Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "family saga" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Reportażowa saga rodzinna. Fuzja gatunków i dziennikarska archiwistyka
Reportage family saga. The fusion of genres and journalistic archivistics
Autorzy:
Żyrek-Horodyska, Edyta Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046327.pdf
Data publikacji:
2019-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Family saga
reportage
family story
Opis:
W niniejszym artykule omówiona została reportażowa saga rodzinna – gatunek będący połączeniem dziennikarskiej sprawozdawczości z pamięciową narracją. Przedmiotem analiz uczyniono książki Fałszerze pieprzu Moniki Sznajderman oraz Dom z dwiema wieżami Macieja Zaremby Bielawskiego. Tomy te są przykładem osobliwego nurt pisarstwa non-fiction opierającego się na reporterskiej rekonstrukcji i osobistym zaangażowaniu autora. Celem artykułu jest przedstawienie reportażowej sagi rodzinnej jako struktury łączącej w sobie elementy powieści rodzinnej, autobiografii, eseju oraz reportażu. Jej cechą charakterystyczną jest dokonywana przez piszącego eksploracja przeszłości, do której dostęp zapośredniczony został poprzez dziennikarskie i pozadziennikarskie źródła informacji.
This article discusses the reportage family saga – a genre that combines journalistic reporting with memory narrative. In my research I focused on two books: Fałszerze pieprzu by Monika Sznajderman and Dom z dwiema wieżami by Maciej Zaremba Bielawski. These books can be treated as examples of an autobiographical trend visible in the field of non-fiction writing. Both are based on the reporter’s reconstruction and personal involvement of the author. The aim of the article is to present the reportage family saga as a complex structure combining elements of a family novel, autobiography, essay and reportage. The writer explores the past events and gains the access to them using journalistic and non-journalistic sources of information.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2019, 62, 4; 133-148
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Saga rodzinna — próba uporządkowania i konceptualizacji gatunku
Family Saga — an Attempt to Organize and Conceptualize the Genre
Autorzy:
Zatora, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579228.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
family saga
family novel
genology
genre of literature
Opis:
This article presents a review of family sagas theory (family novels) as a genre. A family saga derives from Medieval Saga, but in contemporary meaning it is an extensive epic story about the history of the family. The purpose of the article is to organize earlier concepts and create a consistent model of a traditional family saga. It is also an introduction to the study of contemporary representations of this genre.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2017, 60, 2 (122); 25-41
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Style ojcostwa w trylogii znad rozlewiska Małgorzaty Kalicińskiej
The styles of fatherhood in the trilogy from the Backwater
Autorzy:
Bolińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189929.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
historia
ojciec
style ojcostwa
trylogia mazurska
saga rodzinna
kultura
history
father
paternity styles
Masurian trilogy
family saga
culture
Opis:
Wprowadzenie. Artykuł wprowadza typologię stylów ojcostwa, przede wszystkim z perspektywy psychologiczno-pedagogicznej i kulturowej, oraz przedstawia wybrane kreacje ojcostwa w przestrzeni literackiej. Jako przykład powieściowego, wieloaspektowego,zmieniającego się historycznie i kulturowo obrazu ojcostwa posłużyła trylogia Małgorzaty Kalicińskiej, w której skład wchodzą książki Dom nad rozlewiskiem, Powroty nad rozlewiskiem i Miłość nad rozlewiskiem. Cel. Celem artykułu jest zrekonstruowanie obrazu ojcostwa wykreowanego w powieściach o charakterze rodzinnej sagi, z dominującą pozycją narracji pamiętnikarskiej prowadzonej z kobiecej perspektywy. Materiały i metody. Artykuł ma charakter opisowo-analityczny, wykorzystuje narzędzia charakterystyczne dla pracy filologa i historyka literatury oraz pedagoga (m.in. elementy kulturowej teorii literatury, historii rodziny i wychowania, eksplikację tekstu). Wyniki. Z analizy trzech powieści Małgorzaty Kalicińskiej (w tym szczególnie konstrukcji postaci ojców) oraz gruntownej kwerendy literatury przedmiotu poświęconej kategorii ojcostwa wynika, że autorka mazurskiej sagi uchwyciła obraz męskiego rodzicielstwa w jego różnorodnych odmianach. Na tle historii rodu przedstawionego w perspektywie patriotycznej, osiadłego w północnej części ziem polskich, obok wyraźnie zarysowanych bohaterek kobiecych, pisarka umieściła portrety kilku mężczyzn, których ojcostwo, przeżywane na tle przemian społecznych i kulturowych, miało odmienny charakter.
Introduction. The article introduces a typology of styles of fatherhood, primarily from a pedagogical and cultural perspective, and presents selected creations of fatherhood in the literary space. An example of a fictional, multifaceted, historically, and culturally transforming image of fatherhood is the trilogy by Małgorzata Kalicińska: House by the Backwater, Returns the Backwater and Love over the Backwater. Aim. The aim of the work is to reconstruct the image of fatherhood created in the family saga novels, with a dominant position of the female memoir narrative. Materials and methods. The article is descriptive and analytical in nature, it uses materials characteristic to the work of a philologist and a literary historian as well as to an educator (including elements of cultural theory of literature, family history and upbringing, explication of the text). Results. The analysis of three novels by Małgorzata Kalicińska (including particularly the construction of the characters of fathers) and a profound query of the subject literature devoted to the category of fatherhood, show that the author of the Masurian saga captured the image of male parenthood in its different varieties. On the background of the history of a lineage, presented as Polish patriots who settled in the northern part of the Polish lands, the author portrayed, next to some clearly outlined female heroines, several men whose fatherhood, against the background of cultural and social transformations, had different characters.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2022, XXIX, (4/2022); 25-40
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Жизнь Матвея Кожемякина" Максима Горького: рефлексии по поводу жанра
„The Life of Matvei Kozhemyakin” by Maxim Gorky: Reflecting on the Genre
Autorzy:
Szymonik, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651189.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Максим Горький
жанр
сага
„Жизнь Матвея Кожемякина”
Maxim Gorky
„The life of Matvei Kozhemyakin”
genre
family saga
Opis:
The paper takes up the problem of the genre of Maxim Gorky’s novel/novella The Life of Matvei Kozhemyakin (1911). The author of the article finds the discussed work synthetic in terms of genre, indicating features of various genres (annals, saga, autobiography, several varieties of the novel, including historical, social, and family novel) which form in it a harmonious artistic whole. Following the interpretations of Jerzy Lenarczyk, Ivo Pospíšil and other scholars, the author of the article puts forward the family saga as the predominating generic component and emphasizes that “the family idea” (mysl semeinaia) influenced many of Gorky’s works and shaped their generic structure.
В статье рассматривается проблема жанра повести/романа Максима Горького Жизнь Матвея Кожемякина (1911). Автор статьи считает жанр повести синтетическим, ибо в произведении обнаруживаются черты многих жанров, составивших единое художественное целое. В нeм можно отыскать родство с древними летописями/сказаниями, с дневником, а также с несколькими романными разновидностями: с историческим, общественно-бытовым и семейным романами. Вслед за Ежи Ленарчиком, Иво Поспишилом и др. исследователями, автор статьи считает жанровой доминантой произведения семейную хронику, так как во многих горьковских произведениях важное место занимала «семейная мысль», требующая соответствующего ей жанрового оформления.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2019, 12; 99-108
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Teppiche sind aus Geschichten gewoben“. Problematisierungen generationalen Erzählens in NINO HARATISCHWILIS Das achte Leben (Für Brilka) und JETTE STECKELS Inszenierung am Thalia Theater Hamburg
“Carpets are woven from stories”. Problems of generational storytelling in NINO HARATISCHWILI’S Das achte Leben (Für Brilka) and JETTE STECKEL’S adaptation at the Thalia Theater Hamburg
„Dywany utkane są z historii”. Problematyzaja narracji pokoleniowych w powieści NINO HARATISCHWILI Das achte Leben (Für Brilka) oraz inscenizacji JETTY STECKEL w Teatrze Thalia w Hamburgu
Autorzy:
Lempp, Felix
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032396.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
NINO HARATISCHWILI
JETTE STECKEL
powieść pokoleniowa
adaptacja teatralna
niemiecka literatura współczesna
niemiecki teatr współczesny
Family Saga
Theatrical Adaptation
Contemporary German Literature
Contemporary German Theatre
Generationenroman
theatrale Adaption
deutschssprachige Gegenwartsliteratur
deutschsprachiges Gegenwartstheater
Opis:
In NINO HARATISCHWILIS Roman Das achte Leben (Für Brilka) versucht die Erzählerin Niza vergeblich, die sowjetische Geschichte Georgiens und die individuelle Geschichte ihrer Familie zwischen 1900 und 2006 aufeinander bezogen darzustellen. Der Aufsatz argumentiert, dass in den Defiziten des Erzählprogramms Nizas Widersprüche einer für den Generationenroman typischen Erzählpoetik produktiv gemacht werden, der es nicht gelingt, individuelle, familiäre und politische Geschichte zu einem sinnstiftenden Narrativ zu verbinden. Am Ende des Romans steht deshalb ein Medienwechsel von der literarischen Geschichtsdarstellung zu ihrer performativen Verkörperung im Tanz, in dem die theatrale Adaption des Romans, wie sie JETTE STECKEL 2017 am Thalia Theater Hamburg inszenierte, bereits angelegt ist.
In NINO HARATISCHWILI’S Das achte Leben (Für Brilka) the novel’s narrator, Niza, unsuccessfully attempts to relate Georgia’s Soviet history and her family’s history between 1900 and 2006. The paper argues that the deficits in Niza’s narrative programme are actually productive contradictions, which are typical of the narrative poetics of the generational novel, in that it does not succeed in synthesising the individual, familial and political histories into one meaningful narrative. The end of the novel therefore changes to a new medium: from the literary representation of history, to its performative embodiment in dance. This anticipates the theatrical adaptation of the novel by JETTE STECKEL at the Thalia Theater Hamburg in 2017.
W powieści NINO HARATISCHWILI Das achte Leben (Für Brilka) (Ósme życie – dla Brilki) narratorka Niza podejmuje nieudane próby przedstawienia radzieckiej historii Gruzji oraz związanej z nią indywidualnej historii swojej własnej rodziny w latach 1900-2006. Artykuł dostrzega w deficytach opowiadania Nizy sprzeczności. Wynikają one z wykorzystania poetyki narracyjnej, charakterystycznej dla powieści pokoleniowej, której nie udaje się powiązać ze sobą historii indywidualnej, rodzinnej i politycznej w jedno, mające wspólny sens opowiadanie. Koniec powieści posługuje się w związku z tym nowym medium: rezygnuje z literackiego opowiadania o historii i przechodzi do jej performatywnego ucieleśnienia w tańcu. Antycypuje ono adaptację teatralną, jaką była w 2017 r. inscenizacja JETTY STECKEL w Teatrze Thalia w Hamburgu.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2020; 91-107
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modele nienormatywnych rodzin w dyskursie polskich tele-sag
Non-Normative Family Models in the Discourse of Polish TV Sagas
Autorzy:
Arcimowicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459010.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Studiów Amerykańskich
Tematy:
rodzina nienormatywna
tele-saga
dyskurs
płeć kulturowa
seksualność
ideologia
non-normative family
TV series
discourse
gender
sexuality
ideology
Opis:
W Polsce tele-sagi są najpopularniejszymi programami, które skupiają uwagę milionów widzów każdego dnia. Analiza ilościowa i jakościowa siedmiu seriali telewizyjnych (M jak miłość, Na dobre i na złe, Barwy szczęścia, Klan, Plebania, Samo życie, Na wspólnej) pozwala stwierdzić, iż rodzina w tele-sagach jest jedną z najważniejszych wartości i stanowi centralny element dyskursu. Należy jednak dodać, że poszczególne modele rodziny zajmują w dyskursie serialowym różne pozycje. Najbardziej eksponowana jest rodzina nuklearna oparta na małżeństwie. Nienormatywne struktury rodzinne – takie, jak: rodzina monoparentalna, bezdzietne małżeństwa czy pary kohabitujące – nie są wprawdzie piętnowane, ale na ogół zajmują mniej ważne miejsce w strukturze seriali. Dyskurs dotyczący rodziny jest limitowany w tym sensie, że w serialach nie ma „klasycznych” patchworków rodzinnych, relacji poliamorycznych, związków LAT czy DINKS. W analizowanych serialach nie występują rodziny transpłciowe i związki lesbijskie. W najpopularniejszych tele-sagach zidentyfikowałem tylko jedną rodzinę homoseksualną, tworzoną przez gejów. Trzeba również dodać, że we wszystkich polskich serialach widoczne są stereotypy dotyczące nienormatywnych zachowań seksualnych i ról płciowo-kulturowych.
In Poland, TV sagas are the most popular programmes that focus the attention of millions of viewers every day. The quantitative and qualitative analysis of seven TV series (M jak miłość, Na dobre i na złe, Barwy szczęścia, Klan, Plebania, Samo życie, Na Wspólnej) leads to the conclusion that the notion of family in TV sagas is one of crucial values and constitutes the central element of the discourse. It is worth adding that particular family models take various positions in the discourse. The most prominent is nuclear family based on marriage. Non-normative family structures, such as mono-parental childless married couples as well as couples cohabiting are not actually stigmatised but usually hold less important place in the structure of the series. The discourse concerning family is limited inasmuch as in the series there are no “classical” family patchworks, polyamorous relationships, or LAT and DINKS relationships. In the series under scrutiny here there appear no transsexual families or lesbian relationships. I managed to identify just one homosexual family made up of gays. It is also significant to add that all the Polish series perpetuate stereotypes of non-normative sexuality and gender.
Źródło:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer; 2013, 8; 10
1689-6637
Pojawia się w:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies