- Tytuł:
-
Ethnic Fragmentation as Challenge for Post-Socialist Georgia
Rozbicie etniczne jako wyzwanie dla postsocjalistycznej Gruzji - Autorzy:
- Abashidze, Zviad
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1953195.pdf
- Data publikacji:
- 2015-12-31
- Wydawca:
- Wydawnictwo Adam Marszałek
- Tematy:
-
nation-building
ethnic minorities
civic integration - Opis:
-
Article is giving the information on basic situation on civic integration in Georgia. Georgia, as multi-ethnic country, is facing the obvious problems with civic integration. The biggest part of the minorities (Azeris and Armenians) are ill-represented and performed in Georgian public. Therefore, Georgian statehood stands against the severe problems of inclusion of minorities in public space. There are number of models of minority accommodation from the international perspectives and experiences. Georgia should choose one of them. However, there is no standard model of such issue. In every case, each country stands vis a vis peculiarities and 100% transplantation of any foreign model on local level is not relevant and adequate. Author, discussing the perspectives of civic integration, is arguing in favor of “integration” model against the “assimilation”, “differentiation” and pure “multiculturalism”. In case of “assimilation”, the country will face the just claims from the minority side about losing their identities. If we adjust the model of “differentiation”, that means to exclude the minorities from public life. Pure “multiculturalism” will stimulate the further fragmentation of the country. “Integration” model with some multicultural element seems more relevant and workable in Georgian realities.
Artykuł dostarcza podstawowych informacji na temat integracji obywatelskiej w Gruzji. Jako kraj wielonarodowościowy Gruzja w sposób oczywisty doświadcza wielu problemów związanych z integracją narodu. Najliczniejsze mniejszości – Azerowie i Ormianie – są w niedostatecznym stopniu obecne i nienależycie reprezentowane w sferze publicznej. Państwo gruzińskie staje więc przed trudnym problemem włączenia mniejszości do tejże sfery. Z perspektywy międzynarodowej wskazać można kilka modeli rozwiązania kwestii mniejszości. Gruzja powinna zdecydować się na jeden z nich. Brakuje jednak uniwersalnego wzorca postępowania w tej materii. Każdy kraj staje przed osobliwymi trudnościami i przeniesienie obcego modelu akomodacyjnego na lokalny grunt w skali jeden do jednego nie będzie ani właściwe, ani adekwatne. Autor, omawiając perspektywy integracji obywateli, opowiada się za modelem „integracyjnym”, a nie „asymilacją”, „dyferencjacją” czy czystym „multikulturalizmem”. W przypadku asymilacji władze kraju spotkają się z zasadnymi zarzutami ze strony mniejszości dotyczącymi zatracania się ich narodowej tożsamości. Model dyferencjacji oznacza wykluczenie mniejszości ze sfery publicznej. Czysty multikulturalizm będzie zaś prowadził do dalszej fragmentacji kraju. W gruzińskiej rzeczywistości bardziej odpowiedni i możliwy do zrealizowania wydaje się więc model integracji wzbogacony o element multikulturalizmu. - Źródło:
-
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2015, 48; 190-206
1505-2192 - Pojawia się w:
- Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł