Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "emigracja polska we Francji" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
S.M. Nowinowski, Jerzy Giedroyć w 1946 roku, Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2018, ss. 168
Autorzy:
Kloc, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436742.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Jerzy Giedroyć
emigracja polska we Francji
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2018, 7; 154-159
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie ks. dr. Henryka Hilchena z pracy wśród robotników polskich we Francji w czasie tygodni letnich 1924 roku
Autorzy:
Szymański ks., Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088361.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Rev. Henryk Hilchen
Polish pastoral ministry in France
Polish emigration in France
ks. Henryk Hilchen
duszpasterstwo polonijne we Francji
emigracja polska we Francji
Opis:
Ksiądz dr Henryk Hilchen – kapłan archidiecezji warszawskiej. Urodził się 30 lipca 1881 roku w Warszawie. Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej i na Politechnice Lwowskiej, gdzie ukończył kształcenie po dwóch latach. W 1905 roku wyjechał do szwajcarskiego Fryburga, gdzie kontynuował studia na Wydziale Prawa i Ekonomii, uwieńczone stopniem doktora nauk politycznych. We Fryburgu studiował także teologię i filozofię. W 1910 roku wrócił do kraju i wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie. W dniu 21 grudnia 1912 roku przyjął święcenia kapłańskie. Był wikariuszem we wsi Dobre k. Stanisławowa, w Łowiczu, w Łodzi, a od lipca 1915 roku w parafii pw. Wszystkich Świętych w Warszawie. Od 1915 roku był sekretarzem generalnym Stowarzyszenia Robotników Chrześcijańskich, redaktorem organu stowarzyszeń chrześcijańskich „Pracownik Polski" (1916-1917). W 1919 roku został radnym miasta stołecznego Warszawy, redaktorem miesięcznika „Przewodnik Społeczny”, kapelanem Szkoły Podchorążych Artylerii oraz jednostki wojskowej stacjonującej na Sołaczu. W 1920 roku wyjechał do Rzymu, gdzie wstąpił do nowicjatu zakonu dominikańskiego i podjął studia teologiczne w Collegium Angelicum. Od lipca 1922 roku, na polecenie papieża Piusa XI, służył pomocą dwóm kolejnym nuncjuszom apostolskim w Polsce. Był stałym korespondentem „L’Osservatore Romano" i „L’Avvenire d'Italia". W 1929 roku został proboszczem parafii w Lesznie k. Błonia, a w 1931 roku parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Warszawie, gdzie dokończył budowę kościoła. W 1937 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi RP, zaś w następnym roku został odznaczony orderem Polonia Restituta. W tym samym roku został wybrany do Rady Miejskiej Warszawy. Przed kapitulacją stolicy był zakładnikiem gwarantującym przestrzeganie pertraktacji prezydenta Stefana Starzyńskiego z Niemcami. Aresztowany przez Niemców 3 października 1939 roku, do końca listopada był więziony na Pawiaku. Mimo zniszczenia 12 września 1944 roku kościoła i plebani podczas niemieckiego bombardowania, funkcję proboszcza formalnie pełnił do lipca 1945 roku. Jakkolwiek od czerwca tego roku został proboszczem w Międzyrzeczu. W dniu 15 października 1947 roku przy kościele Najświętszego Serca Jezusowego w Słupsku podjął się organizacji nowej parafii pw. św. Ottona. Dnia 29 listopada 1952 roku został proboszczem w Tarczynie k. Grójca. W drodze na nową placówkę, 29 stycznia 1953 roku, dostał udaru. Zmarł 20 sierpnia 1956 roku. Spoczął na Powązkach. Na bieżąco prowadził dokumentację swego życia i działalności w postaci dzienników, korespondencji, różnych notatek czy oficjalnych dokumentów. Niniejsze opracowanie egzemplifikuje jego sprawozdanie z pracy wśród robotników polskich we Francji w czasie tygodni letnich 1924 roku. Dokument oryginalny w formie maszynopisu przechowywany jest w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie, Archiwum Prymasa Polski, Akta Protektora Wychodźstwa Polskiego, Francja – PMK Varia, Dział III/15a.
Rev. Henryk Hilchen, PhD, priest of the Archdiocese of Warsaw, was born on 30 July 1881 in Warsaw. Hilchen studied at the Faculty of Chemistry of the Warsaw University of Technology and at the Lviv Polytechnic, where he completed his education after two years. In 1905, he went to Freiburg, Switzerland, where he continued his studies at the Faculty of Law and Economics, culminating in the degree of Doctor of Political Science. In Freiburg he also studied theology and philosophy. In 1910, he returned to Poland and joined the theological seminary in Warsaw. Ordained a priest on 21 December 1912, he was vicar in the village of Dobre near Stanisławów, and then in Łowicz, in Łódź and – starting in July 1915 – in the parish of All Saints in Warsaw. In 1915 he became secretary general of the Association of Christian Workers and editor at the Christian association known as ‘Pracownik Polski’ (1916-1917). In 1919 he became a city councillor of Warsaw, editor of the monthly magazine  Przewodnik Społeczny’ and chaplain of the School of Artillery Cadets and of the military unit stationed in Sołacz. In 1920 he went to Rome, where he entered the novitiate of the Dominican order and took up theological studies at Collegium Angelicum. Beginning in July 1922, by order of Pope Pius XI, he provided assistance to two successive apostolic nuncios in Poland. He was a regular correspondent for L’Osservatore Romano and L’Avvenire d’Italia. In 1929 he became the pastor of a parish in Leszno near Błonie and in 1931 of Our Lady of Częstochowa in Warsaw, where he completed the construction of a church. In 1937, he received the Gold Cross of Merit of the Republic of Poland, and in the following year was awarded the Order of Polonia Restituta. In the same year he was elected to the Warsaw City Council. Before the city’s capitulation, he was a hostage who guaranteed that President Stefan Starzyński’s negotiations with the Germans would be respected. He was arrested by the Germans on 3 October 1939 and was imprisoned in Pawiak prison until the end of November. Despite the destruction of the church and rectory during a German bombing on 12 September 1944, he formally served as pastor until July 1945. In June of that year, he became the parish priest in Miedzyrzecz. On 15 October 1947, at the Church of the Sacred Heart of Jesus in Słupsk, he undertook to organise a new parish dedicated to St Otto. On 29 November 1952 he became the parish priest in Tarczyn near Grójec. On his way to the new facility, on 29 January 1953, he suffered a stroke. He died on 20 August 1956 and was buried in Powązki cemetery. Hilchen kept an ongoing record of his life and activities in the form of diaries, correspondence, various notes and official documents. This article showcases his work among Polish workers in France during the summer of 1924. The original document in typescript form is kept in the Archdiocesan Archives in Gniezno, Archive of the Primate of Poland, Files of the Protector of Polish Emigration, France – PMK Varia, Section III/15a.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 118; 457-480
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System i formy polonistycznej edukacji dzieci polskich uchodźców we Francji w latach 1919-1945 (wybrane zagadnienia)
System and Forms of Polish Language Education of Children of Polish Refugees in France between 1919 and 1945 (Selected Issues)
Autorzy:
Pachowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13141254.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
emigracja polska we Francji w XX wieku
nauczanie języka polskiego we Francji
szkoły polskie we Francji
Polish emigration in France in the 20th century
teaching the Polish language in France
Polish schools in France
Opis:
Celem artykułu jest charakterystyka systemu i form nauczania języka polskiego dzieci polskich emigrantów we Francji w latach 1919–1945. Cezury czasowe nie są przypadkowe – wyznaczają je dwie istotne daty. Rok 1919 to początek emigracji zarobkowej Polaków do Francji trwającej do wybuchu II wojny światowej, a rok 1945 to zakończenie tej wojny. Podstawę materiałową przedstawianych rozważań stanowią źródła archiwalne zgromadzone przede wszystkim w Bibliotece Polskiej w Paryżu oraz publikacje polsko- i francuskojęzyczne odnoszące się do omawianego zagadnienia. Nauka języka polskiego dzieci i młodzieży, bądź kontynuacja rozpoczętej w Polsce edukacji polonistycznej, stanowiła niezwykle ważny aspekt zachowania polskiej tożsamości i pozwalała przetrwać trudny okres emigracji. Polska zbiorowość emigracyjna dążyła do tego, aby nauczanie języka ojczystego było prowadzone systematycznie, intensywnie i skutecznie.
The aim of this article is to characterise the system and forms of teaching the Polish language to children of Polish emigrants in France between 1919 and 1945. The time frames are not accidental as they are marked by two important dates. 1919 marks the beginning of economic emigration of Poles to France, which lasted until the outbreak of the Second World War, while 1945 marks the end of the war. The basis for the considerations presented are archival sources collected primarily at the Polish Library in Paris and Polish and French-language publications related to the subject in question. Teaching of the Polish language to children and young people or the continuation of the Polish language education once begun in Poland was an extremely important aspect of maintaining Polish identity and allowed the Polish community to survive the difficult period of emigration. The Polish émigré community strived to ensure that teaching of the mother tongue was conducted systematically, intensively and effectively.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2022, 30, 2; 1-12
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polonica we Francji
THE POLISH RELICS OF THE PAST IN FRANCE
Autorzy:
Kwilecki, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535502.pdf
Data publikacji:
1973
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zasoby dóbr kultury polskiej we Francji
inwentaryzacja polskich grobów we Francji
miejsca związane z polską emigracją zarobkową we Francji
Opis:
During his sch o la rsh ip jo u rn ey to F ra n c e th e a u th o r has g a th e red a good d eal of m a te ria ls , i.e. de sc rip tiv e an d p h o to g rap h ic , concerning th e stay an d lives of th e Polish people in th a t co u n try . As Po lan d an d F ra n c e a re fo r man y c e n tu rie s lin k ed by th e close tie s of th e ir m u tu a l frien d sh ip in th e F re n ch tow n s can be en co u n te red lots of in te re s tin g relics re la tin g to th e Po lish history. While living tw o m o n th s in P a ris an d a few o th e r tow n s a fa irly a c c u ra te m a te ria ls h av e b e en collected by th e a u th o r w ith concern to g rav e s of Poles, th e ir s ta tu e s, comm emo ra tiv e desks a n d a rc h ite c tu ra l objects. Rich collections of th e Polish relics a re also to be fo u n d in m u n ic ip a l a n d p riv a te a rch iv e s a s w e ll as in museums. A t th e en d of his a rtic le th e a u th o r p u ts fo rw a rd a p ro p o sa l th a t an a p p ro p ria te a ction should be s ta rte d to p re p a r e as fu ll as possible d o cum en ta tio n of th e Polish relics in Fran c e .
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1973, 1; 65-68
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polsko-francuskie umowy w sprawie ubezpieczeń społecznych w okresie międzywojennym
Polish-French agreements regarding social security in the inter-war period
Autorzy:
Jarosz-Nojszewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546882.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
emigration
Polish emigrants in France Polish-French relations
disability
pensions
retirement pensions
miners
miners pensions
emigracja
reemigracja
emigracja polska we Francji
stosunki polsko--francuskie
renty
emerytury
górnicy
emerytury górnicze
Opis:
In the years 1918–1939 over 600 thousand persons emigrated from Poland to France. Large numbers of Poles, who had previously lived in Westphalia and the Rhineland province, also came over to France. Amongst the Polish emigrants there was a predominance of workers and miners, and there were considerably fewer farmers. This article aims to demonstrate the steps taken by the Polish authorities to secure social security benefits, (in particular retirement pensions and disability pensions) for Poles who decided to take up paid employment in France. The source database which this article draws on is archived materials, legal acts and specialist press relating to the period being researched. The Polish authorities undertook the first attempts to guarantee social security benefits for Poles in France directly after the end of the First World War, signing a emigration agreement with France, which included the first social security records. However, it did not resolve the key issues of retirement pension and disability pension. In subsequent years further activities were conducted in this area, the greatest achievement being the signing of the agreement relating to miners benefits in 1929. Negotiations in the matter of the Polish- French insurance convention covering all types of social benefits were interrupted on the outbreak of the Second World War. It was signed after the war, in 1948.
W latach 1918–1939 z Polski do Francji wyemigrowało ponad 600 tys. osób. Do Francji przybyła także duża grupa Polaków, którzy wcześniej zamieszkiwali na terenie Westfalii i Nadrenii. Wśród polskiej emigracji dominowali robotnicy i górnicy, zdecydowanie mniej było pracowników rolnych. Celem artykułu jest pokazanie działań władz polskich podejmowanych w celu zabezpieczenia świadczeń z ubezpieczeń społecznych (w szczególności emerytalnych i rentowych) Polakom, którzy zdecydowali się na podjęcie pracy zarobkowej we Francji. Bazę źródłową artykułu stanowią materiały archiwalne, akty prawne oraz prasa specjalistyczna badanego okresu. Pierwsze próby zagwarantowania świadczeń ubezpieczeniowych dla Polaków we Francji władze polskie podjęły bezpośrednio po zakończeniu I wojny światowej, podpisując z Francją umowę emigracyjną, w której znalazły się zapisy dotyczące ubezpieczeń społecznych. Nie rozwiązywała ona jednak kluczowych spraw ubezpieczenia emerytalnego i rentowego. W kolejnych latach prowadzono dalsze działania w tym zakresie, których największym osiągnięciem było podpisanie w 1929 r. umowy dotyczącej ubezpieczenia górników. Rokowania w sprawie polsko-francuskiej konwencji ubezpieczeniowej obejmującej wszystkie rodzaje ubezpieczeń społecznych przerwał wybuch II wojny światowej. Została ona podpisana po wojnie, w 1948 r.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2017, 3, 2; 34-52
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Losy polskiej emigracji zarobkowej we Francji w latach kryzysu gospodarczego – nowe spojrzenie badawcze
The History of Polish Emigration in France during the Economic Crisis – a New Research Perspective
Autorzy:
Ambrochowicz-Gajownik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233771.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polish emigration in France
Second Republic of Poland
Third French Republic
Polish-French economic relations
emigracja polska we Francji
II Rzeczpospolita
III Republika Francuska
polsko-francuskie stosunki gospodarcze
Opis:
Celem tekstu jest opisanie losów polskiej emigracji zarobkowej we Francji w latach kryzysu ekonomicznego. Tekst koncentruje się wokół niełatwej egzystencji Polaków, uzależnionej od wewnętrznej polityki Francji, związanej z zastosowaniem licznych obostrzeń, a także od ogólnych relacji polsko-francuskich. Emigracja polska stała się narzędziem w rozgrywkach między oboma krajami i dla obu stron była niejako obciążeniem.
The text analyses the fate of Polish economic emigration in France during the economic crisis. The article focuses on the difficult existence of Poles, dependent on the internal politics of France, related to the application of numerous restrictions, and on general Polish-French relations. Polish emigration became an instrument in the political games between the two countries and was, in a way, a burden for both sides.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2022, 54, 3; 27-45
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opieka duszpasterska nad Polakami we Francji w latach 1939–1944
Pastoral care of Poles in France in the years 1939–1944
Autorzy:
Pachowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503621.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Francja
emigracja polska we Francji w latach 1939–1944
opieka duszpasterska
Towarzystwo Opieki nad Polakami we Francji
PCK
France
Polish immigration in France 1939–1944
pastoral care
the Welfare Society for Poles in France
Polish Red Cross
Opis:
The main aim of the article is to present and discuss various aspects of pastoral care for Polish citizens (civil and military) in places where Poles reside in France, i.e. in Polish shelters, work, companies, hospitals during the time of the Welfare Society for Poles in France in the years 1939–1944. In the difficult period of the Second World War, the pastoral care enjoyed by the Polish immigrants in France was of great importance to them. The pastoral care helped to survive this difficult time, united her expatriates, gave them hope to change the situation. The priests working in the Polish community surrounded with their pastoral care all Poles who wanted and needed such a ministry, many of them were arrested and imprisoned for this activity, and some were killed.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 4; 33-44
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postawa emigracji polskiej we Francji wobec działań dyplomatycznych Drugiej Rzeczypospolitej w przededniu II wojny światowej. Zarys problematyki
The attitude of Polish emigrants in France towards the diplomatic activities of the Second Polish Republic on the eve of World War II. A brief review of the issue
Autorzy:
Ambrochowicz-Gajownik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109040.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Druga Rzeczpospolita
Trzecia Republika Francuska
emigracja polska we Francji
polskie organizacje we Francji
II wojna światowa
the Second Republic of Poland
the Third French Republic
Polish emigration of France
Polish organizations in France
World War II
Opis:
Wydarzenia, które rozgrywały się w przestrzeni międzynarodowej, spowodowały, iż zaniepokojone środowiska polskiej emigracji we Francji deklarowały gotowość rozpoczęcia działań zmierzających do organizacji przygotowań mobilizacyjnych na wypadek wojny. Nie oglądając się na niezdecydowane działania władz polskich i francuskich, utworzyły dwa ośrodki czuwające nad werbunkiem ochotniczym. Pierwszy Związek Oficerów Rezerwy (ZOR) powstał w Paryżu, drugi – Centralny Komitet Obywatelski (CKO) w Lille. Większe zaangażowanie widoczne było po stronie ZOR. To właśnie on podkreślał opieszałość władz polskich w stosunku do mobilizacji emigrantów polskich na wypadek wojny. CKO zaś był pod wpływem konsulatu polskiego w Lille. Akcja werbunku ochotniczego zorganizowana przez ZOR w przeddzień wybuchu II wojny światowej przyczyniła się do powstania licznych biur werbunkowych tworzących sieć organizacyjną, która trwała nieprzerwanie do pierwszej połowy września 1939 r.
The events that took place on the international arena were of great concern to the circles of Polish emigration in France. Consequently, they proclaimed their readiness to initiate activities aimed at organizing mobilization in case of war. Due to the lack of decisive action by the Polish and French authorities, two centers overseeing the process of voluntary recruitment were established. The first one, Związek Oficerów Rezerwy (ZOR), was founded in Paris, whereas the second one, Centralny Komitet Obywatelski (CKO), in Lille. Greater involvement was clearly evident in case of the former organization. Indeed, it was this organization that indicated unusual tardiness of the Polish authorities in the context of mobilizing Polish emigrants in the event of war. CKO was noticeably influenced by the Polish consulate in Lille. Organized by ZOR immediately prior to the outbreak of World War II, the volunteer recruitment campaign contributed to the creation of numerous recruitment offices that subsequently formed a larger organizational network. It existed continuously until the first half of September 1939.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2021, 109; 101-113
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys działalności Stanisława Kary w służbie dyplomatyczno-konsularnej we Francji w latach 1932–1938
An outline of Stanisław Kara’s activities in his diplomatic and consular service in France (1932–1938)
Autorzy:
Ambrochowicz-Gajownik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159478.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
służba konsularna Drugiej Rzeczypospolitej
Trzecia Republika Francuska
emigracja polska we Francji
polsko-francuskie stosunki gospodarcze
consular service of the Second Republic of Poland
French Third Republic
Polish emigration in France
Polish-French economic relations
Opis:
The following article aims at providing an outline of the multifaceted activities of Stanisław Kara, the consul in Lille and Paris in the 1930s and the émigré counsellor at the Embassy of the Republic of Poland in Paris.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2022, 3 (34); 164-183
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O potrzebie naukowej biografii Władysława Zamoyskiego (1853-1924)
On the need for a scientific biography of Władysław Zamoyski (1853-1924)
Autorzy:
Molik, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27323413.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Biblioteka Kórnicka PAN
Tematy:
Władysław Zamoyski
biografia i jej koncepcja
problemy badawcze
Galicja
emigracja polska we Francji
pierwsze lata II Rzeczypospolitej
Fundacja „Zakłady Kórnickie”
zabór pruski
biography and the concept behind it
research problems
Galicia
Prussian partition
Polish immigration in France
early years of the Second Polish Republic
foundation ”Zakłady Kórnickie”
Opis:
Chociaż hrabia Władysław Zamoyski wzbudzał w ostatnich kilku dziesięcioleciach zainteresowanie historyków, owocujące artykułami i pracami popularnonaukowymi, nadal nie doczekał się wyczerpującej naukowej monografii. Jej opracowanie będzie dla przyszłego autora zadaniem trudnym. Liczne i rozproszone materiały źródłowe oraz długa, ponad czterdziestoletnia, działalność społeczna, gospodarcza i w mniejszym zakresie polityczna hrabiego w zaborze pruskim, Galicji, wśród emigracji polskiej we Francji, a także w pierwszych latach II Rzeczypospolitej – wymagają opisania w kontekście historycznym i co za tym idzie, posiadania szerokiej wiedzy pozaźródłowej. Oś narracji przewijającą się przez wszystkie rozdziały biografii powinna stanowić droga prowadząca do utworzenia przez Zamoyskiego w 1924 roku Fundacji „Zakłady Kórnickie” – największego dzieła jego życia. Pożądane byłoby szerokie ukazanie nie tylko działalności hrabiego na terenie Galicji, w Zakopanem i roli w słynnym sporze o Morskie Oko, ale również słabiej dotąd zbadanego i mniej znanego udziału hrabiego w polsko-niemieckiej walce o ziemię w zaborze pruskim w końcu XIX i na początku XX w.
Although in recent decades Count Władysław Zamoyski has been attracting a lot of interest on the part of historians, which resulted in numerous papers and popular science works, he has not yet been the subject of an exhaustive scientific monograph. Its preparation is, however, going to be a difficult task for its future author. The many dispersed source materials and the Count’s more than 40 years long social, economic, and to a smaller extent political activity under the Prussian partition, in Galicia, among the Polish emigrants in France and during the first years of the Second Polish Republic – need to be described in the historical context, and, what follows, call for broad knowledge extending beyond these sources. Zamoyski’s path leading to his establishment in 1924 of the foundation ”Zakłady Kórnickie” – his life’s grandest work – should constitute the narrative axis weaving through all the chapters of his biography. It would be desirable to present extensively not only the Count’s activity in Galicia, Zakopane and his role in the famous dispute on Morskie Oko, but also his less researched and less known participation in the Polish-German fight for land in the Prussian partition in the late 19th and early 20th century.
Źródło:
Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej; 2023, 40; 9-33
0551-3790
Pojawia się w:
Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje archiwum księcia Ksawerego Saskiego – historycznego dziedzictwa Francji, Polski i Niemiec
Autorzy:
Bajer, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052822.pdf
Data publikacji:
2020-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Ksawery Saski
archiwoznawstwo
polska emigracja we Francji w XIX w.
Biblioteka Polska w Paryżu
Xavier of Saxony
archival studies
Polish emigration in France in the 19th century
Polish Library in Paris
Opis:
W artykule omówiono historię rozproszenia archiwum ks. Ksawerego Saskiego na trzy części – francuską (Archiwum Departamentalne w Troyes), polską (Biblioteka Polska w Paryżu) oraz niemiecką (Saskie Główne Archiwum Państwowe w Dreźnie). Przedstawiono kolejne etapy procesu rozproszenia w XIX w. oraz pokazano na przykładach konkretnych prac z francuskiej i polskiej historiografii, jak rozbicie zbioru wpłynęło na stan badań prowadzonych nad życiem saskiego księcia.
The article discusses the history of the split of Prince Xavier of Saxony’s archive into three parts: a French (the Departmental Archives in Troyes), Polish (the Polish Library in Paris), and German one (the Saxon Main State Archive in Dresden). The article presents the successive stages of the scattering process throughout the 19th century and on the selected examples taken from the French and Polish historiography shows how the split of the collection affected the state of research on the life of the Saxon Prince.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2020, 58; 171-184
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La comtesse Laura Czosnowska, ou le malheureux destin d’une Lionne
Countess Laura Czosnowska, or the unhappy fate of a certain Lioness
Hrabina Laura Czosnowska, czyli nieszczęśliwe losy pewnej lwicy
Autorzy:
Desurvire, Emmanuel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729557.pdf
Data publikacji:
2020-05-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Laura Czosnowska
Edmund Chojecki
Cyprian Norwid
biografia
polska emigracja we Francji
związki polsko-francuskie w XIX wieku
biography
Polish emigration in France
Polish-French relations in the 19th century
Opis:
1. The aim of the article is to reconstruct the biography of Countess Laura Czosnowska, the daughter of Colonel Franciszek Górski, who was generally considered one of the Warsaw socialites at the beginning of the 1830s (calling Laura a “Lioness” the author makes an allusion to Stanisław Bogusławski’s play Lions and Lionesses of 1846). 2. Countess Czosnowska’s history is a streak of painful and unhappy events. Her first marriage to Captain Janusz Czosnowski, an officer of the Polish Army, that was concluded on 16 December 1830, ends in dramatic circumstances with the husband’s suicide (he suspected his wife of a romance with her step-brother, Józef Poniatowski – a natural son of Józef Antoni Poniatowski and Zofia Oborska). After this event Laura takes refuge in the palace of her mother, the wife of General Dziekoński, in Hieronimowo, where she brings up Michalina Dziekońska (later to be Zaleska). There, by accident, she contributes to the death of Michalina’s father, Michał Dziekoński, Mrs Dziekońska’s brother-in-law. A series of traumatic events results in Laura moving to Paris – and this is the beginning of the second stage of her life. 3. In the capital of France the woman makes Karol Edmund Chojecki’s acquaintance – in the circle of their mutual acquaintances the author mentions Maria Kalergis, Fryderyk Chopin and Cyprian Norwid. From Laura and Karol Chojecki’s relationship Maria was born in 1847 – and Karol admitted his fatherhood at once, however, Laura (influenced by Mrs. Dziekońska) tried to hide the fact of the birth, as she was afraid of a scandal. Czosnowska also did not even think about marrying Chojecki, as it would be seen as a misalliance. As a result of Mrs. Dziekońska’s intrigues Karol lost contact with his daughter; to make things worse he was forced to leave France for political reasons (he was involved in the activities of Pierre-Joseph Proudhon’s “Voix du Peuple” and of Adam Mickiewicz’s “Trybuna Ludów”). After a year’s stay in Egypt Chojecki comes to Nice; soon he also obtains a residence permit and he regains his child. The little Maria is placed in a boarding house in Neuilly, then she continues her education in Switzerland, and when she is seventeen she returns to Paris and on 12 September 1856 marries a young captain, Edmond Bureau. So the relation between Laura Czosnowska and Karol Edmund Chojecki – like her first marriage – ends in dramatic circumstances. Czosnowska’s third love affair does not look better; in 1854 she married in England Viscount Jean-Alexandre de Labarthe-Giscaro. The new husband soon turned out to be a fraudster and a bankrupt – after many problems with the law (and after some court sentences) in 1872 the viscount is finally sentenced to 20 years of hard labor in Caledonia and a fine of 3,000 francs (the reason being a forgery of a letter of credit signed on behalf of Ernest Courtot de Cissey, the then minister of war). Laura allots all her meager savings for supporting her exiled husband and for maintaining the two children from that marriage (the daughter placed in a boarding house ran by nuns and the gravely ill son). Jean-Alexandre dies in 1875. In 1881 Cyprian Norwid informs Konstancja Górska about the hurtful fate of the late Laura’s children. However, it is difficult to establish the date of Laura’s death – we may only be sure (owing to the genealogical note written by the son of Maria – Laura Czosnowska and Karol Edmund Chojecki’s natural daughter – saying that she died – like many Polish emigrants – in the Paris St Casimir’s Institute. We may also suppose that Chojecki tried to aid her in the last years of her life, although we do not have documents that could unambiguously confirm these intuitions.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2014, 32; 207-231
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Activity of the Polish People’s Party in France – short monograph
Działalność Polskiego Stronnictwa Ludowego we Francji – krótka monografia
Autorzy:
Indraszczyk, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446652.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Polskie Stronnictwo Ludowe we Francji
Polonia we Francji
zimna wojna
polska emigracja polityczna
The Polish People's Party in France
Polish community in France
Cold War
polish political emigration
Opis:
The article presents an outline of history of the Polish People’s Party in F rance, active in years 1947-1999, which was a part of the Polish People’s Party in Exile. The Party belonged to the so-called Polish independence emigration. The PSL in France developed dynamically from the late 1940s until the early 1960s. In the following years, its activity diminished gradually and a great number of local party clubs were liquidated. The main reasons behind such decrease in activity of the PSL included, first of all, ageing of its members, lack of inflow of young people into the party and lack of financial resources. Only the most persistent and idealistic activists remained until regaining of independence and overthrowing of communism in Poland. Upon rebirth of the independent PSL in Poland, these activists considered themselves to be the foreign part of the domestic PSL.
W artykule naszkicowano historię Polskiego Stronnictwa Ludowego (PSL) we Francji działającego w latach 1947-1990, które było częścią Polskiego Stronnictwa Ludowego na Uchodźstwie, kierowanego przez Stanisława Mikołajczyka. Partia ta należała do tzw. polskiej emigracji niepodległościowej, której celem było działanie na rzecz wyzwolenia Polski spod jarzma komunistycznego. PSL we Francji dynamicznie się rozwijało od końca lat 40. do początku lat 60. XX wieku. W kolejnych latach działalność coraz bardziej zamierała, likwidacji uległa znaczna część kół stronnictwa. Przyczyną zmniejszenia aktywności PSL było przede wszystkim starzenie się jego członków, brak napływu młodych osób do partii, brak środków finansowych na prowadzenie działalności. Do czasu odzyskania samodzielności i odrzucenia komunizmu w Polsce dotrwali tylko najwytrwalsi, ideowi działacze. Działacze ci, po odrodzeniu się niezależnego PSL w Polsce, uznali się za zagraniczną część PSL w kraju.
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2023, 22, 3; 81-107
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fotografie polonijne jako historyczne dziedzictwo archiwalne Polskiej Misji Katolickiej we Francji
Autorzy:
Czarnowski ks., Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088366.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
the Polish diaspora in France
the Polish Catholic Mission in France
Polish Paris
Polish Church in France
Polish Seminary in Paris
photographs of the Polish diaspora
associations of the Polish diaspora
Polish emigration
Polonia we Francji
Polska Misja Katolicka we Francji
polski Paryż
Kościół Polski we Francji
Seminarium Polskie w Paryżu
fotografie polonijne
stowarzyszenia polonijne
emigracja polska
Opis:
Artykuł został poświęcony wybranym zespołom zasobu archiwalnego Polskiej Misji Katolickiej, w którym omówiono znalezione tam fotografie w kontekście historycznym. Zachowany materiał przedstawia uroczystości religijne oraz patronalne poszczególnych stowarzyszeń polonijnych. Zaprezentowano także zdjęcia obiektów sakralnych, fotografie dokumentujące pomoc Polsce w okresie stanu wojennego, a także te znajdujace się w organach prasowych Polskiej Misji Katolickiej: „Polak we Francji”, „Polska Wierna”, „Glos Katolicki”. W dalszej kolejnosci przedstawiono fotografie w zbiorach luźnych. Najstarsze z nich dotyczą wydarzeń po 1919 r., kiedy Polacy przybyli do Francji w celach zarobkowych. Po I wojnie światowej Francja potrzebowała rąk do pracy, głównie w kopalniach, toteż szukała ich w wielu miejscach, również w niedawno odrodzonej Polsce. Zaprezentowano także zdjęcia obozowe, przekazane Archiwum PMK przez Barbarę Kujawską-Biernat, córkę bratanicy zmarłego ks. prałata Wiktora Miedzińskiego, który w latach 1945-1958 był polskim duszpasterzem w Metzu.
This article focuses on the photographs included in selected record groups in the Archives of the Polish Catholic Mission and discusses them in their historical context. The preserved material presents religious celebrations and patronal feasts of individual associations of the Polish diaspora. The paper also describes the photographs of religious buildings, those documenting support given to Poland when martial law was in force, and those found in the press organs of the Polish Catholic Mission: “Polak we Francji”, “Polska Wierna” and “Glos Katolicki”. The further part contains photographs in loose collections. The oldest ones relate to the events after 1919, when Poles arrived in France for economic reasons. After World War I, France needed workers, particularly in mines, and looked for them in numerous places, including Poland. The article also presents camp photographs, given to the Archives of the Polish Catholic Mission by Barbara Kujawska-Biernat, the daughter of the niece of Prelate Wiktor Miedziński, who worked as a Polish priest in Metz from 1945 to 1958.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 117, specjalny; 29-48
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies