Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "droit de suite" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Droit de suite a wyczerpanie prawa
    Droit de suite vs. exhaustion of law
    Autorzy:
    Jakimczuk, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046384.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-13
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    droit de suite
    galerie sztuki
    wyczerpanie prawa
    bezpodstawne wzbogacenie
    art gallery
    exhaustion of law
    unjust enrichment
    Opis:
    Celem niniejszego opracowania jest przybliżenie zawartej w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych instytucji droit de suite – będącej wyrazem szczytnej idei zachowania sprawiedliwego podziału zysków z ewentualnego wzrostu wartości dzieł artystycznych. Droit de suite (prawo ciągłości) zostało implementowane i uregulowane w art. 19-195 pr. aut. Zgodnie z ustawą jest to niezbywalne uprawnienie przysługujące twórcy i jego spadkobiercom do dodatkowego, procentowo naliczanego wynagrodzenia, w przypadku dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy utworu plastycznego lub fotograficznego. W artykule omówione zostały przepisy oraz zasady funkcjonowania prawa droit de suite, a także związane z tym kwestie, dotyczące: charakteru prawnego instytucji droit de suite, odpowiedzialności sprzedawców za nieprzestrzeganie przepisów, zasadności ich stosowania w związku z brakiem możliwości egzekwowania tych praw, korzyści oraz wad związanych z korzystaniem z pośrednictwa OZZ przy sprzedaży dzieł sztuki.
    The aim of the present study is to clarify the term droit de suite, as defined in the Act on Copyright and Related Rights. The aforementioned set of regulations is intended to serve a noble purpose: to ensure the just distribution of profit in the event of a rise in the value of a work of art. Droit de suite (resale right) is in force through article 19-195 of the Act on Copyright and Related Rights. It is an inalienable right which entitles the creator and his heirs to an additional remuneration (in the form of a percentage of the profit) in the case of professional resale of original copies of an artwork or photograph. The present paper discusses the rules and regulations applicable to droit de suite, as well as related issues, such as: the legal nature of droit de suite, the liability of sellers in the case of non-compliance, the justifiability of the regulations’ existence in view of the authorities’ inability to enforce them, the advantages and disadvantages stemming from the intermediation of copyright collectives in the sale of works of art.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 2; 307-319
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duch ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – 20 lat ulatniania się
    The spirit of Copyright Act: 20 years of dilution
    Autorzy:
    Lewandowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693870.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Act on Copyright and Related Rights
    ‘droit de suite’
    collective management
    reprography levies
    ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych
    organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi
    OZZ
    ZAiKS
    CISAC
    opłata reprograficzna
    Komisja Prawa Autorskiego
    reemisja
    Opis:
    In the paper, numerous instances and reasons for the decomposition of the Act on Copyright and Related Rights in the recent two decades have been identified, and the following are mentioned with reference to the fundamental principles of the author’s rights: incorrect amendments, wrong implementations of the international regulations, imperfect functioning of the juridical doctrine and practice, wrong judicial decisions at all levels, as well as ignorance of law amongcreators and users, overwhelming influence on the legislation process on the media and various lobby groups, and politicians’ extra-parliamentary interference in the application of the Act. The merchandising of the Act and the perception of author’s rights from the perspective of clients’ needs and users’ commercial purposes is also indicated, showing that the author’s moral rights and unique creative works are pushed into the background. The necessity of a comprehensive regulation pertaining to the transfer of copyright and related rights within one act has been postulated and an  example of a nonsensical application of fair competition rules to the collective management of author’s rights is given. Dilution of copyright is also analysed on the basis of the explanatory memorandum to the Act of 1994 on Copyright and Related Rights which underlined its adoption. In this scope, a reference is made to the departure from the correct regulation of the droit de suite, the audiovisual work and the author’s royalties related thereto, the regulations on collective management, the contra legem interpretation of the presumption of law (and among other things CMOs’ authorizations and the acquisition of economic rights to the audiovisual work), the infringement of mandatory rules applicable to the act within the transfer of the author’s economic rights, and misapplication of the provisions related to the reprography levies. The examples of the provisions implemented by the amendments to the Act illustrate the failure of the legislative technique and the necessary application of convoluted interpretation methods to reach the meaning of Article 33¹ and subsequent articles. Disrespect to the Act is also confirmed by the fact that Polish courts do not apply statutory terms and  conditions (e.g. Article 80 of the Copyright Act). Many adverse effects of the Act’s application are caused by the doctrine which does not provide for any interpretation of numerous legal terms and institutions (e.g. the ‘total amount of charges’ in Article 110¹³ section 5 point 2; ‘other means of public presentation’ in Article 70 section 2¹ point 3 of the Copyright Act). The proposed amendments to the Act, which depart even further from its spirit and impede adequate protection of the rights of authors, performers and therights holders of related rights are also analysed.
    Autor wskazuje liczne przykłady oraz przyczyny erozji ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w minionym 20-leciu jej obowiązywania. Odwołując się do fundamentalnych zasad prawa autorskiego, wśród przyczyn ww. erozji wymienia: błędne nowelizacje, złe implementacje przepisów międzynarodowych, ułomną działalność doktryny i praktyki prawniczej, błędne orzecznictwo na wszystkich szczeblach sądownictwa, ale także ignorancję prawną twórców i użytkowników, przemożny wpływ na proces legislacyjny mediów i różnych grup interesów, pozaparlamentarne mieszanie się w stosowanie ustawy przez polityków. Autor wskazuje także na uhandlowienie ustawy i postrzeganie prawa autorskiego przez pryzmat potrzeb odbiorców i rynkowe motywacje użytkowników, spychanie na drugi plan praw osobistych autorów i unikatowości twórczości. Autor wskazuje także na konieczność kompleksowej regulacji sfery obrotu prawami autorskimi i pokrewnymi w jednym akcie i podaje przykład absurdu zastosowania przepisów wolnościowych konkurencji do zbiorowego zarządu prawami autorskimi. Erozję prawa autorskiego autor analizuje także na gruncie Uzasadnienia ustawy z 1994 r., będącego podstawą jej uchwalenia. W tym zakresie wskazuje na: odejście od prawidłowych regulacji droit de suite, utworu audiowizualnego i powiązanych z nim wynagrodzeń autorskich, przepisów regulujących zbiorowy zarząd, contra legem interpretacje domniemań prawnych (m.in. legitymacji organizacji zbiorowego zarządzania (OZZ), nabycia praw majątkowych do utworu audiowizualnego), naruszania bezwzględnie obowiązujących przepisów ustawy w zakresie zbywania autorskich praw majątkowych, błędne realizowanie przepisów o tzw. opłacie reprograficznej. Podając przykłady przepisów wprowadzanych w życie nowelizacjami ustawy, autor wskazuje na upadek techniki legislacyjnej i konieczność stosowania skomplikowanych metod interpretacyjnych, aby dotrzeć do sensu przepisu, np. art. 331 i następnych. Lekceważenie ustawy przejawia się także w niestosowaniu ustawowych terminów przez sądy polskie, np. art.80 pr.aut. Wieloma niekorzystnymi skutkami stosowania ustawy obarcza doktrynę prawną niepodejmującą interpretacji wielu pojęć i instytucji ustawowych np. „ogólnego obciążenia” z art. 11013 ust. 5 pkt 2; „inne środki publicznego udostępniania” z art. 70 ust. 21 pkt 3 pr.aut. Autor z niepokojem też wskazuje na projekty nowelizacji ustawy, będące ciągiem dalszym odchodzenia od jej ducha i zagrażające właściwemu zabezpieczaniu praw twórców, artystów wykonawców i innych podmiotów praw pokrewnych.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 277-286
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies