Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "estetyka dramatu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Norwidowski dramat „transfiguracji społecznych”
Norwid’s drama of “social transfigurations”
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1799343.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
estetyka dramatu
dramat społeczny
widowisko kulturowe
obrzędy przejścia
aesthetics of drama
social drama
cultural performance
rites of passage
Opis:
Artykuł zawiera rozważania na temat Norwidowskiej koncepcji dramatu i teatru, zakładającej ich ścisły związek z życiem społecznym i jego historycznymi przemianami. Analizy wypowiedzi metadramatycznych i metateatralnych poety, czyli przede wszystkim szkicu Widowiska w ogóle uważane, Białych kwiatów, fragmentów wykładów O Juliuszu Słowackim oraz przedmowy do Pierścienia Wielkiej-Damy,dostarczają szeregu argumentów na rzecz tezy o intencjonalnym kształtowaniu przez Norwida dramaturgii osnutej wokół idei „transfiguracji społecznych”. Co więcej, charakter jego dorobku dramatopisarskiego pozwala na zastosowanie w interpretacji poszczególnych dziełantropologiczno-socjologicznych kategorii dramatu społecznego i widowiska kulturowego.Większość utworów dramatycznych Norwida unaocznia bowiem sytuację przemiany społecznej, ujętej w ramy obrzędów przejścia i steatralizowanych praktyk społecznych (społeczne ceremonie, rytuały interakcyjne). Dzięki temu Norwidowski dramat staje się artystyczną reprezentacją sił działających w przestrzeni życia zbiorowego, narzędziem ich rozumienia w duchu antropologii społecznej, a także ważnym czynnikiem formowania człowieka.
The article discusses Norwid’s concept of drama and theatre; notably, he assumes their close relationship with social life and its historical changes. Basing on analyses of meta-dramatic and meta-theatrical statements made by the poet, contained primarily in the essays “Widowiska w ogóle uważane” and “Białe kwiaty” [Performances considered in general; White flowers], in passages from lectures on Słowacki (O Juliuszu Słowackim), and in the introduction to Pierścień Wielkiej-Damy [The Ring of a Great Lady], it is possible to formulate the thesis that Norwid intentionally developed a vision of drama based on the idea of “social transfigurations.”What is more, the character of his dramatic works enables one to interpret his particular theatrical pieces in the light of anthropological and sociological categories of social drama and cultural performance. After all, most of Norwid’s dramatic works depict situations of social change in terms of rites of passage and theatricalized social practices, e.g. social ceremonies or ritualized interactions. As a result, Norwidian drama becomes an artistic representation of forces shaping collective life, a lens facilitating their understanding in the spirit of social anthropology, and an important factor in the formation of man.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2021, 39 Specjalny; 71-91
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja myśli Sørena Kierkegaarda w filozofii Józefa Tischnera
Autorzy:
Szwed, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437528.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
inspiracja a interpretacja
filozofia dramatu
estetyka słowa
różne relacje spotkania Ja-Ty
ukryte i jawne formy rozpaczy
rozpacz z powodu rzeczy skończonych i rozpacz nieskończona
uniwersalizm filozofii człowieka a kultury narodowe
Opis:
Celem artykułu jest pokazanie źródeł filozoficznej inspiracji Ks. Józefa Tischnera w tekstach Sørena Kierkegaarda. W oczach Tischnera Kierkegaard jawił się jako głęboki znawca ludzkich spraw, ale również jako wykwintny, subtelny pisarz romantyczny. W wyszukanej metaforyce duńskiego filozofa Tischner poszukuje materiału do opisania sieci niemalże nieuchwytnych związków wartości, norm, obyczajów, którymi opleciona jest jednostka ludzka w jej codziennym życiu. Tę sieć krakowski filozof nazywa trudną do przezwyciężenia tzw. „małą aksjologię codzienności”. Nie wnika przy tym w całą strukturę bardzo złożonej filozofii egzystencji Sørena Kierkegaarda, lecz korzystając z quasi-fenomenologicznych opisów tego ostatniego dokonuje własnych analiz z dziedziny filozofii dramatu i filozofii spotkania. Szczególnie wiele uwagi poświęca fenomenowi egzystencjalnej rozpaczy, wchodząc do pewnego stopnia w spór z Kierkegaardem. W końcowej części artykułu wskazujemy na filozoficzne rozbieżności obu filozofów, które mają swe źródło w odmiennych wyznaniach chrześcijańskich jak i historycznej odmienności kultur narodowych.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2011, 1, 2; 275-290
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies