Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dyscyplina wojskowa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 481
Tytuł:
Charakterystyka prawna przestępstw skierowanych przeciwko dyscyplinie wojskowej
Legal characteristics of offences against military discipline
Autorzy:
Sołowiej, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35572028.pdf
Data publikacji:
2023-03-03
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
dyscyplina wojskowa
odpowiedzialność za naruszenie zasad dyscypliny wojskowej
siły zbrojne
military discipline
responsibility for breach of military discipline
armed forces
Opis:
Dyscyplina wojskowa jest jednym z kluczowych czynników wpływających na stan sił zbrojnych. Przejawia się ona przede wszystkim w występowaniu ścisłego, hierarchicznego stosunku podporządkowania między żołnierzami niższego szczebla, a ich przełożonymi. W pojęciu dyscypliny wojskowej mieści się zarówno akceptacja określonego systemu wartości, niezbędnego dla funkcjonowania sił zbrojnych, jak i przestrzeganie zasad instytucji wojskowych. Konieczność zapewnienia akceptowalnego poziomu karności wojska wiąże się nieodłącznie z systemem instytucjonalnej odpowiedzialności karno-wojskowej. Niniejsza praca wskazuje i opisuje czyny uznane przez polskiego ustawodawcę za przestępstwa przeciwko zasadom dyscypliny wojskowej oraz przedstawia autorską ocenę przyjętych regulacji zarówno na czas pokoju jak i hipotetycznego konfliktu zbrojnego.
Military discipline is one of the key factors influencing the state of the armed forces. The scope of the indicated concept includes both the acceptance of a certain system of values, necessary for the functioning of the armed forces, and the observance of the rules of military institutions. Bearing in mind the indicated circumstances, it is necessary to ensure an acceptable level of military punitiveness, which is realised, inter alia, through the system of institutional criminal-military responsibility. This paper presents a legal analysis of individual acts recognised by the Polish legislator as offences against the principles of military discipline, and also presents the author’s evaluation of the adopted regulations both for the time of peace and a hypothetical armed conflict.
Źródło:
Studia Administracji i Bezpieczeństwa; 2022, 13(13); 133-144
2543-6961
Pojawia się w:
Studia Administracji i Bezpieczeństwa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Izydor z Sewilli o prawie wojskowym (Etym., 5,7,1-2). Kilka uwag na temat polskiego przekładu części prawnej „Etymologii” (Izydor z Sewilli, O prawach, opracowanie Antoni Dębiński, Maciej Jońca, Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 20
Isidore of Seville on military law (Etym., 5.7.1-2): A few remarks on the Polish translation of the legal part of the Etymologies (Izydor z Sewilli, „O prawach”, opracowanie Antoni Dębiński, Maciej Jońca, Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego,
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096772.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Izydor z Sewilli; prawo wojskowe; dyscyplina wojskowa; prawo rzymskie.
Isidore of Seville; military law; military discipline; Roman law.
Opis:
Autor przedstawił propozycję alternatywnego tłumaczenia trzech passusów z „Etymologii” Izydora z Sewilli odnoszących się do rzymskiego prawa wojskowego. Stanowi ona nawiązanie do pierwszego polskiego przekładu „części prawnej” tego dzieła, wydanego w 2021 r. Dzieło Izydora jest rzadko wykorzystywane w polskich badaniach nad rzymską dyscypliną wojskową, dlatego też autor żywi nadzieję, że ukazanie się polskojęzycznego wydania „Etymologii” przyczyni się do zmiany tego stanu rzeczy.
The author presents an alternative translation of three passages on Roman military law from the Etymologies of Isidore of Seville. The text refers to the first Polish translation of the legal part of the edition of the Etymologies, which was published in 2021. The work of Isidore is rarely used in Polish research on Roman military discipline, so hopefully this edition will help to improve the situation.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 281-287
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność dyscyplinarna żołnierzy w świetle ustawy o obronie ojczyzny : zagadnienia wybrane
Disciplinary responsibility of soldiers in the light of the act about defending the homeland : selected issues
Autorzy:
Kosowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2201586.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:
postępowanie dyscyplinarne
dyscyplina wojskowa
odpowiedzialność dyscyplinarna
wina
przestępstwo
wykroczenie
rozmowa dyscyplinująca
disciplinary proceedings
military discipline
disciplinary responsibility
guilt
crime
misdemeanor
disciplinary interview
Opis:
Artykuł porusza tematykę odpowiedzialności dyscyplinarnej żołnierzy w świetle ustawy o obronie Ojczyzny. Nowa regulacja, obejmująca kompleksowo sfery organizacyjne, służbowe i dyscyplinarne, zastąpiła rozdrobnione dotychczas przepisy, w tym ustawę o dyscyplinie wojskowej. Ustawodawca dokonał jednak licznych zmian w zakresie zarówno sfery materialnej, jak i proceduralnej w zakresie dyscypliny wojskowej. Z uwagi na obszerność przedmiotowej problematyki, niniejsze opracowanie odnosi się do wybranych aspektów, w tym istoty przewinienia dyscyplinarnego, ale także rezygnacji z prowadzenia postępowania dyscyplinarnego z uwagi na charakter/ istotę popełnionego przewinienia.
The article discusses the subject of disciplinary responsibility of soldiers in the light of the Act on Defense of the Homeland. The new regulation, comprehensively covering the organizational, service and disciplinary spheres, replaced the hitherto fragmented regulations, including the Military Discipline Act. However, the legislator made numerous changes in both the substantive and procedural spheres. Due to the extensiveness of the subject matter, this study refers to selected aspects, including the essence of a disciplinary offence, but also resignation from conducting disciplinary proceedings due to the nature of the committed offence.
Źródło:
Wiedza Obronna; 2022, 4; 163--176
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:
Wiedza Obronna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krótkie życie w karnych kompaniach
Autorzy:
Korczyński, Piotr (1974- ).
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2021, nr 1, s. 94-99
Data publikacji:
2021
Tematy:
1 Armia (Wojsko Polskie na Wschodzie ; 1943-1945)
II wojna światowa (1939-1945)
Pododdziały (wojsk.)
Kary dyscyplinarne (wojsk.)
Dyscyplina wojskowa
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł przedstawia historię powstania karnych kompanii w 1 Armii Ludowego Wojska Polskiego. Kampanię tworzyli żołnierze i oficerowie, którzy popełnili różnego rodzaju wykroczenia, otrzymując tym samych szansę na zrehabilitowanie się w boju, odzyskanie dobrego mienia oraz powrót do normalnej służby. Artykuł przybliża działania kampanii, jej stan i organizację.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Kwestie dyscyplinarne w rozkazach powszechnych Jerzego Waszyngtona z lat 1775-1783
Disciplinary Issues in George Washington’s General Orders from the Years 1775–1783
Autorzy:
Niewiński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056210.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
George Washington
general orders
Continental Army
military discipline
Jerzy Waszyngton
rozkazy powszechne
Armia Kontynentalna
dyscyplina wojskowa
Opis:
Po rozpoczęciu w kwietniu 1775 roku starć zbrojnych między kolonistami a siłami zbrojnymi Wielkiej Brytanii w Ameryce Północnej organ przedstawicielski rebeliantów – II Kongres Kontynentalny – 19 czerwca 1775 roku nominował Jerzego Waszyngtona na naczelnego dowódcę oddziałów wojskowych buntowników. Warto dodać, że Waszyngton posiadał już pewną praktykę w „zarządzaniu” jednostką wojskową, gdyż podczas wojny z Indianami i Francuzami w Ameryce Północnej (1754–1763) w latach 1755–1783 sprawował obowiązki dowódcy 1. pułku piechoty z Wirginii. Jako naczelny wódz nowo tworzonej Armii Kontynentalnej Waszyngton musiał poradzić sobie z wieloma problemami wynikającymi z dowodzenia siłami zbrojnymi. Jednym z takich zasadniczych problemów była kwestia wprowadzenia i utrzymania dyscypliny wojskowej w podległych mu jednostkach. Waszyngton starał się regulować kwestie dyscyplinarne poprzez wydawane codziennie rozkazy powszechne. Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na dwa pytania badawcze: 1) Ile spośród wydanych przez Waszyngtona w latach 1775–1783 rozkazów powszechnych miało charakter dyscyplinarny? Jakie przyczyny doprowadziły do ich wydania?
After armed clashes between colonists and British forces in North America began in April 1775, the rebel representative body, the Second Continental Congress, nominated George Washington as Commander in Chief of the rebel military units on June 19, 1775. It is worth noting that Washington had already had some practice in “managing” a military unit, as he had served as commander of the 1st Virginia Infantry Regiment from 1775 to 1783 during the French and Indian War (1754–1763). As General and Commander in Chief of the newly formed Continental Army, Washington had to deal with numerous problems arising from the command of the armed forces. One of such fundamental problems was the issue of introducing and maintaining military discipline in the units under his command. Washington sought to regulate disciplinary matters through general orders issued daily. This text aims to answer two research questions: 1) How many of the general orders issued by Washington between 1775 and 1783 were from a disciplinary perspective? 2) What reasons led to their release?
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2021, 76; 65-92
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plamy na mundurze
Autorzy:
Nowak-Kreyer, Maciej (1976- ).
Powiązania:
Polska Zbrojna 2021, nr 1, s. 101-103
Data publikacji:
2021
Tematy:
Wojsko Polskie (1918-1939)
Żołnierze
Dyscyplina wojskowa
Przestępstwo wojskowe
Kara (prawo)
Żandarmeria wojskowa
Sądownictwo wojskowe
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
W artykule opisano problemy z prawem jakie miały miejsce w Wojsku Polskim w okresie II Rzeczpospolitej. Najczęstsze naruszenia przepisów dotyczyły niewłaściwego umundurowania, nieoddawania honorów czy braku dokumentów. Poważniejszą sprawą była dezercja oraz nadużywanie władzy wobec młodszych żołnierzy (tzw. fala) i cywilów. Zdarzało się, że w szeregach żołnierzy miały miejsce kradzieże czy oszustwa finansowe. Dużym problemem był alkohol i awantury, które miały miejsce po nadmiernym spożyciu, zwłaszcza gdy uczestnicy imprez byli uzbrojeni. Zdarzały się także wojskowe przestępstwa o podłożu politycznym, takie jak szpiegostwo, karane z reguły śmiercią, rozprowadzanie zakazanych komunistycznych ulotek czy napaści na przeciwników obozu rządzącego. Problemami z karnością żołnierzy II RP zajmowała się żandarmeria wojskowa, a poważnymi sądownictwo karne wojskowe. W wojsku polskim nie było kompanii karnej, wymierzano karę aresztu lub twierdzy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Przed nami nic się nie ukryje
Autorzy:
Osik, Lidia.
Powiązania:
Polska Zbrojna 2021, nr 9, s. 79-80
Data publikacji:
2021
Tematy:
Żandarmeria Wojskowa (Wojsko Polskie ; 1990- )
Oddział Żandarmerii Wojskowej (Elbląg)
Żołnierze
Przestępstwa wojskowe
Technicy kryminalistyki
Dyscyplina wojskowa
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
W artykule omówiono zadania techników kryminalistyki na przykładzie Oddziału Żandarmerii Wojskowej w Elblągu. Przedstawiono wyposażenie i specjalistyczny sprzęt niezbędny do wykonywania działań. Osoby służące na tych stanowiskach muszą być specjalistami w wielu dziedzinach m.in. z zakresu daktyloskopii, mechanoskopii, traseologii, biologii, balistyki, fizyko-chemii czy informatyki. Opisano wymagania niezbędne do pełnienia służby w tej formacji.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Kara śmierci w Polskich Siłach Zbrojnych na obszarze ZSRR oraz Bliskim i Środkowym Wschodzie w latach 1941-1944
Autorzy:
Roguski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811883.pdf
Data publikacji:
2020-04-05
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
dyscyplina wojskowa
Armia Polska na Wschodzie
kara śmierci
Opis:
W przeszłości kara śmierci stanowiła jeden z najważniejszych elementów prawa wojskowego. Pełniła funkcję dyscyplinującą i retrybutywną za popełnione przestępstwo lub jako narzędzie odstraszania od popełnienia czynu zabronionego. Stosowano ją również w Polskich Siłach Zbrojnych w ZSRR, a także w Armii Polskiej na Wschodzie. W odróżnieniu od innych polskich formacji wojskowych zorganizowanych w Wielkiej Brytanii czy na Bliskim i Środkowym Wschodzie, w szeregach Wojska Polskiego w ZSRR kara ta była nadużywana, a wręcz stosowana z naruszeniem prawa. Orzekano ją zarówno za poważne przestępstwa godzące w żołnierski obowiązek, jak i za przestępstwa pospolite, które z dzisiejszej perspektywy nie są uważane za przestępstwa ciężkie. Stanowiła narzędzie utrzymania dyscypliny, w sytuacji gdy każde poważne naruszenie przez stacjonujących w ZSRR polskich żołnierzy prawa na szkodę Rosjan mogło negatywnie wpłynąć na kruchy sojusz polsko-radziecki. Częstotliwość orzekania przez sądy Armii Polskiej na Wschodzie kary śmierci znacznie spadła po ewakuacji polskich oddziałów ze Związku Radzieckiego na Bliski i Środkowy Wschód.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2018, 15, 15; 271-288
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kary hańbiące w rzymskim wojsku okresu republiki
Autorzy:
Członkowska-Naumiuk, Małgorzata.
Powiązania:
Mówią Wieki 2020, nr 10, s. 25-28
Data publikacji:
2020
Tematy:
Starożytność
Dyscyplina wojskowa
Kara (prawo)
Wojsko
Żołnierze
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:
Artykuł opowiada o zasadach stosowania w armii cesarstwa rzymskiego kar wobec legionistów, w tym kar uznanych za obraźliwe. Według badaczy rzymskiego wojskowego prawa karnego istniały przekazywane drogą tradycji przykłady stosowania określonych kar za określone przestępstwa. Jednak stosowanie tych kar zależało od decyzji dowódcy. Żołnierze byli więc zarazem wyborcami dla swoich dowódców w życiu cywilnym, czyli od nich zależała kariera polityczna dowódcy. Jednak z zachowanych tekstów np. księgi VI Dziejów Polibiusza (II wiek p.n.e.) wynika, że armia rzymska była wzorem karności i surowości. Jednak z opisów kampanii wojennych wynika, że kary śmierci stosowano niezwykle rzadko. W 133 roku p.n.e. na Sycylii podczas powstania niewolników Lucjusz Kalpurniusz Pizon Frugi za ustąpienie pola dezerterom kazał prefekta kohorty oprócz innych kar pozbawić pasa od tuniki. A skazany codziennie w tym stroju stał na placu głównym. Z zachowanych danych wynika, że to kary hańbiące stosowano w Legionach najczęściej.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwa znieważenia i poniżania podwładnych pełniących służbę wojskową (art. 350 k.k.) = The crimes of insulting and humiliating subordinates performing military service (art. 350 of the Polish Penal Code)
Crimes of insulting and humiliating subordinates performing military service (art. 350 of the Polish Penal Code)
Autorzy:
Wąsik, Damian.
Powiązania:
Wojskowy Przegląd Prawniczy 2020, nr 4, s. 85-99
Data publikacji:
2020
Tematy:
Dyscyplina wojskowa
Komunikacja interpersonalna
Odpowiedzialność karna
Prawo karne
Relacje międzyludzkie
Służba wojskowa
Zachowanie organizacyjne
Zniewaga
Stosunki interpersonalne w wojsku
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma prawniczego
Artykuł problemowy
Opis:
Znieważanie podwładnych, także żołnierzy młodszych stopniem czy o krótszym czasie pełnienia służby wojskowej, jest przestępstwem godzącym także w podstawy utrzymania porządku i dyscypliny wojskowej. W artykule omówiono zmiany zachodzące w prawie w latach 1918-1997. Autor artykułu przedstawia aktualną wykładnię przepisu artykułu 350 Kodeksu Karnego.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Stosunek społeczeństwa polskiego i mniejszości narodowych do obowiązku służby wojskowej w czasie wojny z Rosją bolszewicką (luty 1919 – listopad 1920)
Attitude of Polish Society and National Minorities towards Military Conscription During the War with Bolshevik Russia (February 1919–November 1920)
Отношение польского общества и национальных меньшинств к обязательной службе в армии во время войны с Большевистской Россией (февраль 1919–ноябрь 1920)
Autorzy:
Kania, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916394.pdf
Data publikacji:
2020-11-11
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
dyscyplina wojskowa
morale
przestępstwo
kontrwywiad
linia frontu
military discipline
crime
counterintelligence
front line
воинская дисциплина
моральный дух
преступность
контрразведка
линия фронта
Opis:
Artykuł przedstawia zagadnienie ochrony zdolności bojowej oddziałów frontowych Wojska Polskiego przed ujemnymi zjawiskami obniżającymi ich morale i dyscyplinę w czasie wojny z Rosją bolszewicką w latach 1919–1921 oraz postawy społeczeństwa polskiego i mniejszości narodowych wobec spełnienia obowiązku służby wojskowej. Po odzyskaniu niepodległości zaistniała konieczność stoczenia wojny o niepodległość i granice wschodnie z tradycyjnie agresywnym sąsiadem – Rosją bolszewicką – która chciała wykorzystać ograniczone możliwości zrujnowanego wojnami kraju, olbrzymie trudności wewnętrzne państwa scalonego z trzech dzielnic zaborczych, pozorną atrakcyjność ideologii bolszewickiej i wieloetniczność społeczeństwa, które częściowo stało się podatne na populistyczne hasła najeźdźcy. Wojsko Polskie trapiły w czasie tej wojny dezercje żołnierzy z linii bojowej i masowe uchylanie się od służby mężczyzn wezwanych do spełnienia obowiązku wojskowego wywodzących się z mniejszości narodowych. Oddziały walczące na froncie były poddane agitacji przez aparat propagandowy Armii Czerwonej, który chciał dokonać rozkładu moralnego Wojska Polskiego.
The article is devoted to the protection of the combat capability of the Polish Army front troops from negative phenomena lowering their morale and discipline during the war with Bolshevik Russia in 1919–1921, and the attitudes of the Polish society and national minorities towards fulfilling their military service. After regaining independence, the war for independence and eastern borders had to be fought with a traditionally aggressive neighbor, Bolshevik Russia, which wanted to take advantage of the limited capabilities of a country ruined by wars, the enormous internal difficulties of a state united from three partitioned districts, the apparent attractiveness of the Bolshevik ideology and the multi-ethnicity of the society, which to some extent became susceptible to the populist slogans of the invader. During this war, the Polish Army was troubled by desertion of soldiers from the battle line and by mass evasion of military duty by men with a national minority background. Units fighting at the front were agitated by the propaganda apparatus of the Red Army, whose intention was a moral decay of the Polish Army.
В статье рассматривается проблема защиты боеспособности фронтовых подразделений Войска Польского от негативных явлений, снижающих их моральный дух и дисциплину во время войны с Большевистской Россией 1919–1921 гг., а также отношение польского общества и национальных меньшинств к выполнению воинской обязанности. После возвращения независимости возникла необходимость вести войну за эту независимость и за восточные границы с традиционно агрессивным соседом, Большевистской Россией, желавшей воспользоваться ограниченными возможностями страны, разоренной войнами. Также она хотела использовать огромные внутренние трудности объединенного из трех разделенных территорий государства, очевидную привлекательность большевистской идеологии и многоэтничность общества, которое частично стало поддаваться популистским лозунгам оккупанта. Во время этой войны в Войске Польском бывали случаи дезертирства солдат на фронтовой линии и массовое уклонение от службы со стороны представителей национальных меньшинств, призванных исполнять свою воинскую обязанность. Войска, сражавшиеся на фронте, попали под влияние пропагандистского аппарата Красной Армии, который хотел довести Войско Польское до морального упадка.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 3 (273); 47-79
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyscyplina w szeregach armii polsko-litewskiej na terenie Małopolski i Rusi Czerwonej w czasie przygotowań do wyprawy chocimskiej w 1621 r.
Autorzy:
Gawron, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916975.pdf
Data publikacji:
2019-12-09
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
wojna chocimska 1621
dyscyplina wojskowa
przestępczość
księgi grodzkie
Ruś Czerwona
Małopolska
Opis:
W czasie kwerendy znaleziono w księgach grodzkich 177 wzmianek dotyczących omawianego tematu, w zdecydowanej większości protestacji, okazania ran względnie ciał domniemanych ofiar czynów zabronionych. Skargi na zachowanie żołnierzy dotyczyły 78 jednostek, należących do niemal każdego typu formacji wojskowych występujących w komputach chocimskich, przy czym niektóre występują na powyższej liście więcej niż raz. W księgach grodzkich odnotowano szkody poczynione w ośmiu większych ośrodkach miejskich (Biecz, Bochnia, Lublin, Lwów, Olkusz, Przemyśl, Tarnopol, Sądowa Wisznia) oraz 76 miasteczkach, wioskach i kluczach dóbr. Wśród poszkodowanych znaleźli się mieszkańcy dziewięciu starostw grodowych oraz instytucji kościelnych. Wśród ofiar przestępstw znaleźli się także żołnierze, w księgach odnotowano siedemnaście przypadków, kiedy sprawcą byli milites z innych rot, siedem, kiedy szkoda powstała wskutek działania towarzyszy broni względnie członków własnego pocztu. Pięć skarg dotyczyło dezercji, w 18 przypadkach żołnierze oskarżali ludność cywilną o wyrządzenie szkód. Rzeczywista skala szkód jest jednak trudna do oszacowania. Zebrany w toku kwerendy materiał również daje podstawę do podejrzeń względem uczciwości składających skargi, zwłaszcza wówczas, gdy miasto lub wieś została nawiedzona przez różne oddziały wojskowe kilka razy, a pomimo tego skala szkód podanych w protestacji jest zbliżona w każdym przypadku. Zwraca jednak uwagę zbliżony wolumen rzeczy, które padały łupem wojskowych łupieżców: żywność, przedmioty żelazne, ubrania, zwierzęta hodowlane, zwłaszcza drób, bydło i konie pojawiają się w większości protestacji. Wzrost liczebny armii, korzystającej w toku przemarszu z tych samych traktów i obozującej w tych samych miejscach prowadził do wzrostu liczby starć pomiędzy różnymi oddziałami, czemu skądinąd trudno się dziwić. Żołnierze byli niejako skazani na rywalizację w warunkach ograniczonego dostępu do środków aprowizacyjnych, co niejednokrotnie kończyło się zwadą, w której po obu stronach padali ranni, a nawet zabici. Zawiodło także państwo, które nie podjęło żadnych prób zorganizowania magazynów z żywnością oraz rynsztunkiem. Niewiele pomagało wysyłanie uniwersałów, nakazujących żołnierzom możliwie jak najszybsze przybycie do obozu ani wysyłanie komorników w celu zbadania rozmiaru poczynionych przez wojsko szkód. Na usprawiedliwienie króla i jego urzędników należy jednak powiedzieć, że problem z logistyką wojskową miała podówczas większość państw europejskich.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2019, 71, 2
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organizacja i rys działalności sądów polowych Naczelnego Dowództwa WP w przełomowym okresie wojny z Rosją sowiecką latem 1920 roku (część 2)
Organization and outline of the activity of field courts of the High Command of the Polish Army at the turning point of war with Soviet Russia in the summer of 1920 (part 2)
Организация и характеристика деятельности военных судов Главного командования Войска Польского в переломный период войны с советской Россией летом 1920 г. (часть 2)
Autorzy:
Kania, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918336.pdf
Data publikacji:
2019-08-15
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
sąd wojenny
sędzia wojskowy
wyrok śmierci
pluton egzekucyjny
dyscyplina wojskowa
prawo wojenne
war court
military judge
death sentence
firing squad
military discipline
war law
военный суд
армейский судья
смертная казнь
расстрельная рота
дисциплина
Opis:
Prezentowany artykuł jest dwuczęściowym szkicem prawno-historycznym, który przedstawia organizację i rys działalności sądownictwa polowego w czasie decydujących rozstrzygnięć w wojnie z Rosją Sowiecką latem 1920 r. W tej części artykułu autor przedstawia rys organizacji i działalności sądownictwa polowego od początku jego istnienia do początków lipca 1920 r. Służba sprawiedliwości Wojska Polskiego powstała jako integralna część sił zbrojnych równolegle z utworzeniem innych agend i służb Ministerstwa Spraw Wojskowych i Sztabu Generalnego WP jesienią 1918 r. Sądy wojskowe były tworzone od pierwszych dni listopada 1918 r. w Krakowie, Lublinie, Warszawie i Cieszynie, w końcu listopada zaś w Przemyślu i Lwowie. W styczniu 1919 r. sądy polowe tworzono przy dowództwach wielkich jednostek Frontu Litewsko-Białoruskiego. Jako wyodrębniona struktura sądownictwo polowe powstało wiosną 1919 r. i stanowiło część Naczelnego Dowództwa WP. Do września 1920 r. przy dowództwach wielkich jednostek i związków operacyjnych (dywizji, brygad, grup operacyjnych, armii i frontów) oraz dowództw etapów, garnizonów i twierdz zostało utworzonych ok. 60–70 sądów polowych oraz kilkanaście referatów sądowo-prawnych. Sądy polowe pełniły rolę służebną, acz znaczącą, w systemie dowodzenia wielkimi jednostkami i związkami operacyjnymi w utrzymaniu karności i wewnętrznej spoistości wojska.
The article is a two-part law and historical sketch that presents the organization and outline of the activity of the field judiciary during the decisive events in the war with Soviet Russia in the summer of 1920. In this part of the article the author presents an outline of the organization and the activity of the field judiciary since the beginning of its existence to the beginning of July 1920. The justice service of the Polish army came into being as an integral part of the armed forces alongside with the creation of different departments and services of the Ministry of Military Affairs and the General Staff of the Polish Army in the autumn of 1918. The military courts were created since the first days of November 1918 in Cracow, Lublin, Warsaw and Cieszyn, while in Przemyśl and Lviv – since the end of November. In January 1919 the field courts were created at the commands of the great units of the Lithauanian-Belarusan Front. As a separate structure, the field judiciary came into being in spring 1919 and was part of the High Command of the Polish Army. Until September 1920, at the commands of large units and operation formations (divisions, brigades, operation groups, armies and fronts), as well as commands, garrisons and strongholds, about 60–70 field courts and several judicial and legal departments were created. Field courts played a subordinate, although remarkable role in the command system of large units and operation formations, and in keeping the discipline and internal cohesion of the army.
Данная статья юридическо-исторической тематики состоит из двух частей, посвященных организации и описанию деятельности военных судов во время решающих событий войны с советской Россией летом 1920 г. В этой части статьи автор представляет характеристику организации и деятельности военных судов с начала их существования до начала июля 1920 г. Служба справедливости Войска Польского появилась как интегральная часть вооруженных сил, одновременно с созданием других организаций и служб Министерства Военных Дел и Генерального штаба Войска Польского осенью 1918 г. Военные суды создавались с первых чисел ноября 1918 г. в Кракове, Люблине, Варшаве и Чешине, а в конце ноября – в Пшемысле и Львове. В январе 1919 г. военные суды создавались при управлениях крупных подразделений Литовско-Белорусского фронта. В качестве отдельной структуры военные суды стали функционировать весной 1919 г. и являлись частью Главного командования Войска Польского. До сентября 1920 г. при управлениях крупных подразделений и оперативных отрядов (дивизий, бригад, оперативных групп, армии и фронтов), а также управлении этапов, гарнизонов и крепостей было создано около 60–70 военных судов, а также более десятка юридических отделов судебного департамента. Военные суды выполняли служебную, но значимую функцию в системе командования крупными формированиями и оперативными отрядами с точки зрения поддержания системы наказаний и внутренней целостности армии.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 1 (267); 75-118
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 481

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies