Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "family practitioner" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Implementation of Concept of competence in the field of activity of a family physician
    Autorzy:
    YEVTUSHENKO, Iuliia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/457766.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski
    Tematy:
    competence
    general practitioner - family physician
    medicine
    Opis:
    The article analyzes various approaches to the definition of “competence”. The content of the notion “competence” is specified. The list of the competences of a family physician is considered and analyzed.
    Źródło:
    Edukacja-Technika-Informatyka; 2016, 7, 1; 170-174
    2080-9069
    Pojawia się w:
    Edukacja-Technika-Informatyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Edukacja w zakresie insulinoterapii i samokontroli pacjentów z cukrzycą w podstawowej opiece zdrowotnej – doniesienie wstępne
    Education in insulin therapy and self-monitoring in diabetic patients in family practice setting – a preliminary report
    Autorzy:
    Mizik-Łukowska, Małgorzata
    Gacka, Małgorzata
    Adamiec, Rajmund
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030533.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cukrzyca
    insulinoterapia
    samokontrola
    edukacja
    lekarz rodzinny
    diabetes
    insulin therapy
    self-monitoring
    education
    family practitioner
    Opis:
    The aim of this paper was to assess the compliance with the basic principles of insulin self-administration and the selfmonitoring of blood glucose levels. Materials and methods: The study was conducted using author’s anonymous questionnaire to be completed by patients receiving insulin therapy. The questionnaires were completed by 73 patients (72% with type 2 diabetes, 18% with type 1 diabetes) who visited their family physician during the period of 3 months in 2013. Results: A total of 22 patients did not comply with the recommended interval between the administration of premeal insulin and a meal, 24 patients never measured their blood glucose levels after a meal, and as many as 57 respondents did not practice periodic self-measurements of night-time blood glucose levels. Most patients (42 respondents) reported the hospital as a place of insulin therapy training, whereas regional outpatient clinics (physicians and nurses) came second. Only 6 respondents reported diabetes clinics as the place of training. Also, 6 respondents stored their currently used insulin in a refrigerator. Conclusions: Patients receiving insulin therapy require a continuous re-education as well as periodic verification of the basic principles for the use of insulin therapy and the self-monitoring of blood glucose levels.
    Celem pracy była ocena przestrzegania podstawowych zasad podawania insuliny i samokontroli glikemii u pacjentów z cukrzycą. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono za pomocą autorskiej anonimowej ankiety wypełnianej przez pacjentów stosujących insulinoterapię. Ankietę wypełniły 73 osoby (72% z cukrzycą typu 2, 18% z cukrzycą typu 1), które zgłosiły się do lekarza rodzinnego w ciągu 3 miesięcy w 2013 roku. Wyniki: Zaleconego przedziału czasowego pomiędzy podaniem insuliny doposiłkowej a posiłkiem nie przestrzegało 22 pacjentów, 24 nigdy nie oznaczało glikemii po posiłku, a aż 57 nie prowadziło okresowych pomiarów glikemii nocnych. Najwięcej chorych podawało szpital jako miejsce szkolenia z zakresu insulinoterapii (42 osoby), w drugiej kolejności wymieniano przychodnię rejonową (lekarz i pielęgniarki). Tylko 6 osób wskazało jako miejsce szkolenia poradnie diabetologiczne. Również 6 osób przechowywało aktualnie stosowaną insulinę w lodówce. Wnioski: Pacjenci przyjmujący insulinę wymagają ciągłej reedukacji i okresowej weryfikacji podstawowych zasad stosowania insulinoterapii i samokontroli glikemii.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 2; 177-185
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podejrzenie zespołu dziecka maltretowanego – zmora lekarza pediatry?
    Suspicion of the battered child’s syndrome – a paediatrician’s nightmare?
    Autorzy:
    Czerżyńska, Magdalena
    Tyrakowska, Zuzanna Judyta
    Zalewska-Kurza, Patrycja
    Wiśniewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033866.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    battered child syndrome
    diagnostics
    general practitioner/family doctor
    zespół dziecka maltretowanego
    lekarz pierwszego kontaktu
    diagnostyka
    Opis:
    Child abuse may occur across all cultural, social and ethnic groups. Children may be abused by adults, adolescents, their own peers, and institutional workers alike. Whenever a suspicion arises concerning violence or other kind of abuse being possibly inflicted on a child, immediate thorough medical investigation is absolutely essential, and the child’s behaviour, appearance and development evaluated. Multispecialist diagnostics may be necessary, including the available imaging modalities. Abuse symptoms include abnormal patterns of child’s and parents’ behaviour, explanations concerning the injuries that are inconsistent with the actual clinical picture, delay in seeking medical attention, parents ignoring or downplaying the child’s injuries, seemingly strained relations between parents and the child. Parental attitudes that may be indicative of child abuse tend to be a result of alcohol dependence, drug addiction, or a deviation. At times, aggression or particular strictness towards the child may be observed. Whenever sexual or physical abuse is suspected, the child should immediately be referred to a hospital for further observation and accessory investigations. Relevant institutions should also be contacted and collaborated with. Child abuse seems to be on the rise, with more cases each year. Simultaneously, various social measures are undertaken aimed at ensuring assistance to the victims, and counteracting violence and abuse. It should be remembered that the treating doctor is obliged to report a suspicion of abuse taking place to the relevant authorities immediately upon taking its suspicion.
    Do krzywdzenia dzieci może dochodzić we wszystkich grupach kulturowych, społecznych oraz etnicznych. Mogą być one maltretowane przez osoby dorosłe, młodzież, rówieśników bądź też przez pracowników placówek, w których przebywają. Przy podejrzeniu stosowania przemocy wobec dziecka konieczne jest natychmiastowe przeprowadzenie szczegółowego wywiadu oraz oceny zachowania, wyglądu i rozwoju dziecka. Niezbędna może się okazać wielospecjalistyczna diagnostyka, a także wykorzystanie dostępnych badań obrazowych. Do objawów świadczących o istnieniu problemu przemocy należą: atypowe zachowania rodziców i dzieci, tłumaczenia dotyczące urazu niezgodne ze stanem faktycznym, opóźnione zgłoszenie się do lekarza specjalisty w celu otrzymania pomocy medycznej, lekceważenie problemu przez rodziców, nienaturalne relacje pomiędzy rodzicami a dzieckiem. Zachowania rodziców, które mogą świadczyć o stosowaniu przemocy, są w przeważającej większości przypadków wynikiem choroby alkoholowej, narkomanii lub dewiacji. Niekiedy można zaobserwować agresję, surowość wobec dziecka. W przypadku podejrzenia przemocy fizycznej bądź seksualnej w stosunku do dziecka należy natychmiast skierować je do szpitala, w celu dalszej obserwacji oraz wykonania badań dodatkowych. Powinno się także podjąć współpracę z odpowiednimi instytucjami. Zjawisko przemocy wobec dzieci nasila się z roku na rok. Jednocześnie są podejmowane różnorodne przedsięwzięcia społeczne mające na celu niesienie pomocy osobom krzywdzonym oraz przeciwdziałanie przemocy. Należy pamiętać, że lekarz pierwszego kontaktu ma obowiązek zawiadomić o przestępstwie organy ścigania, gdy tylko pojawi się podejrzenie, że dziecko jest maltretowane.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 4; 431-438
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozycja lekarza podstawowej opieki zdrowotnej w państwach Europy Środkowo-Wschodniej
    Position of Primary Care Physicians in Central and Eastern European Countries
    Autorzy:
    Kujawska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/525694.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    lekarz ogólny/lekarz rodzinny
    podstawowa opieka zdrowotna
    dostępność
    general practitioner (GP)/family doctor
    primary health care
    access to service
    Opis:
    Państwa Europy Środkowo-Wschodniej w okresie powojennym rozwinęły systemy zdrowotne oparte na modelu Siemaszki. Zakładał on rozwój stacjonarnej i specjalistycznej opieki zdrowotnej, pomijając podstawową opiekę zdrowotną i rolę lekarzy ogólnych w systemie. Od ponad 20 lat w państwach Europy Środkowo-Wschodniej przywraca się właściwą pozycję lekarzom rodzinnym i podstawowej opiece zdrowotnej. Celem artykułu jest określenie pozycji lekarza rodzinnego/ogólnego i systemu podstawowej opieki zdrowotnej oraz porównanie dostępności do świadczeń ambulatoryjnych w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Państwa Europy Środkowo-Wschodniej mają niskie wydatki na ochronę zdrowia w porównaniu z krajami Europy Zachodniej. Lekarze rodzinni/ogólni pełnią rolę strażników (gatekeepers) dostępu do bardziej specjalistycznej i droższej opieki zdrowotnej. Pomimo kształcenia z zakresu medycyny rodzinnej, występuje niedobór lekarzy pierwszego kontaktu, szczególnie na obszarach wiejskich. Występują utrudnienia w dostępie do opieki zdrowotnej i w jej ciągłości. Systemy podstawowej opieki zdrowotnej w państwach Europy Środkowo-Wschodniej są systemami słabymi.
    In the postwar period, Central and Eastern European (CEE) countries developed health systems based on the Semashko model. It focuses on the development of hospital care and secondary health care, completely ignoring primary care and the role of primary care physicians in the system. For more than 20 years, CEE countries have been trying to reinstitute the due position of family physicians and primary care. The aim of this article is to determine the position of primary care physicians in the health care system, and to compare the availability of basic health services in Central and Eastern European countries. CEE countries have low spending on health care compared to Western European countries. Family doctors play the role of gatekeepers for access to more specialist and expensive health care. Despite family medicine education, there is a shortage of primary care physicians, especially in rural areas. There are barriers to access and continuity of health care. Primary health care systems in CEE countries can be characterized as weak systems.
    Źródło:
    Problemy Zarządzania; 2017, 3/2017 (69), t.1; 67-81
    1644-9584
    Pojawia się w:
    Problemy Zarządzania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies