Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dowód z przesłuchania" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Przesłuchanie świadka na odległość - rozważania o zastosowaniu w procedurze kontrolnej NIK
Remote Questioning of Witnesses – Considerations as for Using it in the NIK
Autorzy:
Dziwisz, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2153729.pdf
Data publikacji:
2022-06
Wydawca:
Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:
przesłuchanie świadka na odległość
postępowanie kontrolne NIK
praca zdalna
dowód z przesłuchania
protokół z przesłuchania świadka
remote questioning of a witness
NIK audit process
teleworking
evidence from questioning
record of a witness’s questioning
Opis:
Pandemia COVID-19 i wynikające z niej ograniczenia dotyczące m.in. przemieszczania się i kontaktów między ludźmi przyspieszyły proces transformacji cyfrowej. Możliwość realizacji niezbędnych czynności tylko w formie zdalnej pokazała jak istotne jest właściwe przygotowanie różnego rodzaju instytucji do komunikacji elektronicznej i nieprzerwanego działania również poza ich siedzibą. Równocześnie wiele podmiotów podlegających kontroli NIK dostrzega, że praca zdalna jest nie tylko środkiem koniecznym w walce z epidemią, ale także opłacalnym z ekonomicznego punku widzenia. W Izbie już dziś wiele czynności kontrolnych może odbywać się w tej formie dzięki posiadaniu przez kontrolerów bezpiecznego podpisu elektronicznego, weryfikowanego za pomocą kwalifikowanego certyfikatu. Ustawa z 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli określa jednak szczegółowe sposoby dokumentowania niektórych środków dowodowych, w tym zeznań świadka. Ma to wpływ na ocenę możliwości i potrzeby zastosowania rozwiązań technicznych pozwalających przesłuchać go na odległość, co jest przedmiotem niniejszego artykułu.
Audit Process The COVID-19 pandemic and resulting restrictions on, among other, movement and contacts with other people, have sped up the digital transformation process. When some jobs could be done in a remote way only, it turned out how important it was for institutions to appropriately prepare for electronic communication, and for continuing their activity from outside their offices. Simultaneously, numerous entities that NIK audits have seen that remote work is not only a necessary means in the fight against the pandemic, but also economically profitable. At NIK, many audit proceedings can be conducted remotely thanks to the safe electronic signature, verified with a qualified certificate. However, the Act of 23 December 1994 on the Supreme Audit Office sets forth detailed ways to document evidence, including a witness’s testimony. It has an impact on the assessment of opportunities and needs for technologies to question a witness remotely, which has been discussed in this article. The considerations take into account the provisions of the Act on COVID-19 and its impact on auditing during the epidemic, as well as the Act – the Labour Code, including postulated amendments aimed to introduce provisions to regulate teleworking after the end of the COVID-19 pandemic.
Źródło:
Kontrola Państwowa; 2022, 67, 3 (404); 66-77
0452-5027
Pojawia się w:
Kontrola Państwowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo oskarżonego do obrony a dowód z przesłuchania niewolnika w rzymskim procesie karnym
Defence Right of the Accused and the Evidence from Slave’s Testimony in the Roman Criminal Procedure
Autorzy:
Chmiel, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095903.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman criminal procedure
accused
defence right of the accused
evidence from the interrogation of a slave
quaestio de servis pro domino
rzymski proces karny
oskarżony
prawo oskarżonego do obrony
dowód z przesłuchania niewolnika
Opis:
This article presents the question of the accused’s right to defend himself in the light of the prohibition of interrogation of slaves in favour of their masters (quaestio de servis pro domino) expressed both in non-legal texts and in the writings of the jurists of the classical period, and in the imperial constitutions. It has been shown in the paper that the prohibition constituted a quite interesting procedural solution, which, in fact, did not entirely exclude the right of the accused owner to defend himself during the criminal trial. The testimony of the slave his master demanded to be interrogated as part of broadly understood iudicium publicum was therefore regarded as subsidiary (auxiliary) evidence. The admissibility of the evidence from the interrogation of a slave pro domino was within the discretionary power of the judge, the scope of which, however, was in this case statutorily defined. Seemingly restrictive procedural solutions concerning the admissibility of slave testimony introduced in criminal cases in Roman law in various historical periods did not contradict the main procedural principles developed by the Quirites over the centuries and known to this day.
W niniejszym artykule przedstawiono zagadnienie prawa oskarżonego do obrony w świetle wyrażonego – zarówno w tekstach nieprawniczych, jak i w pismach jurystów okresu klasycznego oraz w konstytucjach cesarskich – zakazu przesłuchań niewolników na rzecz pana (quaestio de servis pro domino). Wykazano, że zakaz ten stanowił dość ciekawe rozwiązanie procesowe, które w rzeczywistości nie wykluczało w zupełności prawa oskarżonego właściciela do obrony podczas procesu karnego. Zeznania niewolnika, którego przesłuchania domagał się jego pan w ramach szeroko pojętego iudicium publicum, były traktowane jako dowód subsydiarny (posiłkowy). Dopuszczalność dowodu z przesłuchania niewolnika pro domino została pozostawiona dyskrecjonalnej władzy sędziego, której zakres został jednak w takim przypadku w ustawowy sposób zakreślony. Z pozoru restrykcyjne rozwiązania procesowe dotyczące dopuszczalności zeznań niewolników, wprowadzane w sprawach karnych w prawie rzymskim w różnych okresach historycznych, nie stały w sprzeczności z naczelnymi zasadami procesowymi wypracowanymi przez Kwirytów na przestrzeni wieków, a znanymi po dziś dzień.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 107-121
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies