Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ecclesiastical goods" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Pojęcie patrimonium stabile
    The concept of patrimonium stabile
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806941.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dobra koscielne
    alienacja
    zarzadzanie nadzwyczajne
    ecclesiastical goods
    alienation
    extraordinary administration
    Opis:
    Patrimonium stabile jest pojęciem nowym. W KPK/83 występuje dwa razy: w kan. 1285 i w kan. 1291, jednak bliżej prawodawca nie wyjaśnia znaczenia użytego pojęcia. Celem artykułu jest ukazanie znaczenia patrimonium stabile. Przedstawiona analiza genezy pojęcia patrimonium wskazuje, że intencją prawodawcy nie było uniemożliwienie dokonania alienacji, ale ochrona dóbr kościelnych stanowiących podstawę istnienia i działania kościelnej osoby prawnej. W dalszej części autor przedstawia różne interpretacje patrimonium stabile wypracowane przez kanonistów, aby ostatecznie przedstawić własną koncepcję. Autor wskazuje, że do pojęcia patrimonium stabile nie zalicza się dóbr, które należą do codziennego użytku, ale zgodnie z wypracowaną doktryną, należy rozumieć dobra ruchome i nieruchome, stanowiące minimalną podstawę materialną osoby prawnej, które pozwalają na realizację celów, dla których została ona utworzona. Artykuł kończy wnioskami, że w księgach inwentarzowych winno być odnotowane, co należy do patrimonium stabile osoby prawnej (kan. 1283, 2º). Zarządcy nie mogą dokonywać darowizn na cele pobożności lub chrześcijańskiej miłości z dóbr ruchomych należących do patrimonium stabile (kan. 1285). Chcąc dokonać jakichkolwiek aktów alienacji dóbr należących do patrimonium stabile, zarządcy są zobowiązani zachować kan. 1291-1294 oraz kan. 638 § 3, kiedy ich wartość przekracza określoną w prawie sumę.
    The patrimonium stabile is a new concept in the 1983 Code. It  comprises of moveable and im-movable goods, which by the legitimate designation (legitima assignatione) of the competent eccle-siastical authority were established as a secure basis for the existence of juridical person for the fu-ture. Patrimonium stabile allows the independent fulfillment of the mission of the juridical person for which it was established and therefore is subject to legal protection in accordance with the law. The distinction between stabile and non stabile patrimonium should be recorded regularly in the up-dated inventories (can. 1283, 2º). Administrators cannot make gifts for pious purposes or Christian charity out of the movable goods which is part of the patrimonium stabile (cf. can. 1285). In order to make any act of alienation of ecclesiastial goods, stating patrimonium stabile, administrators are required to observeve can. 1291-1294 and can. 638 § 3, whenever their value exceeds the sum determined by law. Canons on alienation (can. 1291-1294) should be obseved not only in alienation, but also in any dealings in which the patrimonial condition of the juridical person may be jeopardised (can. 1295). Patrimonium stabile is not subject to taxation, but the income derived from it may be taxed (see. can. 264 § 2 and can. 1263).
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 4; 147-161
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Funkcja ekonoma w prawie własnym Towarzystwa św. Franciszka Salezego
    The econom’s function in own law of the Society of st. Francis de Sales
    Autorzy:
    Domaszk, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/495332.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    econom, finance officer
    administrator
    salesian econom
    estate administration
    ecclesiastical goods
    Opis:
    Econom’s function is to administer the ecclesiastical goods that belong to religious legal persons. The canon law claims to set the position of econom. Details regarding the requirements on the econom’s position and his assignments are included in own law of religious institute. Review of own law of the Society of St. Francis de Sales, accomplished in above article, reveals its compliance with common law of Church. General econom is elected during general council, other administrators are appointed after previous consultation. Econom’s position is a term office. Own law defines in detail econom’s assignments on the level of central Society of St. Francis de Sales office, province and single house. The constitutional records of that institute strongly emphasize the spiritual significance of administration. Temporal goods are of use to accomplish charisma, they are subordinated to raising the young and to evangelization. St. John Bosco, the founder of Salesians, on one hand placed his trust in God’s Providence and in help of Mary Help of Christians. On the other hand he was prudent and foreseeing administrator, who walked down the earth. The ministry of economs is difficult. Their work in the modern world, that is to say also in a thicket of national legal and administrative norms, requires constant deepening knowledge. That is why some superior initiatives, such as theoretical and practical training, publishing subsidiary literature and so forth, are needed to economs to cope with their assignments. At the same time allegiance to legal norms (canon, common and own law) will let Salesians to accomplish their ecclesiastical mission.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2010, 27; 63-75
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kanoniczne sankcje karne za przestępstwa majątkowe
    Canonical penal sanctions for nancial malfeasance
    Autorzy:
    KALETA, PAWEŁ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662493.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    przestępstwo
    sankcje karne
    dobra kościelne
    offence
    penal sanctions
    ecclesiastical goods
    Opis:
    Financial malfeasance, both in the eld of administration and alienation of ecclesiastical goods might contribute to nancial losses, unnecessary scandal of the faithful, as well as the weakening of public trust. In order to prevent such malfeasance, the Church must seek eective methods which will allow to observe the canon law. e aim of this article was to show the penalties for the nancial malfeasance in the canonical legal system. Interestingly that ecclesiastical legislator does not use the concept of „nancial malfeasance”. However, we can nd nine examples of nancial malfeasances in Book VI of the 1983 Code. e following actions can be related to nancial malfeasances: 1) impeding the use of ecclesiastical goods (can.1375), 2) invalid alienation of ecclesiastical goods (can. 1377), 3) simony (can. 1380), 5) illegitimate prot from Mass oerings (can. 1385), 6) bribery (can. 1386), 7) abuse of authority and culpable negligence in performing act of ecclesiastical power or ministry or oce (can. 1389 §1-2), 8) production and use of false documents (can. 1391), 9) clerics carrying out commercial activities (can. 1392). For such oenses, the legislator determines penalties ferendae sententiae which may be imposed on the oender by judicial or administrative process. e legislator does not provide for penalties latae sententiae for nancial malfeasances. For simony and illegitimate prots from Mass oerings leg- islator provides for a penalty of imposing censure. In the case of simony is mandatory sanction (c. 1380), while for the oense of illegitimate prots from Mass oerings is optional one (can. 1385). It can be supposed that the most severe penal sanctions for nancial malfeasance is deprivation of oce that the judge may impose, depend- ing on the severity and harm done. is is an optional penal imposed for abusing of ecclesiastical power or an oce (can. 1389 § 1). In other cases, the ecclesiastical legislator provides for a just penalty ferendae sententiae. If penalties are indeterminate their imposition belongs to the Ordinary or judge. e particular law is to be observed which in place of indeterminate penalty ferendae sententiae it may establish a penalty determined or obli- gated (can. 1315 § 1). In accordance with can. 1317 particular law can not establish a penalty of dismissal from the clerical state. 
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 3; 117-135
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Władza nadzorowania zarządzaniem dobrami kościelnymi (kan. 1276 § 1-2)
    Supervisory Authority of the Ordinary Concerning Administration of Ecclesiastical Goods (can. 1276 § 1-2)
    L’autorité de superviser l’administration des biens ecclésiastiques (can. 1276 § 1-2)
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917269.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    władza rządzenia
    ordynariusz
    dobra kościelne
    Power of governance
    the Ordinary
    ecclesiastical goods
    Opis:
    Władza nadzorcza w odniesieniu do dóbr kościelnych umocowana jest w munus regendi biskupa diecezjalnego, którego jednym z celów jest troska, aby do dyscypliny kościelnej nie wkradły się nadużycia. Celem artykuły było przedstawienie zadań nadzorowania ordynariusza w zakresie zarządzania dobrami kościelnymi. Istotną treścią nadzorowania jest nie tyle kontrola, ile czuwanie; za taką eksplikacją przemawia użycie kan. 1276 § 1 i z kan. 392 § 2 łacińskiego czasownika advigilare – ‘czuwać’, ‘troszczyć się’. Przedstawiona analiza KPK/83 wskazuje, że ordynariusz władzę nadzoru wykonuje w dwojaki sposób: przed dokonaniem aktu prawnego oraz po jego dokonaniu. Do zakresu władzy nadzorczej ordynariusza należy: a) wydanie szczegółowych instrukcji dotyczących zarządu dóbr kościelnych; b) wydanie stosownych zezwoleń aktów związanych z zarządem dobrami kościelnymi; c) ingerowanie w przypadku zaniedbań zarządcy. W zakresie wykonywania władzy nadzorczej prawodawca wprowadził dwa ograniczenia; dotyczą one publicznych osób prawnych podlegających jego władzy oraz  zachowania prawnych tytułów przyznających większe uprawnienia. Autor wnioskuje, że przepisy prawne dotyczące nadzoru są narzędziem ochrony dóbr kościelnych, aby te były wydatkowane zgodnie z celami dóbr kościelnych. Zachowanie prawa nadzoru ma przyczynić się do podjęcia większej odpowiedzialności za dobra kościelne i zbudowania większego zaufania wobec osób, które zarządzają dobrami kościelnymi. 
    This paper concerns the supervisory authority of the ordinary concerning ecclesiastical goods. The question which the Author poses is: What are Ordinary’s competences in relation to the administration of all the goods which belong to public juridical persons subject to him?  The content of the study shows that the essence of supervisory authority is administration to ensure that abuses do not creep into ecclesiastical discipline. In this context, can. 392 §2 is a clarification of can. 1276 §1-2. The scope of the supervisory authority of the Ordinary relates mainly to: issue special instructions, within the limits of universal and particular law; issue relevant permissions of acts of extraordinary administration; intervene in case of negligence of administrator. The 1983 Code has determined two limits in performing the supervisory authority: the first concerns public juridical persons subject to the authority of the Ordinary. The second requirement is to observe legal titles which may give greater rights. For example the religious house of diocesan right. Canon law in regard to supervision, is the instrument of protection of ecclesiastical goods, in order to ensure that they are used in accordance with the objectives of ecclesiastical goods. The supervision right is to help undertake greater responsibility for ecclesiastical goods and to build greater confidence in the people who administer them.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2015, 4, 2; 25-38
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Bishops Right to Parish Taxation
    Autorzy:
    Kaleta, Ks. Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369567.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dobra kościelne
    duchowni
    dochód
    nadzwyczajne świadczenie
    władza rządzenia
    ecclesiastical goods
    clerics
    income
    extraordinary exaction
    power of governance
    Opis:
    The diocesan tax is a compulsory cash benefit imposed on the income of both a juridical person and a physical person. There are two types of tax in canon law: ordinary and extraordinary tax. Although the Pontifical Council for Legislative Texts issued the authentic interpretation of c. 1263 and ruled that tax may not be imposed on Mass offerings, some doubts might arise as to the legitimacy of the tax imposed on “other physical persons”. The conciliar Decree Christus Dominius states that priests are to contribute from their clerical income for the needs of the diocese “according to the bishop’s determination”. As such, tax may be imposed only in the event of grave necessity determined by the diocesan bishop following consultation with advisory bodies. Extraordinary exaction by its very nature should be understood as the voluntary offerings of clerics as their contribution for a specific diocesan purpose. The aim of the article is to draw attention to the legal requirements for imposing an extraordinary tax, the motives for establishing it, as well as possible tax exemptions. The analysis of the article is based on an exploration of the history of development of c. 1263; the concept of tax in canon law; extraordinary exaction; the subject of extraordinary exaction; the qualities of the extraordinary exaction; legal requirements of imposing extraordinary exaction; the question of income.
    Podatek diecezjalny jest obowiązkowym świadczeniem pieniężnym nakładanym na dochody zarówno osoby prawnej, jak i fizycznej. W prawie kanonicznym istnieją dwa rodzaje podatków: zwykły i nadzwyczajny. Chociaż Papieska Rada ds. Tekstów Prawnych wydała autentyczną interpretację kan. 1263 i orzekła, że podatek nie może być nakładany na ofiary mszalne, pojawiają się jednak wątpliwości co do zasadności podatku nakładanego na „inne osoby fizyczne”. Dekret soborowy Christus Dominius stanowi, że kapłani mają przeznaczać z dochodów duchownych na potrzeby diecezji „zgodnie z postanowieniem biskupa”. Jako taki może być nałożony tylko w przypadku poważnej konieczności, która jest określana przez biskupa diecezjalnego po zasięgnięciu opinii organów doradczych. Nadzwyczajne świadczenie, ze swej natury, powinno być rozumiane jako dobrowolne ofiary duchownych, jako ich wkład w konkretne cele diecezjalne. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na prawne wymogi nakładania podatku nadzwyczajnego na duchownych, motywy jego ustanowienia, a także rozumienie czym jest dochód. Rozważania dotyczą następujących aspektów: 1) historia rozwoju kan. 1263; 2) pojęcie podatku w prawie kanonicznym; 3) świadczenie nadzwyczajne; 4) przedmiot świadczenia nadzwyczajnego; 5) cechy nadzwyczajnego podatku; 6) prawne wymogi ustanowienia świadczenia nadzwyczajnego; 7) kwestia dochodu.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2021, 1; 127-142
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akty nadzwyczajnego zarządzania w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r.
    Acts of Extraordinary Administration in the 1983 Code
    Autorzy:
    Dubiel, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806771.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zarządzania dobrami kościelnymi
    akty zwyczajnego i nadzwyczajnego zarządzania
    administration of ecclesiastical goods
    act ordinary and extraordinary admi-nistration
    Opis:
    Przedmiotem artykułu są akty nadzwyczajnego zarządzania określone w kan. 1277 i 1281 § 1-2. Pojęcie „aktu nadzwyczajnego zarządzania” jest określeniem technicznym dla aktów, które przekraczają granicę i sposób zwyczajnego zarządzania. Konferencja biskupów danego kraju umocowana jest do ustalenia aktów nadzwyczajnego zarządzania dla diecezji, natomiast w przypadku osób prawnych podległych biskupowi diecezjalnemu, określają je statuty osoby prawnej, jeśli „statuty milczą” – biskup diecezjalny po wysłuchaniu opinii diecezjalnej rady do spraw ekonomicznych. Prawodawca kodeksowy określa dwie procedury administracyjne w celu dokonania aktu nadzwyczajnego zarządzania. Dla dóbr diecezjalnych wymagane jest, aby biskup diecezjalny przed dokonaniem aktu uzyskał zgodę diecezjalnej rady do spraw ekonomicznych i kolegium konsultorów. Tę samą procedurę należy wykonać w przypadku aktów nadzwyczajnego zarządzania określonych w prawie powszechnym. W przypadku dóbr należących do osób prawnych podległych biskupowi diecezjalnemu, do ważności wymagane jest, aby zarządca przed dokonaniem aktu uzyskał pisemne upoważnienie od ordynariusza.
    This paper concerns the act of extraordinary administration provided in c. 1277 and 1281 §§ 1-2. The concept “act of extraordinary administration” is a technical term used for the purpose of identifying an act of administration which exceeds the limits and manners of ordinary administration. The author clarifies that the Conference of Bishops determines acts of extraordinary administration for the diocese (c. 1277) and that for public juridical persons subject to the diocesan bishop, determination is achieved by (a) the statutes, (b) if the statutes are silent on this point – the diocesan bishop following consultation with the diocesan financial council (c. 1281 § 2). If a particular act is not determined as an act of extraordinary administration in iure universali and in iure particulari it then remains an act ordinary administration. The legislator provides different administrative procedures to carry out acts of extraordinary administration for diocesan goods and for juridical persons subject to the diocesan bishop (e.g.parish goods). In the instance of goods belonging to the diocese, the diocesan bishop is required to obtain the consent of the finance council and the college of consultors (c.1277). The same procedure is to be applied for acts of extraordinary administration expressly provided for by the universal law or stated in the documents of foundation. In the instance of goods belonging to parish, the parish priest requires to obtain the faculty from the ordinary (c.1281 § 1).
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2015, 25, 4; 113-131
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wytyczne Stolicy Apostolskiej dotyczące zarządzania dobrami w instytutach życia konsekrowanego i w stowarzyszeniach życia apostolskiego
    Guidelines of the Apostolic See for the administration of the goods in the Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life
    Autorzy:
    KALETA, PAWEŁ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/661347.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    zarządzanie dobrami kościelnymi
    transparentność
    kolegialność
    charyzmat zakonny
    administration of ecclesiastical goods
    transparency
    collegiality
    charism of the religious institute
    Opis:
    The subject of this research concerns the circular letter of the Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life, entitled Guidelines for the Administration of goods in the Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life. The Author highlights that the circular letter is a reflection of some of the difficulties encountered in administration and further sets some useful guidelines. It is important to acknowledge that this information is not entirely new as there are many indicators of the usage of canon law, which should be adhered to by the administrators of ecclesiastical goods. The importance of management of goods belonging to religious institutes, lies in the transparency of financial reports as well as in the loyalty of the charism of the religious institute. The postulate of transparency is to increase the credibility of the mission of the institute. Another, equally important issue, is the financial integrity and collegiality to make a decision. Given the complexity of the financial issues the Congregation proposes a consultation with lay professionals, and other members of Institutes. Interestingly, the beginning and the end of the circular letter refers to the formation in the economic dimension. The idea of this is to make members of religious institutes aware of the cost of living and their responsibility for ecclesiastical goods. It will also help those appointed stewards, to face new challenges in the field of economics and management.
    Przedmiotem artykułu jest list okólny Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego noszący tytuł Wytyczne dotyczące zarządzania majątkiem instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego. Autor podkreśla, że list okólny jest odzwierciedleniem trudności w zarządzaniu i wskazanie pomocnych wytycznych.  W liście nie wszystkie zostały podjęte aspekty zarządzania, skupiono się raczej na wytycznych, które mają pomóc w zarządzaniu dobrami kościelnymi.   Istotnym znaczeniem w zarządzaniu dobrami zakonnymi jest transparentność sprawozdań oraz wierność charyzmatowi zakonnemu w zarządzaniu. Postulat transparentności ma podnieść wiarygodność w realizacji misji instytutu. Innym, równie ważnym, zagadnieniem jest integralność finansów i kolegialność w podejmowaniu decyzji. Dlatego w sytuacjach zawiłych Kongregacja sugeruje przeprowadzenie konsultacji ze świeckimi specjalistami, oraz z innymi członkami instytutów. Ciekawym spostrzeżeniem jest konstrukcja listu okólnego, który na wstępie i w zakończeniu Kongregacja odwołuje się do formacji w wymiarze ekonomicznym.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 1; 63-76
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akty zarządzania dobrami doczesnymi
    Acts of administration of ecclesiastical goods
    Autorzy:
    ŚWITO, LUCJAN
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662473.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    prawo własności
    dobra kościelne
    zarządzanie dobrami kościelnymi
    zwyczajne zarządzanie
    nadzwyczajne zarządzanie
    property law
    ecclesiastical goods
    administration of ecclesiastical property
    ordinary acts of administration
    extraordinary acts of administration
    Opis:
    The Code of Canon Law (Corpus Iuris Canonici, CIC), in its version enacted by Pope John Paul II, employs diverse terminology when refer- ring to acts of administration of goods. Can. 1277 of CIC refers to “acts of administration which are more important” and “acts of extraordinary administration”, while the provision of 1281 §1 and §2 of CIC points out the dierence between “acts of ordinary administration” and “acts which exceed the limit and manner of ordinary administration”. Although the terminology adopted in the Code of Canon Law clearly marks the dierence, it does not dene these terms and does not provide any list of these acts. Scholars do not provide much opinion in this matter either, leaving the issue for consideration by particular legislation and legal practice. However, the exact denition of dierences between the above-mentioned acts of admi- nistration is of great practical importance for the validity of acts related to the administration of ecclesiastical property. e article presented herein, based on an analysis of Can. 1277 and Can. 1281 §1, and §2 of CIC, indicates the existing dierences in terminology, and underlines the urgent need to develop a list of extraordinary acts of administration of ecclesiastical goods to ensure the stability of this kind of legal action, and draws attention to the criteria by which acts of extraordinary administration should be formulated. 
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 3; 105-116
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Administration of Ecclesiastical Temporal Goods in the Light of the Instructions of the Polish Episcopal Conference of 2015
    Autorzy:
    Kantor, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668201.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Administration of Ecclesiastical Temporal Goods
    Canon Law
    Episcopal Conference
    Instructions of the Polish Episcopal Conference
    Opis:
    The mission of the Church is evangelisation and not acquisition of capital. It is good if the Church has sufficient financial means necessary to fulfil its mission. The Catholic Church has the inherent right, independently of any secular power, to acquire, retain, administer and alienate temporal goods, in pursuit of its proper objectives (can. 1254 of the Code of Canon Law). In order to fulfil its mission in the world, the Church needs to be supported by appropriate material goods and the freedom to administer them. The Code of Canon Law of 1983 introduced a new regulation regarding ecclesiastical property, so as to make sure that the Church could better suit the concept of a “poor Church” that, being in the need of economic resources to achieve its goals, focuses on the instrumental task of such resources: so that the faithful fulfilled their duty in the form of helping in maintaining the Church and its works as part of their fundamental rights and obligations related to the temporal goods; so that spiritual goal of ecclesiastical offices was emphasised and the revenues received were justly distributed. The Polish Episcopal Conference on 25 August 2015 approved the Instruction on the Administration of Ecclesiastical Temporal Goods. In the present article four points will be discussed: The right of the Church to the acquisition, holding and alienating of temporal goods; the Instruction of the Polish Episcopal Conference on the acquisition of temporal goods; the Instruction of the Polish Episcopal Conference on the administration of temporal goods and contracts; the Remuneration for priests.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2017, 7, 1
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pobożne zapisy jako sposób pozyskiwania dóbr doczesnych w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. i w partykularnym prawie polskim
    Pious wills as a means of acquisition of the temporal goods in the Code of Canon Law and the particular Polish law
    Autorzy:
    Warmuz, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1797389.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pobożne zapisy
    prawo majątkowe Kościoła
    darowizny na rzecz kościelnych osób prawnych
    nabywanie dóbr materialnych przez Kościół
    pious wills
    Church property rights
    donation for ecclesiastical juridic persons
    acquisition of material goods by the Church
    Opis:
    The Catholic Church as a community operating in the world needs material resources to be able to fulfill its mission. The right to own property is inherent right of the Church and includes the acquire, hold, management and alienating goods. One way of obtaining material resources identified by the Code of Canon Law are pious wills. The article analyzes the provisions of pious wills contained in the Code Of Canon Law. Also have been discussed statutes of selected polish diocesan synods, which provide for the possibilities of adopting pious wills, ways of documenting and the obligation to comply with government regulations.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2012, 1(14); 137-156
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies