Temat: dziedzina archiwalna - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Wkład Władysława Semkowicza (1878-1949) w rozwój polskiej dziedziny archiwalnej
The contribution of Władysław Semkowicz (1878-1949) to the Development of the Polish Archival Field
Autorzy:: Radziejewska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/26850548.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Akademia Zamojska
Tematy:: Władysław Semkowicz
archival field
Polish War Archives
recovery of archival materials
Archive Council
dziedzina archiwalna
Polskie Archiwum Wojenne
rewindykacja materiałów archiwalnych
Rada Archiwalna
Opis:: W artykule została przedstawiona postać Władysława Semkowicza (1878-1949), wybitnego historyka i zagorzałego społecznika, który wiele wniósł do rozwoju polskiej dziedziny archiwalnej. Z archiwistyką związał się już w czasie studiów w Uniwersytecie Lwowskim, gdy przyjęto go na stanowisko zastępcy aplikanta w Krajowym Archiwum Aktów Grodzkich i Ziemskich we Lwowie. Od tego czasu W. Semkowicz spędzał większość wolnego czasu w archiwach. Był uczestnikiem tzw. Ekspedycji Rzymskiej oraz badał zasoby archiwalne we Lwowie, Wilnie, Wiedniu, Wrocławiu, Berlinie oraz Królewcu. W czasie I wojny światowej ewakuował się z rodziną do Wiednia, gdzie wraz z innymi polskimi historykami założył Polskie Archiwum Wojenne, które dziś można uznać za jedno z pierwszych polskich archiwów społecznych. Po wojnie rozpoczął pracę w Uniwersytecie Jagiellońskim, z którym był związany aż od swej śmierci. Władysław Semkowicz brał czynny udział w tworzeniu się Państwa Polskiego po 123 latach zaborów. Został mianowany członkiem nowo utworzonej Rady Archiwalnej przy Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz opiniował projekt Dekretu z dnia 7 lutego 1919 roku o organizacji archiwów państwowych i opiece nad archiwaliami. W latach 1921-1933 jako członek Mieszanej Komisji Specjalnej brał udział w negocjacjach dotyczących rewindykacji polskich materiałów archiwalnych z Rosji (ZSRR). W czasie II wojny światowej W. Semkowicz był zatrudniony w Archiwum Państwowym w Krakowie. W 1941 roku w wyniku decyzji Dyrektora Archiwów Generalnej Guberni w Krakowie, Ericha Randta, został zatrudniony w Instytucie Niemieckiej Pracy Wschodniej. W tym okresie uratował wiele polskich dóbr kultury, wykorzystując do tego celu sabotaż. Artykuł ten stanowi analizę działalności W. Semkowicza w zakresie archiwistyki i jest próbą udowodnienia jego osiągnieć w tej dziedzinie.
The article presents the figure of Władysław Semkowicz (1878-1949), an outstanding historian and ardent social activist who contributed a lot to the development of the Polish archival field. He became involved in archival studies during his studies at the University of Lviv, when he was accepted as a deputy trainee in the National Archives of Town and Land Records in Lviv. From then on, W. Semkowicz spent most of his free time in the archives. He was a participant in the so-called Roman Expedition and researched archival resources in Lviv, Vilnius, Vienna, Wrocław, Berlin and Konigsberg. During the First World War, he evacuated with his family to Vienna, where, together with other Polish historians, he founded the Polish War Archives, which today can be considered one of the first Polish social archives. After the war, he started working at the Jagiellonian University, with which he remained connected until his death. W. Semkowicz took an active part in the formation of the Polish State after 123 years of partitions. He was appointed a member of the newly created Archive Council at the Ministry of Religious Denominations and Public Education and gave opinions on the draft Decree of February 7, 1919 on the organization of state archives and the care of archives. In the years 1921-1933, as a member of the Mixed Special Commission, he participated in negotiations regarding the recovery of Polish archival materials from Russia (USSR). During the Second World War, W. Semkowicz was employed in the State Archives in Krakow. In 1941, as a result of the decision of the Director of the Archives of the General Government in Krakow, Erich Randt, he was employed at the Institute of German Eastern Labor. During this period, he saved many Polish cultural goods by using sabotage for this purpose. This article analyzes the activities of W. Semkowicz in the field of archival science and is an attempt to prove his achievements in this field.
Źródło:: Facta Simonidis; 2022, 15, 2; 85-103
1899-3109
Pojawia się w:: Facta Simonidis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Архівні реформи в Україні: історія, проєкти, виклики сьогодення [Arkhivni reformy v Ukrayini: istoriya, proyekty, vyklyky s’ohodennya]
Archival reforms in Ukraine: history, projects, current challenges
Reformy archiwalne na Ukrainie: historia, projekty, aktualne wyzwania
Autorzy:: Матяш, Ірина
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/51594208.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: Archival reform
archival affairs of Ukraine
National Archival Fond
archives of Ukraine during the Russian invasion
archiwa ukraińskie w obliczu inwazji rosyjskiej
narodowy zasób archiwalny Ukrainy
reformy archiwalne
dziedzina archiwalna w Ukrainie
Opis:: Celem artykułu jest naświetlenie przyczyn i charakteru reform archiwalnych na Ukrainie w latach 1917–2022 oraz przeanalizowanie wyzwań i problemów, przed którymi stanęły archiwa ukraińskie po uzyskaniu przez Ukrainę niepodległości w 1991 r., a także w rezultacie wojny wywołanej przez Rosję w 2014 r. i inwazji z 24 lutego 2022 r. Zastosowana metoda badawcza opiera się na kryteriach naukowości, z uwzględnieniem kontekstu historycznego, spójności oraz specyficznej metodologii badawczej, w szczególności heurystyce archiwoznawczej i krytyce źródła. Wykorzystano również metodę ekspresowego sondażu grupy fokusowej. Oryginalność badań polega na rekonstrukcji procesu reformowania sektora archiwalnego w Ukrainie, określeniu jego etapów, ich charakterystyki i wzajemnych relacji, a także analizie problemów archiwów ukraińskich po inwazji rosyjskiej. Autorka dowodzi, iż reformy archiwalne na Ukrainie są integralną częścią procesu budowy państwa, a potrzeba ich realizacji urzeczywistniła się w momencie wyzwolenia Ukrainy spod wpływów zarówno Imperium Rosyjskiego, jak i Związku Sowieckiego. Kluczową ideą wszystkich reform archiwalnych (pięciu w latach 1917–1925 i dwóch w latach 1991–2022) była organizacja dziedziny archiwalnej niepodległego państwa, mająca na celu zabezpieczenie i zachowanie całości jego zasobu archiwalnego jako integralnej części światowego dziedzictwa archiwalnego oraz umożliwienie szerokiego dostępu do zawartej w dokumentach archiwalnych informacji. Specyfiką działalności reformatorskiej w odniesieniu do archiwów w czasach współczesnych, po odzyskaniu przez Ukrainę niepodległości 24 sierpnia 1991 r., jest jej trwały, skierowany na praktykę charakter. W procesie tym wyróżnić można „reformę archiwalną lat 90. XX w.” oraz reformę archiwalną opartą na „zasadzie pięciu I”, której twórcą był Anatolij W. Chromow. Autorka konstatuje, że inwazja rosyjska spowodowała dla zasobu archiwalnego i archiwów Ukrainy zwiększenie ryzyka poniesienia nieodwracalnych strat, nie tylko w narodowym zasobie archiwalnym Ukrainy, ale także światowym dziedzictwie archiwalnym jako całości.
The aim of the article is to highlight the characteristics and reasons for archival reforms in Ukraine in the years 1917–2022. It also analyses the challenges and problems faced by Ukrainian archives after Ukraine gained independence in 1991, as well as those stemming from the war caused by Russia in 2014 and the invasion of February 24, 2022. The research method applied is based on scientific criteria, taking into account the historical context, consistency and specific research methodology, in particular archival heuristics and source criticism. The express focus group poll method was also used. Originality of the research lies in the reconstruction of the process of reforming the archival sector in Ukraine, defining its stages, their characteristics and mutual relations, as well as analysing the problems of Ukrainian archives after the Russian invasion. The author argues that archival reforms in Ukraine are an integral part of the state-building process, and the need for their implementation became a reality when Ukraine was liberated from the influence of both the Russian Empire and the Soviet Union. The key idea behind all the archival reforms (five in 1917–1925 and two in 1991–2022) was to organize the archival domain of the independent state, so as to secure and preserve all of its archival resources as an integral part of the world archival heritage and enable wide access to archival documents. The specificity of reforms as applied to archives in modern times, after Ukraine regained independence on August 24, 1991, is their permanent, practice-oriented nature. In this process, the „archival reform of the 1990s” can be distinguished and the archival reform based on the „principle of five I”, created by Anatolii W. Khromov. The author concludes that the Russian invasion resulted in increased risk for the archival resources and archives of Ukraine, posing a threat of irreversible losses, not only of the national Archival Fond of Ukraine, but also of the world archival heritage as a whole.
Źródło:: Archeion; 2022, 123; 125-166
0066-6041
2658-1264
Pojawia się w:: Archeion
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "dziedzina archiwalna" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język