Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "elekcja władcy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Sprawa następstwa tronu po Bolesławie V Wstydliwym, księciu krakowskim i sandomierskim
Autorzy:
Supernak, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560367.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Bolesław the Chaste
Leszek the Black
Lesser Poland
choice of the ruler
succession to the throne
Bolesław Wstydliwy
Leszek Czarny
Małopolska
elekcja władcy
następstwo tronu
Opis:
Bolesław the Chaste, the prince of Cracow did not have children, perhaps as a result of the weddings of chastity he made with his wife. In 1265, prince Bolesław, probably during the illness, adopted his relative – Leszek the Black – and made him the successor to the throne in Cracow. The second title of Leszek to the throne was the election of the mighty. During the Piast period, in the Cracow-Sandomierz Duchy, the ruling prince was elected. The first such elected ruler of Cracow, called princeps, was Kazimierz the Just and then his minor son Leszek the White. Successive monarchs were also elected by electionbut, the elections were maintained in the Piast dynasty and were usually only a confirmation of the election, as in the case of Leszek the Black. Bolesław selected Leszek among others because they had starded to cooperate with him during the war between Bohemia and Hungary. Leszek the Black as the heir of the Chaste married Gryfina, the niece of Kinga. It seems that the mighty have accepted the decision of Bolesław on the succession of the throne.
Bolesław Wstydliwy, książę krakowski był bezdzietny, być może w wyniku ślubów czystości, jakie złożył z żoną. W 1265 roku książę Bolesław w czasie swojej choroby adoptował swojego krewnego – Leszka Czarnego – i uczynił go następcą tronu w Krakowie. Drugim tytułem Leszka do tronu była elekcja możnych. W okresie piastowskim w księstwie krakowsko-sandomierskim wybierano księcia zwierzchniego. Pierwszym tak wybranym władcą krakowskim, zwanym princepsem, był Kazimierz Sprawiedliwy, a następnie jego nieletni syn Leszek Biały. Kolejni monarchowie byli również wybierani w drodze elekcji, lecz wybory utrzymywano w dynastii Piastów i były one z reguły jedynie potwierdzeniem elekcji, tak jak w przypadku Leszka Czarnego. Bolesław wybrał Leszka między innymi dlatego, że ten zdecydował się współpracować z nim w czasie wojny między Czechami a Węgrami. Leszek Czarny jako spadkobierca Wstydliwego poślubił Gryfinę, siostrzenicę Kingi. Wydaje się, że możni akceptowali decyzję Bolesława w sprawie następstwa tronu.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2018, 24, 1
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ostatni wolny król : koronacja Jana III Sobieskiego 2 lutego 1676 roku
Autorzy:
Panfil, Tomasz (1962- ).
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 7, s. 88-90
Data publikacji:
2020
Tematy:
Jan III Sobieski (król Polski ; 1629-1696)
Bitwa pod Chocimiem (1673)
Elekcja
Oblężenie Kamieńca Podolskiego (1672)
Władcy
Wojna polsko-turecka (1672-1676)
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł z tygodnika opinii
Artykuł publicystyczny
Opis:
Artykuł dotyczy koronacji Jana III Sobieskiego na króla Polski. Opisano sytuację geopolityczną ówczesnej Rzeczypospolitej, nastroje i tendencje panujące w społeczeństwie polskim, a także okoliczności uroczystości koronacyjnej z 2 lutego 1676 roku. Autor przedstawił także ostatnie lata rządów Michała Korybuta Wiśniowieckiego, kiedy rozegrało się m.in. oblężenie przez wojska tureckie twierdzy w Kamieńcu Podolskim czy wyprawa Jana Sobieskiego na czambuły tatarskie. W tej słynnej wyprawie brała udział trzytysięczna jazda, która podbiła kilkudziesięciotysięczne wojska tatarskie, uwalniając 44 tysiące ludzi z jasyru. 11 listopada 1673 Sobieski odniósł zwycięstwo nad Turkami pod Chocimiem, zaś dzięki tym zwycięstwom został ostatnim wolnym królem Rzeczypospolitej.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Gra o Tron : elekcje w dawnej Polsce. Cz. 2, Od „Piasta” do „Piasta”
Elekcje w dawnej Polsce
Autorzy:
Kalinowski, Emil (1988- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 4, s. 38-41
Data publikacji:
2021
Tematy:
August II Mocny (król Polski ; 1670-1733)
August III (król Polski ; 1696-1763)
Jan III Sobieski (król Polski ; 1629-1696)
Michał Korybut Wiśniowiecki (król Polski ; 1640-1673)
Stanisław August Poniatowski (król Polski ; 1732-1798)
Stanisław Leszczyński (król Polski ; 1677-1766)
Elekcja
Bezkrólewie
Szlachta
Władcy
Wojna o sukcesję polską (1733-1735)
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:
Tematem artykułu jest system dynastyczny i elekcje władców w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Rządy trzech kolejnych władców z rodu Wazów nie wzmocniły tendencji dynastycznych w szlacheckiej Rzeczypospolitej. Jednocześnie w trakcie panowania ostatniego z rodu Wazów, Jana II Kazimierza, przekonanie o potrzebie utrzymania elekcyjności tronu jako generalnej zasady ustrojowej wzrosło. Ta zasada przetrwała wśród polsko-litewskiej szlachty do końca Rzeczypospolitej Obojga Narodów, u schyłku państwa stając się jednym z narzędzi wykorzystanych przez wrogów. Omówiono okoliczności elekcji kolejnych władców, od 1669 roku, kiedy wybrano Michała Korybuta Wiśniowieckiego aż do ostatniej elekcji w dziejach wolnej Rzeczypospolitej, kiedy to w 1764 roku wybrano Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Państwo bez głowy : bezkrólewia w dawnej Polsce. Cz. 1-2
Bezkrólewia w dawnej Polsce
Autorzy:
Kalinowski, Emil (1988- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 1 ; 2021, nr 2
Data publikacji:
2021
Tematy:
Henryk Walezy (król Polski ; 1551-1589)
Uchański, Jakub (1502-1581)
Zygmunt II August (król Polski ; 1520-1572)
Monarchia
Bezkrólewie
Elekcja
Sukcesja tronu
Władza państwowa
Władcy
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:
Cz. 1, Między historią a legendą ; nr 1, s. 16-19.
Cz. 2, Czas precedensów ; nr 2, s. 27-31.
Tematem artykułu są okresy bezkrólewia w Polsce, elekcyjność w obrębie rodu Jagiellonów i wolna elekcja. W tekście wspomniano o dziełach Galla Anonima, który opisał wyniesienie na tron założyciela dynastii piastowskiej Ziemowita. W „Kronice” Wincentego Kadłubka o sprawowaniu władzy decydowały początkowo zasady senioratu, później widać rosnące wpływy możnych i rycerstwa. W XIII wieku pojawiła się w Europie koncepcja zjazdu elekcyjnego (np. Węgrzy i elekcja Wacława II). Opisano, w jakich okolicznościach na tronie polskim zasiadł Ludwik Węgierski, a po nim jego starsza córka Maria oraz Jadwiga. W 1384 roku uchwalono w Radomsku pierwszą w dziejach Polski konfederację na czas bezkrólewia. Kolejny okres bezkrólewia to lata 1444-1447, gdy władzę ostatecznie przejął Kazimierz Jagiellończyk. Po bezpotomnej śmierci Zygmunta Augusta w 1572 roku bezkrólewie trwało do 11 maja 1573 roku. Wtedy w drodze pierwszej wolnej elekcji na króla Polski wybrano Henryka Walezego. Od tego momentu wolna elekcja stała się fundamentem ustroju Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies