Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "epitome" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
The Epitome – Passive Copying or a Creative Reinterpretation of the Abridged Text
Autorzy:
Suski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436621.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
epitome
Late Antique historiography
breviarium
Opis:
Epitomes are oen viewed as passive abridgements of major works. In practice, the situation is much more complex. e extant epitomes may include some pieces of information that are absent in the original source works. On this account, drawing conclusions on the source as based on its epitome can be very misleading.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2017, 5; 25-34
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja Historii rzymskiej Kasjusza Diona w rozdziale Epitome Jana Ksyfilinosa poświęconym Pompejuszowi
Reception of Cassius Dio’s Roman History in Pompey’s Chapter of John Xiphilinos Epitome
Autorzy:
Biały, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33920692.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Dio
Xiphilinos
Epitome
Rome
Byzantium
Dion
Ksyfilinos
Rzym
Bizancjum
Opis:
Pomimo ogromnego znaczenia jako świadectwa niezachowanych partii Historii rzymskiej Kasjusza Diona, Epitome Ksyfi linosa to jedno z najmniej rozpoznanych źródeł bizantyńskich. Postrzegane było dotychczas jako wytwór nieoryginalny, którego autor był jedynie pasywnym i czasem niekompetentnym kopistą. Dla badaczy starożytnego Rzymu Ksyfi linos stanowił jedynie substytut Diona, a dla bizantynistów był autorem nieinteresującym. Analiza Epitome – na przykładzie jego pierwszego rozdziału poświęconego Pompejuszowi, zastosowanej w nim struktury narracyjnej i metod pracy Ksyfi linosa – pokazuje, że autor aktywnie kształtował swe dzieło, zgodnie z własnymi upodobaniami literackimi i z poszanowaniem konwencji funkcjonujących w XI-wiecznej historiografii bizantyńskiej. Epitome, dzieło o charakterze dydaktycznym, dedykowane cesarzowi Michałowi VII Doukasowi, było intelektualnym produktem epoki, w której antyczne korzenie Bizancjum zaczęły odgrywać coraz większą rolę w bieżącym dyskursie politycznym. Było też pierwszym dziełem historiografii bizantyńskiej, które tak wiele miejsca poświęciło historii Rzymu przed ustanowieniem cesarstwa.
Xiphilinos’ Epitome constitutes one of the most understudied Byzantine sources despite its great importance and role as a transmitter of the unpreserved parts of Cassius Dio’s Roman History. Until recently it was mainly perceived as an unoriginal product whose author was only a passive and often incompetent copyist. For scholars of Ancient Rome Epitome was seen only as a substitute for Dio, while Byzantinists deemed Xiphilinos as an uninteresting author. Analysis of Epitome’s first chapter devoted to Pompey shows that in fact, he was an author who actively shaped his work according to his own literary tastes and trends functioning in eleventh-century Byzantine historiography. Epitome, a didactic work dedicated to the emperor Michael VII Doukas, was an intellectual product of an era where the ancient roots of Byzantium started to play an increasingly important role in contemporary political discourse. It was also the first work of Byzantine historiography which devoted as much space to Roman history before the establishment of imperial monarchy.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 45-87
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Corpus Theodorianum. Preliminary Propositions for a New Arrangement of Theodore Lector’s Legacy
Autorzy:
Kosiński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436321.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Theodore Lector
Church History
eophanes
George the Monk
Epitome
Victor of Tunnuna
Opis:
The article is concerned with proposing a new view of the corpus of Theodore Lector’s material. The author argues that the “dualistic” division of the entire body of the legacy material, as performed by Günther Christian Hansen, is not precise and may lead to a number of interpretation difficulties. The present article propounds that the Corpus Ttheodorianum be divided into the following sections: E (Greek and Latin epitomes), F (fragmenta), T (the remainingtradition), and, in addition, D (dubia), the latter part comprising the texts whose relation to Theodore’s Church History is uncertain or controversial.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2017, 5; 111-124
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komentarz do historii Hioba Filipa Prezbitera a epitoma tego dzieła. Przyczynek do badań porównawczych nad tymi tekstami
Commentary to the story of Job by Philip Presbyter versus the epitome of the work. A monographic article conducive to comparative research on these texts
Autorzy:
Jóźwiak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613664.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Filip Prezbiter
Komentarz do historii Hioba
epitoma komentarza Filipa
Philip Presbyter
Commentary to the story of Job
epitome of Philip’s commentary
Opis:
The present article enlivens the figure of Philip Presbyter, which slowly emerges from oblivion where he was sent to stay as a forgotten author, while his commentary on the Book of Job had been lying in the library among dust-covered codes, waiting for 12 centuries to be brought to daylight. We attempted, first of all, at separating those two texts, which have been equated with each other for ages, namely Commentarii in Iob (Patrologia Latina 26, 619-802), wrongly attributed to St. Jerome or Philip Presbyter from In historiam Iob commentariorum libri tres, by Philip, a work forgotten until 1991. The overriding aim of the article was to display, on chosen examples, how the author of the epitome takes advantage of Philip’s commentary. We attempted at answering the question if the anonymous writer of the epitome copies Philip Presbyter’s interpretations word by word, or whether he made his own contribution to the Book of Job.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 62; 185-195
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies