Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "environmentalism" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Neoarystoteliczna wizja natury ludzkiej w ekopoezji i eseistyce Gary’ego Snydera
A Neo-Aristotelian Vision of Human Nature in the Writings of Gary Snyder
Autorzy:
Zazula, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/504790.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
Gary Snyder
ecopoetry
environmentalism
the wilderness
human nature
Neo-Aristotelian philosophy
Terry Eagleton
Opis:
Close-reading selected poems and essays by Gary Snyder, the article examines an apparent epistemological contradiction in Snyder’s environmentalist message. As a rule Snyder consistently relies on essentialist discourse, with his frequent references to human nature, the collective unconscious, mankind’s generic identity and man’s inner voice. In the poem The Call of the Wild, however, he questions man’s ability to retrieve a “natural” generic core through, say, meditation or vision quests. This apparent contradiction is resolved when one views Snyder’s work through the lens of Neo-Aristotelian thought as exemplified by Terry Eagleton’s concept of human nature. To Eagleton, like to Aristotle, human nature is not a static biological given, but rather a mental predisposition. Thus it is more of a task, or challenge, than a set of characteristics. Such ideas resonate with Snyder’s concept of the ever-changing human nature. However, Eagleton and Snyder pass company as fellow Neo-Aristotelians when it comes to the socio-political applications of their ideas. To the British critic, socialism is the answer, allegedly providing the optimal conditions for a harmonious blend of one’s private and public self. To Snyder, state-supported socialism is but another oppressive political system, very much in the mentally-restrictive tradition of what he calls “the Judaeo-Capitalist-Christian-Marxist West.”
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2014, 3; 137-156
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postawy ekologiczne młodzieży akademickiej na podstawie badań opinii na temat Kampinoskiego Parku Narodowego 2016
The ecological attitudes of academic youth in research of opinions towards Kampinos National Park 2016
Autorzy:
Wiśniewski, Rafał
Zarzecki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1367399.pdf
Data publikacji:
2018-11-26
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
enwironmentalizm
młodzież
Kampinoski Park Narodowy
edukacja ekologiczna
postawy ekologiczne
environmentalism
youth
Kampinos National Park
ecological education
ecological attitudes
Opis:
Badanie pt. Zachowanie różnorodności biologicznej Kampinoskiego Parku Narodowego a życie i zdrowie mieszkańców aglomeracji warszawskiej zrealizowano techniką CAWI na próbie n=665 respondentów w oparciu o model sondażu eksploracyjnego. Zdaniem 98% badanych działania wobec Kampinoskiego Parku Narodowego (KPN) mają konkretne znaczenie dla przyszłych pokoleń. Studenci deklarują wysoki poziom odpowiedzialności za zachowanie KPN jako pomnika przyrody (82,3%), choć uważają, że ów stan ma znaczenie przede wszystkim dla kraju (76,5%) i mieszkańców Warszawy (19,4%), a nie dla nich osobiście (3,5%). Ponad 80% badanych odwiedziło przynajmniej raz KPN dla celów rekreacyjnych, ale nie poznawczych lub związanych z edukacją ekologiczną.
Preservation of biological diversity of the Kampinos National Park and the life and health of inhabitants of the Warsaw conurbation was performed by the CAWI technique on a sample of n=665 respondents based on the exploratory survey model. According to 98% of the investigated, actions towards the Kampinos National Park (KNP) are of particular importance for future generations. Students declare a high level of responsibility for the preservation of KNP as a natural monument (82.3%), although they believe that this condition is of major importance to the country (76.5%) and the inhabitants of Warsaw (19.4%), not for them personally (3,5%). Over 80% of the respondents visited at least once KNP for recreational purposes, but neither for cognitive ones nor for ecological education.
Źródło:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne; 2017, 19, 2; 73-78
2299-2367
Pojawia się w:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Mindbombs to Firebombs: The Narrative Strategies of Radical Environmental Activism Documentaries
Autorzy:
Weik von Mossner, Alexa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195847.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
eko-filmy dokumentalne
radykalny ekologizm
aktywizm ekologiczny
How to Change the World
If a Tree Falls
eco-documentaries
radical environmentalism
environmental activism
Opis:
The article examines the narrative strategies of two documentary films that give insight into the direct-action campaigns of two radical environmental groups; Jerry Rothwell’s How to Change the World (2015) recounts the birth of Greenpeace and its development of “mindbomb” communication strategies. Marshall Curry’s If a Tree Falls (2011) chronicles the rise and fall of the Earth Liberation Front and its tactics of ecotage. Situating both films in the larger history of radical environmentalism in the United States, the article explores the affective side of their rhetoric on two levels: on the level of the activists’ own communication strategies and on the level of the films made about these activists and their strategies. It argues that making a documentary film about radical environmentalist groups raises moral questions for the filmmaker and that, each in his way, Rothwell and Curry have both made films that straddle the line between ostensible objectivity and sympathetic advocacy for the individuals they portray.
Niniejszy artykuł analizuje strategie narracyjne dwóch filmów dokumentalnych, które dają wgląd w kampanie akcji bezpośrednich dwóch radykalnych organizacji ekologicznych. How to Change the World (Jerry Rothwell, 2015) opowiada o narodzinach Greenpeace i rozwoju strategii komunikacyjnych „bomby umysłowej”. If a Tree Falls (Marshall Curry, 2011) opisuje powstanie i upadek Frontu Wyzwolenia Ziemi (Earth Liberation Front) i jego taktykę ekotażu. Sytuując oba filmy w szerszej historii radykalnego ekologizmu w Stanach Zjednoczonych, artykuł przedstawia afektywną stronę ich retoryki na dwóch poziomach: na poziomie strategii komunikacyjnych aktywistów oraz na poziomie filmów nakręconych o tych działaczach i ich strategiach. Autorka dowodzi, iż kręcenie filmu dokumentalnego o grupach radykalnych ekologów wywołuje w filmowcach pytania moralne. Rothwell i Curry nakręcili filmy, które oscylują pomiędzy obiektywnością a empatycznym poparciem dla postaci, o których filmy te opowiadają.
Źródło:
Res Rhetorica; 2021, 8, 2; 22-37
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ideové východiská zelenej politiky
Ideological background of green policies
Autorzy:
Varga, Rastislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501503.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
green policy
environmental policy
ideological bases
environmentalism
environmental awareness
social justice
participatory democracy
nonviolence
decentralization
communityoriented economy
post patriarchal values
feminism
respect for diversity
global responsibility
focus on future
Opis:
This article provides insight at so-called view green (environmental) policy and its various ideological backgrounds, as they were during the development of environmental policy since its inception settled and subsequently formulated historically one of the world's most successful political parties based on environmental policy, the German Die Grünen (Greens) in the '70s 20th century and then extended at the Green Committees of Correspondence in the USA in 1984. For the ideological assumptions are considered Ecological thinking, Social justice, Participatory democracy, Nonviolence, Decentralization, Community-oriented economy, Post-patriarchal values (feminism), Respect for diversity, Global responsibility and Focus on the future.
Źródło:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne; 2012, 2(10); 593-609
1898-0171
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompromis między antroposzowinizmem i ekologizmem jako warunek zrównoważonego rozwoju ludzkości
A compromise between anthropochauvinism and ecologism as a condition of sustainable development of humanity
Autorzy:
Sztumski, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181229.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Raciborzu
Tematy:
anthropocentrism
species chauvinism
ecologism
philosophical environmentalism
sustainable development
Opis:
Anthropocentrism has long been formed based on philosophy that proclaims the domination of man in the world. However, in recent years an oppositional concept has emerged within the philosophy of the environment, called ecologism. In the "human-environment" relationship, it places more emphasis on the environment (on its protection against devastation) than on man. It bases on the presupposition that environmental quality determines human biological and social existence. Even the perfect person cannot survive in a poisoned natural environment or in a degenerate social environment. Ecologism has become a counterweight to anthropochauvinism, an extreme form of anthropocentrism that has been rooted in the consciousness of the masses for thousands of years and is currently supported by the neoliberal economy, the Catholic religion and the ideology of consumption. With great difficulty, it develops in the struggle against its opponents, who have identified this trend of philosophy with ideology. It is easier to oppose an ideology (considered bad for no reason) than a philosophy. The article includes a quite detailed description of anthropochauvinism and ecologism, as well as philosophical environmentalism, which partially belongs to ecologism. The author concludes that these two trends become more radical as civilization progresses, what greatly impairs the further development of our species. A compromise is therefore necessary. Finding it has become the imperative of the moment because we are probably the last generation, which can stop or slow the march to the fall of humanity.
Źródło:
Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development; 2020, 1(98); 9-24
1897-2349
2657-5760
Pojawia się w:
Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój równoważony ad absurdum
Sustainable development ad absurdum
Autorzy:
Sztumski, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231849.pdf
Data publikacji:
2023-03-16
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Raciborzu
Tematy:
zrównoważony rozwój
antagonizowanie przeciwieństw
teoria rozwoju nieantagonistycznego
demokracja
faszyzm
Nowa Metanoja
Nowe Oświecenie
Nowy Humanizm
kultura przemocy
enwironmentalizm filozoficzny
sustainable development
antagonizing the opposites
theory of nonantagonistic development
democracy
fascism
New Metanoia
New Enlightenment
New Humanism
culture of violence
philosophical environmentalism
Opis:
Artykuł zawiera rozważania na temat warunków sprzyjających rozwojowi zrównoważonemu, ograniczania go w rzeczywistości społecznej oraz sensu wdrażania go wszędzie. Autor zwraca uwagę na to, że równoważenie nierówności do końca, tj. do osiągnięcia stanu trwałej równowagi systemów społecznych, prowadzi do stagnacji. Bowiem źródłem rozwoju zrównoważonego jest wytrącanie z równowagi, a stabilizacja uśmierca rozwój. Wskazuje też na to, że idea rozwoju zrównoważonego nie zrodziła się z pobudek ekologicznych, lecz ekonomicznych i w dalszym ciągu służy głównie celom ekonomicznym, a nie ekologicznym. Dlatego najlepiej sprawdza się w sferze gospodarki. Mimo to, wdraża się ją wszędzie z lepszym lub gorszym skutkiem, bo zapanowała światowa moda na rozwój zrównoważony i jego mitologizacja. Upatruje się w nim panaceum na wszelkie problemy społeczne. Faktycznie, jest narzędziem samoregulacji systemów społecznych, które zapewnia im przetrwanie. Między rozwojem zrównoważonym i globalizacją występuje sprzężenie zwrotne. Rozwój zrównoważony przyczynia się do globalizacji, a globalizacja sprzyja rozwojowi zrównoważonemu. Jednak dopóty, dopóki nie osiągnie się momentu krytycznego. Potem dalsza globalizacja zaczyna przeszkadzać rozwojowi zrównoważonemu i w końcu czyni go niewykonalnym. Warunkiem realizacji rozwoju zrównoważonego jest wolność, jaką zapewnia ustrój demokratyczny. Dlatego najlepsze wyniki osiąga w demokracji liberalnej, jednakże ta demokracja znalazła się już w fazie schyłkowej, przybrała postać karykaturalną i utrudnia życie ludziom i sprawowanie władzy przez rządy. W jej miejsce wkraczają ustroje totalitarne lub faszystowskie, z którymi z pewnych względów wiąże się większe nadzieje na lepsze funkcjonowanie państwa. Ale totalitaryzm ogranicza wolność, a faszyzm, na dodatek, budzi uzasadniony lęk z uwagi na negatywne doświadczenia historyczne, a ponadto w tych ustrojach nie ma miejsca na rozwój zrównoważony. Dlatego wielu badaczy i polityków chce powstrzymać faszyzm i doprowadzić do sanacji demokracji za pomocą Nowego Oświecenia, Nowej Metanoi, i Nowego Humanizmu. W ten sposób chcą umożliwić dalszy rozwój zrównoważony.
In this paper one discusses the conditions conducive to sustainable development, limitations of it in the social reality and the sense of implementing it everywhere. The author points out that balancing inequalities to the end, i.e. until the state of permanent equilibrium of social systems is achieved, leads to stagnation. Because the source of sustainable development is throwing off equilibrium, and stabilization kills development. He also indicates that the idea of sustainable development was not born out of ecological, but economic reasons, and still serves mainly economic, not ecological purposes. It works best in the sphere of the economy. Nevertheless, it is implemented everywhere with a better or worse result, because the world fashion for sustainable development and its mythologization has prevailed. One sees in it a panacea for all social problems. In fact, it is a tool of self-regulation in social systems that ensure them survival. There is a feedback loop between sustainable development and globalization. Sustainable development contributes to globalization, and globalization promotes sustainable development. However, until one reaches some critical moment. Then, globalization begins to hinder sustainable development and eventually makes it unfeasible. The condition for the implementation of sustainable development is the freedom provided by the democratic system. Therefore, it works best in a liberal democracy. Unfortunately, this democracy is already collapsing. It has taken on a caricature form that makes difficult for people to live and for governments to exercise power. Therefore, one replaces it by totalitarian or fascist regimes, which for different reasons gives greater hope for a better functioning of the state. However, totalitarianism limits freedom significantly and fascism, in addition, raises legitimate fear due to negative historical experiences. There is no place for sustainable development in these regimes. That is why many researchers and politicians want to stop fascism and bring about sanitation of democracy with New Enlightenment, New Metanoia, and New Humanism. In such way, they want to enable further sustainable development.
Źródło:
Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development; 2022, 2(103); 9-24
1897-2349
2657-5760
Pojawia się w:
Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sustainable Development, Globalization, Non-antagonistic Development, Philosophical Environmentalism and Endangered Democracy
Zrównoważony rozwój, globalizacja, rozwój nieantagonistyczny, filozoficzny ekologizm i zagrożona demokracja
Autorzy:
Sztumski, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314015.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
sustainable development
antagonizing the opposites
theory of non-antagonistic development
democracy
fascism
New Metanoia
New Enlightenment
New Humanism
culture of violence
philosophical environmentalism
zrównoważony rozwój
antagonizowanie przeciwieństw
teoria rozwoju nieantagonistycznego
demokracja
faszyzm
Nowa Metanoia
Nowe Oświecenie
Nowy Humanizm
kultura przemocy
filozoficzny ekologizm
Opis:
In this paper, one discusses the conditions favourable for sustainable development, limitations of it in the social reality and the sense of implementing it everywhere. The author points out that sustainable development has always taken place in nature thanks to the mechanisms of self-regulation and the laws of nature. However, what is new is the idea of sustainable development in the social reality. Balancing inequalities to the end, i.e. until the state of permanent equilibrium of social systems is achieved, leads to stagnation. Because the source of sustainable development is throwing off equilibrium, and stabilization kills development. He also indicates that the idea of sustainable development was not born out of ecological, but economic reasons, and still serves mainly economic, not ecological purposes. It works best in the sphere of the economy. Nevertheless, it is implemented everywhere with a better or worse result, because the world fashion for sustainable development and its mythologization has prevailed. One sees in it a panacea for all social problems. In fact, it is a tool of self-regulation in social systems that ensure the survival of them. There is a feedback loop between sustainable development and globalization. Sustainable development contributes to globalization, and globalization promotes sustainable development. However, only until one reaches some critical moment. Then, globalization begins to hinder sustainable development and eventually makes it unfeasible. The condition for the implementation of sustainable development is the freedom provided by the democratic system. Therefore, it works best in a liberal democracy. Unfortunately, this democracy is already collapsing. It has taken on a caricature form that makes difficult for people to live and for governments to exercise power. Therefore, one replaces it by totalitarian or fascist regimes, which for different reasons gives greater hope for a better functioning of the state. However, totalitarianism limits freedom significantly and fascism, in addition, raises legitimate fear due to negative historical experiences. There is no place for sustainable development in these regimes. That is why many researchers and politicians want to stop fascism and bring about sanitation of democracy with New Enlightenment, New Metanoia, and New Humanism. In such way, they want to enable further sustainable development.
W artykule omówiono warunki sprzyjające zrównoważonemu rozwojowi, jego ograniczenia w rzeczywistości społecznej oraz sens jego wdrażania. Autor zwraca uwagę, że zrównoważony rozwój zawsze zachodził w przyrodzie dzięki mechanizmom samoregulacji i prawom natury. Nowością jest jednak idea zrównoważonego rozwoju w rzeczywistości społecznej. Wyrównywanie nierówności do końca, tj. do osiągnięcia stanu trwałej równowagi systemów społecznych, prowadzi do stagnacji, bo źródłem zrównoważonego rozwoju jest zachwianie równowagi, a stabilizacja zabija rozwój. Wskazuje też, że idea zrównoważonego rozwoju nie zrodziła się z pobudek ekologicznych, ale ekonomicznych i nadal służy głównie celom ekonomicznym, a nie ekologicznym. Najlepiej sprawdza się w sferze ekonomii. Niemniej wszędzie jest wdrażany z lepszym lub gorszym skutkiem, ponieważ zapanowała światowa moda na zrównoważony rozwój i jego mitologizację. Widzi się w nim panaceum na wszystkie problemy społeczne. W rzeczywistości jest to narzędzie samoregulacji w systemach społecznych, które zapewniają im przetrwanie. Istnieje pętla sprzężenia zwrotnego między zrównoważonym rozwojem a globalizacją. Zrównoważony rozwój przyczynia się do globalizacji, a globalizacja promuje zrównoważony rozwój, jednak tylko do momentu osiągnięcia krytycznego momentu. Następnie globalizacja zaczyna utrudniać wdrażanie zrównoważonego rozwoju i ostatecznie czyni go niewykonalnym. Warunkiem realizacji zrównoważonego rozwoju jest wolność, jaką zapewnia ustrój demokratyczny. Dlatego najlepiej sprawdza się w liberalnej demokracji. Niestety ta demokracja już się rozpada. Przybrała karykaturalną postać, która utrudnia ludziom życie, a rządom sprawowanie władzy. Dlatego zastępuje się je reżimami totalitarnymi lub faszystowskimi, co z różnych powodów daje większą nadzieję na lepsze funkcjonowanie państwa. Jednak totalitaryzm znacznie ogranicza wolność, a faszyzm dodatkowo budzi uzasadniony strach z powodu negatywnych doświadczeń historycznych. W tych reżimach nie ma miejsca na zrównoważony rozwój. Dlatego wielu badaczy i polityków chce powstrzymać faszyzm i doprowadzić do uzdrowienia demokracji za pomocą Nowego Oświecenia, Nowej Metanoi i Nowego Humanizmu. W ten sposób chcą umożliwić dalszy zrównoważony rozwój.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2023, 18, 1; 28--36
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Minulosť a budúcnosť ľudstva z hľadiska kritického environmentalizmu
Прошлое и будущее человечества с точки зрения критического энвайронментализмa
Past and Future of Humankind from the Perspective of Critical Environmentalism
Autorzy:
Sťahel, Richard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497200.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
энвайронментализм
Антропоцен
изменение климата
конфликты
будущее человечества
environmentalizmus
antropocén
klimatické zmeny
konflikty
budúcnosť ľudstva
environmentalism
anthropocene
climate change
conflicts
future of humankind
Opis:
Напротяжении своей истории человечество разработалo ряд стратегий с помощью которых удерживался баланс между ростoм популяции и наличием доступных ресурсов, необходимых для удовлетворения его основных жизненных потребностей. Эти стратегии всегда определялись экологическими возможностями конкретного региона, в то же время оказывали воздействие на его среду. Однако степень воздействия на окружающую среду, наблюдаемая в последние десятилетия, позволяет утверждать, что человечество стало “ведущей силой”, влияющей нa геологическое и климатическоe состяние окружающей среды планеты. Будущее человечества завист от того, успеет и сможет ли оно изменить свои стратегии до момента, пока ресурсы планеты еще позволяют существование глобальной цивилизации.
In its history, humankind worked out several life strategies with which they were balancing their growth in number and the availability of sources to satisfy their basic needs. These life strategies were always determined by the environmental opportunities of specific region, but, at the same time they impacted this environment. However, the degree of environment influence attained in last decades such a level that humankind became a geologic-climate force. Now the future of humankind depends on whether the humankind will be able to change its life strategies applied until now, before the environment of the globe stops to make possible the existence of global civilization.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2018, 18; 91-102
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europejski zielony Ład – Unia Europejska od zrównoważonego rozwoju i bezpieczeństwa środowiskowego do ekologizmu
The European Green Deal ‑ the European Union from sustainable development and environmental security to environmentalism
Autorzy:
Sójka, Arkadiusz Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35549190.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
Europejski Zielony Ład
ekologizm
środowisko
zrównoważony rozwój
European Green Deal
environmentalism
environment
sustainable development
Opis:
W naukowej treści artykułu, poprzez odwołanie do paradygmatu zrównoważonego rozwoju i ekologizmu, udowodniono, iż najważniejszym celem ekologicznym dla systemu Unii Europejskiej (Europy), w przyszłości bliskiej i dalszej, jest i będzie strategia zmierzająca w stronę pierwszego kontynentu neutralnego dla klimatu, w perspektywie do roku 2050. Cel ten wymaga podjęcia zdecydowanych działań w zakresie proaktywnej polityki ekologicznej oraz zapewnienia bezpieczeństwa ekologicznego. Z tego powodu autor artykułu podejmuje naukową próbę uzasadnienia, iż zadaniem Komisji Europejskiej będzie inwestowanie w innowacje i badania. Do tego dojdzie konieczność przekształcenia gospodarki UE i unowocześnienia polityki przemysłowej. W tym kontekście Europejski Zielony Ład oparty będzie na nowym prawie klimatycznym. Artykuł udowadnia także, że zmienić się musi także system handlu uprawnieniami do emisji CO2, szczególnie w sektorze morskim. Konieczna będzie też stopniowa redukcja bezpłatnych uprawnień przyznawanych przedsiębiorstwom lotniczym, podobnie w ruchu drogowym i budownictwie. Planowany jest także transgraniczny podatek od emisji dwutlenku węgla, aby uniknąć zjawiska ucieczki emisji gazów cieplarnianych. Podjęcie takich kroków powinno być w pełni zgodne z zasadami bezpieczeństwa ekologicznego i zdrowotnego. Zmiany nastąpią także w zakresie dyrektywy w sprawie opodatkowania energii. Z EZŁ powiązana będzie nowa strategia przemysłowa UE. Zakończenie tekstu pozwoli potwierdzić, że UE zamierza zostać światowym liderem w dziedzinie gospodarki o obiegu zamkniętym oraz w dziedzinie czystych technologii. Będzie też działać na rzecz dekarbonizacji sektorów energochłonnych.
The article proves that an extremely important ecological goal for the inhabitants of Europe in the near and further future is the EU strategy aimed at the first climate neutral continent, in the perspective of 2050. This goal requires taking decisive action now. According to the President of the European Commission, it is necessary to invest in innovation and research, transform the EU economy and modernize industrial policy. The European Green Deal will be based on a new climate law. The CO2 emissions trading system must change, especially in the maritime sector. According to the European Commission, it will also be necessary to gradually reduce the free allowances granted to airlines, similarly to road traffic and construction. A cross-border carbon tax is planned to avoid carbon leakage. Taking such steps should be fully in line with the rules of the World Trade Organization. There will also be changes in the field of the Energy Tax Directive. The new EU industrial strategy will be linked to EGL. The EU aims to become a world leader in the circular economy and clean technologies. It will also work to decarbonise energy-intensive sectors.
Źródło:
Studia Administracji i Bezpieczeństwa; 2022, 12(12); 121-139
2543-6961
Pojawia się w:
Studia Administracji i Bezpieczeństwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmierzch humanizmu
Autorzy:
Sajur, Adriana Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644275.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Humanismus
Posthumanismus
Transhumanismus
Ökologismus
Feminismus
Postfeminismus
humanism
post-humanism
transhumanism
environmentalism
postfeminizm
humanizm
posthumanizm
transhumanizm
ekologizm feminizm
Opis:
Gegenwärtig scheint die "Ende"-Thematik lebendiger denn je, und die Postmoderne bildet Entwürfe vom Ende der Theorie, Kultur, Geschichte sowie auch des Menschen. Das gegenwärtige "Ende"-Gefühl kann mit der Dämmerung des Humanismus und der sie begleitenden Dezentralisierung des Menschen-Subjekts verbunden werden. Heutzutage werden als gleichberechtigt jene Elemente der Welt wahrgenommen, die im Humanismus außer Acht gelassen wurden. Diese Veränderungen lösen bei den Menschen die Furcht davor aus, etwas könne die ihnen gleichgestellte oder eine bessere Position einnehmen, was vom Menschen als die Apokalypse seiner Welt aufgefasst wird. Das Ende des humanistischen Paradigmas bricht neuen gleichberechtigten Ideologien Bahn: dem Transhumanismus, Ökologismus oder Feminismus.
In modern culture themes of the demise seems to be more alive than ever, and postmodernism creates visions of many parts of the reality: theory, culture, history and human. The multiplicity and diversity of these categories, and their connection  to the aforementioned theme obviously lead to the question about nature of this demise. The aim of the article is to define the notion of the demise in the anthropological perspective. The modern meaning of the demise can be combined with humanism and the related decentralization of human entity. Nowadays, it is the center which is recognized as equal - so are those elements of the world that humanism ignored ought to be touched upon. These changes implement fear in the humanity, based on the impression that something can be on better or on the same position as human is, and it appears to him as his world apocalypse. The end of the humanistic paradigm, opens the way for the emergence of new equivalent ideologies such as transhumanism, environmentalism and feminism.
Współcześnie tematyka „kresu” wydaje się być bardziej żywa niż kiedykolwiek, a ponowoczesność tworzy wizje zmierzchu właściwie wszystkiego: teorii, kultury, historii, a także człowieka. Współczesne poczucie kresu można łączyć ze zmierzchem humanizmu i związaną z tym decentralizacją człowieka-podmiotu. Obecnie jako równoprawne centrum ujmowane są te elementy świata, które w humanizmie były pomijane. Te zmiany powodują lęk człowieka przed tym, że coś może zająć lepszą lub taką samą pozycję jak on; człowiek odbiera to jako apokalipsę swego świata. Koniec humanistycznego paradygmatu otwiera drogę nowym równoważnym ideologiom, takim jak transhumanizm, ekologizm czy feminizm.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2017, 21
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona środowiska kontra rozwój gospodarczy. Teorie środowiskowe i ich wykorzystanie w polityce gospodarczej
Environment Protection vs. Economic Development. Environmental Theories and Their Use in an Economic Policy
Autorzy:
Piotrowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413923.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Ameryk i Europy. Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych (EUROREG)
Tematy:
ochrona środowiska
rozwój gospodarczy
green political theory
environmentalism
Environment Protection
Economic Development
Green Political Theory
Environmentalism
Opis:
Artykuł opisuje problem zanieczyszczenia środowiska we współczesnym świecie jako efekt uboczny rozwoju gospodarczego. Głównym celem artykułu jest prezentacja dwóch teorii politycznych z zakresu ochrony środowiska – Green Political Theory i environmentalism, oraz modernizacji ekologicznej jako możliwości kierowanego przez państwo, kompleksowego rozwiązania problemu ochrony środowiska w procesie rozwoju. Wskazana jest rola kontekstu dla zastosowania wspomnianych teorii, co wykazano na przykładzie USA, Niemiec, Norwegii, Wielkiej Brytanii, państw socjalistycznych, Polski i Unii Europejskiej. Ponadto artykuł zawiera krótką analizę stylów prowadzenia polityki środowiskowej – ekocentryzmu, technocentryzmu, ekoliberalizmu i ekokolektywizmu.
The following article shows the problem of environmental pollution in contemporary world as an side-effect of economic development. The main aim of the article is to present two political theories of an environmental protection extend – Green Political Theory and environmentalism and ecological modernization as a possibility of solution for the environmental protection problem in the process of development. Action is complex and guided by the state. The role of context is pointed out, which is proved on the example of USA, Germany, Norway, Great Britain, socialist states, Poland and European Union. Additionally, article analyses the directions of environmental policies – ecocentrism, technocentrism, ecoliberalism and ecocollectivism.
Źródło:
Studia Regionalne i Lokalne; 2008, 1(31); 96-110
1509-4995
Pojawia się w:
Studia Regionalne i Lokalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Social Aspects of the Development of the Management Systems of Eastern European Universities in the Transformation Period
Autorzy:
Parubchak, Ivan
Smolinska, Olesia
Marszałek-Kawa, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1967536.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Eastern Europe
social management
university
cultural and educational space
management
development
periodization
cultural conformity
environmentalism
homeostasis
Opis:
The article describes the principles of cultural conformity, environmentalism and homeostasis as organizational in relation to the cultural and educational space of the university as a complex social system. On the basis of the analysis of the systemic changes that accompanied the newest stage in the development of universities in Eastern Europe (from the mid 1980s up to now) a periodization of this stage was completed. Each of the stages is characterized by a description of the above-mentioned organizational principles of work, the transformations of key characteristics of social governance and the overall logic of their development. The forecast of transformational changes for the nearest future in the context of social aspects of the development management of universities in Eastern Europe is made.
Źródło:
The New Educational Review; 2019, 58; 109-121
1732-6729
Pojawia się w:
The New Educational Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genealogy of Ecophilosophies
Źródła ekofilozofii
Autorzy:
Pak, M. S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371769.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
antropocentryczny
ochrona
ekocentryczny
ekofilozofia
enwironmentalizm
rozwój zrównoważony
anthropocentric
conservation
ecocentric
ecophilosophy
environmentalism
sustainable development
Opis:
Environmentalism is not a recent movement, but one which dates from at least since the nineteenth century, and which has been subject to periods of contraction as well as growth. Moreover, the philosophical impulses under-lying this movement have deep historical roots (and numerous antecedents) in the Western tradition. Broadly speaking, there have been two different traditions – schools – of environmental thought. The better known of these schools is one which the article identifies as the Arcadian, and which essentially represents a more up-to-date expression of the discontent with civilization and the desire for a return to the state of nature which have been characteristic of various Western philosophical traditions since antiquity. The other school, identified in this article as Utilitarian, which emphasizes the beneficial and less wasteful uses of nature with the help of sci-ence and technology, is now enjoying resurgence, but it also has deeper and broader historical and cultural roots than often suspected, as recent research has begun to show. Understanding the genealogy of these different types of ecophilosophies, in turn, helps us better discern, with the benefit of hindsight, their potential pitfalls as well as their likely contributions, and thus could lead to better informed philosophical discussions on environmental issues.
Enwironmentalizm nie jest współczesnym ruchem, jego źródła sięgają głębiej, do XIX w. Od tego czasu zazna-czał się on w naukowym dyskursie, choć ze zmienną mocą. W szerokim ujęciu można wskazać na wiele szkół myśli ekologicznej. Jedną z bardziej znanych określono w tym artykule jako Arkadystów. W jej ramach wyraża się rozczarowanie współczesną cywilizacją i chęć powrotu do natury, co było charakterystyczne dla wielu trady-cji filozoficznych Zachodu już od czasów antycznych. Inna szkoła, Utylitarystów, podkreśla korzyści płynące z mniej niszczącego niż dotąd korzystania z natury, w czym pomaga coraz doskonalsza nauka i technika. Podej-ście to obecnie staje się coraz bardziej popularne, ale w swej istocie posiada o wiele głębsze i szersze niż to mogłoby się wydawać historyczne i kulturowe korzenie. Zrozumienie źródeł obu tych typów ekofilozofii pozwa-la rozpoznać ich specyfikę, a poprzez to prowadzi do lepiej przygotowanej dyskusji ekofilozoficznej odnoszącej się do zagadnień środowiskowych.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2012, 7, 1; 7-13
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykraczając poza opozycję Północ – Południe:globalna rola debat o zrównoważonym rozwoju prowadzonych w Korei Południowej
Autorzy:
Pak, M. S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371795.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
environmentalism
sustainable development
North-South debate
Rio
Green Climate Fund
South Korea
neoliberalism
inequality
oligarchy
chaebol
enwironmentalizm
rozwój zrównoważony
opozycja Północ – Południe
Korea Południowa
neoliberalizm
nierówność
oligarchia
monopol
Opis:
While debates on sustainable development have traditionally pitted the developing countries of the global South against the industrialized countries of the North, this essay addresses possible new elements in the so-called North-South debate, mainly by examining it from the perspective of a former developing country that has recently succeeded in becoming a developed industrial economy. Having achieved rapid economic growth that has been described as miraculous, South Korea has come to enjoy the reputation of being a country that has also shown a firm commitment to sustainable development, and in 2012, was even chosen over Germany to host the headquarters of the UN Green Climate Fund. Yet within the country the Korean government has been subject to ongoing criticism as still placing a preponderant emphasis on economic growth, while largely ignoring the ecological and social aspects of sustainable development. While not disagreeing with the critics, this essay shifts the focus away from the local causes of the alleged inconsistences and lapses in the Korean government’s sustainable development policy, and uses the Korean case as a prism through which to view the global trends that since the early 1990s have emerged as major obstacles in making sustainable development possible in fact, not just in words. Building on Thomas Piketty’s near definitive study of the rise of income inequality and oligarchic ownership of much of the world’s wealth in the aftermath of the neoliberalist triumph of the 1980s, the essay identifies South Korea as the epitome of a country whose economy has come to be controlled to a large extent by the global financial elite, and suggests that beyond the rhetoric, its development policy has reflected the predominantly growth-oriented agenda of such elite. The implication throughout is that, should the current trends continue, the Korean case may well provide a good indication of what is further to come as today’s rapidly industrializing economies also begin to mature.
Debaty odnoszące się do zrównoważonego rozwoju zwykle ustawiają kraje Południa w opozycji do zindustrializowanej Północy, jednak w tej pracy ukażemy możliwe nowe elementy w tej dyskusji. Przedstawimy przykład kraju, określanego jeszcze niedawno jako rozwijający się, a obecnie stanowiącego przykład udanej transformacji w kierunku gospodarki przemysłowej. Po osiągnięciu szybkiego wzrostu ekonomicznego, który został określony jako cudowny, Korea Południowa pokazuje teraz również zdecydowane zaangażowanie na rzecz zrównoważonego rozwoju. W 2012 roku, kraj ten przebił nawet ofertę Niemiec i to w nim wyznaczono siedzibę prowadzonego przez ONZ Green Climate Fund. Jednocześnie, w wymiarze wewnętrznym, koreański rząd jest krytykowany za nadmierny nacisk na wzrost gospodarczy i zaniedbywanie ekologicznych i społecznych aspektów zrównoważonego rozwoju. W tej pracy jednak nie tyle prezentować będziemy przyczyny krajowych uchybień, ile zaproponujemy spojrzenie na Koreę przez pryzmat, w którym odzwierciedlą się globalne trendy widoczne od początku lat 90., stanowiące obecnie główne przeszkody we wdrożeniu rozwoju zrównoważonego. Opierając się na badaniach Thomasa Piketty’ego, odnoszących się do wzrostu nierówności dochodów i zawładnięcia przez oligarchię większości światowych zasobów w następstwie triumfu neoliberalizmu z lat 80., przedstawimy Koreę Południową jako przykład kraju, w którym kontrola nad gospodarką w znacznym stopniu została przejęta przez globalną elitę finansową. Pokażemy, że – poza retoryką – polityka rozwojowa jest ukierunkowana głównie na wzrost interesów tej elity. Oznacza to, że jeżeli obecne tendencje się utrzymają, przykład Korei może być wskazówką co do przyszłości innych obecnych uprzemysłowionych gospodarek, które wkraczają w kolejną fazę rozwoju.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2015, 10, 2; 79-86
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Environmental alarmism: the Club of Rome and its critics
Alarmizm środowiskowy: Klub Rzymski i jego krytycy
Autorzy:
Mihailov, Nikolai
Sakelarieva, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470785.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Klub Rzymski
wzrost ekonomiczny
enwiromentalizm
etyka ochrony przyrody
alarmizm
anyalarmizm
zrównoważony rozwój
gospodarka rynkowa
Club of Rome
economic growth
environmentalism
conservation ethics
alarmism
anti-alarmism
sustainability
market economy
Opis:
Arykuł poświęcony jest koncepcjom zaproponowanym przez Klub Rzymski i ich współczesnym odczytaniom. Klub Rzymski, powołany do życia w 1968 r., jest międzynarodowym zrzeszeniem polityków, ludzi biznesu i uczonych, którzy apelują w wzajemną tolerancję, zrozumienie i solidarność wobec rzeczywistych problemów świata, a kwestii środowiskowych przede wszystkim. Członkowie Klubu proponują ustanowienie granic dla ludzkiej ekspansji wobec przyrody, która znajdują uzasadniana w nadmiernym antropocentrycznym zaufaniu, zgodnie ze słowami członka założyciela Kluby Aurelio Pecceiego. Ostatnio koncepcje Klubu Rzymskiego były krytykowane przez ekonomistów, filozofów i polityków, którzy oskarżali je o alarmizm środowiskowy, to znaczy o sianie bezzasadnego niepokoju wywołanego błędnym przekonaniem o nieuniknionym kryzysie ekologicznym i jego katastrofalnych skutkach dla ludzkości. Globalny kryzys ekologiczny jest jednak niezaprzeczalnym faktem i wymaga gruntownego przyjrzenia się etycznym standardom ludzkiego zachowania, które często mają u swoich korzeni takie zjawiska o wymiarze moralnym, jak konsumpcjonizm, nieodpowiedzialność, bezduszność a nawet egoizm. Przyroda nie może być postrzegana wyłącznie jako źródło zasobów naturalnych albo innych korzyści dla ludzi. Moralne motywacje ochrony przyrody oprócz uzasadnień wynikających ze współczesnej nauki są głównymi koncepcjami założycieli i kontynuatorów idei Kluby Rzymskiego. Dotyczą one przyszłości, w której szacunek wobec przyrody jawi się jako nowa zasada moralna.
The article is devoted to the ideas of the Club of Rome and their modern reading. The Club of Rome, founded in 1968, is an international society of politicians, business leaders, and scientists, who appeal for mutual tolerance, understanding, and solidarity in relation to the real problems of the world, and the environmental problems in the first place. The members of the Club prescribe the setting of limits to human expansion over nature, which is explained with superfluous “anthropocentric confidence”, after the words of the foundation member Aurelio Peccei. Recently, these ideas of the Club of Rome have been criticized by economists, philosophers, and politicians, being described as “environmental alarmism”, i.e. as groundless alarm relevant to incorrect notions about the inevitability of ecological crisis and its devastating consequences for humanity. However the global environmental crisis is already an undeniable fact and requires a thorough study of the ethical standards of the human behaviour, which are often rooted in moral phenomena such as consumerism, irresponsibility, insensitivity or even selfishness. Nature cannot be only considered as a source of natural resources or benefits to people. The moral motive of nature conservation, despite the power of modern science, is one of the main ideas of the founders and followers of the case of the Club of Rome. It concerns the future where the respect for the value of nature is a new moral principle.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2016, 14, 4; 129-145
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies