Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "edukacja diabetologiczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
(Prze)żyć z cukrzycą w szkole
To Survive at School with Diabetes
Autorzy:
Nowakowska, Halina
Lewartowska-Zychowicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2183521.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
cukrzyca
środowisko szkolne
edukacja diabetologiczna
diabetes
educational environment
netnography
Opis:
W ostatnich dekadach XX wieku w populacji europejskiej cukrzycę typu 1 rozpoznawano u coraz młodszych osób, dziś najwyższą zapadalność obserwuje się pomiędzy 10. a 14. rokiem życia. Ocenia się, że aktualnie na świecie żyje około 440 tys. dzieci poniżej 15. roku życia z rozpoznaną cukrzycą typu 1. Cukrzyca typu 1, jako choroba przewlekła, jest niezmiernie trudnym doświadczeniem dla dziecka, gdyż znacząco zmienia jego dotychczasowy tryb życia niemal we wszystkich wymiarach: funkcjonowania w domu rodzinnym, w środowisku szkolnym, w relacjach z rówieśnikami, a także w zakresie realizowania pasji i zainteresowań. Terapia cukrzycy musi być realizowana nieustannie, przez całą dobę. Kluczowymi elementami postępowania z tą chorobą są bowiem wielokrotnie wykonywane (od 8 do 12 razy) w ciągu doby pomiary oraz dokumentowanie poziomu glikemii we krwi. Przedmiotem naszego zainteresowania są doświadczenia społeczne (a dokładniej mówiąc interpretacje doświadczeń) uczniów chorujących na cukrzycę w ich środowisku szkolnym. W badaniu została wykorzystana metoda „czystej” netnografii. Materiał badawczy wykorzystany w niniejszym opracowaniu pochodzi z analizy postów zamieszczonych na forum internetowym do diabetyków www.mojacukrzyca.org.pl. Lektura postów uczniów, dotkniętych cukrzycą typu 1, wskazuje na ich zróżnicowane doświadczenia związane z codziennym funkcjonowaniem na terenie szkoły oraz relacjami z rówieśnikami. Doświadczenia te bywają skrajnie odmienne, od pełnych empatii i akceptacji ze strony nauczycieli i rówieśników po wrogie, nacechowane złymi emocjami, np. zazdrością.
During the last decades of the 20th century diabetes type 1 was recognised in younger and younger members of European population and today the highest incidence rate is observed between the 10th and 14th year of life. It is estimated that all over the world there are about 440 thousand children under 15 with a recognised diabetes type 1. Diabetes type 1, as a chronic illness, is a significantly difficultexperience for a child, because it remarkably changes their lifestyle almost in all areas: functioning at home, at school, in relations with peers, as well as in the scope of pursuing passions and interests. Diabetes therapy must be carried out non-stop, through night and day. The key elements of treating that illness are numerously performed measurements during the day and night (from eight to 12 times) and recording the level of glycaemia in blood. The subject of our interest are the social school experiences (and to be more exact – the experience interpretations) of pupils suffering from diabetes. The method of “pure” netnography was used. The research material used in this study comes from the analysis of posts placed on the internet forum for diabetes patients – www.mojacukrzyca.org.pl. The reading of the posts of pupils touched by diabetes type 1 indicates their diverse experiences connected with daily functioning on the school territory and relations with peers. Those experiences are extremely different, from the ones full of empathy and acceptance from teachers’ and peers’ side to the hostile ones, characterised by negative emotions, e.g. jealousy.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2018, 21, 4(84); 87-97
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the Effectiveness of a 26-Week Multidisciplinary Patient Education Program for Subjects with Type 2 Diabetes in Poland
Ocena skuteczności 26-tygodniowego programu edukacyjnego prowadzonego przez zespół interdyscyplinarny u pacjentów z cukrzycą typu 2 w Polsce
Autorzy:
Pliszka, Monika
Kowalska, Katarzyna Agnieszka
Szablewski, Leszek
Lis, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146457.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
type 2 diabetes
diabetes education
physical activity
self-control
multidisciplinary care team
cukrzyca typu 2
edukacja diabetologiczna
aktywność fizyczna
samokontrola
zespół interdyscyplinarny
Opis:
Introduction. Diabetes education is an integral element of diabetes therapy, implemented based on a properly prepared education program. All individuals with diabetes should participate in diabetes education about the importance of blood glucose management, lifestyle changes including diet control and physical exercise to acquire knowledge and skills for diabetes self-management and to avoid complications associated with diabetes. Objective. To determine the effectiveness of a 26-week, multidisciplinary diabetes education program among patients with type 2 diabetes attending outpatient clinics in Ostrowiec Świętokrzyski. The program’s effect on biochemical and anthropometric parameters, as well as impact of education on the level of knowledge and attitude towards diabetes, were evaluated. Methods. The study included 174 adult patients with type 2 diabetes, divided into two groups: a study group (113 patients) who participated in a 26-week diabetes education program, including physical activity classes, and a control group who only attended routine visits at the diabetes clinic. Of the 113 subjects in the control group, 52 did not report for the follow-up examination and were removed from the program, so the final analysis was based on data from 61 control individuals. All patients underwent biochemical and anthropometric tests (fasting glucose, HbA1C, total cholesterol, LDL, HDL, triglyceride levels, body weight, BMI, waist and hip circumference, WHR, systolic and diastolic blood pressure) at the beginning and end of the program (0 and 26 weeks). The study group also completed two questionnaires regarding educational needs, behaviors, and attitudes related to diabetes (at 0, 13, and 26 weeks). To assess the educational program’s effectiveness, the study and control groups were compared through appropriate statistical methods at 26 weeks, and the study group before and after the program (at 0 and 26 weeks). Results. Before starting the educational program, the study group did not differ statistically significantly from the control group, except for HDL and blood pressure levels. At the end of the program, patients in the study group achieved significantly better results for fasting glycemia, triglyceride levels, HbA1C, body weight, waist and hip circumference, and diastolic blood pressure than the controls. The educated group also demonstrated significantly improved behavior and attitudes towards diabetes, including awareness of diabetes management, self-control, compliance with the therapeutic team’s recommendations, and coping with the disease. Conclusions. Comprehensive diabetes education, including regular physical exercises, delivered by a multidisciplinary care team, significantly improves biochemical and anthropometric parameters in patients from the study group compared to patients from the control group. Diabetes education also positively impacts patients’ knowledge and awareness of diabetes management. Participating in an educational program brings greater benefits to patients compared to attending traditional visits at an outpatient clinic alone. Ongoing comprehensive education is needed to maintain the long-term effectiveness of interventions.
Wstęp. Nieodłącznym elementem terapii cukrzycy jest edukacja diabetologiczna, realizowana w oparciu o odpowiednio przygotowany program edukacji. Wszyscy pacjenci z cukrzycą powinni uczestniczyć w edukacji na temat kontroli glikemii, modyfikacji stylu życia obejmującej zasady prawidłowego żywienia i regularnej aktywności fizycznej, by zdobywać wiedzę i umiejętności w zarządzaniu cukrzycą oraz by uniknąć powikłań cukrzycowych. Cel pracy. Celem podjętych badań było sprawdzenie skuteczności 26-tygodniowej kompleksowej edukacji zdrowotnej prowadzonej przez zespół interdyscyplinarny u pacjentów z cukrzycą typu 2, leczonych w poradniach diabetologicznych w Ostrowcu Świętokrzyskim. Skuteczność edukacji oceniana była na podstawie wyników badań biochemicznych i antropometrycznych pacjentów oraz ich poziomu wiedzy i postawy wobec choroby. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród 174 pacjentów z cukrzycą typu 2, podzielonych na dwie grupy. Grupa badana obejmowała 113 osób, które przez 26 tygodni uczestniczyły w kompleksowym programie edukacji diabetologicznej, połączonym z zajęciami aktywności fizycznej. Do grup kontrolnej zakwalifikowano również 113 osób, które nie uczęszczały na edukację. W czasie trwania obserwacji, 52 osoby z grupy kontrolnej nie zgłosiły się na badania, więc analizowano dane jedynie 61 osób. Wszystkich pacjentów poddano badaniom biochemicznym i antropometrycznym (glukoza na czczo, cholesterol całkowity, LDL, HDL, trójglicerydy, HbA1C, masa ciała, obwód tali, obwód bioder, BMI, WHR oraz ciśnienie tętnicze krwi) w 0 i 26 tygodniu programu. Pacjenci z grupy badanej wypełniali dodatkowo dwie ankiety dotyczące potrzeb edukacyjnych oraz zachowań i postaw związanych z cukrzycą (w 0, 13 i 26 tygodniu programu). W celu oceny skuteczności przeprowadzonej edukacji, za pomocą odpowiednich metod statystycznych, porównano grupę badaną i kontrolną w 26 tygodniu programu edukacyjnego oraz grupę badaną przed i po edukacji (w 0 i 26 tygodniu programu). Wyniki. Przed rozpoczęciem programu edukacyjnego grupa badana nie różniła się istotnie statystycznie od grupy kontrolnej (poza HDL i ciśnieniem tętniczym). W 26 tygodniu programu edukacyjnego pacjenci z grupy badanej osiągnęli znacznie lepsze wyniki w zakresie: glikemii na czczo, trójglicerydów, HbA1C, masy ciała, obwodu talii i bioder oraz rozkurczowego ciśnienia tętniczego krwi. Po 26 tygodniach programu edukacyjnego u pacjentów z grupy badanej nastąpiła istotna statystycznie poprawa prawie wszystkich parametrów (poza HDL) w porównaniu ze stanem w 0 tygodniu. Ponadto, w grupie badanej nastąpiła również poprawa zachowań i postaw wobec choroby: poprawiła się świadomość postępowania, samokontrola, stosowanie się do zaleceń zespołu terapeutycznego, postawa wobec choroby. Wnioski. Kompleksowa edukacja diabetologiczna prowadzona przez zespół interdyscyplinarny, uwzględniająca regularny wysiłek fizyczny, wpływa znacząco na poprawę wskaźników biochemicznych i antropometrycznych u pacjentów z grupy badanej w porównaniu z pacjentami z grupy kontrolnej. Edukacja diabetologiczna korzystnie wpływa również na wiedzę pacjentów oraz ich świadomość postępowania w cukrzycy jako chorobie przewlekłej. Udział w programie edukacyjnym przynosi większe korzyści pacjentom w porównaniu do odbywania samych tylko tradycyjnych wizyt w poradni diabetologicznej. Ciągła kompleksowa edukacja diabetologiczna jest konieczna, aby utrzymać długoterminową skuteczność interwencji.
Źródło:
Review of Medical Practice; 2023, XIX, 4; 78-87
2956-4441
2956-445X
Pojawia się w:
Review of Medical Practice
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies