Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "epiphany" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 49
Tytuł:
Pneumatologiczny wymiar obrzędów egzorcyzmów
The Pneumatological Dimension of the Rites of Exorcisms
Autorzy:
Towarek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062632.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
egzorcyzm wielki
egzorcyzm mniejszy
wymiar pneumatologiczny egzorcyzmu
epikleza
epifania Ducha Świętego
znaki
symbole
euchologia
major exorcism
minor exorcism
pneumatological dimension of exorcism
epiclesis
epiphany of the Holy Spirit
signs
symbols
euchology
Opis:
Every liturgy, including also the liturgy of exorcism, is a peculiar locus theologicus. The present article is focused in this case on emphasizing the pneumatological dimension of the rite. In the exorcisms the Church is united with the Holy Spirit and begs Him to give help to the man’s weakness in his struggle against the evil spirit. This strange synergy of the Spirit and the Church in Christ is manifested not only in the texts of the modernized Rites shown by the author, but also in the signs, gestures, objects and activities accompanying the rites and discussed in the article. In the celebration of exorcism water, salt, oil, hand and breath are the symbols of the Holy Spirit. The liturgy of exorcisms shows not only the dynamism of the action of the third Divine Person, but also is the locus of the epiphany of the Holy Spirit, whose nature is revealed by the texts of the rites. The saturation of the euchology of exorcisms with pneumatological subjects allows the sacramental to return to its original idea, that is the epiclesis of the Spirit’s invitation and descent. Hence the author shows that the true and proper tone of exorcism is not so much exorciso te, but rather invoco te, Spiritus Sanctus, or in a more distinct way: emitte quaesumus Spiritum Sanctum tuum Paraclitum super.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 257-271
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epifaniczne przedstawienia Trójcy Świętej na ikonach bizantyjskich i ruskich. Dogmat trynitarny a kanon ikonograficzny.
Epiphanic Representations of the Holy Trinity in Byzantine and Ruthenian Icons. The Trinitarian Dogma and the Iconographic Canon.
Autorzy:
Cyrek, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607358.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
epiphany
Trinity
three Divine Persons
iconography
the Fathers of the Church
the dogma of the Trinity
Byzantine and Ruthenian art
Opis:
The article describes the basic types of pictorial representations of the Holy Trinity. The Old Testament prefiguration of the Trinity that became a type scene is the so-called „Hospitality of Abraham”. This is the variant of the „Trinity” used by Andrew Rublev. The „New Testament Trinity” represents such topics as „Fatherhood” and the „Common Throne”. The revelation of the Trinity as a whole is also evident in icons depicting scenes from Christ’s life, such as the icons of the Nativity, Baptism, Transfiguration on Mount Tabor, where each of the divine persons is manifested in a different way. God the Father is revealed as the sphere of heaven located in the upper part of the image, the Son of God is manifested in human flesh, and the Holy Spirit is depicted in the form of a dove, or a radiant cloud (mandorla). Numerous compositions also make use of the symbol of a triple beam, which stresses the Trinitarian nature of the depicted scene. The formation of epiphanic representations of the Trinity was influenced not only by the realities revealed in the text of the Scripture, but also by the tenets laid down at the Councils of Nicaea in 325 and Constantinople in 381. Trinitarian terminology was also developed by Eastern and Western theologians such as Basil the Great, Greogory of Nazianus, Hilary of Poitiers, Ambrose of Milan, Augustine of Hippo.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2011, 25; 213-237
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piękno w dialogu – dialog o pięknie – piękno dialogu
Autorzy:
Wal, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448080.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
transcendent values
axiology
the categories of aesthetic canons of beauty
truth
goodness
beauty
dialogue
epiphany of the face
interpersonal encounter
wartości transcendentne
aksjologia
kategorie estetyczne
kanony piękna
Prawda
dobro
piękno
dialog
epifania twarzy
międzyosobowe spotkanie
Opis:
The article takes up the idea of beauty in the dialogue. The starting point is the problem of the transcendental issue of truth, goodness and beauty. Considering the subject of beauty in terms of dialogue, first attention is drawn to the role of beauty in the dialogue itself. Then, the main themes of the dialogue about beauty are presented. Subsequently, the beauty of the dialogue itself is shown revealing in subjective terms the abundance of values of the epiphany of the face and the whole drama of interpersonal encounter.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2012, 4, 2
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stacja Rovigo. Przyjazdy, odjazdy
Autorzy:
Czaja, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636835.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
epiphany
experience
Italian journey
poetry
Rovigo station
Arrivals
departures
Opis:
Rovigo is the name of small town in the northern part of Italy. No Baedeker, no guide notices the name in its hot list of Italian “miracles”. Rovigo is the common, ordinary place, no spectacular monuments or tourist attractions one can meet there. In this context, it seems to be a bit enigmatic and striking, that the famous poem by Zbigniew Herbert has been entitled after Rovigo (it’s the title of the penultimate set of poems by Herbert, as well). Why Herbert decided to honor such “invisible city” in his poetry? The author brings out the main motives of the poem and tries to delineate deep semantics of the very name Rovigo.
Źródło:
Przegląd Kulturoznawczy; 2012, 1(11); 26-35
1895-975X
2084-3860
Pojawia się w:
Przegląd Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poznanie poza językiem. Przypadek religijnego doświadczenia mistycznego a jego wysłowienie
Cognition beyond language. A case of a religious mystic experience and verbal expression thereof
Autorzy:
Sakaguchi, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1045628.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
integral cognition
gnosis
mystic experience
prophet experience
prophecy and epiphany-related language
transcendental acts (of speech)
sacral transcendental acts (of speech)
the sacred
Opis:
An analysis of the experiences, insights and proclamations by mystics and prophets from various epochs unveils the characteristics of individuals exposed to long experiences and holistic (or integral) cognition. A mystic transformation affects the mode of speaking and communicating with the world. Language with its stereotypical phrases and connotations certainly limits human cognition. However, in the process of their transpersonal experience, mystics go beyond this barrier and overcome cognitive limitations including the flaws of human language. In order to present an altogether “different” space of reality shared by mystics, and to share their proclamations and teaching with a large audience, mystics apply very specific linguistic tools like the metaphor, allegory, antithesis, paradox, analogy, symbol, quotations from the Bible, hyperbole, parallelism, chiasm and, last but not least, parable. An act of viewing the prophecy and epiphany-related language reflecting the authors’ synoptic (mystic) awareness “from the inside” makes it possible to identify archetypal criteria of the mystic experience and to establish the correct meaning of the key expressions (the sacred) and sacral acts of speech.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2013, 20, 1; 55-74
1233-8672
2450-4939
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świętowanie w chrześcijaństwie w IV–V wieku
Celebrations in christianity in IV–V century
Autorzy:
Komarnicki, Konrad Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460453.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Warszawska Prowincja Redemptorystów
Tematy:
Sozomen
Sokrates
Egeria
Świętowanie
Wspólnota Kościoła
Liturgia
Kościół starożytny,
Celebracje
Sobór Nicejski
Konstantyn
kult świętych
Msza św.
Wielkanoc
Pascha
Jerozolima
cultus
nowacjanie
Walens
Spirydion
Niedziela Palmowa
Triduum
Wielki Tydzień
Ignacy Antiocheński
Epifania
Pięćdziesiątnica
Święto Dedykacji
Betlejem
Feasting
Celebration
Salminius Hermias Sozomenus
Socrates of Constantinople
Egeria’s Travels
Common
ancient Church
First Council of Nicaea
calculation of the date of Easter
Constantine
Holy Land
Epiphany
Nativity of Christ
Holy Week
Palm Sunday
Bethlehem of Galilee
Liturgy of Saint James
Sokrates Scholastikos
Salamanes Hermeias Sozomenos
Liturgie
Fest
Jerusalem
Pfingsten
Erste Konzil von Nicäa
Konstantin
Ostern
Palmsonntag
Messe
Sakrament
Er scheinung des Herrn
Karwoche
Alt-Jerusalemer Liturgie
Alte Kirche
Heiliges Land
Ignatius von Antiochien
Opis:
Human time, no matter to what culture or religion a man belongs, is filled with celebrations that give rhythm to his life and help him capture the essence of his existence. Also Christianity over the centuries worked out various forms of specific celebration. The goal of this text is to look at the character of celebrate in the fourth and fifth centuries and to determine how the Christian writers wrote about the celebration. The first sources that author considered are two ancient texts of Socrates of Constantinople (Socrates Scholasticus) and Sozomen (Salminius Hermias Sozomenus) with the same names: Historia Ecclesiastica. In both works there are little chapters, in which appear the mention of the celebration, the majority of them is associated with Feast of the Passover and The First Council of Nicaea, others occur mainly on the margins of the narrative. This is because the history of the Church is here treated primarily as ‘political’ history, shaped by the decisions of great personages of the Church. The most important conclusion that emerges from these two texts is the observation that the differences in the way of celebration are not a source of division, but most of all divisions for doctrinal reasons manifest themselves in a separate celebration. The second source is The Travels of Egeria, also called The Pilgrimage of Aetheria (Itinerarium Egeriae), a letter describing the author’s travel to the holy places. In her report Egeria devotes much attention to the description of those involved in the celebration of subsequent festivals. The modern reader is struck by the generosity of crowds gathered in prayer and their vivid faith that motivates them to make long prayers going for hours. Celebration of Christians in the fourth and fifth centuries was an expression of a vivid faith. Their religion permeated life in all dimensions, and determined the essence of who they were. It was touching the inexpressible, the main aim was above all communion with Christ and the Church. Originally Christians celebrated entirely in the community of the Church, which gives a more or less clear framework to all that can be considered for celebration.
Źródło:
Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 201-229
1731-710X
Pojawia się w:
Studia Redemptorystowskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Smutek rzeczy” czy melancholijny uśmiech. O odczytywaniu nastrojów i walorów estetycznych w dalekowschodnich utworach poetyckich oraz ich współczesnych imitacjach
“The sadness of things” or melancholy smile. On reading aesthetic moods and qualities in the poetry of the Far East and its modern imitations
Autorzy:
Wielgosz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942637.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
haiku
waka
epifania
ushin
mushin
kigo
epiphany
Opis:
The article aims to describe how reading aesthetic qualities and artist’s moods in the Far East poetry looks from the perspective of a Western scholar, how they are imitated in European works. The publication concerns the analysis of these aspects in haiku and waka. For works of such type the characteristic trait is the sense of melancholy, arising from awareness that the world and the subject that is learning it are both elusive. The impression of constantly changing environment and the transience of time characteristic of haiku and waka has its roots in the Buddhist belief in the impermanence of things that contributed to the formation of a specific type of perception: experiencing beauty with pain. It is from the Buddhism that the term mujōkan derives from, later used to describe the emotional perception of real- ity. The Japanese expanded this experience even more, adding to the awareness of impermanence the feeling of painful beauty. The author argues that the inhabitants of the Land of the Rising Sun understand the concept of beauty completely differ- ently from us, that they have different aesthetic categories, and yet European artists attempt to imitate them.
Artykuł ma na celu przedstawienie w jaki sposób z perspektywy zachodniego badacza wygląda odczytywanie walorów estetycznych, nastrojów twórcy w dalekowschodniej poezji, w jaki sposób są one imitowane w utworach europejskich. Publikacja dotyczy analizy tych aspektów w haiku i waka. Dla tego typu utworów charakterystyczne jest m. in. uczucie melancholii, wynikające ze świadomości, że świat oraz poznający go podmiot ma charakter ulotny. Charakterystyczne dla haiku i waka wrażenie ciągłej zmienności otoczenia i ulotności chwili ma korzenie w buddyjskim przekonaniu o nietrwałości rzeczy, które przyczyniło się do ukształtowania specyficznego rodzaju percepcji: doznawania piękna wraz z bólem. Z buddyzmu zaczerpnięto termin mujōkan i zaczęto go stosować na określenie emocjonalnego odbioru rzeczywistości. Japończycy jeszcze bardziej rozbudowali to doznanie, dodając do świadomości nietrwałości odczucie bolesnego piękna. Autorka artykułu dowodzi, że mieszkańcy Kraju Kwitnącej Wiśni zupełnie inaczej od nas rozumieją pojęcie piękna, posiadają inne kategorie estetyczne, a mimo to europejscy twórcy podejmują próby ich imitacji.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2014, 03
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epifanie wygnańców
Epiphanies of Exiles
Autorzy:
Garbol, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887288.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura jako epifania
wygnanie
literatura modernizmu
James Joyce
Czesław Miłosz
Zbigniew Herbert
literature as epiphany
exile
literature of Modernism
Opis:
Artykuł dotyczy modelującej dla literackich epifanii funkcji doświadczenia wygnania. Punktem wyjścia jest ukazanie znaczenia tego doświadczenia w formacyjnym dla literatury modernistycznej ujęciu epifanii przez Jamesa Joyce’a. Przykłady z twórczości Czesława Miłosza iZbigniewa Herberta są wglądami w dwie ważne reinterpretacje epifanii ugruntowane w doświadczeniu wygnania.
The article is concerned with the function of the experience of exile that is a modeling one for literary epiphanies. The starting point is showing the significance of this experience in James Joyce’s presentation of epiphany that is a formative one for Moderrn literature. Examples from Czesław Miłosz’s and Zbigniew Herbert’s works are material for interpreting two important reinterpretations of epiphany grounded in the experience of exile.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 99-112
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Poezja metafizycznych pytań”
“Poetry of Metaphysical Questions”
Autorzy:
Dutka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534465.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Julia Hartwig
epiphany
empathy
ekphrasis
apocatastasis
Opis:
The review offers a presentation of Marta Flakowicz-Szczyrba’s book Dowód na istnienie. Poezja Julii Hartwig wobec egzystencji i sztuki [A Proof of Existence. Julia Hartwig’s Poetry on Existence and Art], where the lyric oeuvre of the famous poet is placed within the „poetry of metaphysical question.” A particular attention is given to a hermeneutic way of reading the works of the author of Zobaczone [Seen] and to the use of such categories as epiphany, empathy, ekphrasis, apocatastasis in the course of the analysis.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 7, 2; 249-257
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epifania Chrystusa i królowanie Boga motywacją zachęty w 1Tm 6,11-16
Epiphany of Christ and Gods Reign as a Motivation of Encouragment in 1 Tm 6:11-16
Autorzy:
Haręzga, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051287.pdf
Data publikacji:
2015-12-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
epifania Chrystusa
królowanie Boga
pareneza
Epiphany of Christ
God’s Reign
Paraenesis
Opis:
The author of the article presents at first a literary specificity of the text 1 Tm 6:11-16. Next within the exegesis he explains the encouragement towards the trully Christian life (v. 11-12) and the role that performs in it the motive of Christ’s epiphany (v. 15-16) along with the solemn doxology in the honour of God (v. 15-16). The appeal to the truth about God who is the only Ruler, King and God, as well as to the epiphany of Christ should encourage the addressee of the letter 1 Tm to build persistently in the name of Christ the Kingdom of God which He in His ultimate revelation will deliver for ever to God the Father.
Źródło:
The Biblical Annals; 2010, 2, 1; 143-152
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Po stronie życia, przeciw melancholii
On the Side of Life, Against Melancholy
Autorzy:
Rusinek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534469.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
essay
melancholy
the art of life
epiphany
allegory
Proust
Hopper
Nerval
Sempé
Opis:
The subject of Wojciech Rusinek’s review is Marek Bieńczyk’s collection of essays Jabłko Olgi, stopy Dawida [Olga’s Apple, David’s Feet]. The author begins his reading of the book by placing it in the context of Bieńczyk’s earlier achievements: both artistic (novels, literary essays) and academic (bearing witness to his studies on Romanticism). While noting that Bieńczyk’s essays are governed by a wealth and a surprising variety of the explored themes, Rusinek emphasises, however, the worldview coherence of the volume. According to the author of the review, a key to the interpretation of all the essays in the book is “the praise of the taste of life,” which makes a new tone in Bieńczyk’s writing, so far associated mainly with the reflection on melancholy and melancholy discourse present in his artistic prose. In the following part of the review, by outlining the content of the essays devoted to Proust’s and Nerval’s prose, Hopper’s painting or Sempé’s drawings, Rusinek analyses the anthropological figures around which Bieńczyk’s digressive and slow reflection revolves: gesture, light, escape, frozen time. The reading of Bieńczyk’s work becomes enriched with an analysis of style (a role of stylization). Moreover, the review points out those fragments of Jabłko Olgi, stopy Dawida where a description of artistic works becomes smoothly linked with the elements of the author’s biography. In the conclusion of the reflection upon Bieńczyk’s essays, the author states that the essays clearly lean towards poetics of epiphany, which, in the view of the author of Jabłko Olgi…, would mean an unclear, veiled by an infinite number of borrowings, allegories, allusions and stylizations, suspending the flow of time, experience of existence in its inexpressible fullness.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 7, 2; 259-267
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między autonomią a epifanią. Art based research, badania jakościowe i teoria sztuki
Between autonomy and epiphany. Art based research, qualitative research and the theory of art.
Autorzy:
Kosińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424497.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
art based research, badania jakościowe, analiza kulturowa, teoria sztuki, epifania, heuretyka, aktywizm, qualitative research, cultural analysis, theory of art, epiphany, heuretics, activism
Opis:
The subject of the article is an analysis of the most important contexts of emergence and the crucial tendencies apparent in the field of contemporary art based research. The author reconstructs the historical coincidence in the humanities and social sciences, which enabled the emergence of art based research. The author analyzes the changes within the field of qualitative research and cultural studies, especially those being conducive to searching the qualities of socio-cultural phenomena through artistic practices. An analysis of the methodological tendencies and the basic aesthetic categories of that field is undertaken and a question about the value of the qualities gained in the course of the artisticly based research is posed. The article inscribes the art based research in the context of the fourth historical phases of qualitative research by the discerned Yvonne S. Lincoln and Norman K. Denzin, and also in the democratic and postmodern flow of cultural studies. It underlines the importance of the reflexive turn in anthropology, but most of all, the role of the cultural analysis of literature and the narrative turn. It punctuates as the most important in the field of art based research – the modern dichotomy between knowledge and emotion. From that dichotomy the basic ways of defining the cognitive possibilities of art has emerged. Artistic practices are treated here as evocative, revealing emphatic experience. Finally, the author undertakes a comparative analysis of the modern theory of art and the activity of symbolization in the conception of Susanne K. Langer with the conception of evocative, epiphanic genres and identifies them as the two crucial tendencies in the field of art based research. They are analyzed as defining differently the cognitive qualities of art, resulting in distinct ethical and political consequences.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2016, 14; 12-27
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Celebration of the Mystery of the Incarnation of the Son of God in Light of Processions in Post-Tridentine Rituals of Wrocław of the 18th and 19th Centuries
Celebracja misterium Wcielenia Syna Bożego w świetle procesji w potrydenckich rytuałach wrocławskich z XVIII i XIX wieku
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038117.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia liturgii
procesja
okres Adwentu
uroczystość Narodzenia Pańskiego
święto Obrzezania Pańskiego
Epifania
liturgia potrydencka
Rytuał Piotrkowski
diecezja wrocławska
history of the liturgy
procession
Advent period
the Nativity
Feast of the Circumcision of the Lord
Epiphany
post-Tridentin liturgy
Piotrków Ritual
diocese of Wrocław
Opis:
Świętowanie misterium Wcielenia Syna Bożego po raz pierwszy zostaje wspomniane w Chronografie z 354 roku, który jest fundamentalnym dokumentem dotyczącym genezy tego święta. W ciągu wieków w różny sposób podkreślano znaczenie Wcielenia Syna Bożego poprzez uroczystą celebrację tego misterium. Wśród wielu zwyczajów liturgicznych znajdują się procesje w niedziele czasu Adwentu, okresu Narodzenia Pańskiego, uroczystości przypadające w tym okresie oraz w same niedziele do 2 lutego. Zwyczaj procesji niedzielnych znany był w tradycji staropolskiej i został utrwalony w Rytuale Piotrkowskim z 1631 r., ale nie ma w nim procesji przeznaczonych na niedziele Adwentu i okresu Narodzenia Pańskiego oraz święta przypadające w tym czasie. Teksty liturgiczne przeznaczone na te dni występują natomiast w czterech wydaniach rytuału wrocławskiego z 1723, 1775, 1794 i 1847 r. Procesje rozpoczynano od śpiewu odpowiednich antyfon, które miały swój odpowiednik w tekstach Officium divinum danego czasu, czy dnia liturgicznego. Do wyjątku należała antyfona w niedziele Adwentu Missus est Angelus Gabriel…, która była przewidziana w liturgii monastycznej z XI/XII w., a przykładem jest antyfonarz Saint-Maur-les-Fossés. Podczas procesji ważnym miejscem modlitwy było statio pośrodku kościoła. Odmawiano wówczas werset, modlitwę, a na zakończenie śpiewano antyfonę. Modlitwa zazwyczaj była zaczerpnięta z formularza mszalnego danego dnia świątecznego za wyjątkiem adwentu, kiedy modlitwa pochodziła z formularza mszy maryjnych. Znamiennym, że znaną antyfonę Pax aeterna… śpiewano tylko w niedziele Adwentu, zastępując ją w okresie Narodzenia Pańskiego antyfoną Hodie Christus natus est…. Antyfony na zakończenie procesji zostały natomiast zaczerpnięte z oficjum, jak w przypadku okresu Adwentu, czy w Epifanię. Do wyjątków należy antyfona O beata infantia… śpiewana w sam dzień Narodzenia Pańskiego, w święto Obrzezania Pańskiego, oraz w niedziele przypadające po Epifanii do święta Oczyszczenia Maryi (2 lutego). Antyfona ta występowała w tradycji monastycznej, czego przykładem są średniowieczne antyfonarze z Saint-Denis oraz Saint-Maur-les-Fossés. Poznanie tekstów liturgicznych i różnych form znanych na przestrzeni wieków i ich proweniencji pozwala nakreślić pełen obraz tradycji znanych w Kościele łacińskim na ziemiach polskich.
Celebration of the mystery of the incarnation of the Son of God is mentioned for the first time in Chronograph (A.D. 354)—a fundamental document explaining the origin of this feast. Over the centuries the Incarnation of the Son of God was given emphasis in various ways through ceremonious celebration of this mystery. Among many liturgical customs are Sunday processions during Advent, at Christmas, and festivities held in this time and Sundays until 2 February. Sunday processions were known in the old Polish tradition and this custom was sanctioned in the Piotrków Ritual in 1631, but it does not feature processions for Advent Sundays, Christmas period, and holidays falling within this period. Liturgical texts intended for these days are present in four editions of the Wrocław Ritual of 1723, 1775, 1794 and 1847. The processions started with the singing of appropriate antiphons, which had their counterpart in the texts of Officium divinum of that period or a liturgical day. The antiphon Missus est Angelus Gabriel... for Advent Sundays was an exception. It was intended for the monastic liturgy of the 11th/12th centuries, and it can be found in antiphonary Saint-Maur-les-Fossés. During a procession, statio in the middle of a church was an important point for worship. A verse or a prayer was said concluded with the singing of an antiphon. The prayer was typically found in a missal form for a particular feast day except for Advent, when the prayer was read from a form for Marian masses. Notably, the well-known antiphon Pax aeterna... was sung only on Advent Sundays, which was replaced by the antiphon Hodie Christus natus est... during Christmas. Antiphons concluding processions, however, were taken from an officium, as it was done during Advent or Epiphany. The antiphon O beata infantia... is an exception, which is sung on the very Nativity Day, Circumcision Day, and on Sundays falling after Epiphany until the Fest of the Purification of the Virgin (2 February). This antiphon was present in the monastic tradition, for example in medieval antiphonaries of Saint-Denis and Saint-Maur-les-Fossés. Exploration of liturgical texts and various forms that are have been known over centuries as well as their origin makes it possible to sketch a full picture of traditions used in the Latin Church in the territory of Poland.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 121-140
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The hermeneutics of conversation: Silence, epiphany and the irreducibility of conversion
Hermeneutyka rozmowy – milczenie, epifania i nieredukowalność przemiany
Autorzy:
Hołda, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878767.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
hermeneutyka
rozmowa
milczenie
epifania
przemiana
hermeneutics
conversation
silence
epiphany
conversion
Opis:
Artykuł koncentruje się wokół tematyki hermeneutyki rozmowy. Jego celem jest ukazanie natury rozmowy w świetle hermeneutyki filozoficznej, a zatem rozmowy jako tej przestrzeni ludzkiej egzystencji, która umożliwia rozumienie. Proponuję spojrzenie na milczenie, epifanię, oraz przemianę, wraz z jej nieredukowalnym charakterem, jako na niezwykle istotne elementy rozmowy w znaczeniu hermeneutycznym. W ten sposób pojmowana rozmowa prowadzi do odkrywania nieznanego i stwarza rzeczywistą możliwość spotkania drugiego. Spotkanie to opiera się na dwóch istotnych komponentach: wzajemności i zaufaniu. Rozmowa w znaczeniu hermeneutycznym, poprzez te dwa atrybuty, niesie z sobą katharsis, przemianę i możliwość tworzenia. Nie tylko prowadzi do rozumienia, w które włączeni są partnerzy rozmowy, ale pozwala odkrywać ‘ja’, odkrywać tożsamość. Zaproponowane studium opiera się na założeniu Hansa-Georga Gadamera o uniwersalnym charakterze rozumienia; Gadamer upatruje w rozumieniu fundamentalną kategorię naszego bycia w świecie. Artykuł ilustruje hermeneutykę rozmowy poprzez analizę opowiadania J. Joyce’a „Zmarły”.
The article focuses on the hermeneutics of conversation. Its aim is to demonstrate the nature of a hermeneutic conversation as triggering a true possibility of understanding. I propose to see silence, epiphany and conversion, with its irreducible character, as significant components of a hermeneutic conversation. Thus conceived conversation leads to an unveiling of the unknown and generates a genuine possibility of an encounter between the self and the Other. The encounter rests on two indispensable attributes: reciprocity and trust. A genuine conversation in the hermeneutic sense, propelled by these two constituents, exerts a cathartic, transformative and formative power. Not only does it lead to understanding in which the speaking partners are involved, but it entails a potent unearthing of the self, a discovery of one’s identity. This study is based on Hans-Georg Gadamer’s premise of the universal character of understanding. Gadamer’s hermeneutics regards understanding as the fundamental category of our being- in-the-world. The article illustrates the workings of the hermeneutic conversation with an analysis of J. Joyce’s “The Dead.”
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 11; 159-170
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bronisław Maj – poeta oniryczny?
Autorzy:
Nawrot, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445644.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Bronisław Maj
the newest poetry
a dream
an elegy
a threnody
an epiphany
an onirism
Opis:
Bronisław Maj – oneiric poet? The article is an attempt to the characteristic of poetry written by Bronisław Maj, with the release of her dreamlike dimension. Dream in poems of this contemporary Krakow poet acts as cognitive function. It is also associated with figures of fatigue and breathing, characteristic for the creators of New Wave. In addtion, on May’s onirism affects a free use of the literary tradition of genres such as an epiphany, an elegy and a threnody. The authoress of the article interprets and analyzes the poems from a selection of poems titled Elegies, threnodies, dreams (2003), keeping its compositional order. She comes to the conclusion that the onirsism in the works of Bronisław Maj results from the deep, methaphysical relations to the reality, it hasn’t got the nature of the vision.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2017, 5; 128-144
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 49

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies