Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dysmorphia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Stan psychiczny i obraz własnego ciała mężczyzn uprawiających intensywny trening siłowy
    Mental status and body image in men practising intensive weight training
    Autorzy:
    Kropiwnicki, Paweł
    Rabe-Jabłońska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945673.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    body image disorders
    dysmorfia mięśniowa
    men
    mental status
    muscle dysmorphia
    mężczyźni
    stan psychiczny
    trening siłowy
    weight training
    zaburzenia obrazu ciała
    Opis:
    Researchers’ interest in men’s body image disorders has been growing continually. Within the studies, a new nosological unit has been put forward, i.e. muscle dysmorphia, and diagnostic criteria have been presented. The world literature indicates that those with a disturbed image of one’s body developmental disorders more frequently, as compared to the general population. This study was aimed at assessment of the incidence of mental disorders in the men, who practise an intense weight training. The study involved two groups of volunteers: a group of forty men practising an intense weight training (examined group) and a group of thirty five men, who did not practise such training (control group). The study was carried out using the MINI and MASS questionnaires. The examined group showed a higher incidence of their muscle appearance dissatisfaction. One person met all the criteria of the muscle dysmorphia according to Pope et al. This group more often exhibited affective disorders: bipolar affective disorders (BAD) and mania or hypomania syndromes of unknown aetiology (22.5%, as compared to 2.86% in the control group); the incidence of personality antisocial disorders was on the borderline of statistical significance (p=0.0569). A correlation was found between the severity of muscle dysmorphia traits measured by MASS scores and incidence of affective disorders, anxiety, and personality antisocial disorders. The Muscle Appearance Satisfaction Scale (MASS) may appear to be a useful diagnostic instrument applicable in sportsmen, however this calls for further studies with participation of larger groups.
    Coraz większe zainteresowanie badaczy wzbudzają zagadnienia związane z zaburzeniami obrazu własnego ciała u mężczyzn. W toku prowadzonych badań zaproponowano nową jednostkę chorobową – dysmorfię mięśniową – i przedstawiono kryteria diagnostyczne. Z literatury światowej wynika, że u osób z zaburzonym obrazem własnego ciała częściej niż w populacji ogólnej występują inne zaburzenia psychiczne. Celem niniejszej pracy była ocena częstości występowania zaburzeń psychicznych u mężczyzn intensywnie ćwiczących. Badaniu poddano dwie grupy ochotników: czterdziestoosobową grupę mężczyzn uprawiających intensywny trening siłowy (grupa badana) oraz trzydziestopięcioosobową grupę mężczyzn niećwiczących (grupa kontrolna). Badanie przeprowadzono za pomocą kwestionariuszy MINI i MASS. W grupie badanej stwierdzono większą częstość występowania niezadowolenia z wyglądu mięśni. Jedna osoba spełniała wszystkie kryteria dysmorfii mięśniowej wg Pope'a i współpracowników. W grupie tej częściej występowały zaburzenia afektywne: CHAD i zespoły manii bądź hipomanii o niewyjaśnionej etiologii (22,5% wobec 2,86% w grupie kontrolnej), na granicy istotności statystycznej (p=0,0569) większa była częstość występowania zaburzeń antyspołecznych osobowości. Stwierdzono istnienie korelacji pomiędzy nasileniem cech dysmorfii mięśniowej mierzonym punktacją w MASS a częstością występowania zaburzeń afektywnych, lękowych i zaburzeń antyspołecznych osobowości. Skala zadowolenia z wyglądu mięśni (MASS) może okazać się przydatnym narzędziem diagnostycznym możliwym do zastosowania wśród sportowców, jednak konieczne są dalsze badania z udziałem liczniejszych grup.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2005, 5, 4; 190-206
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spostrzeganie własnego ciała przez mężczyzn intensywnie uprawiających sporty siłowe. Przypadki dysmorfii mięśniowej
    Body perception by men intensely training force sports. Muscle dysmorphia cases
    Autorzy:
    Rakfalska, Agata
    Schier, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945502.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    body image
    body satisfaction
    dysmorfia mięśniowa
    men
    muscle dysmorphia
    mężczyźni
    obraz ciała
    own body perception
    spostrzeganie ciała
    zadowolenie z ciała
    Opis:
    In 1993, Harrison Pope et al. from Harvard Medical School described a form of muscular dysmorphia among bodybuilders and named it reverse anorexia nervosa. It is characterized by a distorted body image, the body is perceived as small, excessively frail and not muscular enough. Pertinent literature differentiates 3 basic features of muscle dysmorphia: 1. constant worrying associated with imperative need of being both slim and muscular; 2. negative attitudes towards a body appearance, anxiety and avoidance of thinking about own body; 3. coexistence of both above mentioned factors and their consequences in the person’s professional, social and other areas of functioning. The aim of this study was an analysis of own body image in men intensely practicing force sports. Our working hypothesis was, that these men may suffer muscle dysmorphia. The study encompassed 80 males from two cities (Kraoenik and Warsaw), aged 18-46; there of 43 men were in the study group and 37 men in the control group, who did not exert at the gymnasium. Study participants filled-in an Introductory Questionnaire, Stephen Franzoi Body Esteem Scale and a projection instrument – Body Image Drawing Test “Nagusek” (“Nudie”). Study results indicate that the subscale Upper Body Strength of the Body Esteem Scale (particularly such items as: muscle strength, chest, muscular mass and width of the shoulder girdle) differentiated both groups examined. Among men practicing force sports, 41.9% of the subjects presented traits of muscle dysmorphia.
    W 1993 roku Harrison Pope z zespołem z Harvard Medical School opisali dysmorfię mięśniową wśród kulturystów i określili ją jako odwrócona anorexia nervosa. Charakteryzuje się ona zaburzoną percepcją obrazu ciała, które postrzegane jest m.in. jako małe, niewystarczająco umięśnione i wątłe. W literaturze przedmiotu wyróżnia się trzy podstawowe cechy dysmorfii mięśniowej: 1. zamartwianie się związane z potrzebą bycia jednocześnie szczupłym i umięśnionym; 2. negatywne przekonania dotyczące wyglądu ciała, lęk oraz unikanie myślenia o swoim ciele; 3. współwystępowanie dwóch powyższych czynników oraz ich konsekwencje w życiu zawodowym, społecznym oraz innych obszarach funkcjonowania. Celem przeprowadzonego badania była analiza obrazu ciała mężczyzn intensywnie trenujących sporty siłowe. Przyjęto założenie, iż mężczyźni ci mogą cierpieć na dysmorfię mięśniową. W badaniu uczestniczyło 80 mężczyzn z dwóch miast (Kraśnika i Warszawy) w wieku 18-46 lat. W grupie właściwej było 43 mężczyzn, natomiast w grupie kontrolnej 37 mężczyzn niećwiczących na siłowni. Badani wypełnili: Ankietę Wstępną, test Skala Oceny Ciała Stephena Franzoi oraz narzędzie projekcyjne - Rysunkowy Test Obrazu Ciała „Nagusek". Wyniki badań pokazały, iż badane grupy różnicowała podskala Siła Górnych Części Ciała testu Skala Oceny Ciała (w szczególności pozycje: siła mięśni, klatka piersiowa, muskulatura i szerokość ramion). W grupie mężczyzn uprawiających intensywne sporty siłowe 41,9% wykazywało cechy dysmorfii mięśniowej.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 2; 93-103
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Schyłkowa niewydolność nerek w przebiegu wad układu moczowego w zespole Wolfa-Hirschhorna - opis przypadku
    End-stage renal disease in the course of urinary tract defects in Wolf-Hirschhorn syndrome - case report
    Autorzy:
    Jungiewicz, Katarzyna
    Makulska, Irena
    Medyńska, Anna
    Zwolińska, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033450.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Wolf–Hirschhorn syndrome
    congenital defects
    dysmorphia
    peritoneal dialysis
    renal dysplasia
    zespół wolfa–hirschhorna
    dializa otrzewnowa
    dysplazja nerek
    wady wrodzone
    cechy dysmorficzne
    Opis:
    Wolf-Hirschhorn syndrome is a complex development disorder containing facial dysmorphy, development retardation, growth impairment, muscular hypotonia and occurrence of paroxysmal disorders. Characteristic dysmorphic features are hypertelorism, oblique eyelids, prominent high forehead, wide nose, short philtrum, micrognathia, low set dysplastic ears and gothic palate, in some cases cleft palate. Those features are described as “Greek warrior helmet”. Dysmorphia can be accompanied by various congenital defects, such as growth impairment, heart defects, coloboma, urogenital and skeletal abnormalities, deafness, and in 20% of patients kidney defects, which could lead in some cases to end of stage renal disease. Observed disorders are resulting from deletion of short arm of 4th chromosome and their severity, clinical outcome and intensity of  development retardation depend on deletion size. In our article we present a  boy with severe case of Wolf-Hirschhorn syndrome accompanied by renal dysplasia of his only kidney, which lead to end of stage renal disease during his infancy. He has been treated with peritoneal dialysis since then. In our patient's case variety of congenital defects and severe development retardation cause bad clinical outcome and serious prognosis. Patient like that requires multidisciplinary medical care. Decision about initiation of renal replacement therapy in such a patient is still an important ethical dilemma.
    Zespół Wolfa-Hirschhorna jest złożonym zaburzeniem rozwojowym cechującym się: dysmorfią twarzy, upośledzeniem rozwoju psychoruchowego, zaburzeniami wzrostu, hipotonią mięśniową oraz występowaniem objawów napadowych. Do charakterystycznych cech dysmorficznych, które mogą prowadzić do wysunięcia podejrzenia zespołu Wolfa-Hirschhorna, należą: hiperteloryzm, skośne ustawienie szpar powiekowych, wydatne, wysokie czoło, szeroki, dziobiasty nos, skrócenie rynienki nosowej, niedorozwój żuchwy, nisko osadzone, dysplastyczne małżowiny uszne oraz podniebienie gotyckie, któremu może towarzyszyć rozszczep podniebienia. Cechy te opisywane są jako obraz „hełmu wojownika greckiego”. Towarzyszyć temu mogą różnorodne wady rozwojowe, takie jak zaburzenia wzrastania, wady serca, coloboma tęczówki, anomalie zewnętrznych narządów moczowo-płciowych i kośćca oraz głuchota, a u około 20% pacjentów wady nerek, mogące w niektórych przypadkach doprowadzić do ich schyłkowej niewydolności. Obserwowane zaburzenia zwiazane są z delecją krótkiego ramienia chromosomu 4., a ich nasilenie, obraz kliniczny zespołu i głębokość zaburzeń rozwoju psychoruchowego zależą od wielkości delecji. W prezentowanej pracy przedstawiamy przypadek chłopca z zespołem Wolfa-Hirschhorna o ciężkim przebiegu klinicznym, z towarzyszącą dysplazją jedynej nerki, która doprowadziła do schyłkowej niewydolności nerek w okresie niemowlęcym, leczonego nerkozastępczo metodą dializy otrzewnowej. U naszego pacjenta wielonarządowy charakter zaburzeń i głębokie upośledzenie rozwoju psychoruchowego wiążą się z trudnym przebiegiem klinicznym i złym rokowaniem. Taki chory wymaga wielospecjalistycznej opieki medycznej. Decyzja o kwalifikacji pacjenta z zespołem Wolfa-Hirschhorna do leczenia nerkozastępczego pozostaje istotnym problemem etycznym.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 3; 322-328
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dysmorfia mięśniowa – wariant dysmorfofobii? Badania nad zaburzeniami obrazu ciała u mężczyzn
    Muscle dysmorphia – a variant of dysmorphophobia? Studies on the body image disorders in men
    Autorzy:
    Kropiwnicki, Paweł
    Rabe-Jabłońska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945755.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    anabolic-androgenic steroids
    disturbances of self-image
    dysmorfia mięśniowa
    men
    muscle dysmorphia
    mężczyźni
    odwrócona anoreksja
    reverse anorexia nervosa
    sterydy anaboliczno-androgeniczne
    zaburzenia obrazu ciała
    Opis:
    The body image disorders are concomitant with certain mental disorders, such as anorexia nervosa and bulimia, but sometimes they also occur independently as dysmorphophobia. The nature of this disorder is quite well known in women suffering from eating disorders. It was only in the 80s of the 20th century that researchers became interested in the body image disorder in men. They found out that men as early as in their school years devoted much attention to their body and introduced various methods to modify their appearance. Unlike women who use all sorts of diets, boys and men more often do physical exercises. Girls and women more often concentrate on lower areas of their bodies (hips, underbelly, thighs), whereas boys and men – on upper areas (epigastric region, chest, shoulders). These studies revealed a special form of dysmorphophobia characterised by a sense of having a low body weight and low muscular mass, accompanied by a strong discomfort having a significant impact on the subjects’ behaviour: they used strict diets, underwent intense weight training, neglecting everyday duties and aggravating their social relationships. They devoted much time to checking their appearance in mirrors, asked their friends if they did not look too puny, and wore loose clothes to visually augment their body size, used anabolic steroids to accelerate the muscular mass increase. The observed disorder was first called a “reversed anorexia” due to the similarity of some symptoms to those observed in anorexia nervosa, when perceiving their body as too slim and puny. Subsequent studies caused a change of the name into “muscle dysmorphia”.
    Zaburzenia obrazu ciała towarzyszą niektórym zaburzeniom psychicznym, takim jak jadłowstręt psychiczny i bulimia, niekiedy też występują samodzielnie jako dysmorfofobia. Dosyć dobrze poznano charakter tej nieprawidłowości u kobiet cierpiących z powodu zaburzeń jedzenia. Dopiero w latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku badacze zajęli się problemem obrazu własnego ciała u mężczyzn. Stwierdzono, że już we wczesnych latach szkolnych chłopcy poświęcają dużo uwagi swemu ciału, wprowadzają różne metody celem modyfikacji wyglądu. Chłopcy i mężczyźni częściej stosują ćwiczenia fizyczne w przeciwieństwie do kobiet, które częściej praktykują różnego rodzaju diety. Dziewczynki i kobiety bardziej koncentrują się na dolnych rejonach ciała (biodra, podbrzusze, uda), chłopcy i mężczyźni – na górnych (nadbrzusze, klatka piersiowa, ramiona). W wyniku tych badań zauważono szczególną postać dysmorfofobii charakteryzującą się poczuciem posiadania niskiej masy ciała, niskiej masy mięśniowej, czemu towarzyszyło uczucie silnego dyskomfortu mające istotny wpływ na zachowania badanych: stosowali oni rygorystyczne diety, poddawali się intensywnemu treningowi siłowemu, zaniedbywali codzienne obowiązki, pogarszały się ich relacje społeczne. Wiele czasu poświęcali na sprawdzanie swojego wyglądu w lustrach, dopytywali się znajomych, czy nie wyglądają zbyt wątło, ubierali się w luźne stroje, aby wizualnie powiększyć rozmiary ciała, stosowali sterydy anaboliczne dla szybszego wzrostu masy mięśniowej. Zaobserwowane zaburzenie początkowo nazwano „odwróconą anoreksją” ze względu na podobieństwo niektórych objawów do tych, obserwowanych w jadłowstręcie, przy postrzeganiu swego ciała jako zbyt szczupłego i wątłego. W wyniku późniejszych badań zmieniono nazwę zaburzenia na „dysmorfia mięśniowa” (muscle dysmorphia).
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2005, 5, 1; 44-51
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies