Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "eternal return" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Gilles’a Deleuze’a interpretacja filozofii Fryderyka Nietzschego
Autorzy:
Pałasiński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/667983.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
the will to power
affirmation
eternal return
Deleuze Gilles
Nietzsche Friedrich
Opis:
This article is trying to explain Gilles Deleuze’s interpretations of Nietzsche philosophy. It seems that Friedrich Nietzsche was a great inspiration for Deleuze. Deleuze in his works about Nietzsche’s philosophy describes his own philosophical position which relates to such problems as: what is philosophy? or what is affirmation? At the same time, Deleuze is trying to explain what nihilism, the will to power, and Nietzsche’s conception of the eternal return are. Deleuze’s interpretation goes beyond Nietzsche’s philosophy which proves its originality.
Źródło:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki; 2014, 4
2391-6540
2083-9952
Pojawia się w:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nostalgia against melancholy: artistic corporeal representations of the eternal return as a solution. A comparative approach to the work of Jon Mirande and Balthasar Klossowski
Autorzy:
Estenaga, Amaia Elizalde
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545487.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
Art, literature
anthropology
the myth of the eternal return
memory
melancholy
nostalgia
Opis:
This paper focuses on the role that nostalgia and memory play in avoiding the melancholy that the idea of death and passage of concrete real time convey to human beings. While archaic societies found collective responses to the issue and believed in the myth of the eternal return and cyclical time, their modern counterparts started to understand time as linear and, as a consequence, had to find other strategies to abolish concrete real time. By analysing art works from the anthropological and comparative approaches of art criticism, it is contended that art has been an important means to resolve the problem, as some of the corporeal artistic representations of the eternal return created during the 20th century demonstrate.
Źródło:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne; 2018, 9; 157-172
2353-4699
Pojawia się w:
Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmierć i (wieczny) powrót Zaratustry
The Death and the (Eternal) Return of Nietzsche’s Zarathustra
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945920.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Nietzsche
Zarathustra
death
the eternal return of the same
interpretation
difference
selection
Opis:
The paper argues that F. Nietzsche’s magnum opus Thus Spoke Zarathustra can be looked upon as a narrative about the protagonist’s maturation to understand, articulate and accept the thought of the eternal return which is tantamount to accepting the prospect of his own imminent death and the enigma of afterlife. I seek to prove that Zarathustra purposely defers systematic and coherent explanation of his deepest thought, as well as he dismisses its interpretations proposed by his animals, disciples, and by his main enemy – the dwarf. The thought of the eternal return can only be revealed, enacted. For this purpose, Zarathustra must actually die and return and by so doing bestow on the next generations the gift of his secret intuition. It can be argued convincingly that the last two chapters of part IV of Thus Spoke Zarathustra are conceived as a powerful performative reenactment of the thought of the eternal return as a selective force. The force, however, which does not bring a different (resp. “better”, “stronger”…) existence, as Gilles Deleuze would want it, but the very same, identical life.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2018, 43, 4; 1-15
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O stawaniu się (o)sobą na drodze przezwyciężania samego siebie. Projekt radykalnej antropologii (neo)coachingowej
Becoming yourself on the path of self-overcoming. A project of radical anthropology in the (neo)coaching
Autorzy:
Benisz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070424.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
coaching
antropologia filozoficzna
Nietzsche
nadczłowiek
wieczny powrót
samoprzezwyciężenie
wolność
philosophical anthropology
overman
eternal return
self-overcoming
freedom
Opis:
Współczesny coaching dość dobrze sprawdza się w praktyce wychowawczej i terapeutycznej, ale brakuje mu solidnego fundamentu antropologicznego, to znaczy takiej koncepcji człowieka, która mogłaby stać się podstawą konstruktywnego (samo)rozwoju w duchu autentycznej wolności. Wydaje się, że w teorii coachingowej warto posłużyć się stworzoną przez Fryderyka Nietzschego koncepcją nadczłowieka. Oczekiwany przez Zaratustrę-Nietzschego nadczłowiek jest człowiekiem, który przezwyciężył własne słabości i potrafi twórczo działać w świecie, kierując się poczuciem odpowiedzialności za Ziemię. Korzystając z tej koncepcji (nad)człowieka, coach mógłby skutecznie pomagać swym podopiecznym i wychowywać ich „ku wolności”, zarazem nie uzależniając ich od żadnej doktryny psychologicznej, społecznej czy etycznej.
Contemporary coaching works quite well in educational and therapeutic practice, but it lacks a solid anthropological foundation, i.e. an adequate concept of man that could become the basis for constructive (self)development in the spirit of authentic freedom. It seems that Friedrich Nietzsche’s concept of overman could be usefully employed in coaching theory. The overman awaited by Zarathustra is a man who overcomes his own weaknesses and is able to act creatively in the world, guided by a sense of responsibility for the Earth. By using this concept of (over)man, the coach could effectively help his mentees and raise them „towards freedom”, without making them dependent on any psychological, social or ethical doctrine.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2020, 56, 2; 39-73
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od ontologii do etyki wydarzenia
From Ontology To the Ethics of the Event
Autorzy:
Herer, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015684.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the incorporeal
event
sense
paradox
ethics
eternal return
stoics
affrmation
athleticism
wydarzenie
sens
paradoks
etyka
wieczny powrót
stoicy
afirmacja
atletyzm
to co niecielesne
Opis:
Tekst stanowi próbę podwójnej lektury Deleuzjańskiej Logiki sensu jako, z jednej strony, ontologii niecielesnych wydarzeń, z drugiej zaś – etyki wzywającej do „bycia godnym tego, co nam się przydarza”. Ten pierwszy aspekt wiąże się z koniecznością przezwyciężenia fenomenologii i zrewidowania założeń filozofii transcendentalnej. Z kolei swoją etykę wydarzenia Deleuze rozwija, nawiązując do stoików i Nietzschego, a także pisarzy takich jak Bousquet, Lowry czy Fitzgerald. Opiera się ona na imperatywie afirmacji świata jako stawania się – afirmacji zarówno na płaszczyźnie albo powierzchni czystej myśli, jak i we własnym ciele, dla którego jednak oznacza to zawsze ranę, zagrożenie rozpadem.
The text is an attempt of a double reading of Gilles Deleuze’s Logic of Sense as an otology of incorporeal events as well as an ethics calling for “being worthy of what happens to us”. The first aspect refers to the necessity of overcoming phenomenology and revisiting the foundations of transcendentalism, while in his ethics of the event Deleuze draws inspiration from stoics and Nietzsche, as well as writers like Bousquet, Lowry and Fitzgerald. It is an ethics based on the imperative of affirmation of the world as becoming – an affirmation both on the level or surface of the pure thought and in one’s own body, for which such an act means always a kind of wound or the threat of breakdown.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2012, 5; 69-82
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies