Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ethylene glycol" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
Tytuł:
Retrofitting Heat Exchanger Network of Industrial Ethylene Glycol Plant using Heat Integration based on Pinch Analysis
Autorzy:
Ali, Emad
Wazeer, Irfan
Almutlaq, Abdulaziz
Rallapalli, Jagan
Hadj-Kali, Mohamed K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106483.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
Heat Integration
Pinch Analysis
Ethylene Glycol
Minimum Utility
Opis:
Heat integration by pinch method is used to modify the heat exchanger network of an industrial ethylene glycol plant. The aim is to reduce the energy cost by operating the plant close to the maximum energy recovery. Pinch analysis identified a pinch temperature of 483 K, a minimum heating utility of 13,490.9 MJ/ton EO, and a minimum cooling utility of 25,697 MJ/ton EO. Using the pinch decomposition diagram and the standard procedure for matching hot and cold streams, a retrofit of the heat exchangers network is developed. The modified heat exchanger network reduces the external cooling duty by 45.5% and the external heating duty by 93.3%. This promising cost savings provide enough justification for restructuring the existing ethylene glycol plant. Moreover, an additional 6% reduction in the external cooling duty can be achieved by integrating the steam turbine below the pinch point.
Źródło:
Polish Journal of Chemical Technology; 2022, 24, 2; 8--20
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:
Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Research on dimensional stability in waterlogged archaeological wood dried in a non-cooled vacuum chamber connected to a laboratory freeze-dryer
Badanie stabilności wymiarów drewna archeologicznego suszonego w niechłodzonej komorze próżniowej połączonej z liofilizatorem laboratoryjnym
Autorzy:
Babinski, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52644.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Drewna
Tematy:
waterlogged wood
archaeological wood
dried wood
oak wood
pine wood
shrinkage
conservation
vacuum freeze drying
dimensional stabilization
poly[ethylene glycol] 300
PEG 300 zob.poly[ethylene glycol] 300
Opis:
The article presents changes in the dimensions of well-preserved, waterlogged archaeological oak and pine wood, untreated and treated with PEG 300, after drying in the air and in vacuum conditions. The effectiveness of wood conservation was evaluated on the basis of wood shrinkages in tangential and radial directions, cross-section shrinkages and anti-shrink efficiencies (ASE). The changes in the dimensions of the oak wood samples treated with a 25% solution of PEG 300 and dried in vacuum conditions were distinctly lower than the results obtained after the drying of the wood in the air. The shrinkage in the treated and vacuum-dried pine wood was lower than the shrinkage in the oak wood, but it did not differ much from the results obtained in the case of the treated wood, dried in the air.
W wielu ośrodkach konserwatorskich przyjmuje się, że drewno archeologiczne impregnowane poliglikolami etylenowymi (PEG) i suszone liofilizacyjnie wymaga nie tylko odpowiedniego wchłonięcia impregnatu, ale także stałego utrzymywania niskiej temperatury zamrożonego obiektu. Wiąże się to z koniecznością stosowania instalacji z chłodzoną komorą suszenia, zaprojektowaną do konserwacji materiałów nasyconych poliglikolami. Celem przeprowadzonych badań było porównanie stabilności wymiarów nieimpregnowanego i impregnowanego dobrze zachowanego drewna archeologicznego, które poddano suszeniu w warunkach próżni w niechłodzonej komorze połączonej z liofilizatorem i w chłodzonej komorze liofilizatora oraz zmian wymiarów drewna, niezamrożonego, suszonego w próżni i w powietrzu. Badania wykonywano na próbkach mokrego drewna archeologicznego o wymiarach 50 × 50 × 10 mm (T × R × L) wycinanych z twardzieli dębu (Quercus sp.) i twardzieli sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.). W pracy określano zmiany wymiarów drewna nieimpregnowanego suszonego w powietrzu i w warunkach próżni, drewna impregnowanego 25% wodnym roztworem PEG 300 i suszonego w powietrzu i w próżni oraz drewna impregnowanego 45% roztworem PEG 300 i suszonego w powietrzu według wariantów impregnacji i suszenia podanych w tabeli 1. Próbki suszone w próżni zamrażano (poza wariantem 4) w temperaturze –27°C. Suszenie przeprowadzano w niechłodzonej komorze połączonej z liofilizatorem Alpha 1–4 (Christ) i dwustopniową pompą próżniową Duo 020 (Pfeiffer). Próbki wysuszone w powietrzu i w próżni sezonowano do wilgotności równowagowej przy względnej wilgotności powietrza 50% i temperaturze 18°C. Zmiany wymiarów drewna przedstawiono jako częściowy skurcz styczny, promieniowy i przekroju poprzecznego od stanu maksymalnego nasycenia wodą do stanu bezpośrednio po suszeniu w próżni i do stanu po sezonowaniu próbek w powietrzu. Porównanie skurczów sezonowanego drewna w stosunku do skurczów nieimpregnowanych próbek kontrolnych suszonych w powietrzu przeprowadzono przy pomocy odpowiednich wskaźników stabilizacji wymiarowej ASE. Podstawowe cechy makroskopowe i właściwości fizyczne badanego drewna podano w tabeli 2. Po impregnacji próbek wchłonięcie PEG 300 do drewna poddawanego suszeniu w próżni wynosiło od 29,0 do 30,9% (dąb) oraz od 40,5 do 42,3% (sosna) s.m. drewna. Zawartość wody w drewnie dębowym zmniejszyła się do 73–77%, a w drewnie sosnowym do 95–101%. Po suszeniu drewna w próżni zawartość wody w próbkach była niższa niż równowagowa wilgotność drewna nieimpregnowanego i impregnowanego, suszonego w próżni a następnie sezonowanego (tabela 3). Znaczny stopień wysuszenia próbek w próżni łączył się z większym skurczem drewna (tabela 4) niż wartości uzyskane po sezonowaniu wysuszonego drewna (tabela 5 i 6). W przypadku próbek dębowych skurcze drewna nieimpregnowanego i suszonego w próżni oraz skurcze drewna nasyconego 25% PEG 300 i suszonego w powietrzu były po etapie sezonowania o około połowę mniejsze w porównaniu ze skurczami próbek kontrolnych (nieimpregnowanych i suszonych w powietrzu). Wskaźniki zmniejszenia skurczu ASE w kierunku stycznym i skurczu przekroju poprzecznego wynosiły wówczas około 50%, a w kierunku promieniowym poniżej 30% (wariant 2 i 3) lub ponad 70% (wariant 8). Zdecydowanie mniejsze zmiany początkowych wymiarów mokrego drewna odnotowano dla wszystkich próbek nasyconych 25% PEG 300 i suszonych w próżni. Dotyczyło to w równym stopniu drewna suszonego liofilizacyjnie w sposób ciągły i przerywany, jak i próbek niezamrożonych (wariant 4). Oznaczane w badaniach skurcze były wówczas około 10-krotnie mniejsze niż skurcze nieimpregnowanych próbek kontrolnych wysuszonych w powietrzu. Zmiany wymiarów próbek sosnowych impregnowanych poliglikolem i suszonych w próżni były bardzo niewielkie w obydwu badanych kierunkach anatomicznych. W większości przypadków odnotowano nieznaczne spęcznienie drewna w stosunku do jego wymiarów w stanie mokrym (wartości ujemne w tabeli 6). Zmiany wymiarów próbek zawierały się głównie w przedziale od 0,1 do –0,1%. Drewno impregnowane 25% PEG 300 i suszone w powietrzu nie wykazywało także większych odkształceń wilgotnościowych. Porównanie wyników uzyskanych dla drewna impregnowanego 25% PEG 300 i suszonego w próżni lub w powietrzu wskazuje na podobny poziom stabilizacji badanego materiału – niezależnie od warunków jego suszenia. Przeprowadzone badania wykazały, że wysoka stabilność wymiarów dobrze zachowanego drewna archeologicznego zależy głównie od optymalnej ilości wprowadzonego środka modyfikującego, a w mniejszym stopniu od temperatury drewna suszonego w próżni. Porównywalną stabilność wymiarów jak w przypadku drewna modyfikowanego 25% PEG 300 i suszonego w próżni można uzyskać po jego wysuszeniu w powietrzu przy takim samym wchłonięciu poliglikolu do drewna sosny i około dwukrotnie większym wchłonięciu do drewna dębu. Zestawy składające się z liofilizatora i niechłodzonej komory suszenia mogą być wykorzystywane do konserwacji małych dobrze zachowanych archeologicznych obiektów drewnianych impregnowanych poliglikolami.
Źródło:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty; 2012, 55, 187
1644-3985
Pojawia się w:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Germination, alpha-, beta-amylase and total dehydrogenase activities of Amaranthus caudatus seeds under water stress in the presence of ethephon or gibberellin A3
Autorzy:
Bialecka, B
Kepczynski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19888.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Amaranthus caudatus
seed
germination
alpha-amylase activity
beta-amylase activity
dehydrogenase activity
water stress
ethylene
gibberellin A3
polyethylene glycol
ethephon
water deficit
laboratory condition
plant
environmental stress
Opis:
Amaranthus caudatus L. seed germination was studied under different levels of water deficit induced by PEG 6000 in laboratory conditions. PEG at osmotic potentials -0.2 to -0.3 MPa at 24°C in darkness delayed germination and reduced final germination percentage. PEG solutions at osmotic potential lower than -0.3 MPa almost totally blocked seed germination. Ethephon was much more effective than GA3 in reversing PEG-caused inhibition of A. caudatus seed germination. PEG decreased α-amylase activity after 14 h incubation. It decreased β-amylase activity after 14 and 20 h, and caused an increase in total dehydrogenase activity only after 20 h of incubation. Unlike GA3, ethephon increased α-amylase activity in seeds after 12 and 14 h of incubation under water deficit. After 20 h of incubation there was no difference in α-amylase activity in any of the treatments. Neither ethephon nor GA3 affected the activity of β-amylase and dehydrogenase.
Źródło:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica; 2010, 52, 1; 7-12
0001-5296
Pojawia się w:
Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otrzymywanie innowacyjnych opatrunków hydrożelowych w oparciu o poli(kwas akrylowy)
Preparation of innovative hydrogel wound dressings based on poly(acrylic acid)
Autorzy:
Bialik-Wąs, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/142653.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
opatrunki hydrożelowe
poli(kwas akrylowy)
poly(acrylic acid)
hydrogel wound dressings
poly(ethylene glycol)
Opis:
W artykule przedstawiono nową metodę otrzymywania materiałów hydrożelowych na bazie poli(kwasu akrylowego) z zastosowaniem pola promieniowania mikrofalowego. Wprowadzenie poli(glikolu etylenowego) (PEG), polimeru biodegradowalnego i nietoksycznego, szeroko stosowanego w medycynie i farmacji, pozwala na kontrolowanie stopnia spęcznienia i przebiegu degradacji matrycy poliakrylowej. Otrzymane hydrożele akrylowe modyfikowane PEG poddano badaniom zdolności absorpcyjnych w wodzie destylowanej, 0,9% roztworze NaCl, 0,9 % r oztworze MgCl2, degradacyjnym w symulowanych płynach ustrojowych (SBF i płyn Ringera) oraz analizie termograwimetrycznej.
This paper describes new method of preparation of poly(acrylic acid) - based hydrogel materials under microwave irradiation. The application of poly(ethylene glycol) (PEG), biodegradable and non-toxic polymer, which is widely used in medicine and pharmacy, enabled to control the degree of swelling and degradation of poly(acrylic) matrix. The obtained acrylic hydrogels modified by PEG were investigated towards: swelling ability in distilled water, 0.9% of NaCl solution and 0.9% of MgCl2 solution, degradation in simulated body fluids (SBF and Ringer's solution) and the thermal stability by thermo-gravimetric analysis (TGA).
Źródło:
Chemik; 2013, 67, 2; 99-104
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rheodynamics non-viscous medium in long (cylindrical) pipes: using the Ostwald-De Ville model
Autorzy:
Brovatets, Oleksandr
Chоvniuk, Yuiry
Moskvitina, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833884.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Oddział w Lublinie PAN
Tematy:
rheodynamics
nonlinear viscous medium
long channels
round channel sections
rectangular channel sections
Ostwald-de Waele model
heat transfer
non-isothermal flow
heat exchangers
polyethylene glycol
ethylene glycol
Opis:
While heating the soil in greenhouses, ground heat exchangers are used, as well as when accumulating heat in soil massifs for further use of heat by heat pumps, or when accumulating heat from solar collectors in heat accumulators. In such cases, a coolant moves in the heat exchangers, which will not freeze or boil, most often these are solutions polyethylene/ethylene glycol, which belong to nonlinear viscous fluids. In this work, the nonisothermal motion of a nonlinear-viscous fluid (within the framework of the Ostwald - de Ville model) in a flat channel with a given heat flow on the wall is investigated. A characteristic feature of the flow of such media is their high thermal sensitivity due to phase and structural transformations. Therefore, with a change in temperature, there is a sharp change in rheological properties. For a number of materials, for example, for polyethylene glycol (ethylene glycol) mixtures, for glycerol solutions, these changes can occur in a fairly narrow temperature range. The flow in a channel is considered, the length of which is much greater than the length of the hydrodynamic and thermal initial sections. The case is investigated when the temperature changes along the channel. Channels of arbitrary cross-section (and, in particular, rectangular and circular) are considered. The situation is analyzed when the temperature changes along the channel, and this change is rather weak in relation to the temperature change along the channel walls (in the transverse direction, that is, in the plane of symmetry). To describe the state of the system, the so-called state diagram (dependence of the temperature on the axis of symmetry of the channel on the heat flux).
Źródło:
ECONTECHMOD : An International Quarterly Journal on Economics of Technology and Modelling Processes; 2020, 9, 2; 19--22
2084-5715
Pojawia się w:
ECONTECHMOD : An International Quarterly Journal on Economics of Technology and Modelling Processes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nanocząstki magnetytu powlekane polimerami do zastosowań biomedycznych. Cz. II. Nanocząstki Fe3O4 z powłokami z polimerów syntetycznych
Polymer coated magnetite nanoparticles for biomedical applications. Part II. Fe3O4 nanoparticles coated by synthetic polymers
Autorzy:
Chełminiak, D.
Ziegler-Borowska, M.
Kaczmarek, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945835.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
nanocząstki magnetyczne
poli(glikol etylenowy)
poliwinylopirolidon
polidopamina
trójwarstwowe układy magnetytu
związki krzemoorganiczne
magnetic nanoparticles
poly(ethylene glycol)
polyvinylpyrrolidone
polydopamine
trilayer magnetite systems
organosilicon compounds
Opis:
Artykuł jest drugą częścią przeglądu literatury dotyczącej nanocząstek magnetytu stosowanych w biologii i medycynie. Omówiono układy nanocząstek Fe3O4 z powłokami z polimerów syntetycznych, m.in. z poliwinylopirolidonu, poli(glikolu etylenowego), polidopaminy. Przedstawiono przykłady trójskładnikowych układów magnetytu ze związkami krzemu, stabilizowanych polimerami.
This article is a second part of literature review concerning magnetite nanoparticles used in biology and medicine. Fe3O4 nanoparticles coated by synthetic polymers such as polyvinylpyrrolidone, poly(ethylene glycol) and polydopamine are described. Examples of trilayer hybrids composed of magnetite, silicon compound and polymer are also presented. Particular attention is paid to biological and medical applications of polymers containing magnetic nanoparticles as contrast agents for magnetic resonance imaging, drug delivery systems, compounds used in separation techniques and in hyperthermic anticancer therapy.
Źródło:
Polimery; 2015, 60, 2; 87-94
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selektywne usuwanie składnika z ciekłego roztworu w nowym urządzeniu mikrofalowym pracującym w sposób ciągły
Selective component removal from liquid solution in a novel microwave device working in a continuous mode
Autorzy:
Dziak, J.
Cioska, T.
Apiecionek, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073231.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
mikrofale
ogrzewanie
odparowanie
woda-glikol trójetylenowy
microwaves
heating
evaporation
water-ethylene glycol
Opis:
Przedstawiono wyniki badań eksperymentalnych nowego urządzenia do ogrzewania i odparowania roztworu woda-glikol trójetylenowy z użyciem promieniowania mikrofalowego. Instalacja pracowała w sposób ciągły. Kanał do przepływu cieczy ukształtowano w postaci spirali Fermata, co wydłużyło czas przebywania cieczy w obszarze działania mikrofal. Stwierdzono, że sprawność grzania cieczy zależy od grubości filmu cieczy w obszarze działania promieniowania mikrofalowego. Zmieniała się ona w granicach 25-60% energii zużywanej przez urządzenie mikrofalowe.
Results of experimental examination of a novel apparatus applied for heating and evaporation of water-ethylene glycol solution with the use of microwave (MW) irradiation are presented. The installation worked in a continuous mode. A channel for liquid flow possessed a shape of Fermat spiral which increased the liquid residence time in the microwave irradiation space. It was stated that the efficiency of liquid heating depends on liquid film layer thickness in the MW irradiation space. This efficiency was in a range of 25-60% of electric power consumption in the apparatus.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2016, 6; 226--227
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Particleboards with partially liquefied bark of different particle sizes
Autorzy:
Jiang, Wen
Adamopoulos, Stergios
Petrič, Marko
Šernek, Milan
Medved, Sergej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010793.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Drewna
Tematy:
bark
ethylene glycol
liquefaction
maritime pine
MUF resin
particleboard
Opis:
This paper presents a novel method of partially liquefying bark sawmilling waste for use in making particleboards. Maritime pine (Pinus pinaster Ait.) bark of different particle sizes (fine, medium, coarse, and mixed) was partially liquefied in the presence of ethylene glycol as a solvent and sulphuric acid as a catalyst at 180°C for 30 minutes. Single-layer particleboards were prepared by mixing partially liquefied bark (PLB) and wood chips at a ratio of 0.25 with no adhesives (group A) and at ratios of 0.25 or 0.1 with melamine-urea-formaldehyde (MUF) adhesives for additional bonding (groups B and C respectively). Mechanical and physical properties of the particleboards were tested according to European standards. The results showed that the boards in group A had lower densities, inferior mechanical properties and higher moisture content than those in groups B and C. Bark particle size had a significant effect on the mechanical properties of particleboards within each group. Additional MUF bonding and avoidance of coarse bark particles had a positive effect on mechanical properties. The thickness swelling (TS) and water absorption (WA) values of MUF-bonded boards were lower than those of boards without MUF, and greater addition of PLB produced particleboards with better water resistance. Bark particle size was not as critical for TS and WA as for mechanical properties. The overall results suggested using a bark particle size of < 2 mm for further studies.
Źródło:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty; 2021, 64, 207; 43-57
1644-3985
Pojawia się w:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
2-Izopropoksyetanol. Dokumentacja dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
2-Isopropoxyethanol. Documentation
Autorzy:
Konieczko, K.
Czerczak, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138177.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
2-izopropoksyetanol
eter izopropylowy glikolu etylenowego
najwyższe dopuszczalne stężenie
narażenie zawodowe
2-isopropoxyethanol
ethylene glycol isopropyl ether
maximum allowable concentration
occupational exposure
Opis:
2-Izopropoksyetanol (IPE) jest bezbarwną cieczą o gorzkim smaku i słabym zapachu, charakterystycznym dla eterów. Należy do grupy eterów alifatycznych glikolu etylenowego. Powstaje w wyniku reakcji tlenku etylenu z izopropanolem lub przez bezpośrednią alkilację glikolu etylenowego. IPE jest stosowany głównie jako rozpuszczalnik estrów celulozy, lakierów, żywic i barwników. Występuje jako składnik farb drukarskich i rozcieńczalników do tych farb oraz w kosmetykach samochodowych. 2-Izopropoksyetanol znajduje się w wykazie substancji niebezpiecznych. Jest zaklasyfikowany jako substancja działająca szkodliwie przez drogi oddechowe i w kontakcie ze skórą oraz drażniąco na oczy. W dostępnym piśmiennictwie i bazach danych nie ma doniesień o ostrych zatruciach ludzi 2-izopropoksyetanolem. Uważa się, że etery glikolu etylenowego działają na ośrodkowy układ nerwowy, podobnie jak niepodstawiony glikol etylenowy, natomiast wykazują silniejsze działanie na nerki i powodują hematurię. W warunkach narażenia ostrego IPE powodował u zwierząt doświadczalnych hemolizę krwinek czerwonych, hematurię i uszkodzenie nerek. Najbardziej wrażliwym gatunkiem na działanie hemolityczne IPE były szczury. Objawy anemii hemolitycznej obserwowano już po jednorazowym 4-godzinnym narażeniu szczurów na IPE o stężeniu 264 mg/m3. W badaniach krótkoterminowych i przewlekłych obserwowano krwiomocz, objawy anemii hemolitycznej, a po narażeniu na związek o większych stężeniach hemosyderozę śledziony, a także działanie depresyjne na ośrodkowy układ nerwowy i drażniące na błony śluzowe nosa. IPE nie wykazywał właściwości mutagennych, teratogennych ani embriotoksycznych. W dostępnym piśmiennictwie nie ma informacji o badaniach nad działaniem rakotwórczym tej substancji. Po podaniu IPE na skórę królika wartość DL50 wynosi 1444 mg/kg m.c. i jest mniejsza niż w przypadku podania związku drogą dożołądkową, co świadczy o wchłanianiu się IPE przez skórę. Efektem krytycznym działania IPE jest działanie hemolityczne. Podstawą proponowanej wartości NDS są wyniki 4-tygodniowego eksperymentu inhalacyjnego przeprowadzonego na szczurach, na podstawie których ustalono wartość NOAEL wynoszącą 128 mg/m3. Do obliczeń przyjęto następujące współczynniki niepewności: A = 2 (współczynnik związany z wrażliwością osobniczą) i C = 3 (współczynnik związany z przejściem z badań krótkoterminowych do przewlekłych). Nie przyjęto współczynnika niepewności związanego z różnicami międzygatunkowymi, ze względu na mniejszą wrażliwość erytrocytów ludzkich na hemolityczne działanie IPE w porównaniu z erytrocytami szczura. Obliczona wartość normatywu wynosi 21,3 mg/m3. Zbliżoną wartość NDS otrzymano, biorąc pod uwagę wyniki 26-tygodniowych badań, w których po narażeniu na IPE o stężeniu 106 mg/m3 obserwowano u szczurów jedynie minimalne działanie hemolityczne, dlatego wartość tę przyjęto za wartość LOAEL. Do obliczeń przyjęto następujące współczynniki niepewności: A = 2 (współczynnik związany z wrażliwością osobniczą) i D = 2 (współczynnik związany ze stosowaniem wartości LOAEL zamiast wartości NOAEL). Obliczona na tej podstawie wartość normatywu wynosi 26,5 mg/m3. Proponujemy przyjęcie, na podstawie przedstawionych obliczeń, stężenia 20 mg/m3 2-izopropoksyetanolu za wartość NDS z zaznaczeniem wchłaniania związku przez skórę „Sk”. Jest to wartość normatywu zbliżona do przyjętej w Niemczech, Austrii i w Szwajcarii (5 ppm = 22 mg/m3). W piśmiennictwie nie ma doniesień o działaniu drażniącym IPE na ludzi w warunkach narażenia zawodowego. Działanie drażniące u zwierząt obserwowano po narażeniu na związek o znacznie większych stężeniach (4250 mg/m3). Nie ma więc podstaw do ustalenia wartości NDSCh 2-izopropoksyetanolu. Nie ma również podstaw merytorycznych do ustalenia wartości dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) 2-izopropoksyetanolu.
2-Isopropoxyethanol (IPE) is a monoalkyl ether of ethylene glycol. It is a colorless liquid with a mild ethereal odour and bitter taste. IPE is used as a solvent for cellulose esters, lacqers, resins, dyes and printing inks. 2-Isopropoxyethanol is on the list of dangerous substances – it is classified as harmful by inhalation and skin contact, and irritating to eyes. The critical effect of IPE is its haemolytic activity. The 8-h TWA value was calculated on the basis of the results of a 4-week inhalation study on rats – in this study IPE concetration of 128 mg/m3 was the NOAEL for the haemolytic effect – and uncertainty factors. A similar value of MAC (TWA) was calculated on a LOAEL of 106 mg/m3 from the results of a 26-week inhalation study on rats. It is important that the uncertainty factor connected with species differences between humans and rats (B) was only 1 because the rat is more sensitive to the haemolytic effect than man. The 8-h TWA value of 20 mg/m3 was established and a skin notation was assigned. No STEL was established.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2006, 1 (47); 151-169
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ glikolu etylenowego na wielkość kryształów węglanu wapnia strącanych w reaktorze typu airlift
Influence of ethylene glycol on the size of calcium carbonate crystals precipitated in an air-lift reactor
Autorzy:
Konopacka-Łyskawa, D.
Kawalec-Pietrenko, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2071238.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
karbonatyzacja
glikol etylenowy
węglan wapnia
wielkość kryształów
carbonation
ethylene glycol
calcium carbonate
crystal size
Opis:
Prowadzono precypitację węglanu wapnia w reakcji ditlenku węgla z wodorotlenkiem wapnia w obecności glikolu etylenowego. Zaobserwowano, że przeciętna wielkość kryształów CaCO3 w punkcie końcowym precypitacji malała od około 4 do 2,8 μm, o ile stężenie glikolu etylenowego w mieszaninie reakcyjnej wzrastało do 15% obj. Natomiast wzrost stężenia glikolu etylenowego do 20% obj. skutkował wzrostem kryształów CaCO3.
Calcium carbonte precipitation was investigated during carbon dioxide and calcium hydroxide reaction occurring in the presence of ethylene glycol. It was observed that the mean size of CaCO3 crystals at the end point of precipitation diminished from 4 to 2.8 μm if the ethylene glycol concentration in the reaction mixture increased up to 15% vol. However the further increase up to 20% vol. of ethylene glycol concentration resulted in the increase of CaCO3 crystal size.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2010, 3; 53-54
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Model matematyczny do wyznaczania parametrów formowania nanorurek TiO2 podczas anodowania
A mathematical model for selection of formation parameters of TiO2 nanotube by anodizing
Autorzy:
Krasicka-Cydzik, E.
Arkusz, K.
Kaczmarek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285093.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
model matematyczny
nanorurki z tlenku tytanu
glikol etylenowy
glicerol
titania nanotubes
ethylene glycol
glycerol
anodizing
mathematical model
Opis:
Celem badań było opracowanie modelu matematycznego opisującego formowanie nanorurek z tlenku tytanu (TNT) na folii tytanowej metodą anodowania. Równania uwzględniające wpływ parametrów anodowania na wybrane cechy morfologiczne TNT posłużą do wyznaczania i optymalizowania parametrów anodowania: potencjału, czasu i stężenia składnika organicznego elektrolitu, w celu uzyskania TNT o pożądanej średnicy i długości. W pracy stosowano dwa organiczne elektrolity - glikol etylenowy i glicerol, resztę stanowiła woda z dodatkiem 0,65% wag. NH4F. Wynikiem pracy są równania i wykresy opisujące zależności pomiędzy parametrami anodowania (dane wejściowe), a cechami morfologicznymi TNT (dane wyjściowe). Poprawność modelu została sprawdzona poprzez ocenę morfologii TNT wytworzonych zgodnie ze wskazaniami modelu. Wyniki potwierdzają możliwość przewidywania średnicy i długości TNT, tj. grubości ich warstwy na folii tytanowej na podstawie modelu. W celach aplikacyjnych konieczne jest udoskonalenie przedstawionego modelu poprzez redukcję błędów.
A mathematical model to determine parameters of anodic formation of titania nanotubes (TNT) on titanium foil has been elaborated. Equations include the influence of voltage, time of anodization and concentration of organic component of electrolyte on the selected morphological features of TNT: diameter and length of nanotubes. The developed model can be used to predict and optimize the anodization parameters to obtain nanotubes of desired diameter and length. Two organic electrolytes, ethylene glycol and glycerol, have been used, the rest of electrolyte being water with addition of 0.65 wt% NH4F. The equations and graphs showing the correlations between the anodizing and morphological parameters are presented. The correctness of the model has been tested by comparing the parameters of produced nanotubes with parameters indicated by the model. Results confirm the possibility to predict the diameter and the length of TNT formed by anodizing of titanium in two organic solutions with small addition of fluorides and obtain TNT of desired morphology for biomedical applications.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, 114; 34-40
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prolonged renal failure in the course of atypical ethylene glycol intoxication
Autorzy:
Liberek, Tomasz
Śliwarska, Julita
Czurak, Krzysztof
Perkowska-Ptasińska, Agnieszka
Weber, Ewa
Rutkowski, Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039462.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
ethylene glycol
intoxication
renal failure
Opis:
Ethylene glycol poisoning is not an uncommon cause of an acute renal injury. In this paper we present case of prolonged renal failure in the course of ethylene glycol intoxication. Due to the low dose of ingested ethylene glycol and concomitant ethanol consumption, the neurodepressive phase of the intoxication was rather mild and patient presented to the hospital on the ninth day after poisoning with established renal failure. The diagnosis of the specific cause of renal injury was facilitated by the renal biopsy.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2013, 60, 4; 661-663
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Complexation of poly(ethylene glycol) with poly(ethyl methacrylate-co-N-vinyl-2-pyrrolidone) gel based on hydrogen bonds
Autorzy:
Liu, G.
Xie, D.
Guan, Ch.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/778809.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
complex
hydrogen bonds
poly(ethyl methacrylate-co-N-vinyl-2-pyrrolidone) gel
poly(ethylene glycol)
Opis:
The complexes of poly(ethyl methacrylate-co-N-vinyl-2-pyrrolidone) (P(EMA-co-VP)) gel with poly- (ethylene glycol) (PEG) stabilized by the hydrogen bonds were prepared. It was found that both the concentration and the molecular weight of PEG have a strong effect on the P(EMA-co-VP) gel. When PEG was introduced into the P(EMA-co-VP) gel, the glass transition temperatures (Tg) of the complexes decreases with the decreasing of PEG molecular weight. In such a system, the maximum molecular weight of PEG required for the complex formation is no more than 2000, and P(EMA-co-VP)/PEG complexes are a homogeneous amorphous phase, which was studied by FTIR, XRD, TEM, and DSC.
Źródło:
Polish Journal of Chemical Technology; 2013, 15, 3; 85-90
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:
Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ dodatku mocznika, azotanu sodu i glikolu etylenowego na właściwości reologiczne kleików skrobi kukurydzianej
Effect of urea, sodium nitrate and ethylene glycol addition on the rheological properties of corn starch pastes
Autorzy:
Makowska, A.
Kubiak, P.
Białas, W.
Lewandowicz, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945848.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
skrobia kukurydziana
właściwości reologiczne
mocznik
azotan(V) sodu
glikol etylenowy
corn starch
rheological properties
urea
sodium nitrate(V)
ethylene glycol
Opis:
Zbadano wpływ substancji pomocniczych stosowanych w produkcji klejów skrobiowych na przebieg kleikowania oraz właściwości reologiczne natywnej skrobi kukurydzianej. Zawiesiny natywnej skrobi kukurydzianej, odmiany koński ząb, poddawano kleikowaniu w wiskografie RVA, a następnie umieszczano w cylindrze pomiarowym reometru HAAKE i badano lepkość w trybie kontrolowanej szybkości ścinania (CR). Do sporządzania zawiesin skrobiowych stosowano wodę destylowaną, roztwory mocznika, azotanu(V) sodu i glikolu etylenowego. Gotowe kleiki analizowano metodą rozmazu mikroskopowego, po wybarwieniu za pomocą płynu Lugola. Stwierdzono, że dodatek mocznika powoduje obniżenie temperatury kleikowania, zmianę kształtu krzywej kleikowania skrobi oraz wzrost lepkości końcowej otrzymanego kleiku. Stwierdzono, że dodatek azotanu(V) sodu powoduje wydłużenie czasu kleikowania i stabilizuje lepkość. Glikol etylenowy dodany do zawiesiny wywiera mniejszy wpływ na kleikowanie skrobi niż mocznik i azotan. Skrobia kukurydziana tworzy kleiki lub zawiesiny rozrzedzane ścinaniem, których właściwości reologiczne wyraźnie zmieniają się w czasie.
The effects of the additives used in starch adhesives production on the pasting process and rheological properties of native corn starch were investigated. Suspensions of the starch of Indentata variety (6 %) prepared in distilled water or aqueous solutions of urea (2.5 %), sodium nitrate(V) (2.5 %) and ethylene glycol (1.5 %) were subjected to a controlled pasting in RVA viscometer. The obtained pastes were placed in a measuring cylinder of HAAKE rheometer and the viscosity measurements were performed using controlled shear rate (CR) mode at shear rates of 0—600 s-1. The paste smears were analyzed under a microscope after staining with Lugol's solution. It was found that the addition of urea caused a reduction in the pasting temperature, change in the shape of pasting curve as well as 30 % increase in the final viscosity (Table 1). The addition of sodium nitrate(V) led to an increase in the pasting time, decrease of the viscosity drop and reduced viscosity increase during cooling (Fig. 1). The influence of ethylene glycol additive on the pasting process was less significant than that of urea and sodium nitrate(V). Corn starch forms pastes or shear thinning suspensions with a distinct change in the rheological properties over time.
Źródło:
Polimery; 2015, 60, 5; 343-350
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thermogelling water solutions of multifunctional macromonomers based on PLGA-PEG-PLGA triblock copolymers
Autorzy:
Michlovská, L.
Vojtová, L.
Mravcová, L.
Jančár, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/115692.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Fundacja na Rzecz Młodych Naukowców
Tematy:
biodegradable polymers
poly(ethylene glycol)
poly[(lactic acid)-co-(glycolic acid)]
sol-gel transition
Opis:
Biodegradable thermosensitive triblock copolymers based on poly(ethylene glycol) and poly[(lactic acid)-co-(glycolic acid)](PLGA-PEG-PLGA) with PLGA/PEG weight ratio in the range of 1.5–3.0 and LA/GA molar ratio equal to 2.4 or 3.0 were prepared via ring opening polymerization (ROP). Prepared copolymers were subsequently modified in “one pot” by itaconic anhydride (ITA) in order to functionalize both ends with carboxylic acid groups and reactive double bonds. Chemical structure was characterized by means of gel permeation chromatography and nuclear magnetic resonance. Aqueous solutions of both modified and unmodified copolymers are able to form free flowing sol at room temperature and clear gel at temperature around 37°C. Therefore, sol-gel transitions of PLGA-PEG-PLGA and ITA/PLGA-PEG-PLGA/ITA copolymers in aqueous solutions were investigated using test tube inverting method. No mater if copolymer is modified or not, it was found that the critical gel temperature (CGT) increased when the PLGA/PEG weight ratio dropped from 2.5 to 2.0 and that the critical gel concentration (CGC) grew up with decreasing molar ratio of LA/GA from 3.0 up to 2.4. However, in all cases the ITA functionalization improved sol-gel characteristics of original PLGA-PEG-PLGA copolymer by approaching gel phase to body temperature. As a result, aqueous solution of ITA/PLGA-PEG-PLGA/ITA having LA/GA = 3 and PLGA/PEG = 2 with concentration higher than 6 wt% might be suitable material for biomedical applications as injectable temporary implants.
Źródło:
Challenges of Modern Technology; 2011, 2, 1; 12-15
2082-2863
2353-4419
Pojawia się w:
Challenges of Modern Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies