Temat: elastic modul - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Wartości względnego modułu sprężystości rdzenia kolby wybranych mieszańców kukurydzy
Study on apparent elastic modulus corn cob pith for selecting hybrids
Autorzy:: Molendowski, F.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/289771.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:: rdzeń
kolba
kukurydza
odmiana
względny moduł sprężystości
corn cob pith
hybrid
apparent elastic modulus
Opis:: Wiedza na temat związku pomiędzy względnym modułem sprężystości rdzenia kolby, a mieszańcem kukurydzy odgrywa istotną rolę przy projektowaniu procesów zbioru kukurydzy i parametrów pracy maszyn. Wyniki przeprowadzonego testu Tukey'a wykazały, że nie ma statystycznie istotnej różnicy w średniej wartości względnego modułu sprężystości, pomiędzy częścią dolną, centralną i górną rdzenia kolby mieszańca Prosna i Elektra. U pozostałych mieszańców, spośród badanych, stwierdzono zróżnicowanie wartości względnego modułu sprężystości w obrębie rdzenia. Uzyskane wyniki badań potwierdziły istotne zróżnicowanie wartości względnego modułu sprężystości rdzenia kolb badanych mieszańców kukurydzy. Średnia wartość modułu sprężystości rdzenia waha się od 22,7 MPa (mieszaniec Tenet) do 45,3 MPa (mieszaniec Nimba).
The knowledge of the influence of corn variety on the mechanical properties of corn cob pith is also of importance in the design and performance of harvesting and processing machines. The objectives of this study were to characterizing of influence of corn variety and sample drowing of sections from the tip-end, midsection and but-end cob core on the values of apparent elastic modulus for corn cob pith under static longitudinal stress. The data obtained in the tests were analyzed statististically using Tukey's test and were fond to be investigated properties significantly affected by corn variety. Between the hybrids Tenet and Nimba differences of mean value apparent elastic modulus were 22,72 MPa to 45,3 MPa. Sample drowing of sections cob core on the values of apparent elastic modulus is not influenced for hybrids Prosna and Elektra. Residual investigated hybrids are significantly affected by pleace sample drowing.
Źródło:: Inżynieria Rolnicza; 2006, R. 10, nr 3(78), 3(78); 335-342
1429-7264
Pojawia się w:: Inżynieria Rolnicza
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Moduł deformacji utworów fliszu karpackiego na trasie tunelu "Emilia" w Beskidzie Żywieckim
Deformation modulus of Carpathian flysch in the route of Emilia tunnel in Żywiecki Beskid
Autorzy:: Kudyk, M.
Pilecki, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/394610.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:: moduł deformacji
flisz karpacki
tunel komunikacyjny
metoda presjometryczna
metoda dylatometryczna
metoda sejsmiczna
klasyfikacja geomechaniczna
deformation modulus
elastic modulus
Carpathian flysch
road tunnel
pressuremeter test
dilatometer test
seismic survey
geomechanical classification
Opis:: Praca omawia wyniki pomiarów terenowych modułu deformacji utworów fliszu karpackiego na trasie tunelu "Emilia" w miejscowości Laliki w Beskidzie Żywieckim. Pomiary modułu deformacji wykonano na etapie projektowania i realizacji tunelu. Pomiary te przeprowadzono różnymi metodami: dylatometryczną, presjometryczną, klasyfikacji geomechanicznej oraz sejsmiczną. Wyniki pomiarów były podobne dla metod punktowych dylatometrycznej i presjometrycznej. Moduł deformacji określony metodą sejsmiczną za pomocą empirycznej zależności Bartona (1996) oraz metodą klasyfikacji geomechanicznej RMR z wykorzystaniem empirycznej zależności Serafima i Pereiry (1983) był kilkakrotnie większy. Na podstawie wyników pomiarów punktowych oszacowano przedziały zmienności modułu deformacji dla górotworów łupkowo-piaskowcowego i piaskowcowo-łupkowego fliszu karpackiego. Podkreślono zalety i ograniczenia metod wyznaczania modułu deformacji. Wskazano na konieczność realizacji pomiarów w strefach nienaruszonych wykonaniem wyrobiska lub procesem wietrzenia. Wskazano na potrzebę opracowania bardziej porównywalnych zależności empirycznych dla metody sejsmicznej i klasyfikacji geomechanicznej w warunkach ośrodka słabego, silnie zniszczonego tektonicznie o strukturze fliszu.
The work describes the results of deformation modulus tests in Carpathian flysch in the route of Emilia tunnel in Laliki located in Beskid Żywiecki mountains. Deformation modulus tests were completed in the stage of planning and constructing of the tunnel. Tests were carried on by different methods: dilatometer, pressuremeter, geomechanical classification and seismic. Tests results were close to similar for point methods: dilatometer and pressumeter. Deformation modulus determined by seismic method and empirical Barton relation and also empirical Serafim and Pereira relation was several times greater. Based on point methods deformation modulus changes were estimated for sandstone-shale and shale-sandstone rock masses of Carpathian flysch. Limitations and advantages of deformation modulus determine were underlined. It was pointed on test realization necessity in zones undisturbed by excavation influence and in unweathered zones. It is also needed to collaborate more reliable empirical relations for seismic method and geomechanical classification method in the conditions of weak rock mass, tectonically strong disturbed and flysch structured.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN; 2009, 76; 45-63
2080-0819
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Wiarygodność ocen parametrów sprężystości ośrodków skalnych na dużych głębokościach
The reliability of evaluation of elastic properties of rocks at great depths
Autorzy:: Pinińska, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2063071.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: górotwór
naprężenia poziome
naprężenia pionowe
stałe sprężystości
statyczny i dynamiczny moduł sprężystości
prędkość fali sprężystej
rock massive
horizontal stress
vertical stress
constans of elasticity
static and dynamic modulus of elasticity
elastic wave velocity
Opis:: Praca stanowi wprowadzenie do cyklu artykułów prezentowanych w niniejszym Biuletynie PIG przez zespół pracowników Zakładu Geomechaniki Uniwersytetu Warszawskiego, dotyczących oceny parametrów sprężystych ośrodków skalnych na dużych głębokościach na podstawie badań wytrzymałościowych (geomechanicznych) oraz geofizycznych (pomiar prędkości fali akustycznej). Prace te dotyczą: metodyki badań modelujących warunki ciśnienia i temperatury do głębokości 3,5 km w komorach termociśnieniowych (P. Łukaszewski, A. Dziedzic), analizy wyników laboratoryjnych badań wytrzymałościowych nad zróżnicowaniem głównych parametrów sprężystości typowych skał magmowych i osadowych zależnie od ich genezy i głębokości (A. Domonik) oraz zmienności prędkości propagacji fali ultradźwiękowej w zależności od ciśnienia i temperatury na modelowanej głębokości (A. Dziedzic, J. Pinińska). W niniejszym artykule przedyskutowano współczesne poglądy na niejednorodność rzeczywistego rozkładu naprężeń w górotworze i ograniczone możliwości jego wyznaczenia oraz wynikające z tego konsekwencje w niepewności oznaczania cech sprężystych ośrodków skalnych na podstawie pomiarów geofizycznych w warunkach zróżnicowanego naprężenia, nawodnienia, temperatury i dużych głębokości. Omówiono czynniki powodujące trudności korelowania cech sprężystych uzyskanych na drodze badań geomechanicznych oraz geofizycznych. Korelacje takie niezbędne są szczególnie do identyfikacji cech górotworu na dużych głębokościach, gdzie dostępne są jedynie pomiary prędkości fali sprężystej, ale również powszechnie stosowane w warunkach rozpoznania powierzchniowego. Niejednorodność ośrodków skalnych w odrębny sposób ujawnia się w funkcji zmian przebiegu fali sprężystej i parametrów sprężystości mechanicznej wraz głębokością. Stąd zbyt duże uogólnienia, zapożyczone z ogólnych zasad teorii sprężystości, zacierają rzeczywisty obraz zmian właściwości ośrodka skalnego w warunkach wysokich ciśnień i temperatury. Niepewność wzajemnej korelacji cech sprężystych uzyskanych na drodze badań geomechanicznych oraz geofizycznych bez indywidualnej analizy pogłębia niejednoznaczność metod interpretacji tych pierwszych. Różnice ocen modułu sprężystości, zależnie od przyjętego zakresu sprężystości, mogą dla tej samej skały dochodzić do 100%. Zatem istotą wiarygodnego tworzenia korelacji łączących parametry sprężystości uzyskane na drodze badań geofizycznych z danymi geomechanicznymi są kompleksowe, laboratoryjne badania wytrzymałościowe w komorach termociśnieniowych z równoczesną rejestracją charakterystyk odkształcenia oraz zmian prędkości fali sprężystej na znanym materiale skalnym, w warunkach wzrastającego ciśnienia symulującego warunki termiczne i ciśnieniowe w danych warunkach geologicznych. W pracy szczególną uwagę poświęcono analizie stanu wiedzy nad wiarygodnością ocen rzeczywistego stanu naprężeń w górotworze, gdyż ich ustalenie w skali regionalnej jest możliwe z dokładnością zaledwie do 20%, a w 70% globalnych przypadków naprężenia poziome są większe od pionowych. Na lokalną dystrybucję naprężeń wpływa natomiast przyrodnicza niejednorodność ośrodka skalnego. Wszystkie te czynniki powinny być uwzględnione przy doborze warunków badań i interpretowanych na ich podstawie parametrów sprężystości.
The paper is an introduction to the other papers published in this volume, devoted to the methods and results of laboratory testing of rocks from great depths prepared by the authors from Department of Geomechanics: P. Łukaszewski and A. Dziedzic, A. Domonik as well as A. Dziedzic and J. Pinińska. In the paper the reliability of determination of rock elastic properties at great depths, due to geological factors, technological measuring inconsistencies, and erroneous methods of data interpretation are discussed. Possible diminishing of determination uncertainty would be dependable on accuracy of recognition of three essential factors: the local stress-field, local elastic properties of rock media, and the correctness of correlation of the mechanical and geophysical data. The actual accuracy for determination of stress distribution in a rock massif is considered to be within a range of 10 to 20 percent and the local deviations of horizontal strain may reach 15 to 25 percent at the distance of several meters. The axial deformation modulus under laboratory test conditions may be underestimated by several dozens of percents or overestimated up to 100 percent, what depends on certain standard rules applied to determination of a linear deformation interval according to Domonik & Dziedzic (2009). As it appears in geophysical field researches, the rocks at depth have the elastic deformation range higher than that defined in laboratory mechanical tests. It is the main reason for difficulties in correlating geophysical and the geomechanical data.
Źródło:: Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2011, 446 (1); 149--156
0867-6143
Pojawia się w:: Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wpływ modyfikacji przez odkształcenie i napromieniowanie elektronami na podwyższenie właściwości funkcjonalnych biopolimerów GUR1020 i GUR1050
The influence of modification by deformation and electron irradiation on the enhancement of functional properties of GUR1020 and GUR1050 biopolymers
Autorzy:: Barylski, A.
Maszybrocka, J.
Cybo, J.
Czaja, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/189137.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:: polietylen UHMW
odkształcenie polimeru
modyfikacja radiacyjna
twardość
moduł sprężystości
zużycie liniowe
UHMW polyethylene
polymer deformation
radiation modification
hardness
elastic modulus
linear wear
Opis:: Polietylen GUR1020 i GUR1050, przeznaczony do wytwarzania panewek endoprotez, poddano kształtowaniu metodą ściskania jednoosiowego (do wartości odkształcenia plastycznego ef = 0,2) i sieciowania radiacyjnego (za pomocą wiązki elektronów). Zastosowana sekwencja oddziaływań kształtujących polimery zakładała (przy zachowaniu niewielkiej wartości deformacji ef) brak efektu steksturowania fazy krystalicznej, ale nieznaczną orientację fazy lamelarnej w strukturze i wzmocnienie – przez wywołany stan naprężeń – skutków morfologicznych modyfikacji radiacyjnej. Celem zastosowanej metody było znaczne zmniejszenie zużycia tribologicznego polimerów zarówno w stosunku do materiałów wyjściowych, jak i modyfikowanych wyłącznie przez napromieniowanie elektronami. Stwierdzono dla obu materiałów i porównywanych sposobów kształtowania wzrost twardości i modułu sprężystości wraz z dawką napromieniowania. Wykazano, że zmiany zachodzą z różną intensywnością zależną od rodzaju polimerów, które cechują się prawie dwukrotnie różniącym się ciężarem cząsteczkowym. Wyniki testów tribologicznych wykazały 11-krotny wzrost odporności na zużycie (liniowe; tester T-01) w porównaniu z materiałem niemodyfikowanym. W odniesieniu do materiału poddanego tylko napromieniowaniu elektronami stwierdzono 2,5-3-krotne zmniejszenie zużycia.
GUR1020 and GUR1050 polyethylenes, intended for the production of endoprosthesis cups, were subjected to forming by uniaxial compression (up to the value of plastic deformation ef = 0.2), and radiation cross-linking (by means of an electron beam). A slight orientation of the lamellar phase in the structure as well as strengthening – through the induced state of stresses – of morphological effects of radiation modification, and no texturing effect of the crystalline phase had been assumed for the applied sequence of polymer forming interactions (while maintaining a small deformation value ef). The aim of the applied method was a significant reduction in tribological wear of polymers, both the starting materials and ones modified exclusively by electron irradiation. An increase in hardness and elasticity modulus along with a radiation dose was found for both materials and the compared methods of forming. It was demonstrated that changes occur with varying intensity depending on the type of polymers, which are characterised by an almost two-fold difference between their molecular weight. The results of tribological tests showed an 11-fold increase of wear resistance (linear; tester T-01), compared to the unmodified material. Only a 2.5 to3 fold reduction in wear was found compared to the material subjected to electron irradiation.
Źródło:: Tribologia; 2012, 3; 29-34
0208-7774
Pojawia się w:: Tribologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Analiza wpływu wysokiej temperatury na zmianę wybranych parametrów wytrzymałościowych fibrobetonu z dodatkiem włókien polipropylenowych
Analysis of influence of high temperature on changes of the selected strength parameters of fiber reinforced concrete with polypropylene fibers
Autorzy:: Bednarek, Z.
Drzymała, T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/136914.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Tematy:: pożar
fibrobeton
włókna polipropylenowe (PP)
wytrzymałość
moduł sprężystości
fire
fibers reinorced concerete (FRC)
polypropylene fibre
elastic modul
Opis:: W niniejszym referacie autorzy zaprezentowali wyniki badań wytrzymałościowych, których celem była analiza oddziaływania wysokich temperatur występujących podczas pożaru na wytrzymałość fibrobetonu z włóknami polipropylenowymi oraz oszacowanie wielkości spadku wytrzymałości na ściskanie w porównaniu z betonem tej samej klasy bez dodatku włókien. Dodatkowo omówiono procedury badawcze oraz wyniki badań modułu sprężystości fibrobetonu z dodatkiem włókien polipropylenowych poddanego oddziaływaniu wysokiej temperatury zbliżonej do temperatury występującej w środowisku pożaru. Podczas badań stwierdzono korzystny wpływ dodatku włókien polipropylenowych w ilości 1,2 kg/m3 oraz dozowanych do mieszanki betonowej powyżej 1,2 kg/m3 na właściwości wytrzymałościowe betonu w wysokich temperaturach.
In construction engineering practice impact of high temperatures occurring during fire on the concrete structures is an important issue. An unfavorable phenomenon associated with high temperature is surface spalling of large concrete parts, which has a significant impact on the safety of the whole building structure, users and rescue teams. “Concrete thermal spalling” phenomenon in the foreign literature is called “spalling“. One of the possibilities of preventing this negative phenomenon is a technological method consisting in addition of polypropylene fibers to concrete mix. The method results in the increase of resistance of the concrete structure to the explosive spalling in the conditions of increased humidity. In the road tunnels and other non-heated compartments, concrete is characterized by the relatively high water content. The results of many tests prove that the addition of polypropylene fibers (PP) can have a positive impact on the concrete structures subjected to high temperatures and can reflect to the reduction of “spalling” effect. Investigations of high temperatures impact occurring during the fire, on the basic strength parameters of the concrete with addition of polypropylene fibers, were carried out in Poland, at Cracow University of Technology and Main School of Fire Services, among the others. Zoja Bednarek and Tomasz Drzymala conducted investigations at the Main School of Fire Services. During the studies advantageous effect of the addition of 1.2 kg/m3 and above of polypropylene fibers to the concrete mix on the concrete strength properties at high temperatures have been demonstrated. In the presented paper the results of strength tests are shown, which aimed at analyzing the impact of high temperatures occurring during the fire on the strength of fiber reinforced concrete with polypropylene fibers, as well as estimating reduction of compressive strength compared to the concrete of the same class but without addition of fibers. Additionally, the applied research methods are discussed and elasticity modulus test results of fiber reinforced concrete subjected to high temperatures close to fire temperatures are presented. Taking into account the undoubtedly positive influence of PP fibers addition on the reduction of concrete “spalling”, the authors investigated the manner in which such addition influences different strength properties of the concrete at high temperatures conditions. From this point of view the impact of high temperatures on the compressive strength and elasticity modulus were investigated. Samples were prepared with the use of normal C30/37 class concrete and high strength C60/75 class concrete. For the concrete mix three different types of polypropylene fibers were used, differing in length and thickness of single fibers, in the following amount: 0.6 kg/m3, 0.9 kg/m3, and 1.2 kg/m3. The selected fibers used as the additives to concrete mix are easily available on the European market. Preliminary studies were carried out to deter-mine the influence of fire temperatures on the flammable properties of fibers in oxygen and nitrogen atmosphere. The conducted studies have demonstrated a significant impact of the atmosphere, in which degradation of samples take place, on the results of TG and DTG analysis. The atmosphere had a crucial effect on the initial temperature of degradation, temperature of the partial mass loss, temperature of termination of degradation, temperature of maximum mass loss rate and nondegradable residues mass remaining in the concrete. The results of the studies allow assuming that in the condi-tions of oxygen depletion, degradation of PP fibers in the concrete would occur much slower. The above assumption has been confirmed by the observations of the concrete structure, by means of scanning microscope (SEM), with regards to the fibers condition inside the concrete samples. Based on the obtained results the following conclusions have been formulated: 1. The addition of PP fibers has a negative impact on the compressive strength of C30/37 class concrete, especially in normal temperatures and temperatures raised to about 200ºC. Above 300ºC a reduction of strength of this concrete is identical to the strength reduction of the concrete without PP fiber addition. 2. In case of fiber reinforced concrete and C60/75 class concrete, compressive strength reduction in the whole temperature range can be considered as identical. 3. No significant influence of the type of the applied PP fibers on the reduction of compressive strength for both classes of fiber reinforced concrete has been demonstrated. 4. In case of both classes of fiber reinforced concrete the compressive strength is reduced in high temperatures. Moreover, the strength reduction of C30/37 concrete proceeds faster. At 800ºC the strength of normal concrete and fiber reinforced concrete of C30/37 class decreases of about 90%, whereas in case of concrete and fiber reinforced concrete of C60/75 class such reduction occurs at 1000ºC. 5. Analyzing the results with regards to the impact of PP fibers addition to the concrete in the quantities above 1.2 kg/m3, it can be concluded that such addition does not enhance strength reduction of the concrete in fire temperatures. Therefore, in case of fiber reinforced concrete the identical principles can be applied for strength determination, as in case of the concrete without PP fibers in fire temperatures. The reduced compressive strength of the concrete with addition of PP fibers in temperature T can be described by the following formula: fck(T) = kc (T) ... fck ---- (1) where: fck – specific compressive strength of fiber reinforced concrete at normal temperature (20ºC) kc(T) – assumed reduction coefficient as for the corresponding class concrete without addition of fibers. 6. Based on the results analysis a positive impact of PP addition on the elasticity modulus of C30/37 and C60/75 class concrete in high fire temperatures can be concluded. 7. In both cases higher growing tendencies have been observed for C30/37. In normal temperature no impact of PP fibers addition on the elasticity modulus values can be noticed. 8. At the elevated and high temperatures a slightly lower elasticity modulus reduction in case of fiber reinforced concrete with PP fibers can be observed. It is especially evident at 300ºC. Summing up: addition of 1.2 kg/m3 of polypropylene fibers to the concrete, in order to reinforce the concrete against dangerous explosive spalling during the fire, is advantageous also from the point of view of the concrete strength at fire temperatures.
Źródło:: Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej; 2013, 3, 47; 127-138
0239-5223
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Porównawcze oznaczanie modułu Younga wyrobów szamotowych metodami dynamicznymi i metodą statyczną
Comparing of Young’s modulus of shamotte refractories determined by static and dynamic methods
Autorzy:: Gerle, A.
Podwórny, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/392147.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:: wyrób szamotowy
właściwości sprężyste
moduł Younga
metoda oznaczania
metoda statyczna
metoda dynamiczna
shamotte product
elastic properties
Young's modulus
determination method
static method
dynamic method
Opis:: W ramach pracy wyznaczono i porównano wartości modułu sprężystości podłużnej wyrobu szamotowego, wyznaczonego trzema metodami: statyczną przy ściskaniu oraz dwoma dynamicznymi – rezonansową i ultradźwiękową. Najniższe wartości mierzonych modułów uzyskano metodą statyczną, najwyższe dynamiczną – ultradźwiękową. Wyniki uzyskane metodą rezonansową były o kilka do kilkunastu procent wyższe od tych otrzymanych metodą statyczną, a metodą ultradźwiękową były wyższe o 30%. Omówiono różnice w uzyskanych wynikach, wskazując ich przyczyny. Dyskusję na ten temat oparto na rozważaniach teoretycznych i doniesieniach literaturowych.
The paper presents the modulus of elasticity of shamotte refractories determined by three different methods: static during compression and two dynamic resonance and ultrasonic. The lowest values of modulus were obtained by the static method, the highest ones by the dynamic ultrasonic method. The results obtained by the resonance method were a few to several percent higher than those obtained by the static method. The results obtained by the ultrasonic method have values ca. thirty percent higher then those obtained by the static method. The differences in the obtained results were discussed and the reasons of these differences were indicated. Discussion about the differences in the results obtained by static and dynamic methods was based on theoretical considerations and literature reports.
Źródło:: Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych; 2013, R. 6, nr 12, 12; 28-37
1899-3230
Pojawia się w:: Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Determination of the Elastic Constants of Plain Woven Fabrics by a Tensile Test in Various Directions
Wyznaczanie stałych elastyczności tkanin o splocie płóciennym korzystając z testów rozciągania w różnych kierunkach
Autorzy:: Penava, Ž.
Šimić-Penava, D
Knezic, Ž
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/233893.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:: woven fabric
anisotropic
modulus of elasticity
Poisson’s ratio
elastic constants
tkaniny
anizotropowość
moduł sprężystości
współczynnik Poissona
elastyczność tkanin
obliczenia stałych elastyczności
Opis:: In this paper the values of elastic constants of woven fabrics for different angles of extension direction were analysed. Four types of fabric samples of different raw material composition and the same type of weave were tested under tensile forces in seven directions oriented with a 15° increment with respect to the weft direction. The elasticity modulus and Poisson’s ratio of the woven fabrics were determined experimentally in a laboratory. Based on the experimentally obtained values, theoretically calculated elastic constants for arbitrarily chosen fabric directions were calculated. A good agreement between the experimental results and values of the elastic constants calculated was shown, hence the theoretical equations can be used with high accuracy to calculate the elastic constants of fabric in various directions. Therefore the measurements need to be undertaken when the tensile force is acting on the fabric only in the warp, weft and at an angle of 45°.
W pracy przeanalizowano stałe elastyczności tkanin rozciąganych pod różnymi kątami. Badano próbki wykonane z różnych materiałów ale o tym samym splocie. Próbki rozciągano w kierunkach o przesunięciu co 150 licząc od kierunku wątku. Badano moduł elastyczności i współczynnik Poissona. Testy przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych. Korzystając z wyników eksperymentów przeprowadzono teoretyczne obliczenia stałych elastyczności dla wybranych kierunków rozciągania. Stwierdzono dobrą zgodność wyników, dzięki czemu można wyciągnąć wniosek, że zastosowane wzory mogą służyć do obliczeń stałych elastyczności z dużą dokładnością. Dlatego pomiary takie powinny być przeprowadzane jeżeli siły rozciągające tkaninę działają tylko w kierunku osnowy, wątku i pod kątem 45 stopni.
Źródło:: Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2014, 2 (104); 57-63
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:: Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Amorphous Dielectric Thin Films with Extremely Low Mechanical Loss
Amorficzne cienkie warstwy dielektryczne z bardzo małą wielkością strat mechanicznych
Autorzy:: Liu, X.
Queen, D. R.
Metcalf, T. H.
Karel, J. E.
Hallman, F.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/353256.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: internal friction
amorphous silicon
elastic modulus
speed of sound
tunneling systems
tarcie wewnętrzne
krzem amorficzny
moduł sprężystości
prędkość dźwięku
Opis:: The ubiquitous low-energy excitations are one of the universal phenomena of amorphous solids. These excitations dominate the acoustic, dielectric, and thermal properties of structurally disordered solids. One exception has been a type of hydrogenated amorphous silicon (α-Si:H) with 1 at.% H. Using low temperature elastic and thermal measurements of electron-beam evap-orated amorphous silicon (α-Si), we show that TLS can be eliminated in this system as the films become denser and more structurally ordered under certain deposition conditions. Our results demonstrate that TLS are not intrinsic to the glassy state but instead reside in low density regions of the amorphous network. This work obviates the role hydrogen was previously thought to play in removing TLS in α-Si:H and favors an ideal four-fold covalently bonded amorphous structure as the cause for the disappearance of TLS. Our result supports the notion that α-Si can be made a “perfect glass” with “crystal-like” properties, thus offering an encouraging opportunity to use it as a simple crystal dielectric alternative in applications, such as in modern quantum devices where TLS are the source of dissipation, decoherence and 1/f noise.
Wszechobecne niskoenergetyczne wzbudzenia są jednym z powszechnych zjawisk w amorficznych ciałach stałych. Wzbudzenia te dominują akustyczne, dielektryczne i termiczne właściwości strukturalnie nieuporządkowanych ciał stałych. Wyjątkiem jest rodzaj uwodornionego amorficznego krzemu (α-Si:H) o zawartości 1 at.% H. Na podstawie niskotemperaturowych badań własności sprężystych i termicznych krzemu amorficznego (α-Si) naparowanego wiązką elektronów wykazaliśmy, że w pewnych warunkach osadzania można wyeliminować TLS w tym układzie tak, że warstwy stają się gęstsze i strukturalnie bardziej uporządkowane. Uzyskane przez nas wyniki wskazują, że TLS nie są nieodłączną cechą stanu szklistego, ale lokują się w regionach o niskim zagęszczeniu sieci amorficznej. Praca niniejsza wyjaśnia, że wodór nie pełni roli w usuwaniu TLS w α-Si:H, jak dotąd sądzono, i wskazuje na idealną czterokrotnie kowalencyjnie związaną amorficzną strukturę jako przyczynę znikania TLS. Nasz wynik potwierdza koncepcję, że z α-Si można wytworzyć “doskonałe szkło” o “podobnych do krystalicznych” właściwościach, oferując w ten sposób zachęcającą możliwość wykorzystania go alternatywnie jako prosty krystaliczny dielektryk w takich aplikacjach jak w nowoczesne urządzenia kwantowe, gdzie TLS są źródłem dyssypacji dekoherencji i szumu 1/f.
Źródło:: Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 1; 359-363
1733-3490
Pojawia się w:: Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Development of High-Resolution Mechanical Spectroscopy, HRMS: Status and Perspectives. HRMS Coupled with a Laser Dilatometer
Powstanie i rozwój wysokorozdzielczej spektroskopii mechanicznej HRMS - stan obecny i perspektywy. hrms sprzężony z dylatometrem laserowym
Autorzy:: Magalas, L. B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/352212.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: mechanical spectroscopy
internal friction
elastic modulus
noise
Fourier transform
Hilbert transform
joint-time frequency analysis
dilatometry
spektroskopia mechaniczna
tarcie wewnętrzne
moduł sprężystości
szumy
transformaty Fouriera
transformaty Hilberta
analiza częstotliwości joint-time
dylatometr
Opis:: Recent achievements in the development of low-frequency high-resolution mechanical spectroscopy (HRMS) are briefly reported. It is demonstrated that extremely low values of the loss angle, ϕ, (tanϕb = 1×10−5) can be measured as a function of frequency, and the precision in estimation of the dynamic modulus is better than 1×10−5 in arbitrary units. Three conditions must be fulfilled to obtain high resolution in subresonant and resonant mechanical loss measurements: (1) noise in stress and elastic strain signals must be lower than 70 dB, (2) high quality of stress and strain signals must be tested both in the frequency- and time-domains, and (3) the estimation of the mechanical loss and modulus must be verified by at least two different computing methods operating in the frequency- and time-domains. It is concluded that phase measurements in the subresonant domain are no longer determined by precision in estimation of the loss angle. Recent developments in high-resolution resonant mechanical loss measurements stem from the application of advanced nonparametric and parametric computing methods and algorithms to estimate the logarithmic decrement and the elastic modulus from exponentially damped free decaying oscillations embedded in experimental noise. It is emphasized that HRMS takes into account the presence of noise in the stress and strain signals, which has not yet been addressed in the literature. The coupling of a low-frequency mechanical spectrometer with an in-situ laser dilatometer is suggested as a new perspective research area in Materials Science.
W pracy przedstawiono najnowsze osiągnięcia związane z powstaniem i rozwojem niskoczęstotliwościowej wysokorozdzielczej spektroskopii mechanicznej, HRMS. Wykazano, że możliwym jest pomiar skrajnie niskich wartości kąta strat ϕ, (tanϕb = 1×10−5) mierzonych w funkcji częstotliwości, zaś dokładność pomiaru dynamicznego modułu sprężystości jest lepsza niż 1×10−5, w jednostkach względnych. Do uzyskania wysokiej rozdzielczości w zakresie subrezonansowej i rezonansowej spektroskopii mechanicznej koniecznym jest spełnienie trzech warunków: (1) szum w sygnałach naprężeń i odkształceń sprężystych musi być bardzo niski, tzn. poniżej poziomu 70 dB, (2) sygnały naprężeń i odkształceń sprężystych muszą być wysokiej jakości i muszą przejść stosowne testy zarówno w dziedzinie częstotliwości, jak i czasu, (3) obliczone wartości strat mechanicznych i modułu sprężystości muszą być zweryfikowane przez co najmniej dwie różne metody obliczeń prowadzone w dziedzinie częstotliwości i czasu. Jednym z najważniejszych wniosków jest stwierdzenie, że pomiary różnic w fazie pomiędzy sygnałami naprężenia i odkształcenia sprężystego w zakresie subrezonansowym, nie są zdeterminowane, jak dotychczas twierdzono, przez ograniczenia w dokładności obliczeń kąta strat. Najnowsze osiągnięcia uzyskane w rozwoju wysokorozdzielczej rezonansowej spektroskopii mechanicznej wynikają z zastosowania nowych zaawansowanych nieparametrycznych i parametrycznych metod obliczeń i algorytmów do estymacji logarytmicznego dekrementu tłumienia oraz modułu sprężystości z wykładniczo tłumionych swobodnie zanikających oscylacji zawierających szum eksperymentalny. W pracy podkreślono, że wysokorozdzielcza spektroskopia mechaniczna HRMS uwzględnia obecność szumu w sygnałach naprężeń i odkształceń, która dotychczas nie była brana pod uwagę w literaturze światowej. Wykazano również, że połączenie niskoczęstotliwościowego spektrometru mechanicznego z in-situ dylatometrem laserowym w jednym urządzeniu badawczym otwiera nowe możliwości poznawcze w zakresie inżynierii materiałowej.
Źródło:: Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 3A; 2069-2076
1733-3490
Pojawia się w:: Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Giant Young’S Modulus Variations in Ultrafine-Grained Copper Caused by Texture Changes at Post-Spd Heat Treatment
Gigantyczne zmiany modułu Younga w ultra drobnoziarnistej miedzi spowodowane przez zmiany tekstury w trakcie obróbki cieplnej po SPD
Autorzy:: Pal-Val, P.
Pal-Val, L.
Natsik, V.
Davydenko, A.
Rybalko, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/353526.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: elastic properties
Young's modulus
severe plastic deformation
crystallographic texture
właściwości plastyczne
moduł Younga
silne odkształcenie plastyczne
tekstura krystalograficzna
Opis:: The effect of annealing on dynamic Young’s modulus, E, of ultrafine-grained (UFG) copper obtained by combined severe plastic deformation (SPD) is investigated. It is established that Young’s modulus in the SPD-prepared samples exceeds that in the coarse-grained fully annealed (CGFA) samples by 10 to 20 %. Isothermal annealing at elevated temperatures between 90 and 630°С leads to a sharp decrease of Young’s modulus for annealing temperatures above 210°С. After annealing at 410°С, the value of E reaches its minimal value that is 35 % lower than E in CGFA samples (total change in E is about 47 % of the initial value). Further annealing at higher temperatures leads to an increase in Young’s modulus. It is shown, that the unusual behavior of Young’s modulus is caused by formation of the <111> axial texture in the SPD-treated samples which then is replaced by the <001> texture during the post-SPD heat treatment.
Zbadano wpływ wyżarzania na dynamiczny moduł Younga (E), w ultra drobnoziarnistej miedzi (UFG) otrzymanej przez złożone intensywne odkształcenie plastyczne (SPD). Stwierdzono, że wartość modułu Younga próbek przygotowanych przez SPD przekracza tą w gruboziarnistych w pełni wyżarzonych próbkach (CGFA) o 10 do 20%. Izotermiczne wyżarzanie w podwyższonej temperaturze pomiędzy 90 i 630°С prowadzi do gwałtownego spadku modułu Younga dla temperatury wyżarzania powyżej 210°С. Po wyżarzaniu w 410°C, E osiąga minimalną wartość, która jest o 35% niższa niż wartość E w próbkach CGFA (całkowita zmiana E wynosi około 47% wartości początkowej). Dalsze wyżarzanie w wyższych temperaturach prowadzi do zwiększenia modułu Younga. Pokazano, że to niezwykłe zachowanie modułu Younga jest spowodowane tworzeniem osiowej tekstury <111> w próbkach poddanych SPD, która następnie zastępowana jest teksturą <001> podczas obróbki cieplnej po SPD.
Źródło:: Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 4; 3073-3076
1733-3490
Pojawia się w:: Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Hilbert-Twin – A Novel Hilbert Transform-Based Method To Compute The Elastic Modulus In High-Resolution Mechanical Spectroscopy HRMS
Hilbert-Twin – nowa metoda obliczeń modułu sprężystości w wysokorozdzielczej spektroskopii mechanicznej HRMS
Autorzy:: Majewski, M.
Magalas, L. B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/354200.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: elastic modulus
mechanical spectroscopy
Hilbert transform
instantaneous frequency
interpolated discrete Fourier transform
Fourier transform
moduł sprężystości
spektroskopia mechaniczna
transformacja Hilberta
częstotliwość chwilowa
interpolowana dyskretna transformata Fouriera
transformata Fouriera
Opis:: A novel Hilbert-twin (H-twin) method is introduced as an alternative method for the computation of the resonant frequency for exponentially damped free decays embedded in noise. We also present the comparison among the following methods used to compute the dynamic elastic modulus in solids: the parametric OMI (Optimization in Multiple Intervals), the Yoshida-Magalas (YM) interpolated discrete Fourier transform, the Hilbert-twin (H-twin), and discrete Fourier transform (DFT) methods. It is concluded that the OMI and YM methods are the best methods to compute the elastic modulus from discrete exponentially damped free-elastic decays embedded in unavoidable noise.
W pracy przedstawiono nową metodę Hilbert-twin, którą opracowano do obliczeń częstotliwości rezonansowej wykładniczo tłumionych harmonicznych sygnałów odkształceń sprężystych próbki zawierających szum. Jest to pierwsza praca, która uwzględnia obecność i wpływ szumu na wyniki obliczeń modułu sprężystości metali i stopów metali. Porównano i przeanalizowano wyniki obliczeń dynamicznego modułu sprężystości uzyskanego z kilku metod: metody parametrycznej OMI (Optimization in Multiple Intervals), metody Yoshida-Magalas (YM) opartej na interpolowanej dyskretnej transformacie Fouriera, metody Hilbert-twin (H-twin) oraz dyskretnej transformaty Fouriera (DFT). Z przeprowadzonych badań wynika, że metody OMI i YM są najlepszymi metodami estymacji modułu sprężystości z dyskretnych sygnałów odkształceń sprężystych materiałów (wykładniczo tłumionych drgań swobodnych) zawierających szum.
Źródło:: Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 2A; 1099-1103
1733-3490
Pojawia się w:: Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Wpływ zawartości węgla i azotu w powłokach Ti(C,N) na ich wybrane właściwości mechaniczne
Effect of carbon and nitrogen content in Ti(C,N) coatings on selected mechanical properties
Autorzy:: Banaszek, K.
Pietnicki, K.
Klimek, L.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/211385.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
Tematy:: powłoki Ti(C,N)
właściwości mechaniczne
twardość
moduł sprężystości
adhezja
Ti(C,N) layers
mechanical properties
hardness
elastic modulus
adhesion
Opis:: Stopy metali nieszlachetnych stosowane w protetyce i ortodoncji na różnego rodzaju uzupełnienia i aparaty mogą powodować niekorzystne odpowiedzi organizmu. Aby temu zapobiec stosuje się różnego rodzaju modyfikacje warstw wierzchnich oraz pokrycia ochronne. Najczęściej stosowanymi są tlenki, węgliki i azotki metali. Spośród tych ostatnich na szczególną uwagę zasługują węgliki i azotki tytanu, charakteryzujące się dobrymi właściwościami mechanicznymi i dużą odpornością na korozję. Celem niniejszej pracy było zbadanie wybranych właściwości (moduł sprężystości, twardość, przyczepność) powłok Ti(C,N) na stopach protetycznych w zależności od udziału w nich węgla i azotu. Badaniom poddano próbki w kształcie walców ze stopu protetycznego typu Ni-Cr pokrytego powłokami Ti(C,N) o różnej zawartości węgla i azotu w warstwie, poczynając od czystych powłok TiN do czystych TiC. Powłoki osadzano metoda rozpylania magnetronowego. Na tak otrzymanych próbkach wykonano badania twardości i modułu sprężystości metodą nanoindentacji oraz przyczepności zgodnie z normą VDI 3198. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że wzrost zawartości węgla w powłoce Ti(C,N) powoduje zarówno wzrost twardości od 20 GPa (TiN) do 34 GPa (TiC), jak i modułu sprężystości od 272 (TiN) do 382 (TiC). Przyczepność wszystkich badanych powłok do podłoża metalicznego była zadawalająca i mieściła się w klasie HF1 wzorca normy. W żadnym przypadku nie odnotowano delaminacji powłok, a tylko pęknięcia w okolicy odcisku, przy czym widoczne one były dopiero przy dość znacznym powiększeniu (1000x). Podsumowując przeprowadzone badania, można stwierdzić, że powłoki typu Ti(C,N) na protetycznym stopie Ni-Cr są zadowalające z punktu widzenia zastosowania ich jako ochronne na elementach protetycznych i ortodontycznych.
Non-precious metal alloys used in prosthetics and orthodontics for various kinds of restorations and apparatuses can cause disadvantageous responses of the body. In order to prevent this, different surface layer modifications as well as protective coatings are applied. Among the most frequently used, we can name metal oxides, carbides and nitrides, among which titanium carbides and nitrides are especially worth-mentioning, as they characterize in good mechanical properties and high corrosive resistance. The aim of this work was to examine selected properties (modulus of elasticity, hardness, adhesion) of Ti(C,N) coatings applied on prosthetic alloys, depending on the carbon and nitrogen content. The tests involved the use of cylinder-shaped samples made of a Ni-Cr-type prosthetic alloy coated with Ti(C,N) coatings of different carbon and nitrogen contents in the layer, from pure TiN coatings to pure TiC coatings. The coatings were deposited by the magnetronic sputtering method. The samples obtained in this way then underwent hardness and modulus of elasticity tests by the nano-indentation method as well as adhesion tests according to the VDI 3198 standard. The results of the examinations showed that an increase of the carbon content in the Ti(C,N) coating causes an increase of both the hardness, from 20 GPa (TiN) to 34 GPa (TiC), and the modulus of elasticity, from 272 (TiN) to 382 (TiC). The adhesion of all the examined samples to the metal substrate was satisfying and was within the range of the HF1 grade of the standard’s model. None of the cases exhibited coating delamination – only fractures in the vicinity of the indentation, which were visible only at quite a large magnification (1000x). To sum up the performed tests, we can state that Ti(C,N)-type coatings applied on a prosthetic Ni-Cr alloy are satisfying from the point of view of their protective application for prosthetic and orthodontic elements.
Źródło:: Obróbka Plastyczna Metali; 2015, 26, 4; 33-46
0867-2628
Pojawia się w:: Obróbka Plastyczna Metali
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Wpływ zawartości węgla i azotu w powłokach Ti(C,N) na ich wybrane właściwości mechaniczne
Effect of carbon and nitrogen content in Ti(C,N) coatings on selected mechanical properties
Autorzy:: Banaszek, K.
Pietnicki, K.
Klimek, L.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/211403.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
Tematy:: powłoki Ti(C, N)
właściwości mechaniczne
twardość
moduł sprężystości
adhezja
Ti(C,N) layers
mechanical properties
hardness
elastic modulus
adhesion
Opis:: Stopy metali nieszlachetnych stosowane w protetyce i ortodoncji na różnego rodzaju uzupełnienia i aparaty mogą powodować niekorzystne odpowiedzi organizmu. Aby temu zapobiec stosuje się różnego rodzaju modyfikacje warstw wierzchnich oraz pokrycia ochronne. Najczęściej stosowanymi są tlenki, węgliki i azotki metali. Spośród tych ostatnich na szczególną uwagę zasługują węgliki i azotki tytanu, charakteryzujące się dobrymi właściwościami mechanicznymi i dużą odpornością na korozję. Celem niniejszej pracy było zbadanie wybranych właściwości (moduł sprężystości, twardość, przyczepność) powłok Ti(C,N) na stopach protetycznych w zależności od udziału w nich węgla i azotu. Badaniom poddano próbki w kształcie walców ze stopu protetycznego typu Ni-Cr pokrytego powłokami Ti(C,N) o różnej zawartości węgla i azotu w warstwie, poczynając od czystych powłok TiN do czystych TiC. Powłoki osadzano metoda rozpylania magnetronowego. Na tak otrzymanych próbkach wykonano badania twardości i modułu sprężystości metodą nanoindentacji oraz przyczepności zgodnie z normą VDI 3198. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że wzrost zawartości węgla w powłoce Ti(C,N) powoduje zarówno wzrost twardości od 20 GPa (TiN) do 34 GPa (TiC), jak i modułu sprężystości od 272 (TiN) do 382 (TiC). Przyczepność wszystkich badanych powłok do podłoża metalicznego była zadawalająca i mieściła się w klasie HF1 wzorca normy. W żadnym przypadku nie odnotowano delaminacji powłok, a tylko pęknięcia w okolicy odcisku, przy czym widoczne one były dopiero przy dość znacznym powiększeniu (1000x). Podsumowując przeprowadzone badania, można stwierdzić, że powłoki typu Ti(C,N) na protetycznym stopie Ni-Cr są zadowalające z punktu widzenia zastosowania ich jako ochronne na elementach protetycznych i ortodontycznych.
Non-precious metal alloys used in prosthetics and orthodontics for various kinds of restorations and apparatuses can cause disadvantageous responses of the body. In order to prevent this, different surface layer modifications as well as protective coatings are applied. Among the most frequently used, we can name metal oxides, carbides and nitrides, among which titanium carbides and nitrides are especially worth-mentioning, as they characterize in good mechanical properties and high corrosive resistance. The aim of this work was to examine selected properties (modulus of elasticity, hardness, adhesion) of Ti(C,N) coatings applied on prosthetic alloys, depending on the carbon and nitrogen content. The tests involved the use of cylinder-shaped samples made of a Ni-Cr-type prosthetic alloy coated with Ti(C,N) coatings of different carbon and nitrogen contents in the layer, from pure TiN coatings to pure TiC coatings. The coatings were deposited by the magnetronic sputtering method. The samples obtained in this way then underwent hardness and modulus of elasticity tests by the nano-indentation method as well as adhesion tests according to the VDI 3198 standard. The results of the examinations showed that an increase of the carbon content in the Ti(C,N) coating causes an increase of both the hardness, from 20 GPa (TiN) to 34 GPa (TiC), and the modulus of elasticity, from 272 (TiN) to 382 (TiC). The adhesion of all the examined samples to the metal substrate was satisfying and was within the range of the HF1 grade of the standard’s model. None of the cases exhibited coating delamination – only fractures in the vicinity of the indentation, which were visible only at quite a large magnification (1000x). To sum up the performed tests, we can state that Ti(C,N)-type coatings applied on a prosthetic Ni-Cr alloy are satisfying from the point of view of their protective application for prosthetic and orthodontic elements.
Źródło:: Obróbka Plastyczna Metali; 2015, 26, 1; 33-46
0867-2628
Pojawia się w:: Obróbka Plastyczna Metali
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Charakterystyka parametrów sprężystych określonych na podstawie pomiarów geofizyki otworowej i modelowań teoretycznych w wybranych formacjach w otworach basenu bałtyckiego i wierconych na szelfie
Characteristics of elastic parameters determined on the basis of well logging measurements and theoretical modeling, in selected formations in boreholes in the Baltic Basin and the Baltic offshore
Autorzy:: Bała, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1835469.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: gaz z łupków
parametry sprężyste
moduł Younga
współczynnik Poissona
basen bałtycki
geofizyka otworowa
shale gas
elastic parameters
Young's modulus
Poisson’s ratio
Baltic Basin
well logging
Opis:: W niniejszej pracy zawarto wyniki badań parametrów sprężystych pomierzonych akustyczną sondą dipolową lub obliczonych na podstawie teoretycznych modeli z kilku otworów położonych w basenie bałtyckim i trzech na szelfie. Badania ograniczono do pięciu formacji, poczynając od charakterystycznego poziomu sylurskiego ogniwa mułowców wapnistych z Redy, stanowiącego reper sejsmiczny Sb, a kończąc na kambrze środkowym – poziom Paradoxides paradoxissimus (PP). Zauważono pewne podobieństwa w kształtowaniu się takich parametrów sprężystych jak: prędkości fal podłużnych i poprzecznych, modułów Younga, odkształcenia objętości i postaci – w analizowanych otworach basenu bałtyckiego i odwierconych na szelfie. Otwory te znajdują się w strefie średniej perspektywności dla ropy naftowej i kondensatu oraz dobrej dla gazu ziemnego [14]. Przedstawiona charakterystyka parametrów sprężystych może być wykorzystana w modelowaniach sejsmicznych do badania zmienności poziomów stratygraficznych i wyjaśnienia szeregu problemów pojawiających się przy zintegrowanej interpretacji danych geofizyki otworowej i sejsmicznych pól falowych. Wspomaga również ocenę skał ilastych pod kątem prognozowania zabiegów szczelinowania hydraulicznego i udostępniania węglowodorów ze skał zbiornikowych o niskich przepuszczalnościach. Skały te charakteryzują się zróżnicowaną „kruchością” (brittleness), którą można rozpatrywać w aspekcie składu mineralnego i parametrów sprężystych, takich jak współczynnik Poissona, moduł Younga, moduł odkształcenia objętości, postaci oraz stałe Lamégo.
The paper shows the results of studies of elastic parameters determined on the basis of well acoustic measurements and theoretically modeled in selected boreholes located in the Baltic Basin and offshore Baltic Sea. The study was limited to five formations, starting from the characteristic level of the Silurian Reda calcareous sandstone Member, which is the seismic Sb benchmark and ending with the Middle Cambrian level Paradoxides Paradoxissimus (PP). It was noted, that there were similarities in the distribution of the elastic parameters, such as the velocity of compressed and shear waves, dynamic Young’s modulus, bulk and shear moduli in analyzed boreholes in the Baltic Basin and those drilled in the shelf. These boreholes are located in a zone of average prospects for oil and condensate and good for natural gas [14]. The presented characteristics of elastic parameters may be used in seismic modeling to study the variability of stratigraphic levels and to clarify a number of problems occurring during the integrated data interpretation of well logs and seismic wave fields. It also supports the evaluation of clay rocks for the prediction of hydraulic fracturing and the production of hydrocarbons from reservoir rocks with low permeability. Sedimentary rocks are differentiated in brittleness, which can be seen in terms of the mineral composition and elastic parameters, such as Poisson’s ratio, Young’s modulus, and bulk and shear moduli as well as Lamé’s constant.
Źródło:: Nafta-Gaz; 2017, 73, 8; 558-570
0867-8871
Pojawia się w:: Nafta-Gaz
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: An investigation of the mechanical properties of sintered fly ash lightweight aggregate concrete (SFLWAC) with steel fibers
Badanie właściwości mechanicznych betonu lekkiego kruszywowego ze spiekanego popiołu lotnego (SFLWAC) z włóknem stalowym
Autorzy:: Babu, B. R.
Thenmozhi, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/949537.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: beton lekki
SFLWAC
kruszywo lekkie
popiół lotny
popiół spiekany
włókno stalowe
rozpływ
wytrzymałość na ściskanie
wytrzymałość na rozciąganie
wytrzymałość na zginanie
moduł sprężystości
efektywność konstrukcyjna
lightweight concrete
lightweight aggregate
fly ash
sintered fly ash aggregate
steel fiber
slump
compressive strength
split tensile strength
flexural strength
elastic modulus
structural efficiency
Opis:: This study investigates the fresh and mechanical performance of concrete incorporating sintered fly ash lightweight aggregates (SFLWA) both with and without steel fibers. Comparative assessments of natural aggregates with sintered fly ash aggregates were evaluated. Mix design was obtained by the IS method for M30 grade concrete, and within the natural aggregates were replaced with 20%, 40%, and 60% amounts of SFLWA. The addition of SFLWA shows an increase in the workability of the concrete. Replacement with SFLWA increases with an increase in slump value, and decreases in strength parameters. Compressive strength of 42.6 MPa was achieved with a 40% replacement of SFLWA with steel fibers. The mechanical properties such as compressive strength, split tensile strength, flexural strength, elastic modulus, and structural efficiency of SFLWAC were examined, both with and without fibers. The incorporation of fibers drastically improved the mechanical properties of the mix.
Kruszywa z popiołu lotnego mogą być wytwarzane zarówno z kruszyw wiążących na zimno jak i z kruszyw spiekanych. Naukowcy koncentrują się wyłącznie na wytwarzaniu kruszyw i bezpośrednim wykorzystaniu gruboziarnistych kruszyw w betonie. Kruszywa spiekane wykazują się lepszą wydajnością w porównaniu do kruszyw wiążących na zimno. Kilku naukowców przeprowadziło badanie poświęcone naturalnym kruszywom oraz spiekanym kruszywom. W niniejszym badaniu, kruszywa ze spiekanego popiołu lotnego zostały częściowo zastąpione naturalnymi kruszywami w gatunku betonu M30, w celu zbadania właściwości mechanicznych i sprężystych. To pokazuje, że kruszywo może być wykorzystywane do zastosowań konstrukcyjnych. Włączenie włókien stalowych do tej betonowej matrycy miało na celu porównanie zachowania na świeżym i utwardzonym podłożu. W pracy skupiono się na przydatności kruszyw ze spiekanego popiołu lotnego w betonie. Początkowo kruszywa ze spiekanego popiołu lotnego zostały poddane badaniu pod kątem właściwości fizycznych, takich jak gęstość w stanie suchym, ciężar właściwy, wchłanianie wody, udatność i wytrzymałość na zgniatanie dla przydatności kruszywa do mieszania z betonem. Miało to również na celu sprawdzenie wytrzymałości kruszyw ze spiekanego popiołu lotnego w betonie. Opracowano docelową wytrzymałość na ściskanie na poziomie 30 N/mm2 i otrzymano próbne mieszaniny w oparciu o IS 10262:2009. Te próbne mieszaniny zostały następnie poddane badaniu pod kątem 20%, 40% i 60% częściowej wymiany na naturalne gruboziarniste kruszywo, a następnie wybrano najlepszą mieszaninę na podstawie wytrzymałości na ściskanie próbek betonu. Wyniki pokazują, że 40% wymiana kruszyw ze spiekanego popiołu lotnego okazała się lepszym rozwiązaniem w porównaniu do innych mieszanin. Mieszaniny te zostały następnie dokładniej zbadane w odniesieniu do różnych proporcji włókien stalowych w mieszaninach betonowych, dla współczynnika kształtu wynoszącego 55 i objętości wynoszącej 0,5% w mieszaninach betonowych. Następnie do mieszanin dodano włókna szklane, co powoduje zwiększenie ich wytrzymałości i właściwości wiążących w mieszaninach betonowych.
Źródło:: Archives of Civil Engineering; 2018, 64, 1; 73-85
1230-2945
Pojawia się w:: Archives of Civil Engineering
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "elastic modul" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język