Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dramas" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Juliusza Słowackiego theatrum mortis – wizja negatywna (na przykładzie Kordiana, Balladyny i Beatryks Cenci)
    Juliusz Słowacki’s theatrum mortis – a negative projection (on the basis of Kordian, Balladyna and Beatryks Cenci)
    Autorzy:
    Ścibek, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1045639.pdf
    Data publikacji:
    2012-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Słowacki
    dramas
    death
    negative projection
    Opis:
    The author’s intention is to present the most important techniques applied by Słowacki intended to evoke a negative projection of death in three dramas written in the pre-mystic period: Kordian, Balladyna and Beatryks Cenci. The excerpted material is analysed semantically and lexically in view of its semantic contexts concerning human death. The basis of the reconstruction of the negative creation of mors, featured in these works, is provided by a description and discussion of the figures of speech and rhetorical devices with a lexical component that belongs to the semantic field ‘death’ (metaphors and personifications in particular), as well as substitute designations for designates that are related to the phenomenon of the passing of time where one’s life is slowly coming to an end. In addition, the author provides a characteristics of the Thanatic semantics of the lexeme blood and derivatives thereof, as well as names for the colour red. Verbal realizations of such conceptual constructions highlight such features of deaths as: mysteriousness, ghastliness, rapaciousness, perversity, brutality and cruelty that imply the feeling of sadness, fear and repulsion. It should be noted, however, that the “theater of death”, presented by Słowacki in the dramas, is of ambivalent nature because the negative manifestations of Thanatos are at the same time supplemented with euphemistic approaches aimed at easing the tension, softening the horror of death and camouflaging its terrifying dimension. These approaches are discussed in the following article: Juliusza Słowackiego “theatrum mortis” na przykładzie “Kordiana”, “Balladyny” i “Beatryks Cenci” – wizja ułagodzona.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2012, 19, 2; 133-152
    1233-8672
    2450-4939
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Muzyka i akustyka w słuchowiskach – radiowych adaptacjach sztuk Tadeusza Różewicza
    Music and acoustics in radio dramas, namely in the radio adaptations of Tadeusz Różewicz’s plays
    Autorzy:
    Zwolińska, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/649168.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Tadeusz Różewicz
    słuchowiska
    dramaty
    muzyka
    akustyka
    radio
    Radio Plays
    Dramas
    Music
    Acoustics
    Radio
    Opis:
    The object of my interest is music co-creating the so-called “acoustic kitchen” in radio drama adaptations of Tadeusz Różewicz’s works. There is no doubt that both in older versions of radio dramas, including Świadkowie albo nasza mała stabilizacja from the 60’s, as well as in the latest ones (eg Pułapka from 2016), music is an important component of the setting; it creates the scenery and atmosphere, illustrates the internal states of the characters, and portrays their emotions and interrelationships. It also plays a traditional delimitational role, separating individual acts and scenes, dismembering the text and establishing smooth transitions between its parts. For the researcher of the radio versions of plays intended for the theater stage, as in the case of Różewicz, it is extremely important to determine the location of musical elements in the (radio) drama, to look at the principles of selection of these motifs and the way they are joined together, as well as to reflect on their origin; in other words, to determine to what extent the musical choices result from the will of the author of a play, and how much they are derived from the invention of the radio drama’s producers. In my interpretation, I follow the musical and acoustic suggestions included in the stage directions and the way they are used by the authors of the dramas, such as: Akt przerywany, Białe małżeństwo, Kartoteka, Kartoteka rozproszona, Odejście Głodomora, Pogrzeb po polsku, Pułapka, Stara kobieta wysiaduje, Świadkowie albo nasza mała stabilizacja, Wyszedł z domu. I will address the question of how the notes given by the author were taken into account in the radio versions of his plays and how the producers of the adaptation made the decision themselves to introduce muical and acoustic elements not marked by the author in the stage directions.
    Przedmiotem mojego zainteresowania jest muzyka, współtworząca tzw. „kuchnię akustyczną” w słuchowiskach radiowych, powstałych jako adaptacje dramatów Tadeusza Różewicza. Nie ulega wątpliwości, że zarówno w starszych wersjach słuchowisk, choćby pochodzących z lat 60. Świadków albo naszej małej stabilizacji, jak i najnowszych (np. Pułapki z 2016 roku), muzyka stanowi ważny składnik świata przedstawionego, buduje scenerię i atmosferę, ilustruje stany wewnętrzne bohaterów, oddaje ich emocje i wzajemne powiązania. Pełni też tradycyjną, delimitacyjną rolę, oddzielając poszczególne akty i sceny, rozczłonkowując tekst, a także ustanawiając płynne przejścia pomiędzy jego częściami. Dla badacza wersji radiowych sztuk przeznaczonych na scenę teatralną, jak jest w przypadku Różewicza, niezwykle istotną kwestią do ustalenia jest zarówno lokalizacja elementów muzycznych w dramacie (i w słuchowisku, czyli jego wersji radiowej), przyjrzenie się zasadom doboru tych motywów, sposobowi ich kompozycji w całości, a także refleksja nad ich pochodzeniem, czyli ustalenie, na ile wybory muzyczne wynikają z woli autora sztuki, na ile zaś są pochodną inwencji realizatorów słuchowiska. W swojej interpretacji prześledzę wskazówki muzyczne i akustyczne w didaskaliach i sposób ich wykorzystania przez twórców słuchowisk na podstawie takich dramatów, jak: Akt przerywany, Białe małżeństwo, Kartoteka, Kartoteka rozrzucona, Odejście Głodomora, Pogrzeb po polsku, Pułapka, Stara kobieta wysiaduje, Świadkowie albo nasza mała stabilizacja, Wyszedł z domu. Skonfrontuję, na ile zapisy pochodzące od autora uwzględnione zostały w wersjach radiowych jego sztuk, na ile zaś realizatorzy adaptacji podjęli decyzję wprowadzenia elementów muzycznych i akustycznych nie zaznaczanych przez autora w didaskaliach.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 52, 1; 447-468
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le mélange du sacré et du profane dans les livrets de tragédies lyriques du librettiste Nicolas-François Guillard (1752-1814)
    Religious and Secular Topics in Nicolas François Guillard’s Librettos: the Cases of Proserpine (1803) and La Mort d’Adam (1809)
    Autorzy:
    Champonnois, Cécile
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483472.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Nicolas François Guillard
    opera
    family dramas
    secular content
    religious or sacred topics
    hybrid works
    Opis:
    Nicolas François Guillard (1752-1814) was one of the best librettists of the Tournant des Lumières. The libretto of Proserpine by Quinault, set to music by Lully at the end of the seventeenth century, was adapted by Guillard and once again set to music by Giovanni Paisiello in 1803. Six years later, in 1809, La Mort d’Adam, adapt-ed by Guillard from Friedrich Gottlieb Klopstock’ Der Tod Adams (1757), was set to music by Jean-François Lesueur. These rewritings, with religious or sacred topics staged for a secular theatre by Guillard, are very different from the original works and tend to be family dramas: he then transforms them into secular works with secular content. Human sacrifices are present in these works but seem to feature here for family reasons and not only for religious purposes. Divinities are presented by the librettist as human beings, whose family roles are predominant. The sacred and the profane are mixed in these two librettos, changed into hybrid works. Guillard seems to use the same model to adapt historical, mythological or religious works, which means that the role and the impor-tance of the religious in the works staged at the Académie Impériale de Musique in the period of the Tournant des Lumières has to be examined.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2013, 3; 48-57
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy współczesnego człowieka w dramatach Olega Bogajewa
    Autorzy:
    Kowalska, Martyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1826640.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-08
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    Oleg Bogayev’s dramas
    “Russian new drama”
    Nikolay Kolyada’s „school”
    identity crisis
    contemporariness problems
    Opis:
    Last two decades of Russian dramaturgy extremely shows the crisis of values thataffected the generations living at the interphase between the two epochs. One ofthe authors who was particularly sensitive to contemporary humans’ situationwas Oleg Bogayev. He was interested in disintegration of personality, emotionalcoldness and lack of interpersonal ties. In his dramas, Bogayev presents a verypessimistic vision of the reality enriching it by a fairy-tale-like fictional universe.By using esthetics of postmodernism, the dramatist devises reflections on beingalone in the crowd, a feeling of alienation and a lack of wider interpersonal relations.The author is also interested in the state of culture and art, that have beenknocked off the pedestal of uniqueness and are no longer playing the role ofhigher values source. This article is an attempt of analysis of authors work in thecontext of problems that contemporary human is facing
    Źródło:
    Conversatoria Litteraria; 2018, 12; 153-163
    1897-1423
    Pojawia się w:
    Conversatoria Litteraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W pułapce istnienia. Dramatis personae i ich świat w Przerwie w podróży Tymoteusza Karpowicza
    In the Trap of Existence. Dramatis Personae and Their World in Tymoteusz Karpowiczs Przerwa w podróży (A Stop in the Journey)
    Autorzy:
    Michalczuk, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953994.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dramaturgia Karpowicza
    postać dramatyczna
    dramat polski
    analiza dramatu
    Karpowicz's dramas
    drama character
    Polish drama
    analysis of drama
    Opis:
    In one of Tymoteusz Karpowicz's most ambitious dramaturgic attempts – Przerwa w podróży (A Stop in the Journey) – the protagonists representing the most general categories of human existence and various aspects of human activity, who are `all passengers of all means of communication', are put in the situation of existential suspense. A stop in the journey in the spatial sense makes it possible to travel into the depth of oneself, it becomes a chance to throw away all the redundancy of life and find in oneself the integral `ego', independent of functionality, that is of the roles that one has to play. The transitional reality in which the dramatis personae find themselves validates many interpretative orders, which in turn gives the characters many dimensions – they make ambiguous gestures, actions and their relations become ambiguous. A confrontation of many interpretation planes creates a polyphonic world of creative “all-possibility”, which, however, has its inner logic that is reflected in the way of presenting the protagonists and in the subsequent sequences bringing changes of arrangements and oppositions that are formed between them. The changing configurations, in which the characters look for affirmation of their existence in the relation with a partner, constitute the process of becoming mature enough – in experiencing oneself and others – to have one's own authentic consciousness; to one's humanity.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 1; 151-181
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozmowa Kazimierza Brauna i Barbary Trygar o dramaturgii Tadeusza Różewicza
    Kazimierz Braun and Barbara Trygar talk about Tadeusz Różewicz’s dramaturgy
    Autorzy:
    Trygar, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29433446.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
    Tematy:
    dramaty Tadeusza Różewicza
    reżyseria Kazimierza Brauna
    człowiek
    aksjologia
    Tadeusz Różewicz’s dramas
    directed by Kazimierz Braun
    human
    axiology
    Opis:
    Celem wywiadu jest przypomnienie współpracy artystycznej Tadeusza Różewicza i Kazimierza Brauna. Braun wyreżyserował 19 przedstawień sztuk Różewicza w Polsce – w Lublinie i we Wrocławiu, oraz za granicą – w Stanach Zjednoczonych, Irlandii i Bułgarii. Wyreżyserowane przedstawienia zawsze zdobywały najwyższe recenzje polskich i zagranicznych krytyków i uczonych.
    The purpose of the interview is to recall the artistic collaboration between Tadeusz Różewicz and Kazimierz Braun. Braun directed 19 productions based on plays by Różewicz in Poland – in Lublin and Wrocław, and abroad – in the United States, Bulgaria and Ireland. His productions have always won the highest reviews by Polish and foreign critics and scholars.
    Źródło:
    Studia Pigoniana; 2022, 5, 5; 147-163
    2657-3261
    Pojawia się w:
    Studia Pigoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Domniemane datowanie niedatowanych utworów Karola Wojtyły: Dzieła literackie i teatralne, Juvenilia (1938-1946)
    The Attempted Dating of Hitherto Undated Works by Karol Wojtyła: Literary and Theatre Works, Juvenilia (1938–1946)
    Autorzy:
    Burghardt, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1731875.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Karol Wojtyła
    Jan Paweł II
    twórczość literacka
    poezje
    dramaty
    teatr
    John Paul II
    literary output
    poetry
    dramas
    theatre
    Opis:
    Karol Wojtyła pozostawił po sobie wiele niedatowanych utworów. Ustalenie czasu ich powstania wymaga niekiedy detektywistycznego zacięcia. Na podstawie zawartych informacji w poezjach, medytacjach czy w dramatach można z dość dużą dokładnością przybliżyć kontekst ich powstawania. Artykuł jest próbą ustalenia chronologii wczesnych utworów Karola Wojtyły począwszy od adaptacji Obrazu scenicznego pt. „Chrystus – Król” na podstawie Apokalipsy św. Jana, rymowanych wersów maturzysty, poprzez cykl Sonetów i Symphonie – Scalenia, dalej poezje jesienne, twórczość okresu wojny i okupacji – niekiedy zapomnianej nawet przez samego Autora, kończąc na Pieśni o Bogu ukrytym – najbardziej dojrzałym poemacie sprzed jego święceń kapłańskich. Potwierdzenia zaproponowanych ustaleń często dostarczają wspomnienia osób z otoczenia młodego Wojtyły. Kopalnią wiedzy jest zachowana jego korespondencja do zaprzyjaźnionych rodzin Kotlarczyków czy Szkockich. Dzieła literackie przyszłego papieża, obfitujące w najskrytsze przemyślenia, a często także w obawy i przeczucia, uzupełniają historię poszczególnych etapów jego życia, a przez to pomagają lepiej zrozumieć nie tylko twórczość artystyczną, ale także i nauczanie Jana Pawła II.
    Karol Wojtyła left behind many undated works. Determining the date of their creation sometimes requires a detective’s acumen. Based on the extensive information available in his poetry, meditations or plays, the context of their creation can be worked out quite accurately. This article is an attempt to determine the chronology of the early works of Karol Wojtyła, starting with the adaptation of The Stage Image titled “Christ – King” based on the Apocalypse of Saint John, his rhymed verses as a secondary-school graduate, through the series of Sonnets, and Symphonies – Unifications, then his autumnal poetry, works from the time of the war and occupation – sometimes forgotten by the very author – and ending with Songs about the Hidden God – the most mature poem from the period before his priesthood. Confirmations of the suggested arrangements often come from the recollections of people who were close to the young Wojtyła. His letters to his friends, the Kotlarczyks and the Szkockis, are also an endless source of information. The literary works of the future Pope, full of his deepest thoughts, as well as fears and premonitions, complement the various stages of his life, and thus help us to better understand not only the artistic creativity, but also the teachings, of John Paul II.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 105-119
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wokół Przepióreczki. Dyskusje i polemiki
    Around “Przepióreczka”. Discussions and polemics
    Autorzy:
    Warońska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1041993.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-17
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Stefan Żeromski’s dramas
    Reduta
    the history of drama reception
    Przełęcki as a new hero
    the ideology of the work
    Opis:
    The author of the article has recalled Stefan Żeromski’s comedy, its premiere at Juliusz Osterwa and Mieczysław Limanowski’s Reduta and, above all, the discussion which began in the Warsaw press in 1925 and has been continued to this day. The author has identified and discussed some basic threads: the genology of the work, and its theatricality and ideology. Almost all critics of the interwar period got involved in the beginnings of the discussion, regardless of their experience and political orientation. Readers and theatre critics (incidentally, the play Uciekła mi przepióreczka came in literary and theatrical circulation almost at the same time) perceived a call for a new patriotism in the work, which Przełęcki was supposed to spread in the liberated Homeland. The formal shape of the work, too, contributed to calling it a masterpiece, while the quick death of the author transformed the comedy almost in a literary testament.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2016, 27; 205-226
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recepcja postaci Sokratesa w wybranych dziełach literatury oraz w serialu kryminalnym „Columbo”
    Reception of the Socrates Character in Selected Works of Literature and in “Colombo” Crime Series
    Autorzy:
    Szawłowska, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807043.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Sokrates
    recepcja Sokratesa
    Columbo
    Norwid
    Tuwim
    Witwicki
    słuchowiska radiowe według tekstów Platona
    Sokrates reception
    radio dramas after Plato’s texts
    Opis:
    Artykuł odnosi się do postaci Sokratesa i jej współczesnej recepcji jako zjawiska kulturowego. Autorka przywołuje utwory, w których pojawia się postać Filozofa — w poezji, dramacie, prozie, w słuchowiskach radiowych oraz w amerykańskim serialu telewizyjnym pt. „Columbo”. W każdym z tych utworów jest akcentowany inny aspekt postaci. Sokrates jako postać wielowymiarowa jest przywoływany na różne sposoby — akcentowany jest jego niepozorny wygląd, błyskotliwy humor, cięty język, innym razem poszukiwanie przezeń prawdy, w a końcu jego skazanie i śmierć oraz rehabilitację pośmiertną, opisaną przez Diogenesa Laertiosa, która — choć niepotwierdzona w innych źródłach — jest informacją na tyle nośną, że utkwiła ona w świadomości odbiorców. Autorka stara się pokazać, jak Sokrates jest przedstawiony w kontekście twórcy lub twórców dzieła i czasów, w których utwór powstał. Niewątpliwie zarówno autor, jak i czasy wpływają na postrzeganie postaci Filozofa. I tak powstają kolejne odbicia tej postaci — tragiczne, rubaszne, przenikliwe.
    The article refers to the figure of Socrates and its contemporary reception as a cultural phenomenon. The author recalls works in which Philosopher appears—in poetry, drama, prose, in radio dramas and in the American television series “Columbo.” Every time different aspect of the character is accented. Socrates as a multidimensional figure is invoked in various ways—its inconspicuous appearance, brilliant humor, and sharp language are accented, another time the search by him for the truth, and finally his conviction, his death and post-mortem rehabilitation, described by Diogenes Laertios, which, although not confirmed from another source, is information sufficiently strong that resist in the minds of recipients. The author tries to show how Socrates is presented in the context of creators its times. Undoubtedly, both the author and the times influence the perception of the philosopher. And so are the subsequent reflections of this character — tragic, coarse, penetrating.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2018, 9, 3; 67-95
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Revulsion from sex”, czyli seksualne dewiacje u Szekspira
    „Revulsion from sex” – sexual deviations in Shakespeare’s works
    Autorzy:
    Kowalska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/564018.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Katedra Porównawczych Studiów Cywilizacji
    Tematy:
    Shakespeare William
    deviations
    erotism
    sexuality in dramas
    picture of desire in art
    dewiacje
    erotyzm
    seksualność w dramatach
    obraz pożądania w sztuce
    Opis:
    Prezentowany artykuł, wykorzystując rozważania na pograniczu literaturoznawstwa i nauk społecznych*, stanowi próbę opisu i analizy seksualnych dewiacji w utworach W. Szekspira. Wykorzystując jako tło biografię autora (ukazaną w szerokim kontekście społeczno-historycznych uwarunkowań epoki elżbietańskiej) autorka odwołuje się do różnorodnych utworów pisarza (między innymi "Antoniusz i Kleopatra", "Burza", "Miarka za miarkę" oraz wiele innych) i zwraca uwagę na obecny w nich aspekt seksualności. W tekście wnikliwie zanalizowane zostały konteksty biograficzne oraz różnorodny materiał źródłowy, z którego autorka wyodrębnia konkretne postawy Szekspirowskich bohaterów, charakteryzując i interpretując je pod kątem seksualności, erotyzmu, dewiacji i płciowości.
    Presented article, using reflections of literature and social science, is attempt at describing and analising sexual deviations in W. Shakespeare's works. Using biography of the author as a background (showed in a wide context of sociohistorical conditions of Elizabethan period), the author appeals to various pieces of the writer (for example 'Antony and Cleopatra', 'The Tempest', 'Measure for Measure' and many more) and pays attention to aspects of sexuality in them. In the text biographical contexts and varied source materials were analised carefully. Concrete attitudes of Shakespeare's characters are marked off, characterised and interpreted from an angle of sexuality, erotism and deviation.
    Źródło:
    Magazyn antropologiczno-społeczno-kulturowy MASKA; 2013, 18; 72-86
    1898-5947
    Pojawia się w:
    Magazyn antropologiczno-społeczno-kulturowy MASKA
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The theater of Jan Klata. Struggling for a new audience
    Autorzy:
    Konopko, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/628503.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    Jan Klata, Polish theater, engaged theater, political theater, social theater, new audience, reinterpretation of classical dramas, pop culture, Polish Catholicism, national myths and symbols
    Opis:
    This short text presents the characteristics of theater works by the director, Jan Klata. I attempt to investigate the changes in contemporary Polish theatrical language. The evolution of theater perception, the expressive aesthetics of Klata’s performances and topics that began the fight not only over the new theater that would be a place of socio-political discourses but also for the new audience. In the introduction I present J. Klata and describe the circumstances that accompanied his theater debut. Thereafter, referring to J. Klata’s staging of classical works, I point out the characteristics of his theater and describe how the phenomenon of reinterpretation functions in contemporary theater. I then try to question the explicit labeling of J. Klata’s works as “post drama theater” or “political theater” by paying special attention to analyzing the director’s works in a social context. This political and social background of J. Klata’s performances contributes to the fact that his work is perceived as one of the leading examples of “engaged theater”. The staging means of expression applied by the director and his often radical interference in the texts of works from the literary canon have encouraged younger directors to make their own daring experiments . What was perceived as “revolutionary” and controversial at the time of J. Klata’s debut, today, only seven years later, has become standard in Polish theater.
    Źródło:
    Journal of Education Culture and Society; 2010, 1, 2; 125-138
    2081-1640
    Pojawia się w:
    Journal of Education Culture and Society
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Okrutna pobożność. Kilka uwag o przedstawieniach Ifigenii w sztuce starożytnej Grecji i starożytnego Rzymu
    A Cruel Piety. A Few Remarks on the Iconography of Iphigenia in the Ancient Greek and Roman Art
    Autorzy:
    Wadas, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37490100.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Ifigenia w sztuce
    mit o Ifigenii
    ofiara Ifigenii
    dramaty Eurypidesa
    krwawa ofiara
    Iphigenia in Art
    Myth of Iphigenia
    Iphigenia’s Sacrifice
    Euripides’ dramas
    Blood Sacrifice
    Opis:
    Celem artykułu jest omówienie wybranych przedstawień ikonograficznych ofiary Ifigenii występujących w sztuce starożytnej Grecji i Rzymu w kontekście literackim i kulturowym. Całość tekstu została podzielona na dwie części oraz dopełniona materiałem ilustracyjnym. Pierwsza część analizuje pięć wyobrażeń plastycznych poświęconych ofierze Ifigenii w tradycji greckiej. Są to na ogół sceny zachowane na wazach z V/IV w. p.n.e. Druga część ukazuje recepcję i transformację tych przedstawień w sztuce rzymskiej na trzech wybranych przykładach datowanych na I w. p.n.e. – I w. n.e. Jednym z zamysłów autorki było ukazanie literackich inspiracji omawianych przedstawień. Mit o Ifigenii stanowił bowiem źródło inspiracji dla wielkich dramatów greckich Ajschylosa, Sofoklesa, Eurypidesa oraz wpływał pośrednio przez tragików na artystów pracujących w glinie, marmurze i kamieniu. Przedstawienia plastyczne nawiązujące do mitologii greckiej były szeroko rozpowszechnione w sztuce rzymskiej: rzeźbie, reliefie, mozaice, malarstwie. Wynikało to z fascynacji literaturą, paideią i retoryką Hellady. Tradycja grecka miała również wpływ na rzymskie postrzeganie zaświatów, stąd znajdowała też odbicie w sztuce funeralnej. Czyny greckich herosów podkreślały cnoty rzymskich obywateli, takie jak pietas, virtus i concordia.
    The purpose of this article is to discuss selected iconographic representations of the sacrifice of Iphigenia in ancient Greek and Roman art placed in a literary and cultural context. The entire text is divided into two parts and supplemented with iconography. The first part analyzes five artistic representations dedicated to the sacrifice of Iphigenia in the Greek tradition. These are generally scenes preserved on vases dated from the 5th– 4th centuries BC. The second part shows the reception and transformation of these depictions in Roman art using three selected examples dating from the 1st century BC to 1st century AD. One of the author’s intentions was to show the literary inspiration behind the discussed iconography The myth of Iphigenia served as a source of inspiration for the great Greek dramas of Aeschylus, Sophocles, Euripides, and indirectly, through them it influenced the artists working in clay, marble and stone. The iconographic representations referring to Greek mythology were widespread in Roman art: sculpture, relief, mosaics and painting. This was due to fascination with the literature, paideia and rhetoric of the Hellad. The Greek tradition also influenced Roman perceptions of the hereafter, hence it was also reflected in funebral art. The deeds of Greek heroes highlighted the virtues of Roman citizens, such as pietas, virtus and concordia.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2023, 40, 1; 177-192
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odrodzenie przez przemoc? Rodzina amerykańska w serialach Ray Donovan i Wielkie kłamstewka
    Autorzy:
    Mazur, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607878.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    violence
    regeneration through violence
    American family
    American TV dramas
    Ray Donovan
    Big Little Lies
    przemoc
    odrodzenie przez przemoc
    rodzina amerykańska
    amerykańskie seriale telewizyjne
    Wielkie kłamstewka
    Opis:
    The aim of the paper is to assess the continuity of the mythical motifs of “regeneration through violence”, famously described by Richard Slotkin as “the structuring metaphor of the American experience”, in contemporary American popular culture. The article discusses the representations of family in two American television dramas: Showtime’s television crime drama series Ray Donovan (2013–2018) and HBO mini-series Big Little Lies (2017). The narrative analysis of the two shows reveals that both dramas creatively employ the theme of “regeneration through violence”. Although rooted in two different ideological foundations and different in their genres, both shows focus on violence as an underlining theme and the prime cause of the crises in the family. A model of the family framed within a paternalistic, neo-conservative discourse is offered in Ray Donovan. Its eponymous character is successful at solving problems of the LA rich and immoral elite, but hopeless in dealing with those created by his own  dysfunctional family. Big Little Lies tells the story of five women from northern California, members of an ostensibly liberal and progressive social elite, each of which is, however, troubled by the serious problems of their respective families. The analysis shows that although the narratives of both series are structured along the theme of “regeneration through violence”, their meanings are strikingly different from each other. Ray Donovan persistently points to the futility of the use of violence in its characters’ struggle to save and preserve the family, while the narrative of Big Little Lies, despite its progressive overtones, seems to imply that retributive violence can indeed have a cathartic and regenerative function.
    Celem pracy jest zbadanie, jak mitologiczny motyw odrodzenia przez przemoc, który Richard Slotkin opisał jako „metaforę nadająca strukturę amerykańskiemu doświadczeniu”, jest wykorzystywany we współczesnej amerykańskiej kulturze popularnej. Artykuł przedstawia obrazy rodziny w dwóch amerykańskich serialach telewizyjnych: serialu kryminalnym Ray Donovan (2013–2018, Showtime) i miniserialu Wielkie kłamstewka (Big Little Lies, HBO, 2017). Analiza narracji w omawianych tekstach filmowych pokazuje, że oba twórczo wykorzystują motyw odrodzenia przez przemoc. Chociaż narracje te osadzone są w różnych założeniach ideologicznych i reprezentują inne gatunki telewizyjne, w obydwu najważniejszy temat to przemoc jako główna przyczyna kryzysów w rodzinie. Przedstawienie rodziny w serialu Ray Donovan zbudowane jest w obrębie paternalistycznego, neokonserwatywnego dyskursu. Obraz ten opowiada o losach bohatera, który skutecznie zajmuje się wybawianiem z kłopotów przedstawicieli bogatej i niemoralnej elity Los Angeles, ale który nie radzi sobie z rozwiązywaniem problemów swojej dysfunkcjonalnej rodziny. Wielkie kłamstewka to historia pięciu kobiet z północnej Kalifornii należących do ostentacyjnie liberalnej i postępowej elity społecznej. Każda z nich musi się jednak zmierzyć z poważnymi problemami rodzinnymi. Niniejsze badanie dowodzi, że choć narracje w obydwu serialach podporządkowane zostały tematowi odrodzenia przez przemoc, to ich wymowa znacznie się różni. Ray Donovan konsekwentnie pokazuje, jak bezowocne i nieskuteczne jest uciekanie się do przemocy w próbach uratowania rodziny. Narracja w Wielkich kłamstewkach, chociaż osadzona w progresywnym i liberalnym dyskursie, zdaje się wskazywać, że przemoc, jako kara za zło, może prowadzić do katharsis i odrodzenia.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2018, 36, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Motywy religijne w dramatach historycznych Jana Karnowskiego
    Religious motives in the historical dramas of Jan Karnowski
    Autorzy:
    Cybulski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/626569.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    Jan Karnowski jako kaszubski patriota i pisarz
    analiza motywów religijnych w dramatach historycznych J. Karnowskiego
    Jan Karnowski as Kashubian patriot and writer
    analysis of the religious motifs in historical dramas by J. Karnowski
    Opis:
    Jan Karnowski był patriotą kaszubskim i pomorskim, a po odrodzeniu państwa polskiego propagował ideę ścisłej łączności Pomorza z Polską. W swojej twórczości literackiej, m.in. w dramatach, przedstawiał w artystycznym ujęciu idee polityczne i kulturowe, które głosił też w tekstach publicystycznych. Problematyce ideowej na kartach utworów scenicznych towarzyszył, jako jej swoista podbudowa i istotne uzasadnienie, „obraz bogatej materialnie i duchowo kultury regionalnej”. W kreowaniu tego obrazu motywy religijne odgrywają rolę niebagatelną autor Otroka Światowida uczynił je bowiem jednym z najważniejszych składników kaszubskiej tożsamości etnicznej. A gdy uwzględni się jej ukazane w dramatach korzenie pogańskie i chrześcijańskie, byl to może nawet - przynajmniej w sferze symbolicznej - czynnik dla Karnowskiego najważniejszy.
    The aim of the article is to show the religious motives (refering to the Catholic religion and the heathen beliefs) functioning in the historical dramas of Jan Karnowski (1886-1939), Kashubian poet, publicist and dramatist. The article describes and analyzes the role of religious motives in five Kashubian dramas: Zópis Mscewoja, Libusza, Otrok Światowida, Kaszebi pod Widna and Wesele kaszubskie. The analysis proves that Karnowski shows in their dramas the role of religious motives in forming Kashubian ethnic identity.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2012, 7, 2; 181-189
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies