Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "epitafia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Przykościelne epitafia z XVIII wieku w Sulechowie
Autorzy:
Kufel, Robert R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011587.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Agencja Wydawnicza “PDN”
Tematy:
epitafia
Sulechów XVIII wiek
Opis:
Głównym powodem, dla którego fundowano tego typu płyty, było przede wszystkim upamiętnienie osób zmarłych, prezentacja ich sylwetek oraz podkreślenie osobistych zasług i cnót. Inskrypcje epitafijne stanowią bardzo cenne źródło informacji dotyczących życia i działalności zmarłych oraz dostarczają pewną wiedzę na temat rodziny. Nierzadko są już jedynymi pamiątkami po ludziach, którzy przeszli do wieczności. Tak stało się przypadku Christiana Andreasa Fehra i Michaela Reim[m]anna, po których nie zachowały się żadne ślady pochówku.
Źródło:
Adhibenda; 2016, III; 285-294
2391-6109
Pojawia się w:
Adhibenda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan zachowania przedwojennych cmentarzy ewangelickich. Zarys problemu na przykładzie wybranych gmin powiatu żarskiego
The condition of the prewar evangelical cemeteries. An outline of the problem illustrated with the example of the selected communes of the Żary Poviat
Autorzy:
Makowicz-Kmiecik, Aleksandra
Grysztar, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035003.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Agencja Wydawnicza “PDN”
Tematy:
przedwojenne cmentarze ewangelickie
powiat żarski
epitafia
Jasień
Lipinki Łużyckie
Przewóz
Opis:
After the Second World War Poland received some territories in the west and north. Earlier these territories were inhabited by the Germans who were displaced from there. The Poles who settled in the so-called “Recovered Territories” showed hostility towards any German traces. Their attitude was expressed by destroying shopping windows, burning German brochures, newspapers and books, dismantling buildings, and even devastating and looting churches, chapels and evangelical cemeteries, the cemeteries which were mostly abandoned after 1945. In the 1970s, lots of these cemeteries were destroyed and the material was carried away. Some cemeteries were adapted to new – Catholic ones. Recently, the Poles have grown more interest in evangelical cemeteries. They begin to create lapidaria from the surviving tombstones, to put up commemorative plaques to the former inhabitants and to clear overgrown and forgotten areas.
Źródło:
Adhibenda; 2019, 6; 57-70
2391-6109
Pojawia się w:
Adhibenda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowożytne obiekty sepulkralne w kościołach historycznej Warmii (ok. 1500–ok. 1800)
Modern sepulkral buildings in the churches of historical Warmia (approx. 1500 – ca. 1800)
Autorzy:
Czernik, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762223.pdf
Data publikacji:
2023-05-31
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
Warmia
kościoły
obiekty sepulkralne
płyty nagrobne
epitafia
sepulchral objects
tombstones
epitaphs
Opis:
Już w najstarszej tradycji chrześcijańskiej kościoły były miejscem pochówków. Najczęściej miejsce wiecznego spoczynku znajdowali tam władcy państw, duchowni, osoby zasłużone dla Kościoła, wybitne osobistości, lokalni rządcy, mieszczanie, szlachta… Nie inaczej też było na Warmii. Już od XIV wieku w wybudowanych kościołach chowano zmarłych - w warmińskich okolicznościach w większości były to osoby duchowne. Sytuacja taka praktycznie trwała do XIX wieku, kiedy to wykształcają się do dziś znane formy cmentarzy, a w kościołach po prostu zaczyna brakować miejsc - zarówno na same pochówki, jak i na miejsca upamiętniania zmarłych. Od ok. 1500 roku do 1800 w kościołach warmińskich dokonano kilkuset pochówków. Zaczynając od katedry warmińskiej kończąc na wiejskich kościołach. Do dziś zachowało się ok. 200 obiektów sepulkralnych - przede wszystkim epitafiów i płyt nagrobnych (oprócz nich dwa nagrobki przyścienne i jeden ołtarz poświęcony zmarłemu).
Already in the oldest Christian tradition, churches were places of burial. Most often, rulers of states, clergy, people of merit for the Church, outstanding personalities, local rulers, towns-people, and nobility found their final resting place there. It was no different in Warmia. Already from the 14th century, the dead were buried in the built churches – in Warmian circumstances, they were primarily clergymen. This situation practically lasted until the 19th century, when the forms of cemeteries known to this day developed, and churches simply ran out of places – both for the burials themselves and for places of commemoration of the dead. From approx. between 1500 and 1800, several hundred burials were made in the Warmian churches. Starting from the Warmia cathedral and ending with village churches. To date, approx. 200 sepulchral objects – mainly epitaphs and tombstones (apart from them, two tombstones by the wall and one altar dedicated to the deceased).
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2023, 320, 1; 57-150
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Św. Zygmunt Szczęsny Feliński i jego ikonografia
St. Zygmunt Szczęsny Feliński and his Iconography
Autorzy:
Bosko, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146979.pdf
Data publikacji:
2021-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Zygmunt Szczęsny Feliński
ikonografia
pomniki
epitafia
Zygmunt Szczęsny Felinski
iconography
monuments
epitaphs
Opis:
Artykuł przybliża postać arcybiskupa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, który przebywał w Warszawie jako rządca archidiecezji warszawskiej zaledwie 16 miesięcy (1862 – 1863). W wyniku decyzji cara Rosji dwadzieścia lat spędził na zesłaniu w Jarosławiu nad Wołgą. Następnie przebywał w zaborze austriackim: w Dźwiniaczce i Krakowie, gdzie zmarł w 1895 roku. Jego doczesne szczątki przeniesione zostały do archikatedry warszawskiej (1921). Beatyfikowany został przez Jana Pawła II w Krakowie (2002), a kanonizowany przez Benedykta XVI w Rzymie (2009). Upamiętnienia Arcybiskupa (pomniki, epitafia, tablice pamięci, obrazy) znajdują się w Polsce, na Ukrainie, a także w Rzymie, Kurytybie (Brazylia) oraz innych miejscach. Powstają one zwłaszcza tam, gdzie pracują siostry Franciszkanki Rodziny Maryi, które są stróżami pamięci o abp. Felińskim. Nie posiadamy dotąd pełnego katalogu upamiętnień Świętego.
The article presents the figure of Archbishop Zygmunt Szczęsny Feliński, who stayed in Warsaw as the governor of the Warsaw archdiocese for only 16 months (1862 – 1863). Following the decision of the Russian Tsar, he spent twenty years in exile in Yaroslavl by the Volga River. He then stayed in the Austrian partition: in Dźwiniaczka and in Cracow, where he died in 1895. His mortal remains were transferred to the Warsaw Archcathedral (1921). He was beatified by Pope John Paul II in Krakow (2002) and canonised by Pope Benedict XVI in Rome (2009). Commemorations of the Archbishop (monuments, epitaphs, memorial plaques, paintings) are to be found in Poland, Ukraine, as well as Rome, Curitiba (Brazil) and other places. They are being erected especially in the places where the Franciscan Sisters ofthe Family of Mary work, who are the guardians of the memory of Archbishop Feliński. We do not yet have a complete catalogue of the Saint’s commemorations.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2021, 22; 217-225
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Treści eschatologiczne w epitafiach ze starego cmentarza żydowskiego w Lublinie
Autorzy:
Trzciński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/679475.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Lublin, Jewish cemetery, Hebrew epitaphs, eschatology
Lublin, cmentarz żydowski, epitafia hebrajskie, eschatologia
Opis:
The main source for this article are 283 Hebrew epitaphs from the old Jewish cemetery in Lublin from the years 1541-1830 (since the oldest known inscription till the closing of the cemetery), collected by the author from preserved tombstones. Moreover, the author also studied those epigraphs that did not survive till our times but could be reconstructed from photographs and copies made by different scholars since mid-nineteenth century. In the introductory part the author briefly discusses eschatological concepts, developed in Judaism over the millennia, and presents relevant terminology used in epitaphs. In the main body of the article he conducts an analysis of eschatological contents from the collected epitaphs distinguishing such categories as: 1) demise; 2) posthumous fate of the body; 3) fate of the soul after the death of the body; 4) intercession; 5) end times; 6) commemorating the dead; 7) consolation; 8) understanding of eternity; 9) expressions for heaven, God and His messengers. While analysing particular concepts within the categories mentioned above, the author focuses on their origin, frequency of usage within the discussed group of epitaphs, and literal or contextual meaning, and illustrates the selected examples with expressions from epitaphs. In the conclusion he states that authors of the epitaphs drew motifs that contain eschatological contents from various sources, including the Hebrew Scriptures, rabbinical literature (especially the Talmud), prayers, and, finally, cabbalistic works. References to the latter dominate in the epitaphs, particularly in the versions popular among common people. 
Podstawą źródłową niniejszego opracowania jest zbiór 283 epitafiów hebrajskich ze starego cmentarza żydowskiego w Lublinie, z lat 1541–1830 (od najstarszej znanej inskrypcji do czasu zamknięcia tej nekropoli), zebranych przez autora z nagrobków zachowanych oraz niezachowanych, w tym znanych tylko z fotografii oraz z odpisów wykonanych przez różnych badaczy od drugiej połowy XIX w. Na wstępie autor w dużym skrócie przybliża koncepcje eschatologiczne, jakie ukształtowały się w judaizmie przez tysiąclecia oraz przywołuje związaną z tym terminologię, która stosowana jest w epitafiach. Następnie przeprowadza analizę treści eschatologicznych z omawianego zbioru epitafiów, wydzielając takie kategorie jak: 1) zgon, 2) pośmiertne losy ciała, 3) losy duszy po śmierci ciała, 4) wstawiennictwo, 5) czasy ostateczne, 6) pamięć o zmarłym, 7) pocieszenie, 8) pojmowanie wieczności, 9) określenia nieba, Boga i jego posłańców. Przy analizie poszczególnych pojęć w obrębie powyższych kategorii zwraca uwagę na ich genezę, frekwencję użycia w obrębie omawianej grupy epitafiów, znaczenie dosłowne bądź kontekstualne, przy czym przywołuje przykłady ich zastosowania w kontekście fraz z epitafiów. W konkluzji stwierdza, że autorzy epitafiów czerpali wątki zawierające treści eschatologiczne z różnych źródeł – począwszy od Biblii, przez literaturę rabiniczną (zwłaszcza Talmud), modlitwy, a skończywszy na dziełach kabalistycznych. Zauważa również, że dominują te ostatnie i to w wersji spopularyzowanej w społeczeństwie.
Źródło:
Artes Humanae; 2017, 2
2449-6340
Pojawia się w:
Artes Humanae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka i proweniencja piaskowców z gotyckiego portalu bazyliki św. Elżbiety Węgierskiej we Wrocławiu
Characterization and provenance of sandstones from the gothic portal of St. Elizabeth of Hungary basilica in Wrocław
Autorzy:
Zboińska, Katarzyna
Bartz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075928.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
piaskowce
petrografia
pochodzenie
portal gotycki
epitafia
sandstones
petrography
provenance
Gothic portal
epitaphs
Opis:
The St. Elizabeth of Hungary Basilica is one of the most important and recognizable monuments of Wroclaw - the capital of Lower Silesia (SWpart of Poland). The origin of the church dates back to the beginning of the 13th century. The basilica received its present Gothic form in the 14th-15th centuries. At the foot of the church tower, overlooking the buildings of the nearby Market Square, there is a late-Gothic portal built in 1456. This is the oldest portal of the basilica. Adjacent to it, there are epitaphs of wealthy Wroclaw burghers. These monuments are the top-class works of Silesian stonemasonry and also an interesting example of the use of natural stone in constructing architectural details. From the portal and three epitaphs (devoted to the Krapps’family, Georg Althoff Scholz and Hans Schulz von Wolkovitz), atotal often samples of clastic rock were collected. These were subjected to detailed petrographic and mineralogical studies in order to determine the provenance of the stone material. The research confirmed that these architectural details were made of quartz sandstones. The probable source of this material was the Cretaceous joint sandstones from the North-Sudetic Basin (Conacian, upper joint sandstone - Rakowice type).
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2019, 67, 9; 749--757
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katedra w Łowiczu i jej kamieniarskie zabytki
Cathedral Basilica in Łowicz and its stony craft monuments
Autorzy:
Ruszkowski, M.
Wiszniewska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075870.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Łowicz
kamienie w bazylice Catedralnej
ołtarz
nagrobki
epitafia
stones in Catedral Basilica
altars
tombstones
epitaphs
Opis:
Cathedral Basilica dedicated to the Assumption of the Blessed Virgin Mary and Saint Nicholas in £owicz is a pearl among the monuments of Mazovia and the £owicz region. It has been one of the most important centers of worship in Poland since the 12th century. Synods and political meetings of great importance to the history of our country were held within its walls. Visiting the cathedral, one intimidates the richness of the temple interior. Monumental altars, chapels in the aisles, tombstones, epitaphs and liturgical vessels made of colourful rocks allow us to fully admire the artistry of sculpture and architecture masters. Among the other temples, it is distinguished by the fact that it also plays the role of a mausoleum of the Primate and Archbishop of Poland. The twelve of them were buried in the catacombs of the church. The treasury and museum also store the relics of St. Wojciech and St. Wiktoria, the patron of the city of£owicz and and £owicka Diocese from 1992. Thanks to the Cathedral history, beautiful stony craft monuments inside and relics of Polish Saints, the church is called the Primates Basilica or the Wawel of Mazovia.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2018, 66, 7; 437--443
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stylistyka nagrobków cmentarza dla zwierząt „Psi Los”
Stylistics of tombstones in pet cemetery “Dog’s Fate” [Polish: “Psi Los”]
Autorzy:
Najdecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/691937.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
cmentarz dla zwierząt, epitafia, antropocentryzm, zmiany językowe, relacje człowiek - zwierzę
pet cemetery, epitaphs, anthropocentrism, linguistic changes, human–animal relationships
Opis:
The changes in thinking about the world are manifested in linguistic changes. Pet cemetery is a good example to observe the changing relations between humans and animals. Various types of tombstones and the inscriptions they bear, not accompanied by formal regulations or consistent convention – although undoubtedly inspired by the exemplar of human cemetery – are a testament of particular relationships (attachment, friendship, love) that existed between dead pets with their owners. They also document how the social and cultural status of pet companions changes gradually – how the animals are no longer assumed as living beings without souls, and they become persons, rightful family members gaining the right to respect, memory and decent burial. But the change is a process which meets a resistance manifested in linguistic attempts to tear human and animal deaths apart.
Zmiany w myśleniu o świecie manifestują się w zmianach dokonujących się w języku. Cmentarz dla zwierząt jest dobrym polem do obserwacji zmieniających się ludzko-zwierzęcych relacji. Bardzo różnorodne formy nagrobków i treść widniejących na nich inskrypcji, nieobwarowane formalnymi regulacjami czy jednolitą konwencją – choć niewątpliwie inspirowane wzorcem ludzkiego cmentarza – są świadectwem szczególnych więzi (przywiązania, przyjaźni, miłości), jakie łączyły zmarłe zwierzęta z ich opiekunami. Również świetnie dokumentują to, jak stopniowo zmienia się społeczny i kulturowy status zwierząt towarzyszących człowiekowi – jak przestają być one jedynie pozbawioną duszy żywą własnością, a stają się osobami, pełnoprawnymi członkami rodzin, zyskując prawo do szacunku, pamięci i godnego pochówku. Jednak zmiana ta jest procesem, który budzi opór, przejawiający się w próbach językowego rozdzielenia ludzkiej i zwierzęcej śmierci.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Эпитафия Иоганна Юнгшульца в церкви Св. Марии бывшего доминиканского Монастыря Эльблонга
Epitaph of Johann Jungshulz in the church of St. Mary of the former Dominican monastery in Elbląg (Elbing)
Autorzy:
Вальков, Дмитрий В.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366375.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
Polska
Pomorze
Elbląg
Renesans
Barok
epitafia barokowe XVII wieku
Polska
Pomerania
Elbląg (formerly Elbing)
baroque
Reinassance
baroque epitaphs from the 17th century
Opis:
The funeral epigraphic material of Elbląg and the surrounding area, relating to the period preceding the XVIth century, remains, first of all thanks to the researches of Polish epigraphists, relatively more explored and introduced into the scientific circulation array. At the same time the Renaissance-Baroque gravestone monument of the XVIth–XVIIth centuries, which is extremely important for the comprehensive study of the reformed Circum-Baltic, often continues to need a detailed research commentary. To the epitaph of the burgomaster of Elbing (Elbląg) Johann Jungschultz (1583–1630), as well as to the Latin text of the funeral Eulogy, associated with this epitaph, composed by the Bohemian humanist Venceslav Klemens, is expected to address in this article. The epitaph of Johann Jungschultz was established in 1630–1640. From the compositional point of view closest to the epitaph of Johann Jungschultz, and almost prototypical for it, is the epitaph of Edward Blemke (1591), in the St. Mary’s church of Gdansk. It allows to speak about the author of the epitaph of Johann Jungschultz as oriented to samples of the Dutch monumental tombstones of the end of the XVIth century, or even as belonging to the circle of Willem van den Blocke (circa 1550–1628), which was the principal mediator of the influence of the Dutch art in the South-Eastern Baltic in the end of XVIth – the first quarter of the XVIIth century. The compositional and decorative solution of the epitaph also has close matches in the works of Johann Pfister (1573 – circa 1642/1645 or 1648).
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2019, 304, 2; 347-378
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies