Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "domniemanie prawne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Zasiedzenie służebności przesyłu
Autorzy:
Ślusarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081499.pdf
Data publikacji:
2022-06-25
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
zasiedzenie
służebność przesyłu
dobra wiara
nieruchomość
domniemanie prawne
kodeks cywilny
right of prescription
transmission line easement
good faith
property
presumption of law
civil code
Opis:
Tematem pracy jest możliwość zasiedzenia służebności przesyłu – instytucji, która została wprowadzona do polskiego prawodawstwa z dniem 3 sierpnia 2008 r. Na podstawie przeprowadzonej analizy piśmiennictwa prawniczego jak i orzecznictwa Sądu Najwyższego został wyprowadzony wniosek, że możliwe jest zasiedzenie służebności przesyłu poprzez stosowanie odesłań do innych przepisów prawnych zdefiniowanych w kodeksie cywilnym. Kolejnym wnioskiem wysuwającym się z niniejszej pracy jest możliwość rekonstrukcji przesłanek zasiedzenia służebności przesyłu, w zakresie których następuje odesłanie do przepisów o zasiedzeniu nieruchomości i służebności gruntowej, w związku z czym należy wyodrębnić trzy przesłanki pojmowane jako podstawy zasiedzenia służebności przesyłu, mianowicie: posiadanie służebności, korzystanie z trwałego i widocznego urządzenia oraz upływ czasu. Ostatnim wnioskiem jest pogląd, że pomimo sporu w doktrynie prawniczej możliwe jest zaliczenie okresu posiadania służebności przed 3 sierpnia 2008 r. do okresu posiadania służebności przesyłu następującego po tym dniu i skrócenie przez to terminu zasiedzenia służebności przesyłu o ten okres. Temat pracy zasługuje również na szczególną uwagę, gdyż wiele rozwiązań prawnych mających zastosowanie do zasiedzenia służebności gruntowej, zasiedzenia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu lub zasiedzenia nieruchomości znalazło odzwierciedlenie w rozważaniach prawnych wykształconych przez doktrynę i orzecznictwo, a odnoszących się do możliwości zasiedzenia służebności przesyłu przy jednoczesnym pominięciu takiej możliwości przez ustawodawcę w przepisach prawa cywilnego.
The topic of this study is the possibility of acquisitive prescription of transmission easement, an institution that was implemented into Polish law on 3 August 2008. On the basis of the analysis of the legal literature and the Supreme Court jurisprudence it has been concluded that it is possible to acquire the transmission easement by using legal references to other legal regulations defined in the civil code. Another conclusion that can be drawn from this work is that it is possible to reconstruct the prerequisites for the power of way easement acquisitions, within the scope of which reference is made to the provisions on the acquisitions of real estate and land easement. As a result, three prerequisites should be distinguished as the basis for the power of way easement acquisitions, specifically: the possession of the easement, the use of a permanent and visible facility and the passage of time. The last conclusion is the view that, despite the dispute in legal doctrine, it is possible to include the period of possession of the easement before August 3, 2008, to the period of possession of the transmission easement following that date and consequently to reduce the term of the transmission easement prescription by that period. The subject of this paper deserves special attention because many legal solutions applicable to the preservation of the easement of land, the preservation of the easement of land with the content corresponding to the transmission easement or the preservation of real estate are reflected in the legal considerations developed by the legal doctrine and the jurisprudence and referring to the possibility of the preservation of the transmission easement while omitting such a possibility by the legislator in the provisions of civil law.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2022, 1, 42; 9-27
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasiedzenie służebności przesyłu
Prescription of transmission service easement
Autorzy:
Ślusarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145225.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
zasiedzenie
służebność przesyłu
dobra wiara
nieruchomość
domniemanie
prawne
kodeks cywilny
right of prescription
transmission line easement
good faith
property
presumption of law
civil code
Opis:
Tematem pracy jest możliwość zasiedzenia służebności przesyłu – instytucji, która została wprowadzona do polskiego prawodawstwa z dniem 3 sierpnia 2008 r. Na podstawie przeprowadzonej analizy piśmiennictwa prawniczego jak i orzecznictwa Sądu Najwyższego został wyprowadzony wniosek, że możliwe jest zasiedzenie służebności przesyłu poprzez stosowanie odesłań do innych przepisów prawnych zdefiniowanych w kodeksie cywilnym. Kolejnym wnioskiem wysuwającym się z niniejszej pracy jest możliwość rekonstrukcji przesłanek zasiedzenia służebności przesyłu, w zakresie których następuje odesłanie do przepisów o zasiedzeniu nieruchomości i służebności gruntowej, w związku z czym należy wyodrębnić trzy przesłanki pojmowane jako podstawy zasiedzenia służebności przesyłu, mianowicie: posiadanie służebności, korzystanie z trwałego i widocznego urządzenia oraz upływ czasu. Ostatnim wnioskiem jest pogląd, że pomimo sporu w doktrynie prawniczej możliwe jest zaliczenie okresu posiadania służebności przed 3 sierpnia 2008 r. do okresu posiadania służebności przesyłu następującego po tym dniu i skrócenie przez to terminu zasiedzenia służebności przesyłu o ten okres. Temat pracy zasługuje również na szczególną uwagę, gdyż wiele rozwiązań prawnych mających zastosowanie do zasiedzenia służebności gruntowej, zasiedzenia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu lub zasiedzenia nieruchomości znalazło odzwierciedlenie w rozważaniach prawnych wykształconych przez doktrynę i orzecznictwo, a odnoszących się do możliwości zasiedzenia służebności przesyłu przy jednoczesnym pominięciu takiej możliwości przez ustawodawcę w przepisach prawa cywilnego.
The topic of this study is the possibility of acquisitive prescription of transmission easement, an institution that was implemented into Polish law on 3 August 2008. On the basis of the analysis of the legal literature and the Supreme Court jurisprudence it has been concluded that it is possible to acquire the transmission easement by using legal references to other legal regulations defined in the civil code. Another conclusion that can be drawn from this work is that it is possible to reconstruct the prerequisites for the power of way easement acquisitions, within the scope of which reference is made to the provisions on the acquisitions of real estate and land easement. As a result, three prerequisites should be distinguished as the basis for the power of way easement acquisitions, specifically: the possession of the easement, the use of a permanent and visible facility and the passage of time. The last conclusion is the view that, despite the dispute in legal doctrine, it is possible to include the period of possession of the easement before August 3, 2008, to the period of possession of the transmission easement following that date and consequently to reduce the term of the transmission easement prescription by that period. The subject of this paper deserves special attention because many legal solutions applicable to the preservation of the easement of land, the preservation of the easement of land with the content corresponding to the transmission easement or the preservation of real estate are reflected in the legal considerations developed by the legal doctrine and the jurisprudence and referring to the possibility of the preservation of the transmission easement while omitting such a possibility by the legislator in the provisions of civil law.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona; 2022, 1, 42; 9-27
2956-302X
2956-3208
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praesumptio w Kodeksie Jana Pawła II z 1983 roku
Praesumptio at John Paul II Code of Canon Law of 1983
Autorzy:
DULLAK, KAZIMIERZ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/660746.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
domniemanie faktyczne
domniemanie prawne
domniemanie zwykłe wzruszalne
actual presumption
presumption of law
ordinary mutable presumption
Opis:
There is variety of synonyms being used in Polish language to describe Latin praesumptio. At law sciences presumption is an interdisciplinary phrase and so it is not unambiguous. Therefore it is worth monitoring the types of the presumptions and the context of their appearance at John Paul II Code of Canon Law (CCL) of 1983. In general, we divide the presumptions into actual or judicial ones and those of law – assumed by the legislator. The former ones are drawn from authentic prerequisites. It creates the possibility to reach an objective truth. The more consistent conclusions that the judge will draw from different prerequisites the greater possibility will be reached. The latter ones – the presumptions of law – rely on assuming some facts, based on legal provisions, as proven, in case of lack of the contrary evidence. They’re divided into ordinary (relative) and absolute ones. The ordinary presumption can be refuted if false conclusions are proven. An absolute presumption takes place if the legislator refuses to admit directly the contrary evidence and assumes indirect one. The Author of the Code applies the ordinary presumptions of law only (mutable ones) which means that they can be refuted by counter-evidence. As regards the actual presumptions – they do not occur at CCL-83. They’re assumed by the judge during the trial. The John Paul II CCL applies the presumption of law with respect to the persons, circumstances and objects. Based on thorough analysis of the code contents it results that the most of the presumptions relates to the circumstances (there are as much as 13); we’ll find two less as regards the persons and only three regarding the objects. Of all 27 presumptions applied in CCL – we’ll find 14 in Book IV regulating the office of sanctifying in the Church, 7 applies to general norms (Book I) and the remaining ones we’ll find in Books: III, V, VI and VII; the last 2 contains Book II. Most of the presumptions in CCL occur in canons referring to the marriage.
W języka polskiego używa się różnych synonimów na określenie łac. praesumptio. W naukach prawnych, domniemanie jest sformułowaniem interdyscyplinarnym, a więc nie jest jednoznaczne. Stąd warto prześledzić rodzaje domniemań, konteksty ich występowania w Kodeksie Kana Pawła II z 1983 roku. Najogólniej domniemania dzieli się na faktyczne zwane też sędziowskim i prawne – które zakłada sam prawodawca. Pierwsze z nich zostaje wyprowadzane z autentycznych przesłanek. Stwarza to możliwość dotarcia do prawdy obiektywnej. Możność będzie większa, im więcej zgodnych wniosków sędzia wytoczy z różnych przesłanek. Drugie - domniemanie prawne polega na przyjęciu na podstawie przepisu prawnego, niektórych faktów za udowodnione w przypadku braku dowodów przeciwnych. Domniemanie to dzieli się na zwykłe (względne) i bezwzględne. Względne można obalić, gdy wykaże się nieautentyczność wniosku, zaś bezwzględne występuje wtedy, gdy prawodawca nie dopuszcza wprost dowodu przeciwnego, ale dowód pośredni. Autor kodeksu posługuje się jedynie domniemaniami prawnymi zwykłymi czyli wzruszalnymi, to oznacza że można je obalić przeciwdowodem. Jeżeli chodzi o domniemania faktyczne, to w KPK-83 one nie występują. Owe domniemania wnioskuje dopiero sam sędzia podczas procesu. Kodeks Jana Pawła II posługuje się presumpcją prawną w odniesieniu do osób, okoliczności oraz rzeczy. Z dokładnej analizy treści kodeksu wynika że najwięcej presumpcji dotyczy okoliczności, jest ich aż 13, o dwie pozycje mniej znajdziemy w grupie presumpcji dotyczących osób, zaś zaledwie trzy domniemania dotyczą rzeczy. Spośród 27 zastosowanych w kodeksie presumpcji większość (14) uplasowała się w księdze czwartej regulującej uświęcające zadania Kościoła, siedem dotyczy norm ogólnych (I księga), zaś pozostałe po jednym domniemaniu znajdziemy w księgach: III, V, VI i VII, pozostałe dwa przeanalizowane przypadki zawierają się w księdze II. Najczęściej domniemania w prawie kanonicznym występują w kanonach traktujących o małżeństwie.  
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 3; 97-121
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryteria oceny dowodów w procesach o nieważność małżeństwa
Measures of Proofs’ Consideration in the Canonical Trial of Nullity of Marriage
Les critères d’évaluation des preuves dans les processus de nullité de mariage
Autorzy:
Witkowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891683.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
proces kanoniczny
pewność moralna
strony
sędzia
domniemanie prawne
canonical trial
moral certitude
parties
judge
legal presumption
Opis:
Evidentiary procedure is elementary part of every court process. The judge derives moral certitude (which is necessary to pronounce the sentence) from the proofs. Cumulation of the evidences is not enough – the judge needs to weigh them. The procedural canon law uses two different systems of weighing proofs: system of formal truth and system of free appraisal of evidence. The number of evidences and their sources demands pointing the way they were verified. The first measure is usefulness of evidence for the case. The first analysis of usefulness should be done by the parties, who adduce or deliver such a proof. The judge can decide that some of proofs have no connection with the case. Next measure of proofs is licitness. When the proof is not licit or it was gained indecent way, it cannot be used in trial. Very similar measure to licitness is legitimacy. As far as evidentiary prohibitions, validity of legal acts and penal protection of evidentiary means are concerned legitimacy is seen in the same way as licitness. Another criteria is presumption of certain proof’s probative force which coming from legal presumptions included in legal provisions. Important group of legal criterions are formal requirements such as time, form and way of adducing the proofs. There can be applied means which enhance proof’s credible for confirmation of proof’s probative force. The personal evidentiary means as declaration of the parties and testimonies should be strengthen by an oath and testimonial letters. Meanwhile for the material proofs as documents it is needed presumption that they arose in tempore non suspecto.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 1; 87-107
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Domniemanie pochodzenia dziecka od męża matki w okresie 300 dni od ustania lub unieważnienia małżeństwa oraz w przypadku orzeczenia separacji – uwagi de lege lata i de lege ferenda
Presumption of the child’s origin from the husband of the mother within 300 days of marriage termination or annulment, and in the event of judicial separation – de lege lata and de lege ferenda remarks
Autorzy:
Zozula, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894091.pdf
Data publikacji:
2019-11-29
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
dziecko
ojcostwo biologiczne
ojcostwo prawne
domniemanie pochodzenia dziecka od męża matki
badania DNA
child
biological paternity
legal paternity
presumption of the child’s origin from the husband of the mother
DNA tests
Opis:
Artykuł został poświęcony instytucji domniemania pochodzenia dziecka od męża matki jako jednemu z trzech sposobów ustalenia pochodzenia dziecka od ojca. W ocenie autorki przy obecnej dostępności badań genetycznych (DNA) regulacja „rozciągająca” to domniemanie na dzieci, które urodziły się po ustaniu lub unieważnieniu małżeństwa, orzeczeniu separacji oraz uznaniu któregokolwiek z rodziców za zmarłego, nie realizują zasady ochrony dobra dziecka a w szczególności jego prawa do wychowywania się w rodzinie oraz prawa do tożsamości. Zdaniem autorki obecny kształt regulacji kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w zakresie domniemania pochodzenia dziecka od męża matki znacznie utrudnia a na pewno odwleka w czasie możliwość ustalenia ojcostwa biologicznego i przyznania ojcu biologicznemu statusu ojca prawnego, co jest najbardziej pożądane i zasadne. Obecny stan prawny nie jest korzystny ani dla dziecka, ani dla jego biologicznego ojca, ani dla byłego męża jego matki. Uwzględnienie przez ustawodawcę postępu genetyki i umożliwienie na podstawie pozasądowych wyników testów DNA uznania ojcostwa, w dowolnym momencie urodzenia dziecka po ustaniu lub unieważnieniu małżeństwa jego matki przez genetycznego ojca, znacznie usprawniłoby procedurę ustalania ojcostwa oraz odciążyło sądy. Zmiany te mają ogromne znaczenie także w kontekście ewolucji rodziny i coraz większej akceptacji związków nieformalnych, w których rodzą się i wychowują dzieci.
The article is dedicated to the institution of the presumption of the child's origin from the husband of the mother as one of three ways to determine the child's origin from the father. In the opinion of the author, with the current availability of genetic tests (DNA), the regulation “extending” this presumption to children born after the termination or annulment of marriage, after the judicial separation and declaring any of the parents to be deceased, does not implement the principle of protecting the good of the child and in particular his right to grow up in the family and the identity right. The current shape of the regulation of the Family and Guardianship Code regarding this presumption significantly hinders, and certainly delays, the possibility of establishing biological paternity and granting the biological father the status of legal father, which is most desirable and justified. The current legal status is not favorable either for the child, his biological father or his mother's ex-husband. Taking into account the progress of genetics by the legislator and enabling the recognition of paternity on the basis of out-of-court DNA test results at any time of the child's birth after the termination or annulment of his mother's marriage by the genetic father, would significantly improve the paternity determination procedure and relieve the courts. These changes are also of great importance in the context of family evolution and the growing acceptance of informal relationships in which children are born and raise.
Źródło:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze; 2019, 584(9); 33-46
0552-2188
Pojawia się w:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Domniemania prawne w dziedzinie materialnego prawa małżeńskiego w KPK z 1983 roku
Presunzioni iuris in diritto matrimoniale sostanziale del CJC del 1983
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662722.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
materialne prawo małżeńskie
domniemanie prawne
material matrimonial law
juridical presumption
Opis:
Nel campo del diritto matrimoniale sostanziale del Codex Juris Canonici del 1983 il legislatore ecclesiastico ha stabilito dieci presunzioni legali (iuris) che portano, soprattutto nei processi matrimoniali, la certezza, anche se solo indiziaria e probabile (la presunzione è una prova sui generis).Nello suo studio l’autore presenta e commenta le singole presunzioni, inserite nei seguenti canoni del CJC: 1060 (favor matrimonii); 1061 § 2 (la consummazione del matrimonio); 1086 § 3 (dubbio circa il battesimo); 1096 § 2 (la scienza minima sulla natura del matrimonio); 1101 § 1 (la conformité del consenso ai segni esterni); 1107 (la perseveranza del consenso matrimoniale prestato); 1138 § 1 (la paternité); 1138 § 2 (la legitimité della prole); 1150 (favor fidei); 1152 § 2 (il perdono tacito all’adultero).
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2005, 16, 10; 119-137
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies