Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "effigies" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
[Rev.:] Anna Elissa Radke, Passio altensteigensis XIV effigies Jesu in domicilio senum anuumque et debilium et dementium. Kleine Altensteiger Passion 14 Bilder Jesu aus einem ltenpflegeheim. Cum preafatione Caeciliae Koch (Mit einem Vorwort von Cecilie Koch), Opole 2012, 37 s.
Autorzy:
Gaj, Beata Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440890.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Passio altensteigensis XIV effigies Jesu
Opis:
Pod koniec roku 2012 ukazał się/został wydany w wydawnictwie Św. Krzyża w Opolu przez Fundację Nauki i Kultury na Śląsku tomik niezwykle interesujących wierszy łacińsko-niemieckich (wydanie dwujęzyczne) autorstwa Anny Elissy Radke. Zwana w swoim kraju „Safoną z Marburga” tworzy ona poezję przede wszystkim w języku łacińskim, ale także w niemieckim i polskim, którego uczy się od wielu lat i jest jego wielką entuzjastką. Poetka ta, znana i podziwiana jest zwłaszcza w związku z utworami w języku łacińskim, który, będąc z wykształcenia filolożką klasyczną, filozofką i luterańską teolożką – wykorzystuje nie tylko jako materiał badań i odniesień naukowych: filologicznych, filozoficznych czy teologicznych, ale jako wciąż żywe tworzywo, mogące wyrazić najsubtelniejsze uczucia i stany umysłu mieszkańców współczesnego świata. Tej poezji nie da się zamknąć w jakichś sztywnych ramach klasyfikacyjnych, ponieważ są to zarówno łacińskie sztuki teatralne, poświęcone słynnym postaciom historycznym (w Polsce urzekła autorkę m.in. osobowość św. Jacka Odrowąża i św. Jadwigi Śląskiej), jak i nawiązujące do tradycji poetów hellenistycznych i rzymskich neoteryków, a zwłaszcza Katullusa, krótkie utwory poświęcone m.in. ulubionym zwierzętom. Anna Elisa Radke sięga po różne tradycje, zabarwia je własnym, niepowtarzalnym odczuwaniem świata, wyrażanym żywym językiem łacińskim. Należy tutaj dodać, że A.E. Radke jest bardzo aktywną członkinią Międzynarodowego Stowarzyszenia Osób Mówiących po łacinie: „L. U. P. A. (Latinitati Vivae Provehendae Associatio). Ostatnio wydany przez jej opolskich przyjaciół tomik Passio Altensteigensis dotyka problematyki społecznej: ludzi starych, wykluczonych ze względu na chorobę, niepełnosprawność oraz pochodzenie, w kontekście Pasji – męki Chrystusa. Czternaście wierszy to jakby czternaście stacji Drogi Krzyżowej, czternaście „portretów Jezusa”, według sformułowania zawartego w tytule. Jak pisze we wstępie (Praefatio) Cecilie Koch, jest to „Chrystus umierający, nieszczęśliwy, wyśmiany, opuszczony przez swoich”, widziany przez pryzmat losów ludzi oczekujących na bliską śmierć w Domu Starców, chorych, w przypadku kobiety zapomnianej przez dziesięcioro własnych dzieci, którym niegdyś poświęciła całe swoje życie, poprzez los serdecznej opiekunki z Domu Starców, z pochodzenia Turczynki, lekceważonej i wykorzystywanej przez pozostały personel. Niezwykły artyzm tych szczególnych wierszy powiązany jest także z metryką. Sylwetkę starego rolnika zmuszonego opuścić ukochaną ziemię i gospodarstwo, tak podobnego do Wergiliuszowego Melibeusza, wyraża poetka za pomocą heksametrów. Gdy natomiast mowa o ludziach „zamkniętych, odciętych” od mobilnej części społeczeństwa, używa cholijambu, który jest zwany „metrum zamykającym” lub wiersza Asklepiadejskiego większego lub mniejszego, który w środku wersu niejako się urywa. Z każdego zaś wiersza wyłania się ogromny szacunek dla osób starszych, niepełnosprawnych umysłowo, bezbronnych i dlatego będących dla tych, którzy powinni się nimi zajmować, bardziej przedmiotem, niż indywidualnymi osobami obdarzonymi ludzką godnością. Wiersze te są ogromnie poruszające dla czytelnika, niezależnie od wyznawanej religii. Kunsztownym dodatkiem do tomiku poezji jest czternaście rycin obrazujących sceny z Drogi Krzyżowej, wykonanych przez Małgorzatę Pientkę, która swój zamysł artystyczny oparła na rzeźbach najsłynniejszej śląskiej drogi krzyżowej: stacjach Drogi Krzyżowej z Góry Św. Anny. Także ten szczegół nie jest bez znaczenia – podkreśla bowiem wieloletnią fascynację Anny Elissy Radke Śląskiem, a zwłaszcza jego, wciąż tak mało znaną literaturą nowołacińską. Passio Altensteigensis jest więc lekturą wielowymiarową, ponadnarodową, ponadwyznaniową i niebanalną, umożliwiającą także zrozumienie struktur i form wyrazu jednego z najważniejszych dla Europy języków – języka łacińskiego.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 1(1); 121-122
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rev.:] Passio altensteigensis XIV effigies Jesu in domicilio senum anuumque et debilium et dementium. Kleine Altensteiger Passion 14 Bilder Jesu aus einem Altenpflegeheim. Cum preafatione Caeciliae Koch (Mit einem Vorwort von Cecilie Koch), Opole 2012, 37 p.
Autorzy:
Gaj, Beata Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441044.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Passio altensteigensis XIV effigies Jesu
Opis:
At the end of 2012, a volume of extremely interesting and thought-provoking Latin-German poems (bilingual edition), written by Anna Elissa Radke, was released in the Holy Cross Publishing House (Wydawnictwo Świętego Krzyża) in Opole by the Foundation for Culture and Science in Silesia (Fundacja Nauki i Kultury na Śląsku). Anna, called ‘Sappho from Marburg’, composes primarily in Latin as well as in German and Polish, which she has been learning for many years and of which she is a great enthusiast. This poetess is known and admired particularly for Latin pieces and partly because of her occupation – she is a classical philologist, philosopher and Lutheran theologian. She uses Latin not only as a research and scholarly tool for philological, philosophical or theological references, but also as a still living material, which can convey the most subtle feelings and states of mind of modern world inhabitants. It’s impossible to ‘trap’ this poetry in some stiff evaluative frames because these are both Latin drama arts dedicated to famous historical figures (In Poland the authoress was beguiled by the characters of Saint John and Saint Jadwiga, the Silesian duchess) as well as short poems made for favourite animals, referring to Neoterics and Hellenistic poets’ tradition, especially to Catullus. Anna Elisa Radke draws from different traditions, tinges them with her own unique sense of world and expressed in lively Latin language. It’s worth mentioning that Miss Radke is very active member of International Association of People Speaking Latin: ‘’L.U.P.A.’’ (Latinitati Vivae Provehendae Associatio). Recently published by her Opolian friends, the volume titled; Passio altensteigensis XIV effigies Jesu in domicilio senum anuumque et debilium et dementium. Kleine Altensteiger Passion 14 Bilder Jesu aus einem Altenpflegeheim touches on social problems: of the elderly, ex-cluded from the society because of illness, disability or origin, in the context of the Passion – Christ’s Agony. These fourteen poems are like the fourteen Stations of the Cross and fourteen ‘‘portraits of Jesus’’ according to the expression used in the title. As Cecilie Koch has written in the introduction (Praefatio), it is ‘dying Christ, miserable, mocked, abandoned by friends’, seen through the prism of fates of the people expecting near death in the nursing home, through the prism of the sick, like in the case of a woman forgotten by her ten own children for whom she had formerly dedicated her life or through the fate of a kind nurse from the nursing home, a Turk, neglected and used by the rest of the staff. Unusual artistry of these exceptional poems is tied up with metrics as well. The profile of an old farmer forced to abandon his beloved ground and household, so similar to Virgilio Melibeus, the poetess is describing by means of hexametres. When, in turn, she comes to the ‘’closed, isolated’’ from the mobile part of the society, she uses iambic trimetre or Asclepiades metre, bigger or smaller, ending suddenly in the middle of a verse. In every poem there’s a huge respect emerging from the pages for the elderly, mentally disabled and vulnerable and hence being more a subject for those who care for them than independent people with human dignity. These poems are acutely moving for the reader, no matter what is their religion. There are fourteen figures depicting Stations of Cross as an exquisite addendum to the volume of poetry, made by Malgorzata Pientka, who based her artistic design on the sculptures of the most famous Silesian Way of the Cross: Stations of the Cross from St Ann’s Mountain (Góra św. Anny). This detail is not meaningless – it underlines the perennial fascination of Anna Elisa Radke with Silesia, particularly with its still so little known neo-Latin literature. Passio Altensteigensis is hence a multidimensional reading, over-national, over-confessional and original, enabling to understand the structures and forms of expression of one of the most important European languages – the Latin language.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 1(1); 119-120
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Portret artysty (rocka) w wieku dojrzałym. Nick Cave na scenie
Portrait of a (Rock) Artist as a Mature Man. Nick Cave on Stage
Autorzy:
Orzeszek, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097174.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Nick Cave
biografia sceniczna
kultura sławy
voyeuryzm
effigie
fotografia
stage biography
fame culture
voyeurism
effigies
photography
Opis:
Autor artykułu podejmuje próbę rekonstrukcji “przedstawialnego obrazu siebie” muzyka, pisarza i artysty scenicznego Nicka Cave’a. W centrum uwagi stawiam jego fotograficzne portrety, zwłaszcza te najbardziej emblematyczne i najczęściej multiplikowane, należące do ikonosfery rocka i kultury popularnej przełomu XX i XXI wieku – autorstwa holenderskiego fotografika Antona Corbijna. Namysł nad fotograficznymi reprezentacjami twarzy Cave’a rozszerzam jednak na jego najnowszą twórczość, obejmującą zarówno albumy muzyczne, jak i autobiograficzne filmy, takie jak 20 000 dni na Ziemi i One More Time with Feeling, oraz poemat Pieśń torby na pawia czy blog The Red Hand Files. Wszystkie te hiperteksty próbują dać publiczności poczucie uczestniczenia w metamorfozie, towarzyszenia artyście “za kulisami” scen i teatrów, w trasie, w pokojach i łazienkach hotelowych. Widzimy, jak ciało prywatne i biologiczne przeobraża się w ciało medialne, jak jest monumentalizowane na scenie i przed obiektywem, by w końcu stać się ciałem-znakiem i ciałem-towarem. I odwrotnie. Ta dialektyka intymności przybiera niekiedy formę ekshibicjonistyczno-voyeurystycznego paktu z publicznością w duchu selfie. Zarazem jednak Cave prowadzi tę grę tożsamościową bardzo świadomie i krytycznie. Zacierając granicę pomiędzy zmitologizowanym effigie scenicznym i biografią, aktualizuje Warholowską politykę “dawania twarzy” do warunków, jakie stwarza i jakich żąda synoptykalny system sławy i przemysł kultury XXI wieku.
In this article, I try to reconstruct the “representable self-image” of musician, writer and stage artist Nick Cave. I focus on his photographic portraits, the most emblematic and frequently reproduced, that create an iconosphere of rock and popular culture at the edge of the 20th and 21st centuries – taken by a Dutch photographer Anton Corbijn. However, I take under consideration not only photographic representations of Cave but also his latest output: music albums and the autobiographical movies 20 000 Days on Earth and One More Time with Feeling, as well as his poetry book called Sick Bag Song or his blog The Red Hand Files. All these hypertexts have been directed to give the audience a sense of participation in a metamorphosis, as they accompany the artist backstage, on tour, and in his hotel room. They show us how the “private” and “biological” body of the artist transfers into the “public” body, how it is monumentalized on stage and with a camera and – finally – how it becomes a “sign,” “trademark,” and “product.” Sometimes, this dialectic intimacy makes an impression of an exhibitionist-voyeuristic pact between the artist and his public. However, Cave runs this identity game very consciously and with self-irony. By crossing the borders between his mythologized stage effigie and his biography, Cave seems to adapt a Warhol-like politics of “giving good face” into the synoptical culture industry and fame culture of the 21st century.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 43; 133-148
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Portret w polityce – polityka portretu: uwagi o znaczeniu portretu w praktyce władzy Zygmunta I Starego
Portrait in Politics – Politics of Portraiture: Remarks on the Role of Portraiture in Sigismund I the Old’s Ruling Praxis
Autorzy:
Grzęda, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15851510.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Zygmunt I Stary
mechaniczne techniki reprodukcji
portrety
druki
monety
medale
oprawy ksiąg
Sigismund I the Old
mechanical reproduction techniques
effigies
prints
coins
medals
book bindings
Opis:
Celem artykułu jest ustalenie roli, jaką w praktyce sprawowania władzy przez króla Polski Zygmunta I Starego (1507-1548) odgrywały portrety powielane za sprawą mechanicznych technik reprodukcji (wizerunki króla i członków jego rodziny na drukach, monetach, medalach i oprawach ksiąg). Portrety tego typu powstawały z myślą o odbiorcach spoza wąskiego grona krakowskiego dworu, wykonywano je w większej liczbie egzemplarzy z myślą o dotarciu do odbiorców nie mających bezpośredniego kontaktu z monarchą, a częstokroć nawet nieznających jego wyglądu. Określenie w nich tożsamości portretowanych osób, w stopniu znacznie wyższym niż w przypadku tradycyjnych konterfektów, było uzależnione od konwencjonalnych środków przekazu, takich jak inskrypcje, znaki oraz zastosowane formuły obrazowe. Analizie poddano sens ideowy zawarty w tych elementach oraz podjęto próbę ustalenia wzorów i/lub źródeł inspiracji dla poszczególnych dzieł.
The role of portraits copied with the use of mechanical reproduction techniques played in the praxis of the rule of King of Poland Sigismund I the Old (1507-1548) is analysed; the effigies included the King and his family members, and were copied on prints, coins, medals, as well as book  bindings. The portraits of the type were created with the recipients from outside the narrow circle at the Cracow court in mind; executed in larger numbers of copies, they were meant to reach the public who did not stay in direct contact with the monarch, often even unaware of  what he looked like. The identification of the portrayed individuals was to a higher degree than in the case of traditional portraits dependent on conventional media, such as inscriptions, signs, or the applied presentation formula. The ideological sense contained in those elements has been analysed, and an attempt has been made to ascertain models and/or inspiration sources for respective works.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2020, 82, 1; 5-79
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies