Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dyrektywy wymiaru kary" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Dyrektywy wymiaru kary pieniężnej w prawie energetycznym
The Directives of Penalty Dimension in Energy Law
Autorzy:
Czyżak, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1754715.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo energetyczne
kara pieniężna
dyrektywy wymiaru kary
energy law
financial punishment
penalty directives
Opis:
Prawo energetyczne z 1997 r. przyznaje Prezesowi URE uprawnienie do nakładania kary pieniężnej za naruszenia godzące w zasady prowadzenia działalności w dziedzinie energetyki. Wysokość tej sankcji ustalona została w przypadków większości deliktów administracyjnych przedziałami kwotowymi lub relacją do przychodu karanego podmiotu. Określając wymiar wspomnianej sankcji Prezes URE zobowiązany jest uwzględnić: stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, dotychczasowe zachowanie podmiotu oraz jego możliwości finansowe. Dyrektywy te mają zapewnić indywidualizację sankcji nakładanej za naruszenie zaistniałe w konkretnych okolicznościach. Zarówno przy ocenie stopnia szkodliwości czynu, jak i stopnia zawinienia, niezbędne okazać się może skorzystanie z dorobku doktryny prawa karnego. W przypadku dotychczasowej działalności karanego podmiotu istotna jest weryfikacja przestrzegania przez niego obowiązującego porządku prawnego. Ocena możliwości finansowych zapobiegać ma natomiast nakładaniu kar pieniężnych, które byłyby nadmierne dotkliwe względem naruszenia przepisów prawa. Analiza treści przesłanek wymiaru kary pieniężnej w Prawie energetycznym prowadzi do wniosku, że ich wprowadzenie przez ustawodawcę jest zasadne, jakkolwiek w pierwszym rzędzie Prezes URE powinien kierować się w trakcie stosowania sankcji administracyjnych konstytucyjną zasadą proporcjonalności. Należy również rozważyć modyfikację terminologii celem dostosowania brzmienia dyrektyw wymiaru kary pieniężnej do wszystkich kategorii podmiotów jej podlegających.
The Energy Law of 1997 gives the President of Energy Regulatory Office (President of ERO) the power to impose a financial penalty for violating the principles of conducting business in the field of energy. The amount of the sanction was set for most administrative offences by amount ranges or by relation to the income of the penalized entity. When determining the dimension of the said sanction, the President of ERO is obliged to take into account: the degree of harmfulness of the act, the degree of fault, the entity’s previous behavior and its financial potential. These directives are intended to ensure the individualisation of the sanction imposed for an infringement in specific circumstances. Both in assessing the harmfulness of the act and the degree of culpability, it may be necessary to use the achievements of the doctrine of criminal law. In the case of the previous activity of a punished entity, it is important to verify compliance with the applicable legal order. The assessment of financial potential is, however, to prevent the imposition of fines that would be excessively severe in relation to the breach of law. The analysis of the content of the conditions for the imposition of a punishment in energy law leads to the conclusion that their introduction by the legislator is justified, although in the first place the President of ERO should be guided in the application of administrative sanctions by the constitutional principle of proportionality. Modification of terminology should also be considered in order to adapt the wording of the financial penalty directives to all categories of entities which are subject to it.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 29, 4; 37-55
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okoliczności obciążające i łagodzące jako dyrektywy wymiaru kary
Aggravating and Mitigating Circumstances as Directives of Imposing of Penalties
Autorzy:
Gądzik, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443786.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
imposing of penalties
aggravating circumstances
mitigating circumstances
directives of imposing of penalties
wymiar kary
okoliczności obciążające
okoliczności łagodzące
dyrektywy wymiaru kary
Opis:
Artykuł odnosi się do wykładni i znaczenia okoliczności obciążających i łagodzących, wpływających na sądowy wymiar kary. Okoliczności te zostały wprowadzone do Kodeksu karnego na gruncie nowelizacji powyższej ustawy z 7 lipca 2022 r., obejmującej istotne zmiany w zakresie katalogu kar, jak i dyrektyw jej wymiaru. Zagadnienie to jest nie tylko przedmiotem naukowej dyskusji wśród przedstawicieli doktryny prawa karnego materialnego, ale ponadto stanowi problem praktyczny, istotny z punktu widzenia odpowiedniego wymiaru kary. W tekście odniesiono się do wszystkich okoliczności wymienionych w art. 53 § 2a i 2b Kodeksu karnego, a także wyjaśniono konsekwencje ich zbiegu z odpowiadającymi im co do treści znamionami czynów zabronionych lub podstaw nadzwyczajnego wymiaru kary.
The article refers to the interpretation and importance of aggravating and mitigating circumstances affecting the judicial penalty. These circumstances were introduced into Polish Penal Code on the basis of the amendment Act of 7 July 2022, which includes significant changes in the catalog of penalties and its assessment directives. This issue is not only the subject of scientific discussion among representatives of the doctrine of substantive criminal law, but also constitutes a practical problem, important from the point of view of the appropriate imposing of penalties. The text refers to all the circumstances listed in Article 53 § 2a and 2b of the Penal Code, as well as the consequences of their combination with the corresponding content of prohibited acts or grounds for extraordinary punishment.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 85-103
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amendment to the general directives of judicial sentencing (Article 53(1) of the Penal Code) as a determinant of a change in the punishment philosophy?
Nowelizacja ogólnych dyrektyw sądowego wymiaru kary (art. 53 § 1 k.k.) jako determinanta zmiany filozofii karania?
Autorzy:
Kania-Chramęga, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38421131.pdf
Data publikacji:
2024-07-17
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
judicial sentencing
general directives of the judicial sentencing
amendment to the Penal Code
sądowy wymiar kary
ogólne dyrektywy wymiaru kary
nowelizacja Kodeksu Karnego
Opis:
The paper aims to determine whether the amendment (editorial and allocative) to the general directives of judicial sentencing (Article 53(1) of the Penal Code) can be a factor directing towards a pro-repressive modelling of the penal policy. A comparative analysis of the previous and the new (i.e. in force since 1 October 2023) redaction of the general directives of judicial sentencing will serve as a starting point for answering the question whether the courts will be “obliged” to take into account the analyzed regulations “in the spirit” of repressiveness. Giving a negative answer in this respect, the paper will present an attempt to provide the general directives of judicial sentencing with a correct interpretation that de facto abstracts from the distorted intentions of the originators. Further in the paper, attention will also be paid to whether the new wording of Article 53(1) of the Penal Code will be of significance to increasing the practical usefulness of the discussed determinants in the process of judicial sentencing.
Celem artykułu jest ustalenie, czy zmiana (redakcyjna oraz alokacyjna) ogólnych dyrektyw sądowego wymiaru kary (art. 53 § 1 k.k.) może stanowić czynnik ukierunkowujący na prorepresyjnie zorientowane modelowanie polityki karnej. Komparatystyczna analiza poprzednio obowiązującej oraz nowej (tj. obowiązującej od 1 października 2023 r.) redakcji ogólnych dyrektyw sądowego wymiaru kary będzie stanowiła punkt wyjścia do udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy sądy będą zobligowane do uwzględniania analizowanych regulacji w duchu represyjności. Udzielając odpowiedzi negatywnej w tym zakresie, w artykule przedstawiono próbę nadania ogólnym dyrektywom sądowego wymiaru kary prawidłowej wykładni, de facto abstrahującej od wypaczonych intencji projektodawców. W dalszej części opracowania zwrócono uwagę również na to, czy zmodyfikowane ujęcie art. 53 § 1 k.k. może mieć znaczenie dla zwiększenia praktycznej przydatności omawianych determinantów w procesie sądowego wymiaru kary.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2024, 22, 1; 37-53
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warunkowe przedterminowe zwolnienie z odbycia reszty kary pozbawienia wolności a ogólne dyrektywy wymiaru kary
Autorzy:
Kmąk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083124.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
prawo karne
środki probacyjne
dyrektywy wymiaru kary
warunkowe przed-terminowe zwolnienie
penal law
probation measures
directives of imposition of penalty
conditional release from deprivation of liberty
Opis:
Artykuł dotyczy możliwości stosowania ogólnych dyrektyw wymiaru kary (w tym dyrektywy ogólnoprewencyjnej) w przypadku udzielania skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia kary pozbawienia wolności. Według jednego z poglądów art. 77 § 1 Kodeksu karnego określa przesłanki warunkowego zwolnienia w sposób enumeratywny, co uniemożliwia stosowanie art. 53–55 k.k. Zgodnie ze stanowiskiem opozycyjnym, art. 56 k.k. nakazuje uwzględnić również ogólne dyrektywy wymiaru kary. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 26 kwietnia 2017 r., I KZP 2/17, opowiedział się za pierwszą koncepcją. Autor tekstu podaje wiele argumentów przemawiających za przyjęciem przeciwnego poglądu. O ile sam art. 77 § 1 k.k. kładzie nacisk jedynie na osiągnięcie celu resocjalizacyjnego, to w art. 56 k.k. nakazuje się stosować również ogólne przepisy dotyczące wymiaru kary. Pomimo że udziele-nie warunkowego zwolnienia nie stanowi wymiaru kary, to jednak modyfikuje skutki orzecze-nia o karze, więc powinno respektować cele, zasady i dyrektywy wymiaru kary. Ustawodawca w art. 77 § 2 k.k. zezwolił sądowi w postępowaniu jurysdykcyjnym na zaostrzenie warunków co do korzystania ze zwolnienia. Sąd podejmuje decyzję w tym przedmiocie jedynie na pod-stawie art. 53–55 k.k. Nie może tego uczynić na podstawie art. 77 § 1 k.k., ponieważ sprawca nawet nie rozpoczął wykonywania kary.
The article concerns the possibility of applying general directives of imposition of penalty (including general crime prevention) in the case of granting a sentenced person conditional release from deprivation of liberty. According to one of the views, Article 77 § 1 of the Penal Code sets out the grounds for conditional release an enumerative manner, which prevents the application of Articles 53–55 of the Penal Code. According to the opposition’s view, Article 56 of the Penal Code orders also to take into account the general directives of imposition of penalty. The Supreme Court in its resolution of 26 April 2017, I KZP 2/17, supported the first concept. The author of the text gives a number of arguments for adopting the opposite view. As far as Article 77 § 1 puts emphasis only on achieving the resocialization goal, Article 56 also orders the use of general directives of imposition of penalty. Although the granting of conditional release does not constitute a imposition of penalty, it modifies the effects of a penalty decision, so it should respect the objectives, principles and directives of the penalty. The legislator in Article 77 § 2 allowed the court in jurisdiction proceedings to tighten the conditions for using the releasing. The court makes a decision in this case only on the basis of Articles 53–55. He cannot do it pursuant to the Article 77 § 1, because the perpetrator did not even start the penalty.
Źródło:
Ius Novum; 2021, 15, 3; 47-66
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 lutego 2020 r., III KK 113/19
Autorzy:
Kosonoga-Zygmunt, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1337510.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
kara
nadzwyczajne złagodzenie kary
dyrektywy wymiaru kary
najniższa kara przewidziana za przestępstwo
prawo karne
penalty
extraordinary mitigation of a penalty
sentencing directives
the least severe penalty for an offence
criminal law
Opis:
W glosie zaaprobowano tezę, iż wystąpienie szczególnie uzasadnionego wypadku w rozumieniu art. 60 § 2 k.k. powinno znajdować wsparcie w okolicznościach nietypowych samego zdarzenia albo w takich cechach sprawcy, które charakteryzują go w sposób wyjątkowo pozytywny i powodują, że zasługuje on na wymierzenie kary poniżej minimum ustawowego. Dokonując przeglądu orzecznictwa i doktryny, wskazano na główne determinanty oceny szczególnie uzasadnionego wypadku. Podzielono również pogląd o konieczności zachowania odpowiedniego standardu kontroli odwoławczej w tego typu sprawach, polegającego na konieczności merytorycznego a nie jedynie formalnego zweryfikowania zarzutów odwoławczych kwestionujących zasadność zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary.
The author of this gloss accepts the argument that the existence of ‘exceptionally justified circumstances’ within the meaning of Article 60 § 2 CC should be inferred from unusual circumstances of the incident or the features of the perpetrator which characterise them in an exceptionally positive way and warrant the imposition of a penalty lesser than the least severe penalty imposable for the offence in question. Based on a review of court decisions and scholarly works, the author identifies the key determinants guiding the assessment of whether exceptionally justified circumstances exist. Furthermore, the author endorses the call for maintaining an appropriate standard of appellate review in cases involving the extraordinary mitigation of a penalty. Such a standard implies the need for a substantive and not merely formal revision of the grounds for the appeal challenging the legitimacy of the application of the extraordinary mitigation of a penalty.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 4; 193-204
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara łączna w nowelizacji Kodeksu karnego z 7 lipca 2022 r.
The Aggregate Penalty under the 7th July 2022 Amendment of the Penal Code
Autorzy:
Gałązka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32466429.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
criminal law
aggregate penalty
directives on the imposition of aggregate penalty
general prevention
individual prevention
prawo karne
kara łączna
dyrektywy wymiaru kary łącznej
prewencja generalna
prewencja indywidualna
Opis:
Przedmiotem artykułu są zmiany wprowadzone w przepisach dotyczących kary łącznej na mocy nowelizacji Kodeksu karnego z 7 lipca 2022 r., w szczególności zaś nowa treść art. 85a określającego dyrektywy wymiaru kary łącznej. Ustawodawca przestawił kolejność tych dyrektyw, wymieniając jako pierwszą dyrektywę prewencji generalnej, a dyrektywę prewencji indywidualnej jako drugą. Zmiana ta może być odczytana jako nadanie priorytetu przy wymiarze kary łącznej dyrektywie prewencji generalnej. Z redakcji art. 85a k.k. wynika, że przy takiej interpretacji katalog dyrektyw wymiaru kary łącznej miałby charakter wyczerpujący. Pozaustawowe kryteria wymiaru kary łącznej wypracowane przez orzecznictwo mogłyby być wówczas uwzględnione wyłącznie w ramach dyrektywy generalno- lub indywidualno-prewencyjnej. Wydaje się jednak, że tak daleko idące wnioski nie są dostatecznie uzasadnione.
The article discusses the amendments introduced to the provisions on the aggregate penalty, by the revision of the Penal Code of 7 July 2022, in particular, the new content of the Article 85a specifying the directives on the imposition of aggregate penalty. The legislator rearranged the order of these directives, listing the general prevention directive as the first and the individual prevention directive as the second. This amendment can be interpreted as granting priority to the general prevention directive. The wording of the Article 85a of the Penal Code would preclude that, with such interpretation, the catalogue of aggregate penalty directives should be considered exhaustive. Non-statutory criteria on the imposition of aggregate penalty developed by the judicature could then be taken into account only within the framework of the directive of general or individual prevention. It appears, however, that such far-reaching conclusions are not sufficiently justified.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 61-83
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o stosunku pomiędzy podstawowym typem czynu zabronionego a jego odmianami oraz o regule specjalności jako mechanizmie redukcyjnym wielość ocen w prawie karnym
Autorzy:
Siwek, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083125.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
prawo karne
środki probacyjne
dyrektywy wymiaru kary
warunkowe przed-terminowe zwolnienie
interpretation of the law
modified types of prohibited acts
sanctioned norm
sanctioning norm
norm-shaping expression
Opis:
W artykule podjęto próbę ustalenie stosunku zasadniczego typu czynu zabronionego a jego odmianami oraz trafności sięgania do reguły specjalności jako mechanizmie redukcyjnym wie-lość ocen w prawie karnym. Rozważania oparto na bazie wiedzy o strukturze tak zwanych norm sprzężonych, wyznacznikach reguł derywacyjnej koncepcji wykładni prawa w powiaza-niu z poziomową interpretacją tekstu prawnego, techniką redagowania tekstów aktów praw-nych oraz w duchu poznańsko-szczecińskiej szkoły w teorii prawa i wypracowanej przez nią aparatury pojęciowej. Na tym tle ustalono, że każdy przepis typizujący części szczególnej Kodeksu karnego wysłowia własną normę sankcjonowaną i sankcjonującą jako przepis zrę-bowy centralny. W tym sensie typy zmodyfikowane są modyfikatorami przepisów centralnych statuujących podstawowe typy czynów zabronionych. Modyfikatory te są niezbędnymi skład-nikami normy sankcjonowanej odtworzonej w przepisu typizującego typ zasadniczy, co nastę-puje w rekonstrukcyjnej fazie wykładni prawa. W rezultacie typy zmodyfikowane niczego nie modyfikują na płaszczyźnie norm sankcjonujących i pozostają w stosunku wykluczania z przepisami określającymi podstawowym typ czynu zabronionego. Pomiędzy normami sank-cjonującymi rekonstruowanymi z typu zasadniczego a jego odmianami, nie zachodzi kolizja. W sferze ustalania stosunku pomiędzy typami zasadniczymi a jego odmianami, nie jest wła-ściwe sięganie do reguły specjalności. Reguła specjalności w ogóle nie jest regułą wyłączania wielości ocen w prawie karnym.
The article attempts to establish the basic relationship between the type of prohibited act and its varieties and the appropriateness of using the speciality rule as a mechanism to reduce the multiplicity of assessments in criminal law. The deliberations were based on the knowledge of the structure of the so-called conjugated norms, determinants of the rules of the derivational concept of interpretation of the law in connection with the horizontal interpretation of the legal text, the technique of editing the texts of legal acts and in the spirit of the Poznań–Szczecin school in the theory of law and the conceptual apparatus developed by it. Against this background, it was established that each typifying provision of the specific part of the penal code expresses its own sanctioned and sanctioning norm, as a central framework provision. In this sense, the types are modified by the central regulations that define the basic types of prohibited acts. These modifiers are essential components of the sanctioned norm reproduced in the provision typifying the basic type, which occurs at the reconstructive phase of interpretation of the law. As a result, modified types do not modify anything at the level of the sanctioning norms and remain in a relationship of exclusion with the provisions defining the basic type of a prohibited act. There is no collision between the sanctioning norms reconstructed from the basic type and its varieties. In determining the relationship between the basic type and its varieties, it is not appropriate to resort to the speciality rule. The speciality rule is not at all a rule excluding multiple assessments in criminal law.
Źródło:
Ius Novum; 2021, 15, 3; 27-46
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dopuszczalność orzekania kary wolnościowej na podstawie art. 37a k.k. a instytucja występku o charakterze chuligańskim
Admissibility Rule of Libertarian Punishment on the Basis of Article 37a of the Criminal Code and the Institution of Vice Hooligan
Autorzy:
Bernal, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596872.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
art. 37a k.k.
art. 58 § 4 k.k.
ustawowe zagrożenie
dyrektywy wymiaru kary
zamiana kary pozbawienia wolności
Article 37a Criminal Code
Article 58 § 4 Criminal Code
statutory risk
directive sentencing
commutation of the sentence of imprisonmen
Opis:
W artykule omówiono problematykę dotyczącą możliwości zastosowania art. 37a k.k., przewidującego możliwość zamiany kary pozbawienia wolności na kary o charakterze wolnościowym, który obowiązuje od 1 lipca 2015 roku, w wypadku popełnienia występku o charakterze chuligańskim. Analizie poddano wprowadzony art. 37a k.k., a w szczególności kwestie dotyczące charakteru tego przepisu jako normy przednawiasowej wpływającej na zagrożenie ustawowe przepisów zrębowych. W konkluzji wskazano, że poprzez eliminację art. 58 § 4 k.k. i wprowadzanie art. 37a k.k. jest możliwe zastosowanie grzywny albo kary ograniczenia wolności w przypadku sprawców występków o charakterze chuligańskim.
The article discusses the issues concerning the applicability of Article 37a Criminal Code, providing the possibility of commutation of the sentence of imprisonment for a penalty to be libertarian, which came into force on 1 July 2015, in case of committing a transgression of a hooligan. A new Article 37a Criminal Code, and in particular the issues concerning the nature of that provision as a standard of “beforebracket” influencing the threat of statutory regulations of the framework. The conclusion was that by eliminating Article 58 § 4 Criminal Code and the introduction of Article 37a Criminal Code it is possible to use fines and penalties of restriction of liberty for perpetrators of crimes of a hooligan.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2016, XCIX; 11-27
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawa stosowania mechanizmów związanych z redukcją wielości ocen w kontekście zagadnienia wymiaru kary w świetle ostatnich nowelizacji Kodeksu karnego
The basis for the application of mechanisms related to the reduction of the multiplicity of assessments in the context of the imposition of penalty in the light of the recent amendments to the Penal Code
Autorzy:
Krawczyk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519219.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
zbieg przepisów
zbieg przestępstw
dyrektywy wymiaru kary
sądowy wymiar kary
ustawowy wymiar kary
mechanizmy redukcyjne
znamiona czynu
concurrence of regulations
concurrence of crimes
principles of imposition a penalty
judicial imposition of a penalty
statutory imposition of a penalty
reduction mechanisms
features of an act
Opis:
W artykule omawiana jest problematyka mechanizmów związanych z redukcją wielości ocen w zestawieniu z zagadnieniami dotyczącymi wymiaru kary. Autor przedstawia problemy, które powstały wskutek ostatnich nowelizacji Kodeksu karnego, i próbuje odpowiedzieć na pytanie, jaki wpływ na wymiar kary ma zastosowanie mechanizmów redukcji wielości ocen. Co istotne, okoliczności obciążające i łagodzące, które dodano do ustawy karnej, dodatkowo komplikują sytuację, gdyż zależnie od oceny mogą stanowić znamiona modyfikujące czyny zabronione, co dodatkowo wpłynie na zaostrzenie odpowiedzialności karnej.
This article discusses the issues of mechanisms related to the reduction of the multiplicity of assessments in comparison with issues related to the imposition of a penalty. The author outlines the problems that have arisen – on the basis of recent amendments – in order to answer the question: how the application of mechanisms for reducing the number of assessments affects on the punishment? At the same time, the author points out that aggravating and mitigating circumstances that have been added to the criminal act may additionally complicate the matter, after all – depending on the assessment – they will be features that modify prohibited acts, which will additionally aggravate criminal liability in each case.
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2023, 7, 1; 1-27
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Non-custodial penalties laid down by statute and determined by court in the light of the amendment to Criminal Code of 13 June 2019
Autorzy:
Konarska-Wrzosek, Violetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338616.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
ustawowy wymiar kary
sądowy wymiar kary
zasada nulla poena sine lege certa
zasada indywidualizacji wymiaru kary
zasada swobodnego uznania sądu
kary wolnościowe i ich granice
dyrektywy ogólne sądowego wymiaru kary
penalty laid down by statute
penalty determined by court
nulla poena sine lege certa principle
principle of individualised sentencing
principle of a court’s discretion
noncustodial penalties and their limits
general directives on court sentencing
Opis:
The article discusses amendments to the General part of the Criminal Code passed on 13 June 2019, concerning penalties laid down by statute and determined by court. In particular, the author analyses the issue of seemingly directive-like changes concerning the imposition of a fine and the penalty of limitation of liberty in the case those penalties co-occur with the penalty of deprivation of liberty, which in fact increase the minimum limits of those penalties for many offences in the field of the whole common and military criminal law. The author examines the provisions added to Article 33 CC: §§ 1a and 2a, and to Article 34 CC: § 1aa, in the context of the nulla poena sine lege certa principle, the principle of individualised sentencing and the principle of a court’s discretion in the process of imposing a penalty or other penal measures. The author also assesses the purposefulness of the introduction of the catalogue of aggravating and extenuating circumstances to the Criminal Code (Article 53 §§ 2a and 2b CC added). She mainly draws attention to difficulties that can occur in a court’s assessment to what extent the occurrence of given extenuating circumstances justifies taking them into account within standard sentencing and when it will give grounds for the application of the institution of extraordinary extenuation of a sentence. The article also presents the amendments to the wording of Article 53 § 1 CC within the scope of general directives on a penalty determined by court, which mainly tend to direct sentencing towards revenge for an offence committed and general prevention. Taking into account individual prevention was pushed to the background, and the objective of preventing a convict from returning to crime was narrowed, while striving to achieve educational objectives in the field of a convict’s attitudes and conduct was totally ignored. The article is strongly critical of the amendments passed. That is why, it is expected they will not enter into force.
Publikacja dotyczy zmian uregulowań części ogólnej Kodeksu karnego uchwalonej ustawą z 13 czerwca 2019 r. w zakresie ustawowego i sądowego wymiaru kary. W szczególności podjęto w niej kwestię z pozoru dyrektywalnych zmian dotyczących wymiaru kary grzywny i kary ograniczenia wolności, gdy kary te współwystępują w sankcji z karą pozbawienia wolności, które w istocie podwyższają dolne granice tych kar za liczne typy przestępstw w obszarze całego prawa karnego powszechnego i wojskowego. Przeanalizowano postanowienia dodanych do art. 33 k.k.: § 1a i 2a oraz do art. 34 k.k. – § 1aa w kontekście zasady nulla poena sine lege certa, zasady indywidualizacji wymiaru kary i zasady swobodnego uznania sądu przy wymierzaniu kary i innych środków penalnych. Oceniono także celowość wprowadzenia do Kodeksu karnego katalogu okoliczności obciążających oraz łagodzących (dodany art. 53 § 2a i 2b k.k.). Zwrócono przede wszystkim uwagę na mogące pojawiać się trudności przy ocenianiu przez sąd, na ile wystąpienie danych okoliczności łagodzących uzasadnia ich uwzględnienie w ramach tzw. zwyczajnego wymiaru kary, a kiedy upoważniać będzie do zastosowania instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary. W artykule zajęto się także zmianami przeprowadzonymi w treści art. 53 § 1 k.k. z zakresie dyrektyw ogólnych sądowego wymiaru kary, które ukierunkowują ten wymiar przede wszystkim na odpłatę za popełnione przestępstwo i prewencję ogólną. Wzgląd na prewencję indywidualną zszedł na plan dalszy, przy czym zawężono jej cele do zapobiegania powrotowi sprawcy do przestępstwa z całkowitym pominięciem starań o osiągnięcie celów wychowawczych w zakresie postaw i zachowania karanej jednostki. Artykuł ma charakter zdecydowanie krytyczny wobec uchwalonych zmian. Dlatego należy oczekiwać, że nie wejdą one w życie.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 2; 55-67
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legislative changes regarding directives on sentencing
Autorzy:
Konarska-Wrzosek, Violetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392543.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
amendment to the Criminal Code of 20 February 2015
penalty imposition
misdemeanours
special directives on penalty imposition
interpretational doubts regarding Article
37a and 37b CC
proposals de lege ferenda
nowelizacja k.k. z 20 lutego 2015 r.
wymiar kary
występki
dyrektywy szczególne wymiaru kary
wątpliwości wykładnicze przepisów art. 37a i 37b k.k.
postulaty de lege
ferenda
Opis:
Artykuł zawiera analizę dogmatycznoprawną nowych uregulowań, wprowadzonych przez nowelę z dnia 20 lutego 2015 r., zawartych w art. 58 § 1, 37a i 37b k.k. Autorka stoi na stanowisku, że przepisy te artykułują dyrektywy szczególne na użytek sądowego wymiaru kary za występki o lekkim, średnim lub poważnym ciężarze gatunkowym, określające ustawowe preferencje w zakresie wyboru rodzaju kary, gdy taki wybór jest przewidziany w sankcji albo możliwości zastosowania wolnościowej kary zamiennej, gdy przestępstwo jest zagrożone sankcją prostą przewidującą tylko karę pozbawienia wolności lub też możliwości orzeczenia kary mieszanej składającej się z krótkiej kary pozbawienia wolności i kary ograniczenia wolności. Autorka w szczególności neguje trafność wykładni przepisu art. 37a k.k., w myśl której przekształca on wszystkie sankcje proste grożące za występki przewidujące karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat w sankcje alternatywne zawierające oprócz tej kary także karę grzywny lub karę ograniczenia wolności. Autorka wskazuje na szereg negatywnych skutków takiej wykładni i przedstawia określone propozycje de lege ferenda zarówno co do modyfikacji treści analizowanych unormowań, jak i zmiany ich usytuowania w Części ogólnej k.k..
The article is a dogmatic and legal analysis of new regulations introduced by the amendment of 20 February 2015 to Articles 58 § 1, 37a and 37b CC. The author presents the opinion that the regulations articulate special directives on judicial imposition of penalties for petty, medium and high impact misdemeanours stipulating statutory preferences with respect to the choice of a penalty provided that such choice is envisaged in the sanction or it is possible to apply a noncustodial alternative penalty when a crime carries a simple sanction of just imprisonment or a possibility of imposing a mixed penalty composed of short imprisonment and a non-custodial penalty. The author is especially against the interpretation of the provision of Article 37a CC according to which it transforms all simple sanctions for misdemeanours carrying imprisonment not exceeding eight years into alternative sanctions composed of imprisonment and a fine or a non-custodial penalty. The author points out a series of negative results of such interpretation and presents proposals de lege ferenda with regard to modification of the analysed norms as well as a change of their placement in the General Issues chapter of the Criminal Code
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 2; 34-43
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected issues concerning a new approach to the idea of punishment in the light of Act of 13 June 2019
Autorzy:
Melezini, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338565.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
kara 25 lat pozbawienia wolności
terminowa kara pozbawienia wolności
grzywna
kara ograniczenia wolności
dyrektywy sądowego wymiaru kary
katalog okoliczności obciążających i łagodzących
kara dożywotniego pozbawienia wolności
penalty of deprivation of liberty for a period of 25 years
penalty of deprivation of liberty for a period determined by court
penalty of limitation of liberty
directives on judicial sentencing decisions
catalogue of aggravating and extenuating circumstances
penalty of life imprisonment
Opis:
The article discusses the issues concerning extensive amendments to the provisions of the Criminal Code laid down in the Act of 13 June 2019. It considers the most important solutions introduced to the General part of the Criminal Code in the field of penalties and sentencing. These concern: elimination of the penalty of deprivation of liberty for 25 years from the catalogue of penalties; increasing the maximum limit of the penalty of deprivation of liberty for a period determined by court from 15 years to 30 years; modification of the content of Article 37a CC admitting a possibility of imposing a fine or the penalty of limitation of liberty instead of the penalty of deprivation of liberty; general directives on judicial sentencing decisions and the catalogue of aggravating and extenuating circumstances; and imposition of the penalty of life imprisonment without a possibility of conditional release. The analysis carried out leads to a conclusion that the proposed solutions do not deserve approval.
Artykuł podejmuje problemy rozległych zmian przepisów kodeksu karnego w ujęciu ustawy z 13 czerwca 2019 r. Przedmiotem rozważań uczyniono najważniejsze rozwiązania wprowadzone w części ogólnej kodeksu karnego w obrębie kar i instytucji wymiaru kary. Dotyczyły one: wyeliminowania kary 25 lat pozbawienia wolności z katalogu kar; wydłużenia z 15 lat do 30 lat górnej granicy terminowej kary pozbawienia wolności; podwyższenia dolnej granicy grzywny oraz kary ograniczenia wolności; modyfikacji treści art. 37a k.k. dopuszczającego możliwość orzeczenia grzywny lub kary ograniczenia wolności zamiast kary pozbawienia wolności; ogólnych dyrektyw sądowego wymiaru kary oraz katalogu okoliczności obciążających oraz łagodzących; orzeczenia kary dożywotniego pozbawienia wolności bez możliwości warunkowego zwolnienia skazanego. Przeprowadzona analiza doprowadziła do konkluzji, że przestawione rozwiązania nie zasługują na aprobatę.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 2; 38-54
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies