Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "epithelial cells" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    The influence of saturated fatty acids on human lung epithelial cells
    Autorzy:
    Reczyńska, K.
    Pamuła, E.
    Chrzanowski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/286111.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    epithelial cells
    fatty acid
    human lung
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2017, 20, no. 143 spec. iss.; 55
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PDE4 inhibitors have no effect on eotaxin expression in human primary bronchial epithelial cells
    Autorzy:
    Paplińska-Goryca, Magdalena
    Chazan, Ryszarda
    Grubek-Jaworska, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039713.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    PDE4 inhibitors
    primary bronchial epithelial cells
    eotaxins
    Opis:
    The bronchial epithelium is a very important factor during the inflammatory response, it produces many key regulators involved in the pathophysiology of asthma and COPD. Local influx of eosinophils, basophils, Th2 lymphocytes and macrophages is the source of many cytotoxic proteins, cytokines and other mediators of inflammation. These cells are attracted by eotaxins (eotaxin-1/CCL11, eotaxin-2/CCL24, eotaxin-3/CCL26). Inhibitors of phosphodiesterase 4 (PDE4) are new anti-inflammatory drugs which cause cAMP accumulation in the cell and inhibit numerous stages of allergic inflammation. The aim of our study was to evaluate the influence of PDE4 inhibitors: rolipram and RO-20-1724 on the expression of eotaxins in human primary bronchial epithelial cells. Cells were preincubated with PDE4 inhibitors for 1 hour and then stimulated with IL-4 or IL-13 alone or in combination with TNF-α. After 48 hours, eotaxin protein level was measured by ELISA and mRNA level by real time PCR. These cells produce CCL24 and CCL26. PDE4 inhibitors increased CCL24 and CCL26 mRNA level irrespectively of the used stimulators. Rolipram and RO-20-1724 had no effect on eotaxin protein production in our experimental conditions. Thus PDE4 inhibitors have no effect on eotaxin protein expression in human primary bronchial epithelial cells. In vitro experiments should be performed using a primary cell model rather than immortalized lines.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2012, 59, 3; 371-375
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lipopolysaccharide accelerates fine particulate matter-induced cell apoptosis in human lung bronchial epithelial cells
    Autorzy:
    Ru, Qin
    Xiong, Qi
    Chen, Lin
    Tian, Xiang
    Yue, Kai
    Ma, Baomiao
    Liu, Lu
    Wu, Rihui
    Xu, Congyue
    Pi, Mingshan
    Li, Chaoying
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2161782.pdf
    Data publikacji:
    2017-11-03
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    Apoptosis
    cytotoxicity
    inflammation
    fine particulate matter
    free radicals
    bronchial epithelial cells
    Opis:
    Objectives The aim of the study has been to investigate the effect of the Standard Reference Material of fine particulate matter (SRM 2786) on cytotoxicity and apoptosis in human lung bronchial epithelial cells (16HBE cells). Whether the lipopolysaccharide (LPS)-induced inflammation could further accelerate cell apoptosis induced by SRM 2786 stimulation has also been determined. Material and Methods 16HBE cells were exposed to various doses of SRM 2786 with or without LPS. The following parameters: cytotoxicity, apoptotic rate, Bax/Bcl-2 expression, nitric oxide (NO) production, and reactive oxygen species (ROS) generation were measured. Results The results have shown that SRM 2786 induces cell damage and apoptosis of 16HBE cells as demonstrated by significant decrease in expression of Bcl-2 and increase in expression of Bax. When compared with the control cells, the apoptotic rate of cells treated by 500 μg/ml of SRM 2786 increased from 2.43±0.21% to 43.96±2.95% (p < 0.01). Further, there was an elevated production of NO and ROS post SRM 2786 treatment. The level of NO in cells treated with 500 μg/ml of SRM 2786 was 18.33±1.02 μmol/l whereas that of control cells was 1.58±0.31 μmol/l (p < 0.01). When compared with the control group, the level of intracellular ROS increased by 24% after treatment with 500 μg/ml of SRM 2786 (p < 0.05). In addition, LPS pre-treatment may accelerate cell apoptosis by increasing generation of NO and ROS followed by SRM 2786 stimulation. When compared to cells treated with 125 μg/ml of SRM 2786 alone, the levels of NO and ROS in cells pretreated with LPS increased by 28% and 11.6%, respectively (p < 0.05), and the apoptotic rate increased from 34.62±4.44% to 54.11±3.34% (p < 0.01). Conclusions These findings have suggested that in vitro exposure to SRM 2786 could induce 16HBE cells apoptosis probably by means of the mechanism involving the generation of free radicals, while the degree of apoptosis would be further aggravated under inflammation condition. Int J Occup Med Environ Health 2018;31(2):173–183
    Źródło:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2018, 31, 2; 173-183
    1232-1087
    1896-494X
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Radon – ochrona radiologiczna i wpływ na organizm człowieka
    Radon – radiological protection and effects on human organism
    Autorzy:
    Sommer, Sylwester
    Włudecka, Patrycja
    Zielińska, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/214227.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Instytut Chemii i Techniki Jądrowej
    Tematy:
    radon
    ochrona radiologiczna
    mikrojądra
    komórki nabłonkowe pochodzące z worka policzkowego
    radiation protection
    micronucleus
    buccal epithelial cells
    Opis:
    Radon jest radioaktywnym gazem szlachetnym, obecnym w środowisku człowieka. Jest on drugim po paleniu papierosów czynnikiem odpowiedzialnym za powstawanie raka płuc. W 2019 r. do prawa polskiego została zaimplementowana Dyrektywa Rady Unii Europejskiej 2013/59/EURATOM (tak zwana BSS) wymagająca czynnej ochrony przed stężeniami radonu powyżej 300 Bq/m3. Jednak problem jakie stężenia radonu zwiększają ryzyko powstawania nowotworów płuc jest tematem dyskusji naukowej i nie jest jednoznaczny. Cytogenetyczne efekty działania radonu można pokazać przy pomocy testu kometowego w limfocytach krwi obwodowej oraz przy pomocy analizy częstości mikrojąder w komórkach nabłonkowych pochodzących z worka policzkowego.
    Radon is a radioactive noble gas present in the human environment. It is the second factor behind lung cancer after smoking cigarettes. In 2019, the European Council Directive 2013/59/EURATOM (so-called BSS) was implemented into Polish law, requiring active protection against radon concentrations above 300 Bq/m3. However, the problem of what radon levels increase the risk of lung cancer is a topic of scientific discussion and is not clear. The cytogenetic effects of radon can be demonstrated using a comet assay in peripheral lymphocytes or the micronucleus frequency analysis in buccal epithelial cells.
    Źródło:
    Postępy Techniki Jądrowej; 2019, 4; 16-19
    0551-6846
    Pojawia się w:
    Postępy Techniki Jądrowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Micronucleus assay in epithelial cells from the oral cavity and urinary tract in female smokers and non-smokers
    Autorzy:
    Błaszczyk, E.
    Mielzynska-Svach, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/363246.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    epithelial cells
    micronucleus assay
    oral cavity
    tobacco smoking
    urinary tract
    komórki nabłonkowe
    test mikrojądrowy
    jama ustna
    palenie tytoniu
    drogi moczowe
    Opis:
    The aim of the work was to investigate the possible use of epithelial cells from the oral cavity and urinary tract in identifying smoking-related effects in women. Epithelial cells from the oral cavity and urinary tract were collected from 9 smoking and 9 non-smoking women and subjected to micronucleus assay. The DNA damage (cells with micronuclei and nuclear buds), cytokinetic defects (binucleated cells) and cell death (condensed chromatin, karyorrhexis, pyknosis and karyolysis) were observed after DNA specific staining. In pooled analysis of the frequency of binucleated cells and condensed chromatin cells in 18 studied women, statistically significant differences were noted only in epithelial cells from the oral cavity in comparison to those of the urinary tract. Non pooled results demonstrated no differences in damage frequency in cells collected from the oral cavity and isolated from the urine. The lack of differences in the observed frequencies of micronuclei in buccal and urothelial cells could be an effect of the small size of the sampled group, smoking pattern of the women and the number of cigarettes smoked per day.
    Źródło:
    Environmental Biotechnology; 2014, 10, 2; 60-65
    1734-4964
    Pojawia się w:
    Environmental Biotechnology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Właściwości i kliniczne możliwości zastosowania ludzkich komórek nabłonka owodni (HAEC)
    Properties and clinical application of human amniotic epithelial cells (HAEC)
    Autorzy:
    Gawryluk, Arkadiusz
    Noszczyk, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030397.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    amniotic epithelial cells
    amniotic membrane
    biological dressing
    cell culture
    tissue engineering
    hodowle komórkowe
    inżynieria tkankowa
    komórki nabłonka owodni
    opatrunki biologiczne
    owodnia
    Opis:
    In the contemporary medicine, undifferentiated progenitor cells of various origin and various degree of plasticity have become highly promising. Their most abundant, renewable and uncontroversial sources are placental tissues and umbilical blood. The only epithelial cells in this group come from the amnion which is used as a whole as an allogenic biological dressing. They have a range of unusual properties, such as the relative lack of histocompatibility antigens, plasticity (enabling their differentiation into a number of epithelial and mesenchymal cells) and the lack of neoplastic capacity. Amniotic epithelial cells are the only epithelial cells of the placenta. It is believed that they retain their progenitor (pluripotent) properties even in term pregnancies. This probably results from the fact that they omit the differentiation that accompanies gastrulation. Such features are typical of all placental cells which differ from amniotic epithelial cells only in their non-epithelial origin. In culture conditions, amniotic epithelial cells are characterized by a considerable plasticity: they can be stimulated to differentiate into adipocytes, chondrocytes, osteocytes, myocytes, cardiomyocytes, neurocytes, pancreatic cells and hepatocytes. To date, however, the attempts to direct their development towards the epidermis have not been successful. Obtaining multilayer epidermis in amniotic epithelial culture would be of considerable importance for tissue engineering of biological dressings. Amniotic membranes have been used for this purpose for many years, but because of their complex structure and metabolic requirements, they do not heal but dry up when applied to the wound. Some reports, however, indicate that the epithelium isolated from the amnion could be able to heal thus being suitable for allogenic grafts.
    Współczesna medycyna coraz większe nadzieje pokłada w niezróżnicowanych komórkach progenitorowych różnego pochodzenia i o różnym stopniu plastyczności. Ich najbardziej zasobnym, odnawialnym i niekontrowersyjnym źródłem wydają się tkanki łożyska i krew pępowinowa. Jedyne w tej grupie komórki nabłonkowe pochodzą z owodni, wykorzystywanej często w całości jako allogeniczny opatrunek biologiczny. Mają one szereg niezwykłych cech, takich jak względny brak ekspresji antygenów zgodności tkankowej, plastyczność (umożliwiająca różnicowanie w cały szereg komórek nabłonkowych i mezenchymalnych) oraz brak zdolności do nowotworzenia. Komórki nabłonka owodni są jedynymi nabłonkowymi komórkami łożyska. Uważa się, że nawet w donoszonej ciąży zachowują właściwości progenitorowe (pluripotencjalne). Wynika to prawdopodobnie z faktu, iż pomijają różnicowanie towarzyszące gastrulacji. Cechy te przejawiają zresztą wszystkie komórki łożyska, różniące się od komórek nabłonka owodni jedynie nienabłonkowym pochodzeniem. W hodowli komórki nabłonka owodni charakteryzują się dużą plastycznością: ulegają stymulacji do różnicowania w kierunku adypocytów, chondrocytów, osteocytów, miocytów, kardiomiocytów, neurocytów, komórek trzustki i hepatocytów. Dotychczas nie udało się jednak skierować ich rozwoju w kierunku naskórka. Uzyskanie nabłonka wielowarstwowego w hodowli komórek nabłonka owodni miałoby ogromne znaczenie dla inżynierii tkankowej opatrunków biologicznych. Błony owodniowe wykorzystywane są w tym celu od wielu lat, jednak wskutek złożonej struktury i wymagań metabolicznych nie ulegają wgajaniu – wysychają po położeniu na powierzchni rany. Niektóre badania wskazują natomiast, że nabłonek izolowany z owodni mógłby się wgajać, nadawałby się zatem do allogenicznych przeszczepów.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 2; 123-135
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies