Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "doktryna wojenna" wg kryterium: Temat


Tytuł:
DOKTRYNA WOJENNA FEDERACJI ROSYJSKIEJ W XX I XXI WIEKU. CELE – ZADANIA – KIERUNKI DZIAŁANIA
MILITARY DOCTRINE OF THE RUSSIAN FEDERATION IN THE TWENTY AND THE TWENTY-FIRST CENTURY. GOALS – TASKS – COURSE OF ACTIONS
Autorzy:
Malendowski, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642280.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian Federation
war doctrine
Federacja Rosyjska
doktryna wojenna
Opis:
The collapse of the USSR as a subject of international law and a significant geopolitical entity ultimately put an end to the Cold War and the bipolar system of international relations. The Russian Federation, as international successor and continuator of the Soviet Union, was downgraded to the position of a second-rate empire and faced the objective necessity of developing new principles for its security policy and war doctrine. The hitherto coalition-based Soviet war doctrine became invalid. In the concepts of foreign policy and other official documents developed from the early 1990s to 2010 the role of Russia was presented as that of a global power with global interests. The significance of the Russian military potential was emphasized, including nuclear weapons, as a significant element in the international balance of power. At the same time, Russia asserted its right to use weapons of mass destruction in case of danger to the security of the state. Further war doctrines expanded the catalogue of possible threats, including territorial claims made against Russia, local conflicts in the vicinity of its borders and the external borders of the Commonwealth of Independent States. Particular attention was given to military blocs and alliances. The content of the war doctrines confirms the grand aspirations of Russia as a state taking an active part in the construction of a new international order. In practice, however, Russia has abandoned a reactive policy in favor of concrete actions, applying means that infringe the fundamental principles and norms of international law.
Upadek ZSRR, jako podmiotu prawa międzynarodowego i ważnego bytu geopolitycznego, doprowadził do ostatecznego zakończenia zimnej wojny i demontażu dwubiegunowego systemu stosunków międzynarodowych. Federacja Rosyjska jako prawno-międzynarodowy sukcesor i kontynuator Związku Radzieckiego, zdegradowana do rangi mocarstwa drugiej kategorii, znalazła się w obliczu obiektywnej konieczności opracowania nowych zasad polityki bezpieczeństwa i doktryny wojennej. Straciła aktualność dotychczasowa, koalicyjna radziecka doktryna wojenna. W rezultacie, już w nowej sytuacji geopolitycznej i geostrategicznej, przygotowano koncepcje bezpieczeństwa narodowego oraz kolejne doktryny wojenne (1993 r., 2000 r., 2010 r., 2014 r., 2015 r.). Zarówno w koncepcjach polityki zagranicznej, jak i w innych oficjalnych dokumentach opracowanych od początku ostatniej dekady XX wieku, do 2010 r., wskazywano na rolę Rosji jako mocarstwa światowego, posiadającego globalne interesy. Podkreślano także znaczenie rosyjskiego potencjału wojskowego, w tym broni jądrowej, jako istotnego elementu międzynarodowego układu sił. Jednocześnie zawarowano sobie prawo do użycia broni masowego rażenia w razie zagrożenia bezpieczeństwa państwa. W kolejnych doktrynach wojennych poszerzano katalog zagrożeń, o roszczenia terytorialne wobec Rosji, konflikty lokalne w pobliżu jej granic i zewnętrznych granic Wspólnoty Niepodległych Państw. Szczególną uwagę zwracano na bloki i sojusze wojskowe. Ich powiększanie i przybliżanie do granic Rosji traktowano, jako nadzwyczajne niebezpieczeństwo. Czynnikiem, który mógłby je umocnić, był system tworzony przez Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Początkowo zakładano, że w dającej się przewidzieć przyszłości nie ma groźby agresji na szerszą skalę. Podkreślano również, że Rosja nie traktuje a priori żadnego państwa jako przeciwnika. Dlatego też deklarując gotowość do odparcia siłą napaści zewnętrznej, nie wskazywano na potencjalnego agresora. Dopiero w doktrynie wojennej z 2010 r., jednoznacznie wskazano na najważniejsze zagrożenie zewnętrzne bezpieczeństwa Rosji. Odniesiono je do NATO podkreślając, że dąży ono do przyznania sobie globalnych funkcji, z naruszeniem prawa międzynarodowego oraz przybliżenia swojej infrastruktury wojskowej do granic Federacji Rosyjskiej. W związku z tym, w kategoriach zagrożenia potraktowano poszerzenia NATO o państwa Europy Środkowo-Wschodniej oraz amerykańskie plany budowy tarczy antyrakietowej w tym regionie. Rosja zastrzegła sobie prawo do użycia broni jądrowej w odpowiedzi na agresję z zastosowaniem broni jądrowej i innych rodzajów broni masowego rażenia oraz w przypadku agresji konwencjonalnej, gdy zagrożone będzie istnienie państwa. Z drugiej strony, eksponując nadrzędne znaczenie prawa międzynarodowego, deklarowała wolę zapewniania bezpieczeństwa całej społeczności międzynarodowej, z poszanowaniem postanowień Karty NZ. Treść doktryn wojennych stanowi potwierdzenie mocarstwowych aspiracji Rosji, jako państwa biorącego aktywny udział w budowie nowego ładu międzynarodowego. Natomiast w praktyce Rosja odchodząc od polityki reaktywnej do konkretnych działań, stosuje środki naruszające podstawowe zasady i normy prawa międzynarodowego.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2017, 10; 55-94
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna i doktryna wojenna w myśli wojskowej lat 1921-1939
War and military doctrine in the years 1921-1939
Autorzy:
Pilżys, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/348287.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
wojna
doktryna wojenna
myśl wojskowa 1921-1939
war
war doctrine
military thought of 1921-1939
Opis:
Odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 r. i zakończenie wojny o granice w 1921 r. stawiało przed kierownictwem państwa i wojska dziejowe zadania odbudowy i obrony państwa i narodu po 123 letniej niewoli. Geopolityczne położenie państwa między dwoma nieprzyjaznymi mocarstwami (Niemcy i Rosja) stwarzały dodatkowe problemy poszukiwania sojuszników z państwami o podobnych zagrożeniach co Polska. W tak skomplikowanej sytuacji problem stworzenia jednolitej doktryny obronnej niepodległości był zadaniem najważniejszym do rozwiązania przez kierownicze gremia państwa polskiego. Na opracowanie doktryny rzutowały opracowania teoretyków wojskowych, którzy w oparciu o doświadczenia głównie I wojny światowej, rozwój techniki tworzyli wizje kolejnej wojny. W przyszłym konflikcie zbrojnym o charakterze totalnym wielką rolę w rozstrzygających bitwach przypisywano lotnictwu i wojskom pancernym. Podobne poglądy prezentowali polscy teoretycy wojskowi w odniesieniu do polskiej doktryny wojennej, istnieje wiele przesłanek, iż nie została do końca ujednolicona i sprecyzowana. Okazała się w obliczu wojny przestarzała i nie odpowiadająca wymogom ówczesnego pola walki. Generalnie jej założenia, iż przyszła wojna będzie koalicyjna, manewrowa, długotrwała i totalna były słuszne. Jednak zignorowano czynnik materiałowy i techniczny przy nadmiernej preferencji czynnika moralnego polskiego żołnierza, który miał w założeniu rekompensować przewagę w technicznych broniach. Również konfrontacja potencjału wojennego Niemiec i Związku Radzieckiego z siłami zbrojnym Polski wypadła wysoce dla nas niekorzystnie a wynik wojny przy braku interwencji państw zachodnich był z góry przesądzony. Słabość militarna Polski miała swoje korzenie w ogólnym niedorozwoju gospodarczym kraju, słabo rozbudowanym przemyśle i braku środków inwestycyjnych. To rzutowało na zacofanie techniczne - również na konserwatyzm doktrynalny.
Theoretical military thought from the interwar period pointed towards the issues of war and war doctrines many times. The views of the nature of future war developed in the context of real conditions, formed after World War I. Many interpretations of war and military doctrine were developed, including their objectives. The main goal was to leave the idea of positional warfare. It has been suggested that future war would be maneuvering, coalitional and total. Among military theorists, and not only, the opinion prevailed that the effectiveness of military doctrine, and also the effectiveness of war, will depend on the organization of armed forces. This means the principles and methods to change the forms of living and material forces of the nation into national defense. The war was not anymore among the armed forces but it became the war of the nations. It was important to find ways and methods to defend the nation, using not only armed forces, but also all the areas of life of the nation. It would mainly depend on the cooperation between civilian and military authorities.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2012, 2; 206-219
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role and significance of Russian doctrinal documents, with particular focus on information security doctrines from 2000 and 2016
Autorzy:
Dryblak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957981.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Russkiy Mir
sowietologia
USSR
Russian Federation military doctrine
information doctrine
disinformation
zsrr
doktryna wojenna federacji rosyjskiej
doktryna informacyjna
dezinformacja
strategia informacyjna
rosyjska narracja polityczna
russkiy mir
Opis:
Autor artykułu stawia sobie za zadnie przeanalizowanie roli rosyjskich dokumentów doktrynalnych oraz ich wartości dla analizy polityki rosyjskiej. Podkreśla ciągłość sowieckiej i rosyjskiej myśli wojskowej, która znajduje odzwierciedlenie m.in. w sposobie formułowania i używania przez Rosję dokumentów doktrynalnych. Na przykładzie wspomnianych dokumentów podkreśla on ofensywny charakter działań Kremla, który pod pretekstem obrony rosyjskiej tożsamości realizuje starą politykę imperialną.
The author of the article undertakes the task of examining the role of Russian doctrinal documents and their value for the analysis of Russian politics. He underlines the continuity of the Soviet and Russian military thought, reflected also in the way Russia formulates and uses doctrinal documents. Using the example of these documents, he emphasises the offensive character of Kremlin’s actions, which under the pretext of defending Russian identity implements the old imperial policy.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 3
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategia Pentagonu
Autorzy:
Wróblewski, Tomasz.
Powiązania:
Wprost 1997, nr 16, s. 97-99
Data publikacji:
1997
Tematy:
Stany Zjednoczone doktryna wojenna 1997 r.
Systemy informatyczne stosowanie pole walki projekty Stany Zjednoczone 1997 r.
Dowodzenie systemy automatyzacja projekty Stany Zjednoczone 1997 r.
Opis:
Nowa amerykańska doktryna oparta na programie RMA, który przewiduje wdrażanie systemów komputerowych na polu walki i zintegrowanie systemów dowodzenia za pomocą sieci komputerowych.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Niektóre aspekty prawne i polityczne kryzysu ukraińskiego i jego wpływ na bezpieczeństwo międzynarodowe
Some political and legal aspects of Ukrainian crisis and its impact on international security
Autorzy:
Czaja, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556982.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
rosyjska interwencja I aneksja Krymu
Ukraiński Euromajdan
ewolucja rosyjskiej polityki bezpieczeństwa
rosyjska doktryna wojenna – doktryna Putina
skutki polityki rosyjskiej dla bezpieczeństwa
zachód wobec rosyjskiego wyzwania.
Russian – Ukrainian conflict
Russian crawling intervention
Crimea annexation,
Hybrid war
Russian strategy and Putin doctrine
Ukrainian crisis impact on security.
Opis:
Rosyjska interwencja na Ukrainie, aneksja Krymu i prowadzona wojna hybrydowa mają ogromny wpływ na stosunki międzynarodowe i bezpieczeństwo. Jest to pierwszy przypadek w XXI wieku, gdy na oczach świata, państwo- jednocześnie mocarstwo nuklearne – dokonuje agresji na drugie i anektuje część jego terytorium, będąc jednocześnie gwarantem jego suwerenności i integralności terytorialnej. Agresja Rosji wobec Ukrainy, prowadzona wojna hybrydowa, a także różne formy wojny propagandowo-psychologicznej, zwróconej także wobec Zachodu, mają rosnący wpływ na stosunki polityczno-wojskowe w świecie, komplikują i zakłócają stosunki gospodarcze, zbliżają świat do nowej zimnej wojny. Towarzyszą temu zmiany w doktrynie wojennej Rosji, w tym obniżanie progu i groźby użycia broni nuklearnej. Ta nowa doktryna Rosji, nazywana już doktryną Putina, na pewno doprowadzi do zmian w doktrynach strategicznych NATO, UE i poszczególnych krajów zachodnich. Zmiany takie, podkreślające rosnące zagrożenie ze strony Rosji, już nastąpiły w nowej Strategii Bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych. Kryzys na Ukrainie i konflikt z Rosją ma jednak szersze uwarunkowania. Wynikają one ze słabości samej Ukrainy, braku determinacji w budowaniu własnej państwowości i efektywnej gospodarki, z wszechogarniającej korupcji i innych patologii występujących w tym kraju. Nie bez winy jest także Zachód, a zwłaszcza Stany Zjednoczone, nie stroniące jako jedyne supermocarstwo po upadku ZSRR, od jednostronnych działań, często łamiących zasady współżycia i prawa międzynarodowego. Autor analizuje wiele aspektów i uwarunkowań kryzysu ukraińskiego oraz polityki Rosji, wpływu na politykę międzynarodową, a zwłaszcza na bezpieczeństwo międzynarodowe, także w kontekście Polski.
Russian intervention in Ukraine and Crimea annexation has already big impact on international security. It is the first case in 21st century when the state – global nuclear power, is committing aggression on the territory of the other state being in the same time guarantor of its territorial integrity. From over one year the world is eyewitness of something which could be called creeping intervention in atmosphere of dezinformation and psychological war, reminding the time of clashes between nazism and communism. The author is analyzing facts which followed up the so called Euro-Maidan, its political and legal aspects as well the reaction of Russia on that, annexation of Crimea including. The subject of analyze is also behavior and position of USA and EU on Ukrainian crisis. The most important part of article is analyze of evolution of Russian foreign and security policy and its war doctrine which is being already called Putin doctrine. Russian intervention in Ukraine is actually recognized as the biggest threat to international security and challenge for international order bringing the world back to cold war.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2015, 1; 27-42
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myśl polityczna Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów w drugiej połowie lat trzydziestych w świetle nowych dokumentów
Political Thought of the Organization of Ukrainian Nationalists in the Second Half of the 1930s in the Light of New Documents
Политическая мысль Организации украинских националистов (ОУН) во второй половине 30-х гг. в свете новых документов
Autorzy:
Wojnar, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2235000.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
myśl polityczna
ukraiński nacjonalizm
imperializm
doktryna wojenna
Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów
Żydzi
Mychajło Kołodzinski
Mychajło Sełeszko
political thought
Ukrainian nationalism
imperialism
military doctrine
Organization of Ukrainian Nationalists
Jews
Mykhailo Kolodzinsky
Mykhailo Seleshko
Opis:
Artykuł opiera się na wcześniej nieznanych źródłach ze spuścizny Mykoły Kapustianskiego i Mychajła Sełeszki z Archiwum Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów w Kijowie. Na podstawie tych dokumentów dokonałem analizy myśli politycznej OUN w drugiej połowie lat trzydziestych w trzech związanych ze sobą obszarach tematycznych. Po pierwsze, opisałem stosunek ukraińskich nacjonalistów do Żydów, po drugie, dokonałem analizy myśli Mychajła Kołodzinskiego, po trzecie zaś, poświęciłem swoją uwagę problemowi orientacji politycznej OUN w przeddzień II wojny światowej.
The article is based on previously unknown sources from the legacy of Mykola Kapustiansky and Mykhailo Seleshko from the Archive of the Organization of Ukrainian Nationalists in Kyiv. Based on these documents, I analysed the political thought of the OUN in the second half of the 1930s in three related thematic areas. First, I described the attitude of Ukrainian nationalists towards Jews. Secondly, I analysed the thought of Mykhailo Kolodzinsky, and thirdly, I devoted my attention to the problem of the political orientation of the OUN on the eve of World War II.
Статья создавалась на основе источникового анализа ранее неиспользовавшихся документов из наследия Николая Капустянского и Михайлы Селешко из Архива Организации украинских националистов в Киеве. Текст описывает формирование политической мысли ОУН в трех тематических областях, являющихся предметом интенсивной дискуссии ученых. Во-первых, анализируя переписку Селешко, я показываю, что отношение старшего поколения деятелей ОУН к евреям накануне Второй мировой войны особенно не отличалось радикализмом от взглядов молодых деятелей из Краевой экзекутивы ОУН. Во-вторых, «новые документы» дополняют наши знания о политико-военной концепции M. Колодинского. Я показываю, что его концепция националистского восстания была впервые представлена в труде Партизанская война (1937), но тогда еще Колодинский открещивался от требования соединить восстание с этническими чистками в отношении поляков и евреев. И наконец я показываю, что хотя основная политическая ориентация украинских националистов накануне Второй мировой войны предполагала сотрудничество ОУН с Третьим рейхом, то существуют также документы, свидетельствующие о попытках заинтересовать британцев украинским вопросом. Эти выводы, в некоторой степени, отличаются от существующих, из-за чего необходимы дальнейшее изучение источников в исследованиях политической мысли ОУН во второй половине 1930-х гг.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2020, 55, 2; 95-115
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies