Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "estradiol" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
17 beta-estradiol affects proliferation and apoptosis of canine bone marrow mesenchymal stem cells in vitro
Autorzy:
Zhou, Z.-H.
Gu, C.-W.
Li, J.
Huang, X.-Y.
Deng, J.-Q.
Shen, L.-H.
Cao, S.-Z.
Deng, J.-L.
Zuo, Z.-C.
Wang, Y.
Ma, X.-P.
Ren, Z.-H.
Yu, S.-M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087308.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
apoptosis
bone marrow mesenchymal stem cells (BMSCs)
canine
proliferation
17 beta-estradiol (E2)
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2020, 23, 2; 235-245
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A comparative study of the effects of genistein, estradiol and raloxifene on the murine skeletal system
Autorzy:
Śliwiński, Leszek
Folwarczna, Joanna
Nowińska, Barbara
Cegieła, Urszula
Pytlik, Maria
Kaczmarczyk-Sedlak, Ilona
Trzeciak, Hanna
Trzeciak, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040583.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
bone mechanical properties
estradiol
osteoclasts
bone mineralization
osteoblasts
genistein
raloxifene
Opis:
Genistein, a major phytoestrogen of soy, is considered a potential drug for prevention and treatment of postmenopausal osteoporosis. The aim of the present study was to compare the effects of genistein, estradiol and raloxifene on the skeletal system in vivo and in vitro. Genistein (5 mg/kg), estradiol (0.1 mg/kg) or raloxifene hydrochloride (5 mg/kg) were administered daily by a stomach tube to mature ovariectomized Wistar rats for 4 weeks. Bone mass, mineral and calcium content, macrometric parameters and mechanical properties were examined. Also the effects of genistein, estradiol and raloxifene (10-9-10-7 M) on the formation of osteoclasts from neonatal mouse bone marrow cells and the activity of osteoblasts isolated from neonatal mouse calvariae were compared. In vivo, estrogen deficiency resulted in the impairment of bone mineralization and bone mechanical properties. Raloxifene but not estradiol or genistein improved bone mineralization. Estradiol fully normalized the bone mechanical properties, whereas genistein augmented the deleterious effect of estrogen-deficiency on bone strength. In vitro, genistein, estradiol and raloxifene inhibited osteoclast formation from mouse bone marrow cells, decreasing the ratio of RANKL mRNA to osteoprotegerin mRNA expression in osteoblasts. Genistein, but not estradiol or raloxifene, decreased the ratio of alkaline phosphatase mRNA to ectonucleotide pyrophosphatase phosphodiesterase 1 mRNA expression in osteoblasts. This difference may explain the lack of genistein effect on bone mineralization observed in ovariectomized rats in the in vivo study. Concluding, our experiments demonstrated profound differences between the activities of genistein, estradiol and raloxifene towards the osseous tissue in experimental conditions.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2009, 56, 2; 261-270
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania porównawcze rozkładu wybranych estrogenów i ksenoestrogenów w procesie fotokatalizy
Comparative studies on decomposition of selected estrogens and xenoestrogens by photocatalysis processes
Autorzy:
Burdzik-Niemiec, E.
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126603.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
fotokataliza
rozkład mikrozanieczyszczeń
bisfenol A
17β-estradiol
17α-etynyloestradiol
photocatalysis
micropollutants decomposition
bisphenol A
17α-ethinylestradiol
Opis:
W pracy podjęto badania nad oceną efektywności rozkładu trzech różnych związków należących do grupy substancji zakłócających procesy hormonalne (Endocrine Disrupters Compounds EDCs), tj. 17β-estradiolu (E2), 17α-etynyloestradiolu (EE2) oraz bisfenolu A (BPA) w procesie fotokatalizy (UV/TiO2). Przedmiotem badań były modelowe odpływy z oczyszczalni ścieków bytowych, zawierające substancje nieorganiczne i opcjonalnie organiczne, do których dodawano badanych mikrozanieczyszczeń w stężeniu 500 μg/dm3. Uzyskane wyniki badań porównano pod kątem skuteczności rozkładu wybranych związków dla wody zdejonizowanej. Wykazano, że na skuteczność procesu fotokatalizy istotny wpływ ma zarówno rodzaj matrycy środowiskowej, jak i właściwości fizykochemicznych usuwanych związków. Najwyższe stopnie rozkładu uzyskano podczas oczyszczania odpływu modelowego zawierającego wyłącznie substancje nieorganiczne. Rozkład bisfenolu A oraz 17α-etynyloestradiolu przekraczał wówczas 90% (po 60-minutowym czasie naświetlania), a 17β-estradiol został rozłożony całkowicie. Zaobserwowane zjawisko można wytłumaczyć obecnością w ściekach modelowych chemicznych substancji nieorganicznych umożliwiających przebieg tzw. fotokatalizy sensybilizowanej. W przypadku odpływu modelowego zawierającego zarówno substancje organiczne, jak i nieorganiczne tego zjawiska nie obserwowano, a efektywność rozkładu mikrozanieczyszczeń była mniejsza. Powyższe obserwacje potwierdzają również uzyskane wyniki rozkładu związków dla wody zdejonizowanej.
This study addressed the degradation efficiency of three different compounds belonging to the group of endocrine disrupting compounds (EDCs), namely 17β-estradiol (E2), 17α-ethinyl estradiol (EE2), and bisphenol A (BPA) in the photocatalysis process (UV/TiO2). The subject of the study was a synthetic municipal waste water treatment plant effluent containing inorganic and optionally organic substances and to which the investigated micropollutants were added at a concentration of 500 mg/dm3. The obtained results were compared in terms of the degradation of the selected compounds in deionized water. It was found that the efficiency of the photocatalysis depends significantly both on the environmental matrix and physico-chemical properties of the compounds present in the treated waste water. The highest degradation efficiency was observed for the synthetic effluent that contained only inorganic substances. The degradation of bisphenol A and 17α-ethinyl estradiol exceeded 90% (after 60-minute irradiation) and 17β-estradiol was decomposed completely. The observed phenomenon can be attributed to the process termed as sensitized photocatalysis, which was enabled by inorganic substances present in the synthetic waste water. This phenomenon was not observed for the synthetic effluent that contained both inorganic and organic substances, and moreover the degradation efficiency of the micropollutans was lower. These observations were also confirmed by the results regarding the decomposition of the compounds in deionized water.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 2; 551-559
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania porównawcze rozkładu wybranych estrogenów i ksenoestrogenów w procesie UV i UV/O3
Comparative studies on elimination of selected estrogens and xenoestrogens by UV and UV/O3 processes
Autorzy:
Dudziak, M.
Burdzik-Niemiec, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127443.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
eliminacja mikrozanieczyszczeń
EDCs
bisfenol A
17β-estradiol
17α-etynyloestradiol
oczyszczanie ścieków
fotoliza
fotoliza i ozonowanie
micropollutants elimination
bisphenol A
17α-ethinylestradiol
waste water effluent
photolysis
photolysis with ozonation
Opis:
Obecność mikrozanieczyszczeń organicznych, a szczególnie substancji zakłócających procesy hormonalne (Endocrine Disrupters Compounds EDCs) w wodach powierzchniowych stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia i życia organizmów żywych, w tym również dla człowieka. Niebezpieczna aktywność biologiczna tych związków (w tym ich toksyczność) oraz duża odporność na biodegradację stwarza konieczność prowadzenia badań nad ich usuwaniem w konwencjonalnych i niekonwencjonalnych procesach uzdatniania wody i oczyszczania ścieków. Na podstawie coraz częstszych doniesień w literaturze przedmiotowej, dotyczących skuteczności zastosowania różnych technik zaawansowanego utleniania do eliminacji mikrozanieczyszczeń, podjęto badania nad oceną efektywności eliminacji 17β-estradiolu (E2), 17α-etynyloestradiolu (EE2) oraz bisfenolu A (BPA) z rzeczywistego odpływu z oczyszczalni ścieków komunalnych w procesie fotolizy (UV) oraz w procesie łącznym fotoliza i ozonowanie (UV/O3). Uzyskane wyniki badań porównano pod kątem skuteczności rozkładu badanych związków dla wody zdejonizowanej. Określono, że zarówno zastosowanie procesu UV, jak i UV/O3 umożliwiło osiągnięcie wysokich stopni rozkładu dla 17β-estradiolu oraz 17α-etynyloestradiolu bez względu na rodzaj oczyszczanego roztworu. Rozkład związków następował w bardzo krótkim czasie trwania procesów, natomiast efektywność eliminacji bisfenolu A zależała od zastosowanego procesu oraz składu fizykochemicznego roztworu. Wykazano, że połączenie fotolizy z ozonowaniem umożliwiło osiągnięcie wyższego stopnia rozkładu badanego związku niż w przypadku pojedynczego procesu UV.
The presence of organic micropollutants, especially endocrine disrupting compounds (EDCs) in surface waters is a potential threat to the health and life of living organisms, including humans. Dangerous biological activity of these compounds (including their toxicity) and high biodegradation resistance leads to investigations on their removal in the conventional and unconventional processes of water purification and sewage treatment, such as UV and UV/O3. Based on the frequent reports in literature, studies on the elimination efficiency of 17β-estradiol (E2), 17α-ethinylestradiol (EE2) and bisphenol A (BPA) from real urban wastewater effluents by means of photolysis (UV) and photolysis with ozonation (UV/O3) processes were undertaken. The obtained results were juxtaposed in terms of the efficiency of these compounds elimination from deionized water. It was established that both process, UV and the combination of UV/O3 resulted in high level of 17β-estradiol and 17α-ethinylestradiol decomposition. Even very short duration of the processes were sufficient for decomposition of the compounds. However, bisphenol A elimination efficiency differed depending on the chemical composition of the solution and kind of the investigated processes. It was indicated that the combination of photolysis and ozonation led to the highest level of compound decomposition.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 2; 589-595
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Can transforming growth factor-β1 and retinoids modify the activity of estradiol and antiestrogens in MCF-7 breast cancer cells?
Autorzy:
Czeczuga-Semeniuk, Ewa
Anchim, Tomasz
Dzięcioł, Janusz
Dąbrowska, Milena
Wołczyński, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041552.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
estradiol
apoptotic index
tamoxifen
TGF-β1
proliferation
MCF-7
retinoids
Opis:
Retinoic acid and transforming growth factor-β (TGF-β) affect differentiation, proliferation and carcinogenesis of epithelial cells. The effect of both compounds on the proliferation of cells of the hormone sensitive human breast cancer cell line (ER+) MCF-7 was assessed in the presence of estradiol and tamoxifen. The assay was based on [3H]thymidine incorporation and the proliferative activity of PCNA- and Ki 67-positive cells. The apoptotic index and expression of the Bcl-2 and p53 antigens in MCF-7 cells were also determined. Exogenous TGF-β1 added to the cell culture showed antiproliferative activity within the concentration range of 0.003-30 ng/ml. Irrespective of TGF-β1 concentrations, a marked reduction in the stimulatory action of estradiol (10-9 and 10-8 M) was observed whereas in combination with tamoxifen (10-7 and 10-6 M) only 30 ng/ml TGF-β1 caused a statistically significant reduction to aproximately 30% of the proliferative cells. In further experiments we examined the effect of exposure of breast cancer cells to retinoids in combination with TGF-β1. The incorporation of [3H]thymidine into MCF-7 cells was inhibited to 52 ± 19% (control =100%) by 3 ng/ml TGF-β1, and this dose was used throughout. It was found that addition of TGF-β1 and isotretinoin to the culture did not decrease proliferation, while TGF-β1 and tretinoin at low concentrations (3 × 10-8 and 3 × 10-7 M) reduced the percentage of proliferating cells by aproximately 30% (67±8% and 67±5%, P <0.05 compared to values in the tretinoin group). Both retinoids also led to a statistically significant decrease in the stimulatory effect of 10-9 M estradiol, attenuated by TGF-β1. In addition, the retinoids in combination with TGF-β1 and tamoxifen (10-6 M) caused a further reduction in the percentage of proliferating cells. Immunocytochemical analysis showed that all the examined compounds gave a statistically significant reduction in the percentage of cells with a positive reaction to PCNA and Ki 67 antigen. TGF-β1, isotretinoin and tretinoin added to the culture resulted in the lowest percentage of PCNA positive cells. However, the lowest fraction of Ki 67 positive cells was observed after addition of isotretinoin. The obtained results also confirm the fact that the well-known regulatory proteins Bcl-2 and p53 play an important role in the regulation of apoptosis in the MCF-7 cell line, with lowered Bcl-2 expression accompanying easier apoptotic induction. The majority of the examined compounds act via the p53 pathway although some bypass this important proapoptotic factor.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2004, 51, 3; 733-745
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in expression of serine proteases HtrA1 and HtrA2 during estrogen-induced oxidative stress and nephrocarcinogenesis in male Syrian hamster
Autorzy:
Zurawa-Janicka, Dorota
Kobiela, Jaroslaw
Stefaniak, Tomasz
Wozniak, Agnieszka
Narkiewicz, Joanna
Wozniak, Michał
Limon, Janusz
Lipinska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040768.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
17-β-estradiol
HtrA proteases
estrogen-induced carcinogenesis
oxidative stress
Opis:
Serine proteases HtrA1 and HtrA2 are involved in cellular stress response and development of several diseases, including cancer. Our aim was to examine the involvement of the HtrA proteins in acute oxidative stress response induced in hamster kidney by estrogen treatment, and in nephrocarcinogenesis caused by prolonged estrogenization of male Syrian hamster. We used semi-quantitative RT-PCR to estimate the HtrA1 and HtrA2 mRNA levels in kidney tissues, and Western blotting to monitor the amount of the HtrA proteins. Within the first five hours following estrogen administration both HtrA1 mRNA and the protein levels were increased significantly. No changes in the expression of HtrA2 were observed. This indicates that HtrA1 may be involved in the response against oxidative stress induced by estrogen treatment in hamster kidney. During prolonged estrogenization, a significant reduction of the HtrA1 mRNA and protein levels was observed after 6 months of estradiol treatment, while the expression of HtrA2 was significantly elevated starting from the third month. This suggests an involvement of the HtrA proteins in estrogen-induced nephrocarcinogenesis in hamster. Using fluorescence in situ hybridization we localized the HtrA1 gene at the qb3-4 region of Syrian hamster chromosome 2, the region known to undergo a nonrandom deletion upon prolonged estrogenization. It is possible that the reduced level of HtrA1 expression is due to this chromosomal aberration. A full-length cDNA sequence of the hamster HtrA1 gene was obtained. It codes for a 50 kDa protein which has 98 and 96% identity with mouse and human counterparts, respectively.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2008, 55, 1; 9-20
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in selected neuroendocrine and immunological markers during exercise
Autorzy:
Grzebisz, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192059.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
cortisol
catecholamines
estradiol
exercise
Opis:
Physical exercise has multidirectional impact on the mechanisms of neuroendocrine responses. The regular and moderate stimulates the immune mechanism, whereas the interval may lead to increased susceptibility to infections. In recent years there has been increased interest in the issues of the impact of exercise on the efficiency of the immune mechanisms. In practice, such knowledge may be used to prevent infections in athletes and possible states of overtraining. Among the signaling molecules involved in the immune response of the body to exercise mentioned markers hormonal balance (testosterone, cortisol, estradiol, hormones, pituitary and hypothalamus), the metabolism of proteins and amino acids (balance nitrogen, glutamine, increase in creatine kinase). Review of the current state of knowledge about the change of levels of markers of hormonal system during exercise and suggestions direction of future research in the area of these issues have been taken in this paper. This is a translation of a part of my authorship the original source in Polish ,,Zarządzanie zmianami poziomu wybranych markerów neuroendokrynnych oraz immunologicznych podczas wysiłku fizycznego”. The text was published in an edition of the Scientific Publishing Sophia in 2015.
Źródło:
World Scientific News; 2016, 50; 239-249
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparative studies on decomposition of selected estrogens and xenoestrogens by photocatalysis processes
Badania porównawcze rozkładu wybranych estrogenów i ksenoestrogenów w procesie fotokatalizy
Autorzy:
Burdzik-Niemiec, E.
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388989.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
photocatalysis
micropollutants decomposition
bisphenol A
17β-estradiol
17α-ethinylestradiol
fotokataliza
rozkład mikrozanieczyszczeń
bisfenol A
17α-etynyloestradiol
Opis:
Comparative Studies on Decomposition of Selected Estrogens and Xenoestrogens by Photocatalysis ProcessesAbstract: This study addressed the degradation efficiency of three different compounds belonging to the group of endocrine disrupting compounds (EDCs), namely 17β-estradiol (E2), 17α-ethinyl estradiol (EE2), and bisphenol A (BPA) in the photocatalysis process (UV/TiO2). The subject of the study was a synthetic municipal waste water treatment plant effluent containing inorganic and optionally organic substances and to which the investigated micropollutants were added at a concentration of 500 μg/dm3. The obtained results were compared in terms of the degradation of the selected compounds in deionized water. It was found that the efficiency of the photocatalysis depends significantly both on the environmental matrix and physico-chemical properties of the compounds present in the treated waste water. The highest degradation efficiency was observed for the synthetic effluent that contained only inorganic substances. The degradation of bisphenol A and 17α-ethinyl estradiol exceeded 90 % (after 60-minute irradiation) and 17β-estradiol was decomposed completely. The observed phenomenon can be attributed to the process termed as sensitized photocatalysis, which was enabled by inorganic substances present in the synthetic waste water. This phenomenon was not observed for the synthetic effluent that contained both inorganic and organic substances, and moreover the degradation efficiency of the micropollutans was lower. These observations were also confirmed by the results regarding the decomposition of the compounds in deionized water. In order to describe the course of photocatalytic oxidation reaction rate constants were determined as well as degradation half-lives using the Langmuir-Hinshelwood kinetic model.
W ramach pracy podjęto badania nad oceną efektywności rozkładu trzech różnych związków należących do grupy substancji zakłócających procesy hormonalne (z ang. Endocrine Disrupters Compounds EDCs), tj. 17β-estradiol (E2), 17α-etynyloestradiol (EE2) oraz bisfenol A (BPA) w procesie fotokatalizy (UV/TiO2). Przedmiotem badań były modelowe odpływy z oczyszczalni ścieków bytowych zawierające substancje nieorganiczne i opcjonalnie organiczne, do których dodawano badane mikrozanieczyszczenia w stężeniu 500 μg/dm3. Uzyskane wyniki badań porównano pod katem skuteczności rozkładu wybranych związków dla wody zdejonizowanej. Wykazano, że na skuteczność procesu fotokatalizy istotny wpływ ma zarówno rodzaj matrycy środowiskowej, jak i właściwości fizykochemicznych usuwanych związków. Najwyższe stopnie rozkładu uzyskano podczas oczyszczania odpływu modelowego zawierającego wyłącznie substancje nieorganiczne. Rozkład bisfenolu A oraz 17α-etynyloestradiolu przekraczał wówczas 90 % (po 60-minutowym czasie naświetlania), a 17β-estradiol został rozłożony całkowicie. Zaobserwowane zjawisko można wytłumaczyć obecnością w ściekach modelowych chemicznych substancji nieorganicznych umożliwiających przebieg tzw. fotokatalizy sensybilizowanej. W przypadku odpływu modelowego zawierającego zarówno substancje organiczne, jak i nieorganiczne tego zjawiska nie obserwowano, a efektywność rozkładu mikrozanieczyszczeń była mniejsza. Powyższe obserwacje potwierdzają również uzyskane wyniki rozkładu związków dla wody zdejonizowanej. W celu opisu przebiegu fotokatalitycznego utleniania wyznaczono stałe szybkości reakcji oraz czasy połowicznego rozkładu posługując się kinetyką modelu Langmuira-Hinshelwooda.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2015, 22, 4; 457-467
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparative studies on elimination of estrogens and xenoetrogens by the oxidation processes
Badania porównawcze rozkładu estrogenów i ksenoestrogenów w procesach utleniania
Autorzy:
Dudziak, M.
Burdzik-Niemiec, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388776.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
elimination of organic micropollutants
EDCs
17ß-estradiol
17α-ethinylestradiol
bisphenol A
wastewater treatment
photolysis
photolysis and ozonation
eliminacja mikrozanieczyszczeń
bisfenol A
17α-etynyloestradiol
oczyszczanie ścieków
fotoliza
fotoliza i ozonowanie
Opis:
The presence of organic micropollutants, especially the substances interfering with hormonal processes termed as endocrine disrupting chemicals EDCs, in surface waters is a potential threat to life and living organisms, including humans. Hazardous biological activity of these compounds (including toxicity) and high resistance to biodegradation necessitate research on their removal in conventional and non-conventional water treatment and wastewater treatment processes. The presented research was motivated by the increasingly frequent reports in the literature regarding the effectiveness of different advanced oxidation processes used for the elimination of micropollutants. In the present study the degradation efficiency for 17ß-estradiol (E2), 17α-ethinylestradiol (EE2) and bisphenol A (BPA) in the photolysis process (UV) and in the coupled photolysis and ozonation process (UV/O3) was evaluated in real and artificial municipal wastewater treatment plant effluent. The obtained results were compared for the degradation efficiency of the test compounds in deionised water. It was determined that both the use of the UV and UV/O3 processes enabled to achieve high degradation efficiencies for 17ß-estradiol and 17α-ethinylestradiol regardless of the treated solution. Degradation of the compounds in the processes occurred in a very short time. On the other hand, the efficiency of elimination of bisphenol A depended on the applied process and the physico-chemical composition of the solution. It was shown that the combination of photolysis with ozonation allowed achieving higher degree of degradation of the test compound than in the case of a single UV process. The study allowed also the identification of substances supporting the degradation of bisphenol A in the UV-O3 process.
Obecność mikrozanieczyszczeń organicznych, a szczególnie substancji zakłócających procesy hormonalne z ang. Endocrine Disrupters Compounds EDCs w wodach powierzchniowych stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia i życia organizmów żywych, w tym również dla człowieka. Niebezpieczna aktywność biologiczna tych związków (w tym również toksyczność) oraz duża odporność na biodegradację stwarza konieczność prowadzenia badań nad ich usuwaniem w konwencjonalnych i niekonwencjonalnych procesach uzdatniania wody i oczyszczania ścieków. W oparciu o coraz częstsze doniesienia w literaturze przedmiotowej dotyczące skuteczności zastosowania różnych technik zaawansowanego utleniania do eliminacji mikrozanieczyszczeń podjęto badania nad oceną efektywności eliminacji 17ß-estradiolu (E2), 17α-etynyloestradiolu (EE2) oraz bisfenolu A (BPA) z rzeczywistego i modelowego odpływu z oczyszczalni ścieków komunalnych w procesie fotolizy (UV) oraz w procesie łącznym fotoliza i ozonowanie (UV/O3). Uzyskane wyniki badań porównano pod kątem skuteczności rozkładu badanych związków dla wody zdejonizowanej. Określono, że zarówno zastosowanie procesu UV, jak i UV/O3 umożliwiło osiągnięcie wysokich stopni rozkładu dla 17ß-estradiolu oraz 17α-etynyloestradiolu bez względu na rodzaj oczyszczanego roztworu. Rozkład związków następował w bardzo krótkim czasie trwania procesów. Natomiast, efektywność eliminacji bisfenolu A zależała od zastosowanego procesu oraz składu fizykochemicznego roztworu. Wykazano, że połączenie fotolizy z ozonowaniem umożliwiło osiągnięcie wyższego stopnia rozkładu badanego związku, niż w przypadku pojedynczego procesu UV. Przeprowadzone wyniki badań umożliwiły również identyfikację substancji wspomagających rozkład bisfenolu A w procesie UV/O3.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 2; 189-198
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamics of estrogen-induced oxidative stress
Autorzy:
Kobiela, Jarek
Stefaniak, Tomasz
Krajewski, Jacek
Kalinska-Blach, Beata
Zurawa-Janicka, Dorota
Lachinski, Andrzej
Gackowski, Daniel
Olinski, Ryszard
Nowak, Jerzy
Knap, narcyz
Lipinska, Barbara
Sledzinski, Zbigniew
Wozniak, Michal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041076.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
8-oxodGuo
estradiol
protein oxidation
carcinogenesis
DNA damage
lipid peroxidation
Opis:
The objective of this study was to assess the dynamics of oxidative damage to cellular macromolecules such as proteins, lipids and DNA under conditions of oxidative stress triggering early stages of estrogen-dependent carcinogenesis. A rodent model of carcinogenesis was used. Syrian hamsters were sacrificed after 1, 3, 5 h and one month from the initial implantation of estradiol. Matching control groups were used. Kidneys as target organs for estradiol-mediated oxidative stress were excised and homogenized for biochemical assays. Subcellular fractions were isolated. Carbonyl groups (as a marker of protein oxidation) and lipid hydroxyperoxides were assessed. DNA was isolated and 8-oxodGuo was assessed. Electron paramagnetic resonance spectroscopy was used to confirm the results for lipid peroxidation. Exposition to estradiol in the rodent model leads to damage of macromolecules of the cell, including proteins and DNA, but not lipids. Proteins appear to be the primary target of the damage but are closely followed by DNA. It has previously been speculated that protein peroxides can increase DNA modifications. This time sequence was observed in our study. Nevertheless, the direct relation between protein and DNA damage still remains unsolved.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2007, 54, 2; 289-295
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Electron beam sterilization of implantable rods with risperidone and with 17-β-estradiol: a structural, thermal and morphology study
Autorzy:
Wilińska, Justyna
Turek, Artur
Borecka, Aleksandra
Rech, Jakub
Kasperczyk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/306226.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
sterylizacja wiązką elektronów
17β-estradiol
rysperydon
electron beam sterilization
implantable rods
poly(L-lactide-co-glycolide-co-trimethylene carbonate)
risperidone
17-β-estradiol
Opis:
Poly(L-lactide-co-glycolide-co-trimethylene carbonate) rods with risperidone and 17-β-estradiol were sterilized by electron beam irradiation. The aim of the study was to assess electron beam irradiation impact on terpolymer composition, chain microstructure, glass transition temperature, molecular weight and the morphological features of rods. Methods: Hot melt extrusion in the formulation of rods was applied. Sterilization of the rods was performed by electron beam in an electron beam accelerator (10 MeV, 360 mA, 25 kGy). The following methods in the development of rods were applied: nuclear magnetic resonance, differential scanning calorimetry, gel permeation chromatography and scanning electron microscopy. Results: Sterilization influenced only glass transition temperature in blind rods and rods with risperidone. As for the other parameters, no significant changes were observed as far as a sterilization effect is concerned. However, some changes were noted after introducing drug substances and after extrusion. Conclusions: Electron beam irradiation of rods with risperidone and rods with 17-β-estradiol is an adequate method for sterilizing implantable drug delivery systems.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2019, 21, 3; 39-47
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hipogonadyzm hipogonadotropowy w pierwotnej niedoczynności tarczycy u kobiet
Gipogonadotropnyjj gipogonadizm v pervichnojj gipofunkcii shhitovidnojj zhelezy u zhenshhin
Hypogonadoctripic hypogonadism in primary hypothyrodism in women
Autorzy:
Siemaszko, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2187432.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Diagnostyki Laboratoryjnej
Tematy:
kobiety
pierwotna niedoczynnosc tarczycy
objawy kliniczne
hipogonadyzm hipogonadotropowy
diagnostyka hormonalna
tyroksyna
hormon luteinizujacy
hormon folikulotropowy
estradiol
testosteron
progesteron
prolaktyna
stezenie hormonow
Źródło:
Diagnostyka Laboratoryjna; 1988, 24, 2; 69-76
0867-4043
Pojawia się w:
Diagnostyka Laboratoryjna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natural phenolic acids may increase serum estradiol level in ovariectomized rats
Autorzy:
Zych, Maria
Folwarczna, Joanna
Trzeciak, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040548.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
rat
estradiol
p-coumaric acid
chlorogenic acid
body mass
caffeic acid
ferulic acid
Opis:
Natural phenolic acids are commonly present in plants consumed in the diet. Recently we have observed that different natural phenolic acids exert differential effects on the body mass gain in ovariectomized and non-ovariectomized female rats. The aim of the present study was to investigate the effects of ferulic, caffeic, p-coumaric and chlorogenic acids on serum estradiol and total cholesterol levels in ovariectomized and non-ovariectomized rats. The experiments were carried out on 3-month old female Wistar Cmd:(WI)WU rats, divided into following groups (n=8 in each group): non-ovariectomized control rats and non-ovariectomized rats receiving ferulic, caffeic, p-coumaric or chlorogenic acids, sham-operated control rats, ovariectomized control rats and ovariectomized rats receiving the same phenolic acids. The phenolic acids were administered at a dose of 10 mg/kg p.o. daily for 4 weeks. Serum estradiol and total cholesterol levels on the next day after the last administration of the phenolic acids were examined. The phenolic acids did not affect serum estradiol or total cholesterol levels in non-ovariectomized rats. In ovariectomized rats, caffeic acid and to a lesser extent p-coumaric acid increased serum estradiol level, which effect correlated with a decreased body mass gain. All the phenolic acids decreased serum cholesterol level in ovariectomized rats. Concluding, the anti-obesity activity of some phenolic acids may be, at least partially, connected with estrogenic pathways.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2009, 56, 3; 503-507
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wpływu nanocząstek platyny na steroidogenezę na podstawie oznaczania poziomu testosteronu i 17β-estradiolu w komórkach Leydiga (R2C)
Evaluation of platinum nanoparticles effect on steroidogenesis based on the determination of testosterone and 17β-estradiol levels in Leydig cells (R2C)
Autorzy:
Zapór, Lidia
Skowroń, Jolanta
Miranowicz-Dzierżawska, Katarzyna
Choknacka-Puchta, Luiza
Sawicka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23352093.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
nanocząstki platyny
testosteron
17β-estradiol
komórki Leydiga (R2C)
platinum nanoparticles
testosterone
Opis:
Coraz popularniejsze zastosowanie nanocząstek platyny (Pt-NPs) powoduje, że mogą one systematycznie uwalniać się do środowiska, przede wszystkim do powietrza (w tym powietrza środowiska pracy), ale także do wody, ścieków i gleby, zarówno z procesów produkcyjnych, jak i podczas ich przetwarzania i stosowania oraz w wyniku utylizacji odpadów. Dane dotyczące toksyczności Pt-NPs są ograniczone. Biorąc pod uwagę zdolność Pt-NPs do bioakumulacji w organizmach żywych, ważne jest poznanie długotrwałych skutków narażenia, jakim jest wpływ na funkcje rozrodcze, w tym produkcję hormonów (testosteronu i 17β-estradiolu). Celem pracy była ocena wpływu Pt-NPs na sekrecję hormonów steroidowych w komórkach Leydiga. W komórkach Leydiga linii R2C pochodzących z jąder szczura oceniano działanie cytotoksyczne Pt-NPs <50 nm, badając ich wpływ na aktywność metaboliczną komórek (test MTT) oraz uszkodzenie błon komórkowych (test NRU). Zaburzenia steroidogenezy w komórkach oceniano poprzez oznaczanie sekrecji testosteronu (T) i 17β-estradiolu (E2), stosując kompetencyjny test ELISA. Pt-NPs działały cytotoksycznie na komórki R2C zależnie od stężenia, ale efekt ten był widoczny tylko w teście MTT (zmniejszenie przeżywalności komórek o 50% notowano przy stężeniach powyżej 250 μg/ml). Pt-NPs w stężeniach nie działających cytotoksycznie (8 ÷ 125 μg/ml) powodowały zwiększenie sekrecji T i E2 w porównaniu z kontrolą. Stężenie E2 utrzymywało się na poziomie porównywalnym z działaniem induktora (forskoliny). Uzyskane wyniki, chociaż mają charakter przesiewowy, mogą wskazywać na potencjalne działanie modulujące proces steroidogenezy w gonadach pod wpływem Pt-NPs.
Due to the increasingly popular application of platinum nanoparticles (Pt-NPs), they can be continuously released to the environment, mainly to the air (including the air in the working environment), but also to water, wastewater and soil, both from production processes, during their processing and use, and as a result of waste disposal. Pt-NPs toxicity data are limited. Given the ability of Pt-NPs to bioaccumulate in living organisms, it is important to know the long-term effects of exposure, such as the impact on reproductive functions, including hormone (testosterone and 17β-estradiol) production. The aim of this study was to assess the effect of Pt-NPs on steroid hormone secretion in Leydig cells. Cytotoxicity of Pt-NPs < 50 nm was assessed in the R2C Leydig cell line derived from rat testicles by examining their effects on cellular metabolic activity (MTT assay) and cell membrane damage (NRU assay). Abnormalities of steroidogenesis in cells were evaluated by determination of testosterone (T) and 17β-estradiol (E2) secretion with the competitive ELISA test. Pt-NPs exerted a cytotoxic effect on R2C cells depending on the concentration, but this effect was seen only in the MTT assay (50% reduction in cell survival was noted at concentrations above 250 µg/ml). Pt-NPs at non-cytotoxic concentrations (8–125 µg/ml) increased the secretion of T and E2 as compared with control. The E2 concentration was maintained at a level comparable to the effect of an inducer (forskolin). The results, yet having a screening nature, may indicate a potential steroidogenesis-modulating effect of Pt-NPs in gonads.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2023, 2 (116); 5--28
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oocyte hydration in round goby Neogobius melanostomus from the Gulf of Gdańsk: another invasive strategy?
Autorzy:
Kalamarz-Kubiak, H.
Guellard, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47646.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:
oocyte
hydration
round goby
Neogobius melanostomus
non-native species
estradiol
Gdansk Gulf
Źródło:
Oceanologia; 2019, 61, 4
0078-3234
Pojawia się w:
Oceanologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies