Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dyplomacja i polityka zagraniczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
К военно-дипломатической ситуации одной коалиционной войны начала XIX в.
To the Military-Diplomatic Situation of One Coalition War in the Early XIX Century
O sytuacji wojskowo-dyplomatycznej jednej wojny koalicyjnej na początku XIX wieku
Autorzy:
Iskyul, Sergey N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053602.pdf
Data publikacji:
2022-04-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dyplomacja i polityka zagraniczna
Adam Czartoryski
koalicje przeciwko Francji
Aleksander I
Fryderyk-Wilhelm III
Prusy
diplomacy and foreign policy
Adam Chartoryski
Coalitions against France
Alexander I
Frederick-Wilhelm III
Prussia
Opis:
В статье раскрывается один из сложных внешнеполитических и дипломатических эпизодов в преддверии коалиционной войны 1805 г., указывающий на стремление Александра I вовлечь в очередную коалицию против Франции Пруссию, без участия которой ни российский император, ни его союзники не могли надеяться на успех. В исторических исследованиях констатируется, что упорное желание прусского короля, союзника российского императора со времени свидания двух монархов в 1802 г. в Мемеле, сохранить нейтралитет Пруссии, в конце концов, было преодолено подтверждением русско-прусских союзных отношений во время визита Александра I в Берлин в 1805 г. Вместе с тем остается неизвестным, что император считал возможным преодоление прусского нейтралитета, не останавливаясь перед применением силы. С этой целью предполагалось, что российская армия, не считаясь с суверенитетом Пруссии, в определенный момент перейдет границы королевства. Более того, в случае прусского сопротивления, армия вторжения должна была обращаться с Пруссией как с враждебной страной. Анализ обнаруженных в Архиве внешней политики Российской империи документов позволяет сделать вывод о том, что тогдашняя дипломатическая ситуация была на гране разрыва между союзниками. В случае такого развития событий, вместо коалиционной войны против Франции могло иметь место вооруженное противоборство двух ее ключевых союзников – такова внешнеполитическая реальность ситуации 1805 г. Она, эта ситуация, в конечном итоге привела к тому, что Пруссия, несмотря на подписание королем союзной конвенции с Александром I и даже несмотря на то, что прусские войска уже выдвигались на театр будущих военных действий, должна была сепаратно пойти на соглашение с Францией. В результате Пруссия так и не приняла участия в войне, а коалиция потерпела катастрофическое поражение при Аустерлице.
W artykule omówiono jeden z trudnych epizodów zagranicznych i dyplomatycznych w przededniu wojny koalicyjnej z 1805 r., w tym zamiar Aleksandra I wciągnięcia Prus do koalicji antyfrancuskiej, bez której alianci nie mogliby liczyć na sukces. W literaturze historycznej stwierdza się, że uporczywe dążenie króla pruskiego do utrzymania polityki neutralności Prus zostało ostatecznie przezwyciężone przez potwierdzenie sojuszu Rosji z Prusami podczas wizyty cara rosyjskiego w Berlinie. Nie wiadomo jednak, czy car uznawał za możliwe przezwyciężenie pruskiej neutralności siłą. Ponadto zakłada się, że dla realizacji tego celu armia rosyjska, niezależnie od suwerenności Prus, w pewnym momencie była gotowa przekroczyć granice królestwa. W przypadku pruskiego oporu armia inwazyjna musiałaby traktować Prusy jako kraj wrogi. Analiza dokumentów znalezionych w Archiwum Polityki Zagranicznej Imperium Rosyjskiego sugeruje, że sytuacja dyplomatyczna była na krawędzi rozłamu między sojusznikami. W przypadku takiego rozwoju wydarzeń, zamiast wojny koalicyjnej z Francją, mogłoby dojść do zbrojnej konfrontacji między sojusznikami – takie były realia polityki zagranicznej z 1805 r. Ta sytuacja ostatecznie doprowadziła do tego, że król pruski (chociaż zawarł sojusz z Aleksandrem I i przeniósł swoje wojska na teatr przyszłych działań wojennych) nie brał udziału w wojnie i dlatego w dużej mierze koalicja została pokonana.
This article discussed one of the difficult foreign and diplomatic episodes on the eve of Coalition War in 1805, including the desire of Alexander I bring Prussia into anti-French Coalition, without which the Allies could not hope for success. In historical literature it is stated that the stubborn desire of the Prussian king to maintain the policy of neutrality of Prussia was finally overcome by the confirmation of the alliance between Russia and Prussia during the visit of the Russian emperor in Berlin. But it is remained unknown, that the emperor considered as possible to overcome the Prussian neutrality by using force. Furthermore, to this end, it is assumed that the Russian army, regardless of the sovereignty of Prussia, at a certain moment would cross the borders of the kingdom. In the event of Prussian resistance, the invading army had to treat it as a hostile country. An analysis of the documents found in the Russian Empire Foreign Policy Archive suggests that the diplomatic situation was on the brink of a rift between the allies. In case off such development of the events, instead of Coalition war against France, an armed confrontation between its two key allies could have take place – such is the foreign policy reality of the situation in 1805. This situation ultimately led to the fact that Prussian King (although he made an alliance with Alexander I and moved his troops to the theater of future military operations) did not part in the war, and this is largely why this coalition was defeated.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 2; 143-166
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie przywództwa kooperatywnego w Unii Europejskiej w świetle teorii neoliberalnego instytucjonalizmu
Autorzy:
Zawadzka, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048227.pdf
Data publikacji:
2021-10-15
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
współpraca międzynarodowa
neoliberalny instytucjonalizm
dyplomacja europejska
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
przywództwo kooperatywne
Opis:
Model przywództwa kooperatywnego jest rozwiązaniem alternatywnym wobec przywództwa rozumianego w kategoriach dominacji, hegemonii czy narzucania własnej woli politycznej pozostałym podmiotom uczestniczącym w układzie wzajemnych powiązań. Specyfika systemu politycznego Unii Europejskiej nadaje duże znaczenie zarówno mechanizmom międzyrządowym, jak i ponadnarodowym, natomiast kluczową rolę w kształtowaniu tego systemu nadal odgrywają państwa członkowskie. Mimo że postanowienia traktatowe zagwarantowały formalną równość państw, znaczenie Niemiec jako nieformalnego lidera Wspólnoty staje się coraz częściej przedmiotem politycznej debaty o UE. Uwzględniając założenia neoliberalnego instytucjonalizmu związane zarówno z kluczową pozycją państw, jak i dużym znaczeniem instytucji gwarantujących przejrzystość ich działań, a także biorąc pod uwagę długotrwałe korzyści ze współpracy, w artykule zdefiniowano pojęcie przywództwa w kontekście zachowań kooperacyjnych państwa. Przyjęte ramy metodologiczno-teoretyczne pozwoliły na szczegółową analizę wpływu Niemiec w UE, zwłaszcza na polu działań dyplomatycznych. Celem artykułu było określenie głównych wyznaczników roli Niemiec jako lidera UE, który swoje przewodnictwo opiera na współpracy z innymi państwami członkowskimi, uznając i respektując rozwiązania instytucjonalne, które ograniczają możliwość realizacji indywidualnych priorytetów i gwarantują przejrzystość działań na rzecz wspólnych interesów, a w dłuższej perspektywie legitymizują rolę państwa jako nieformalnego lidera, który reprezentuje wynegocjowane na forum instytucji wspólne stanowisko. Wykorzystując metodę instytucjonalno-prawną, metodę badań zastanych oraz studium przypadku (negocjacje pokojowe w ramach formatu normandzkiego), zweryfikowano główne założenia i potwierdzono, że wyznacznikiem przywództwa Niemiec jest nie tylko potencjał polityczny i gospodarczy, ale także zdolność do współpracy i dostarczanie informacji instytucjom UE na temat działań w zakresie realizacji priorytetów Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa. Podejście oparte na respektowaniu wspólnych interesów i przejrzystości działań wzmocniło wizerunek Niemiec jako lidera UE.
The model of cooperative leadership is an alternative solution to leadership understood in terms of domination, hegemony or imposing its own political will on other entities participating in the system of mutual connections. The specificity of the political system of the European Union gives great importance to both intergovernmental and supranational mechanisms, while the key role in shaping this system is still played by the Member States. Although the treaty provisions ensured formal equality of states, the importance of Germany as an informal leader of the Community is increasingly becoming the subject of political debate about the EU. Taking into account the assumptions of neoliberal institutionalism related to both the key position of states and the great importance of institutions guaranteeing the transparency of their activities, as well as taking into account the long-term benefits of cooperation, the article defines the concept of leadership in the context of state cooperative behavior. The adopted methodological and theoretical framework allowed for a detailed analysis of Germany’s influence in the EU, especially in the field of diplomatic activities. The aim of the article was to define the main determinants of the role of Germany as the EU leader, which bases its leadership on cooperation with other Member States, recognizing and respecting institutional solutions that limit the possibility of implementing individual priorities and guarantee transparency of actions for common interests, and in the long run legitimize the role of the state as an informal leader who represents a common position negotiated in the forum of the institutions. Using the institutional and legal method, the method of existing research and a case study (peace negotiations under the Normandy format), the main assumptions were verified and it was confirmed that the determinant of Germany’s leadership is not only its political and economic potential, but also the ability to cooperate and provide information to EU institutions on activities in the implementation of the priorities of the Common Foreign and Security Policy. The approach based on respect for common interests and transparency of actions strengthened Germany’s image as a leader.
Źródło:
Historia i Polityka; 2021, 37 (44); 107-127
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych – główne koncepcje i debata od uchwalenia traktatu z Lizbony do zakończenia procesu prawodawczego (listopad 2010 r.).
Autorzy:
Marta, Rojewska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894628.pdf
Data publikacji:
2020-04-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Europejska Służba Działań Zewnętrznych
wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa
dyplomacja Unii Europejskiej
traktat z Lizbony
Opis:
This article examines the genesis of the European External Action Service (EEAS) between 2007 and 2010. The idea of the creation of the EU diplomacy appeared during the works of the European Convention in 2002. However, the process of creation of the EEAS had been suspended for more than two years as a result of the rejection of the Constitutional Treaty. In 2007, the debate was re-opened because of the Treaty of Lisbon adoption. This article analyses the most important documents and events between the adoption of the Treaty and 2010 when the secondary legislation establishing the organisation and functioning of the European External Action Service was adopted by the Council. W niniejszym artykule przeanalizowano genezę Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) w latach 2007–2010. Postulat utworzenia unijnej dyplomacji pojawił się w trakcie obrad Konwentu Europejskiego w 2002 r., ale w rezultacie odrzucenia traktatu konstytucyjnego proces tworzenia ESDZ został przerwany na ponad dwa lata. Przyjęcie traktatu z Lizbony, w 2007 r., wywołało konieczność wznowienia prac. W artykule została przeprowadzona analiza najważniejszych dokumentów i wydarzeń, które miały miejsce między uchwaleniem traktatu a 2010 r., kiedy to przyjęto akty prawa wtórnego, regulujące organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2014, 2 (32); 50-68
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Węgier w latach 1867-1945
Autorzy:
Kopyś, Tadeusz (1967- ).
Współwytwórcy:
Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wydawca
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Kraków : Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
I wojna światowa (1914-1918)
II wojna światowa (1939-1945)
Dyplomacja
Polityka międzynarodowa
Polityka zagraniczna
Opracowanie
Opis:
Bibliografia, netografia na stronach 155-167.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Geneza Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych – główne koncepcje i debata do połowy 2005 r.
Autorzy:
Marta, Rojewska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894598.pdf
Data publikacji:
2020-04-29
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Europejska Służba Działań Zewnętrznych
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
dyplomacja Unii Europejskiej
Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy
Opis:
W niniejszym artykule zbadano genezę Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) w latach 2002–2005. Postulat utworzenia unijnej dyplomacji pojawił się w trakcie obrad Konwentu Europejskiego w 2002 r. Wraz z przyjęciem traktatu konstytucyjnego w Unii Europejskiej rozpoczęła się dyskusja na temat kształtu nowej instytucji. Ten proces został przerwany w połowie 2005 r., kiedy to Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy został odrzucony. W artykule zostały omówione główne koncepcje, stanowiska państw członkowskich i instytucji Unii Europejskiej oraz przebieg toczącej się w tym okresie debaty. This article examines the genesis of the European External Action Service (EEAS) between 2002 and the mid 2005. The idea of the creation of the EU diplomacy appeared during the work of the European Convention in 2002. At the time of the adoption of the Constitutional Treaty, the problem of the shape of the new institution had been under discussion in the European Union. This process was interrupted in 2005, when the Treaty establishing a Constitution for Europe was rejected. The article describes the main concepts, the position of Member States, as well as the EU institutions and the course of the ongoing debate in this period.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2013, 4 (30); 64-77
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegrani zwycięzcy : wspomnienia ambasadora Polski w Stanach Zjednoczonych w czasie II wojny światowej
Wspomnienia ambasadora Polski w Stanach Zjednoczonych w czasie II wojny światowej
Defeat in victory, 1947
Autorzy:
Ciechanowski, Jan (1887-1973).
Współwytwórcy:
Chwalba, Andrzej (1949- ). Przedmowa
Tyszka, Wojciech. Tłumaczenie
Wydawnictwo Literackie. Wydawca
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Kraków : Wydawnictwo Literackie
Tematy:
Ciechanowski, Jan (1887-1973)
II wojna światowa (1939-1945)
Ambasadorowie
Dyplomacja polska
Polityka zagraniczna
Pamiętniki i wspomnienia
Opis:
Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Jak Piłsudski balansował między Stalinem a Hitlerem : najważniejszy jest interes państwa
Autorzy:
Rak, Krzysztof (1966- ).
Powiązania:
Do Rzeczy 2021, nr 35, s. 58-61
Współwytwórcy:
Pieczyński, Maciej (1986- ). Wywiad
Data publikacji:
2021
Tematy:
Hitler, Adolf (1889-1945)
Piłsudski, Józef (1867-1935)
Stalin, Józef (1878-1953)
Dyplomacja niemiecka
Dyplomacja polska
Dyplomacja radziecka
Polityka zagraniczna
Przywódcy i głowy państw
Racja stanu
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Wywiad dziennikarski
Opis:
Artykuł dotyczy polityki zagranicznej prowadzonej przez marszałka Józefa Piłsudskiego. Marszałek skutecznie balansował między Berlinem a Moskwą. Jego gra dyplomatyczna doprowadziła do zawarcia dwóch paktów o nieagresji – w 1932 roku z ZSRR oraz w 1934 roku z Niemcami. Przybliżono stosunki między Polską a Niemcami i Związkiem Radzieckim w latach 1924-1935.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Dyplomacja publiczna diaspor. Przyczynek do rozważań
Autorzy:
Zenderowski, Radosław
Krycki, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462029.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
publiczna dyplomacja diaspor
oddolna publiczna dyplomacja
polityka migracyjna
angażowanie diaspor w politykę zagraniczną
rzecznictwo interesów państwa
lobbing
networking
promocja kultury za granicą
kampania przeciw zniesławieniu
wizerunek Polski za granicą
mniejszości narodowe i etniczne
Polonia kanadyjska
Polonia amerykańska
Opis:
Celem artykułu jest zarysowanie roli diaspor w publicznej dyplomacji, otwierające pole dla bardziej pogłębionych badań, także terenowych. Najpierw, w oparciu o analizę literatury przedmiotu i historię odnośnych praktyk, w pracy zaprezentowano macierz typizującą cztery modele dyplomacji publicznej. W konstruowaniu i wyjaśnianiu teorii publicznej i dyplomacji diaspor pomocny jest dorobek badawczy wielu dyscyplin, ale punkt wyjścia stanowią rozważania nad polityką emigracyjną i imigracyjną, polityką tożsamości, a także aparat językowy i koncepcje komunikowania międzynarodowego.
Źródło:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne; 2014, 9; 17-40
2299-2367
Pojawia się w:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosji brakuje wiarygodności : świat jest dziś po naszej stronie
Autorzy:
Czaputowicz, Jacek (1956- ).
Powiązania:
Do Rzeczy 2020, nr 4, s. 54-56
Data publikacji:
2020
Tematy:
Czaputowicz, Jacek (1956- )
Duda, Andrzej (1972- )
Putin, Władimir (1952- )
Ministerstwo Spraw Zagranicznych (Polska)
NATO
Prawo i Sprawiedliwość (PiS)
Unia Europejska (UE)
Dyplomacja
Polityka historyczna
Polityka zagraniczna
Propaganda
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł z tygodnika opinii
Wywiad dziennikarski
Opis:
Artykuł dotyczy polityki historycznej Władimira Putina. Rosyjski przywódca oskarża Polskę o współpracę z Adolfem Hitlerem, antysemityzm i współodpowiedzialność za wywołanie II wojny światowej. MinisterJacek Czaputowicz ocenił wypowiedzi Putina i wyjaśnił przyczyny tych propagandowych ataków na Polskę.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Condamnées à s’allier. La Pologne et la France à la fin de la Grande Guerre et dans l’immédiat après-guerre (1917–1921)
Condemned to be allies. Poland and France at the end of the Great War and in the immediate post-war period (1917–1921)
Autorzy:
Gmurczyk-Wrońska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216281.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Polish foreign policy (1918–1939)
World War I
Treaty of Versailles
France
Polish political thought
Polish National Committee (1917–1919)
Polish-French Alliance 1921
diplomacy of the Second Polish Republic
polska polityka zagraniczna (1918–1939)
I wojna światowa
traktat wersalski
Francja
polska myśl polityczna
Komitet Narodowy Polski (1917–1919)
sojusz polsko-francuski 1921
dyplomacja II Rzeczypospolitej
Politique étrangère polonaise (1918–1939)
Première Guerre mondiale
Traité de Versailles
pensée politique polonaise
Comité national polonais (1917–1919)
alliance franco-polonaise 1921
diplomatie de la Deuxième République (Pologne)
Opis:
Roman Dmowski et son camp, dont Erazm Piltz, ont utilisé l’évolution de la politique étrangère française et présence du Comité national polonais à Paris pour faire pression sur le gouvernement français afin qu’il inclue l’indépendance de la Pologne dans les objectifs de guerre des Alliés. L’intérêt accru de la France pour les affaires polonaises à la fin de 1917 résulte d’une part de la perte de son allié russe et d’autre part d’un fort désir d’affaiblir l’Allemagne autant que possible. La France s’est alors mise à modifier sa politique dans l’Est européen prévoyant dans ses plans futurs la possibilité de compter les nouveaux États d’Europe centrale dans son système d’alliance. Finalement, en 1921, la France et la Pologne conclurent une alliance en deux volets : un accord politique et une convention militaire secrète. Pour la France, la Pologne n’est dans les domaines politique et militaire qu’un «allié de revers», un allié contre l’Allemagne, mais aussi un allié qui soulève de nombreuses objections au Quai d’Orsay. Elle joue également un rôle très important pour les investisseurs français. Pour la Pologne, en revanche, l’alliance avec la France en tant que puissance victorieuse était facteur essentiel dans sa politique étrangère, le pays ayant absolument besoin d’un partenaire parmi les puissances européennes.
Roman Dmowski and his camp, including Erazm Piltz, used the evolution of French foreign policy and the existence of the Polish National Committee in Paris to pressure the French government to include Polish independence in the Allies’ war aims. France’s increased interest in Polish affairs in late 1917 resulted partly from the loss of its Russian ally and partly from a strong desire to weaken Germany as much as possible. France then began to modify its policy in Eastern Europe and included in its future plans the possibility of including the new Central European states in its alliance system. Finally, in 1921, France and Poland concluded a two-part alliance: a political agreement and a secret military convention. For France, in the political and military spheres, Poland was nothing more than a “rear ally”, an ally against Germany, as well as an ally that raised many objections in the Quai d’Orsay. It also played a very important role for French investors. For Poland, on the other hand, the alliance with France as a victorious power was a very important factor in its foreign policy, because Poland absolutely needed a partner among the European powers.
Roman Dmowski i jego obóz, w tym Erazm Piltz, wykorzystywali ewolucję francuskiej polityki zagranicznej i istnienie w Paryżu Komitetu Narodowego Polskiego w celu wywierania presji na rząd francuski, aby włączył on sprawę niepodległości Polski do celów wojennych aliantów. Wzrost zainteresowania Francji sprawami polskimi pod koniec 1917 roku po części wynikał z utraty rosyjskiego sojusznika, a po części z dążenia do maksymalnego osłabienia Niemiec. Francja zaczęła wówczas modyfikować swoją politykę w Europie Wschodniej i w swoich planach na przyszłość uwzględniała możliwość włączenia nowych państw Europy Środkowej do swojego systemu sojuszniczego. Ostatecznie w 1921 roku Francja i Polska zawarły dwuczęściowy sojusz: umowę polityczną i tajną konwencję wojskową. Dla Francji, w sferze politycznej i militarnej, Polska była jedynie allié de revers, sojusznikiem przeciwko Niemcom, przy tym sojusznikiem budzącym wiele zastrzeżeń w Quai d’Orsay. Sojusz odegrał także bardzo ważną rolę z perspektywy francuskich inwestorów. Dla Polski natomiast sojusz z Francją jako mocarstwem zwycięskim był kluczowym czynnikiem w jej polityce zagranicznej, ponieważ Polska bezwzględnie potrzebowała partnera wśród mocarstw europejskich.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2022, 2; 21-38
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies