorzy:
Trefalt, Uroš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39778547.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Puppet Theatre
Central Europe
Zlatko Bourek
farce
Bunraku
Croatia theatre
aesthetics of ugliness
Shakespeare
Opis:
This study aims to address the stigmatization and reductionism of Central European culture by many scholars and to decentralize it. At the Crossing Borders with Shakespeare Since 1945 conference, the roundtable discussion raised questions about naming and defining “Central Europe” and revealed several discrepancies. However, the discussion lacked cultural, political, and historical context. To address this, the author examines a lesser-known artistic genre, puppet theatre, for answers and comparisons. Zlatko Bourek, a Croatian artist and director, offers a unique perspective on the theatre of the 1980s and serves as an example of the diversity and heterogeneity of Central European cultural expression. Bourek’s work draws from the tradition of Central European puppetry and explores connections between the Iron Curtain and Yugoslavia. His artistic style is exemplified in his adaptation of Tom Stoppard’s play Fifteen-Minute Hamlet, which masterfully condenses the entire plot of William Shakespeare’s Hamlet into a fifteen-minute performance. Bourek’s concept of combining Shakespearean tragedy with farce, presented through Japanese traditional Bunraku theatre, represents an important experiment of the 1980s. The use of syncretism and the aesthetics of ugliness are notable features of this experiment. It is a breakthrough in the perceived history of puppet theatre for adults and an aesthetic experiment in the era of Central European totalitarianism.
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2023, 28, 43; 265-275
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Entre vice et vertu : la discrète présence d’Ernest d’Hervilly dans Le Nouveau Décaméron
Between Vice and Virtue: The Discreet Presence of Ernest d’Hervilly in Le Nouveau Décaméron
Między występkiem a cnotą: dyskretna obecność Ernesta d’Hervilly w Le Nouveau Décaméron
Autorzy:
de Palacio, Marie-France
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056529.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ernest d’Hervilly
Le Nouveau Décaméron
opowiadanie
fantazyjność
Parnas
Anglia
żart
tale
fancy
Parnasse
Britain
farce
Opis:
Dans Le Nouveau Décaméron, Ernest d’Hervilly n’est désigné que deux fois pour raconter une histoire. Cette présence discrète, pour un conteur renommé et proche de Catulle Mendès, ne laisse pas de surprendre. En outre, pourquoi être allé chercher « Désirs d’ange » et « Night Bell » dans le corpus déjà considérable de ses recueils publiés ? À y regarder de plus près, les deux nouvelles sont pourtant très représentatives de la manière et de la personnalité de d’Hervilly. Ce diptyque, dont les deux volets contrastent violemment, reflète son talent de conteur, sa capacité à passer d’un genre littéraire à l’autre, son intérêt pour d’autres univers culturels et géographiques. En considérant aussi bien ces deux textes en soi que leurs paratextes lors des intermèdes entre devisants, le présent article souhaite esquisser le portrait d’un écrivain réservé et complexe, oscillant entre mélancolie et farce, sous l’étiquette un peu réductrice de « fantaisiste ».
Ernest d’Hervilly opowiada w Le Nouveau Décaméron tylko dwie historie. Musi dziwić tak skromny udział cieszącego się przecież renomą twórcy opowiadań i bliskiego znajomego Catulle’a Mendèsa. Zaskakuje też fakt, że ze swojego pokaźnego dorobku rzeczy już wydanych autor wybrał właśnie „Désirs d’ange” i „Night Bell”. Bardziej szczegółowa analiza tych utworów pozwala jednak stwierdzić, iż są one reprezentatywne dla jego stylu i osobowości. Dyptyk ten, którego oba skrzydła wyraźnie z sobą kontrastują, odzwierciedla jego talent jako autora opowiadań, ukazuje zdolność przechodzenia z jednego gatunku literackiego do drugiego oraz zainteresowanie pisarza innymi przestrzeniami kulturowymi i geograficznymi. Poddając analizie zarówno same opowiadania, jak i paratekst zawarty w przerwach pomiędzy opowieściami, artykuł stara się przedstawić portret pisarza zarazem powściągliwego i niejednoznacznego, oscylującego pod uproszczoną etykietą twórcy fantazyjnego pomiędzy melancholią a żartem.
In Le Nouveau Décaméron, Ernest d’Hervilly is requested only twice to tell a tale. Such a scanty presence for such a well-known author, and friend of Catulle Mendès, is somewhat surprising. And why select “Désirs d’ange” and “Night Bell” from amongst the plentiful works he had already published? Both stories, however, aptly show d’Hervilly’s style and spirit. They stand in deep contrast to, and mirror, his talent as a story-teller, his ability to vary the tales, and his interest in various geographical areas. Whilst considering these two tales, as well as the paratexts in between, this article aims to describe the portrait of a writer who is both complicated and modest, and who is constantly oscillating between jest and melancholy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 107-123
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kyōgen, japońska komedia szalonych słów i komedia dell’arte
Kyōgen, the Japanese Comedy of Crazy Words and Dell’arte Comedy
Autorzy:
Zalewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179179.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
kyōgen
Japanese theatre
comedy
farce
commedia dell’arte
Italian theatre
teatr japoński
komedia
farsa
teatr włoski
Opis:
Japońska farsa kyōgen kształtowała się w ścisłym związku z teatrem nō i początkowo była formą w dużym stopniu improwizowaną; później teksty sztuk zaczęto ustalać i spisywać w ich pełnym brzmieniu. Artykuł przedstawia język sztuk kyōgen, ich stałe elementy, takie jak przedstawienie się na początku, sposoby reagowania na słowa drugiego aktora, i powtarzające się w wielu tekstach stałe zdania lub frazy. Do XIX wieku teatr japoński rozwijał się bez kontaktu z teatrem europejskim, można jednak dostrzec pewne zbieżności pomiędzy farsą kyōgen a włoską commedia dell’arte, dlatego też formy te zostały skonfrontowane i wyliczone zostały podobieństwa i różnice.
Kyōgen, a form of Japanese comic theater, was created and developed alongside Noh theater and in the beginnings it was mostly improvised on stage. Later, the actors started to write down whole texts of kyōgen pieces. In this article the language of kyōgen drama is discussed, especially some of the frequently used elements, like the phrases used by the main character to introduce himself in the beginning, phrases used as a reaction to the words of other actors or phrases and even full sentences repeatedly used in many dramas in certain situations. Although until the 19TH century Japanese theater was functioning without any contact with European theater, some resemblances can be noticed between kyōgen and Italian commedia dell’arte. These resemblances and differences are also discussed in the article.
Źródło:
Porównania; 2016, 18; 219-238
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spojrzeć w twarz Meduzie: Jerzy Grotowski wobec romantyzmu i mitu Fausta cz. 1. „Farsa-misterium”: Faust według J.W. Goethego, Teatr Polski, Poznań, 1960
Autorzy:
Kallaus, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029797.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Jerzy Grotowski
Faust
Romanticism
farce-mystery
J.W. Goethe
myth
archetype
romantyzm
farsa-misterium
mit
archetyp
Opis:
Przedmiotem artykułu jest pierwsza z dwóch reinterpretacji mitu Fausta przez Jerzego Grotowskiego – inscenizacja Fausta według tekstu J.W. Goethego w Teatrze Polskim w Poznaniu w 1960, będąca próbą dialektycznej polemiki z romantyczną i metafizyczną wizją Goethego. Spektakl ukazuje wczesną estetykę reżysera, opisaną jako „farsa-misterium”, w której dominuje fascynacja rytuałem jako laicką formą doświadczenia religijnego. Mit Fausta jest w nim próbą konfrontacji reżysera z archetypem, którego celem jest uwolnienie energii duchowej widzów poza mitem i religią i odnowienie świadomości wspólnoty przez wzbudzenie grozy. Celem rozważań jest wykazanie, że historia Fausta ma dla Grotowskiego istotne znaczenie jako wcielenie mitu, poprzez które realizują się dążenia Grotowskiego do przełamania traumy śmierci i przekroczenia ograniczeń kondycji ludzkiej, typowe dla wrażliwości romantycznej.
The subject of this paper is the first of the two re-interpretations of the myth of Faust by Jerzy Grotowski –  the performance of Faust by J.W. Goethe in the Polish Theatre in Poznań (1960), in which Grotowski enters into polemics with Goethe’s romantic and metaphysical vision. The spectacle shows Grotowski’s early aesthetics called as “farce-mystery”, displaying his fascination with ritual as a performative secular alternative to religious experience. The myth of Faust shows his creative confrontation with the archetype, which aims to liberate the spiritual energy beyond religion and myth to renew the community’s sense of the sacred. The author sets out to prove that the story of Faust is of crucial significance to Grotowski as an incarnation of myth that helps him to cope with the trauma of death and go beyond the limits of human condition, which reveals his romantic sensibility.  
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2021, 16, 11; 609-630
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatralne boyowanie (1). Miejsce francuskiej farsy w polskim teatrze międzywojennym z perspektywy recenzenta — Tadeusza Żeleńskiego (Boya)
Place of the French farce in the Polish interwar theatre from the perspective of theater critic — Tadeusz Żeleński (Boy)
Autorzy:
Ignaczak, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035989.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
teatr XX wieku
dramaturgia francuska
farsa; komedia
Tadeusz Żeleński (Boy)
krytyka teatralna
theater of the twentieth century
French dramaturgy
French farce
comedy
theatre critics
Opis:
This article, the first in the series, is devoted to the work of Żeleński-Boy as a theater critic. In his witty feature articles Boy discussed theatrical performances, sharing with the audience his view on the quality of the theatre programme, way of adapting literary texts, actors’ skills of creating a stage role. The article presents the views of Boy on shaping the repertoire of Polish theaters of the interwar period, especially with regard to the French farce and comedy. On their basis Boy demonstrated diversity of tradition of Polish and French theater and explained the impact of historical conditions on the differences in the treatment of stage entertainment.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2015, LXX; 101-117
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strukturen der systematischen Nichtverfolgung von Nazitätern in der Bundesrepublik Deutschland
Autorzy:
Schenk, Dieter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/700421.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Germanistów Polskich
Tematy:
Law enforcement on Nazi criminals being inadequate, former Nazis working in the public service, Denazification being a farce, Turn in the 1990s, consensus on how to condemn Nationalsocialism
Opis:
Until 2005 just 3,9 percent of 172 294 known Nazi criminals have been sentencend. Just 1147 among them have been sentenced for homicide. It’s a disgrace. One may rightly say, Germany has become guilty for a second time. 30 percent of Germans thought of the Nuremberg Trials as being a relapse into barbarism. At least. 40 percent thought sentences were excessive. There’s one essential reason for law enforcement being a failure: Many former Nazis returned to West Germany’s public service. The so-called denazification was a farce. During the 1950s the Allies were in favor of former SS and Gestapo members being integrated into justice and police forces, as with the Cold War escalating there was a need for ‚specialists‘ fighting communism. Even though there were some show trials in the German Democratic Republic (GDR), former Nazis were adopted to East Germany’s public service. Thus, in 1951 16,1 percent of officials in the SED-Party had been members of the NSDAP. In the 1990s former Nazis have lost their influence on German public life. Nowadays there’s a broad consensus on how to condemn Nationalsocialism.
Źródło:
Zeitschrift des Verbandes Polnischer Germanisten; 2014, 3, 1
2353-656X
2353-4893
Pojawia się w:
Zeitschrift des Verbandes Polnischer Germanisten
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies