Temat: elastic modul - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Wpływ zawartości węgla i azotu w powłokach Ti(C,N) na ich wybrane właściwości mechaniczne
Effect of carbon and nitrogen content in Ti(C,N) coatings on selected mechanical properties
Autorzy:: Banaszek, K.
Pietnicki, K.
Klimek, L.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/211385.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
Tematy:: powłoki Ti(C,N)
właściwości mechaniczne
twardość
moduł sprężystości
adhezja
Ti(C,N) layers
mechanical properties
hardness
elastic modulus
adhesion
Opis:: Stopy metali nieszlachetnych stosowane w protetyce i ortodoncji na różnego rodzaju uzupełnienia i aparaty mogą powodować niekorzystne odpowiedzi organizmu. Aby temu zapobiec stosuje się różnego rodzaju modyfikacje warstw wierzchnich oraz pokrycia ochronne. Najczęściej stosowanymi są tlenki, węgliki i azotki metali. Spośród tych ostatnich na szczególną uwagę zasługują węgliki i azotki tytanu, charakteryzujące się dobrymi właściwościami mechanicznymi i dużą odpornością na korozję. Celem niniejszej pracy było zbadanie wybranych właściwości (moduł sprężystości, twardość, przyczepność) powłok Ti(C,N) na stopach protetycznych w zależności od udziału w nich węgla i azotu. Badaniom poddano próbki w kształcie walców ze stopu protetycznego typu Ni-Cr pokrytego powłokami Ti(C,N) o różnej zawartości węgla i azotu w warstwie, poczynając od czystych powłok TiN do czystych TiC. Powłoki osadzano metoda rozpylania magnetronowego. Na tak otrzymanych próbkach wykonano badania twardości i modułu sprężystości metodą nanoindentacji oraz przyczepności zgodnie z normą VDI 3198. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że wzrost zawartości węgla w powłoce Ti(C,N) powoduje zarówno wzrost twardości od 20 GPa (TiN) do 34 GPa (TiC), jak i modułu sprężystości od 272 (TiN) do 382 (TiC). Przyczepność wszystkich badanych powłok do podłoża metalicznego była zadawalająca i mieściła się w klasie HF1 wzorca normy. W żadnym przypadku nie odnotowano delaminacji powłok, a tylko pęknięcia w okolicy odcisku, przy czym widoczne one były dopiero przy dość znacznym powiększeniu (1000x). Podsumowując przeprowadzone badania, można stwierdzić, że powłoki typu Ti(C,N) na protetycznym stopie Ni-Cr są zadowalające z punktu widzenia zastosowania ich jako ochronne na elementach protetycznych i ortodontycznych.
Non-precious metal alloys used in prosthetics and orthodontics for various kinds of restorations and apparatuses can cause disadvantageous responses of the body. In order to prevent this, different surface layer modifications as well as protective coatings are applied. Among the most frequently used, we can name metal oxides, carbides and nitrides, among which titanium carbides and nitrides are especially worth-mentioning, as they characterize in good mechanical properties and high corrosive resistance. The aim of this work was to examine selected properties (modulus of elasticity, hardness, adhesion) of Ti(C,N) coatings applied on prosthetic alloys, depending on the carbon and nitrogen content. The tests involved the use of cylinder-shaped samples made of a Ni-Cr-type prosthetic alloy coated with Ti(C,N) coatings of different carbon and nitrogen contents in the layer, from pure TiN coatings to pure TiC coatings. The coatings were deposited by the magnetronic sputtering method. The samples obtained in this way then underwent hardness and modulus of elasticity tests by the nano-indentation method as well as adhesion tests according to the VDI 3198 standard. The results of the examinations showed that an increase of the carbon content in the Ti(C,N) coating causes an increase of both the hardness, from 20 GPa (TiN) to 34 GPa (TiC), and the modulus of elasticity, from 272 (TiN) to 382 (TiC). The adhesion of all the examined samples to the metal substrate was satisfying and was within the range of the HF1 grade of the standard’s model. None of the cases exhibited coating delamination – only fractures in the vicinity of the indentation, which were visible only at quite a large magnification (1000x). To sum up the performed tests, we can state that Ti(C,N)-type coatings applied on a prosthetic Ni-Cr alloy are satisfying from the point of view of their protective application for prosthetic and orthodontic elements.
Źródło:: Obróbka Plastyczna Metali; 2015, 26, 4; 33-46
0867-2628
Pojawia się w:: Obróbka Plastyczna Metali
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Wpływ zawartości węgla i azotu w powłokach Ti(C,N) na ich wybrane właściwości mechaniczne
Effect of carbon and nitrogen content in Ti(C,N) coatings on selected mechanical properties
Autorzy:: Banaszek, K.
Pietnicki, K.
Klimek, L.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/211403.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
Tematy:: powłoki Ti(C, N)
właściwości mechaniczne
twardość
moduł sprężystości
adhezja
Ti(C,N) layers
mechanical properties
hardness
elastic modulus
adhesion
Opis:: Stopy metali nieszlachetnych stosowane w protetyce i ortodoncji na różnego rodzaju uzupełnienia i aparaty mogą powodować niekorzystne odpowiedzi organizmu. Aby temu zapobiec stosuje się różnego rodzaju modyfikacje warstw wierzchnich oraz pokrycia ochronne. Najczęściej stosowanymi są tlenki, węgliki i azotki metali. Spośród tych ostatnich na szczególną uwagę zasługują węgliki i azotki tytanu, charakteryzujące się dobrymi właściwościami mechanicznymi i dużą odpornością na korozję. Celem niniejszej pracy było zbadanie wybranych właściwości (moduł sprężystości, twardość, przyczepność) powłok Ti(C,N) na stopach protetycznych w zależności od udziału w nich węgla i azotu. Badaniom poddano próbki w kształcie walców ze stopu protetycznego typu Ni-Cr pokrytego powłokami Ti(C,N) o różnej zawartości węgla i azotu w warstwie, poczynając od czystych powłok TiN do czystych TiC. Powłoki osadzano metoda rozpylania magnetronowego. Na tak otrzymanych próbkach wykonano badania twardości i modułu sprężystości metodą nanoindentacji oraz przyczepności zgodnie z normą VDI 3198. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że wzrost zawartości węgla w powłoce Ti(C,N) powoduje zarówno wzrost twardości od 20 GPa (TiN) do 34 GPa (TiC), jak i modułu sprężystości od 272 (TiN) do 382 (TiC). Przyczepność wszystkich badanych powłok do podłoża metalicznego była zadawalająca i mieściła się w klasie HF1 wzorca normy. W żadnym przypadku nie odnotowano delaminacji powłok, a tylko pęknięcia w okolicy odcisku, przy czym widoczne one były dopiero przy dość znacznym powiększeniu (1000x). Podsumowując przeprowadzone badania, można stwierdzić, że powłoki typu Ti(C,N) na protetycznym stopie Ni-Cr są zadowalające z punktu widzenia zastosowania ich jako ochronne na elementach protetycznych i ortodontycznych.
Non-precious metal alloys used in prosthetics and orthodontics for various kinds of restorations and apparatuses can cause disadvantageous responses of the body. In order to prevent this, different surface layer modifications as well as protective coatings are applied. Among the most frequently used, we can name metal oxides, carbides and nitrides, among which titanium carbides and nitrides are especially worth-mentioning, as they characterize in good mechanical properties and high corrosive resistance. The aim of this work was to examine selected properties (modulus of elasticity, hardness, adhesion) of Ti(C,N) coatings applied on prosthetic alloys, depending on the carbon and nitrogen content. The tests involved the use of cylinder-shaped samples made of a Ni-Cr-type prosthetic alloy coated with Ti(C,N) coatings of different carbon and nitrogen contents in the layer, from pure TiN coatings to pure TiC coatings. The coatings were deposited by the magnetronic sputtering method. The samples obtained in this way then underwent hardness and modulus of elasticity tests by the nano-indentation method as well as adhesion tests according to the VDI 3198 standard. The results of the examinations showed that an increase of the carbon content in the Ti(C,N) coating causes an increase of both the hardness, from 20 GPa (TiN) to 34 GPa (TiC), and the modulus of elasticity, from 272 (TiN) to 382 (TiC). The adhesion of all the examined samples to the metal substrate was satisfying and was within the range of the HF1 grade of the standard’s model. None of the cases exhibited coating delamination – only fractures in the vicinity of the indentation, which were visible only at quite a large magnification (1000x). To sum up the performed tests, we can state that Ti(C,N)-type coatings applied on a prosthetic Ni-Cr alloy are satisfying from the point of view of their protective application for prosthetic and orthodontic elements.
Źródło:: Obróbka Plastyczna Metali; 2015, 26, 1; 33-46
0867-2628
Pojawia się w:: Obróbka Plastyczna Metali
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Wpływ oddziaływania CO₂ na dynamiczne parametry geomechaniczne w systemie geotermalnym
CO2 influence on the rock dynamic elastic parameters in geothermal system
Autorzy:: Moska, Rafał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343946.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: sekwestracja CO2
geomechanika
moduł Younga
współczynnik Poissona
moduł sprężystości dynamiczny
badania laboratoryjne
geotermia
CO2 sequestration
rock mechanics
Young’s modulus
Poisson’s ratio
dynamic elastic moduli
laboratory tests
geothermics
Opis:: Sekwestracja CO₂ w formacje geologiczne wiąże się z szeregiem zjawisk fizycznych mających wpływ na strukturę skały, takich jak m.in. absorpcja CO₂ przez matrycę skalną, a także wytwarzanie w solankach złożowych kwasu węglowego, mającego zdolność rozpuszczania węglanów. Zjawiska te mogą powodować zmniejszenie sztywności skał i w konsekwencji wpływać na zmianę warunków geomechanicznych w górotworze, ze szczególnym uwzględnieniem stref przyotworowych. Mogą także powodować zmniejszenie funkcji uszczelniającej skał nadkładu. Skały zróżnicowane pod względem składu mineralnego oraz warunków depozycji (ciśnienia, temperatury, obecności mediów porowych) mogą wykazywać charakterystyczne cechy zwiększonej lub zmniejszonej odporności na kontakt z CO₂. W pracy zostały przedstawione laboratoryjne badania przypadków oddziaływania CO₂ na piaskowce o spoiwie węglanowym oraz ilastym podczas hipotetycznej sekwestracji do poziomu zbiornikowego jednego z polskich złóż geotermalnych. Wyznaczono wpływ obecności mediów porowych zawierających CO2 (rozpuszczony w solance złożowej oraz w stanie nadkrytycznym) w skałach na ich właściwości geomechaniczne – dynamiczne parametry sprężystości. Po trzymiesięcznym okresie ekspozycji na CO₂ w przypadku każdej z próbek zanotowano spadek prędkości fal sprężystych – zarówno P, jak i S, co jest potwierdzeniem danych literaturowych. Moduły Younga, odkształcenia postaci i objętości mierzonych próbek po ekspozycji na CO₂ obniżyły się w zależności od konkretnego przypadku od kilku do kilkudziesięciu procent w stosunku do wartości wyjściowych. Zaobserwowano też zmiany we współczynniku Poissona. Efekt ten może być wyjaśniony osłabieniem szkieletu skalnego próbek przez oddziaływanie kwasu węglowego powstałego w wyniku rozpuszczenia CO₂ w solance na spoiwo węglanowe oraz oddziaływaniem nadkrytycznego CO₂ na minerały ilaste. Pomimo niewielkiej próby reprezentatywnej użytej w testach można stwierdzić, że ekspozycja na CO₂ badanych piaskowców powoduje wyraźne zmniejszenie ich sztywności.
CO₂ sequestration in geological formations is related to a number of phenomena in the rock structure, such as absorption of CO₂ by the rock matrix, as well as the production of carbonic acid in reservoir brines, capable of dissolving carbonates. These effects can cause a decrease in rock stiffness and change of rock-mechanics conditions especially in the near-borehole zones. They can also reduce the sealing function of the overburden rocks. Different types of rocks varying in mineral composition and deposition conditions (pressure, temperature, pore media) may show characteristic features of increased or decreased resistance to CO₂. This paper deals with laboratory case study of the effect of CO₂ on carbonate- and clay-cemented sandstones during the hypothetical sequestration to the reservoir level of one of the Polish geothermal deposits. The influence of the presence of pore media containing CO₂ (dissolved in reservoir brine and a supercritical CO₂) in the rocks on their rock-mechanics properties – dynamic elasticity parameters – was determined. After a 3-month exposure to CO₂, a decrease in the velocity of both P and S waves was observed for each of the samples. Decrease of the Young's, bulk and shear moduli of all measured samples after exposure to CO₂ were also observed, depending on a sample, by a few to several dozen % in relation to the initial values. Changes in Poisson’s ratio were also observed. These effects can be explained by the weakening of the sample’s matrix, by action of the carbonic acid formed by dissolving of CO₂ in brine, and the action of supercritical CO₂ on clay minerals. Despite the small representative sample used in the tests, it can be concluded that the exposure to CO₂ of the tested sandstones causes a significant reduction in their stiffness.
Źródło:: Nafta-Gaz; 2023, 79, 3; 199-212
0867-8871
Pojawia się w:: Nafta-Gaz
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wpływ modyfikacji przez odkształcenie i napromieniowanie elektronami na podwyższenie właściwości funkcjonalnych biopolimerów GUR1020 i GUR1050
The influence of modification by deformation and electron irradiation on the enhancement of functional properties of GUR1020 and GUR1050 biopolymers
Autorzy:: Barylski, A.
Maszybrocka, J.
Cybo, J.
Czaja, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/189137.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:: polietylen UHMW
odkształcenie polimeru
modyfikacja radiacyjna
twardość
moduł sprężystości
zużycie liniowe
UHMW polyethylene
polymer deformation
radiation modification
hardness
elastic modulus
linear wear
Opis:: Polietylen GUR1020 i GUR1050, przeznaczony do wytwarzania panewek endoprotez, poddano kształtowaniu metodą ściskania jednoosiowego (do wartości odkształcenia plastycznego ef = 0,2) i sieciowania radiacyjnego (za pomocą wiązki elektronów). Zastosowana sekwencja oddziaływań kształtujących polimery zakładała (przy zachowaniu niewielkiej wartości deformacji ef) brak efektu steksturowania fazy krystalicznej, ale nieznaczną orientację fazy lamelarnej w strukturze i wzmocnienie – przez wywołany stan naprężeń – skutków morfologicznych modyfikacji radiacyjnej. Celem zastosowanej metody było znaczne zmniejszenie zużycia tribologicznego polimerów zarówno w stosunku do materiałów wyjściowych, jak i modyfikowanych wyłącznie przez napromieniowanie elektronami. Stwierdzono dla obu materiałów i porównywanych sposobów kształtowania wzrost twardości i modułu sprężystości wraz z dawką napromieniowania. Wykazano, że zmiany zachodzą z różną intensywnością zależną od rodzaju polimerów, które cechują się prawie dwukrotnie różniącym się ciężarem cząsteczkowym. Wyniki testów tribologicznych wykazały 11-krotny wzrost odporności na zużycie (liniowe; tester T-01) w porównaniu z materiałem niemodyfikowanym. W odniesieniu do materiału poddanego tylko napromieniowaniu elektronami stwierdzono 2,5-3-krotne zmniejszenie zużycia.
GUR1020 and GUR1050 polyethylenes, intended for the production of endoprosthesis cups, were subjected to forming by uniaxial compression (up to the value of plastic deformation ef = 0.2), and radiation cross-linking (by means of an electron beam). A slight orientation of the lamellar phase in the structure as well as strengthening – through the induced state of stresses – of morphological effects of radiation modification, and no texturing effect of the crystalline phase had been assumed for the applied sequence of polymer forming interactions (while maintaining a small deformation value ef). The aim of the applied method was a significant reduction in tribological wear of polymers, both the starting materials and ones modified exclusively by electron irradiation. An increase in hardness and elasticity modulus along with a radiation dose was found for both materials and the compared methods of forming. It was demonstrated that changes occur with varying intensity depending on the type of polymers, which are characterised by an almost two-fold difference between their molecular weight. The results of tribological tests showed an 11-fold increase of wear resistance (linear; tester T-01), compared to the unmodified material. Only a 2.5 to3 fold reduction in wear was found compared to the material subjected to electron irradiation.
Źródło:: Tribologia; 2012, 3; 29-34
0208-7774
Pojawia się w:: Tribologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Wiarygodność ocen parametrów sprężystości ośrodków skalnych na dużych głębokościach
The reliability of evaluation of elastic properties of rocks at great depths
Autorzy:: Pinińska, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2063071.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: górotwór
naprężenia poziome
naprężenia pionowe
stałe sprężystości
statyczny i dynamiczny moduł sprężystości
prędkość fali sprężystej
rock massive
horizontal stress
vertical stress
constans of elasticity
static and dynamic modulus of elasticity
elastic wave velocity
Opis:: Praca stanowi wprowadzenie do cyklu artykułów prezentowanych w niniejszym Biuletynie PIG przez zespół pracowników Zakładu Geomechaniki Uniwersytetu Warszawskiego, dotyczących oceny parametrów sprężystych ośrodków skalnych na dużych głębokościach na podstawie badań wytrzymałościowych (geomechanicznych) oraz geofizycznych (pomiar prędkości fali akustycznej). Prace te dotyczą: metodyki badań modelujących warunki ciśnienia i temperatury do głębokości 3,5 km w komorach termociśnieniowych (P. Łukaszewski, A. Dziedzic), analizy wyników laboratoryjnych badań wytrzymałościowych nad zróżnicowaniem głównych parametrów sprężystości typowych skał magmowych i osadowych zależnie od ich genezy i głębokości (A. Domonik) oraz zmienności prędkości propagacji fali ultradźwiękowej w zależności od ciśnienia i temperatury na modelowanej głębokości (A. Dziedzic, J. Pinińska). W niniejszym artykule przedyskutowano współczesne poglądy na niejednorodność rzeczywistego rozkładu naprężeń w górotworze i ograniczone możliwości jego wyznaczenia oraz wynikające z tego konsekwencje w niepewności oznaczania cech sprężystych ośrodków skalnych na podstawie pomiarów geofizycznych w warunkach zróżnicowanego naprężenia, nawodnienia, temperatury i dużych głębokości. Omówiono czynniki powodujące trudności korelowania cech sprężystych uzyskanych na drodze badań geomechanicznych oraz geofizycznych. Korelacje takie niezbędne są szczególnie do identyfikacji cech górotworu na dużych głębokościach, gdzie dostępne są jedynie pomiary prędkości fali sprężystej, ale również powszechnie stosowane w warunkach rozpoznania powierzchniowego. Niejednorodność ośrodków skalnych w odrębny sposób ujawnia się w funkcji zmian przebiegu fali sprężystej i parametrów sprężystości mechanicznej wraz głębokością. Stąd zbyt duże uogólnienia, zapożyczone z ogólnych zasad teorii sprężystości, zacierają rzeczywisty obraz zmian właściwości ośrodka skalnego w warunkach wysokich ciśnień i temperatury. Niepewność wzajemnej korelacji cech sprężystych uzyskanych na drodze badań geomechanicznych oraz geofizycznych bez indywidualnej analizy pogłębia niejednoznaczność metod interpretacji tych pierwszych. Różnice ocen modułu sprężystości, zależnie od przyjętego zakresu sprężystości, mogą dla tej samej skały dochodzić do 100%. Zatem istotą wiarygodnego tworzenia korelacji łączących parametry sprężystości uzyskane na drodze badań geofizycznych z danymi geomechanicznymi są kompleksowe, laboratoryjne badania wytrzymałościowe w komorach termociśnieniowych z równoczesną rejestracją charakterystyk odkształcenia oraz zmian prędkości fali sprężystej na znanym materiale skalnym, w warunkach wzrastającego ciśnienia symulującego warunki termiczne i ciśnieniowe w danych warunkach geologicznych. W pracy szczególną uwagę poświęcono analizie stanu wiedzy nad wiarygodnością ocen rzeczywistego stanu naprężeń w górotworze, gdyż ich ustalenie w skali regionalnej jest możliwe z dokładnością zaledwie do 20%, a w 70% globalnych przypadków naprężenia poziome są większe od pionowych. Na lokalną dystrybucję naprężeń wpływa natomiast przyrodnicza niejednorodność ośrodka skalnego. Wszystkie te czynniki powinny być uwzględnione przy doborze warunków badań i interpretowanych na ich podstawie parametrów sprężystości.
The paper is an introduction to the other papers published in this volume, devoted to the methods and results of laboratory testing of rocks from great depths prepared by the authors from Department of Geomechanics: P. Łukaszewski and A. Dziedzic, A. Domonik as well as A. Dziedzic and J. Pinińska. In the paper the reliability of determination of rock elastic properties at great depths, due to geological factors, technological measuring inconsistencies, and erroneous methods of data interpretation are discussed. Possible diminishing of determination uncertainty would be dependable on accuracy of recognition of three essential factors: the local stress-field, local elastic properties of rock media, and the correctness of correlation of the mechanical and geophysical data. The actual accuracy for determination of stress distribution in a rock massif is considered to be within a range of 10 to 20 percent and the local deviations of horizontal strain may reach 15 to 25 percent at the distance of several meters. The axial deformation modulus under laboratory test conditions may be underestimated by several dozens of percents or overestimated up to 100 percent, what depends on certain standard rules applied to determination of a linear deformation interval according to Domonik & Dziedzic (2009). As it appears in geophysical field researches, the rocks at depth have the elastic deformation range higher than that defined in laboratory mechanical tests. It is the main reason for difficulties in correlating geophysical and the geomechanical data.
Źródło:: Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2011, 446 (1); 149--156
0867-6143
Pojawia się w:: Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wartości względnego modułu sprężystości rdzenia kolby wybranych mieszańców kukurydzy
Study on apparent elastic modulus corn cob pith for selecting hybrids
Autorzy:: Molendowski, F.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/289771.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:: rdzeń
kolba
kukurydza
odmiana
względny moduł sprężystości
corn cob pith
hybrid
apparent elastic modulus
Opis:: Wiedza na temat związku pomiędzy względnym modułem sprężystości rdzenia kolby, a mieszańcem kukurydzy odgrywa istotną rolę przy projektowaniu procesów zbioru kukurydzy i parametrów pracy maszyn. Wyniki przeprowadzonego testu Tukey'a wykazały, że nie ma statystycznie istotnej różnicy w średniej wartości względnego modułu sprężystości, pomiędzy częścią dolną, centralną i górną rdzenia kolby mieszańca Prosna i Elektra. U pozostałych mieszańców, spośród badanych, stwierdzono zróżnicowanie wartości względnego modułu sprężystości w obrębie rdzenia. Uzyskane wyniki badań potwierdziły istotne zróżnicowanie wartości względnego modułu sprężystości rdzenia kolb badanych mieszańców kukurydzy. Średnia wartość modułu sprężystości rdzenia waha się od 22,7 MPa (mieszaniec Tenet) do 45,3 MPa (mieszaniec Nimba).
The knowledge of the influence of corn variety on the mechanical properties of corn cob pith is also of importance in the design and performance of harvesting and processing machines. The objectives of this study were to characterizing of influence of corn variety and sample drowing of sections from the tip-end, midsection and but-end cob core on the values of apparent elastic modulus for corn cob pith under static longitudinal stress. The data obtained in the tests were analyzed statististically using Tukey's test and were fond to be investigated properties significantly affected by corn variety. Between the hybrids Tenet and Nimba differences of mean value apparent elastic modulus were 22,72 MPa to 45,3 MPa. Sample drowing of sections cob core on the values of apparent elastic modulus is not influenced for hybrids Prosna and Elektra. Residual investigated hybrids are significantly affected by pleace sample drowing.
Źródło:: Inżynieria Rolnicza; 2006, R. 10, nr 3(78), 3(78); 335-342
1429-7264
Pojawia się w:: Inżynieria Rolnicza
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: The Experimental Estimation of The Elastic Modulus of a Fly Ash Based Trackbed Layer Under Cyclic Loading
Eksperymentalna ocena sprężystego modułu warstwy nośnej na bazie popiołu lotnego w obszarze obciążenia cyklicznego
Autorzy:: Lojda, Vit
Lidmila, Martin
Pycha, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/318993.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:: stabilizator na bazie popiołu lotnego
warstwa nośna
obciążenie cykliczne
granica sprężystości
moduł sprężystości
fly-ash stabilizer
trackbed
cyclic loading
elastic limit
elastic modulus
Opis:: In a railway track structure system, trackbed layers are designed to compensate for insufficient bearing capacity and/or water or frost resistance of natural soil. These, so called, ‘capping layers’ can be constructed from raw materials like sand or gravel or from industrial materials like asphalt or concrete. However, more environmentally and cost friendly alternatives have been studied in recent years. Fly-ash represents one such promising material and a trial section of a main line track with the capping layer made from a fly-ash-based mixture was constructed in Czech Republic in 2005. The performance of the capping layer in the section has been measured since. In this paper, results of the laboratory estimation of the elastic modulus under cyclic traffic-like induced loading are presented for the most recent group of samples. The results show that the elastic limit of the fly-ash-based material lies well above the stresses induced by railway traffic and that its behaviour is stable under the cyclic loading. This suggests that the mechanical properties of the material may not be determinative for the design of the layer and that the feasibility factors may take precedent. This in turn suggests that either the design strength of the material or the designed thickness of the layer may be possibly reduced.
W systemie konstrukcji torów kolejowych warstwy nośne są zaprojektowane tak, aby kompensować niedostateczną nośność i/lub odporność na wodę lub mróz naturalnej gleby. Te tzw. warstwy zamykające mogą być zbudowane z surowców takich jak piasek lub żwir lub z materiałów przemysłowych, takich jak asfalt lub beton. W ostatnich latach badano alternatywy bardziej przyjazne dla środowiska i kosztów. Popiół lotny stanowi jeden z takich obiecujących materiałów, badania w Czechach prowadzono od 2005 r. Wykonano próbny odcinek głównego toru linii kolejowej z warstwą przykrywającą wykonaną z mieszanki na bazie popiołu lotnego. Wydajność warstwy przykrywającej w przekroju została zmierzona. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki laboratoryjnej oceny modułu sprężystości przy obciążeniu indukowanym podobnym do ruchu cyklicznego dla najnowszej grupy próbek. Wyniki pokazują, że granica sprężystości materiału na bazie popiołu lotnego leży znacznie powyżej naprężeń wywołanych ruchem kolejowym i że jego zachowanie jest stabilne pod obciążeniem cyklicznym. Sugeruje to, że właściwości mechaniczne materiału mogą nie być decydujące dla konstrukcji warstwy i że materiał może być zastosowany. To z kolei sugeruje, że można albo zmniejszyć wytrzymałość projektową materiału, albo zaprojektowaną grubość warstwy.
Źródło:: Inżynieria Mineralna; 2019, 21, 1; 119-123
1640-4920
Pojawia się w:: Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: The effect of trabecular bone storage method on its elastic properties
Autorzy:: Mazurkiewicz, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/307220.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: analiza statystyczna
moduł sprężystości
kość beleczkowa
zamrażanie-odmrażanie cykliczne
statistical analysis
elastic modulus
trabecular bone
freeze-thaw cycle
storage method
Opis:: Purpose: The purpose of the study was to evaluate the effects of different methods of trabecular bone storage on changes in its elastic properties. Methods: 186 porcine trabecular bone samples were divided into 6 groups, approximately 30 samples each. Five groups were stored using the following methods: in buffered 10% formalin solution at room temperature, frozen at –21 C, in the open air at room temperature, in 96% alcohol solution and in 50% alcohol solution at room temperature. The samples were subjected to compression test to measure the elastic modulus. The samples after the first measurement were subjected to further measurements for 14 weeks, every 2 weeks. The sixth group was used to determine the effects of 10 freeze-thaw cycles on changes in the elastic modulus. A Kolmogorov–Smirnov test at significance level p = 0.05 was used to determine the significance of changes in time. Results: The changes in elastic properties caused by the different storage methods were statistically insignificant, except for the group of samples stored in the open air. The changes in elastic modulus after 10 freeze-thaw cycles were also statistically insignificant. Conclusions: Except for the storage method in the open air, other storage methods did not significantly affect changes in elastic properties of the trabecular bones after 14 weeks. No effects of 10 freeze-thaw cycles on changes in elastic modulus were observed.
Źródło:: Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2018, 20, 1; 21-27
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:: Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Porównawcze oznaczanie modułu Younga wyrobów szamotowych metodami dynamicznymi i metodą statyczną
Comparing of Young’s modulus of shamotte refractories determined by static and dynamic methods
Autorzy:: Gerle, A.
Podwórny, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/392147.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:: wyrób szamotowy
właściwości sprężyste
moduł Younga
metoda oznaczania
metoda statyczna
metoda dynamiczna
shamotte product
elastic properties
Young's modulus
determination method
static method
dynamic method
Opis:: W ramach pracy wyznaczono i porównano wartości modułu sprężystości podłużnej wyrobu szamotowego, wyznaczonego trzema metodami: statyczną przy ściskaniu oraz dwoma dynamicznymi – rezonansową i ultradźwiękową. Najniższe wartości mierzonych modułów uzyskano metodą statyczną, najwyższe dynamiczną – ultradźwiękową. Wyniki uzyskane metodą rezonansową były o kilka do kilkunastu procent wyższe od tych otrzymanych metodą statyczną, a metodą ultradźwiękową były wyższe o 30%. Omówiono różnice w uzyskanych wynikach, wskazując ich przyczyny. Dyskusję na ten temat oparto na rozważaniach teoretycznych i doniesieniach literaturowych.
The paper presents the modulus of elasticity of shamotte refractories determined by three different methods: static during compression and two dynamic resonance and ultrasonic. The lowest values of modulus were obtained by the static method, the highest ones by the dynamic ultrasonic method. The results obtained by the resonance method were a few to several percent higher than those obtained by the static method. The results obtained by the ultrasonic method have values ca. thirty percent higher then those obtained by the static method. The differences in the obtained results were discussed and the reasons of these differences were indicated. Discussion about the differences in the results obtained by static and dynamic methods was based on theoretical considerations and literature reports.
Źródło:: Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych; 2013, R. 6, nr 12, 12; 28-37
1899-3230
Pojawia się w:: Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: On prediction of the compressive strength and failure patterns of human vertebrae using a quasi-brittle continuum damage finite element model
Autorzy:: Nakhli, Zahira
Hatira, Fafa Ben
Pithioux, Martine
Chabrand, Patrick
Saanouni, Khemais
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/307420.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: element końcowy
moduł sprężystości
złamanie kręgów
model uszkodzenia
finite element
elastic modulus
vertebrae fracture
quasi-brittle damage model
mesh sensitivity
Opis:: Damage of bone structures is mainly conditioned by bone quality related to the bone strength. The purpose of this work was to present a simple and reliable numerical treatment of a quasi-brittle damage constitutive model coupled with two different elastic modulus and to compare the numerical results with the experimental ones. Methods: To achieve this goal, a QCT based finite element model was developed within the framework of CDM (Continuum Damage Mechanics) and implemented in the FE code (ABAQUS). It described the propagation of brittle cracks which will help to predict the ultimate load fracture of a human vertebra by reproducing the experimental failure under quasi-static compressive loading paths of nineteen cadaveric lumbar vertebral bodies. Results: The numerical computations delivered by the proposed method showed a better agreement with the available experimental results when bone volume fraction related Young’s modulus (E(BV/TV)) is used instead of density related Young’s modulus (E(ρ)). Also, the study showed that the maximum relative error (%) in failure was 8.47% when E(BV/TV) was used, whereas the highest relative error (%) was 68.56% when E(ρ) was adopted. Finally, a mesh sensitivity analysis revealed that the element size has a weak incidence on the computed load magnitude. Conclusions: The numerical results provided by the proposed quasi-brittle damage model combined with E(BV/TV) are a reliable tool for the vertebrae fracture prediction.
Źródło:: Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2019, 21, 2; 143-151
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:: Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: O występowaniu i wpływie na trwałość konstrukcji drewnianych, zmiennego w czasie modułu sztywności poprzecznej G
On the occurrence of the time-dependent shear modulus G and its effect on the durability of wooden structures
Autorzy:: Misztal, Barbara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/chapters/2194752.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: moduł sztywności poprzecznej
włókno drzewne
lepkosprężysta matryca
siła poprzeczna
shear modulus
wooden fibre
visco-elastic matrix
shear force
Opis:: W opracowaniu omówiono historyczne rozwiązania konstrukcji stosowane w celu zmniejszenia wpływu sił poprzecznych. Zaprezentowano model drewna jako naturalnego kompozytu włóknistego, zbudowanego z włókien umieszczonych w lepkosprężystej matrycy. Opisano badania na modelach wspornikowych z drewna, w celu pokazania trendu zmian ugięć i zmniejszenia wartości modułów sprężystości podłużnej E i poprzecznej G zaobserwowaną w czasie 72 godzin. Wskazuje to na osłabienie zamocowania włókien w lepko sprężystej matrycy po długim czasie eksploatacji konstrukcji i powoduje wzrost przemieszczenia poprzecznego.
The paper discusses some historical solutions of wooden structures used in order to reduce the impact of shear forces. A model of wood as a natural fibrous composite, built of fibres located in a visco-elastic matrix, was presented. The testing on support models made of wood was described in order to show the trend of variations of deflections and that of the reduction in the value of moduli of longitudinal elasticity E and shear moduli G surveyed during 72 hours. The trend demonstrated evidences a weakening of the fastening of fibres in the visco-elastic matrix during the operation of the wooden structure, also an increase in shear forces leading to the reduction in the global load capacity of an element or a system made of wood.
Źródło:: Dziedzictwo architektoniczne. Ochrona i badania obiektów zabytkowych; 17-25
9788374931519
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Moduł deformacji utworów fliszu karpackiego na trasie tunelu "Emilia" w Beskidzie Żywieckim
Deformation modulus of Carpathian flysch in the route of Emilia tunnel in Żywiecki Beskid
Autorzy:: Kudyk, M.
Pilecki, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/394610.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:: moduł deformacji
flisz karpacki
tunel komunikacyjny
metoda presjometryczna
metoda dylatometryczna
metoda sejsmiczna
klasyfikacja geomechaniczna
deformation modulus
elastic modulus
Carpathian flysch
road tunnel
pressuremeter test
dilatometer test
seismic survey
geomechanical classification
Opis:: Praca omawia wyniki pomiarów terenowych modułu deformacji utworów fliszu karpackiego na trasie tunelu "Emilia" w miejscowości Laliki w Beskidzie Żywieckim. Pomiary modułu deformacji wykonano na etapie projektowania i realizacji tunelu. Pomiary te przeprowadzono różnymi metodami: dylatometryczną, presjometryczną, klasyfikacji geomechanicznej oraz sejsmiczną. Wyniki pomiarów były podobne dla metod punktowych dylatometrycznej i presjometrycznej. Moduł deformacji określony metodą sejsmiczną za pomocą empirycznej zależności Bartona (1996) oraz metodą klasyfikacji geomechanicznej RMR z wykorzystaniem empirycznej zależności Serafima i Pereiry (1983) był kilkakrotnie większy. Na podstawie wyników pomiarów punktowych oszacowano przedziały zmienności modułu deformacji dla górotworów łupkowo-piaskowcowego i piaskowcowo-łupkowego fliszu karpackiego. Podkreślono zalety i ograniczenia metod wyznaczania modułu deformacji. Wskazano na konieczność realizacji pomiarów w strefach nienaruszonych wykonaniem wyrobiska lub procesem wietrzenia. Wskazano na potrzebę opracowania bardziej porównywalnych zależności empirycznych dla metody sejsmicznej i klasyfikacji geomechanicznej w warunkach ośrodka słabego, silnie zniszczonego tektonicznie o strukturze fliszu.
The work describes the results of deformation modulus tests in Carpathian flysch in the route of Emilia tunnel in Laliki located in Beskid Żywiecki mountains. Deformation modulus tests were completed in the stage of planning and constructing of the tunnel. Tests were carried on by different methods: dilatometer, pressuremeter, geomechanical classification and seismic. Tests results were close to similar for point methods: dilatometer and pressumeter. Deformation modulus determined by seismic method and empirical Barton relation and also empirical Serafim and Pereira relation was several times greater. Based on point methods deformation modulus changes were estimated for sandstone-shale and shale-sandstone rock masses of Carpathian flysch. Limitations and advantages of deformation modulus determine were underlined. It was pointed on test realization necessity in zones undisturbed by excavation influence and in unweathered zones. It is also needed to collaborate more reliable empirical relations for seismic method and geomechanical classification method in the conditions of weak rock mass, tectonically strong disturbed and flysch structured.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN; 2009, 76; 45-63
2080-0819
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Hilbert-Twin – A Novel Hilbert Transform-Based Method To Compute The Elastic Modulus In High-Resolution Mechanical Spectroscopy HRMS
Hilbert-Twin – nowa metoda obliczeń modułu sprężystości w wysokorozdzielczej spektroskopii mechanicznej HRMS
Autorzy:: Majewski, M.
Magalas, L. B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/354200.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: elastic modulus
mechanical spectroscopy
Hilbert transform
instantaneous frequency
interpolated discrete Fourier transform
Fourier transform
moduł sprężystości
spektroskopia mechaniczna
transformacja Hilberta
częstotliwość chwilowa
interpolowana dyskretna transformata Fouriera
transformata Fouriera
Opis:: A novel Hilbert-twin (H-twin) method is introduced as an alternative method for the computation of the resonant frequency for exponentially damped free decays embedded in noise. We also present the comparison among the following methods used to compute the dynamic elastic modulus in solids: the parametric OMI (Optimization in Multiple Intervals), the Yoshida-Magalas (YM) interpolated discrete Fourier transform, the Hilbert-twin (H-twin), and discrete Fourier transform (DFT) methods. It is concluded that the OMI and YM methods are the best methods to compute the elastic modulus from discrete exponentially damped free-elastic decays embedded in unavoidable noise.
W pracy przedstawiono nową metodę Hilbert-twin, którą opracowano do obliczeń częstotliwości rezonansowej wykładniczo tłumionych harmonicznych sygnałów odkształceń sprężystych próbki zawierających szum. Jest to pierwsza praca, która uwzględnia obecność i wpływ szumu na wyniki obliczeń modułu sprężystości metali i stopów metali. Porównano i przeanalizowano wyniki obliczeń dynamicznego modułu sprężystości uzyskanego z kilku metod: metody parametrycznej OMI (Optimization in Multiple Intervals), metody Yoshida-Magalas (YM) opartej na interpolowanej dyskretnej transformacie Fouriera, metody Hilbert-twin (H-twin) oraz dyskretnej transformaty Fouriera (DFT). Z przeprowadzonych badań wynika, że metody OMI i YM są najlepszymi metodami estymacji modułu sprężystości z dyskretnych sygnałów odkształceń sprężystych materiałów (wykładniczo tłumionych drgań swobodnych) zawierających szum.
Źródło:: Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 2A; 1099-1103
1733-3490
Pojawia się w:: Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Giant Young’S Modulus Variations in Ultrafine-Grained Copper Caused by Texture Changes at Post-Spd Heat Treatment
Gigantyczne zmiany modułu Younga w ultra drobnoziarnistej miedzi spowodowane przez zmiany tekstury w trakcie obróbki cieplnej po SPD
Autorzy:: Pal-Val, P.
Pal-Val, L.
Natsik, V.
Davydenko, A.
Rybalko, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/353526.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: elastic properties
Young's modulus
severe plastic deformation
crystallographic texture
właściwości plastyczne
moduł Younga
silne odkształcenie plastyczne
tekstura krystalograficzna
Opis:: The effect of annealing on dynamic Young’s modulus, E, of ultrafine-grained (UFG) copper obtained by combined severe plastic deformation (SPD) is investigated. It is established that Young’s modulus in the SPD-prepared samples exceeds that in the coarse-grained fully annealed (CGFA) samples by 10 to 20 %. Isothermal annealing at elevated temperatures between 90 and 630°С leads to a sharp decrease of Young’s modulus for annealing temperatures above 210°С. After annealing at 410°С, the value of E reaches its minimal value that is 35 % lower than E in CGFA samples (total change in E is about 47 % of the initial value). Further annealing at higher temperatures leads to an increase in Young’s modulus. It is shown, that the unusual behavior of Young’s modulus is caused by formation of the <111> axial texture in the SPD-treated samples which then is replaced by the <001> texture during the post-SPD heat treatment.
Zbadano wpływ wyżarzania na dynamiczny moduł Younga (E), w ultra drobnoziarnistej miedzi (UFG) otrzymanej przez złożone intensywne odkształcenie plastyczne (SPD). Stwierdzono, że wartość modułu Younga próbek przygotowanych przez SPD przekracza tą w gruboziarnistych w pełni wyżarzonych próbkach (CGFA) o 10 do 20%. Izotermiczne wyżarzanie w podwyższonej temperaturze pomiędzy 90 i 630°С prowadzi do gwałtownego spadku modułu Younga dla temperatury wyżarzania powyżej 210°С. Po wyżarzaniu w 410°C, E osiąga minimalną wartość, która jest o 35% niższa niż wartość E w próbkach CGFA (całkowita zmiana E wynosi około 47% wartości początkowej). Dalsze wyżarzanie w wyższych temperaturach prowadzi do zwiększenia modułu Younga. Pokazano, że to niezwykłe zachowanie modułu Younga jest spowodowane tworzeniem osiowej tekstury <111> w próbkach poddanych SPD, która następnie zastępowana jest teksturą <001> podczas obróbki cieplnej po SPD.
Źródło:: Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 4; 3073-3076
1733-3490
Pojawia się w:: Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Development of High-Resolution Mechanical Spectroscopy, HRMS: Status and Perspectives. HRMS Coupled with a Laser Dilatometer
Powstanie i rozwój wysokorozdzielczej spektroskopii mechanicznej HRMS - stan obecny i perspektywy. hrms sprzężony z dylatometrem laserowym
Autorzy:: Magalas, L. B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/352212.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: mechanical spectroscopy
internal friction
elastic modulus
noise
Fourier transform
Hilbert transform
joint-time frequency analysis
dilatometry
spektroskopia mechaniczna
tarcie wewnętrzne
moduł sprężystości
szumy
transformaty Fouriera
transformaty Hilberta
analiza częstotliwości joint-time
dylatometr
Opis:: Recent achievements in the development of low-frequency high-resolution mechanical spectroscopy (HRMS) are briefly reported. It is demonstrated that extremely low values of the loss angle, ϕ, (tanϕb = 1×10−5) can be measured as a function of frequency, and the precision in estimation of the dynamic modulus is better than 1×10−5 in arbitrary units. Three conditions must be fulfilled to obtain high resolution in subresonant and resonant mechanical loss measurements: (1) noise in stress and elastic strain signals must be lower than 70 dB, (2) high quality of stress and strain signals must be tested both in the frequency- and time-domains, and (3) the estimation of the mechanical loss and modulus must be verified by at least two different computing methods operating in the frequency- and time-domains. It is concluded that phase measurements in the subresonant domain are no longer determined by precision in estimation of the loss angle. Recent developments in high-resolution resonant mechanical loss measurements stem from the application of advanced nonparametric and parametric computing methods and algorithms to estimate the logarithmic decrement and the elastic modulus from exponentially damped free decaying oscillations embedded in experimental noise. It is emphasized that HRMS takes into account the presence of noise in the stress and strain signals, which has not yet been addressed in the literature. The coupling of a low-frequency mechanical spectrometer with an in-situ laser dilatometer is suggested as a new perspective research area in Materials Science.
W pracy przedstawiono najnowsze osiągnięcia związane z powstaniem i rozwojem niskoczęstotliwościowej wysokorozdzielczej spektroskopii mechanicznej, HRMS. Wykazano, że możliwym jest pomiar skrajnie niskich wartości kąta strat ϕ, (tanϕb = 1×10−5) mierzonych w funkcji częstotliwości, zaś dokładność pomiaru dynamicznego modułu sprężystości jest lepsza niż 1×10−5, w jednostkach względnych. Do uzyskania wysokiej rozdzielczości w zakresie subrezonansowej i rezonansowej spektroskopii mechanicznej koniecznym jest spełnienie trzech warunków: (1) szum w sygnałach naprężeń i odkształceń sprężystych musi być bardzo niski, tzn. poniżej poziomu 70 dB, (2) sygnały naprężeń i odkształceń sprężystych muszą być wysokiej jakości i muszą przejść stosowne testy zarówno w dziedzinie częstotliwości, jak i czasu, (3) obliczone wartości strat mechanicznych i modułu sprężystości muszą być zweryfikowane przez co najmniej dwie różne metody obliczeń prowadzone w dziedzinie częstotliwości i czasu. Jednym z najważniejszych wniosków jest stwierdzenie, że pomiary różnic w fazie pomiędzy sygnałami naprężenia i odkształcenia sprężystego w zakresie subrezonansowym, nie są zdeterminowane, jak dotychczas twierdzono, przez ograniczenia w dokładności obliczeń kąta strat. Najnowsze osiągnięcia uzyskane w rozwoju wysokorozdzielczej rezonansowej spektroskopii mechanicznej wynikają z zastosowania nowych zaawansowanych nieparametrycznych i parametrycznych metod obliczeń i algorytmów do estymacji logarytmicznego dekrementu tłumienia oraz modułu sprężystości z wykładniczo tłumionych swobodnie zanikających oscylacji zawierających szum eksperymentalny. W pracy podkreślono, że wysokorozdzielcza spektroskopia mechaniczna HRMS uwzględnia obecność szumu w sygnałach naprężeń i odkształceń, która dotychczas nie była brana pod uwagę w literaturze światowej. Wykazano również, że połączenie niskoczęstotliwościowego spektrometru mechanicznego z in-situ dylatometrem laserowym w jednym urządzeniu badawczym otwiera nowe możliwości poznawcze w zakresie inżynierii materiałowej.
Źródło:: Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 3A; 2069-2076
1733-3490
Pojawia się w:: Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "elastic modul" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język