Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "evidence in trial" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Admissibility of Evidence Obtained as a Result of Issuing an European Investigation Order in a Polish Criminal Trial
Autorzy:
Kuczyńska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597366.pdf
Data publikacji:
2021-08-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
admissibility of evidence, evidence in criminal trial, European Investigative Order, Polish criminal trial
Opis:
This article analyses the admissibility of evidence gathered by the Polish procedural authorities as a  result of issuing an European Investigation Order, on the basis of provisions implemented due to the adoption on the 3th of April 2014 of the Directive of the European Parliament and of the Council regarding the European Investigation Order in criminal matters. This Directive created a mechanism that allows for transfer of evidence between EU Member States. In this text the question will be answered how to deal with results of investigative measures that have been legally obtained in the executing state but despite acting in accordance with the legality principle by both states, happen to be illegal in the issuing Member State. Another discussed problem is how the rules of admissibility of evidence obtained from the result of issuing an EIO work in Poland – or at least how they should operate. The second discussed issue thus will refer to the current provisions in force in Poland regulating the method of dealing with evidence obtained abroad – that is also with evidence transferred from other Member States. It will be shown that they are unclear and may lead to undesirable results. In addition,  suggested changes in Polish law will be proposed.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2021, 46, 3; 67-92
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z doświadczeń historyka prawa jako biegłego sądowego
From the experience of a historian of law in the capacity of an expert witness before the court
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533268.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
judicial proceeding
civil proceeding
evidence in trial
expert witness
expert witness in history of law
history of law
Roman Catholic Parish in Niepołomice
postępowanie sądowe
postępowanie cywilne
dowody w procesie
biegły sądowy
biegły sądowy z historii prawa
historia prawa
parafia rzymskokatolicka w Niepołomicach
Opis:
The judiciary construed as the operation of courts is based on the principle known from its Latin expression as iura novit curia, which means that “the court knows the law”, which originated with the authors of mediaeval glosses. The rule means that courts should have the fullest possible, even if not complete, knowledge of the law that they are bound to apply in reference to the facts (events) determined in the basic court procedure, understood as events taking place in the external world. History of law is a field of legal sciences. A historian of law has certain specialist knowledge. In the article, the author discusses the court cases in which he was appointed as an expert witness historian of law. For example, he participated in trial before the Regional Court in Wieliczka by the Roman Catholic Parish in Niepołomice vs the District State Forest Authority. The task was to define the legal character of a benefit resulting from the charter of King Casimir the Great (Kazimierz Wielki) of 4th October 1358. Expert witnesses are summoned to ascertain facts. In the case of an expert witness historian of law, the question, however, looks differently. In this case, the opinion refers not to the realm of pure facts but rather to the legal assessment of these facts in the light of the law binding on the date of the event, construed not only through the letter of the law, but also with the acknowledgement of the contemporary adjudication and the legal doctrine of the time. An expert witness historian of law ascertains the facts against the background and in relation to law. Law, as a rule, defines the essence of a given fact in the light of law. The object of opinion of an expert witness historian of law is thus not only the contents of law that was binding in the past, but rather the practice of its application in a given time and space. Law of the past, especially distant, lies within the notional scope of foreign law, as mentioned in Art. 1143 § 3 of the Civil Procedure Code.
Wymiar sprawiedliwości rozumiany jako działalność sądów opiera się na zasadzie znanej w swej łacińskiej formule iura novit curia, czyli „sąd zna prawo”, pochodzącej od średniowiecznych glosatorów. Reguła ta oznacza, że sądy winny posiadać jak najpełniejszą, jeśli nawet nie całkowitą znajomość prawa, które zobowiązane są stosować w odniesieniu do ustalonych w procesie sądowym faktów (zdarzeń), rozumianych jako zaszłości w świecie zewnętrznym. Historia prawa jest dziedziną nauki prawa. Historyk prawa posiada pewną specjalistyczną wiedzę. W artykule autor omawia sprawy sądowe, w których był powoływany jako biegły historyk prawa. W szczególności z jego udziałem toczył się proces wszczęty przed Sądem Rejonowym w Wieliczce przez Parafię Rzymsko-Katolicką w Niepołomicach przeciwko Okręgowej Dyrekcji Lasów Państwowych. Zadaniem miało być ustalenie charakteru prawnego świadczenia wynikającego z aktu erekcyjnego króla Kazimierza Wielkiego z dnia 4 października 1358 r. Biegli powoływani są do ustalenia faktów. W przypadku biegłego historyka prawa kwestia ta przedstawia się jednak inaczej. Przedmiotem opinii jest w tym przypadku nie tyle sfera czysto faktyczna, ile ocena prawna tych faktów w świetle obowiązującego w dacie zdarzenia prawa postrzeganego nie tylko przez literę tego prawa, ale także z uwzględnieniem judykatury tego czasu, a także doktryny prawnej. Biegły historyk prawa ustala fakty na tle i w związku z prawem. Prawo określa z reguły istotę danego faktu w świetle prawa. Przedmiotem opinii biegłego historyka prawa jest nie tylko treść obowiązującego w przeszłości prawa, co praktyka jego stosowania w danym miejscu i czasie. Prawo w przeszłości, zwłaszcza odległej mieści się w zakresie pojęciowym prawa obcego, o którym mowa jest w art. 1143 § 3 kodeksu postępowania cywilnego.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2014, 17; 303-310
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O konstrukcji niedopuszczalności czynności karnoprocesowej
On the structure of inadmissibility of an action in criminal proceedings
Autorzy:
Janusz-Pohl, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692744.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
an action in criminal proceedings
a conventional action
inadmissibility of action
invalidity of action
convalidation
inadmissibility of evidence
sequence of actions
formalisation
inadmissibility of a criminal trial
czynność procesowa
czynność konwencjonalna
niedopuszczalność czynności
nieważność czynności
konwalidacja
niedopuszczalność dowodów
sekwencja czynności
formalizacja
konwencjonalizacja
niedopuszczalność procesu karnego
Opis:
The paper deals with inadmissibility of actions in criminal proceedings analysed in the context of a theoretical concept of conventional actions in law. Attention has been drawn to the doctrinal (sensu largo) and legal (sensu stricto) approach to the inadmissibility of an action in criminal proceedings. Based on the above concept, an attempt has been made to establish whether inadmissibility sensu stricto is related to the infringement of the constitutive rules isolated for individual actions in criminal proceedings. Two basic definitions of the term inadmissibility of an action in criminal proceeding sensu stricto have been proposed. The analysis presented in the paper has been verified against inter alia, the institutions introduced by virtue of amendments to the Code of Criminal Procedure of 27 September as provided in its Articles14 § 2 and 168a.
Artykuł poświęcony jest problematyce niedopuszczalności czynności karnoprocesowych ujmowanych w kontekście teoretycznoprawnej koncepcji czynności konwencjonalnych w prawie. Zwrócono uwagę na doktrynalne (sensu largo) oraz kodeksowe (sensu stricto) ujęcie konstrukcji niedopuszczalności czynności karnoprocesowych. W oparciu o wskazaną koncepcję podjęto próbę ustalenia, czy niedopuszczalność sensu stricto łączy się z naruszeniem tzw. reguł konstytutywnych wyodrębnianych dla poszczególnych czynności karnoprocesowych. Konsekwencją przeprowadzonych rozważań jest propozycja wyróżnienie dwóch zasadniczych znaczeń niedopuszczalności czynności karnoprocesowej sensu stricto. Przeprowadzona analiza zweryfikowana została w odniesieniu m.in. do instytucji wprowadzonych przez ustawodawcę na mocy noweli do Kodeksu postępowania karnego z 27 września 2013 r. określonych w art. 14 § 2 oraz 168a k.p.k.  
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 4; 161-173
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies