Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dyspersja 3d" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Numerical modeling of dispersion process for different density of gas mixtures – 2d and 3d numerical approach
Numeryczne modelowanie dyspersji gazów o różnej gęstości w ujęciu dwuwymiarowym i trójwymiarowym
Autorzy:
Polańczyk, A.
Salamonowicz, Z.
Dmochowska, A.
Makowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/136318.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Tematy:
Ammonia dispersion
chlorine dispersion
emergency gas release
2d dispersion
3d dispersion
CFD
dyspersja amoniaku
dyspersja chloru
uwolnienie awaryjne gazu
dyspersja 2d
dyspersja 3d
Opis:
The dispersion of the toxic gases due to the natural/industrial accidents can have the tragic consequences. To prevent the effects of these disasters different approaches have been introduced in the literature. In this paper we aimed to prepare the Computational Fluid Dynamics (CFD) the model of emergency escape of toxic gases of different density, e.g. the chlorine and the ammonia. The Aloha and Ansys-Fluent software for multiphase transport description was applied. For 2d simulation the Degadis model was used, while for the 3d approach the multiphase Volume of Fluid model (VOD) was applied. For the reconstruction of atmospheric conditions different air velocity (flowing in one direction) was included according to the Pasquil Stability Class. Moreover, different wind conditions were compared with the windless conditions. The comparison of the dispersion process for two gases with different density, for the same mathematical domain, indicated the different volume concentration in function of the height and the wind velocity. The implications of the spreading pattern from the risk assessment and risk mitigation point of view were discussed. With the increase of height and wind velocity, a decrease of gas concentration for both gases was observed. Moreover, for the ammonia for the windless case, the volume fraction profile was irregular, while for the chlorine the circular profile was observed. With the increase of the wind value, the shape of the ammonia and the chlorine profile became narrower. Similar, as it was for the two-dimensional model wider cloud for the ammonia compared to the chlorine was observed.
Dyspersja toksycznych gazów w wyniku awarii przemysłowych lub naturalnych katastrof może prowadzić do tragicznych konsekwencji. W celu zapobiegania tego typu zdarzeniom w literaturze fachowej proponowane są różne rozwiązania. Celem niniejszego artykułu było opracowanie matematycznego modelu dla procesu awaryjnego uwolnienia gazów toksycznych, tj. chlor i amoniak. W badaniach analizowano dwa podejścia, tj. dwuwymiarowy i trójwymiarowy opis zjawiska dyspersji gazu. W tym celu zastosowano oprogramowanie Aloha i Ansys-Fluent. Do dwuwymiarowego opisu zjawiska dyspersji gazu wykorzystano model Degadisa, a dla trójwymiarowego opisu zjawiska dyspersji model VOF. W celu rekonstrukcji rzeczywistych warunków atmosferycznych zastosowano różne prędkości przepływu powietrza, zgodnie z klasami stabilności Pasquila. Co więcej, w badaniach uwzględniono również przypadek bez przepływu wiatru. Porównanie procesu dyspersji dwóch gazów o różnej gęstości dla takiej samej domeny obliczeniowej wskazuje na różny układ stężeń analizowanych gazów w funkcji wysokości, a także prędkości wiatru. Zaobserwowano, iż wraz ze wzrostem wysokości i prędkości wiatru malało stężenie obu analizowanych gazów. Co więcej, dla amoniaku w bezwietrznym przypadku profil stężenia miał kształt nieregularny. Wraz ze wzrostem prędkości wiatru kształt profilu stężenia amoniaku i chloru stawał się coraz węższy. Zarówno dla modelu dwuwymiarowego, jak i dla modelu trójwymiarowego zaobserwowano, iż profil stężenia amoniaku był szerszy w porównaniu z profilem stężenia chloru.
Źródło:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej; 2018, 1, 66; 23-37
0239-5223
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ceramika drukowana w 3D – możliwości i ograniczenia w formowaniu przyrostowym wyrobów ceramicznych
3D printing of ceramics – possibilities and limitations in additive manufacturing of ceramic parts
Autorzy:
Tańska, Joanna
Więcław-Midor, Anna
Falkowski, Paweł
Wiecińska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36131820.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
formowanie przyrostowe
druk 3D
cyfrowe przetwarzanie światła
fotoutwardzalna dyspersja ceramiczna
additive manufacturing
3D printing
digital light processing
photocurable ceramic dispersion
Opis:
Dynamiczny rozwój technik formowania przyrostowego, obserwowany na przestrzeni ostatnich lat, świadczy o istniejącej potrzebie na wytwarzanie złożonych i precyzyjnych elementów bez stosowania form odlewniczych. Konieczność dopasowania produktu do indywidualnych potrzeb wymusza powstawanie coraz to nowych technik druku 3D, a także dostosowywanie ich do wytwarzania wyrobów z różnego rodzaju materiałów, m.in. z ceramiki. W artykule przedstawiono zarys historyczny metod druku 3D i ich podział zgodnie z normą ISO/ASTM 52900, a także opisano poszczególne grupy metod oraz przykładowe techniki wchodzące w ich skład. Podczas wyboru techniki formowania dla danego produktu należy wziąć pod uwagę wiele czynników, takich jak rodzaj stosowanego materiału, wymiary produktu czy oczekiwana rozdzielczość. Drukowanie materiałów ceramicznych wciąż stanowi duże wyzwanie dla badaczy, gdyż nie można bezpośrednio przełożyć procesów zachodzących dla polimerów na ceramikę, chociażby ze względu na wysokie temperatury topnienia materiałów ceramicznych. Dodatkowo, w przypadku metod druku 3D wykorzystujących procesy fotoutwardzania (np. w technice DLP (cyfrowego przetwarzania światła), konieczne jest przygotowanie zawiesiny proszku ceramicznego z dodatkiem monomerów i fotoinicjatora. W tej metodzie selektywnie utwardza się powierzchnię zawiesiny warstwa po warstwie przy pomocy światła UV. Niestety, cząstki proszku ceramicznego rozpraszają oraz pochłaniają promieniowanie UV, co znacząco obniża głębokość sieciowania, czyli maksymalną głębokość, na jaką wnika promieniowanie, dostarczając energii niezbędnej do zainicjowania reakcji polimeryzacji. W związku z tym proszek ceramiczny powinien charakteryzować się zbliżoną wartością współczynnika załamania światła do zastosowanej żywicy. Ponadto w przypadku materiałów ceramicznych, ważnym etapem procesu ich otrzymywania, poza formowaniem, jest również spiekanie. Odpowiedni dobór poszczególnych parametrów prowadzenia procesu spiekania, takich jak temperatura spiekania i czas przetrzymania czy szybkość ogrzewania i chłodzenia, jest kluczowy, aby wydrukowane wyroby nie uległy pękaniu i były dobrze zagęszczone. W niniejszym artykule przedstawiono najważniejsze problemy związane z otrzymywaniem ceramiki metodą druku DLP oraz przykładowe ich rozwiązania.
The dynamic development of additive manufacturing techniques, observed in recent years, is related to the need for the production of complex and precise elements without the use of casting moulds. Adjusting the product to individual needs forces the development of new 3D printing techniques, as well as adapting them to the production of elements from various types of materials, including ceramics. The article presents a historical outline of 3D printing methods and their division according to the ISO/ASTM 52900 standard, as well as it describes individual groups of methods and exemplary techniques included in them. There are many factors to consider when choosing an appropriate moulding technique, such as the type of material used, product dimensions, and desired resolution. Printing ceramic materials is still a big challenge for researchers because the processes used for polymers cannot be directly transferred into ceramics, for example because of the high melting points of ceramic materials. In addition, in case of 3D printing methods that use photocuring processes (e.g. in the DLP (digital light processing) technique, it is necessary to prepare a suspension of ceramic powder with the addition of monomers and a photoinitiator. In this method, the surface of the slurry is selectively cured layer by layer with UV light. Unfortunately, the ceramic powder particles scatter and absorb UV radiation which significantly reduces the cure depth, i.e. the maximum depth to which the radiation penetrates, providing enough energy to initiate the polymerization reaction. Therefore, the ceramic powder should have a refractive index similar to the used resin. In addition, in the case of ceramic materials, sintering is also an important step. Appropriate selection of individual parameters of the sintering process, such as sintering temperature and dwell time, or the rate of heating and cooling, is crucial to obtain well densified and undefected printed parts. This article presents the most important problems related to obtaining ceramics by DLP printing and exemplary solutions.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2023, 74, 2; 34-42
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies