Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "estradiol" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
Badania porównawcze rozkładu wybranych estrogenów i ksenoestrogenów w procesie fotokatalizy
Comparative studies on decomposition of selected estrogens and xenoestrogens by photocatalysis processes
Autorzy:
Burdzik-Niemiec, E.
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126603.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
fotokataliza
rozkład mikrozanieczyszczeń
bisfenol A
17β-estradiol
17α-etynyloestradiol
photocatalysis
micropollutants decomposition
bisphenol A
17α-ethinylestradiol
Opis:
W pracy podjęto badania nad oceną efektywności rozkładu trzech różnych związków należących do grupy substancji zakłócających procesy hormonalne (Endocrine Disrupters Compounds EDCs), tj. 17β-estradiolu (E2), 17α-etynyloestradiolu (EE2) oraz bisfenolu A (BPA) w procesie fotokatalizy (UV/TiO2). Przedmiotem badań były modelowe odpływy z oczyszczalni ścieków bytowych, zawierające substancje nieorganiczne i opcjonalnie organiczne, do których dodawano badanych mikrozanieczyszczeń w stężeniu 500 μg/dm3. Uzyskane wyniki badań porównano pod kątem skuteczności rozkładu wybranych związków dla wody zdejonizowanej. Wykazano, że na skuteczność procesu fotokatalizy istotny wpływ ma zarówno rodzaj matrycy środowiskowej, jak i właściwości fizykochemicznych usuwanych związków. Najwyższe stopnie rozkładu uzyskano podczas oczyszczania odpływu modelowego zawierającego wyłącznie substancje nieorganiczne. Rozkład bisfenolu A oraz 17α-etynyloestradiolu przekraczał wówczas 90% (po 60-minutowym czasie naświetlania), a 17β-estradiol został rozłożony całkowicie. Zaobserwowane zjawisko można wytłumaczyć obecnością w ściekach modelowych chemicznych substancji nieorganicznych umożliwiających przebieg tzw. fotokatalizy sensybilizowanej. W przypadku odpływu modelowego zawierającego zarówno substancje organiczne, jak i nieorganiczne tego zjawiska nie obserwowano, a efektywność rozkładu mikrozanieczyszczeń była mniejsza. Powyższe obserwacje potwierdzają również uzyskane wyniki rozkładu związków dla wody zdejonizowanej.
This study addressed the degradation efficiency of three different compounds belonging to the group of endocrine disrupting compounds (EDCs), namely 17β-estradiol (E2), 17α-ethinyl estradiol (EE2), and bisphenol A (BPA) in the photocatalysis process (UV/TiO2). The subject of the study was a synthetic municipal waste water treatment plant effluent containing inorganic and optionally organic substances and to which the investigated micropollutants were added at a concentration of 500 mg/dm3. The obtained results were compared in terms of the degradation of the selected compounds in deionized water. It was found that the efficiency of the photocatalysis depends significantly both on the environmental matrix and physico-chemical properties of the compounds present in the treated waste water. The highest degradation efficiency was observed for the synthetic effluent that contained only inorganic substances. The degradation of bisphenol A and 17α-ethinyl estradiol exceeded 90% (after 60-minute irradiation) and 17β-estradiol was decomposed completely. The observed phenomenon can be attributed to the process termed as sensitized photocatalysis, which was enabled by inorganic substances present in the synthetic waste water. This phenomenon was not observed for the synthetic effluent that contained both inorganic and organic substances, and moreover the degradation efficiency of the micropollutans was lower. These observations were also confirmed by the results regarding the decomposition of the compounds in deionized water.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 2; 551-559
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparative studies on decomposition of selected estrogens and xenoestrogens by photocatalysis processes
Badania porównawcze rozkładu wybranych estrogenów i ksenoestrogenów w procesie fotokatalizy
Autorzy:
Burdzik-Niemiec, E.
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388989.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
photocatalysis
micropollutants decomposition
bisphenol A
17β-estradiol
17α-ethinylestradiol
fotokataliza
rozkład mikrozanieczyszczeń
bisfenol A
17α-etynyloestradiol
Opis:
Comparative Studies on Decomposition of Selected Estrogens and Xenoestrogens by Photocatalysis ProcessesAbstract: This study addressed the degradation efficiency of three different compounds belonging to the group of endocrine disrupting compounds (EDCs), namely 17β-estradiol (E2), 17α-ethinyl estradiol (EE2), and bisphenol A (BPA) in the photocatalysis process (UV/TiO2). The subject of the study was a synthetic municipal waste water treatment plant effluent containing inorganic and optionally organic substances and to which the investigated micropollutants were added at a concentration of 500 μg/dm3. The obtained results were compared in terms of the degradation of the selected compounds in deionized water. It was found that the efficiency of the photocatalysis depends significantly both on the environmental matrix and physico-chemical properties of the compounds present in the treated waste water. The highest degradation efficiency was observed for the synthetic effluent that contained only inorganic substances. The degradation of bisphenol A and 17α-ethinyl estradiol exceeded 90 % (after 60-minute irradiation) and 17β-estradiol was decomposed completely. The observed phenomenon can be attributed to the process termed as sensitized photocatalysis, which was enabled by inorganic substances present in the synthetic waste water. This phenomenon was not observed for the synthetic effluent that contained both inorganic and organic substances, and moreover the degradation efficiency of the micropollutans was lower. These observations were also confirmed by the results regarding the decomposition of the compounds in deionized water. In order to describe the course of photocatalytic oxidation reaction rate constants were determined as well as degradation half-lives using the Langmuir-Hinshelwood kinetic model.
W ramach pracy podjęto badania nad oceną efektywności rozkładu trzech różnych związków należących do grupy substancji zakłócających procesy hormonalne (z ang. Endocrine Disrupters Compounds EDCs), tj. 17β-estradiol (E2), 17α-etynyloestradiol (EE2) oraz bisfenol A (BPA) w procesie fotokatalizy (UV/TiO2). Przedmiotem badań były modelowe odpływy z oczyszczalni ścieków bytowych zawierające substancje nieorganiczne i opcjonalnie organiczne, do których dodawano badane mikrozanieczyszczenia w stężeniu 500 μg/dm3. Uzyskane wyniki badań porównano pod katem skuteczności rozkładu wybranych związków dla wody zdejonizowanej. Wykazano, że na skuteczność procesu fotokatalizy istotny wpływ ma zarówno rodzaj matrycy środowiskowej, jak i właściwości fizykochemicznych usuwanych związków. Najwyższe stopnie rozkładu uzyskano podczas oczyszczania odpływu modelowego zawierającego wyłącznie substancje nieorganiczne. Rozkład bisfenolu A oraz 17α-etynyloestradiolu przekraczał wówczas 90 % (po 60-minutowym czasie naświetlania), a 17β-estradiol został rozłożony całkowicie. Zaobserwowane zjawisko można wytłumaczyć obecnością w ściekach modelowych chemicznych substancji nieorganicznych umożliwiających przebieg tzw. fotokatalizy sensybilizowanej. W przypadku odpływu modelowego zawierającego zarówno substancje organiczne, jak i nieorganiczne tego zjawiska nie obserwowano, a efektywność rozkładu mikrozanieczyszczeń była mniejsza. Powyższe obserwacje potwierdzają również uzyskane wyniki rozkładu związków dla wody zdejonizowanej. W celu opisu przebiegu fotokatalitycznego utleniania wyznaczono stałe szybkości reakcji oraz czasy połowicznego rozkładu posługując się kinetyką modelu Langmuira-Hinshelwooda.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2015, 22, 4; 457-467
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ matrycy środowiskowej na efektywność usuwania wybranych estrogenów i ksenoestrogenów w procesie nanofiltracji
The influence of water matrix on the separation of selected estrogens and xenoestrogens by nanofiltration
Autorzy:
Burdzik-Niemiec, E.
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/400222.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
substancje aktywne biologicznie
17β-estradiol
17α-etynyloestradiol
bisfenol A
proces nanofiltracji
eliminacja mikrozanieczyszczeń
biological active substances
17α-ethinylestradiol
bisphenol A
nanofiltration
elimination of micropollutants
Opis:
Aktualnie nieograniczony dostęp do czystej i niedrogiej wody jest jednym z podstawowych celów humanitarnych. Jednakże ze względu na m.in. wzrost urbanizacji, zanieczyszczenie zasobów wodnych, niewłaściwe zarządzanie gospodarką wodną, zmiany klimatyczne oraz wzrastającą liczbę ludności cel ten wciąż pozostaje wyzwaniem 21-ego wieku. W związku z powyższym skuteczne uzdatnianie wód powierzchniowych stało się jednym z priorytetowych zadań inżynierii i ochrony środowiska. W tym zakresie poszukiwane są także rozwiązania zmierzające do ograniczenia liczby i stężenia zanieczyszczeń, w tym mikrozanieczyszczeń organicznych trafiających do wód powierzchniowych np. wraz z odpływami z oczyszczalni ścieków komunalnych. Efektywność usuwania mikrozanieczyszczeń w konwencjonalnych procesach oczyszczania ścieków jest bardzo często niewystarczająca. W oparciu o powyższe informacje w ramach niniejszej pracy podjęto badania nad oceną efektywności wysokociśnieniowej filtracji membranowej w aspekcie usuwania 17β-estradiolu, 17α-etynyloestradiolu i bisfenolu A z różnych matryc wodnych, w tym modelowego i rzeczywistego odpływu ścieków. Badane związki różniły się pochodzeniem i właściwościami fizykochemicznymi. W pracy badano zarówno odpływ modelowy jak i rzeczywisty. Uzyskane wyniki badań porównano pod kątem skuteczności usunięcia badanych mikrozanieczyszczeń dla roztworu sporządzonego na bazie wody zdejonizowanej. W ramach pracy wykorzystano komercyjną membranę do nanofiltracji HL firmy GE Osmonics (USA). Ciśnienie transmembranowe procesu wynosiło 2,0 MPa. Usuwane wiązki oznaczano z użyciem ekstrakcji do fazy stałej SPE oraz analizy chromatograficznej HPLC. Wykazano, że współczynnik retencji badanych związków zależał od rodzaju oczyszczanej matrycy wodnej oraz właściwości samego związku takich jak hydrofobowość/ hydrofilowość (określana poprzez wartość logKow) oraz masa molowa. Zaobserwowano wyższą retencję badanych związków w przypadku filtracji odpływu rzeczywistego, niż dla odpływu modelowego czy też wody zdejonziowanej. Wskazuje to na występowanie dodatkowych zjawisk wpływających na separację mikrozanieczyszczeń. Wymienić tu można np. tworzenie kompleksów pomiędzy cząsteczkami badanych związków i innymi wielkocząsteczkowymi substancjami organicznymi obecnymi w filtrowanych roztworach oraz powstawanie tzw. membrany wtórnej o porowatości mniejszej niż pory pierwotnej membrany, co przyczynia się do uzyskania większej retencji mikrozanieczyszczeń.
Nowadays unlimited access to clean and affordable water is one of the fundamental humanitarian principles. However, due to the urbanization, pollution of water resources, poor water management, climate change and population growth, this goal still remains the challenge of the 21st century. Therefore, the effective treatment of surface waters has become one of the priority task of engineering and environmental protection. The solutions to reduce the number and concentration of pollutants, including organic micropollutants getting into surface waters, for example with outflows from municipal sewage treatment plant, are still sought. The efficiency of micropollutants removal in conventional water treatment processes is often insufficient. Based on the above information, under this study, the assessment of the efficiency of the high-pressure membrane filtration in terms of the removal of 17β-estradiol, 17α-ethinylestradiol and bisphenol A from different water templates were evaluated. Tested compounds differed primarily in its origin and solubility in water. In the study both, the model and actual outflow were tested. The results were compared in terms of the effectiveness of studied micropollutants removal from a solution made on the basis of deionized water. During the study, the commercial high-pressure filtration HL membrane (GE Osmonics) was tested. The driving force of the processes were transmembrane pressure of 2.0 MPa. Removed compounds were assayed using HPLC chromatography preceded by a solid phase extraction SPE. It has been shown, that the retention degree of tested compounds depended on the type of purified water template and physico-chemical properties of individual compounds such as hydrophobicity/hydrophilicity (determined by the value of the logKow) and molar mass. Higher retention degrees of tested compounds were observed during the actual outflow filtration of actual outflow in comparison with those found for model one or deionized water. It indicates, that there are additional phenomenon affecting the separation of micropollutants, i.e. the formation of complexes between molecules of tested compounds and other macromolecular organic substances present in the solution and the formation of so-called secondary membrane having a lower porosity than the porosity of primary one, which contributes to a greater retention of micropollutants.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2017, 18, 1; 27-35
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Can transforming growth factor-β1 and retinoids modify the activity of estradiol and antiestrogens in MCF-7 breast cancer cells?
Autorzy:
Czeczuga-Semeniuk, Ewa
Anchim, Tomasz
Dzięcioł, Janusz
Dąbrowska, Milena
Wołczyński, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041552.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
estradiol
apoptotic index
tamoxifen
TGF-β1
proliferation
MCF-7
retinoids
Opis:
Retinoic acid and transforming growth factor-β (TGF-β) affect differentiation, proliferation and carcinogenesis of epithelial cells. The effect of both compounds on the proliferation of cells of the hormone sensitive human breast cancer cell line (ER+) MCF-7 was assessed in the presence of estradiol and tamoxifen. The assay was based on [3H]thymidine incorporation and the proliferative activity of PCNA- and Ki 67-positive cells. The apoptotic index and expression of the Bcl-2 and p53 antigens in MCF-7 cells were also determined. Exogenous TGF-β1 added to the cell culture showed antiproliferative activity within the concentration range of 0.003-30 ng/ml. Irrespective of TGF-β1 concentrations, a marked reduction in the stimulatory action of estradiol (10-9 and 10-8 M) was observed whereas in combination with tamoxifen (10-7 and 10-6 M) only 30 ng/ml TGF-β1 caused a statistically significant reduction to aproximately 30% of the proliferative cells. In further experiments we examined the effect of exposure of breast cancer cells to retinoids in combination with TGF-β1. The incorporation of [3H]thymidine into MCF-7 cells was inhibited to 52 ± 19% (control =100%) by 3 ng/ml TGF-β1, and this dose was used throughout. It was found that addition of TGF-β1 and isotretinoin to the culture did not decrease proliferation, while TGF-β1 and tretinoin at low concentrations (3 × 10-8 and 3 × 10-7 M) reduced the percentage of proliferating cells by aproximately 30% (67±8% and 67±5%, P <0.05 compared to values in the tretinoin group). Both retinoids also led to a statistically significant decrease in the stimulatory effect of 10-9 M estradiol, attenuated by TGF-β1. In addition, the retinoids in combination with TGF-β1 and tamoxifen (10-6 M) caused a further reduction in the percentage of proliferating cells. Immunocytochemical analysis showed that all the examined compounds gave a statistically significant reduction in the percentage of cells with a positive reaction to PCNA and Ki 67 antigen. TGF-β1, isotretinoin and tretinoin added to the culture resulted in the lowest percentage of PCNA positive cells. However, the lowest fraction of Ki 67 positive cells was observed after addition of isotretinoin. The obtained results also confirm the fact that the well-known regulatory proteins Bcl-2 and p53 play an important role in the regulation of apoptosis in the MCF-7 cell line, with lowered Bcl-2 expression accompanying easier apoptotic induction. The majority of the examined compounds act via the p53 pathway although some bypass this important proapoptotic factor.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2004, 51, 3; 733-745
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania porównawcze rozkładu wybranych estrogenów i ksenoestrogenów w procesie UV i UV/O3
Comparative studies on elimination of selected estrogens and xenoestrogens by UV and UV/O3 processes
Autorzy:
Dudziak, M.
Burdzik-Niemiec, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127443.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
eliminacja mikrozanieczyszczeń
EDCs
bisfenol A
17β-estradiol
17α-etynyloestradiol
oczyszczanie ścieków
fotoliza
fotoliza i ozonowanie
micropollutants elimination
bisphenol A
17α-ethinylestradiol
waste water effluent
photolysis
photolysis with ozonation
Opis:
Obecność mikrozanieczyszczeń organicznych, a szczególnie substancji zakłócających procesy hormonalne (Endocrine Disrupters Compounds EDCs) w wodach powierzchniowych stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia i życia organizmów żywych, w tym również dla człowieka. Niebezpieczna aktywność biologiczna tych związków (w tym ich toksyczność) oraz duża odporność na biodegradację stwarza konieczność prowadzenia badań nad ich usuwaniem w konwencjonalnych i niekonwencjonalnych procesach uzdatniania wody i oczyszczania ścieków. Na podstawie coraz częstszych doniesień w literaturze przedmiotowej, dotyczących skuteczności zastosowania różnych technik zaawansowanego utleniania do eliminacji mikrozanieczyszczeń, podjęto badania nad oceną efektywności eliminacji 17β-estradiolu (E2), 17α-etynyloestradiolu (EE2) oraz bisfenolu A (BPA) z rzeczywistego odpływu z oczyszczalni ścieków komunalnych w procesie fotolizy (UV) oraz w procesie łącznym fotoliza i ozonowanie (UV/O3). Uzyskane wyniki badań porównano pod kątem skuteczności rozkładu badanych związków dla wody zdejonizowanej. Określono, że zarówno zastosowanie procesu UV, jak i UV/O3 umożliwiło osiągnięcie wysokich stopni rozkładu dla 17β-estradiolu oraz 17α-etynyloestradiolu bez względu na rodzaj oczyszczanego roztworu. Rozkład związków następował w bardzo krótkim czasie trwania procesów, natomiast efektywność eliminacji bisfenolu A zależała od zastosowanego procesu oraz składu fizykochemicznego roztworu. Wykazano, że połączenie fotolizy z ozonowaniem umożliwiło osiągnięcie wyższego stopnia rozkładu badanego związku niż w przypadku pojedynczego procesu UV.
The presence of organic micropollutants, especially endocrine disrupting compounds (EDCs) in surface waters is a potential threat to the health and life of living organisms, including humans. Dangerous biological activity of these compounds (including their toxicity) and high biodegradation resistance leads to investigations on their removal in the conventional and unconventional processes of water purification and sewage treatment, such as UV and UV/O3. Based on the frequent reports in literature, studies on the elimination efficiency of 17β-estradiol (E2), 17α-ethinylestradiol (EE2) and bisphenol A (BPA) from real urban wastewater effluents by means of photolysis (UV) and photolysis with ozonation (UV/O3) processes were undertaken. The obtained results were juxtaposed in terms of the efficiency of these compounds elimination from deionized water. It was established that both process, UV and the combination of UV/O3 resulted in high level of 17β-estradiol and 17α-ethinylestradiol decomposition. Even very short duration of the processes were sufficient for decomposition of the compounds. However, bisphenol A elimination efficiency differed depending on the chemical composition of the solution and kind of the investigated processes. It was indicated that the combination of photolysis and ozonation led to the highest level of compound decomposition.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 2; 589-595
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparative studies on elimination of estrogens and xenoetrogens by the oxidation processes
Badania porównawcze rozkładu estrogenów i ksenoestrogenów w procesach utleniania
Autorzy:
Dudziak, M.
Burdzik-Niemiec, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388776.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
elimination of organic micropollutants
EDCs
17ß-estradiol
17α-ethinylestradiol
bisphenol A
wastewater treatment
photolysis
photolysis and ozonation
eliminacja mikrozanieczyszczeń
bisfenol A
17α-etynyloestradiol
oczyszczanie ścieków
fotoliza
fotoliza i ozonowanie
Opis:
The presence of organic micropollutants, especially the substances interfering with hormonal processes termed as endocrine disrupting chemicals EDCs, in surface waters is a potential threat to life and living organisms, including humans. Hazardous biological activity of these compounds (including toxicity) and high resistance to biodegradation necessitate research on their removal in conventional and non-conventional water treatment and wastewater treatment processes. The presented research was motivated by the increasingly frequent reports in the literature regarding the effectiveness of different advanced oxidation processes used for the elimination of micropollutants. In the present study the degradation efficiency for 17ß-estradiol (E2), 17α-ethinylestradiol (EE2) and bisphenol A (BPA) in the photolysis process (UV) and in the coupled photolysis and ozonation process (UV/O3) was evaluated in real and artificial municipal wastewater treatment plant effluent. The obtained results were compared for the degradation efficiency of the test compounds in deionised water. It was determined that both the use of the UV and UV/O3 processes enabled to achieve high degradation efficiencies for 17ß-estradiol and 17α-ethinylestradiol regardless of the treated solution. Degradation of the compounds in the processes occurred in a very short time. On the other hand, the efficiency of elimination of bisphenol A depended on the applied process and the physico-chemical composition of the solution. It was shown that the combination of photolysis with ozonation allowed achieving higher degree of degradation of the test compound than in the case of a single UV process. The study allowed also the identification of substances supporting the degradation of bisphenol A in the UV-O3 process.
Obecność mikrozanieczyszczeń organicznych, a szczególnie substancji zakłócających procesy hormonalne z ang. Endocrine Disrupters Compounds EDCs w wodach powierzchniowych stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia i życia organizmów żywych, w tym również dla człowieka. Niebezpieczna aktywność biologiczna tych związków (w tym również toksyczność) oraz duża odporność na biodegradację stwarza konieczność prowadzenia badań nad ich usuwaniem w konwencjonalnych i niekonwencjonalnych procesach uzdatniania wody i oczyszczania ścieków. W oparciu o coraz częstsze doniesienia w literaturze przedmiotowej dotyczące skuteczności zastosowania różnych technik zaawansowanego utleniania do eliminacji mikrozanieczyszczeń podjęto badania nad oceną efektywności eliminacji 17ß-estradiolu (E2), 17α-etynyloestradiolu (EE2) oraz bisfenolu A (BPA) z rzeczywistego i modelowego odpływu z oczyszczalni ścieków komunalnych w procesie fotolizy (UV) oraz w procesie łącznym fotoliza i ozonowanie (UV/O3). Uzyskane wyniki badań porównano pod kątem skuteczności rozkładu badanych związków dla wody zdejonizowanej. Określono, że zarówno zastosowanie procesu UV, jak i UV/O3 umożliwiło osiągnięcie wysokich stopni rozkładu dla 17ß-estradiolu oraz 17α-etynyloestradiolu bez względu na rodzaj oczyszczanego roztworu. Rozkład związków następował w bardzo krótkim czasie trwania procesów. Natomiast, efektywność eliminacji bisfenolu A zależała od zastosowanego procesu oraz składu fizykochemicznego roztworu. Wykazano, że połączenie fotolizy z ozonowaniem umożliwiło osiągnięcie wyższego stopnia rozkładu badanego związku, niż w przypadku pojedynczego procesu UV. Przeprowadzone wyniki badań umożliwiły również identyfikację substancji wspomagających rozkład bisfenolu A w procesie UV/O3.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 2; 189-198
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in selected neuroendocrine and immunological markers during exercise
Autorzy:
Grzebisz, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1192059.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
cortisol
catecholamines
estradiol
exercise
Opis:
Physical exercise has multidirectional impact on the mechanisms of neuroendocrine responses. The regular and moderate stimulates the immune mechanism, whereas the interval may lead to increased susceptibility to infections. In recent years there has been increased interest in the issues of the impact of exercise on the efficiency of the immune mechanisms. In practice, such knowledge may be used to prevent infections in athletes and possible states of overtraining. Among the signaling molecules involved in the immune response of the body to exercise mentioned markers hormonal balance (testosterone, cortisol, estradiol, hormones, pituitary and hypothalamus), the metabolism of proteins and amino acids (balance nitrogen, glutamine, increase in creatine kinase). Review of the current state of knowledge about the change of levels of markers of hormonal system during exercise and suggestions direction of future research in the area of these issues have been taken in this paper. This is a translation of a part of my authorship the original source in Polish ,,Zarządzanie zmianami poziomu wybranych markerów neuroendokrynnych oraz immunologicznych podczas wysiłku fizycznego”. The text was published in an edition of the Scientific Publishing Sophia in 2015.
Źródło:
World Scientific News; 2016, 50; 239-249
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specific binding sites for progesterone and 17β-estradiol in cells of Triticum aestivum L.
Autorzy:
Janeczko, Anna
Budziszewska, Bogusława
Skoczowski, Andrzej
Dybała, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040676.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
vernalization
progesterone
radioligand binding assay
Triticum aestivum L.
17β-estradiol
Opis:
The presence and location of specific binding sites for progesterone and 17β-estradiol in cells of wheat were estimated using radioligand binding assay. Membrane and cytosolic fractions of non-vernalized and vernalized plants were tested using tritium-labelled ligands. Specific binding of [3H]progesterone and [3H]17β-estradiol occurs in wheat cells. The binding sites are located in membranes and in the cytosol. Specific binding of [3H]17β-estradiol is higher in the membranes than in the cytosol. Specific binding of both ligands in the cytosolic fraction is higher in vernalized plants than in non-vernalized ones. The possibility of the occurrence of steroid binding proteins specific for progesterone and 17β-estradiol, putative steroid receptors for these steroids in Triticum aestivum L., is discussed.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2008, 55, 4; 707-711
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oocyte hydration in round goby Neogobius melanostomus from the Gulf of Gdańsk: another invasive strategy?
Autorzy:
Kalamarz-Kubiak, H.
Guellard, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47646.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:
oocyte
hydration
round goby
Neogobius melanostomus
non-native species
estradiol
Gdansk Gulf
Źródło:
Oceanologia; 2019, 61, 4
0078-3234
Pojawia się w:
Oceanologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The level of endogenous DNA damage in lymphocytes isolated from blood is associated with the fluctuation of 17β-estradiol concentration in the follicular phase of healthy young women.
Autorzy:
Kapiszewska, Maria
Kalemba, Malgorzata
Grzesiak, Aneta
Kocemba, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041444.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
endogenous DNA damage
catechol-O-methyltransferase (COMT)
comet assay
17β-estradiol
Opis:
The aim of this study was to evaluate whether the differences in plasma 17β-estradiol concentration in early and late follicular phases of the menstrual cycle can affect the level of endogenous DNA damage in lymphocytes assessed by comet assay, and whether the extent of this damage in the follicular phase is associated with the genotype of catechol-O-methyltransferase (COMT). The level of DNA damage was positively correlated with 17β-estradiol concentration only in the late follicular phase. Subjects with the COMT L/L homozygous mutated variant revealed more DNA damage as compared to individuals with the COMT wild-type and heterozygous (H/L+HH) genotype.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2005, 52, 2; 535-539
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w strukturze mikroskopowej jajników suk po podaniu estradiolu
Changes in ovaries microscopic structure after estradiol administration in bitches
Autorzy:
Katkiewicz, M.
Jurka, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/861569.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
psy
suki
estradiol
benzoesan estradiolu
podawanie domiesniowe
jajniki
struktura mikroskopowa
histopatologia
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2018, 93, 01
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamics of estrogen-induced oxidative stress
Autorzy:
Kobiela, Jarek
Stefaniak, Tomasz
Krajewski, Jacek
Kalinska-Blach, Beata
Zurawa-Janicka, Dorota
Lachinski, Andrzej
Gackowski, Daniel
Olinski, Ryszard
Nowak, Jerzy
Knap, narcyz
Lipinska, Barbara
Sledzinski, Zbigniew
Wozniak, Michal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041076.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
8-oxodGuo
estradiol
protein oxidation
carcinogenesis
DNA damage
lipid peroxidation
Opis:
The objective of this study was to assess the dynamics of oxidative damage to cellular macromolecules such as proteins, lipids and DNA under conditions of oxidative stress triggering early stages of estrogen-dependent carcinogenesis. A rodent model of carcinogenesis was used. Syrian hamsters were sacrificed after 1, 3, 5 h and one month from the initial implantation of estradiol. Matching control groups were used. Kidneys as target organs for estradiol-mediated oxidative stress were excised and homogenized for biochemical assays. Subcellular fractions were isolated. Carbonyl groups (as a marker of protein oxidation) and lipid hydroxyperoxides were assessed. DNA was isolated and 8-oxodGuo was assessed. Electron paramagnetic resonance spectroscopy was used to confirm the results for lipid peroxidation. Exposition to estradiol in the rodent model leads to damage of macromolecules of the cell, including proteins and DNA, but not lipids. Proteins appear to be the primary target of the damage but are closely followed by DNA. It has previously been speculated that protein peroxides can increase DNA modifications. This time sequence was observed in our study. Nevertheless, the direct relation between protein and DNA damage still remains unsolved.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2007, 54, 2; 289-295
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
REPRINT OF POLISH TRANSLATION OF ARTICLE BY ACCORD INTERNATIONAL ASSOCIATION FOR THE STUDY OF PAIN (IASP) - PAIN 154 (2013) 1057-1064 Estrogen status and psychophysical stress modify temporomandibular joint input to medullary dorsal horn neurons in a lamina-specific manner in female rats
PRZEDRUK POLSKIEGO TŁUMACZENIA ARTYKUŁU ZA ZGODĄ INTERNATIONAL ASSOCIATION FOR THE STUDY OF PAIN (IASP) - PAIN 154 (2013) 1057-1064 Status względem estrogenu oraz stres psychofizyczny modyfikują informację płynącą ze stawu skroniowo-żuchwowego do neuronów rogów tylnych rdzenia kręgowego w sposób swoisty dla blaszki u samic szczurów
Autorzy:
Okamoto, Keiichiro
Thompson, Randall
Katagiri, Ayano
Bereiter, David A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/766735.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Bólem
Tematy:
Estradiol
Forced swim conditioning
Nociception
Temporomandibular Joint
Trigeminal subnucleus caudalis
Opis:
Estrogen status and psychological stress contribute to the expression of several chronic pain conditions including temporomandibular muscle and joint disorders (TMJD). Sensory neurons that supply the temporomandibular joint (TMJ) region terminate in laminae I and V of the spinal trigeminal nucleus (Vc/C1-2 region); however, little is known about lamina-specificity and environmental influences on the encoding properties of TMJ brainstem neurons. To test the hypothesis that Vc/C1-2 neurons integrate both interoceptive and exteroceptive signals relevant for TMJ nociception, we recorded TMJ-evoked activity in superficial and deep laminae of ovariectomized rats under high and low estradiol (E2) and stress conditions. Rats received daily injections of low (LE) or high (HE) dose E2 and were subjected to forced swim (FS) or sham swim conditioning for 3 days. The results revealed marked lamina-specificity in that HE rats displayed enhanced TMJ-evoked activity in superficial, but not deep, laminae independent of stress conditioning. By contrast, FS conditioned rats displayed increased background firing and TMJ-evoked activity of neurons in deep, but not superficial, laminae independent of E2 status. FS also enhanced TMJ-evoked masseter muscle activity and suggested the importance of deep dorsal horn neurons in mediating evoked jaw muscle activity. In conclusion, E2 status and psychophysical stress play a significant role in modifying the encoding properties of TMJ-responsive medullary dorsal horn neurons with a marked laminaspecificity.
Status względem estrogenu oraz stres psychologiczny wpływają na ekspresję kilku schorzeń przebiegających z bólem przewlekłym, w tym schorzeń mięśni i stawów skroniowo-żuchwowych. Neurony czuciowe, które zaopatrują okolicę stawu skroniowo-żuchwowego (temporomandibular joint, TMJ ) kończą Wykorzystasię w blaszkach I i V jądra rdzeniowego nerwu trójdzielnego (obszar Vc/C1-2); niewiele jednak wiadomo na temat swoistości tych blaszek lub oddziaływań środowiskowych na własności kodowania neuronów pnia mózgu związanych z TMJ. W celu sprawdzenia hipotezy, zgodnie z którą neurony Vc/C1-2 integrują zarówno interoceptywne jak i eksteroceptywne sygnały istotne dla nocycepcji z TMJ, rejestrowaliśmy aktywność neuronów w blaszkach powierzchownych i głębokich wywołaną przez drażnienie TMJ u szczurów po owariektomii, w warunkach dużego i małego stężenia estradiolu (E2) i podczas stresu. Szczurom wstrzykiwano codziennie małe (LE) lub duże (HE) dawki E2 i przez 3 dni poddawano warunkowaniu w postaci wymuszonego pływania (forced swimming, FS ) lub pływania pozorowanego. Wyniki wykazały znaczącą swoistość blaszek w tym znaczeniu, że szczury otrzymujące HE wykazywały zwiększoną, wywołaną drażnieniem TMJ aktywność w blaszkach powierzchownych (ale nie głębokich) niezależnie od warunkowania stresem. W przeciwieństwie do tego szczury warunkowane FS wykazywały zwiększone wyładowania wyjściowo i zwiększoną, wywołaną drażnieniem TMJ aktywność neuronów w blaszkach głębokich (ale nie powierzchownych) w sposób niezależny od statusu względem E2. Wymuszone pływanie zwiększało również wywołaną drażnieniem TMJ aktywność mięśnia żwacza, co wskazuje na znaczenie neuronów blaszek głębokich rogów tylnych w pośredniczeniu w wywołanej aktywności mięśni związanych z żuciem. Wyciągamy stąd wniosek, że status względem E2 oraz stres psychofizyczny odgrywają istotną rolę w modyfikowaniu własności kodowania w neuronach rogów tylnych rdzenia kręgowego reagujących na drażnienie TMJ ze znaczącą swoistością blaszek.
Źródło:
Ból; 2014, 15, 1; 6-18
1640-324X
Pojawia się w:
Ból
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prevention of cardiovascular risk factors in postmenopausal women receiving transdermal hormonal replacement therapy
Zapobieganie sercowo-naczyniowym czynnikom ryzyka u kobiet pomenopauzalnych otrzymujących przezskórną hormonalną terapię zastępczą
Autorzy:
Sieja, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052604.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
postmenopause
transdermal hormone replacement therapy
estradiol
lipids
risk factors
cardiovascular diseases
okres pomenopauzalny
przezskórna hormonalna terapia zastępcza
lipidy
czynniki ryzyka
schorzenia sercowo-naczyniowe
Opis:
Postmenopausal women have higher risks and incidence of hypertension and cardiovascular disease (CVD) compared to premenopausal. In Women’s Health Initiative (WHI) studies restricted to younger postmenopausal women show that initiation of hormonal replacement therapy (HRT) closer to menopause reduced the risk of CVD. The aim of the study was the evaluation of the actual state of knowledge connected with the influence on transdermal hormonal replacement therapy (HRT), in early postmenopausal women, on the concentrations of sex hormones, lipids, coagulation markers and other parameters associated with cardiovascular risk. In women receiving transdermal hormonal replacement therapy, the significant decrease of concentrations of TC, LDL-C, lipoprotein (a), homocysteine, fibrinogen, C-reactive protein, and the increase of concentrations of HDL-C, PC-protein, PS-protein and antithrombin III in blood serum were found. This regimen did not increase arterial blood pressure. Conclusions: 1. In early postmenopausal women receiving transdermal hormonal replacement therapy the levels of estradiol, estrone and progesterone in blood serum assured the optimal concentration of these hormones. − 2. Long-term transdermal hormonal replacement therapy in early postmenopausal women resulted in beneficial effects on the concentration of sex hormones, lipids, coagulation markers and other parameters associated with cardiovascular risk. − 3. Favourable biophysical and biochemical results of the long – term transdermal hormonal replacement therapy, indicate that the presented mode of hormonal treatment is the procedure of choice in the prophylaxis and treatment of early postmenopausal women with the biochemical risk factors of arteriosclerotic vascular diseases.
Okres pomenopauzalny u kobiet cechuje się większym ryzykiem i częstością nadciśnienia tętniczego i schorzeń sercowo-naczyniowych w porównaniu z okresem premenopauzalnym. W badaniu pod nazwą Women’s Health Initiative (WHI) wykazano, że rozpoczęcie hormonalnej terapii zastępczej we wczesnym okresie pomenopauzalnym redukuje ryzyko schorzeń sercowonaczyniowych u kobiet. Celem pracy była ocena aktualnego stanu wiedzy związanego z wpływem przezskórnej hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) we wczesnym okresie pomenopauzalnym na stężenia hormonów płciowych, lipidów, czynniki krzepnięcia krwi i inne parametry związane z ryzykiem sercowo-naczyniowym. U kobiet otrzymujących przezskórną hormonalną terapię zastępczą stwierdzono istotne obniżenie stężeń TC, LDL-C, lipoproteidy (a), białka C-reaktywnego oraz wzrost stężeń HDL-C, białek PC i PS i antytrombiny III w surowicy krwi. Przezskórny sposób podawania hormonalnej terapii zastępczej nie powoduje wzrostu ciśnienia tętniczego krwi. Wnioski: 1. Przezskórna hormonalna terapia zastępczą zastosowana we wczesnym okresie pomenopauzalnym zapewnia optymalne stężenia estradiolu, estronu i progesteronu w surowicy krwi. – 2. Długotrwale stosowana we wczesnym okresie pomenopauzalnym, przezskórna hormonalna terapia zastępcza wpływa korzystnie na stężenia hormonów płciowych, lipidów, czynniki krzepnięcia krwi i inne parametry związane z ryzykiem sercowo-naczyniowym. – 3. Korzystne biofizyczne i biochemiczne wyniki stosowania długotrwałej przezskórnej hormonalnej terapii zastępczej wskazują, że przedstawiony sposób leczenia hormonalnego jest procedurą z wyboru w profilaktyce i leczeniu kobiet we wczesnym okresie pomenopauzalnym z biochemicznymi czynnikami ryzyka miażdżycowych chorób naczyniowych.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2016, 10, 2; 20-24
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hipogonadyzm hipogonadotropowy w pierwotnej niedoczynności tarczycy u kobiet
Gipogonadotropnyjj gipogonadizm v pervichnojj gipofunkcii shhitovidnojj zhelezy u zhenshhin
Hypogonadoctripic hypogonadism in primary hypothyrodism in women
Autorzy:
Siemaszko, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2187432.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Diagnostyki Laboratoryjnej
Tematy:
kobiety
pierwotna niedoczynnosc tarczycy
objawy kliniczne
hipogonadyzm hipogonadotropowy
diagnostyka hormonalna
tyroksyna
hormon luteinizujacy
hormon folikulotropowy
estradiol
testosteron
progesteron
prolaktyna
stezenie hormonow
Źródło:
Diagnostyka Laboratoryjna; 1988, 24, 2; 69-76
0867-4043
Pojawia się w:
Diagnostyka Laboratoryjna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies