Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "exile" wg kryterium: Temat


Tytuł:
戦争を<耐え忍ぶ心>へのアンチテーゼ—秋元松代の戯曲『常陸坊海尊』(1964)を中心にー
The Spirit to “Survive” the War – a Play by Akimoto Matsuyo, Hitachibō Kaison (Kaison, the Priest of Hitachi)
Autorzy:
Tateoka, Kumi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810782.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Stowarzyszenie Badań Japonistycznych
Tematy:
Akimoto Matsuyo
Kaison
Yoshitsune
folklore
theater play
myth of the noble exile (kishuryūritan).
Opis:
Akimoto Matsuyo (1911–2001) is one of the few female playwrights of the Shōwa Period. Her master was Miyoshi Jūrō, a renowned figure of the proletarian theater. He taught Akimoto the art of detailed realism. Akimoto’s great fascination with folklore, an obvious influence of Yanagida Kunio, drove her meticulous fieldwork. In places forgotten and irrelevant to the main course of history, she explored the sensitivity of those in deep connection with local traditions and used this research in her plays. Her play Hitachibō Kaison (Kaison, the Priest of Hitachi) is based on a legend that featured Yoshitsune. Kaison first betrays his lord, later changes his life completely – goes about retelling his sins, and in the end refuses to eat and becomes a virtuous living incarnation of Buddha (ikibotoke). The story opens with the scene of Tokyo children being evacuated at the end of the Pacific War. The children unexpectedly become absorbed into the world of Kaison’s legend. The comeback of the folk magic theme, posing a contrast with postwar Japan’s modern rationalization, is a unique phenomenon in the literature of the late 1950’s. It also somehow relates to the interest in Japanese folklore and sensuality present in the works of the playwrights of the 1960’s, like Tarayama Shūji or Kara Jūrō. Akimoto, however, does not see Japanese folklore only in contrast to modernity. In her play Muraoka Iheijiden (The Life of Muraoka Iheiji, 1960) she describes a simple man from the countryside, Muraoka, who initially dedicates himself to helping women sold abroad to China and South-East Asia, but later, due to misguided patriotism, changes his approach and by the end abandons all the “deceived” women. In the play Kasabuta Shikibukō (Meditation on Our Lady of Scabs, 1969) Akimoto deals with the pain and suffering of the common people. Basing her story on folk beliefs glorifying the figure of Izumi Shikibu, Akimoto shows the suffering of a mother and a wife that both long for the recovery of a mentally handicapped man who lost his faculties due to a coal-mining accident. Although not explicitly, the play addresses the topic of the psychological construct of selfish patriotism that throughout the 20th century allowed Japan to slip further and further into military conflict starting with the Russo-Japanese War. After the wars were over it still brought suffering to people, who now became victims of a quasi-war, that is, the rapid economic development. In Muraoka Iheijiden the sincere, whole-hearted modern day love of the common countryside people towards their home areas, the neighborly love, all become abused by the power of the state. In Kasabuta Shikibukō, the anti-modern world of myth and folktale – with all its relations, including male-female relationships, eventually ends up twisted by the greed for power that comes with economic development (the national system). Both on the surface and in the inner depths of society, salvation (meaning to live like a human being) becomes an empty slogan (symbol), repeated by simple people devoid of any escape, whose only rescue is in the faith that salvation will come. The author shows it most vividly in one of the scenes from Hitachibō Kaison. The children who are beingevacuated from Tokyo start evoking the name of “Lord Kaison” (Kaison-sama) unaware of the meaning behind those words. In the article I would like to examine how theater plays portray the similarities between the belief in kishuryūritan tales glorifying the defeated, and the imperial system that supported Japanese wars during the era of militarism.
Źródło:
Analecta Nipponica; 2017, 7; 105-119
2084-2147
Pojawia się w:
Analecta Nipponica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Экзистенциализм Витольда Гомбровича и Георгия Иванова
Existentialism of Witold Gombrowich and Georgij Ivanov
Autorzy:
Malcew, Leonid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481377.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Gombrowich
Ivanov
existentialism
exile literature
Opis:
In the present article a comporative analysis of the novel Ferdidurke by Gombrowich and the story Disintegration of Atom by George Ivanov that were published at the same time and that were interpreted as an artistic realization of the existential ideals is offered. An analysis of philosophic sense of these works is based on aesthetic antinomism of Berdayev who told the difference between an synthetic and an analytic types in modernist art of the XXth century.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2015, 1, XX; 75-81
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Шляхта западного края в политике российской империи во второй половине XIX века: Леопольд Валицкий и его имение Озёры
Autorzy:
Mulina, Svetlana
Radiuk, Aleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787953.pdf
Data publikacji:
2021-03-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zesłanie syberyjskie
powstanie styczniowe
szlachta
Leopold Walicki
polityka rosyjska na terenie ziem zabranych
majątek Jeziory
Siberian exile
uprising of 1863
gentry
Leopold Valitski
Russian policy in Western region
estate Oziory
Opis:
Szlachta zachodniego kraju w polityce imperium rosyjskiego w drugiej połowie XIX wieku: Leopold Walicki i jego majątek Jeziory W artykule analizowana jest polityka caratu wobec uprzywilejowanej grupy społecznej ziem zabranych na przykładzie biografii ziemianina Leopolda Walickiego z guberni grodzieńskiej. Jego życiowa droga była zdeterminowana przez sytuację polityczną w kraju i złączona z losem jego majątku Jeziory. Podobnie jak większość drobnego ziemiaństwa, Walicki na początku swojej kariery realizował się w służbie państwowej i dopiero po otrzymaniu spadku znacząco zmienił się jego status bytowy. Rozlegle dobra, rodzinne skarby, wpływ na lokalną społeczność – wszystko złożyło się na to, że jego osobą szczególnie interesowały się władze rosyjskie. Mimo że był osobą apolityczną, Leopold został skazany za udział w powstaniu styczniowym i zesłany do guberni irkuckiej, a jego majątek skonfiskowano. Proces przejęcia Jezior przez skarb państwa świadczył o tym, że zmiana formy własności łączyła się ze wzrostem korupcji i różnych nadużyć ze strony cywilnej i wojskowej administracji carskiej. W wyniku konfiskaty i sekwestracji majątków uczestników powstania wiele tych gospodarstw zostało zrujnowanych. Шляхта западного края в политике российской империи во второй половине XIX века: Леопольд Валицкий и его имение Озёры В статье рассматривается политика царизма по отношению к привилегированному сословию Западного края на примере биографии помещика Гродненской губернии Леопольда Валицкого. Его судьба формировалась под влиянием политической обстановки в регионе и была тесно связана с судьбой имения Озёры. Сначала Валицкий реализовывал жизненный путь типичного безземельного шляхтича, зарабатывающего канцелярской работой, и только после получения наследства стал влиятельной личностью в Гродненской губернии. Большое имение, обширные родственные связи, влияние на местное население – все это способствовало повышенному вниманию властей к фигуре Валицкого. Будучи далеким от политики, он был осужден за участие в восстании 1863 г. и сослан на поселение в Иркутскую губернию. Судьба конфискованного у Валицкого имения Озеры показывает, что передел земельной собственности в Западном крае в пользу русского землевладения сопровождался ростом злоупотреблений чиновничества и хищнических амбиций местной бюрократической верхушки. В результате масштабной акции по секвестированию и конфискации имений местной шляхты, многие земельные владения пришли в упадок.
В статье рассматривается политика царизма по отношению к привилегированному сословию Западного края на примере биографии помещика Гродненской губернии Леопольда Валицкого. Его судьба формировалась под влиянием политической обстановки в регионе и была тесно связана с судьбой имения Озёры. Сначала Валицкий реализовывал жизненный путь типичного безземельного шляхтича, зарабатывающего канцелярской работой, и только после получения наследства стал влиятельной личностью в Гродненской губернии. Большое имение, обширные родственные связи, влияние на местное население – все это способствовало повышенному вниманию властей к фигуре Валицкого. Будучи далеким от политики, он был осужден за участие в восстании 1863 г. и сослан на поселение в Иркутскую губернию. Судьба конфискованного у Валицкого имения Озеры показывает, что передел земельной собственности в Западном крае в пользу русского землевладения сопровождался ростом злоупотреблений чиновничества и хищнических амбиций местной бюрократической верхушки. В результате масштабной акции по секвестированию и конфискации имений местной шляхты, многие земельные владения пришли в упадок.
The article deals with the tsarist’s policy towards nobility of Empire’s Western region on the example of the landlord Leopold Valitski from Grodno governorate. His fate was determined by the political situation in the region and closely intermingled with the fate of his estate Oziory. Valitski, as the majority of landless nobility, started his career as a clerk and only after coming into fortune had become an authoritative person in Grodno governorate. Large estate, broad circle of kin relations, high position in local society – all these factors made Leopold an object of particular attention of Russian authorities. Being absolutely apolitical he has been convicted of participating in uprising of 1863 and exiled into Siberia. The authors in slightly details investigate Oziory confiscation process and come to the conclusion that private property seizure by the government was followed by corruption and robbing of many estates by civil and military administration. In the result of wide scale sequestration and confiscation local gentry property lots of estates fell into decline.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 2; 79-103
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ссыльные поляки в Вологодской губернии в 19 веке: российская историография и перспективы исследования
Polish deportation in the Vologda province (Vologodskaya gubernia) in the XIXth century: Russian historiography and research perspectives
Polscy zesłańcy w guberni wołogodzkiej w XIX wieku. Rosyjska historiografia i perspektywy badawcze
Autorzy:
Liutynski, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687693.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wołogodzka gubernia
Polacy zesłańcy
rosyjska historiografia
perspektywy badawcze
Vologda province
Polish exile
Russian historiography
research perspectives
Opis:
Gubernia wołogodzka, region Imperium Rosyjskiego (w latach 1796–1917), był wykorzystywany przez rząd carski w XIX – początkach XX wieku, jako miejsce zsyłek politycznych. Pewna liczba uczestników ruchu rewolucyjnego w Królestwie Polskim w XIX wieku została zesłana na tę prowincję. Rosyjska historiografia polskich zesłańców odnosi się głównie do regionów syberyjskich, gdzie wygnańców było znacznie więcej. Istnieją interesujące i szczegółowe opracowania dotyczące polskich zesłańców w sąsiednich guberniach archangielska, wiatska i nowogrodzka. O zesłanych do Wołogdy uczestnikach powstań w Królestwie Polskim powstało kilku wydawnictw lokalnych naukowców (Бонфельд, Голикова и др.): o wysokiej rangi dowódcach wojskowych powstania listopadowego, o zesłańcach konspiracji Konarskiego i o ponad 80 uczestnikach powstania styczniowego. Na podstawie danych archiwalnych badane są epizody z życia codziennego, dane biograficzne, uogólnienia. Tematami istotnymi badawczo pozostają następujące obszary: szczegółowa analiza biografii, publikacja źródeł archiwalnych, badanie źródeł osobowych: wspomnienia zesłańców i mieszkańców.
Vologda Province, the region of the Russian Empire (1796–1917), was used in the XIX – early XX century by the tsarist government as a place of political exile. A certain number of participants in the revolutionary movement in the Kingdom of Poland in the 19th century was exiled to the province. The Russian historiography of the Polish exile mainly refers to the Siberian regions, where exiles were much larger. There are interesting and detailed studies of Polish exiles in the neighboring Arkhangelsk, Vyatka and Novgorod provinces. Several publications of local researchers (Bonfeld, Golikova, etc.) about the exiled Poles in Vologda from the Kingdom of Poland have been made: about high-ranking commanders of the November uprising, about exiles after Konarsky case and more than 80 participants of the January uprising. On the basis of archival data, episodes of everyday life, biographical data, generalizations are studied. The topic remains relevant for research in the following areas: detailed analysis of biographies, publication of archival sources, study of personal sources: memories of exiles and local residents
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2017, 17; 91-102
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Поэзия Галины Кузнецовой в контексте творчества Ивана Бунина (тематический аспект)
The Poetry of Galina Kuznetsova in the Context of Ivan Bunin’s Writing (the Thematic Aspect)
Autorzy:
Witczak, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651201.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Иван Бунин
литература русского зарубежья
поэзия русской эмиграции
Галина Кузнецова
Galina Kuznetsova
Ivan Bunin
Russian literature in exile
poetry of the émigrés
Opis:
Galina Kuznetsova was a Russian writer, poet and memorialist who belonged to the younger generation of the Russian Emigration (the first wave). Her most famous work is the so-called “Grasse Diary”. Kuznetsova’s place in the literature of the Russian emigration was determined by her liaison with Ivan Bunin. The present paper brings an analysis of certain motifs in Kuznetsova’s poetry (homeland, death, love) precisely in the context of Bunin’s poetry.
Галина Кузнецова – русская писательница, поэтесса, мемуаристка. Ее самым большим литературным достижением является Грасский дневник, в котором описывает жизнь с Иваном Буниным, который оказал сильное влияние на формирование художественной личности эмигрантки. В статье анализируются мотивы поэзии Кузнецовой (смерть, родина, любовь) в контексте лирики Бунина.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2019, 12; 109-120
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Две малые литературные формы Флориана Чарнышевича как явление литературной жизни аргентинской полонии
Two small literary forms of Florian Czarnyszewicz as a phenomenon in the literary life of the Argentine Polonia
Autorzy:
Янишевский, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832495.pdf
Data publikacji:
2019-11-22
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
литература
эмиграция
война
аргентинская полония
общественная деятельность
родная земля
малая литературная форма
literature
exile
war
Argentine Polonia
social activity
homeland
small literary form
Opis:
The article is about two stories by Florian Czarnyszewicz, written to them at the end of their lives on the subject of Argentine Polonia, to which he devoted his entire social activity. Biblical themes have been invented in the small literary forms of the writer. A short comparison was made with the works of other writers, in particular with Mikhail Sholohov. Reflections on the usefulness of exploring the small literary forms of the writer before the great ones were quoted.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2019, 19; 75-87
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żywot Polaka na Sachalinie w latach 80. i 90. XIX w. Przypadek Edmunda Płoskiego
The existence of a Pole in Sakhalin in the 80’s and 90’s of the 19th century. Edmund Płoski case
Autorzy:
Jaźwiński, Rafał
Łukawski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459852.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
inteligencja
katorga
nauczyciel
Polacy
Sachalin
zesłanie
intelligentsia
torture
teacher
Poles
Sakhalin
exile
Opis:
Artykuł dotyczy pobytu polskich zesłańców politycznych na najdalej wysuniętej na wschód, azjatyckiej części Rosji w latach 80. i 90. XIX w. Życie więźniów pokazano na przykładzie Edmunda Płoskiego, jednego z przywódców partii Proletariat, który za swoją działalność polityczną został skazany na 16 lat katorgi na Sachalinie. Bazę źródłową niniejszego artykułu stanowią pozostawione przez niego, dotąd nieznane, wspomnienia z kilkuletniego pobytu na kresach imperium rosyjskiego.
The article focuses on a stay of Polish political exiles in the far East, in the Asian side of Russia in the 80’s and the 90’s of the nineteenth century. A life of Edmund Płoski, one of the leaders of the Proletariat party, is given as an example of a life led by the exile. Płoski was sentenced to 16 years of penal servitude in Sakhalin for his political actions. The source basis consists of his previously unpublished memoirs written during his stay at the edge of Russian Empire.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 328-36
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie i heroizm ks. Władysława Bukowińskiego w Kazachstanie
The Life and Heroism of Father Władysław Bukowiński in Kazakhstan
Autorzy:
Nowak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52410670.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Heroizm
zesłaniec
cnoty
prawda
zaufanie
Heroism
exile
virtues
truth
trust
Opis:
Ks. Władysław Bukowiński żył w latach 1904-1974. Dobrowolnie poświęcił się zesłańcom – katolikom w Karagandzie. Studia prawnicze i teologiczne odbył na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Jako kapłan pracował w diecezji krakowskiej i w Łucku. Za wierność Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie spędził ponad 13 lat w więzieniach i obozach pracy Związku Radzieckiego. Po uwolnieniu służył przez 20 lat zesłańcom w Kazachstanie. Heroizm życia ks. Bukowińskiego ma swe źródło w decyzji pozostania na stałe wśród zesłańców w Kazachstanie, z pełną świadomością wszelkich konsekwencji tej decyzji. Wierność Bogu i człowiekowi oparł na heroicznych, ludzkich i ewangelicznych, wartościach i cnotach. Podstawą człowieczeństwa były dla niego cnoty kardynalne, na których budują wiara, nadzieja i miłość. Wierzył, że Bóg go potrzebuje wśród zesłańców i ufał Bogu mimo okrucieństwa ludzi, poniżających jego godność i bliźnich. Miłość Boga sprawiła, że ją zachował i nie dał się zatruć nienawiścią. Ks. Bukowiński to człowiek, dla którego pokora, ubóstwo, posłuszeństwo i czystość są dobrą nowiną o tym, jaką wartość ma prawda dla tego, kto nią żyje. Nie ulega wątpliwości, że dla ks. Władysława, który je wypełniał w stopniu heroicznym, były drogą do świętości. Dlatego 11 września 2016 został beatyfikowany w Karagandzie.
Father Władysław Bukowiński (1904-1974) voluntarily devoted himself to the exiles – Catholics in Karaganda. He studied law and theology at the Jagiellonian University in Krakow. As a priest he worked in the diocese of Kraków and Lutsk. He spent o er 13 years in prisons and labor camps of the Soviet Union due to his allegiance to God, the Church and his fatherland,. After being released, he served the exiles in Kazakhstan for 20 years. Bukowiński’s heroism of life has its source in the decision to remain among the exiles in Kazakhstan, despite his full awareness of all the consequences of this decision. He based his fidelity to God and man on the heroic human and evangelical values and virtues. For him, the cardinal virtues on which faith, hope and love are built were the basis of humanity. He believed that his presence among the exiles is God’s will and he trusted Him despite the cruelty of people who humiliated his and his fellow men’s dignity. God’s love was the cause that he kept it and did not let it be poisoned by hatred.  Bukowiński is a man for whom humility, poverty, obedience and purity are the good news about the value of truth for those who live according to that truth. There is no doubt that they were the way to holiness for Fr. Władysław, who fulfilled them in a heroic degree. On the 11 September 2016, he was beatified in Karaganda.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2018, XIV; 269-283
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie codzienne obywateli polskich w wybranych obozach w ZSRR w latach 1944–1949
Everyday life of Polish citizens in selected camps in the USSR in the years 1944–1949
Autorzy:
Arkusz, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687596.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
deportacja
radzieckie obozy pracy
zesłanie
deportation
Soviet labor camps
exile
Opis:
With the re-entry of the Red Army into Poland in 1944, another phase of Soviet repressions began. The internees (deprived of liberty without being sentenced by any judicial body) members of the Polish Independence Underground were held mainly in the camps subordinated to GUPVI NKVD. They were camps in Ostashkov, Ryazan and Borovichy, among many others. A special role was played by the „Smersh” counter-intelligence camp in Kharkov, to which high-ranking representatives of various divisions of the independence underground had been sent. Considering living conditions prevailing in those camps, it should be acknowledged that they depended enormously on the composition of the prisoners. In the camp in Ryazan, where mainly officers of the independence underground were kept, the living conditions were much better than in the camp in Borovichy, where the rank-and-file soldiers of the Home Army and the Peasants’ Battalions were imprisoned. This concerned a food system, sanitary and hygienic conditions, medical care, as well as type of work performed by the prisoners. The best living conditions were in the Kharkov camp, although the internees were completely isolated from the outside world.
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2017, 18; 37-51
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zur Kontingenz der (Sprach)Zeichen als Folge von Flucht und Exil in Senthuran Varatharajahs "Vor der Zunahme der Zeichen" (2016)
Autorzy:
Rutka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083661.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Senthuran Varatharajah
contemporary German novel
refuge
exile
contingency of language signs
niemiecka powieść współczesna
ucieczka
emigracja
kontyngencja znaków językowych
Opis:
The aim of this paper is to analyse and interprete the prose text Vor der Zunahme der Zeichen by the young, German-speaking writer who as a child fled from the civil war in Sri Lanka. The paper provides an analysis of the contingency of language signs (like homeland, descent, native language, identity) which is a function of the experience of flight, exile, and live in the globalized and electronic media-dominated world. The central role in the novel is played by the relation between death and literary language and its communicative and perception function.
Niniejszy artykuł podejmuje analizę i interpretację tekstu prozatorskiego Vor der Zunahme der Zeichen autorstwa młodego niemieckojęzycznego autora, który jako dziecko zmuszony był do ucieczki przed wojną domową w Sri Lance. Zasadniczym punktem analizy jest kontyngentyzm znaków językowych (takich jak ojczyzna, pochodzenie, język ojczysty, tożsamość), który wynika z doświadczenia ucieczki, emigracji oraz życia w zglobalizowanym i owładniętym przez media elektroniczne świecie. Szczególną rolę w powieści odgrywa również refleksja nad wpływem doświadczenia śmierci na język literacki i na jego funkcję poznawcza i komunikatywną.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2019, 4; 597-609
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła do dziejów ludności polskiej i organizacji polskich w Rosji podczas I wojny światowej w archiwach miejskich Petersburga
Source materials for history of Polish population and Polish organizations in Russia during World War I in city archives of St. Petersburg
Autorzy:
Rosowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/474822.pdf
Data publikacji:
2018-10-29
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Polacy w Rosji,
ludność polska w Rosji,
bieżeństwo,
uchodźcy I wojny światowej
Poles in Russia,
Polish population in Russia, bieżeństwo exile,
refugees of World War I
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2018, 25; 133-139
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żołnierze i biznesmeni. Działalność Gryf Publications w latach 1946–1964 jako przyczynek do historii polskich wydawnictw emigracyjnych po wojnie w Wielkiej Brytanii
Soldiers and Businessmen. The Activities of Gryf Publications Ltd. between 1946 and 1964 as a Contribution to the History of Polish Post-War Émigré Publishers in Great Britain
Autorzy:
Choma-Jusińska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233747.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polish exile
Poles in Britain
emigration literature
Władysław Anders
uchodźstwo polskie
Polacy w Wielkiej Brytanii
literatura emigracyjna
Opis:
Firma Gryf Publications Ltd. została powołana w 1946 r. w kręgu gen. Władysława Andersa, aby realizować zadania emigracji niepodległościowej oraz polityczne cele środowiska. Gryf osiągnął pozycję jednego z najważniejszych wydawnictw emigracyjnych. Niestabilna sytuacja finansowa jednak stale wymagała szukania rozwiązań zapewniających przetrwanie wydawnictwa.
Gryf Publications Ltd. was established in 1946 in the milieu of Gen. Władysław Anders to carry out the tasks of the independence emigration and the political purposes of the circle. Gryf achieved a position of one of the most important emigration publishing houses. The unstable financial situation, however, constantly necessitated the search for solutions to ensure the survival of the publishing house.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2022, 54, 3; 131-150
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zesłanie jako spotkanie kolonialne. Przestrzeń Uralu i Syberii w oczach Tomasza Zana
Exile as a colonial meeting. The space of the Ural Mountains and Siberia in the eyes of Tomasz Zan
Autorzy:
Pavlenko, Svetlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564377.pdf
Data publikacji:
2016-01-22
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Tomasz Zan
filomaci i filareci
zesłanie
kolonizacja
przestrzeń
Imperium Rosyjskie
Syberia
tożsamość
Adam Suzin
Adam Mickiewicz
philomaths and philarets
exile
colonization
space
Russian Empire
Siberia
identity
Opis:
Summary The author of this article makes an attempt at analysing the space of the Ural Mountains and Siberia and the identity of an exile, based on exile correspondence of Tomasz Zan and his memories described in his diary from exile. The article is focused on three representations of space mentioned in Zan’s reports – Orenburg, mountains and steppes, constructed based on the “one’s own – foreign” dichotomy. Orenburg as a projection of an empire and one of tools of colonial policy used by Russia is juxtaposed with the image of the mountains and steppes, which the exiled person identifies with and which specify his subjectivity. The article also discusses the issues connected with the complicated “me – different”, “colonizing – colonized” relations, on the example of Zan’s contact with Russians and Asian tribes.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2015, 13; 5-29
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Że nienawiść jest… Ojczyzna i obczyzna w kręgu wzajemnych podejrzeń: Stefan Chwin, Srebrzysko, Hieronim Bosch, Niesienie krzyża
As there is hatred... Homeland and exile in a circle of mutual suspicions: Stefan Chwin, Srebrzysko, Hieronim Bosch, Niesienie krzyża
Autorzy:
Tomaszewska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1075620.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
S. Chwin
Srebrzysko
H. Bosch
Niesienie krzyża
hate
homeland and exile
education
nienawiść
ojczyzna i obczyzna
edukacja
Opis:
W referacie wykorzystuje się fragment powieści Stefana Chwina Srebrzysko oraz obraz Hieronima Boscha Niesienie krzyża, by poprzez to intertekstualne sąsiedztwo ukazać negatywne i równocześnie potężne źródła wspólnotowości (w tym ojczyźnianej) i związane z tym problemy. Przytoczone teksty mają charakter prowokacyjny, by w przestrzeni lekcyjnej uruchomić pytania, czy rzeczywiście nienawiść jest podstawową siłą spajającą społeczności. A jeśli tak, to w jakim stopniu i jak przełamywać to, co wydaje się „naturalne”, bo powszechne, często niezauważalne, ukrywane za wzniosłymi hasłami, ideami. Według autorki artykułu bez tej etycznej refleksji i uruchomienia podejrzeń wobec naszych dobrych intencji, każda próba budowania wspólnoty opartej na innych zasadach (tj. na zasadach otwartości, tolerancji) będzie mieć charakter pozorowany.
The paper uses a passage from Stefan Chwin’s novel Srebrzysko and a painting by H. Bosch Niesienie krzyża in order to indicate negative and powerful sources of community (also patriotic) and problems they generate. The texts are provocative in order to generate questions about hatred as a basic power that unites the society. If so, to what extent and how to undermine what seems “natural” in its usual invisibility, hidden under noble slogans and ideas. According to the author of this paper, without this ethical reflection and suspicions about our good intentions, every attempt to construct a community based on other rules (such as open-mindedness, tolerance) will have an unreal character.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2020, 11; 35-48
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbigniew Jacorzyński
Autorzy:
Sobkowicz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/373055.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
Zbigniew Jacorzyński
twórca powojennego pożarnictwa
szkoły pożarnicze
działalność konspiracyjna – Szare Szeregi
zsyłka na Syberię
patriota
formative figure in the post-war history of Polish firefighting
firefighting schools
underground resistance – Grey Ranks
exile to Siberia
patriot
Opis:
Pułkownik Zbigniew Jacorzyński to postać wybitnie zasłużona dla polskiego pożarnictwa. Urodził się 8 sierpnia 1921 roku w Cieszynie. Był synem oficera Wojska Polskiego. W młodości udzielał się w polskim harcerstwie. W 1937 roku stanął do poboru i dostał przydział do broni pancernej, głównie z powodu fascynacji motoryzacją. W 1939 roku ukończył liceum o profilu matematyczno-fizycznym, po czym odbył obowiązkową sześciotygodniową służbę w Junackich Hufcach Pracy w Równym, na granicy Polesia i Wołynia. W dniu 17 września 1939 roku, kiedy Sowieci przekroczyli polską granicę, cały hufiec został zmobilizowany i skierowany na odsiecz Brześcia nad Bugiem, zajętego wówczas przez Niemców. Po drodze żołnierze zostali otoczeni przez Rosjan, rozbrojeni i wzięci do niewoli. Wywieziono ich na Syberię. Zbigniew, pracując w tamtejszym obozie przy wyrębie drzew, zachorował i trafił szpitala. Życie uratowała mu funkcja sanitariusza w łagrze. Z obozu udało mu się zbiec dzięki temu, że ukrył się pomiędzy szczapami drewna w wagonie kolejowym. Po ucieczce rozpoczął poszukiwania rodziny, którą odnalazł w Krakowie. Jeszcze podczas wojny, w Pińczowie, po raz pierwsze zetknął się ze strażą pożarną. Zapisał się tam do Ochotniczej Straży Pożarnej, która – oprócz ćwiczeń strażackich – prowadziła również działalność konspiracyjną. Była to jednostka Szarych Szeregów. Po wojnie Zbigniew Jacorzyński podjął pracę w ochronie przeciwpożarowej w Wojewódzkim Inspektoracie Pożarniczym w Szczecinie. Pracując i ucząc się, uzyskał pożarnicze wykształcenie oficerskie. W latach 1951–1952 był komendantem Szkoły Pożarniczej w Mielenku w województwie koszalińskim, a następnie przez dwa lata –oficerem szkoleniowym w Szkole Pożarniczej w Poznaniu. Stamtąd przeniesiono go do Wałbrzycha, gdzie doceniono jego zaangażowanie, w wyniku czego w 1967 roku został komendantem Podoficerskiej Szkoły Pożarnictwa nr 5 w Wałbrzychu w stopniu kapitana pożarnictwa. W latach 1966–1976 kierował Szkołą Podoficerów Pożarnictwa w Krakowie-Nowej Hucie, którą w 1973 roku przekształcono w Szkołę Chorążych Pożarnictwa. Przez 16 lat pracy dydaktycznej wykształcił kilkuset młodych adeptów pożarnictwa. W 1976 roku podjął służbę w Komendzie Wojewódzkiej Straży Pożarnych w Bielsku-Białej na stanowisku starszego inspektora wojewódzkiego do spraw szkolenia i doskonalenia zawodowego. Na emeryturę przeszedł 31 sierpnia 1981 roku w stopniu pułkownika pożarnictwa. Był urodzonym nauczycielem oraz cenionym wychowawcą kadry podoficerskiej i młodzieży strażackiej, wśród której czuł się bardzo dobrze. Zmarł 24 sierpnia 1996 roku w wieku 75 lat.
Colonel Zbigniew Jacorzyński rendered great service to firefighting in Poland. He was born on 8 August 1921 in Cieszyn to an officer of the Polish Army. When he was young, he joined the Polish scouts. In 1937, he conscripted into the army and was assigned to an armoured fighting vehicles unit, mainly due to his passion for motor vehicles. In 1939 he graduated from high school with extended curriculum in Mathematics and Physics. Then, he completed compulsory six-week service in the Labour Corps in Równe, a city tucked between Polesia and Volyn. On 17 September 1939, when the Soviets invaded Poland, the Labour Corps were mobilised and sent to the relief of the German-occupied Brest-on-the-Bug. On their way, they were surrounded, disarmed and deported by Russians to Siberian labour camps. Zbigniew, working in the camp as a tree cutter, fell ill and went to hospital. Later, he started working as a stretcher-bearer in the labour camp, and thanks to this profession he managed to save his life. He escaped from the camp, hiding beneath logs of wood on a railway wagon. After the escape, he set out to find his family and eventually found it in Cracow. The war was still in progress when he made his first encounter with the fire service in Pińczów. He joined the Volunteer Fire Department, which, apart from fire drills, engaged in underground resistance operations. It was a unit of Grey Ranks. After the war, he found a job in the Provincial Fire Inspectorate in Szczecin. In addition to working, he got himself educated to become a fire-service officer. In the years 1951–1952, he headed the Firefighting School in Mielenko, Koszalin Province, and then served as a training officer at the Firefighting School in Poznan. Then, he was reassigned to Wałbrzych, where in 1967 he was appointed Chief of the Firefighting School for Non-Commissioned Officers No. 5 in Wałbrzych in the rank of a Fire-Service Captain. Between 1967 and 1976, he supervised the Firefighting Academy for Non-Commissioned Officers in Cracow, Nowa Huta, which in 1973 changed its status to become the Officer`s Training School for Fire Fighters. He educated several hundred young firefighters. In 1976, he became a senior provincial inspector for training and in-service training in the Provincial Fire Brigade Headquarters in Bielsko-Biała. He retired on 31 August 1981 in the rank of a Fire-Service Colonel. He was a natural-born teacher and a superb educator for students and young firefighters, with whom he had a unique rapport. He died on 24 August 1996 at the age of 75. He was decorated with many medals for his life professional achievements.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2017, 48, 4; 138-142
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies