Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ekspresjonizm niemiecki" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    The Figure of Ophelia in Expressionist Poetry: German and Czech Comparison
    Figura Ofelii w poezji ekspresjonistycznej. Niemiecko-czeskie porównanie
    Autorzy:
    Malý, Radek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/913103.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ophelia
    drowned beauty
    Czech Expressionism
    German Expressionism
    Ofelia
    tonąca piękność;
    ekspresjonizm czeski
    ekspresjonizm niemiecki
    Opis:
    The study deals with the rendition of the figure of Ophelia in Czech modern poetry in comparison with the poetry of European Expressionism. The image of Ophelia’s aesthetic death from Shakespeare’s drama Hamlet has influenced and inspired a whole range of artworks. It strongly reverberated in German Expressionist poetry, especially that by Georg Heym, Gottfried Benn and Georg Trakl. The Czech poets who approached this topic in the spirit of Expressionism include Jan Skácel, Vladimír Holan and Jiří Orten. The study further addresses these works in the light of the Ophelia complex as defined by Bachelard.
    Artykuł dotyczy interpretacji postaci Ofelii w czeskiej poezji współczesnej w porównaniu z poezją europejskiego ekspresjonizmu. Estetyka obrazu śmierci Ofelii z dramatu Hamlet Szekspira wpłynęła na literaturę tego okresu i ją zainspirowała. Wpływ ten wyraziście odzwierciedlił się w poezji ekspresjonizmu niemieckiego, szczególnie w twórczości Georga Heyma, Gottfrieda Benna i Georga Trakla. Czescy poeci, którzy prezentowali to zjawisko w duchu ekspresjonizmu, to Jan Skácel, Holan i Jiří Orten. Studium rozpatruje tę twórczość z punktu widzenia kompleksu Ofelii zdefiniowanego przez Gastona Bachelarda.
    Źródło:
    Porównania; 2020, 27, 2; 197-217
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowatorstwo modernistycznej prozy Alfreda Döblina na przykładzie opowiadania "Die Ermordung einer Butterblume" (Mord na kwiecie kaczeńca)
    The novelty of the modernist prose by Alfred Döblin on the example of the story 'Die Ermordung einer Butterblume' (The Murder of a Buttercup)
    Autorzy:
    Kołodziejczyk-Mróz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/967367.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    German Expressionism
    dualistic view of the world
    study of psychosis
    terror
    ekspresjonizm niemiecki
    dualistyczny obraz świata
    studium psychozy
    groza
    Opis:
    Alfred Döblin’s short story Die Ermordung einer Butterblume (The Murder of a Buttercup), from the collection Die Ermordung einer Butterblume und andere Erzählungen (1910–1911), is considered a key prose text of early German expressionism. It describes the deconstruction of an individual by nature, the superiority of which must be recognised by a man living in a big city, alienated and “uprooted” from nature. Any attempt to return to the original place of life is bound to fail. Employing a dual (real and surreal) image of the world, Döblin creates an innovative portrayal of the protagonist – Michael Fischer, presenting the reader with the world of his internal and external experience and treating his case as a study of psychosis.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 33, 3
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lothar Schreyer a sztuka sceniczna ekspresjonizmu
    Lothar Schreyer and the scenic art of Expressionism
    Autorzy:
    Berghaus, Günter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062702.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Lothar Schreyer
    ekspresjonizm
    teatr ekspresjonistyczny
    teatr niemiecki
    historia teatru
    expressionism
    expressionist theatre
    German theatre
    theatre history
    Opis:
    Ekspresjonizm jako zjawisko artystyczne był przede wszystkim fenomenem niemieckim. Teatr ekspresjonistyczny narodził się w Republice Weimarskiej, gdzie rozwijał się do 1924 roku, przyczyniając się do powstania nowoczesnej niemieckiej sztuki dramatycznej. Pierwszy ekspresjonistyczny dramat, Mörder, Hoffnung der Frauen, jego autor, malarz Oskar Kokoschka, wystawił w Wiedniu, 4 lipca 1909. Lotar Schreyer (1886-1966) wybrał inny wariat ekspresjonizmu, bardziej mistyczny i duchowy. Podczas gdy wiedeńska inscenizacja Kokoschki była dziełem teatralnego outsidera, Schreyer posiadał gruntowne profesjonalne wykształcenie w tej dziedzinie. W latach 1916–1921 poświęcił się tworzeniu całkowicie nowej sztuki scenicznej i założył dwa przedsiębiorstwa teatralne, w których mógł konsekwentnie realizować swe utopijne cele. Schreyer uważał teatr za instytucję metafizyczną, która może dać wgląd w harmonię i magię kosmosu, a także pomóc przezwyciężyć „dawnego człowieka”.
    Expressionism as an art movement was primarily a German phenomenon. The expressionist theatre begun and flourished in the Weimar Republic where the style lasted until about 1924, contributing to the rise of a truly modern form of dramatic art in Germany. The first example of Expressionist drama was the play Mörder, Hoffnung der Frauen by the painter Oskar Kokoschka, who staged its Vienna première on 4 July 1909. Lothar Schreyer (1886–1966) chose another path of Expressionism, grounded in mysticism and spirituality. While Kokoschka’s Viennese production was the work of an absolute theatrical outsider, Schreyer had a thorough professional education in this field. In 1916–1921, he devoted himself to the creation of a completely new form of scenic art and founded two theatre companies in which he could consistently pursue his utopian goals. Schreyer saw the theatre as a metaphysical institution that could give an insight into the harmony and magic of the cosmos, which would enable to distance oneself from “a past man”.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 1; 22-37
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies