Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "editor" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 44
Tytuł:
Mariawityzm na łamach „Kroniki Diecezji Sandomierskiej” w latach 1908–1915
Autorzy:
Zieliński, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560634.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Mariavites
“Chronicle of the Sandomierz Diocese”
“Chronicle”
Gajkowski
Assembly
editor
Church
Mariawici
„Kronika Diecezji Sandomierskiej”
„Kronika”
Zgromadzenie
redaktor
Kościół
Opis:
In 1906, the Mariavites were expelled from the Church. It happened because of dogmatic errors and insubordination towards bishops. The conflict between Catholics and Mariavites began. The sect gained strength and became dangerous for the clergy and conservative opinion in the Polish Kingdom. In 1908, the Mariavites reached the Diocese of Sandomierz. In the same year, the monthly magazine the "Chronicle of the Sandomierz Diocese" was founded, edited by Jan Gajkowski. Articles criticizing this new religious movement were published there. The authors also argued about the condition of the Catholic clergy. Some of them saw the errors in their own environment. These mistakes were used by Mariavites. However, in the years that followed, the sect began to lose strength. In 1914 and 1915 there were no articles about it. At that time, more articles were written about the war and other social problems
W 1906 roku mariawici zostali wykluczeni z Kościoła. Stało się to z powodu błędów dogmatycznych oraz niesubordynacji w stosunku do biskupów. Konflikt między katolikami a mariawitami rozpoczął się. Sekta uzyskała siłę i stała się niebezpieczna dla duchowieństwa i konserwatywnej opinii w Królestwie Polskim. W 1908 roku mariawici dotarli do Diecezji Sandomierskiej. W tym samym roku zostało założone miesięczne czasopismo „Kronika Diecezji Sandomierskiej”, redagowany przez Jana Gajkowskiego. Były tam publikowane artykuły krytykujące ten nowy ruch religijny. Autorzy polemizowali też o kondycji katolickiego duchowieństwa. Niektórzy z nich widzieli błędy w ich własnym środowisku. Te błędy były wykorzystywane przez mariawitów. Aczkolwiek w następnych latach, sekta zaczęła tracić siłę. W 1914 i 1915 nie było artykułów na jej temat. W tym czasie więcej artykułów było przeznaczone wojnie i innym problemom społecznym.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2019, 26
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Listy czytelniczek do „Kobiety i Życia” i „Przyjaciółki” jako źródło badań codziennego życia kobiet w PRL
Readers letters for Kobieta i Życie and Przyjaciółka as a source of research on the daily life of women in the Polish People’s Republic
Autorzy:
Zajko-Czochańska, Justyna
Sokołowska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1834123.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo HUMANICA
Tematy:
listy do redakcji
„Przyjaciółka”
„Kobieta i Życie”
prasa kobieca
kobieta w PRL
letters to the editor
Przyjaciółka [Best Friend]
Kobieta i Życie [Woman and Life]
women’s press
women in the Polish People’s Republic
Opis:
Opracowanie ukazuje istotę listów do redakcji jako źródła badania historii. Na wstępie zaprezentowano definicję analizowanego materiału źródłowego ze wskazaniem przesłanek przemawiających za uznaniem korespondencji czytelniczej za autentyczną. Do analizy posłużyły dwa najpopularniejsze czasopisma kobiece okresu PRL: „Przyjaciółka” adresowana do kobiet wiejskich, osób słabo wykształconych, głównie gospodyń domowych, „Kobieta i Życie” zaś do kobiet zamieszkujących miasta, robotnic, nauczycielek czy inteligentek. Wybór tytułów wynika również z faktu, iż to właśnie do obu tych redakcji napływało najwięcej korespondencji, czyniąc je powiernikami ludzkich problemów. Artykuł prezentuje różnorodną tematykę podejmowaną w listach do redakcji na łamach obu periodyków, wskazując na podobieństwa i różnice w podejmowanych przez czytelników zagadnieniach.
The study shows the essence of letters to the editor as a source of research on history. At the beginning, the definition of the analyzed source material is presented, with indication of the reasons for considering reading correspondence to be authentic. Two of the most popular women’s magazines of the PRL period were used for the analysis. Przyjaciółka [Best Friend] addressed to rural women, poorly educated people, mainly housewives, and Kobieta i Życie [Woman and Life] to women living in cities, workers, teachers or intellectuals. The choice of titles also results from the fact that it was to both these editors that the most letters were received making them confidants of human problems. The article presents a variety of topics discussed in letters to the editorial staff in both periodicals, indicating similarities and differences in the issues undertaken by readers.
Źródło:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2020, 2(9); 94-109
2451-3539
2543-7011
Pojawia się w:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wisława Szymborska w roli redaktora Poczty literackiej. Obraz nadawcy
Wisława Szymborska as an editor of Literary Post [Poczta literacka] columns. The view of the addresser
Autorzy:
Wojciechowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401120.pdf
Data publikacji:
2017-12-19
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
Wisława Szymborska
response to the letter to the editor
the addresser
odpowiedź na list do redakcji
nadawca
Opis:
Przedmiotem badań są wypowiedzi Wisławy Szymborskiej publikowane w tygodniku „Życie Literackie”. Na łamach czasopisma w latach 1960-1968 przyszła noblistka współprowadziła rubrykę Poczta literacka, w której oceniała próby pisarskie nadsyłane przez czytelników w listach do redakcji. Sporządzając odpowiedzi na listy do redakcji, zachowywała anonimowość i posługiwała się głównie polisemiczną formą „my”. Analiza sposobów uobecniania się podmiotu mówiącego w badanych tekstach pomaga odtworzyć obraz ich nadawcy. Część materiałową artykułu poprzedza krótka charakterystyka rubryki Poczta literacka oraz omawianego gatunku dziennikarskiego.
The aim of the paper is to examine Wisława Szymborska’s texts published in a weekly “Literary Life” [„Życie Literackie”]. From 1960 to 1968 a future Nobel Prize in Literature Laureate was a co-editor of a column called Literary Post. Szymborska evaluated readers’ literary attempts sent in the letters to the editor. She replied to the letters anonymously, by means of a polysemic form “we”. The analysis of the ways the speaker’s presence is revealed in the texts helps to reconstruct the view of the addresser. The empirical part of the paper is preceded with a short description of the column in question as well as the press genre under study.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2017, 3; 141-152
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Ja już podarłem kilka swoich sztuk…”. From the personal archive of Adam Tarn
„Ja już podarłem kilka swoich sztuk…” Z archiwum osobistego Adama Tarna
Autorzy:
Wasąg, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129665.pdf
Data publikacji:
2022-10-11
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Adam Tarn
redaktor naczelny „Dialogu”
emigracja 1968 roku
archiwum osobiste
psychoanaliza
editor-in-chief of the "Dialog"
1968 emigration
personal archive
psychoanalysis
Opis:
The personal archive of Adam Tarn (1902–1975), the first editor-in-chief of the Dialog monthly and a translator, critic, novelist, and playwright, includes notes with loose ideas for plays, notes to his unfinished book on Chekhov, and minor literary attempts, which he corrected, set aside and later expanded. This material, which Tarn’s heirs kindly offered me for study, constitutes a valuable proof the creative process and the evolution of the writing of the Dialog’s editor-in-chief. In the context of Obraz ojca w czterech ramach [Father’s Image in Four Frames] (1934), Tarn’s début novel and the only one he completed, the novel Kameleon [Chameleon] is an intriguing item in the author’s collection of unfinished works. In this article I shall discuss the material contained in Tarn’s personal archive. This study offers an insight into his “internal laboratory” of writing and enables one to read it from, e.g., the biographical perspective. The dating of the collected material can be only approximated. The earliest surviving prose attempt written in French probably came from the interwar period, while the final notes were composed during his émigré period after 1968, when Tarn was working on his unfinished book on Chekhov.
W archiwum osobistym Adama Tarna (1902–1975) – pierwszego redaktora naczelnego miesięcznika „Dialog”, tłumacza, krytyka, powieściopisarza, dramaturga – znajdują się zapiski z luźnymi pomysłami do utworów dramatycznych, notatki do nieukończonej książki o Czechowie, a także niewielkie próby literackie – poprawiane, odkładane i na powrót rozwijane. Materiały te udostępniane dzięki uprzejmości spadkobierców są cennym świadectwem procesu twórczego i ewolucji pisarstwa redaktora naczelnego „Dialogu”. W kontekście debiutanckiej i jedynej ukończonej powieści Tarna Obraz ojca w czterech ramach (1934) intrygującym utworem jest zachowana w archiwum nieukończona powieść Kameleon. Artykuł charakteryzuje materiały znajdujące się w archiwum osobistym Tarna. Pozwala wniknąć w jego „wewnętrzne laboratorium” pisarskie i odczytać je m.in. w perspektywie biograficznej. Datowanie zgromadzonych materiałów można przyjąć jedynie orientacyjnie. Najwcześniejsza zachowana próba prozatorska zapisana po francusku pochodzi prawdopodobnie jeszcze z okresu międzywojennego. Ostatnie zapiski pochodzą z okresu emigracyjnego po 1968 roku, kiedy Tarn pracował nad nieukończoną książką o Czechowie.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2022, 64, 1; 255-275
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inappropriate Use of Submission and Rejection Emails for Advertising Revision Services and Congresses
Autorzy:
Teixeira da Silva, Jaime A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433370.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Conferences
editing services
editor
editorial manager
email advertizing
online submission system
persuasion
Opis:
Finding a niche journal for the submission of an academic paper can sometimes be a challenge for authors, and finding the right choice may involve a series of submissions and rejections. Emails from editors and journals related to the submission or rejection of a paper should be strictly related to these purposes, i.e., to inform authors that their paper has been received, outline the subsequent editorial handling or peer reviewer steps in the former, or the reasons for rejection in the latter. This paper highlights four cases of - in the author’s opinion - the abuse of such emails by COPE member journals and publishers (Emerald Publishing Ltd., Springer Nature, Elsevier, Wiley) to advertise for-profit English revision and editing services and/or conferences, as a way to maximize these emails for a dual purpose, namely to inform authors of submission-related aspects (valid communication) while also trying to obtain clients and thus business for non-submission-related aspects (invalid communication). Since an abuse of email-based communication for non-academic purposes is an ethics-related matter, there is a need for systematic research of this potential abuse of emails from both COPE member and non-member journals.
Źródło:
Ethics in Progress; 2023, 14, 2; 68-76
2084-9257
Pojawia się w:
Ethics in Progress
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Es war einmal die stadt im schönen schlesierland – Paul Petras’ liebeserklärung an Grünberg
Było sobie miasto na pięknym Śląsku – Paula Petrasa wyznanie miłosne wobec miasta Grünberg
There was a town in beautiful Silesia – Paul Petras’ love confession towards Grünberg
Autorzy:
Taraszczuk, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879734.pdf
Data publikacji:
2021-12-18
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
bard (Minnesänger)
cultural identity
cultural perception
culture of remembrance
editor
Grünberg in Schlesien
harvesting of wine grapes (vintage)
Heimatdichter
publisher
regional poetry
Silesia
Silesian dialect
Silesian literature
song
wine of Grünberg
dialekt śląski
kultura pamięci
literatura śląska
percepcja kulturowa
pieśń
poezja regionalna
redaktor
Śląsk
tożsamość kulturowa
winobranie
wydawca
zielonogórskie wino
Barde (Minnesänger) – schlesische Mundart – Grünberg in Schlesien – Heimatdichter
– Erinnerungskultur – schlesische Literatur – kulturelle Rezeption – Lied – Regionaldichtung
– Verleger – Schlesien – kulturelle Identität – Weinlesefest – Grünberger Wein
Opis:
Der vorliegende Beitrag ist dem Schaffen des Lyrikers und Verlegers Paul Petras gewidmet. Er wurde 1860 im damaligen Grünberg in Schlesien (heute: Zielona Góra) geboren und ist ein Beispiel für einen schlesischen Mundartdichter. Paul Petras gehört zu den bekannten Persönlichkeiten des alten Grünbergs und wird heute im gleichen Atemzug neben den Namen wie Georg Beuchelt, Otto Julius Bierbaum und Wilhelm Levysohn erwähnt. Die Verfasserin des Beitrags präsentiert in ihrem Text die Biographie des schlesischen Schriftstellers, analysiert dessen ausgewählte Werke (Kurzgeschichten und Gedichte) und versucht, der Frage nach der zeitgenössischen Rezeption von Petras’ literarischem Erbe in Zielona Góra und Deutschland nachzugehen. An dieser Stelle gilt es, die Worte des [polnischen] Regionalhistorikers Prof. Hieronim Szczegóła anzuführen: „für die Bewohner von Zielona Góra und Nordschlesien ist dieses Schaffen ein Element der Geschichte, Tradition und ein selten anzutreffendes Beispiel für die Liebe der [dem Dichter(Herzen) so nah stehenden] Heimat
Artykuł poświęcony jest twórczości poety i wydawcy Paula Petrasa. Autor przyszedł na świat w 1860 roku w ówczesnym Grünberg in Schlesien (Zielona Góra) i jest przykładem pisarza tworzącego w dialekcie śląskim. Petras wpisuje się w poczet osobistości z dawnego Grünbergu i wymieniany jest dzisiaj jednym tchem obok takich nazwisk, jak Georg Beuchelt, Otto Julius Bierbaum oraz Wilhelm Levysohn. Autorka przedstawiła w tekście biografię pisarza, dokonała analizy wybranych utworów (opowiadania i wiersze) oraz sformułowała próbę odpowiedzi na pytanie o współczesną percepcję literackiego dorobku Petrasa w Zielonej Górze i w Niemczech. Warto w tym miejscu przytoczyć słowa historyka regionalisty, prof. Hieronima Szczegóły: „dla zielonogórzan i mieszkańców północnego Śląska jest ta twórczość elementem historii, tradycji i rzadko spotykanym przykładem umiłowania najbliższej ojczyzny”.
This article is devoted to the work of the poet and publisher Paul Petras. The author was born in 1860 in then Grünberg in Schlesien (Zielona Góra) and is an example of a writer publishing in the Silesian dialect. Petras is one of the personalities of the former Grünberg and is mentioned today in one breath alongside such names as Georg Beuchelt, Otto Julius Bierbaum and Wilhelm Levysohn. The article presents Petra’s biography, analyses his selected works (stories and poems), and aims to investigate the contemporary perception of Petras’ literary output in Zielona Góra and Germany. It is worth quoting here the words of a regionalist historian, prof. Hieronim Szczegóła: “for the inhabitants of Zielona Góra and northern Silesia, this work is an element of history, tradition and a rare example of love for the closest homeland”.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2021, 7; 381-398
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autobiograficzne narracje zebrane. O kategorii współautorstwa w tle
Autobiographical narratives collected. On co-authorship in the background
Autorzy:
Taborska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1431322.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
memory literature
intimist literature
autobiographical collections
background co-author (particeps cogitandus) / co-authorship in the background (participatio cogitanda)
editor
policymaker
literatura wspomnieniowa i intymistyczna
zbiory narracji autobiograficznych
współautor w tle (particeps cogitandus) / współautorstwo w tle (participatio cogitanda)
redaktor
decydent
Opis:
Celem artykułu jest wprowadzenie nowej kategorii analitycznej zbiorów opowieści autobiograficznych. Została ona określona jako „współautorstwo w tle” (w tłumaczeniu Sylwestra Dworackiego – participatio cogitanda). Konkretna wypowiedź autobiograficzna w wydaniu zbiorowym zyskuje nierzadko cechy, które być może nie byłyby uznawane za pierwszorzędne (lub w ogóle nie byłyby zauważane), gdyby funkcjonowała ona jako pojedynczy przekaz. Konieczne z tego powodu staje się włączenie w krąg analityczno-interpretacyjny współodpowiedzialnych za wymowę narracji w wydaniach zebranych. Należą do nich zarówno redaktorzy, jak i decydenci polityczni czy religijni. Współautorstwo w tle dotyczy zatem dwóch gremiów, redakcyjnego i stojącego nad nim – mocodawczego. W artykule na przykładzie niemieckich i polskich zbiorów narracji autobiograficznych pokazano przykładowe role współautorów w tle.
The objective of the present paper is to introduce a new analytical category for collections of autobiographical narratives, termed as “co-authorship in the background” (in Sylwester Dworacki’s translation: participatio cogitanda). A certain autobiographical utterance placed in a collection often gains characteristics which might not be considered primary (or could go unnoticed altogether) if it was a single, individual text. Therefore, it seems necessary to include in the process of analysis and interpretation all those who contributed to the collection’s meaning; among them, editors and political or religious decision-makers. Co-authorship in the background thus concerns two dimensions: an editorial board and a body of principals. The paper presents different possible roles played by co-authors in the background, drawing on the examples from German and Polish collections of autobiographical narrations.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2020, 15, 2; 67-77
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wacław Tokarek - W Służbie Jednego Kościoła
Rev. Wacław Tokarek - In the service of one Church
Autorzy:
Szymański, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023031.pdf
Data publikacji:
2015-06-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ks. Tokarek Wacław
duszpasterstwo polonijne
redaktor m.in. „Słowo Katolickie”
„Słowo Polskie”
„Polska Wierna”
Rev. Wacław Tokarek
chaplaincy of the Polish community abroad
an editor of „Słowo Katolickie
„Słowo Polskie
„Polska Wierna
Opis:
Rev. Wacław Tokarek was a priest of the Archdiocese of Łódź. He was born on January 15, 1914 in Łódź. On August 15, 1936 he was ordained a priest by Bishop W. Jasiński. On October 6, 1941 he was arrested by the Gestapo in Pabianice. He was imprisoned at Dachau concentration camp. He worked for the Poles in Munich and the region near this city. He was an editor of, among others, "Słowo Katolickie", "Słowo Polskie". In 1950 he went to France, where he edited the magazine: "Polska Wierna" and "Słowo Katolickie". He helped in pastoral work in Paris. In 1969 he returned to Germany, where he settled permanently. On 1 November 1970 he became a parish priest of the Polish Catholic Mission in Dortmund. He died there on July 2, 1990. Immediately after the liberation of the camp, he began ministering to his countrymen. By sharing their wanderer’s fate through the written word, he provided opportunities to protect the language, culture and customs learnt in the family home. The documents cited below exemplify his pastoral struggle in the service of  God, the Church and the country.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 103; 273-284
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Redaktorki naczelne polskiej prasy dla kobiet w latach 1989–1992
Editors-in-chief of the Polish women’s press in 1989–1992
Autorzy:
Szwed-Walczak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2123384.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo HUMANICA
Tematy:
prasa dla kobiet
redaktor naczelny
„Kobieta i Życie”
„Przyjaciółka”
1989–1992
women’s press
editor-in-chief
Kobieta i Życie [Woman and Life]
Przyjaciółka [Best Friend]
Poland 1989–1992
Opis:
Celem badań było przybliżenie portretów redaktorek naczelnych dwóch najpoczytniejszych w okresie pierwszej fazy transformacji systemowej (1989‒1992) tygodników: „Przyjaciółki” oraz „Kobiety i Życia”. Pisma łączyła przynależność do segmentu prasy dla kobiet, podejmowana problematyka, wysoki wskaźnik czytelnictwa, a także charyzma i przedsiębiorczość redaktorek naczelnych – Ewy Łuszczuk-Marek oraz Anny Szymańskiej-Kwiatkowskiej. Za istotne uznano zweryfikowanie kompetencji, zainteresowań, aktywności pisarskiej redaktorek w okresie zarządzania redakcją. Zasadna była też odpowiedź na pytania: 1) w jaki sposób redakcje zabiegały o lojalność czytelników?, 2) czy perturbacje polityczne oddziaływały na zmianę na stanowisku redaktora naczelnego?, 3) czy redakcje były stroną w sporze politycznym (o charakterze ideologicznym)?
The aim of the research was to present the portraits of the editors-in-chief of the two most widely read weeklies during the first phase of the systemic transformation (1989–1992): Przyjaciółka [Best Friend] and Kobieta i Życie [Woman and Life]. The magazines were linked by belonging to the women’s press segment, the issues they dealt with, a high readership rate, as well as the charisma and entrepreneurship of the editors – Ewa Łuszczuk-Marek and Anna Szymańska-Kwiatkowska. It was considered important to verify the competences, interests and writing activity of the editors during the editorial management period. It was also justified to answer the following questions: 1) how did editorial offices strive for the loyalty of readers? 2) did political perturbations influence the change in the position of editor-in-chief? 3) were the editorial offices a party to a political dispute (ideological)?
Źródło:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2022, 1(12); 145-167
2451-3539
2543-7011
Pojawia się w:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Tygodnik Powszechny” Jerzego Turowicza wobec literatury. Medium prawie doskonałe
Autorzy:
Sulikowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650339.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Jerzy Turowicz’s “Tygodnik Powszechny” and literature. The almost perfect medium The subject of the discussion is Jerzy Turowicz’s attitude to the issues of literature (based on queries in the decades when he was the editor-in-chief of “TP”, i.e. in th
Opis:
Jerzy Turowicz’s “Tygodnik Powszechny” and literature. The almost perfect mediumThe subject of the discussion is Jerzy Turowicz’s attitude to the issues of literature (based on queries in the decades when he was the editor-in-chief of “TP”, i.e. in the 1945-1995 half-century). The special position occupied by the journal from Krakow on the map of the communist-era Polish press is stressed. Since its establishment, this journal enjoyed wide and long-time support from the professor communityof the Jagiellonian University, as well as other academies of Krakow. Assorted accounts from poets and prose authors, including Marek Skwarnicki, Jan Józef Szczepański, Jan Twardowski and others, were discussed. Attention was paid to Turowicz’s outstanding merits in discovering and advocating of literary talents (with an example of Father Jan Twardowski and Maria Jarczyńska-Bukowska). Turowicz seldom wrote on poets and poetry, but he continuously monitoredboth domestic and emigrationliterature on this subject. He also had an extraordinary aesthetic sense which allowed him to selecttalented poets as his collaborators, and published authors whose fame wentmuch further than the borders of Poland (cases of Father Karol Wojtyła, Czesław Miłosz, Stanisław Lem and others). Only under Turowicz, Polish literature had such a wide and competent coverage in “TP”. Thanks to this, readers could acquaint themselves with the foremost pens of literary criticism and were becomingthoroughly oriented in the Polish and world’s literature. It seems that since Turowicz’s passing, “Tygodnik Powszechny” has not played such a role in this regard anymore.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2014, 11, 1
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Professor Janusz Durko (1915–2017)
Profesor Janusz Durko (1915–2017)
Autorzy:
Sołtan, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433024.pdf
Data publikacji:
2018-05-21
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Professor Janusz Durko (1915–2017)
historian
museologist
the Historical Museum of Warsaw
director
editor
author of publications
profesor Janusz Durko (1915–2017)
historyk
muzeolog
Muzeum Historyczne m.st. Warszawy
dyrektor
redaktor
autor publikacji
Opis:
Janusz Durko, Prof. Dr with habilitation, was a historian, an archivist, and a distinguished museologist. Born in Warsaw, he graduated from Warsaw University, history faculty (1938); then spent a whole WWII here. After the liberation from German occupation, he worked in the Capital City Reconstruction Office (Biuro Odbudowy Stolicy), then in the Institute of National Remembrance (Instytut Pamięci Narodowej) founded to conduct research on contemporary history. His doctorate degree he obtained in 1948, habilitation in 1955, professorship in 1964. In 1951, he was appointed to the post of a director of the Main Historical Museum, which two years later was changed into the Historical Museum of Warsaw. The permanent exhibition he opened in 1955 was the first, exhaustive and complete, attempt to give the synthetic presentation of Warsaw past; the museum itself – as an institution of the greatest importance in the field of historical museums in Poland at the time – was inspiring a development of historical exhibitions also in museums of other countries. This helped Janusz Durko to establish his highly regarded professional position: he had been invited to be a member of many committees, councils (including museum ones) and associations, as well as editorial boards of magazines, inter alia, “Museology”. In the years 1951–2003, when Janusz Durko was the head of the Historical Museum of Warsaw, it was one of the main institutions for research on Warsaw history, the venue of numerous conferences, sessions and temporary exhibitions. It was maintaining good relations with many other countries, creating intensely its own collection, and offering an attractive educational programme. The number of its branches was steadily growing. Among Professor’s publications (ca. 140) of various kind there is one of an undoubtedly monumental character: eight volumes of the Bibliografia Warszawy (1958–2006) edited by him, where he registered everything, or nearly everything, that was being published on Warsaw in the years 1795–1970. In recognition of Professor’s achievements he had been awarded a number of times with, inter alia: the Minister of Culture and Arts Award of 1st degree for protection of cultural heritage, the Award of Capital City of Warsaw (twice), title of “Homo Varsoviensis”, the Order of Polonia Restituta First Class – the Grand Cross with Star, the Gold Medal for Merit to Culture “Gloria Artis”. After getting retired in 2003, Professor Durko still maintained close relation with museum by being a member of the Museum Council (2004–2008). In 2015, the institution he had been running for 52 years had an honour of hosting him for the last time during the celebration of his 100th birthday. He died a year after and was buried in the Powązki Military Cemetery.
Prof. dr hab. Janusz Durko był historykiem, archiwistą, wybitnym muzealnikiem. Urodzony w Warszawie, tu ukończył studia historyczne na UW (1938), przeżył okupację niemiecką i całą wojnę. Po wyzwoleniu pracował początkowo w Biurze Odbudowy Stolicy, potem w Instytucie Pamięci Narodowej prowadzącym badania nad historią najnowszą. Stopień doktora uzyskał w 1948 r., habilitację w 1955 r, a w roku 1964 otrzymał profesurę. W 1951 r. został powołany na stanowisko dyrektora Centralnego Muzeum Historycznego, przekształconego 2 lata później w Muzeum Historyczne m.st. Warszawy. Otwarta przez niego w 1955 r. ekspozycja stała była pierwszą bardzo obszerną i kompletną próbą syntetycznego przedstawienia przeszłości Warszawy – warszawskie muzeum, jako placówka na polu muzealnictwa historycznego w Polsce w tamtych czasach najważniejsza, wywarło wpływ na kształtowanie się wystawiennictwa historycznego także w innych krajach. Przyczyniło się to do umocnienia pozycji zawodowej Janusza Durko – zapraszano go do wielu komitetów, rad (w tym muzealnych) i stowarzyszeń, był też członkiem wielu komitetów redakcyjnych, m.in. „Muzealnictwa”. W latach 1951–2003, gdy prof. J. Durko stał na czele Muzeum Historycznego m.st. Warszawy, było ono jednym z głównych ośrodków badań nad historią Warszawy, miejscem wielu konferencji, sesji i wystaw czasowych, utrzymywało liczne kontakty międzynarodowe, intensywnie budowało zbiory własne, przyciągało również bogatą ofertą edukacyjną. Stale rosła liczba jego oddziałów. W dorobku profesora liczącym ok. 140 różnego rodzaju publikacji, dziełem największym jest bez wątpienia, wydawana pod jego redakcją naukową, ośmiotomowa Bibliografia Warszawy (1958–2006), rejestrująca wszystko lub prawie wszystko co opublikowano na temat miasta w latach 1795–1970. Wyrazem uznania dla dokonań Profesora były liczne przyznane mu odznaczenia, m.in.: nagroda I stopnia Ministra Kultury i Sztuki za ochronę dziedzictwa kulturowego, dwukrotnie nagroda m.st. Warszawy, tytuł Homo Varsoviensis, Krzyż Wielki z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski i złoty medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Po przejściu w 2003 r. na emeryturę profesor utrzymywał nadal bliskie kontakty z muzeum, pełniąc funkcję członka jego Rady Muzealnej (2004–2008). Po raz ostatni progi instytucji, której dyrektorem był przez 52 lata, przekroczył w 2015 r., by wziąć udział w uroczystości zorganizowanej dla uczczenia 100. rocznicy jego urodzin. Kilkanaście miesięcy później zmarł i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Źródło:
Muzealnictwo; 2018, 59; 63-67
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Introduction
Autorzy:
Poźniak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570389.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Diecezjalny Instytut Muzyki Kościelnej. Katedra Muzykologii Uniwersytetu Opolskiego
Tematy:
Editorial Board
Editor in Chief
Introduction
Opis:
Dear Readers, we present you with the third issue of the yearbook Folia Organologica.
Źródło:
Folia Organologica. International yearbook of organ and organ music; 2020, 3; 3-3
2657-6082
2719-3284
Pojawia się w:
Folia Organologica. International yearbook of organ and organ music
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Introduction
Autorzy:
Poźniak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570445.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Diecezjalny Instytut Muzyki Kościelnej. Katedra Muzykologii Uniwersytetu Opolskiego
Tematy:
Editorial Board
Editor in Chief
Introduction
Opis:
Editor in chief - introduction
Źródło:
Folia Organologica. International yearbook of organ and organ music; 2019, 2; 3-4
2657-6082
2719-3284
Pojawia się w:
Folia Organologica. International yearbook of organ and organ music
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The analysis of algorithm algebra formulae in xml-format
Analizy formuł algebry algorytmów w formacie xml
Autorzy:
Ovsyak, V.
Ovsyak, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972153.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
editor
XML format
algorithm formula
uniterm
edytor
format xml
formuła algorytmu
Opis:
Analysis of formulae of algebra algorithms (AA) written in xml - format is described in the paper. A specific editor uses the xml - format for AA formulae writing to and reading from the computer memory. The xml – format contains operation types, operation orientations, operation uniterm separation, and AA operation uniterms. There are shown features of algorithm formula transforms, the result of which are 5 times shorter algorithms while saving all algorithm functionalities.
Istniejąca algebra algorytmów (AA) zawiera specjalne znaki operacji, jakich nie ma wśród znaków matematycznych. Znaki mają skomplikowane formy. Znaki operacji mogą być stworzone z wykorzystaniem istniejących edytorów, takich jak na przykład Word. Jednak proces ich tworzenia jest bardzo skomplikowany i czasochłonny. Z tego powodu dla komputerowego edytowania formuł algebry algorytmów został stworzony specjalny edytor, którego główne okienko przedstawiono na rys.1. Dla zapisu formuł algebry algorytmów w pamięci komputera został stworzony specjalny format xml. Opisano format xml, służący do zapisu formuł algebry algorytmów do pamięci komputera. Zbudowano dwie formuły do analizy formatu xml, wykorzystane do identyfikacji i zapisu typów, orientacji i separatorów oraz unitermów operacji algebry algorytmów. Udowodniono, że te formuły umożliwiają wykonanie analizy formatu xml. Pokazano możliwości przekształcenia formuł algorytmów. W wyniku przekształceń możliwe jest 5 – krotne zmniejszenie liczby unitermów, przy zachowaniu wszystkich funkcjonalności formuły algorytmu.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2014, R. 60, nr 5, 5; 313-316
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 44

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies