Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "epistemological realism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Czy relatywista może być parezjastą?
    Can a relativist be a parrhesiast?
    Autorzy:
    Moroz, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/962511.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
    Tematy:
    relatywizm
    realizm epistemologiczny
    relativism
    parrhesia
    epistemological realism.
    Opis:
    Tytułowe pytanie jest w równym stopniu problematyczne, jak i zasadne, dlatego też moim celem będzie próba ujęcia tego zagadnienia z dwóch teoretycznie odmiennych pozycji – realisty i konstruktywisty epistemologicznego. W końcowej części tekstu spróbuję jednak nakreślić możliwości godzenia postawy parezjasty z akceptacją dla stanowiska relatywistycznego.
    The article aspires to provide the reader with the answer to the relevant question whether a relativist can be a parrhesiast. This is a complicated question, because parrhesia implies ethical commitment, which from the relative point of view is difficult to justify. I present two different philosophical perspectives (epistemological realism and radical relativism) as two possible approaches to the main problem.
    Źródło:
    Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2014, 1
    2353-7914
    Pojawia się w:
    Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Status poznawczy teorii: realizm epistemologiczny w ujęciu F. Bonsacka
    The cognitive status of a theory: F. Bonsacks epistemological realism
    Autorzy:
    Kaczmarek, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/691176.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Copernicus Center Press
    Tematy:
    François Bonsack
    Ferdinand Gonseth
    conditions of cognition
    epistemological realism
    référentiels
    Opis:
    This paper puts forward mainly F. Bonsack's and Gonseth's conception of epistemological realism. In their opinion theory is characterized by schematic correspondence with the reality. It regards current controversy between realists and antirealists and conditions of cognitive world view. The cognitive objectivism may increase through exploring and elimination subjective determinants. It considers the criterion of physical reality of the object of cognition, which was set up by F. Bonsack. This criterion is associated with invariable cognitive contents. In this article this criterion and its hypothetic character are shown.
    Źródło:
    Zagadnienia Filozoficzne w Nauce; 2007, 40; 30-58
    0867-8286
    2451-0602
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Filozoficzne w Nauce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Treść, pojęcie, realizm. Heglowskie rozumienie poznania zmysłowego
    Autorzy:
    Sikora, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644194.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Hegel
    Perzeption
    epistemologischer Realismus
    sinnliches Wissen
    Inhalt der Beobachtung
    Gegenstand der Erfahrung
    perception
    epistemological realism
    perceptual knowledge
    perceptual content
    object of experience
    percepcja
    realizm epistemologiczny
    wiedza zmysłowa
    treść postrzeżenia
    przedmiot doświadczenia
    Opis:
    Der Artikel untersucht die Konstruktion des sinnlichen Wissens bei Hegel: den empirischen Inhalt des Gegenstandes und seinen allgemeinen Charakter. Der Verfasser meint, dass Hegels Standpunkt bis zu einem gewissen Punkt mit der Grundthese des epistemologischen Realismus auf dem Niveau des sinnlichen Bewusstseins übereinstimmen muss. Hegels Philosophie der Erfahrung verweist gleichzeitig auf den begrifflichen Charakter der Perzeptionsinhalte. Es ist möglich dank dem allmählichen Prozess der Erkenntnis von nichtempirischen Bestandteilen des Bewusstseins und dank dem Modell, in dem die Realität der Erfahrungswelt nur im Rahmen einer idealen Wirklichkeit des Denkens des Geistes funktioniert. Eine solche Auffassung des Standpunktes von Hegel verlangt jedoch eine Unterscheidung zwischen der unrichtigen Realität (des ersten Grades) und der richtigen Realität (des zweiten Grades) im Erfahrungsprozess. Die hier vorgeschlagene Lesart scheint gut zum Hegelschen Entwurf der Synthese von einzelnen Wissensarten und -stufen, darin auch dem sinnlichen Wissen, zu passen.
    The author reviews the Hegelian construction of sense knowledge: the empirical content of the object and its general character. He argues that Hegel’s standpoint has to be to some extent compatible with the basic thesis of epistemological realism on the sense consciousness level. Yet at the same time Hegel’s concept of experience denotes a conceptual character of perceptual contents. This is possible thanks to a gradual process of recognizing the non-empirical elements of consciousness, as well as to the pattern in which the reality of the experience is feasible only within the ideal reality of Geist thinking. However, in the process of experience such an understanding of the Hegelian standpoint requires distinguishing improper reality (I line) from proper reality (II line). The interpretation proposed in this article appears to be well tuned with Hegel’s conception of a synthesis combining respective types and levels of knowledge, including sense knowledge.
    Artykuł analizuje Heglowską konstrukcję wiedzy zmysłowej: empiryczną treść przedmiotu oraz jego ogólny charakter. Zdaniem autora, Heglowskie stanowisko musi być do pewnego momentu zgodne z podstawową tezą realizmu epistemologicznego na poziomie świadomości zmysłowej. Heglowska filozofia doświadczenia wskazuje jednocześnie na pojęciowy charakter treści percepcyjnych. Możliwe jest to dzięki stopniowemu procesowi rozpoznawania nieempirycznych elementów świadomości oraz modelowi, w którym realność świata doświadczenia funkcjonuje tylko w ramach idealnej rzeczywistości myślenia Ducha. Takie rozumienie stanowiska Hegla wymaga jednak wyróżnienia tego, co jest realnością niewłaściwą (I rzędu) i właściwą (II rzędu) w procesie doświadczenia. Zaproponowana tutaj interpretacja wydaje się dobrze pasować do Heglowskiej koncepcji syntezy poszczególnych rodzajów i poziomów wiedzy, w tym również wiedzy zmysłowej.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2018, 26
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nelsona Goodmana koncepcja 'tworzenia światów' - analiza krytyczna
    Autorzy:
    Kudela, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644024.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Nelson Goodman
    ‘Welterzeugung‘
    epistemologischer Antirealismus
    Irrealität
    Begriffsschema
    ‘worldmaking’
    epistemological anti-realism
    irrealism
    conceptual scheme
    ‘tworzenie światów’
    antyrealizm epistemologiczny
    irrealizm
    schemat pojęciowy
    Opis:
    Das Konzept der „Welterzeugung“ wurde von Nelson Goodman als ein Standpunkt formuliert, der sowohl dem Realismus als auch dem metaphysischen Idealismus entgegengesetzt ist. Er wurde zum Manifest eines radikalen epistemologischen Antirealismus, der vom Autor als „Irrealismus“ bezeichnet wurde. Auf seiner Grundlage wurde die konstitutive Funktion der Begriffsschemata exponiert, die nicht nur zur Interpretation der Erfahrungsdaten  dienen, sondern sie im Grunde konstituieren. Nach der Darstellung des historischen und theoretischen Zusammenhangs, in dem der Vorschlag Goodmans als Fortsetzung der nachkantischen Überlegungen im Kontext der Auseinandersetzung zwischen dem Realismus und dem metaphysischen Idealismus geschildert wird, werden im Artikel die Hauptthesen des Entwurfs der „Welterzeugung“ vorgestellt, vor allem die Vermittlung der Erkenntnis durch die Sprache und das epistemische Konzept der Wahrheit. Durch die Analyse einzelner Aspekte dieser Doktrin werden dann einige Aporien aufgezeigt, in die der Versuch einer Subjektivierung und Relativierung der Erkenntnis eingebunden ist. Dieser Versuch erzwingt schließlich die Erlaubnis zur Existenz einer transzendentalen Ausstattung des Subjekts und zur Einräumung von Realität des Erkenntnisgegenstands.
    The concept of ‘worldmaking’ was conceived by Nelson Goodman as an idea opposed to realism and metaphysical idealism. The concept turned into a manifesto of radical epistemological anti-realism defined by the author as “irrealism”. Highlighted against its background is the constitutive function of conceptual models and that not just for the purpose of interpreting but outright constitution of experimental data. Reviewing the historic and theoretical background of the ‘worldmaking’ concept, the author portrays Goodman’s idea as a continuation of post-Kantian considerations in the context of the conflict between realism and metaphysical idealism. Presented in the article are the main theses of the “worldmaking” concept, notably mediated cognition in language and epitomical notion of truth. Based on an analysis of  the respective aspects of  that doctrine, reviewed  are some of the aporia arising from attempts at  subjectivation and relativisation of cognition, acknowledging  in the end  the existence of  transcendental emulation of the  subject or  admitting the  reality of the object of cognition. 
    Koncepcja ‘tworzenia światów’ sformułowana została przez Nelsona Goodmana jako stanowisko opozycyjne zarówno w stosunku do realizmu jak i idealizmu metafizycznego, stając się manifestem radykalnego antyrealizmu epistemologicznego, określanego przez autora mianem „irrealizmu”. Na jego gruncie wyeksponowana została konstytuująca funkcja schematów pojęciowych, służących, według autora, nie tylko do interpretowania danych doświadczenia, lecz w istocie konstytuujących je. W artykule, po naszkicowaniu kontekstu historycznego i teoretycznego, w którym propozycja Goodmana ukazana zostaje jako kontynuacja pokantowskich rozważań prowadzonych w kontekście sporu realizmu z idealizmem metafizycznym, przedstawione zostają główne tezy koncepcji ‘tworzenia światów’, przede wszystkim zapośredniczenie poznania w języku oraz epistemiczna koncepcja prawdy. W oparciu o analizę poszczególnych aspektów tej doktryny ukazane zostają następnie niektóre aporie, w jakie uwikłana jest próba subiektywizacji i relatywizacji poznania, wymuszająca ostatecznie zgodę na istnienie transcendentalnego uposażenia podmiotu lub przyznanie realności przedmiotowi poznania.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2016, 17
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy naturalizm jest prawomocny?
    Is Naturalism Legitimate?
    Autorzy:
    Pobojewska, Aldona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2015776.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    naturalizm
    realizm ontologiczny
    realizm teoriopoznawczy
    paradygmat ontologiczny i mentalistyczny filozofii
    uwarunkowanie podmiotu poznania
    naturalizm jako postawa badawcza
    naturalism
    ontological realism
    epistemological realism
    ontological and mentalistic paradigms of philosophy
    conditioning of the subject of cognition
    naturalism as a research attitude
    Opis:
    Naturalism that I deal with is an approach towards the world, the man and the possibilities and methods of learning about the world. It maintains that there is an existential continuity of reality and this is a continuity of nature and not of other spheres of existence. A view formulated in this way silently accepts the assumptions of ontological realism and epistemological realism. Hence it becomes part of the ontological paradigm of philosophy. After Kant, that is after mentalistic (transcendentalistic) paradigm in philosophy came into being, the legitimacy of the ontological way of philosophising cannot be maintained. Is then naturalism – that at present experiences another revival – only a misunderstanding? Well, no. The limits of its validity – but not legitimacy – are set by science. Within its area it is obvious and useful, perhaps even indispensable. It is a type of unrealised research attitude by whose virtue a scientist treats the object of his studies as autonomously existing and one that can be objectively cognised. However, here he is supported not by theoretical arguments, but first of all by pragmatic and psychological-social ones.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2003, 51, 3; 173-185
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Społeczny wymiar epistemologii w kontekście relacji wewnątrz grup religijnych – tropy teoretyczne
    Autorzy:
    Remisiewicz, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131000.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-01
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Religioznawcze
    Tematy:
    epistemological pragmatics
    realism
    constructivism
    relativism
    Opis:
    This paper addresses the role of epistemology in relation to the bond formation and cohesion of religious groups. Using the theoretical framework outlined by Stephan Fuchs, the author shows that epistemology can be interpreted in a twofold manner. First, it may be an outcome of social relations (cohesive groups produce more realism internally, less cohesive groups generate more constructivism and relativism). Second, conscious use of epistemology can also be an element that stabilizes or destabilizes groups and thus becomes a tool to influence group cohesion. A reflective approach to the social role of epistemology may prove to be an interesting path for sociology of religion in its inquiry into various religious phenomena, such as the rise of religious radicalism or secularization.
    Źródło:
    Przegląd Religioznawczy; 2022, 2/284; 89-97
    1230-4379
    Pojawia się w:
    Przegląd Religioznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On What Is Personally Appealing on Conceptual Relativism
    O tym, co jest osobiście atrakcyjne w relatywizmie pojęciowym
    Autorzy:
    Dancák, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29433412.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    realism
    conceptual relativism
    the gap
    epistemological status
    ontological status
    personal appeal
    Opis:
    Conceptual relativism is not an attractive position. Surely, it has its ups and downs, but the ups are rarely mentioned. This article has no ambition to provide a resolute groundbreaking argument in favour of the conceptual realism. It only aims to reconstruct the very basis of the given position from the defendant’s point of view, while giving a bit of a personal (or existential if you will) touch to the whole topic.The personal element in question resides in the fact that there are incommensurable percepts, experiences, even worlds which all “feel” equally real to the subjects. This is something to what realism does not seem to be able to do justice without diminishing the ontological status of the “wrong” opinions, beliefs, etc., but this does not seem to go well with how we experience our “imperfect” realities. Conceptual relativists, however, are free from strictly distinguishing between correct and incorrect views on reality and, thus, they are able, if nothing else, to retain and appreciate the reality of our subjective worlds.
    Relatywizm pojęciowy nie jest atrakcyjnym stanowiskiem. Z pewnością ma swoje wzloty i upadki, ale wzloty są rzadko wspominane. Niniejszy artykuł nie ma ambicji dostarczenia zdecydowanego, przełomowego argumentu na rzecz realizmu pojęciowego. Jego celem jest jedynie zrekonstruowanie podstaw danego stanowiska z punktu widzenia oskarżonego, przy jednoczesnym nadaniu całemu tematowi nieco osobistego (lub egzystencjalnego, jeśli wolisz) akcentu. Element osobisty, o którym mowa, polega na tym, że istnieją niewspółmierne percepcje, doświadczenia, a nawet światy, które wszystkie "czują się" równie realne dla podmiotów. Jest to coś, czemu realizm nie wydaje się być w stanie oddać sprawiedliwości bez umniejszania ontologicznego statusu "błędnych" opinii, przekonań itp., ale nie wydaje się to dobrze współgrać z tym, jak doświadczamy naszej "niedoskonałej" rzeczywistości. Relatywiści pojęciowi są jednak wolni od ścisłego rozróżniania między poprawnymi i niepoprawnymi poglądami na rzeczywistość, a tym samym są w stanie, jeśli nie nic innego, zachować i docenić rzeczywistość naszych subiektywnych światów.
    Źródło:
    Philosophy and Canon Law; 2023, 9, 1; 1-15
    2450-4955
    2451-2141
    Pojawia się w:
    Philosophy and Canon Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Adaequatio intellectus et rei” w świetle dyskusji ze sceptycyzmem semantycznym
    „Adaequatio intellectus et rei” in the Light of the Discussion with Semantic Skepticism
    Autorzy:
    Szymura, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2013904.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sceptycyzm epistemologiczny
    sceptycyzm semantyczny
    nominalizm
    antyrealizm
    realizm
    uniwersalia
    prawda
    epistemological skepticism
    semantic skepticism
    nominalism
    antirealism
    realism
    universals
    truth
    Opis:
    The article juxtaposes modern skepticism stating lack of the criterion of true beliefs about transcendent reality with respect to their contents, but accepting the assumption about existence and cognoscibility of those contents on the one hand, and — after M. F. Burnyeat — ancient skepticism understood as one that questions this assumption on the other. The doubt as to existence of beliefs — resp. propositions as contents of beliefs — is a link joining ancient skeptics with Wittgenstein. Their skepticism is not – as modern skepticism – an epistemological position, but an ontological one — nominalism — questioning existence of universals that are the conditions of meaning and hence the conditions of truth of propositions. This is why the ancient dispute concerning the truth was in fact a dispute over the problem of universals, i.e. over existence of constant rules deciding which ways of connecting the subject and the predicate in a proposition are right and which are not. Realists referred to such rules, sophists denied their existence, and skeptics stated that without having such a rule at their disposal they do not have a basis for deciding the dispute between realists and sophists. This does not have much to do either with so-called correspondence concept of the truth or with the modern understanding of conceptual realism talking about “ideal paradigms” or “common properties” of things. Today’s typologies of philosophical positions do not fit antiquity. Ch. S. Peirce’s and D. Armstrong’s arguments lead to the conclusion that Plato was a… nominalist in the modern meaning of the world. P. T. Geach’s and N. Wolterstorff’s analyses allow stating the same about St Thomas Aquinas. This places under the question mark the statement that the latter could be an advocate of the generally ascribed to him correspondence theory of truth, which also cannot be derived from Aristotle’s philosophy without any doubts.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2005, 53, 2; 237-267
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On an Amendment of the Morality of a Physicists Professional Actions. A New Element of Inculturation of Christianity into a Scientific-Technological Civilization
    O zmianie moralności profesjonalnych działań fizyka. Nowy element inkulturacji chrześcijaństwa w cywilizację naukowo-technologiczną
    Autorzy:
    Larenz, Rudolf
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035196.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    inkulturacja chrześcijaństwa
    moralność czynów o podwójnym skutku
    fizyka
    cywilizacja naukowo-technologiczna
    realizm naturalny
    objawienie chrześcijańskie
    klimaty epistemologiczne
    inculturation of Christianity
    morality of actions with double effect
    physics
    scientific-technological civilization
    Natural Realism
    Christian revelation
    epistemological climates
    Opis:
    Fizycy są zobowiązani, zgodnie z ustalonymi metodami i standardami fizyki, do myślenia i działania w ramach epistemologicznych, na co głęboki wpływ miał I. Kant. Klimat epistemologiczny, w którym się znajdują, sprzeciwia się epistemologicznemu klimatowi realizmu naturalnego, a tym samym epistemologicznemu klimatowi Objawienia chrześcijańskiego, kiedy mówi ono o naszym świecie. Ten kontrast niszczy wewnętrzną harmonię świata umysłowego każdego fizyka w takim stopniu, w jakim zależy on od jego ogólnego sposobu myślenia, a także od jego pracy zawodowej. Sytuacja ta trwa od czasów rewolucji naukowej XVII wieku, tak że wcześniejsza cywilizacja odznaczająca się realizmem i duchem chrześcijańskim została w zasadzie zastąpiona przez cywilizację naukowo-technologiczną. Historyczny rozwój fizyki doprowadził do sytuacji, w której praca zawodowa fizyków, z jej niewątpliwymi sukcesami i wkładem w postęp, prowadzi wraz z moralnie godziwym przedmiotem do dwóch złych skutków. Pierwszym złym skutkiem jest współistnienie w umyśle fizyka dwóch przeciwnych epistemologicznych klimatów, co niszczy wewnętrzną harmonię jego świata umysłowego. Natychmiast pociąga to za sobą drugi zły skutek w sytuacji, gdy fizyk, aby być zawodowo konkurencyjnym, jest zmuszony do przestrzegania metod i standardów fizyki, tak jak teraz. W ten sposób przyczynia się do braku harmonii w jego umysłowym świecie i poprzez swój drobny wkład utrwala ducha tych metod i standardów. W trudniejszej sytuacji jest fizyk, który jest chrześcijaninem i chce wykonywać swoją pracę zawodową na chwałę Boga (por. 1 Kor 10,31). W obu przypadkach fizyk, wykonując swoją pracę zawodową, w praktyce zaprzecza o tym, o czym jest w teorii przekonany, a mianowicie o realizmie naturalnym, a dodatkowo, w przypadku chrześcijanina także o tym, że chrześcijańskie Objawienie mówi o naszym świecie w duchu naturalnego realizmu. Wszystko to nie jest nieznane, ale mimo to jest praktycznie pomijane w dyskursie akademickim. W związku z tym, celem tego artykułu jest zwrócenie uwagi na powyższą kwestię, a następnie wskazanie kilku sposobów dokładniejszego zbadania kontrastu epistemologicznych klimatów, ponieważ fizyka jest częściowo kształtowana przez eksperymenty, a jej historyczny rozwój jest również częściowo warunkowy. Dlatego możliwe jest osiągnięcie lepszej harmonii epistemologicznych klimatów fizyki i realizmu naturalnego. Artykuł sugeruje także pewne idee w tym zakresie. Jeśli okażą się one owocne, przyczynią się do inkulturacji chrześcijaństwa w naszej cywilizacji naukowo-technicznej. Innymi słowy stanowiłoby to wsparcie dla nowej ewangelizacji.
    Physicists are bound, by the established methods and standards of Physics, to think and act within an epistemological framework that is deeply influenced by I. Kant. The epistemological climate they find themselves in is opposed to the epistemological climate of Natural Realism and, thus, to the epistemological climate of Christian revelation, when it speaks about our world. This contrast damages the internal harmony of each physicist's mental world to a degree that depends on his overall mindset as well as on his professional work. This situation is ongoing since the Scientific Revolution of the 17th century, so that the earlier civilization imbued with a realist and Christian spirit is superseded, by and large, by a scientific-technological civilization. The historical development of Physics has brought about the situation that the professional work of physicists produces, with its doubtless successes and contributions to progress, immediately together with its morally good object two enchained morally bad effects. The first bad effect is the co-existence, in a physicist's mind, of two opposite epistemological climates, which damages the internal harmony of his mental world. That immediately entails a second bad effect, insofar a physicist who wants to be professionally competitive finds himself obliged to follow the methods and standards of physics as they happen to be now. In that way, he contributes to the lack of harmony in his own mental world and his grain of sand to perpetuate the spirit of those methods and standards. The situation is worse for a physicist who is a Christian and wants to do his professional work for the glory of God (cf. 1 Cor 10:31). In both cases, a physicist is denying in practice, by his professional work, what he is convinced of in theory, namely of Natural Realism and, additionally in the case of a Christian, that Christian revelation speaks of our world in the spirit of Natural Realism. All that is not unknown, but nevertheless is practically passed by in the academic discourse. Therefore, the purpose of this article is to call attention to this topic and then to suggest some ways of examining more specifically the contrast of the epistemological climates. As Physics is partly shaped by experimental interventions, its historical development is also partly contingent. This is why it is possible to achieve a better harmony of the epistemological climates of Physics and Natural Realism. The article suggests some ideas in that respect, too. If these ideas turn out to be fruitful, they would contribute to the inculturation of Christianity in our scientific-technological civilization. In other words, it would be a flanking aid for the New Evangelization.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 3; 51-68
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies