Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ekumena" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Pewnego wzorca wartości podróże i przygody w globalnej ekumenie, czyli modyfikacja modyfikacji
Autorzy:
Nobis, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643983.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Wertmuster
globale Ökumene
Geld
value pattern
global ecumene
currency
wzorzec wartości
globalna ekumena
pieniądz
Opis:
Der Text betrifft das Wertmuster des Geldes und untersucht das Phänomen seiner Verbreitung. Zu diesem Zweck wird das Konzept einer globalen Kulturökumene angewandt und um zusätzliche Bestandteile ergänzt. Die Wanderung des Kulturwertmusters des Geldes wird als eine unendliche Sequenz von Modifikationen geschildert, innerhalb deren sich Kontinuität mit Veränderungen abwechselt.
Investigated  is the pattern of  monetary value and  the phenomenon of its dissemination with reference to the  global ecumene concept as well as other factors. The spread of the cultural  monetary value  pattern  is presented  as a never-ending sequence of modifications in which continuity is entwined with changes.
Tekst dotyczy wzorca wartości pieniądza. Analizuje fenomen rozprzestrzeniania tego wzorca. W tym celu wykorzystuje koncepcję globalnej ekumeny kulturowej i uzupełnią ją o dodatkowe elementy. Wędrówkę kulturowego wzorca wartości pieniądza ukazuje jako niekończącą się sekwencję modyfikacji, w trakcie których ciągłość przeplata się ze zmianami.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2017, 21
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumena wartości
The ecumene of values
Autorzy:
Glaeser, Zygfryd Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594938.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ekumenizm
ekumena wartości
integracja
pojednanie
Kościół
chrześcijaństwo
ecumenism
ecumene of values
integration
reconciliation
Church
Christianity
Opis:
The fundamental value on which ecumenism rests and to which leads is faith in the Triune God based on the inheritance of the Gospel. Human efforts, initiatives, and programs are significant here. It must be admitted, however, that they are often imperfect and therefore not very useful in achieving the intended goal. The Second Vatican Council made ecumenism one of the fundamental evangelizing paradigms of the Church. The gift of unity is not only a static property of ecclesiastical structures. It lies in the power of opening the Church to humanity and the removal of barriers that divide people and Churches. Deepening the Council's teaching on ecumenism and its integrative social role, John Paul II stated that ecumenism is „the imperative of a Christian conscience enlightened by faith and guided by love” (UUS 8). The value of ecumene has different faces. It does not refer only to strictly church activities, although these are at the centre of its interest. It has its explicit references to integration processes in general. In the Polish and European context, the contribution of the Churches to the processes of reconciliation with neighbouring nations and states is significant: Germans, Ukrainians, and Russians. Ecumenism teaches above all that developing unity between states, nations, cultures, and churches, and between individuals must begin with destroying the walls that for many years have grown up in people's minds and human hearts. It is necessary to rebuild interpersonal bonds based on trust and mutual respect. A particular task belongs to the churches, to Christians and religious communities in general, but also educational institutions, science, and culture.
Fundamentalną wartością na której opiera się ekumenia i do której prowadzi jest wiara w Trójjedynego Boga oparta na dziedzictwie Ewangelii. Ludzkie starania, inicjatywy i programy są tu bardzo ważne. Przyznać jednak należy, że często są one niedoskonałe, a więc i mało skuteczne w osiąganiu zamierzonego celu. Sobór Watykański II uczynił ekumenizm jednym z zasadniczych paradygmatów ewangelizacyjnych Kościoła. Dar jedności nie jest jedynie statyczną właściwością struktur kościelnych. Tkwi w nim moc otwierania Kościoła ku ludzkości i usuwania barier, które dzielą ludzi i Kościoły. Pogłębiając nauczanie soborowe na temat ekumenizmu i jego integracyjnej roli społecznej, Jan Paweł II stwierdził, że ekumenia jest „imperatywem chrześcijańskiego sumienia oświeconego wiarą i kierowanego miłością” (UUS 8). Ekumenia nie odnosi się tylko do działań ściśle kościelnych, choć te są w centrum jej zainteresowania. Ma swoje wyraźne odniesienia do procesów integracyjnych w ogóle. W kontekście polskim i europejskim znaczący jest wkład Kościołów w procesy pojednania z sąsiednimi narodami i państwami: z Niemcami, z Ukraińcami i z Rosjanami. Ekumenia uczy przede wszystkim tego, że budowanie jedności między państwami, narodami, kulturami i Kościołami oraz między poszczególnymi ludźmi musi zacząć się od burzenia murów, jakie przez wiele lat wyrosły w ludzkich umysłach i w ludzkich sercach. Konieczne jest odbudowywanie międzyludzkich więzów opartych na zaufaniu i na wzajemnym poszanowaniu. Szczególne zadanie przypada tu Kościołom, chrześcijanom i w ogóle wspólnotom religijnym, ale także instytucjom wychowawczym, nauce i kulturze.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 33-53
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hierarchiczna regionalizacja krajobrazów kulturowych założenia wstępne. Poziomy 1 i 2: Cywilizacje i domeny kulturowe
The hierarchy of cultural landscape regions initial prerequisites. Level 1 and 2: Civilisations and cultural domains
Autorzy:
Plit, F.
Plit, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/87363.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:
krajobrazy kulturowe
regionalizacja kulturowa
ekumena
cywilizacje
domeny kulturowe
cultural landscapes
cultural regionalisation
ecumene
civilizations
cultural domains
Opis:
Badania krajobrazów kulturowych stopniowo wyodrębniają się jako osobna dyscyplina naukowa. Istotne metodologiczne znaczenie w ich badaniu mają typologia i regionalizacja. W artykule omówiono założenia wyjściowe regionalizacji: przyjęto definicję (w nurcie realnego badania krajobrazów), podkreślono, że regionalizacja krajobrazów kulturowych nie jest identyczna ani z regionalizacja kultur, ani też z innymi regionalizacjami krajobrazowymi. Wyróżniono najwyższe szczeble podziału regionalnego: ekumenę i subekumenę (obszary, gdzie krajobrazu kulturowe w ogóle występują), cywilizacje (chrześcijańską, islamską, buddyjską, hinduistyczną, żydowską i afrykańską; uzasadniono przyjęcie kryterium religii) oraz subcywilizcje (np. w obrębie chrześcijańskiej zachodnią – Europa Zachodnia i Ameryka Północna, bizantyjską, latynoamerykańską, australijską).
The study of cultural regions has been gradually gaining separate identity as a scientific discipline in itself. Essential methodological significance in this study is associated with regionalisation. The initial prerequisites for regionalisation are presented: the respective definition is adopted (in the vein of the real study of landscapes), and it is emphasised that regionalisation of cultural landscapes is not identical neither with the regionalisation of cultures, nor with other landscape regionalisations. The highest levels of the regional division have been distinguished: the ecumene and the subecumene (the areas, where the cultural landscapes exist at all), the civilisations (Christian, Islamic, Buddhist, Hindu, Jewish, and African – with explicit justification for the adoption of the religious criterion), and the sub-civilisations (for instance – within the realm of Christian civilisation – the Western one, encompassing Western Europe and North America, the Byzantine, the Latin American, and the Australian).
Źródło:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2015, 30; 19-34
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Архитектура, реклама, дизайн и мода как культурные практики современности
Architecture, Advertising, Design and Fashion as Cultural Practices of Today’s World
Architektura, reklama, design i moda jako praktyki kulturowe współczesności
Autorzy:
Barna, Nataliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509452.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
архитектура
дизайн
реклама
мода
культурные практики
искусство
ойкумена
флеш-имидж
architecture
design
fashion
advertising
cultural practices
art
oecumene
flash image
architektura
reklama
moda
praktyki kulturowe
sztuka
ekumena
Opis:
В статье представлена культурно-экологическая детерминация дизайна и архитектуры – это рефлективная данность, которая происходит в сфере рефлексии архитектуры, дизайна и экологической эстетики в целом. Нас интересует экология архитектуры и дизайна. Есть что-то общее в этих рефлекторных системах? Или они совершенно разные? Кажется, что общим является то, что эти три контекста тесно связаны с жизненностью, бытом, с тем, что называется ойкумена, речь идет про дом бытия человека. Цель работы: В этой статье приведены культурологичное и экологическое определения дизайна и архитектуры, моды и рекламы – они отражают данность, что происходит в отражении архитектуры, дизайна, рекламы, моды в аспекте окружающей среды, связи, прикладной эстетики в целом. Мы будем заинтересованы в экологии архитектуры и дизайна, рекламы и моды. Есть что-то общее в этих рефлекторных системах? Являются ли они совершенно разными? Кажется, что распространенным является тот факт, что эти контексты неразрывно связаны с бытием, жизнью, так называемой ойкуменой; ее еще называют домом человека. Методология исследования: Шесть основных публикаций по теме исследования (статьи в научных журналах и монографиях). Результаты: Было обнаружено, что архитектура сложным образом развивается на данный момент так, чтобы приблизить биоцентризм к формативному процессору экосистемы, который формирует себя в виде негативной архитектуры, но этот негативный элемент может быть погружен в землю или может возвышаться над Землей, он создает некоторые капсулы, монады, что становится даже привлекательным. Но это пространство пытается быть самодостаточным; кроме того, крайне гуманным и очень современным. Тем не менее, эта мифологическая идея трансформации разрушает традиционный образ культуры, приводит к дизайну, одежде, тканям, мембранам, снарядам. Дизайнер видит человеческое тело как нечто, что близко к конфигурациям, которые выделяют космические структуры. Новизна: попытка показать систематический анализ художественной деятельности в контексте развития таких ведущих арт-практик, как дизайн, мода, реклама и т. д. Это определяется тем, что культурные реалии художественной деятельности – образующие компоненты визуального пространственного искусства в контексте целостности дизайна. Практическая значимость: Результаты статьи могут быть использованы для дальнейшего развития современных культурных проблем, связанных с определением эстетизации экосистем. Исследование может быть полезно для тех, кто работает в рекламе, дизайне и в сфере моды. Материалы исследования могут быть использованы для создания учебных курсов и программ по теории и истории культуры, коммуникативной и прикладной эстетике.
The aim of this work. In this article, there are given the cultural and environmental determination of design and architecture, fashion and advertising – they are reflective givenness, which takes place in the reflection of architecture, design, advertising, fashion in the aspect of environmental, communication, applied aesthetics sphere in general. We shall be interested in ecology, architecture and design, advertising and fashion. Is there something common in these reflective systems? Are they completely different? It seems that the common is the fact that these contexts are closely related with beingness, life, the so-called oecumene; it is referred to the house of human being. Research methodology. Six main publications of the research theme (the articles in scientific magazines and monographs) were reviewed. Results. It was found that the architecture in a complicated way evolves from technocentrism to biocentrism, to the formative processor of ecosystem that forms itself in the form of negative architecture, but this negative architecture can be dipped into the ground or raised above the Earth, it creates some capsules – the monads, it becomes even attraction, park, that space or that groove which were once learned by culture in ancient times of Palaeolithic era. But this space tries to be self-sufficient; moreover, extremely human and extremely modern. However, this mythological idea of transforming destroys the traditional image of culture, brings to design, clothing, fabrics, membranes, shells. The designer sees the human body as something that is close to configurations which allocate space structures. Novelty: An attempt in this article is to show the systematic analysis of artistic activity in the development context of such leading art-practices as design, fashion, advertising, etc. It is defined that cultural realities of artistic activity as forming components of visual spatial arts in the context of design integrity, that is connected with design and formative potential of spatial kinds of arts which are oriented on the advertising synthesis, fashion, and architecture. The practical significance. The results of the article can be used for further development of modern cultural problems that are related to the definition of aesthetics’ ecosystems in general and in the contemporary artistic art-practice. The research can be useful for those who work in the advertising, design, and fashion spheres. The materials of research can be used to create educational courses and programmes on the theory and history of culture, communicative, and applied aesthetics.
W artykule zaprezentowano kulturalno-ekologiczną charakterystykę designu i architektury – to refleksyjna rzeczywistość, która ma miejsce w sferze refleksji architektury, designu i estetyki ekologicznej w ogóle. Nas interesuje ekologia architektury i designu. Czy jest coś wspólnego w tych systemach refleksyjnych? Czy też są one całkowicie odmienne? Wydaje się, że wspólne jest to, że te trzy konteksty są ściśle związane z witalnością, bytem, z tym, co określa się mianem ekumena (ze stgr. oikouménē – świat zaludniony), chodzi o miejsce egzystencji człowieka. Cel opracowania: W artykule przytoczono kulturologiczne i ekologiczne określenie designu i architektury, mody i reklamy – wyrażają one rzeczywistość, co ma miejsce w odzwierciedleniu architektury, designu, reklamy, mody w aspekcie środowiska naturalnego, powiązania, estetyki użytkowej w ogóle. Nas będzie interesowała ekologia architektury i designu, reklamy i mody. Czy jest coś wspólnego w tych systemach refleksyjnych? Czy też są one całkowicie odmienne? Wydaje się, że powszechnie występuje fakt, że konteksty te są nierozerwalnie związane z bytem, życiem, tzw. ekumeną; poza tym określa się ją mianem domem człowieka. Metodologia badania: Sześć podstawowych publikacji na temat badania (artykuły w czasopismach naukowych i monografiach). Wyniki: Stwierdzono, że architektura w sposób złożony rozwija się w danym momencie tak, żeby zbliżyć biocentryzm do formatywnego procesora ekosystemu, który kształtuje się w postaci negacji w architekturze, lecz ten negatywny element może być wpuszczony w ziemię lub wystawać ponad Ziemię, tworzy pewne kapsuły, monady, co staje się nawet atrakcyjne. Ale ta przestrzeń stara się być samowystarczalna, poza tym krańcowo humanistyczna i nader współczesna. Tym niemniej ta mitologiczna idea transformacji burzy tradycyjny obraz kultury, prowadzi do designu, odzieży, tkanin, membran, pocisków. Projektant widzi ciało człowieka jako coś, co jest zbliżone do konfiguracji, które wydobywają struktury kosmiczne. Nowość: w artykule podjęto próbę przedstawienia systematycznej analizy działalności artystycznej w kontekście rozwoju takich czołowych praktyk sztuki jak design, moda, reklama itd. Jest to determinowane przez to, że kulturowe realia działalności artystycznej są kreatywnymi komponentami wizualnej przestrzeni sztuki w kontekście całokształtu designu. Implikacje praktyczne: Wyniki artykułu mogą być wykorzystane do dalszego rozwoju współczesnych problemów kultury związanych z określeniem estetyzacji ekosystemów. Badanie może się okazać przydatne dla tych, którzy pracują w reklamie, designie i w sferze mody. Materiały badania można wykorzystać do tworzenia kursów i programów nauczania z teorii i historii kultury, estetyki komunikatywnej i stosowanej.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2016, 47(2) Ekonomia XI. Stan i rozwój bilateralnej współpracy gospodarczej Polski i Ukrainy; 148-157
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies