Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "duszpasterstwo polonijne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 26
Tytuł:
Duchowieństwo Wielkiej Emigracji na Wyspach Brytyjskich (1831-1863)
The Clergy of The Great Emigration in the British Isles (1831-1863)
Autorzy:
Kuzicki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1962551.pdf
Data publikacji:
2019-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
duchowieństwo Wielkiej Emigracji
duszpasterstwo polonijne
Great Emigration clergy
Polish pastorate abroad
Opis:
Participation of Polish clergy in the Great Emigration in the British Isles is a subject that is not widely known in Polish historiography. There is no academic analysis of their vicissitudes, and hence the author of the article thought it advisable to present it. In the period between 1831 and 1863 over 20 Polish priests were staying in Britain for a longer or shorter time. They most often reached the British Isles through France, where there was the main center of Polish emigration after the November Uprising. They were usually chaplains who had taken part in the Uprising and priests involved in the clandestine national movement of the 1840s. Polish priests lived first of all in London, where in 1842 in the Belgian chapel in London Road in Southwark Polish pastorate started working. From the beginning of its work until 1849 it was headed by Rev. Stanisław Poncjan Brzeziński. In the period between 1844 and 1848 Rev. Wincenty Kraiński of the Resurrectionist Order worked there; next Rev. Emeryk Podolski (1853, 1856-1885) and Rev. Marcin Chwaliszewski (1862-1864) were the chaplains. The remaining Polish priests fulfilled pastoral duties in a more irregular way. Holy Masses and other Church feasts celebrated by emigrant priests were a very important element supporting national and religious identity in the Polish diaspora. Priests also were members of emigrant political, educational and charitable organizations. The article is based on studies, emigrant press and source materials from Polish and foreign record offices and libraries.
Źródło:
Studia Polonijne; 2011, 32; 5-33
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W służbie Polakom na Wschodzie i Zachodzie Europy. Przyczynki do biografii lat wojennych Karola i Wilhelma Kubszów
In the Service of Poles in the East and West of Europe. Contributions to the Biography of the Post-War Years of Karol and Wilhelm Kubsz
Autorzy:
Zając, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1962859.pdf
Data publikacji:
2019-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wilhelm Kubsz
Karol Kubsz
oblaci
duszpasterstwo polonijne
duszpasterstwo wojskowe
Oblates
pastoral care for Polonia
military pastoral care
Opis:
Artykuł poświęcony jest postaciom dwóch kapłanów, Oblatów Maryi Niepokalanej, rodzonym braciom Wilhelmowi oraz Karolowi Kubszom. Wilhelm Kubsz jest znany w polskiej historiografii jako pierwszy kapelan Dywizji im. Tadeusza Kościuszki oraz Naczelny Dziekan I Armii Wojska Polskiego, drugi z braci pozostawał zwykle poza większym zainteresowaniem historyków, choć był bardzo zaangażowany w duszpasterstwo wśród Polonii we Francji, w okresie II wojny światowej i w latach powojennych. Obaj są przedstawieni w świetle najważniejszych wydarzeń ich życia, przede wszystkim w latach 1939-1945. Uwzględniony jest głównie aspekt służby Polakom na obczyźnie, z podaniem fragmentów korespondencji prywatnej, dotąd mało studiowanej. Pośrednim celem niniejszej publikacji jest zwrócenie uwagi na wybitną postać Karola Kubsza, wyjątkową tak z racji osiągnięć praktycznych jak i wymiaru duchowości osobistej. Pełniejsza biografia o. Karola Kubsza jest w trakcie opracowywania.
This paper is dedicated to two brothers and priests Oblates of the Immaculate Lady Wilhelm and Karol Kubsz. Wilhelm Kubsz is well-known in Polish historiography as the first chaplain of the Tadeusz Kościuszko Division and the Principal Deacon of the First Polish Army; the second brother usually remained outside the scope of historians’ interest, although he was vitally committed to pastoral care for Poles in France during the Second World War and in the post-war years. They are both presented in the light of the most important evewnts in their lifetime, especially in the years 1939-1945. This paper focuses mainlly on their service for Poles abroad, including excerpts from private correspondence that has been little studied so far. The indirect goal of the present publication is to attract attention on the prominent figure of Karol Kubsz, so exceptional due to his practical accomplishments and personal spirituality. A more complete biography of Fr. Karol Kubsz is under editorial work.
Źródło:
Studia Polonijne; 2010, 31; 101-123
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praca polskich salezjanów w duszpasterstwie polonijnym na terenie Berlina w latach 1967-2017
Polish Salesians’ Work in the Polish Ministry in Berlin in the Years 1967-2017
Autorzy:
Pietrzykowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496042.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
salezjanie
duszpasterstwo polonijne
Berlin
Polska Misja Katolicka
Salesians
Polish ministry
Polish Catholic Mission
Opis:
Od roku 1967 w Berlinie Wschodnim duszpasterstwem Polaków zajmował się salezjanin z inspektorii kolońskiej, ks. Georg Broja pochodzący z Górnego Śląska. W 1987 r. do pracy w stolicy NRD wyznaczono salezjanów z inspektorii pilskiej, którzy duszpasterzowali tam do 2003 r. Dzięki zaangażowaniu studenta, ks. Konstantego Goławskiego z inspektorii warszawskiej, w 1981 r. w Berlinie Zachodnim powstało duszpasterstwo dla katolików mówiących po polsku. 1 stycznia 1997 r. zmieniono nazwę na Polską Misję Katolicką. Od 2003 r. czterech salezjanów polskich utrzymuje się z trzech etatów duszpasterskich przyznanych przez Kurię Berlińską. W niedzielę księża obsługują od 4 do 5 tys. wiernych.
Since 1967, the pastoral care of Poles in East Berlin was taken by a Salesian from the Province of Cologne, Father Georg Broja from the Upper Silesia. As late as in 1987, the Salesians from the Province of Piła were appointed to work in the capital of the German Democratic Republic. They remained there until 2003. In 1981, Father Konstanty Goławski, a student from the Province of Warsaw, initiated in West Berlin pastoral care for Polish-speaking Catholics. On the 1st of January, 1997 its name was changed to the Polish Catholic Mission. Since 2003, four Polish Salesians have maintained themselves by holding three, full-time pastoral positions granted by the Curia of Berlin. On Sundays, the priests attend upon 4-5 thousand of people.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 2; 163-174
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opieka duszpasterska nad Polakami w Finlandii
Pastoral Care for Poles in Finnland
Autorzy:
Szymański, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1962862.pdf
Data publikacji:
2019-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polonia w Finlandii
duszpasterstwo polonijne
organizacje polonijne
Poles in Finnland
pastoral care for Polonia
Polish organisations abroad
Opis:
Polska obecność w Finlandii wiąże się z służbą wojskową w armii carskiej. Polacy – żołnierze stacjonujący w tym kraju, zapoczątkowali odrodzenie katolicyzmu. Opiekę duszpasterską nad nimi powierzono dominikanom. W latach 1857-1860 pod przewodnictwem ks. Ignacego Gorbackiego, zbudowano na przedmieściach Helsinek kościół garnizonowy pw. św. Henryka. 3 IV 1917 r. utworzono stowarzyszenie o nazwie „Zjednoczenie Polskie w Helsingforsie”. Dzieje polskiej diaspory w Finlandii były w tym czasie dziejami Zjednoczenia Polskiego. Opiekę duszpasterską sprawował ks. Adolf Carling. Po II wojnie światowej trudnościom powstałym w organizacji opieki duszpasterskiej wśród Polaków zaradził ówczesny ordynariusz Finlandii, ks. bp Wilhelm P. Cobben, na spotkania Polonii udostępnił swoją rezydencję, a od października 1959 r., nowy dom parafialny. Duszpasterstwo Polonii zdecydowany impuls zyskało z chwilą przybycia do Finlandii polskich szarych urszulanek. Aż do 1974 r. Polacy pozbawieni byli stałej opieki duszpasterskiej. Doraźnie roztaczał ją ks. Jan Bukowski z Polskiej Misji Katolickiej w Szwecji. W marcu 1979 r. Zjednoczenie Polskie wystąpiło z prośbą do Stolicy Apostolskiej o wyznaczenie stałego duszpasterza. Prośbę do Konferencji Episkopatu Polski ponowiono w kwietniu 1980 r. 17 X 1980 r. przybył do Finlandii ks. Ryszard Miś ze Zgromadzenia Najświętszego Serca Pana Jezusa. Ta Prowincja Holenderska zgromadzenia była odpowiedzialna za animowanie pracy duszpasterskiej w tym kraju od 1907 r. Na przestrzeni ostatnich 25 lat z doświadczeniem tamtejszego Kościoła spotkało się 13 polskich księży i 1 brat zakonny. Wspólnota katolicka w Finlandii jest stosunkowo mała, na 320 tys. km2 zamieszkuje ponad 10 tysięcy wiernych. Polscy katolicy mimo niepokaźnych danych liczbowych są relatywnie dużą grupą w lokalnym Kościele. Wierni stanowią konglomerat ponad 90 narodowości, posługujących się około 70 językami. Finowie stanowią 45% wszystkich katolików. W Finlandii sercanie prowadzą 5 z 7 istniejących parafii. Od 2001 r. do 2008 r. ordynariuszem tej diecezji był Polak, bp Józef Wróbel SCJ. W kościele katedralnym w Helsinkach Msza św. w języku polskim sprawowana jest w pierwszą niedzielę miesiąca o godz. 1600. Msze święte są odprawiane w miarę możliwości również w miejscach pobytu rodaków. Wśród 22 pracujących tam księży zaledwie dwóch jest Finami. Najwięcej jest Polaków – 9. Wszyscy są sercanami. Ze względu na małą liczebnie Polonię w Finlandii, brak polskich księży, nie zdołano w tym kraju zorganizować stałego duszpasterstwa polonijnego. Główną przeszkodą, która determinowała „bezradność” naszych rodaków, było „Postanowienie Konferencji Episkopatu Krajów Nordyckich, iż w diecezjach tych ze względu na liczebnie małe wspólnoty lokalne nie będzie się organizować duszpasterstw narodowych, ani też tworzyć parafii personalnych”. Niemniej, stała obecność polskich księży w Finlandii od lat osiemdziesiątych zagwarantowała systematyczną opiekę duszpasterską tamtejszej Polonii. Obejmując ją posługą sakramentalno-liturgiczną, religijno-kulturową i społeczno-charytatywną.
The reason why Poles lived in Finnland was their military service in the czarist army. The Polish soldiers stationed in this country originated the reviva of Catholicism. Their pastoral care was entrusted to Dominicans. In the years of 1857-1860, Fr. Ignacy Gorbacki supervised the building of St. Henry’s garrison church in the suburs of Helsinki. On April 3rd, 1917, an association called „Polish Union in Helsingforsa.ie” was established. The history of the Polish diaspora in Finnland was then the history of the Polish Union. Pastoral care was provided by Rev. Adolf Carling. After World War II the then ordinary bishop of Finnland, Bishop Wilhelm P. Cobben, met the diffciluties of pastoral care among Poles in his country. At a meeting with Polonia he offered his residence, and from October 1959 on a new parish building. The pastoral care for Polonia gathered momentum at the time when the Polish Grey Ursuli- nes arrived in Finnland. Unti 1974, the Poles there were without any permanent pastoral care. Occasionally Rev. Jan Bukowski from the Polish Catholic Mission from Sweden came. In March 1979 the Polish Union asked the Holy See to appoint a permanent pastor. The request was again sent to the Conference of the Polish episcopate in April 1980. On October 17, 1980, Rev. Ryszard Miś from the Congregation of the Sacred Heart of Jesus Christ came to Finnland. This Dutch province of the congregation was responsible for animation of astoral work in this country from 1907 on. Over the period of the recent twenty-five years thirteen Polish priests and one religious friar have experienced the Church in Finnland. The Catholic fellowship in Finnland is relatively small; the area of 320 ooo km2 is inhabited by more than 10.000 Catholics. Despite their small number, the Polish Catholics are a relatively large group within the local Church. They belong to a group of over 90 nationalities, using circa 70 languages. The Finns make up 45% of all Catholics. The Dehonians in Finnland run 5 out of 7 parishes. From 2001 to 2008 this diocese was run an ordinary bishop from Poland, bp Józef Wróbel SCJ. A Holy Mass in Polish is said at the cathedral in Helsinki on the first Sunday of every month at 1600. Holy Masses are said, if possible, in the places of Polish residence. Among the 22 priests working there only two are Finns. The largest number of them are Poles (9), and they are all Dehonians. Due to the small number of Poles in Finnland, the lack of Polish priests, it was not possible to organise a permanent pastoral care in this country. The main obstacle that made our fellow-countrymen „helpless” was „the Resolution of the Conference of the Episcopate of the Nordic Countries that in those dioceses, due to their small local fellowships, there will not be organised national astoral care, nor any personal parishes”. Nevertheless, the fact that Polish priests were always present in Finnland from the 1980s onwards safeguarded systematic pastoral care for Polonia there. They provided sacramental-liturgical, religious-cultural, and social- charitable ministry.
Źródło:
Studia Polonijne; 2010, 31; 25-45
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zjawisko migracji Polaków. Następstwa i duszpasterska rola Kościoła
Migrations of Poles over the Years. Their Positive and Negative Effects, and the Pastoral Role of the Church
Autorzy:
Dziedzic, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571363.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
migracje Polaków
skutki migracji
godność człowieka
duszpasterstwo polonijne
migrations of Poles
migration effects
human dignity
Polish Ministry Abroad
Opis:
Migracje Polaków nie są zjawiskiem nowym. Już w XIX wieku Polacy podróżowali do USA i Kanady. W 1913 roku aż 40 proc. górników w Zagłębiu Ruhry stanowili Polacy. Migracje nie ustały po II wojnie światowej. Ich liczba wzrosła do 8 mln. Podobnie w latach od 1971 do 1989 Polacy szukali możliwości swojego rozwoju zagranicą. Migracje nie skończyły się także po roku 1989 i trwają do dziś. Statystyki wskazują, że obecnie najwięcej obywateli Polski wyjeżdża do Wielkiej Brytanii, Niemiec, Holandii oraz Irlandii. Wyjazdy zagraniczne mają skutki zarówno pozytywne, jak i negatywne. Do tych pierwszych zaliczamy poznanie języka obcego, nowej kultury i obyczajów, zapoznanie się z nowymi technikami produkcji, oprawę jakości i standardu ekonomicznego życia. Wśród skutków negatywnych podaje się: osłabienie więzi małżeńskich, a nawet rozpad małżeństwa, eurosieroctwo, osłabienie życia religijnego, większe prawdopodobieństwo chorób, pracę poniżej własnych kompetencji i aspiracji. O polskich emigrantach nie zapomina Kościół. Polskie Misje Katolickie działają na całym świecie. Mają one pomagać w rozwoju religijnym migranta, zapewniając mu opiekę duszpasterską. Obecnie duszpasterstwo polskojęzyczne regularnie prowadzi ponad 2 tys. duchownych. Podkreślają oni za Janem Pawłem II, który poprzez swoje spotkania z Polonią nakreślił program formacyjny dla emigrantów, że do istotnych elementów pracy nad sobą należą: zachowanie własnej tożsamości, integracja w nowym środowisku oraz budowanie zasad moralnych opartych na paradygmacie „bardziej być” niż „mieć”.
Migrations of Poles are by no means a new phenomenon. As long ago as the 19th century, Poles travelled abroad, mostly to the USA and Canada. In 1913, for example, Poles constituted as much as 40% of all miners in the Ruhr area in Germany. The migrations of Poles did not stop after World War 2. On the contrary, the numbers of Polish immigrants suddenly increased, reaching 8 million. Similarly, between 1971 and 1989, Poles continued to look for new opportunities for their professional development in other countries. Migrations of Poles did not stop after 1989 either, and still continue today. Statistics show that the majority of Poles who move abroad today choose Great Britain, Germany, Holland and Ireland. Living and working abroad have both positive and negative effects. Learning a foreign language and culture, getting acquainted with the latest technologies as well as improving quality of life are just a few examples of the former. On the other hand, weakening of bonds within the marriage or even marriage breakdown, euro orphanhood, deterioration of religious/spiritual life, greater risks of falling ill, working below their aspirations and competences are the most common negative effects that Polish immigrants often face. The Church does not forget their Polish immigrants. There are hundreds of Polish Catholic Missions all over the world whose main aim is to help the immigrants’ spiritual development by providing pastoral care and support. There are over two thousand priests working abroad today. They are following the formation programme which John Paul 2nd clearly outlined after his numerous meetings with the Poles living abroad. Its most important elements are: preserving their own identity, their integration in the new, often alien, environment as well as creating strong moral principles, which are based on the paradigm “better to be than to have”.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 4(49); 37-60
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskup Józef Gawlina jako opiekun Polaków na emigracji
Autorzy:
Bednarski, Damian (1975- ).
Współwytwórcy:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego. Wydawca
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katowice : Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Gawlina, Józef (1892-1964)
Biskupi
Duchowieństwo katolickie
Duszpasterstwo polonijne
Kapelani wojskowi
Polacy za granicą
Monografia
Wydawnictwo źródłowe
Opis:
Bibliografia na stronach 515-537. Indeksy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Ks. Władysław Kisielewicz (1868-1943). Sylwetka duszpasterza polonijnego
Rev. Władysław Kisielewicz: Portrait of Polonia’s Pastor and Activist
Autorzy:
Walicki, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339215.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
diecezja przemyska
duszpasterstwo polonijne
emigracja
ks. Władysław Kisielewicz
Nisko
Staromieście
Stobierna
Dioecese of Przemyśl
emigration
Ministry of Polonia
Opis:
Ksiądz Władysław Kisielewicz urodził się 11 czerwca 1868 r. w Leżajsku. Był absolwentem Gimnazjum w Rzeszowie. Przygotowanie do kapłaństwa odbył w Seminarium Duchownym w Przemyślu. Święcenia kapłańskie przyjął 20 lipca 1892 r. Bezpośrednio po święceniach podjął pracę w Seminarium Polskim w Detroit w Stanach Zjednoczonych. W 1897 r. pełnił przez kilka miesięcy obowiązki misjonarza dla Polaków i Litwinów w New Britain i Hartford. Kolejno pracował duszpastersko wśród katolickich emigrantów i polskich robotników w Hamburgu. W 1906 r. wrócił do kraju. Był ekspozytem w Nisku (1906-1910) oraz proboszczem w Stobiernej (1910-1916) i Staromieściu (od 1916). Zasłynął jako ceniony duszpasterz. Prócz zwykłej pracy kapłańskiej, angażował się w działalność społeczną. Zmarł 10 września 1943 r.
Rev. Władysław Kisielewicz was born on June 11, 1868 in Leżajsk. He was a graduate of Gymnasium in Rzeszów. He finished the formation of priesthood in Seminary in Przemyśl. He was ordinated in July 20, 1892. Immediately after ordination he was started working in Polish Seminary in Detroit, USA. In the year of 1897 for a few months he was a missionary for Poles and Lithuanians in New Britain and Hartford. Then he worked pastorally among Catholic immigrants and Polish workers in Hamburg. In the year of 1906 he returned to the country. He was a administrator in Nisko (1906-1910) and parish priest in Stobierna (1910-1916) i Staromieście (since 1916). He became famous as a respected pastor. Apart from his ordinary priestly work he was involved in social activities. He died on September 10, 1943.
Źródło:
Studia Polonijne; 2023, 44; 245-272
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza komunistyczna wobec duszpasterstwa polonijnego prowadzonego przez zakony męskie
The Communist Authorities vs. Pastorate Conducted by Male Religious Orders for the Polish Community Abroad
Autorzy:
Zamiatała, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1962015.pdf
Data publikacji:
2019-07-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zakony męskie
duszpasterstwo polonijne
polityka wyznaniowa PRL
men's orders
Polish community abroad pastorate
denominational policies of the Polish People's Republic
Opis:
The Communist authorities included pastorate conducted by male orders and congregations for the Polish community abroad in the domain of political actions against the Catholic Church in Poland. In the first years after the Second World War the Communists, who wanted to keep appearances of good relations with the Church, allowed monks to go abroad and work in Polish communities there. Their approach to this issue changed in the Stalinist times, when they were more interested in re-emigration of Poles to Poland than in Polish clergy going abroad. Such an approach presented by the Warsaw authorities resulted in dissatisfaction among Poles living abroad. A lack of Polish priests in the emigration centers resulted in priests of other nationalities taking over Polish parishes. Requests and petitions for priests from Poland filed by various Polish organizations to the Polish authorities had no effect. They were simply ignored. At the beginning of the 1960s the situation changed; the authorities agreed to allow monks to leave, however, under some strictly defined conditions; permits to leave depended on meeting these conditions. It was only in the 1970s and 1980s that the Communists' policies towards Polish pastorate abroad changed completely. The Warsaw authorities, realizing the aversion most members of Polish communities abroad had to the Polish People's Republic, tried to use monks going abroad for their own goals and aspirations. This is why they were monitored by diplomatic posts abroad, seminars were organized for monks leaving Poland to work with Poles abroad, and meetings were arranged in Wilanów for those who came to Poland to spend their holidays here. Going abroad to work there was not hindered, and in certain situations some congregations were even encouraged to send their monks to conduct pastorate in Polish communities. Also the security services were interested in the involvement of religious orders in Polish pastorate abroad.
Źródło:
Studia Polonijne; 2012, 33; 27-55
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontakty polonijnego duszpasterza ks. Wawrzyńca Wnuka z Polską
Contacts between Rev. Wawrzyniec Wnuk, a priest working in the Polish community abroad, and Poland
Autorzy:
Walkusz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339877.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polonia kanadyjska
duszpasterstwo polonijne
duchowieństwo emigracyjne
kontakty polsko-kanadyjskie
Polish community in Canada
Polish pastorate abroad
emigrant clergy
Polish-Canadian contacts
Opis:
The present article is an attempt at illustrating the relations of the emigration priest with his home country in the span of over 60 years. Rev. Warzyniec Wnuk, a non-compromising priest and indeed a heroic organizer of Polish emigration circles, when he was freed from a concentration camp he first worked in Germany, and then in the USA and Canada. After establishing his legal-ecclesiastic status, in order to revive the social life of the Polish emigrants, brought Ursuline Sisters of the Agonizing Heart of Jesus to Windsor (Ontario, Canada). Along with them he organized yearly trips to Poland, where he met several friendly bishops, supporting financially their investment projects; he also supported Polish cultural-academic institutions (including the John Paul II Catholic University of Lublin, the Mikołaj Kopernik University of Toruń and specialist clinics) and he established funds and stipends for Polish students and scholars; and after marshal law was imposed on Poland he established a special Fund for Aid to Poland. He also organized two official visits by Canadian bishops in Poland – Bishop Emmett Carter, the Chairman of the Episcopate of Canada in 1977, and Bishop John M. Sherlock, the Ordinary of the London Diocese in 1998. Rev. W. Wnuk spent most of his life in Canada, but still he was interested in Poland all the time; he felt Poland, thought and acted like a Pole and did it for Poland.
Źródło:
Roczniki Historii Kościoła; 2011, 3; 133-146
2080-8526
Pojawia się w:
Roczniki Historii Kościoła
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowni i duszpasterstwo polskiej emigracji w krajach Europy Zachodniej w I połowie XIX wieku. Przegląd problematyki badawczej
Pastoral care of Polish emigration in countries of Western Europe in the first half of 19th century. Current state of research and postulates
Autorzy:
Kuzicki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546771.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
wielka emigracja
duszpasterstwo polonijne
Europa Zachodnia
Polish emigration in the 19th century
Polish Catholic clergy
emigration ministry
Western Europe
Opis:
Artykuł podejmuje temat obecności polskiego duchowieństwa i duszpasterstwa w środowisku emigracji z ziem polskich w okresie porozbiorowym. Jego celem jest zarysowanie problematyki badawczej dotyczącej roli duchowieństwa wśród polskiej diaspory oraz pokazanie stanu i kierunków badań. Ramy chronologiczne obejmują okres od początku XIX w. do upadku powstania styczniowego. Autor artykułu zbadał działalność duchowieństwa polskiego we Francji w okresie Wielkiej Emigracji. Przeprowadzona kwerenda archiwalna i biblioteczna pokazała, że poza Francją księży polskich można było spotkać na Wyspach Brytyjskich, w Austrii, krajach włoskich, Hiszpanii, Belgii i innych państwach, gdzie dotarły kolejne fale wychodźstwa. W odniesieniu do konkretnych krajów Europy Zachodniej przedstawione zostaną następujące kwestie: 1) zarys emigracji po rozbiorach; 2) liczebność duchowieństwa; 3) inicjatywy duszpasterskie i społeczne polskich księży; 4) stan badań; 5) postulaty dalszych prac naukowych.
The article deals with the subject of pastoral care and the presence of the Polish clergy among emigrants from Poland in the post-partition period. Its purpose is to outline the research issues regarding the role of the clergy among the Polish Diaspora and to present the current state and directions of research. The chronological framework covers the period from the beginning of the 19th century until the failure of the January Uprising. The author of the article studied the activity of the Polish clergy in France during the Great Emigration period. An archival and library inquiry showed that, apart from France, Polish priests could be found in the British Isles, Austria, the Italian countries, Spain, Belgium, and other countries where subsequent waves of emigration had arrived. The following issues will be presented in the respective Western European countries: 1) an outline of emigration after the partitions; 2) the number of clergy; 3) pastoral and social initiatives of Polish priests; 4) the state of research; 5) postulates for further scientific researches.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2019, 11, 2; 5-30
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie ks. dr. Henryka Hilchena z pracy wśród robotników polskich we Francji w czasie tygodni letnich 1924 roku
Autorzy:
Szymański ks., Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088361.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Rev. Henryk Hilchen
Polish pastoral ministry in France
Polish emigration in France
ks. Henryk Hilchen
duszpasterstwo polonijne we Francji
emigracja polska we Francji
Opis:
Ksiądz dr Henryk Hilchen – kapłan archidiecezji warszawskiej. Urodził się 30 lipca 1881 roku w Warszawie. Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej i na Politechnice Lwowskiej, gdzie ukończył kształcenie po dwóch latach. W 1905 roku wyjechał do szwajcarskiego Fryburga, gdzie kontynuował studia na Wydziale Prawa i Ekonomii, uwieńczone stopniem doktora nauk politycznych. We Fryburgu studiował także teologię i filozofię. W 1910 roku wrócił do kraju i wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie. W dniu 21 grudnia 1912 roku przyjął święcenia kapłańskie. Był wikariuszem we wsi Dobre k. Stanisławowa, w Łowiczu, w Łodzi, a od lipca 1915 roku w parafii pw. Wszystkich Świętych w Warszawie. Od 1915 roku był sekretarzem generalnym Stowarzyszenia Robotników Chrześcijańskich, redaktorem organu stowarzyszeń chrześcijańskich „Pracownik Polski" (1916-1917). W 1919 roku został radnym miasta stołecznego Warszawy, redaktorem miesięcznika „Przewodnik Społeczny”, kapelanem Szkoły Podchorążych Artylerii oraz jednostki wojskowej stacjonującej na Sołaczu. W 1920 roku wyjechał do Rzymu, gdzie wstąpił do nowicjatu zakonu dominikańskiego i podjął studia teologiczne w Collegium Angelicum. Od lipca 1922 roku, na polecenie papieża Piusa XI, służył pomocą dwóm kolejnym nuncjuszom apostolskim w Polsce. Był stałym korespondentem „L’Osservatore Romano" i „L’Avvenire d'Italia". W 1929 roku został proboszczem parafii w Lesznie k. Błonia, a w 1931 roku parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Warszawie, gdzie dokończył budowę kościoła. W 1937 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi RP, zaś w następnym roku został odznaczony orderem Polonia Restituta. W tym samym roku został wybrany do Rady Miejskiej Warszawy. Przed kapitulacją stolicy był zakładnikiem gwarantującym przestrzeganie pertraktacji prezydenta Stefana Starzyńskiego z Niemcami. Aresztowany przez Niemców 3 października 1939 roku, do końca listopada był więziony na Pawiaku. Mimo zniszczenia 12 września 1944 roku kościoła i plebani podczas niemieckiego bombardowania, funkcję proboszcza formalnie pełnił do lipca 1945 roku. Jakkolwiek od czerwca tego roku został proboszczem w Międzyrzeczu. W dniu 15 października 1947 roku przy kościele Najświętszego Serca Jezusowego w Słupsku podjął się organizacji nowej parafii pw. św. Ottona. Dnia 29 listopada 1952 roku został proboszczem w Tarczynie k. Grójca. W drodze na nową placówkę, 29 stycznia 1953 roku, dostał udaru. Zmarł 20 sierpnia 1956 roku. Spoczął na Powązkach. Na bieżąco prowadził dokumentację swego życia i działalności w postaci dzienników, korespondencji, różnych notatek czy oficjalnych dokumentów. Niniejsze opracowanie egzemplifikuje jego sprawozdanie z pracy wśród robotników polskich we Francji w czasie tygodni letnich 1924 roku. Dokument oryginalny w formie maszynopisu przechowywany jest w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie, Archiwum Prymasa Polski, Akta Protektora Wychodźstwa Polskiego, Francja – PMK Varia, Dział III/15a.
Rev. Henryk Hilchen, PhD, priest of the Archdiocese of Warsaw, was born on 30 July 1881 in Warsaw. Hilchen studied at the Faculty of Chemistry of the Warsaw University of Technology and at the Lviv Polytechnic, where he completed his education after two years. In 1905, he went to Freiburg, Switzerland, where he continued his studies at the Faculty of Law and Economics, culminating in the degree of Doctor of Political Science. In Freiburg he also studied theology and philosophy. In 1910, he returned to Poland and joined the theological seminary in Warsaw. Ordained a priest on 21 December 1912, he was vicar in the village of Dobre near Stanisławów, and then in Łowicz, in Łódź and – starting in July 1915 – in the parish of All Saints in Warsaw. In 1915 he became secretary general of the Association of Christian Workers and editor at the Christian association known as ‘Pracownik Polski’ (1916-1917). In 1919 he became a city councillor of Warsaw, editor of the monthly magazine  Przewodnik Społeczny’ and chaplain of the School of Artillery Cadets and of the military unit stationed in Sołacz. In 1920 he went to Rome, where he entered the novitiate of the Dominican order and took up theological studies at Collegium Angelicum. Beginning in July 1922, by order of Pope Pius XI, he provided assistance to two successive apostolic nuncios in Poland. He was a regular correspondent for L’Osservatore Romano and L’Avvenire d’Italia. In 1929 he became the pastor of a parish in Leszno near Błonie and in 1931 of Our Lady of Częstochowa in Warsaw, where he completed the construction of a church. In 1937, he received the Gold Cross of Merit of the Republic of Poland, and in the following year was awarded the Order of Polonia Restituta. In the same year he was elected to the Warsaw City Council. Before the city’s capitulation, he was a hostage who guaranteed that President Stefan Starzyński’s negotiations with the Germans would be respected. He was arrested by the Germans on 3 October 1939 and was imprisoned in Pawiak prison until the end of November. Despite the destruction of the church and rectory during a German bombing on 12 September 1944, he formally served as pastor until July 1945. In June of that year, he became the parish priest in Miedzyrzecz. On 15 October 1947, at the Church of the Sacred Heart of Jesus in Słupsk, he undertook to organise a new parish dedicated to St Otto. On 29 November 1952 he became the parish priest in Tarczyn near Grójec. On his way to the new facility, on 29 January 1953, he suffered a stroke. He died on 20 August 1956 and was buried in Powązki cemetery. Hilchen kept an ongoing record of his life and activities in the form of diaries, correspondence, various notes and official documents. This article showcases his work among Polish workers in France during the summer of 1924. The original document in typescript form is kept in the Archdiocesan Archives in Gniezno, Archive of the Primate of Poland, Files of the Protector of Polish Emigration, France – PMK Varia, Section III/15a.  
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 118; 457-480
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterstwo polskie na Wileńszczyźnie w okresie sowieckim (1944-1990)
Autorzy:
Zavadzka, Alina.
Współwytwórcy:
Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Oddział (Białystok). pbl
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Białystok : Instytut Pamięci Narodowej. Oddział
Tematy:
Kościół katolicki
Polacy za granicą Litwa 1940-1991 r.
Polityka wyznaniowa Litwa 1940-1991 r.
Duchowieństwo katolickie
Kościół a państwo
Duszpasterstwo polonijne
Opis:
Na s. przytyt.: Centralny Projekt Badawczy IPN. Władze wobec Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce 1944-1989.
Aneksy.
Bibliogr. s. 247-262. Indeksy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Organizacja duszpasterstwa w Polskiej Misji Katolickiej w Osnabrück w Niemczech
Organization of the pastoral care in the Polish Catholic Mission in Osnabrück, Germany
Autorzy:
Lipiec, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056670.pdf
Data publikacji:
2016-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
organizacja duszpasterstwa
duszpasterstwo
duszpasterstwo polonijne
polska misja katolicka
polonia
polonia w Niemczech
duszpasterstwo w Niemczech
organization of the pastoral care
pastoral care
Polish pastoral care
Polish Catholic mission
Polish emigrants
Polish emigrants in Germany
pastoral care in Germany
Opis:
The organization of the pastoral care in the Polish Catholic Mission in Osnabrück is based on the parish pastoral care. The Mission implements ordinary and extraordinary mini-stry. Proclaiming God’s Word, implemented through homily and catechesis, is done in Polish. It is assigned for children, young people and adult Catholics. Ministering of the worship of God is done according to the customs of the Church in Poland. The ministry of all the sacraments which can be administered in the parish is a regular practice, including the Sacrament of Penance and Reconciliation which can be ministered individually. Devotions as well as blessings are administered just like in Poland. The faithful attach great importance to maintaining the Polish tradition, especially to the blessing of food served at Easter as well as to the tradition of sharing the wafer during Christmas Eve. What is more, the Mission actively supports charities for the benefit of individuals and communities of believers mainly in Poland and in the eastern Europe. Other activities include pastoral pilgrimage and social work with children and young people.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2016, XIII/13; 145-158
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies