Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "eufemizacja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Językowe środki neutralizacji śmierci w listach Jarosława Iwaszkiewicza do zmarłego Jerzego Błeszyńskiego
Linguistic means of neutralising death in the letters written by Jarosław Iwaszkiewicz and addressed to late Jerzy Błeszyński
Autorzy:
Dyszak, Andrzej S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590947.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
konceptualizacja śmierci
neutralizacja
eufemizacja
conceptualisation of death
neutralisation
euphemisation
Opis:
Przedmiotem analizy w niniejszym artykule są listy Jarosława Iwaszkiewicza do zmarłego kochanka, Jerzego Błeszyńskiego, a celem opisu stał się sposób „mówienia” autora tych tekstów o śmierci ich adresata w celu jej zneutralizowania, tj. osłabienia jej wpływu na życie pisarza i/lub zniesienia opozycji między śmiercią (zaistniałym faktem) a życiem (w wykreowanym świecie listów). Artykuł sytuuje się w zakresie badań wykorzystujących metodologię gramatyki stylistycznej, a zawarte w nim rozważania dotyczą zjawisk semantycznych i sposobu ich formalnojęzykowej kreacji. Iwaszkiewicz wykorzystał motyw niedoszłego wyjazdu Błeszyńskiego do Surabai w Indonezji do zastąpienia nim – w całym analizowanym zbiorze „listów pośmiertnych” – mówienia o śmierci ukochanego. Obok konsekwentnego jej kryptonimowania za pomocą wyrazów, wyrażeń i zwrotów z leksykalnego pola podróży pojawiają się też w analizowanych listach językowe wykładniki konceptualizacji śmierci jako nieobecności i oddalenia bliskiej osoby. W dwóch listach pisarz mówi o śmierci Błeszyńskiego w kategorii snu. Chcąc uniknąć bezpośredniego mówienia o tym tragicznym zdarzeniu, autor „listów pośmiertnych” używa także nielicznych eufemizmów.W zachowanych listach Iwaszkiewicza pojawiają się wszakże różne językowe tropy śmierci bliskiej mu osoby. Wyrazy świadomości faktu, że Błeszyński odszedł na zawsze, przeplatają się z wyrazami niewiary w ten smutny fakt.
The article contains an analysis of the letters written by Jarosław Iwaszkiewicz and addressed to his late lover Jerzy Błeszyński, and depicts the manner of ‘talking’ of the author of the letters about the addressee’s death so that it can be neutralised, i.e. its impact on the life of the writer will be weakened and/or the opposition between death (afact that took place) and life (in the ima gined world of the letters) will be abolished. The article may be placed in the sphere of re-search based on the method of stylistic grammar, and it deals with the questions that concern semantic phenomena and the manner of their formal-language creation. Iwaszkiewicz used the motif of the trip that never happened of Błeszyński to Surubai, Indonesia, to replace with it mentions of his lover’s death in the whole collection of the ‘posthumous letters’ In addition to coding it – the death – with words and expressions taken from the lexical field of travelling in the analysed text there are linguistic exponents of conceptualisation of death as an absence and separation of the dead person. In two letters Iwaszkiewicz refers to the death of Błeszyński as adream. In order to avoid talking directly about death the author of the ‘posthum-ous letters’ uses afew euphemisms. However, in Iwaszkiewicz’s letters there appear various linguistic tracks of adeath of aperson he was close to. He is aware of the fact that Błeszyński left for good, and at the same time he cannot believe it.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2019, 18; 55-74
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Juliusza Słowackiego theatrum mortis – wizja ułagodzona (na przykładzie Kordiana, Balladyny i Beatryks Cenci)
Juliusz Słowacki’s theatrum mortis – a softened version (exemplified by Kordian, Balladyna and Beatryks Cenci)
Autorzy:
Ścibek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119807.pdf
Data publikacji:
2012-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
śmierć
eufemizm
eufemizacja
Juliusz Słowacki
death
euphemizing
naming substitutors
Opis:
A subject of the article is the presentation of the most important linguistic methods applied by J. Słowacki in order to evoke a softened vision of death in three dramas from the pre-mystic period: Kordian, Balladyna and Beatryks Cenci. The semantic-lexical analysis that the excerpted linguistic material had been subject to, comprised only real meaning contexts regarding human death. It has been found out that the tamed image of mors presented in the discussed works has been achieved due to a rich range of euphemisms naming individual Thanatos designates. What particularly deserves attention, however, is the fact that the process of decreasing Thanatos severity is pursued in two manners in J. Słowacki’s works: he either restricts himself to weakening negative emotions evoked by talking about death expressis verbis or omitting proper names is accompanied by the introduction of specified conceptualizations: metaphoric or metonymic. Nevertheless, the vision of human ultimate destiny they convey is not characterized by sophisticated originality because among “positive” depictions there prevail references to culturally elaborated traditions of taming Thanatos, even though it happens that based on them J. Słowacki creates extremely interesting poetic pictures. It should be emphasized though that “the theater of death” presented by J. Słowacki in the discussed works is of an ambivalent nature since “positive” uncovering of mortal experience is accompanied by its negative depictions. They have been described in the article: Juliusza Słowackiego “theatrum mortis” – wizja negatywna (na przykładzie “Kordiana”, “Balladyny” i “Beatryks Cenci”).
Źródło:
Białostockie Archiwum Językowe; 2012, 12; 315-340
1641-6961
Pojawia się w:
Białostockie Archiwum Językowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Językowy obraz śmierci w opowiadaniach pt. Niebo dla akrobaty Jana Grzegorczyka
The linguistic image of death in the short stories titled Niebo dla akrobaty written by Jan Grzegorczyk
Autorzy:
Wrześniewska-Pietrzak, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911284.pdf
Data publikacji:
2018-11-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
linguistic image of death
Jan Grzegorczyk
religious prose
euphemism
metaphor
metonymy
taboo in language
linguistic valuation and axiology
językowy obraz śmierci
proza religijna
eufemizacja
metafora
metonimia
tabu językowe
wartościowanie w języku
Opis:
Artykuł przedstawia obraz śmierci odczytany z języka opowiadań Jana Grzegorczyka zawartych w zbiorze Niebo dla akrobaty. Autor, podejmując problematykę odchodzenia, wpisuje się w ciąg literackich sposobów mówienia o śmierci. Zawarta w opowiadaniach wizja śmierci zgodna jest z jej postrzeganiem w perspektywie porządku chrześcijańskiego. Jest bowiem drogą, przejściem do życia po życiu ziemskim, stanowi nieodłączny element ludzkiego życia, uniwersalny i niezmienny. Jej obraz Grzegorczyk przedstawia za pomocą różnorodnych środków językowych, wśród których najczęstsze są metafory i metonimie, służące również swoistej eufemizacji i tabuizacji śmierci. Przedstawiając perspektywę chrześcijańską, autor nie stroni od aksjologizacji śmierci, pokazując, iż jej wartościowanie wiąże się z waloryzacją dokonywaną przez postrzegający lub doświadczający podmiot. Znak wartości śmierci z perspektywy transcendentnej jest bowiem zawsze dodatni. Ukazując wielorakie oblicze śmierci, Jan Grzegorczyk pokazuje, iż jej pełen obraz wykracza poza współczesne postrzeganie śmierci – nie jest ona bowiem tylko cielesnym doświadczeniem, umieraniem, rozpadem, lecz również duchowym i transcendentnym, stawiającym człowieka wobec sacrum.
The article describes the linguistic image of death presented in the book by Jan Grzegorczyk Niebo dla akrobaty. The image of death described is in line with its perception in Christianity. Jan Grzegorczyk describes death as a way, passage from life in the earth to life after earthly life that is an inseparable element of human life. The author uses different linguistic ways of describing death and talking about it. Among them there are: metaphors, metonymies, euphemisms and different ways of expressing the taboo in language. Grzegorczyk also presents an evaluation of death that depends on the observer or the dying person. This transcendental way of perceiving death reveals its positive meaning. Jan Grzegorczyk also highlights the difference between the understanding of death today, and the Christian vision of it. Death is not only the decay of the human body, but also it is the moment of passage to God, it is a transcendental experience that places everybody in front of the sacrum.
Źródło:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2017, 34
2082-9825
2450-0259
Pojawia się w:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies