Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ewangelizacja pogan" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Pierwotny Kościół w konfrontacji do świata pogańskiego w świetle pism Nowego Testamentu
Early Church in confrontation with pagan world in light of New Testament writings
Autorzy:
Zawadzki, Arnold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502716.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
poganie w NT
Kościół pierwotny wobec pogaństwa
niemoralność pogan
otwartość na pogan
teologiczna konieczność
ewangelizacja pogan
przesłanki ewangelizacji
potrzeba głoszenia Ewangelii poganom
missio ad gentes
pagans in the New Testament
Early Church in relation to pagans
pagan immorality
openness to pagans
theological necessity
evangelization of pagans
evangelization premises
need to proclaim the Gospels to pagans
Opis:
A particular attitude of the Early Church to pagans resulted from a “theological necessity” to proclaim the Gospel to all people (Mt 29:19). This universal aspect of early Christianity is often present in the New Testament (1 Tm 2:3). The analysis of some texts (Acts 13:13–52; 1 Cor 8:1–13; Gal 2:2–5:14) shows that mission among pagans was based on three theological premises: logic of God’s plan of salvation, knowledge of God revealed in Jesus Christ and the truth of the Gospel. They are exegetically presented and explained. Further we presented these aspects of pagan religiosity which would lead to conflicting situations with Christian communities: propriety/ impropriety of Christians eating pagan sacrifices (1 Cor 8:1–13), uncertainty about future and desire for ecstatic experiences and spiritual gifts (1 Cor 12–13) and unbelief in body resurrection. Explaining those aspects, the author attempts to present historical and cultural background of pagan religiosity based on the works of ancient writers. Another element of confrontation of New Testament writers with pagans is their constant stigmatizing of immoral pagan life. It is done both in many lists of offences, which include mainly sexual sins (generally called πορνεία) and in criticizing concrete immoral attitudes and desires (e.g. incest and homosexuality). Also pedophilia, though it is not directly listed in the New Testament, was very common in the pagan world and it completes the image of moral pagan corruption and undoubtedly could have been classified by saint Paul as sexual depravity – πορνεία (Ro 1:26-27). Finally, we confronted the attitude to manual labor in Jewish culture and in Greco-Roman culture. In Jewish culture we can talk about work ethos, which gave material means for support and did not disturb more spiritual work, such as studying the Torah. In Greco-Roman culture manual work was despised. That resulted from a dominant humanistic ideal (Greek παιδεία, Latin otium), which demanded a total dedication to intellectual and personal development. Manual work was left for slaves.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2017, 26, 3; 109-144
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przepowiadanie do niewierzących a dialog z niewierzącymi
Proclamation to non-believers and dialogue with non-believers
Autorzy:
Draguła, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018693.pdf
Data publikacji:
2018-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
dialogue
courtyard of the gentiles
evangelization
non-believers
ewangelizacja
dialog
dziedziniec pogan
niewierzący
Opis:
Dialog i ewangelizacja to dwie strategie Kościoła w odniesieniu do niewierzących. Wzajemną relację obu strategii można ujmować wykluczająco bądź komplementarnie. Celem artykułu jest wykazanie różnicy pomiędzy obiema strategiami. Punktem wyjścia jest wydarzenie przemówienia św. Pawła na ateńskim areopagu, gdzie został nazwany „spermologos”. Termin ten oznacza kogoś, kto „zbiera słowa”. Dialog można nazwać „zbieraniem słów”, ewangelizację – analogicznie –„zasiewem słów”. Oba te procesy mają inny cel i powinny być stosowane adekwatnie do sytuacji i kompetencji tego, kto podejmuje kontakt z niewierzącymi. W obu jednak przypadkach istotnym elementem jest wiara człowieka Kościoła, którego ten niewierzący spotyka. Ona bowiem stanowi o tożsamości zarówno tego, kto podejmuje dialog, jak i tego, kto ewangelizuje.
Dialogue and evangelization are two strategies of the Church towards non-believers. The relationship between the two strategies can be seen either as an exclusive or a complementary one. The paper’s objective is to present the diff erence between the two, starting with St. Paul’s speech at the Areopagus in Athens, where he was named ‘spermologos’ – which means someone who “harvests words”. Dialogue might be called “harvesting words”, while – by analogy – evangelization may be called “planting words”. Each of the processes has a diff erent goal and they should be used adequately to the situation as well as competences of the person who is reaching out to non-believers. However, in both cases, the faith of the believer encountered by the non-believer is an essential element. The faith constitutes the identity of the one who starts a dialogue and of the one who evangelizes.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2018, 19; 7-24
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa ewangelizacja - w poszukiwaniu nowych form i metod głoszenia Dobrej Nowiny. Na marginesie dokumentu pt. Nowa ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej. Lineamenta
New Evangelization - on the Way towards New Forms and Methods of Proclaiming the Gospel Marginal Remarks on the Document Entitled New Evangelization for the Transmission of the Christian Faith. Lineamenta
Autorzy:
Fiałkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341319.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ewangelizacja
nowa ewangelizacja
Kościół
dziedziniec pogan
niewierzący
misja Kościoła
synod biskupów
Rok Wiary
evangelization
new evangelization
the Church
Courtyard of the Gentiles
non-believers
mission of the Church
synod
the Year of Faith
Opis:
Benedict XVI's launching of the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization, of the XIII Ordinary General Assembly of the Bishops, devoted to the new evangelization, and finally the Lineamenta published in 2011 make a good starting point for the Church's rethinking of its identity and mission. This paper touches upon the issue of the new evangelization, starting from defining its essence, and then it comes to present – drawing upon the Lineamenta – the major forms and methods of transmitting the Gospel that seems to be the most effective in contemporary world. Of utmost importance is the Church's loyalty to the mission bestowed on her by Christ. Also important is that the Church understands the processes that take place in the world to which Christ sends His disciples, as teachers and witnesses of the Good News. Noteworthy is the initiative called „Courtyard of the Gentiles”, which is an interesting proposal of a dialogue with people seeking God.
Źródło:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2013, 5; 65-79
2081-1829
Pojawia się w:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelizacja tęsknot na dziedzińcu pogan
Evangelization of Yearnings in the Courtyard of the Pagans
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047868.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
faith
the new evangelization
atheism
courtyard of the Pagans
the meaning of life
the hope of ultimate fulfillment
wiara
nowa ewangelizacja
ateizm
dziedziniec pogan
sens życia
nadzieja ostatecznego spełnienia
Opis:
W obliczu słabnącej roli Kościoła w życiu społecznym (sekularyzacja), połączonej z osłabieniem wiary tych, którzy kiedyś przyjęli Ewangelię, papież Jan Paweł II wezwał wspólnotę wierzących w Jezusa Chrystusa do nowej ewangelizacji. Świat nieustannie się zmienia i to w coraz szybszym tempie, pojawiają się nowe wymagania czasu, pośród których należy wymienić tak zwany nowy ateizm. Odradzający się ateizm stanowi niewątpliwy znak czasu, a jednocześnie wołanie o zaspokojenie niezbywalnych tęsknot człowieka. Papieskie wołanie o nową ewangelizację, podejmowane także przez obecnego następcę świętego Piotra, dowodzi jednak, że jest konieczna pogłębiona refleksja nad tym podstawowym zadaniem Kościoła. Problem ten podejmuje niniejszy artykuł. Autor wychodzi z założenia, że jeśli dzieło ewangelizacji ma być skuteczne, to wydaje się być uzasadnionym postulat uważnego wsłuchania się w to, co do powiedzenia mają ateiści, w ich racje, obawy i tęsknoty. W myśli ateistycznej przewijają się dwa podstawowe motywy, dwie często ze sobą połączone i zbiegające się w jedno, choć bez trudu rozróżnialne, tęsknoty: tęsknota za sensem i nadzieja ostatecznego spełnienia. Niniejsze opracowanie stara się je tak wydobyć i sformułować, by następnie spojrzeć na nie w nowy sposób z perspektywy Ewangelii.Ojcowie II Soboru Watykańskiego pragnęli szczerego dialogu z niewierzącymi, uznawanymi przez wiele wieków za ludzi mniej wartościowych od wierzących i moralnie złych. Wolę tę uroczyście deklarował kardynał Henri de Lubac SJ, podejmując wątek istotny dla ateistycznego humanizmu, jakim jest swoiście pojęty kult człowieka. Ateizm odsłania braki ludzi wierzących: sztywny konformizm, słodkawy sentymentalizm, umysłowe lenistwo. Rzetelnie prowadzony dialog ma pobudzać do metodycznego wysiłku refleksji nad własną wiarą i życiem, uwzględniając jego nieuchronne skutki: mianowicie konieczność konfrontacji i stawienia czoła tak argumentom jak i prezentującym je osobom. Nierzadko będzie to też okazja do pogłębienia cnoty pokory, nie mówiąc o własnej wierze, wystawionej na poważną próbę.W tej sytuacji musi zadziałać szeroko pojęte duszpasterstwo, które nie powinno zamykać się do działań jedynie w stosunku do już nawróconych i pozostających w żywym związku z Kościołem jako wspólnotą wiary. Objawiają się współczesne „areopagi” nowej ewangelizacji: rodzina, edukacja, praca zawodowa, kultura, media czy życie społeczno-polityczne. Cały Kościół jest na nowo powołany do umocnienia profilu swojej wiary w kontekście wyzwania ze strony sekularyzmu i ateizmu.
In the face of a weakening role of the Church in social life (secularization), combined with the weakening of the faith of those who had accepted the Gospel, Pope John Paul II called on the community of believers in Jesus Christ to the new evangelization. The world is constantly changing at an increasing rate and new demands emerge, among which the so-called new atheism should be mentioned. Reviving atheism is the indisputable sign of the times and simultaneously the call for fulfillment of inalienable human yearnings. The Pope's call for a new evangelization, also undertaken by the current successor of St. Peter, proves though that in-depth reflection on the primary role of the Church is necessary. This article deals with the problem. The author assumes that if the work of evangelization is supposed to be effective, a demand of careful listening to what atheists have to say, their anxieties and yearnings is justified. The atheist thought follows two basic, very often interconnected though easily distinguishable themes that converge into one: the yearning for sense and the hope of definitive fulfillment. This paper tries to bring out and formulate them, and look at them in a new way from the perspective of the Gospel.Fathers of the Second Vatican Council sought to engage in sincere dialogue with non-believers, recognized for centuries as people morally wrong and less valuable than the believers. This will was declared by Cardinal Henri de Lubac SJ who addressed the essential concern of atheistic humanism - a specifically understood cult of man. Atheism reveals the imperfections of believers: rigid conformism, slightly sweet sentimentality, intellectual laziness. Diligently conducted dialogue is supposed to stimulate a methodological effort of reflection on one's own faith and life, taking into consideration its inevitable effects: the necessity to confront and deal with not only arguments but also people who present them. It will frequently be an opportunity to deepen the virtue of humility, not to mention one's own faith, put to an acute test.In this situation, broadly understood pastoral work is in order which should not confine itself to activities only in relation to those already converted and placed in a living connection with the Church as a community of faith. The new "Areopagus" of new evangelization is being manifested: family, education, profession, culture, media as well as social and political life. The whole Church is called anew to strengthen the profile of its faith in the context of the challenge of secularism and atheism.
Źródło:
Teologia i moralność; 2013, 8, 1(13); 19-39
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies