Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dziuplaki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wykorzystanie budek lęgowych na siedliskach borowych w Puszczy Augustowskiej
Using nest-boxes in pine stands of the Augustow Forest
Autorzy:
Zawadzki, G.
Zawadzki, J.
Zawadzka, D.
Sołtys, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1291385.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Badawczy Leśnictwa
Tematy:
Polska Polnocno-Wschodnia
Puszcza Augustowska
siedliska borowe
lasy iglaste
budki legowe
zasiedlenie
ptaki
dziuplaki
sukces legowy
mucholowka zalobna
Ficedula hypoleuca
bogatka
Parus major
sosnowka
Periparus ater
pleszka
Phoenicurus phoenicurus
czubatka
Lophophanes cristatus
modraszka
Cyanistes caeruleus
czarnoglowka
Poecile montanus
kowalik
Sitta europaea
kretoglow
Jynx torquilla
soweczka
Glaucidium passerinum
północno-wschodnia Polska
sukces lęgowy
breeding success
coniferous forest
North-Eastern Poland
secondary hole-nesting birds
Opis:
In 2011–2014, the occupancy of nest-boxes by secondary hole-nesting birds and their breeding success was investigated in pine stands of the Augustów Forest (North-Eastern Poland). In the studied area of 12600 ha, the share of Scots Pine Pinus sylvestris L. in the stands was 92%. On average, birds occupied 54% and bats 3% of the 224–317 nest boxes controlled yearly. Nest boxes were also used by the Pygmy Owl Glaucidium passerinum L. as food caches. In total, broods of nine secondary hole-nesting species were observed, but only four bird species nested in each year of study. The most numerous species, occupying 53–60% of all boxes each year was the Pied Flycatcher Ficedula hypoleuca Pall. The Great Tit Parus major L. occupied 15–24% and the Coal Tit Periparus ater L. 10–12% of available nest-boxes, while the Redstart Phoenicurus phoenicurus L. used 2–7% of nest boxes. The yearly breeding success was highest for tits (Great Tit – 52–84%, Coal Tit – 50–72%) and strongly variable for the Pied Flycatchers – 38–78%. Broods were lost due to predation by martens Martes sp. (38%) and great spotted woodpeckers Dendrocopos major L. (6%) as well as nest competition (2%). The nest-boxes were occupied at a constant rate during the following four years after their exposition. Over 67% of the new nest-boxes were occupied annually which means new nest-boxes (up to 4 years) were occupied significantly more often than boxes older than 4 years.
Źródło:
Leśne Prace Badawcze; 2019, 80, 2
1732-9442
2082-8926
Pojawia się w:
Leśne Prace Badawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie dzięciołów Picidae w krajobrazie rolniczym wschodniej Zamojszczyzny
Picidae in the agricultural landscape of the eastern part of Zamosc Region
Autorzy:
Michalczuk, J.
Boruchalska, D.
Mazurek, P.
Mazurek, M.
Michalczuk, M.
Cymbala, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080554.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Zoologiczne
Tematy:
ptaki
dziuplaki
dziecioly
Picidae
sklad gatunkowy
liczebnosc populacji
zageszczenie populacji
wystepowanie
lasy
zadrzewienia
krajobraz rolniczy
Zamojszczyzna
Opis:
W 2017 roku oceniono liczebność i rozmieszczenie dzięciołów na powierzchni 339 km2 w krajobrazie rolniczym wschodniej Zamojszczyzny. Do wykrywania stanowisk ptaków w lasach (15,6 km2 – zajmujących 5% powierzchni) i zadrzewieniach nieleśnych (10,4 km2 – zajmujących 3% powierzchni) wykorzystano metodę kartograficzną połączoną ze stymulacją głosową. Na te- renie badań dominował dzięcioł duży Dendrocopos major stanowiący 72% (428 par) całkowitej populacji dzięciołów. Większość terytoriów dzięcioła dużego (97,7%) odnotowano w lasach, gdzie jego zagęszczenie wynosiło 19,3 p./100 ha lasów i 0,9 p./100 ha powierzchni badawczej. Wyłącz- nie w lasach występował dzięcioł średni Dendrocoptes medius (55 par), dzięcioł czarny Dryocopus martius (8 par) i dzięciołek Dryobates minor (14 par). Zagęszczenia tych gatunków wynosiły odpo- wiednio 3,5, 0,5 i 0,9 p./100 ha lasów oraz 0,16, 0,02 i 0,04 p./100 ha powierzchni badawczej. W przypadku dzięcioła białoszyjego Dendrocopos syriacus i krętogłowa Jynx torquilla stwierdzono odpowiednio 92% (25 par) i 94% (18 par) terytoriów w zadrzewieniach nieleśnych. Gatunki te na obszarze badań osiągały zagęszczenie odpowiednio 2,2 i 1,6 p./100 ha zadrzewień nieleśnych oraz 0,07 i 0,05 p./100 ha powierzchni badawczej. Pomimo znacznego pofragmentowania i nie- wielkiej powierzchni lasów, były one podstawowymi siedliskami dzięciołów, skupiającymi 89% par. W krajobrazie rolniczym istotną rolę pełniły również zadrzewienia nieleśne (sady, parki, aleje i grupy drzew, cmentarze, etc.), stanowiąc podstawowe siedlisko dla dzięcioła białoszyjego i krę- togłowa.
Źródło:
Ornis Polonica; 2018, 59, 4; 231-249
2081-9706
Pojawia się w:
Ornis Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies