Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dusza duchowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Czas a wieczność według Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
Time and Eternity according to Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Góźdź, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041044.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Zeit
Ewigkeit
Unsterblichkeit
Geistseele
Auferstehung
exitus-reditus
time
eternity
immortality
spiritual soul
resurrection
czas
wieczność
nieśmiertelność
dusza duchowa
zmartwychwstanie
Opis:
Autor stawia hipotezę interpretacji nauki Josepha Ratzingera/Benedykta XVI na temat relacji czasu i wieczności. Każda religia obiecuje człowiekowi na różny sposób wyjście z doczesności, z obecnego sposobu bytowania, po prostu „z czasu” do czegoś ponad historyczną egzystencją, co określa się jako wieczność, czy nieśmiertelność. Rodzi się przy tym zasadnicze pytanie: skoro czas pragnie wyjść poza siebie ku wieczności, to czy wieczność – odwrotnie – ma jakąś relację do czasu, czy jest może jakąś negatywną bezczasowością? Chrześcijaństwo jednoznacznie opowiada się za Bogiem jako Panem nad czasem i tym samym za uczestniczeniem Boga w czasie, głównie przez Wcielenie Syna Bożego, a przez to wskazuje też na udział człowieka w wieczności Boga. Wtedy wieczność jest dla chrześcijanina trwaniem w Osobie Zmartwychwstałego. Trwanie to zasadza się na elemencie nieprzemijającym człowieka, czyli duszy duchowej, która otwiera człowieka na zmartwychwstanie, a przez to na nieśmiertelność rozumianą jako relacja przez Syna Bożego do Boga jako trynitarnej Miłości. Tak chrześcijaństwo ma linearne (a nie cykliczne w sensie kołowrotu) rozumienie czasu, ale przyjmuje też pozytywną cykliczność, wyrażoną w schemacie exitus – reditus. tj. exitus jest wolnym aktem stwórczym Boga, a reditus – wolnym samoofiarowaniem się człowieka na wzór Syna Bożego. Krzyż Chrystusa jako samoofiarowanie się Bogu Ojcu jest modelem przeniesienia czasu w nowy sposób trwania, czyli w wieczność. Chrystus jest zatem spełnieniem czasu i początkiem wieczności człowieka wierzącego.  
The author puts forward a hypothesis related to the interpretation of the thought of Joseph Ratzinger - Benedict XVI on the interrelation of time and eternity. Different religions offer different ways of departing temporality - the way of being within the confines of time - towards some extratemporal existence, commonly referred to as eternity or immortality. This perspective evokes a fundamental question: if time wants to reach beyond itself towards eternity, is it that eternity - in its turn - stays in a kind of interrelation to time, or is it a kind of negative atemporality? In its view of the matter, Christianity makes a clear statement that God has power over time, which implies that God participates in the temporal reality. This participation manifests itself overtly through the Incarnation of the Son of God. Consequently, this participation shows that man takes part in the eternity of God. In this sense, a Christian reaches eternity through his/her existence in the Person of the Resurrected Jesus. This ability to eternally remain in Jesus rests on the immortal element of the human being - that is his/her spiritual soul. The soul opens a path towards salvation and the relational eternity, that is a relationship of a Christian person with the Son of God and through Him with God as Trinitary Love. This is how Christianity – while respecting the linear nature of time – promotes a positive cyclical (yet not a reiterative) concept of time, which manifests itself in the exitus - reditus relationship. Exitus is an autonomous act of God’s creation, while reditus - is a human self-sacrifice as exemplified by the Son of God. Jesus’ self-sacrifice to God the Father is a model of how time can be projected onto a new way of existence: eternity. Therefore, Christ brings time to its fullness. His Event marks the beginning of eternity for the faithful.
Der Autor formuliert eine Interpretation der Lehre von Joseph Ratzinger/Benedikt XVI. bezüglich der Relation von Zeit und Ewigkeit. Jede Religion verheißt dem Menschen auf verschiedene Weisen das Überschreiten des Diesseitigen, des gegenwärtigen Seinsmodus, einfach der Zeit – auf Etwas hin jenseits der historischen Existenz, was als Ewigkeit bzw. Unsterblichkeit bezeichnet wird. Es stellt sich dabei eine grundsätzliche Frage: Wenn die Zeit auf das Überschreiten ihrer selbst hin in die Ewigkeit angelegt ist, hat dann umgekehrt auch die Ewigkeit eine Relation zu der Zeit oder ist sie vielleicht bloß eine negative Zeitlosigkeit? Das Christentum eindeutig bekennt Gott als den Herren der Zeit und damit bekennt es auch das Involvieren Gottes in die Zeit, vor allem durch die Inkarnation des Sohnes Gottes, was andererseits die Teilnahme des Menschen an der Ewigkeit Gottes bedeutet. Die Ewigkeit ist somit für den Christen das Bleiben in der Person des Auferstandenen. Dieses Bleiben gründet auf dem unvergänglichen Element im Menschen, d. h. auf der Geistseele, welche ihn für die Auferstehung und somit für die Unsterblichkeit öffnet. Diese wird als die Beziehung durch den Sohn Gottes zu Gott – der trinitären Liebe verstanden. Auf diese Weise hat das Christentum ein lineares (und nicht ein kreisförmiges im Sinne eines Tretrades) Zeitverständnis, nimmt jedoch ein positives periodisches Schema exitus – reditus an. Exitus ist hier der freie Schöpfungsakt Gottes und reditus – die freie Hingabe des Menschen nach dem Bild des Sohnes Gottes. Das Kreuz Christi als die Hingabe an Gott den Vater ist also ein Model des Übergangs der Zeit in eine neue Seinsweise, also in die Ewigkeit. Christus ist die Erfüllung der Zeit und der Anfang der Ewigkeit des glaubenden Menschen.   
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2017, 12; 155-171
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niektóre analogie między naturalnym i nadnaturalnym przemienieniem ciała
Some analogies between natural and supernatural transformation of the body
Autorzy:
Hengstenberg, Hans-Eduard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146990.pdf
Data publikacji:
2021-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
ciało
przemienienie naturalne
przemienienie nadnaturalne
dusza duchowa
metafizyka
fenomenologia
body
natural transfiguration
supernatural transfiguration
spiritual soul
metaphysics
phenomenology
Opis:
Artykuł jest polskim przekładem fragmentów rozdziału zatytułowanego Einzelanalogien zwischen natürlicher und übernatürlicher Verklärung zamieszczonego przez Hansa-Eduarda Hengstenberga († 1998) w Der Leib und die letzten Dinge (Pustet Verlag, Regensburg 1955, s. 249–272), czyli drugim, poszerzonym i przepracowanym wydaniu publikacji Tod und Vollendung (1954). Prezentowany tekst stanowi unikatową propozycję ujęcia zagadnienia cielesności ludzkiej. Chodzi o aspekt przemienienia naszej cielesności, czyli przeniknięcia ciała duchem (duszą duchową) i egzystencję z ducha ludzkiego (przemienienie naturalne) lub z Ducha Boskiego (przemienienie nadnaturalne). Przedłożony tekst Hengstenberga przełożył, wstępem poprzedził i objaśnieniami opatrzył ks. Józef Kożuchowski.
This article is a Polish translation of excerpts from the chapter entitled Einzelanalogien zwischen natürlicher und übernatürlicher Verklärung included by Hans-Eduard Hengstenberg in Der Leib und die letzten Dinge (Pustet Verlag, Regensburg 1955, pp. 249-272), which is the second, expanded and reworked edition of the publication Tod und Vollendung (1954). The text presented here is a unique proposal for approaching the issue of human corporeality. It deals with the aspect of the transfiguration of our corporeality, i.e. the permeation of the body with spirit (spiritual soul) and existence from the human spirit (natural transformations) or from the Divine Spirit (supernatural transformations). The submitted text by Hengstenberg has been translated, prefaced and explained by Rev. Józef Kożuchowski.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2021, 22; 511-521
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys filozofii i bytu duchowego z pozycji tomizmu
The outline of the philosophy of spiritual being from the Thomistic perspective
Autorzy:
Mikucki, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143201.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
God
created spirits
human soul
internal and external spiritual activity
Bóg
duchy stworzone
dusza ludzka
duchowa aktywność wewnętrzna i zewnętrzna
Opis:
From the Thomistic point of view, the outline of philosophy of spiritual being takes into account three basic dimensions of the spirit. The first deals with the existence of independent personal beings, i.e. individual substances: God, angelic beings and human souls. The second is related to the fundamental phenomena of the inner life of a person, that is powers of the soul, their acts and objects. The last form of the spirit deals with personal external activity in the course of which all kinds of extra-mental beings are created. These include, above all, the multiple forms of the so-called spiritual culture, present nowadays mainly in science, art, morals and religion.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2021, 18; 47-63
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy dusza walczy z ciałem? Wybrane aspekty antropologii św. Jana Chryzostoma
If the soul struggling with the body? Selected aspects of anthropology of st. John Chrysostom
Autorzy:
Szczur, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613890.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Chryzostom
antropologia
dusza
ciało
walka duchowa
John Chrysostom
anthropology
soul
body
spiritual warfare
Opis:
This article takes the fight of the soul with the body and presents selected items of anthropology of St. John Chrysostom. John Chrysostom examines the human situation after original sin in the eschatological aspect and indicates that the body is not the cause of evil, because sin is the consequence of free choice man. Then presents the relationship between the body and the soul, and stresses that the body is subordinate to the soul, to whom falls the responsibility for the deeds of the body. The soul is immortal by the will of God and his dignity transcends the body. The Preacher explains that the worldly biological life doesn’t mean real life. John Chrysostom in teaching on man understands the word „spirit” not as a living soul, that is to say, the spiritual element of the man, but as the „Holy Spirit”, of course, without the recognition of the role of anything of the soul. Consequently, the struggle between body and spirit means the fight between earthy concern resulting from the inappropriate desires of the soul caused by an evil spirit, and the Holy Spirit, who is the giver of life. This is not the ontological fight between body and soul, but the moral struggle of life and death. In this respect, John Chrysostom says, that the hostility of the soul to the body is simply hostility of evil to the virtues, which in fact means the fight between the living (which aims to virtue) and the dead (in the broad people’s iniquity) soul.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 63; 129-141
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Воблака душы з улады тлуму...: духоўныя пошукi ў паэзii Нiны Мацяш i Галiны Тварановiч
«Воблака душы з улады тлуму...»: spiritual search in Nina Matyash’s and Halina Tvaranovich’s poetry
„Воблака душы з улады тлуму...”: duchowe poszukiwania w poezji Niny Maciasz i Haliny Twaranowicz
Autorzy:
Szmatkowa, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117222.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
spirit
soul
spiritual
religious
man
universe
spiritual poetry
Nina Matyash
Halina Tvaranovich
duch
dusza
duchowy
religijny
człowiek
ludzkość
poezja duchowa
Nina Maciasz
Halina Twaranowicz
Opis:
The article explores the embodiment of spiritual search in the poetry of Belarusian poetesses of the second half of the 20th century and the beginning of the 21st century – Nina Matyash and Halina Tvoronovich, whose verses are a clear example of Belarusian spiritual poetry with its national characteristics. On the example of their poetry the ways of their personal moral progress and the search how to save the mankind have been conceptualized.
W artykule omówiono duchowe poszukiwania w twórczości białoruskich poetek II połowy XX wieku i początków XXI wieku – Niny Maciasz i Haliny Twaranowicz, których wiersze są wyraźnym przykładem poezji duchowej z jej cechami narodowymi. Autorka artykułu pokazała sposoby ich osobistego moralnego doskonalenia oraz próby odnalezienia drogi do uratowania całej ludzkości.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2018; 213-226
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies