Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "eparchy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Struktura organizacyjna Cerkwi prawosławnej w państwach Azji Środkowej
Organizational structure of the Orthodox Church in the countries of Central Asia
Организационная структура Православной Церкви в странах Центральной Азии
Autorzy:
Sobczak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568667.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Orthodox Church
Central Asia
organizational structure
Eparchy of Tashkent
Eparchy of Bishkek
Eparchy of Dushanbe and Tajikistan
Православная Церквь Центральная Азия организационная структура
Ташкентская епархия
Бишкекская епархия
Душанбинская и Таджикистанская епархия
Opis:
In the following article the author aims to track the changes occurring in the structure and functioning of the Orthodox Church in Turkestan (present-day region of Turkmenistan, Tajikistan, Kazakhstan, Uzbekistan and Kyrgyzstan), which was a part of the Russian Empire, and later – the Soviet Union. For this purpose, the author uses the geographical and historical background of the events that influenced the shape of the local Church, and also presents its most important leaders.
В данной статье автор стремится проследить изменения, происходящие в структуре и функционировании Православной Церкви в Туркестане (современный регион Туркменистана, Таджикистана, Казахстана, Узбекистана и Кыргызстана), которая входила в состав Российской Империи, а потом – в Советский Союз. Для этого автор использует географический и исторический фон событий, повлиявших на облик местной церкви, а также представляет самых важных лидеров.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2018, 4(19); 7-38
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LA TUTELA SOBRE LOS CATÓLICOS ORIENTALES EN LOS TERRITORIOS DE LA IGLESIA LATINA
Autorzy:
Wojciechowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915871.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
eparchy
territory administrative
Eastern Catholic Churches
pastoral care
territory ecclesiastical
Opis:
Outside their own territories, the Eastern Catholic Churches adopt a variety of pastoral structures, such as eparchies or exarchates. Moreover, there are also parishes that bring together the followers of various Eastern Churches which donot reside within the given territory. The priests of Eastern Churches who exercisepastoral care over the followers, oftentimes participate and serve in the structures of the Latin Church as well. In order to be able to do so, they must have beengranted bi-ritual faculties from Rome, the Holy See.
Źródło:
Review of European and Comparative Law; 2016, 26-27, 3-4; 107-121
2545-384X
Pojawia się w:
Review of European and Comparative Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piśmiennictwo protestanckie w księgozbiorach bazyliańskich eparchii lwowskiej w XVIII wieku
Protestant writings in the Basilian book collections of the Lviv eparchy in the 18th century
Autorzy:
Almes, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154650.pdf
Data publikacji:
2022-12-07
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Lviv eparchy
Basilians
monastery libraries
protestant writings
eparchia lwowska
bazylianie
biblioteki klasztorne
piśmiennictwo protestanckie
Opis:
This article investigates the problem of spreading of the Protestant ideas in the Basilian monasteries of the Lviv eparchy in the 18th century. How did Reformation reach the Uniate monasteries of the early modern Ukraine? If so, how was it represented? These questions are examining in the paper. It has been studied above 100 book lists of the 30 monasteries from archives mostly in Lviv. Consequently, research found the works of 14 protestants, authors mainly of the 16th century and the first half of the 17th century. Treatises of the protestants were preserved in four monastery libraries, and also in at least four private Basilian book collections. Research states that Basilians in the Lviv eparchy didn’t know so much about Protestants, at least based on research on the book collections. It looks like that it was on the margins of Basilian intellectual interests. But it is obvious that such study perspective does not allow to fully show the reception of the Protestant tradition.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2022, 3; 359-374
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„A najprzód Najwyższemu Stwórcy za wszystkie dobrodziejstwa składam dzięki…” Duchowieństwo eparchii przemyskiej wobec Boga i religii w świetle testamentów 1817–1827
“In the first place, I give thanks to the Supreme Creator for all the blessings...” The attitude of clergy of the Przemyśl Eparchy towards God and religion in the light of last wills from 1817–1827
Autorzy:
Lecyk, William
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348391.pdf
Data publikacji:
2023-12-27
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
testamenty
duchowieństwo greckokatolickie
eparchia przemyska
religijność
last wills
Greek Catholic clergy
Przemyśl eparchy
religiosity
Opis:
Artykuł odnosi się do religijności duchowieństwa greckokatolickiego z terenu eparchii przemyskiej. Analizę oparto na testamentach duchownych z lat 1817–1827 z zasobu Archiwum Państwowego w Przemyślu. Elementy religijne występują najczęściej w formie inwokacji dewocyjnej, krótkiej refleksji, będącej pozostałością staropolskiej arengi, w dyspozycjach pogrzebowych oraz w postaci motywu „sądu boskiego” i błogosławieństwa. Analiza wykazała, że wspomniane elementy nie są powszechne w badanych testamentach, a treść z reguły ograniczona. Autor stara się odpowiedzieć na pytanie, jakie są powody tego zjawiska oraz co analizowane testamenty przekazują na temat religijności tej grupy społecznej.
The article focuses on the religiousness of the Greek Catholic clergy in the area of the Przemyśl Eparchy. The analysis is based on the last wills of clergy members from the years 1817– 1827, sourced from the State Archive in Przemyśl. Religious elements appear most frequently in the form of devotional invocations, brief reflections reminiscent of old Polish arengae (preambles), funeral dispositions, and references to the “divine judgment” motif and blessings. The analysis reveals that these elements are not common in the examined wills, and their content is usually limited. The author seeks to answer the question of the reasons behind this phenomenon and what insights the analyzed last wills provide about the religiousness of this social group.
Źródło:
Galicja. Studia i materiały; 2023, 9; 74-94
2450-5854
Pojawia się w:
Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowieństwo unickie eparchii przemysko-samborskiej w latach 1596–1609
Greek-Catholic clergy of Przemyśl-Sambor eparchy from 1596 to 1609
Autorzy:
Krochmal, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1064711.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
duchowieństwo
unici
diecezja przemyska
eparchia przemysko-samborska
unia brzeska
Greek-Catholic clergy
Przemyśl-Sambor Eparchy
Union of Brest
Opis:
Orthodox bishop of Przemysl and Sambor Michał Kopysteński (1591-1609) did not join the union of Brest in 1596. Therefore, the Przemyśl-Sambor Emparchy did not have Greek-Catholic bishop until 1609, when Atanazy Krupecki was nominated.The article presents the history of the first phase of the church union in Przemyśl-Sambor eparchy (1596-1609). This issue has been poorly explored in historiography. Many historians thought that before 1609, the Eparchy of Przemyśl-Sambor had no Greek-Catholic priests and Greek-Catholics. This view has been verified. Also the myth that the Greek-Catholic Church initially consisted only of bishops, and was deprived of ecclesiastical structures and followers was challenged. The Church Union of Brest was supposed to combine the two Churches - Catholic and Orthodox. As a result of non-acceptance of the Union by the two bishops and a large part of the Orthodox faithful, there were formed two parallel structures of the Eastern Church: Orthodox and Greek-Catholic. This complex legal and religious situation forced the Orthodox popes of the Przemyśl-Sambor Eparchy to face the choice between the Ortodox Church or acceptance of ecclesiastical union. The latter was equivalent with the conversion from the Orthodox to the Greek Catholic denomination. Following the adoption of the Union of Brest state authorities outlawed the Orthodox Church, and recognized as the only legitimate one the Greek-Catholic Church. Pope recognizing the authority of the Metropolitan of Kiev, which was of Greek-Catholic denomination, had to object to his hitherto Orthodox bishop. Moreover, the bishops and priests who did not accept the union of church, were excommunicated by metropolitan of Kiev. An important role in determining denomination of a particular parish had landowners of lands where churches were located. The landowner (the king, the nobles and the clergy) was called. "Ktitor", and had the right to choose a pope. After 1596, decisions on filling the church by the Orthodox and Greek-Catholic priests were taken in accordance with the principle of cuius regio, eius religio. Union developed gradually throughout the Przemyśl-Sambor Eparchy thanks to the support of ktitors. This graduall evolutionary development of the union was followed by natural generational changes that took place in the individual parishes. No information was found on Orthodox priests forcibly removed and replaced by the Greek-Catholics. From 1598 to 1609 Greek-Catholic popes are confirmed in seven decanates of the eparchy, mostly in the towns and villages belonging to the king and Stanisław Stadnicki from Żmigród. Identified were 22 known by name Greek-Catholic priests, plus four popes who were probably of Greek-Catholic denomination. Recognized popes accounted for only about 2% of all priests (both Greek-Catholics and Orthodox) from the eparchy. However, for all Greek-Catholic churches operating at that time this is a significant percentage of the Greek-Catholics parishes. These figures have not been known in historiography yet. During this period, the vast majority of churches and clergy of the Przemyśl-Sambor Eparchy remained Orthodox. Nevertheless, only 19 known by the name Orthodox priests and eight who were probably Orthodox were identified as a result of a query. The number of identified Greek-Catholic and Orthodox priests are comparable, although on the Orhodox should be much more information in the sources. There was also found information about 12 known by name popes who lived by 1596 but there was no hints about their attitude to the union and 18 popes from the period after 1596, whose denomination can not be determined. Orthodox churches served by popes known by name were of a minor percentage of the total number of operating the Orthodox and Greek-Catholic churches. So far, historians have failed to determine the number of churches that existed in that period in the Przemyśl-Sambor eparchy and all data are based on estimations. Therefore, creation of an inventory of the Orthodox and Greek-Catholic churches is an important research proposal. Another objective should be to determine the number of priests serving in those churches. The article shows religious specificity of Przemyśl-Sambor Eparchy over 13 years (1596-1609). Most of the processes had not been completed in that period, so they should be considered in the long term. The final adoption of the church union between 1691 and 1693 ended disputes among Orthodox and Greek-Catholics in the Eparchy of Przemyśl-Sambor.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2013, 20; 135-167
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The formation of the space-and-planning structure of ukrainian stone churches in the territory of galicia at the end of the 18th - early 20th century
Kształtowanie struktury przestrzennej cerkwi ziemi halickiej w końcu XVII do początku XX wieku
Autorzy:
Koznarska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370574.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
sacral architecture
church
space-and-planning structure
Galicia
Lviv eparchy
architektura sakralna
cerkiew
struktura przestrzenna
Ziemia Halicka
eparchia Lwowska
Opis:
Artykuł zawiera systematyzację kamiennych cerkwi Ziemi Halickiej, zbudowanych w 1772-1918, z punktu widzenia ich struktury przestrzennej. Przeprowadzono porównanie z poprzednimi badaniami naukowymi. Artykuł określa również związek między czynnikami społecznymi i politycznymi badanego okresu i procesem kształtowania ukraińskiej architektury sakralnej.
The article contains the systematization of stone churches in the territory of Galicia built in 1772-1918, which was carried out on the basis of their space-and-planning structures. It also provides the comparison with previous scientific studies. The article also determines the connection between social and political factors of the studied period and the formation of Ukrainian sacral architecture.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2014, 21; 523-534
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charitable activities of Kyiv eparchy monasteries and convents in the second half of the 19th century – the early 20th century
Działalność charytatywna klasztorów eparchii kijowskiej w drugiej połowie XIX i w początkach XX stulecia
Autorzy:
Chuchalin, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050742.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Cerkiew prawosławna
eparchia kijowska
klasztor
konwent
dobroczynność
przytułek
szpital
schronisko
Orthodox church
Kyiv eparchy
monastery
convent
charity
almshouse
hospital
shelter
Opis:
The article deals with charitable activities of Kyiv eparchy monasteries and convents during the second half of the 19th century and the early 20th century. It shows that charitable activities of the Orthodox church reached its peak in the post-reform period. The charitable activities within the specified time frame lay in the provision of schools, hospitals, orphanages, almshouses, and hotels for the poor and pilgrims. Kyiv eparchy monasteries and convents a) distributed alms, organized free lunches, provided material and medical assistance, b) handled education issues by establishing parish schools, c) supported almshouses by aiding sick people, lonely elderly people, people with special needs, and the mentally ill. At the beginning of World War I, Kyiv eparchy monasteries and convents became actively involved in the provision of assistance to the population, as well as the establishment and maintenance of shelters for children (orphans) of fallen soldiers. Such children were provided with proper care and timely medical assistance. Charitable institutions at the premises of Kyiv eparchy monasteries and convents operated at the expense of funds received from their economic activities, as well as donations from private individuals. Kyiv eparchy monasteries and convents  comprised the greatest number of hospitals and almshouses of all those operating in the territory of the then Kyiv Governorate.
Artykuł dotyczy działalności charytatywnej klasztorów eparchii kijowskiej w drugiej połowie XIX i na początku XX w. Pokazuje, że działalność dobroczynna Cerkwi prawosławnej osiągnęła swój szczyt w okresie poreformacyjnym. Polegała ona na zaopatrzeniu szkół, szpitali, sierocińców, przytułków i hoteli dla ubogich i pielgrzymów. Kijowskie eparchie klasztorne: a) rozdzielały jałmużnę, organizowały bezpłatne obiady, udzielały pomocy materialnej i medycznej, b) zajmowały się sprawami oświaty poprzez zakładanie szkół parafialnych, c) wspierały przytułki, pomagając chorym, samotnym starszym ludziom, osobom specjalnej troski i chorym psychicznie. Na początku I wojny światowej kijowskie klasztory eparchiczne aktywnie zaangażowały się w niesienie pomocy ludności oraz zakładanie i utrzymywanie przytułków dla dzieci (sierot) poległych żołnierzy. Takim dzieciom zapewniono należytą opiekę i terminową pomoc lekarską. Instytucje charytatywne na terenie kijowskich klasztorów eparchii działały kosztem środków pochodzących z ich działalności gospodarczej oraz darowizn od osób prywatnych. Klasztory eparchii kijowskiej obejmowały największą liczbę szpitali i przytułków ze wszystkich funkcjonujących na terenie ówczesnej guberni kijowskiej.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2022, 21, 2; 333-346
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praktyki komemoratywne w eparchii przemyskiej w XVII–XVIII w.
Commemorative Practices in the Przemyśl Eparchy in the 17th-18th Centuries
Autorzy:
Pilipowicz, Denys
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130742.pdf
Data publikacji:
2022-09-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
praktyki komemoratywne
praktyki pogrzebowe
pomjanyk
statut bractwa cerkiewnego
eparchia przemyska
commemorative practices
funeral practices
statute of the church confraternity
Przemyśl eparchy
Opis:
Prezentowany artykuł został poświęcony praktykom komemoratywnym w eparchii przemyskiej w XVII–XVIII w., odtworzonym na podstawie rękopiśmiennych i drukowanych źródeł reprezentujących dwa główne typy – statutów bractw cerkiewnych oraz pomjanyków. Do analizy wybrano statuty bractw w Chotyńcu, Bortiatyniu, Żurawcach oraz Zapałowie. Gatunek pomjanyka reprezentowany jest przez nielokalizowany pomjanyk datowany na XVI w. w formie pergaminowego zwoju, pomjanyk bractwa cerkiewnego z Kormanic (1685), prywatny pomjanyk biskupa przemyskiego Innocentego Winnickiego (1693) oraz pomjanyk ze wsi Witoszyńce (1688). Przeprowadzona analiza pozwoliła nakreślić ich ramy gatunkowe, w tym elementy treściowe o charakterze perswazyjnym, których celem było uświadomienie czytelnikom istotnej roli pamięci dla zachowania tożsamości kulturowo-religijnej, a przede wszystkim znaczenia wspominania zmarłych w kontekście soteriologicznym. Z praktykami komemoratywnymi ściśle związane były praktyki pogrzebowe regulowane w statutach bractw cerkiewnych inicjujące proces pamiętania. Porównanie z zabytkami sąsiedniej eparchii chełmskiej uwypukliło zróżnicowanie regionalne praktyk komemoratywnych oraz praktyk religijnych, którego istota polegała na dostrzegalnym wpływie języka polskiego i katolickiej kultury religijnej na terenach eparchii chełmskiej.
The presented article is devoted to commemorative practices in the Przemyśl eparchy in the 17th and 18th centuries, reconstructed on the basis of handwritten and printed sources representing two main types thereof – the statute of the church fraternity and the pomjanyk. The statutes of the fraternity in Chotyniec, Bortiatyn, Żurawce and Zapałów were selected for the analysis. The omnipotence species is represented by an unlocalized bygone dated to the 16th century in the form of a parchment scroll, a pomjanyk of the church fraternity in Kormanice (1685), a private pomjanyk of the Przemyśl bishop Innocent Winnicki (1693) and a pomjanyk from the village of Witoszyńce (1588). The conducted analysis allowed to outline their genre framework, including content elements of a persuasive nature, the aim of which was to make readers aware of the important role of memory for the preservation of cultural and religious identity, and above all the importance of remembering the dead in the soteriological context. Funeral practices regulated in the statutes of church fraternities, initiating the process of remembering, were closely related to commemorative practices. A comparison with the monuments of the neighboring Chełm eparchy highlighted the regional differences in the manifestations of comemorative practices in terms of language and religious practices, the essence of which consisted in the noticeable influence of the Polish language and West Catholic religious culture in the Chełm eparchy.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 199-214
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Reports of the Ober-Procurators of the Holy Ruling Synod as a Source for the Study of the Situation in the Kyiv Eparchy and Its Monasteries in the Second Half of the 19th and Early 20th Centuries
Sprawozdania naczelnych prokuratorów Świętego Synodu Zarządzającego jako źródło badania sytuacji diecezji kijowskiej i jej klasztorów w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku
Autorzy:
Chuchalin, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050684.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Święty Synod Panujący
prokurator naczelny
raport
diecezja kijowska
metropolita
klasztor
monastycyzm
Holy Ruling Synod
ober-procurator
report
Kyiv Eparchy
metropolitan
monastery
monasticism
Opis:
The purpose of the article is to cast light upon the problem of researching published sources on the history of the Orthodox Church in Ukraine, as well as to supplement the achievements of previous researchers and to propose a detailed analysis of the situation and activities of the Kyiv diocese and its monasteries, presented in the published reports of the ober-procurators of the Holy Ruling Synod between 1884 and 1914. The scientific novelty of the material presented in this article lies in the fact that, for the first time in the national historiography, “All-Public Reports of the Ober-Procurators of the Holy Synod” between 1884–1914, which were published and open to the general scientific community, were subjected to a detailed analysis. The authors also clarify the level and significance of information about the situation in the Kyiv Eparchy, its clergy, its numbers, its composition, as well as the cultural, educational and charitable activities of its monasteries. The article argues that the essence of the reports by the ober-procurators of the Holy Ruling Synod on the situation in the Kyiv Eparchy and its monasteries is practically undeveloped in the scientific literature. Such reports were addressed to the head of the Russian Orthodox Church – the Russian Emperor. They are an important and extremely informative source for modern researchers, familiarity with which will permit them to assess the general condition of the main confession in the empire. More specifically, these reports reveal the state of the Kyiv Eparchy for each calendar year. Every report had a relatively standard structure and was published as a separate book. An analysis of these sources makes it possible to establish the role and place of the hierarchs of the Kyiv Eparchy in the overall structure of the Russian Orthodox Church, as well as their personnel and activities. Furthermore, additional information, provided in the reports on the number of Orthodox monasteries in the Kyiv Eparchy and the number of monks, is of particular interest, which allows the authors to trace the dynamics in changes in these numbers over thirty years. The study of the reports reveals new information on the life in the Orthodox monasteries in the Kyiv region, in relation to their charitable, cultural and educational activities.
Celem artykułu jest aktualizacja problematyki kwerendy publikowanych źródeł dotyczących dziejów Cerkwi prawosławnej na Ukrainie, a także uzupełnienie dotychczasowego dorobku w tym zakresie oraz bardziej szczegółowa analiza informacji o sytuacji i działalności Cerkwi prawosławnej na Ukrainie. Diecezję kijowską i jej klasztory opisano w publikowanych sprawozdaniach prokuratorów naczelnych Świętego Synodu Rządzącego z lat 1884–1914. W prezentowanym artykule po raz pierwszy opublikowano i udostępniono historykom „Kompleksowe Sprawozdania Prokuratorów Naczelnych Świętego Synodu” za lata 1884–1914, dostarczając im informacji o pozycji diecezji kijowskiej, jej duchowieństwie – jego liczbie czy składzie, działalności kulturalnej, oświatowej i charytatywnej jej klasztorów. Stwierdzono, że zasób informacji sprawozdań naczelnych prokuratorów Świętego Synodu Panującego o sytuacji diecezji kijowskiej i jej klasztorów praktycznie nie jest wykorzystywany w literaturze naukowej. Zauważono, że meldunki naczelnych prokuratorów Świętego Synodu Panującego, skierowane do zwierzchnika rosyjskiej Cerkwi prawosławnej – cesarza rosyjskiego, stanowią ważne i niezwykle pouczające źródło dla współczesnych badaczy, którego znajomość pozwoli ocenić ogólny stan głównego wyznania cesarstwa, poprzez dane dotyczące konkretnie diecezji kijowskiej w każdym kolejnym roku kalendarzowym. Raporty miały stosunkowo stabilną strukturę i były publikowane w formie osobnej książki. Ich analiza pozwala na ustalenie roli i miejsca hierarchów diecezji kijowskiej w ogólnej strukturze rosyjskiej Cerkwi prawosławnej, ich składu personalnego oraz działalności. Na szczególną uwagę zasługują zawarte w sprawozdaniach informacje o liczbie klasztorów prawosławnych diecezji kijowskiej oraz liczbie mnichów, które pozwalają prześledzić dynamikę zmian zachodzących na przestrzeni trzydziestu lat. Opracowanie sprawozdań ujawnia nowe strony funkcjonowania klasztorów prawosławnych obwodu kijowskiego, koncentrujących się na działalności charytatywnej i kulturalno-oświatowej.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2023, 22, 2; 111-132
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Обґрунтування церковної незалежності у теологічному вченні періоду пізньої Візантії
Justification of Church Independence in the Theological Doctrine of the Late Byzantine Period
Оправдение самостоятельности церкви в теологическом учении позденвизантийского периода
Autorzy:
Кобетяк, Андрій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176066.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
ecclesiology
Ecumenical Council
autocephaly
eparchy
patriarch
pentarchy
dogma
church
Byzantium
theologian
экклезиология
Вселенский собор
автокефалия
епархия
патриарх
пентархия
догмат
церковь
Византия
богослов
Opis:
The article considers the main mechanisms and principles of functioning of the church-administrative system of governance of the Ecumenical Church. It is established that church life is a lively and dynamic process. The church is steadily moving forward and is forced to respond to societal demands and problems. It is proved that the formation of two approaches (Greek and Slavic) to the understanding of the structure of the system of Universal Orthodoxy was the cause of the crisis in the church. It is noted that “church misunderstandings” became apparent after the Great Council of Crete and the granting of the Tomos to the Ukrainian Church. The study highlights the transformational processes of the institution of autocephaly in late Byzantium period, as well as its importance for the modern church. It is proved that the ecclesiological conditionality of the autocephalous principle stems from the very nature of the church. The article argues that in the Orthodox tradition there is no generally accepted interpretation of the interdependence of gaining state independence and the autocephalous status of churches. From the point of view of Orthodox ecclesiology, it is obvious that, by its very structure, every church must necessarily be autocephalous. However, in practice, a number of national churches are waiting for PanOrthodox recognition for a long time. During the period of late Byzantium, autocephaly was transformed from a natural state to an ecclesiasticalpolitical phenomenon. And in the modern period – to an exclusively political one. It is established that the key task of modern world theology is to study the problem of autocephaly. Since the beginning of Christianity, autocephaly has become the basic principle of the apostolic foundation of the community-church, taking into account the national and ethnic characteristics of the population of the then Roman Empire. It is emphasized that autocephaly is one of the oldest institutions of the Church, which is the main feature of Orthodoxy. It is proved that the state is always an interested party in the process of church independence. Since each independent country seeks to have its own church, it acts as a protector of the powers and rights of the church located within its territorial authority. This significantly affects the current geopolitical relations between the Local Churches. It has been established that autocephaly was an adaptation of the church to the political geography of the state. The article establishes that the Ecumenical Church, while being united in its essence, is divided into independent Local Churches on an administrative and national basis. The article establishes that the institutional disputes of modern Local Churches in most cases are related to the “canonical territory” and the limits of their influence. This is directly related to the acquisition of autocephalous status. It is concluded that such global problems of All-Church significance can be solved exclusively by a conciliar way and reasonable means. This requires the participation of all Orthodox hierarchs, including unrecognized churches, to take into account their position.
В статье рассматриваются основные механизмы и принципы функционирования церковно-административной системы управления экуменического движения. Установлено, что церковная жизнь представляет собой живой и динамичный процесс. Церковь неуклонно движется вперед и вынуждена реагировать на запросы и проблемы общества. Доказано, что формирование двух подходов (греческого и славянского) к пониманию устройства системы Вселенского православия явилось причиной кризиса в церкви. Отмечается, что «церковные недоразумения» стали очевидны после Великого Критского Собора и предоставления Томоса Украинской Церкви. В исследовании освещаются трансформационные процессы автокефалии в поздневизантийский период, а также её значение для современной церкви. Доказано, что экклезиологическая обусловленность автокефального принципа вытекает из самой естественности церкви. В статье утверждается, что в православной традиции отсутствует общепринятая интерпретация взаимообусловленности обретения государственной независимости и автокефального статуса церквей. С точки зрения православной экклезиологии очевидно, что по самой своей структуре каждая церковь обязательно должна быть автокефальной. Однако на практике ряд национальных церквей давно ждут всеправославного признания. В период поздней Византии автокефалия из естественного состояния превратилась в церковно-политическое явление. А в современный период – к исключительно политическому. Установлено, что ключевой задачей современного мирового богословия является изучение проблемы автокефалии. С момента возникновения христианства автокефалия стала основным принципом апостольского основания общины-церкви с учетом национальных и этнических особенностей населения тогдашней Римской империи. Подчеркивается, что автокефалия является одним из древнейших институтов Церкви, что является главной чертой Православия. Доказано, что государство всегда является заинтересованной стороной в процессе церковной самостоятельности. Поскольку каждая независимая страна стремится иметь свою церковь, она выступает защитником полномочий и прав церкви, находящейся в пределах ее территориальной власти. Это существенно влияет на текущие геополитические отношения между Поместными Церквами. Установлено, что автокефалия была адаптацией церкви к политической географии государства. В статье установлено, что Вселенская Церковь, будучи единой по своей сути, делится на самостоятельные Поместные Церкви по административному и национальному признаку. В статье установлено, что институциональные споры современных Поместных Церквей в большинстве случаев связаны с «канонической территорией» и пределами их влияния. Это напрямую связано с приобретением автокефального статуса. Делается вывод о том, что такие глобальные проблемы общецерковного значения могут решаться исключительно соборным путем и разумными средствами. Для этого необходимо участие всех православных иерархов, в том числе непризнанных церквей, с учетом их позиции.
Źródło:
Studia Orientalne; 2022, 3(23); 132-149
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conventus eparchialis. Status prawno-instytucjonalny według Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich
Conventus Eparchialis. The Legal-Institutional Status According to the Code of Canons the Eastern Churches
Autorzy:
Stesenko, Serhiy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807887.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
conventus eparchialis (zgromadzenie eparchialne)
synod
sobór
Kos´ciół
partykularny
biskup eparchialny
eparchia (diecezja)
conventus eparchialis (eparchial convention)
council
particular Church
eparchial bishop
eparchy (diocese)
Opis:
Life of the Church from the very beginning was characterized by participation of the local community in solving the current problems connected with its existence. The eastern Canon Law appoints conventus eparchialis (eparchial convention) as the most important one among the organs supporting the eparchial bishop in managing the eparchy (diocese), in this way indicating its role and task in the life of the particular Church. The origin of the term conventus (convention) should be seen in the Greek source term synodos, from which it was derived. The very Greek word synodos means “to take together a common route to an appointed aim”. Hence the discussed concept contains two elements in it: convention and solving common problems. An eparchial convention is summoned by the bishop – its pastor. It unites the eparchial bishop, the clergy, monks and nuns in one living and active organism – communio fidelium. It has its own structure that reflects its constitutive elements. It has a representative character and presents the synthesis of God’s People of the given particular Church. An eparchial bishop has an opportunity to meet his Church at an eparchial convention, and a particular Church has the right to express its opinion in front of its bishop. Apart from the pastoral dimension an eparchial convention also prepares particular legislation. It is supposed to be finalized in the form of an actual document with a legal character, through which it contributes to creating the good of the Church, for which it was summoned. The eparchial bishop also remains the only legislator, as it is he that promulgates the texts of acts, declarations and decrees that are binding for all the faithful living in his eparchy. The institution of the eparchial convention emphasizes joint work, in which, through coparticipation, common responsibility is born for building an ecclesiastical community – a particular Church.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2010, 20, 2; 177-189
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Auswirkungen des Konkordats zwischen dem Apostolischen Stuhl und Polen von 1925 auf die Eparchie Stanislaviv
The Impact of the 1925 Concordat between the Apostolic See and the Republic of Poland on the Eparchy of Stanislaviv
Wpływ konkordatu między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską z 1925 r. na Eparchię Stanisławowską
Autorzy:
Klapkiv, Mykhailo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1896088.pdf
Data publikacji:
2019-10-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Konkordat
Eparchie Stanislau (Stanislaviv)
Griechisch-Katholische Kirche
Polen-Ukraine
Concordat
Eparchy of Stanislaviv
Greek Catholic Church
Poland-Ukraine
konkordat
Eparchia Stanisławów
Kościół greckokatolicki
Polska-Ukraina
Opis:
Po upadku państw centralnych władze ukraińska i polska próbowały przywrócić własne państwo. Próby te były zasadniczo komplikowane przez sytuację etniczno-polityczną w Galicji, zwłaszcza po decyzji Ententy z 15 marca 1923 r. o połączeniu Galicji Wschodniej z Polską. Dla ukraińskiego Kościoła greckokatolickiego (UKGK) rozpoczęła się kolejna szansa i wyzwanie – współpraca z nowym rządem i rzeczywistością. Taka zmiana geopolityczna spowodowała pewnego rodzaju nihilizm prawny w stosunku do relacji państwa i kościoła, które okazało się selektywną sprawiedliwością. Te stosunki prawne powinien był rozstrzygać konkordat między Stolicą Apostolską a państwem polskim. Głównymi warunkami wstępnymi przygotowania konkordatu ze strony ukraińskiego Kościoła greckokatolickiego były niepewność prawna, napięte trudności finansowe i gospodarcze oraz kwestie społeczno-polityczne w społeczeństwie. Kościół obrządku bizantyjskiego w tym procesie przygotowawczym był prowadzony przez metropolitę Szeptyckiego, który przemawiał w imieniu swoich biskupów ze Stanisławowa i Przemyśla oraz ich wiernych. Ważne dla UKGK było wyjaśnienie kwestii własności kościelnej, wyborów biskupów, świadectwa chrztu, edukacji i struktur kościelnych. Umowa, podpisana 10 lutego 1925 r., zobowiązała do złożenia przysięgi wierności wszystkich biskupów UKGK, w tym biskupa Grzegorza Chomyszyna (1867-1945), prezydentowi polskiemu i zobowiązała do lojalności wobec państwa.
After the collapse of the Central Powers, the Ukrainian and Polish authorities tried to restore their own states. These attempts were essentially hindered by the ethno-political situation in Galicia, especially after the decision of the Entente on 15 March 1923 to append East Galicia to Poland. The Ukrainian Greek-Catholic Church (UGCC) faced another opportunity and challenge – to cooperate with a new government under different circumstances. Such a geopolitical change led to a kind of legal nihilism concerning Church-State relations, which introduced selective justice. These legal relations should have been resolved by way of a ruling (concordat) between the Apostolic See and the Polish State. The chief preconditions for the drafting of a concordat by the Ukrainian Greek-Catholic Church were: legal uncertainty, financial and economic difficulties, and the sociopolitical issues in society. In this preparatory process, the Byzantine rite Church was led by Metropolitan Šeptytsky, who spoke on behalf of his bishops of Stanislaviv and Przemyśl and the faithful. It was important for the UGCC to clarify the questions of ecclesiastical property, elections of bishops, baptismal certificate, education, and ecclesiastical structures. The agreement, signed on February 10th, 1925, obliged all UGCC bishops to take an oath of allegiance, including Bishop Hryhorij Chomyšyn (1867-1945), to the Polish President and pledge their loyalty to the state.
Nach dem Zusammenbruch der Mittelmächte versuchten das ukrainische und polnische Völker, ihre eigenen Staaten wied erherzustellen. Diese Bemühungen wurden wesentlich durch die ethnopolitische Situatio n in Galizien erschwert, insbesondere nach der Entscheidung der Entente vom 15. März 1923, Ostgalizien an Polen anzuschließen. Für die ukrainische griech isch-katholische Kirche (UGKK) ergab sich eine weitere Chance und Herausforder ung – mit einer neuen Regierung und Wirklichkeit zusammenzuarbeiten. Der geopolitische Wandel verursachte eine Art von rechtlichem Nihilismus in Bezu g auf das Staatskirchenrecht, was sich als selektive Gerechtigkeit herausstellte. Diese ungeklärt en Rechtsverhältnisse sollten das Konkordat zwischen dem Apostolischen Stuhl und dem polnischen Staat aufheben. Die Hauptvoraussetzungen für die Ausarbeitung des Konkordats seitens der ukrainischen griechisch-katholischen Kirche waren Rechtsunsicherheit, finanzielle und wirtschaftliche Schwierigkeiten sowie gesellschaftspolitis che Fragen in der Gesellschaft. Die Kirche des byzantinischen Ritus wurde von Metr opolit Šeptytsky im Auftrag seiner Bischöfe von Stanislau (Stanislaviv) und Peremyšl und deren Gläubigen in diesen Vorbereitungsprozess eingeführt. Für die U GKK war es wichtig gewesen, die Fragen des kirchlichen Eigentums, der Bischofswahl en, der Taufscheine, des Bildungswesens und der kirchlichen Strukturen zu klären. Das am 10. Februar 1925 unterzeichnete Abkommen war gegenüber allen Bischöfen des UGKK, einschließlich Bischof Hryhori Chomyšyn (1867-1945) verbindlich und setzte für sie die Verpflichtung zur Loyalität dem polnischen Präsidenten und Rzeczpospolita Polska gegenüber voraus.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2019, 8 (21), 1; 231-247
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zamość Style Unification: Liturgicon and Euchologion in the Basilian Monasteries of the Lviv Eparchy in Second Half of the 18th Century
Autorzy:
Almes, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34112131.pdf
Data publikacji:
2024-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Zamość Council 1720
Basilian monasteries
Lviv eparchy
liturgical books
inventory descriptions
protocols of visitations
Synod Zamojski 1720
klasztory bazyliańskie
eparchia lwowska
księgi liturgiczne
inwentarze
protokoły wizytacji
Opis:
The paper studies the problem of the unification of the liturgical books in the Basilian monasteries of the Lviv eparchy in the second half of the 18th century. Research concentrates on the problem of Zamość council resolution implementation by analyzing the “church books” in the monasteries of Basilians. Investigating the “book lists” from inventory descriptions and protocols of visitations allows to trace changes in the monasteries concerning the “church books” as it was fixed in the documents, a major part of which used for this research are from the Lviv archives. Among the main indicators of a certain liturgical tradition are the texts of the Liturgicon and the Euchologion. In the second half of the 18th century, the presence of Univ and Pochaiv Liturgicon and Euchologion was selective since we do not have data for all decades for all monasteries. At the same time, such an analysis allows tracing a clear tendency – the full-fledged unification of liturgical literature in Basilian monasteries can be noted at the start of the 1760s.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2024, 18, 1; 167-177
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Latinitas polonice»: książka polska w monasterach bazyliańskich eparchii lwowskiej XVIII wieku
«Latinitas polonice»: Polish Old Printed Books in the Basilian Monasteries of the Lviv Eparchy in the 18th Century
Autorzy:
Almes, Iwan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472025.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Basilian monasteries
Lviv eparchy in the 18th century latinitas polonice
monastery libraries
latinisation
„westernisation”.
monastery bazyliańskie
eparchia lwowska XVIII w.
latinitas polonice
biblioteki klasztorne
latynizacja
okcydentalizacja
Opis:
This article studies the significance of the Polish books in the Basilian monasteries of the Lviv eparchy in the 18th century. During this century the number of the Polish, as well as Latin books were growing. A significant number of Polish books can be analyzed not only as latinisation or polonisation of Basilian monasteries, monks communities of the Eastern-Christian rite on the Ukrainian lands, but as „westernisation” as well. It means absorption of the contemporary Western (Latin) culture by the Polish mediation as the „latinitas polonice”. And it is verified in the most of Basilian monastery libraries of the Lviv eparchy of the 18th century.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2017, 11; 59-69
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Giovanniccio Bazilovič O.S.B.M. e la sua formazione monastica dei basiliani alla fine del XVIII e all’ inizio del XIX secolo nell’ eparchia di Mukačevo
George John Bazylovitch OSBM and His Monastic Formation of the Basilians from the Late 18th until Early 19th Century in the Eparchy of Mukacheve
Jerzy Jan Bazyłowicz OSBM i jego formacja monastyczna bazylianów od końca XVIII do początków XIX wieku w eparchii mukaczewskiej
Autorzy:
Lach, Milan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32074149.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jerzy Joannikij Bazyłowicz
monastycyzm wschodni
bazylianie
eparchia mukaczewska
Imago vitae monasticae
komentarz do reguł zakonnych
wyjaśnienie Boskiej liturgii
George John Bazylowitch
Eastern monasticism
Basilians
eparchy of Mukacheve
commentary on religious rules
an explanation of the Divine Liturgy
Opis:
Artykuł ukazuje życie i dzieło bazylianina Jerzego Joannikija Bazyłowicza (1742-1821). Należy on do najbardziej zasłużonych bazylianów w historii grekokatolickiej eparchii Mukaczewo na Ukrainie. Był on protoihumenem siedmiu klasztorów bazyliańskich przez okres trzydziestu dwóch lat. Bazilovič zwracał szczególną uwagę na formację i życie duchowe zakonników, a tym samym pragnął podnieść poziom życia zakonnego ówczesnych bazylianów. Okres jego działalności uznaje się za złoty wiek eparchii mukaczewskiej, a napisane przez niego dzieła za klejnoty duchowości zakonnej tego okresu. Artykuł ukazuje szczegółowo jego trzy dzieła ascetyczne, które miały ogromny wpływ na kształtowanie się wschodniego monastycyzmu w cerkwi grekokatolickiej na Zakarpaciu na przełomie XVIII i XIX wieku. Jego głównymi dziełami z zakresu duchowości zakonnej są to dwa rękopisy, dotyczące reguł i konstytucji zakonnych oraz dzieło drukowane: Imago vitae monasticae. Jest on ponadto autorem wyjaśnienia Boskiej liturgii.
This article discusses the life and legacy of the Basilian Father George John Bazylovitch (1742-1821). He is one of the most outstanding Basilians in the history of the Ukrainian Greek-Catholic Eparchy of Mukacheve. He was provincial superior of seven Basilian monasteries within the timespan of thirty two years. Bazylowitch paid special attention to the formation and spiritual life of the monks, wishing to raise the level of the monastic life of the Basilians under his supervision. The time of his supervision over the Basilian monastery is considered a golden age of the Eparchy of Mukacheve, and the works he authored are regarded as masterpieces of the monastic spirituality of that era. The article discusses in detail three of his ascetic works, which influenced considerably the shape of Eastern monasticism of the Greek-Catholic Church in Transcarpathia at the turn of the 19th century. Bazylovitch’s major contributions in the field of monastic spirituality are his two manuscripts concerning the monastic rules and constitutions; as well as one printed work, entitled: Imago vitae monasticae. He also authored a text of explanation of the Divine Liturgy.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2013, 4; 79-120
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies