Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dogmat" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 30
Tytuł:
Zachodni kamień węgielny pod chalcedoński drogowskaz kierujący ku tajemnicy Boga i człowieka
Western Cornerstone Under the Chalcedonian Guidepost Leading to Mystery of God and a Man
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601513.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bóg
człowiek
Chrystus
Wcielenie
zbawienie
chrystologia
soteriologia
Leon Wielki
Chalcedon
Aleksandria
Antiochia
dogmat
człowieczeństwo
tajemnica
wola
natura
God
man
Christ
Incarnation
salvation
Christology
soteriology
Leo the Great
Alexandria
Antioch
dogma
humanity
mystery
will
nature
Opis:
Sobór w Chalcedonie każe wyznawać Chrystusa nie „z” dwóch natur, ale „w” dwóch naturach. Zawdzięczamy to określenie „diofizyckiej” chrystologii Leona Wielkiego. Dzięki papieskiej myśli człowieczeństwo Chrystusa zostało afirmowane. Chalcedoński drogowskaz prowadzi nie tylko w głąb misterium Chrystusa, ale wtórnie również ku tajemnicy człowieka.
Contribution of the Western Church Christology summarized in Leo the Great’s thought turned out to be crucial in formulating the Chalcedonian dogma. The pope’s thought was formed also as a reaction to reflection of schools in Alexandra and Antioch. The article mentions the relation between the pope’s Christology and soteriology. It stresses the role of Christ’s humanity in salvation of a man. One may say that owing to Leo’s “dyophysitic” Christology the Council Fathers affirmed the humanity of Christ. From that perspective the Chalcedon Council is not only a guidepost on the way leading to the mystery of Jesus Christ, but it also secondarily indicates the mystery of a man.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2015, 9, 2; 213-230
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W procesie ustalania co jest prawdą objawioną... Socynianie wobec dogmatu Trójcy Świętej
In the process of determining what is the revealed truth... Socinians against the dogma of the Holy Trinity
Autorzy:
Mieczkowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502568.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
socynianie
filozofia braci polskich
dogmat Trójcy Świętej
Andrzej
Wiszowaty (1608–1678)
Gottfried Wilhelm Leibniz (1646–1716)
Socinians
Polish Brethren philosophy
the dogma of the Holy Trinity
Andreas Wissowatius
Gottfried Wilhelm Leibniz
Opis:
In this article we will analyze Andreas Wissowatius’s arguments which were presented in the discussion between two eminent thinkers: the Polish Socinian and Gottfried Wilhelm Leibinz, a German philosopher of the Enlightenment, in the late seventeenth century. This exchange of views makes it possible to observe the philosophical premises that led Andreas Wissowatius to reject the dogma of the Holy Trinity. The discussion, from which the Antitrinitarians arguments were quoted, became very well known among European theologians and philosophers, mainly due to the reputation which was decades later enjoyed by Leibniz. The discussion became known in Germany thanks to Lessing who was an editor and commentator of the dispute about the Holy Trinity as well as an advocate of tolerance, and a German writer of the Enlightenment.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2015, 24, 1; 77-90
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczne racje odpowiedniości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Autorzy:
Węsierski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830544.pdf
Data publikacji:
2018-10-20
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
dogma
Virginity
full of grace
the Virgin Mary
Theotokos
relics
the Assumption
dogmat
dziewictwo
„łaski pełna”
Najświętsza Maryja Panna
relikwie
Wniebowzięcie
Opis:
W artykule została poruszona problematyka teologicznych racji odpowiedniości dogmatu Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Materiał źródłowy analizowanej kwestii stanowi wybrana polska literatura teologiczna w okresie od uroczystego ogłoszenia Wniebowzięcia (1.11.1950 r.) do 1965 r. Zgłębiając ją można zauważyć, iż mariolodzy dowodzili faktu Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w oparciu o inne mariologiczne dogmaty takie jak Boże Macierzyństwo i Dziewictwo. Oprócz tego uzasadniali zgłębianą w artykule prawdę na kanwie zwrotu „łaski pełna” i relikwii Najświętszej Maryi Panny. Badając wnioski polskich mariologów można zauważyć, iż są one budowane w oparciu o Pismo Święte, a także o Tradycję Kościoła co doprowadza do ubogacenia naukowego warsztatu mariologicznego o nauczanie m. in. Ojców i doktorów Kościoła. W swych analizach opierają się także na Konstytucji Munificentissimus Deus, która stanowi ogromne bogactwo dla zgłębianej w  artykule problematyki. Oprócz tego, badając polską mariologię, zauważa się, iż nie zamyka się ona na zagraniczną myśl teologiczną ale twórczo czerpie z jej bogactwa prezentując swoje tezy, które z kolei stanowią wkład w rozwój zagadnienia.
The article focuses on the issues of theological correctness of conformity of the Dogma of the Assumption of the Virgin Mary. Polish theological literature from 1950 to 1965 is the source material for the analysed issue. Having studied it thoroughly one could notice that Mariologists proved the Assumption on the basis of other Mariological dogmas such as Mary's Motherhood of God and the Perpetual Virginity. What is more, they justified the truth discussed in the article referring to the phrase „full of grace” and to the relics of the Virgin Mary. Analysing the conclusions of Polish Mariologists, one may notice that they have been based on the Holy Bible and on the tradition of the Church. This in turn leads to the enrichment of Mariological research by the teachings of Fathers and doctors of the Church. In their analysis they also derive from the Munificentissimus Deus which is the repository of knowledge of the discussed issues. It is also worth noticing that the Polish Mariology is open to the foreign theological thought, and what is more, it uses its richness by presenting its own thought. This is a significant part of the developement of the disccused issues.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2018, 52; 407-420
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Temporalny wymiar strukturalnej wiarygodności Kościoła w eklezjologii kardynała Avery’ego Dullesa SJ
The Time Dimension of the Structural Credibility of the Church in the Ecclesiology of Avery Cardinal Dulles SJ
Autorzy:
Królikowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144025.pdf
Data publikacji:
2021-02-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wiarygodność Kościoła
katolickość Kościoła
strukturalna wiarygodność
Tradycja
dogmat
nauczanie dogmatyczne
reforma
autorytet
credibility of the Church
catholicity of the Church
structural credibility
Tradition
dogma
dogmatic teaching
reform
authority
Opis:
This article based on Avery Cardinal Dulles S.J. ecclesiological thought shows temporal dimension of catholicity of the Church. It is one of the lines of argumentation for the structural credibility of the Church, which demonstrates that the Church as a structure and in its structure preserves Divine Revelation and communicates it in time and space to everyone. Article shows catholicity of the Church in time, that means identity and continuity of the Church from creation to the end of time (fullness of Kingdom of God). According to Dulles the Church has different stages. In a visible form it finally emerged in Jesus’ live, death and resurrection and sending of Holly Spirit. Thanks to its sacramental structure Church is dynamical and in time it changes forms of its life to be a sign of salvation for all. Therefore the Church is one and simultaneously diverse, it has to fit to all times to realize mission to preach Jesus Christ. To the structure of the Church in this time dimension pertain elements pointing to the unity in diversity of the Church: Tradition (as a not only static but also dynamic communication of Divine Revelation), reform (as a verification of the Church’s mission and the elimination of distortions of its function), doctrine of the Church (constantly interpreted preserves contents of Divine Revelation in a changing historical and cultural contexts), authority in the Church (hierarchical, theological and charismatic; they preserve purity of the Church’s teaching and fidelity of Divine Revelation). These elements participate in the Church’s transmission of Divine Revelation and salvation in time, and are premises of an structural argument of credibility of the Church.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2013, 5; 33-68
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sympozjum naukowe, 17 listopada 2018 r., aula WSD Koszalin, organizator: ks. Janusz Bujak, Wydział Teologiczny US, tytuł: Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny w świetle objawień prywatnych
Scientific Symposium, November 17, 2018, Koszalin Seminary auditorium, organizer: Fr. Janusz Bujak, Theological Department of Szczecin University, title: Dogma of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary in the Light of Private Revelations
Autorzy:
Bujak, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469582.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
sprawozdanie
sympozjum naukowe
dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny
objawienia prywatne
report
scientific symposium
dogma of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary
private revelations
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2019, 26; 381-385
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakralna sztuka liturgiczna w nauczaniu Kościoła
Sacred Liturgical Art in the Teaching of the Church
Autorzy:
Klejnowski-Różycki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036154.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
komunikacja
ikona
dogmat
sakralna sztuka liturgiczna
communication
icon
dogma
sacred liturgical art
Opis:
Wyrażanie wiary poprzez sztukę (malarstwo, rzeźbę i inne) dla chrześcijan nie jest rzeczą dowolną, lecz obowiązkową, bo wyraża wiarę we wcielenie Boga w Jezusie Chrystusie. Do takiego stwierdzenia Kościół dochodził przez kilka stuleci. Ostatecznie sformułował swe stanowisko na soborach, w nauczaniu papieży i teologów także pod wpływem politycznych dysput. Jednak nauczanie Kościoła o znaczeniu i funkcji sakralnej sztuki liturgicznej do dzisiaj nie doczekało się swojej recepcji. Aby to nastąpiło, artyści muszą zgłębiać wiarę Kościoła, a wierni muszą poznawać „język” sztuki, za pomocą którego wyznają swoją wiarę, poznają ją, przypominają sobie o obecności świętych w ich życiu, poruszają swe uczucia ku wierze, a także dekorują przestrzeń sakralną.
Expression of faith through art (painting, sculpture and others) for Christians is not an optional but obligatory thing, because it expresses their faith in the incarnation of God in Jesus Christ. For such a statement, the Church came through several centuries. In the end, he formulated his position at the Councils, in the teaching of popes and theologians, also under the influence of political disputes. However, the teaching of the Church about the importance and the function of sacred liturgical art has not received its reception until today. For this to happen, artists must explore the faith of the Church, and the faithful must learn the “language” of art with which they profess their faith, learn about it, remember the presence of saints in their lives, move their feelings towards faith and decorate sacred space.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 75-88
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój teologicznej prawdy o Wniebowzięciu NMP na podstawie liturgii
The Liturgical Evolution of the Dogma of Assumption of the Blessed Virgin Mary
Autorzy:
Węsierski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828679.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
dogma
liturgy
Blessed Virgin Mary
Assumption
Dormition
dogmat
liturgia
Najświętsza Maryja Panna
Wniebowzięcie
Zaśnięcie
Opis:
W artykule została podjęta kwestia ukazania rozwoju teologicznej prawdy o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny w liturgii. Śledząc jego treść zauważa się, iż krystalizowanie liturgii zgłębianego dogmatu odbywało się w Kościele zarówno na Wschodzie jak i Zachodzie. Oprócz tego dostrzega się interesującą ewolucję w ramach nazewnictwa święta, gdzie na początku wspomina się o „Pamięci Świętej Maryi” (Memoria Sanctae Mariae), potem dostrzega się nazwę „Zaśnięcie Maryi” (Dormitio, Koimesis), a następnie widzi się już „Wniebowzięcie” (Assumptio). Materiał źródłowy badanego zagadnienia stanowi wybrana polska literatura teologiczna w okresie od uroczystego ogłoszenia Wniebowzięcia (1.11.1950 r.) do 1965 roku. Studiując ją dostrzega się, iż mariolodzy budują swe wypowiedzi na kanwie Pisma Świętego i Tradycji Kościoła. Zgłębiając osiągnięcia polskiej mariologii dostrzega się kreatywną, samodzielną interpretację badanych źródeł. Dzięki temu wspomniani mariolodzy nie zatrzymują się tylko na studiowaniu treści źródeł, lecz sami prezentują nowe rozwiązania, które z kolei stanowią wkład w rozwój myśli mariologicznej. 
This paper presents the evolution of Our Lady’s Assumption dogma in the context of the liturgy. It turns out that the process of formation of this article of faith was advancing in the East as well as in the West. There was an interesting change taking place in respect to the name of the feast which at the beginning was called “The Commemoration of Holy Mary” (“Memoria Sanctae Mariae”), then “The Dormition” (“dormitio”, “koimesis”) and finally “The Assumption” (“Assumptio”). The research for this article was made in Polish Theological literature publishes between 1950 (the solemn proclamation of the dogma) and 1965. It is clearly seen that the Mariologists’ views were deeply rooted in the Scripture and the Tradition of the Church. In addition to this, it must be said that the Polish Mariologists offered a very creative and original interpretation of the dogmatic material they worked with. They did not just study the documents but also presented some new solutions that were a valuable input into the development of the Mariological thought.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2019, 53; 533-542
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reinterpretacja dogmatu trynitarnego w świetle zasad współczesnych teorii literatury
Reinterpretation of the Trinitarian Dogma in the Light of the Rules of Contemporary Literary Theories
Autorzy:
Strumiłowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601619.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dogmat
trynitologia
metateologia
teoria literatury
dekonstrukcja
strukturalizm
teo-ontologia
dogma
trinitology
meta-theology
theory of literature
deconstruction
structuralism
theo-ontology
Opis:
Możliwość adaptacji niektórych teorii literatury w dogmatyce na obszarze trynitologii nie dotyczy zastosowania owych strategii względem sformułowań dogmatycznych, lecz względem samej rzeczywistości objawionej. Dochodzi tutaj zatem do przeniesienia mechanizmów interpretacyjnych z płaszczyzny logicznej na ontologiczną. Przeniesienie takie z jednej strony domaga się gruntownej analizy stwierdzającej jego zasadność. Z drugiej strony natomiast samo zastosowanie, uprawomocnione między innymi faktem paradygmatyczności zasad ontologicznych względem logicznych, pozwala nie tylko na dokonanie reinterpretacji samej treści dogmatu w jego istocie, lecz także na redefinicję lub doprecyzowanie ontologii trynitarnej w kontekście filozofii postmodernistycznej.
The possibility to adapt some theories of literature to the dogmatic theology in the area of trinitology does not mean the application of these strategies to the dogmatic formulas, but to the revealed Reality as such. Thus, it includes a transference of the interpretative mechanisms from the logical field to the ontological one. Such a transference implies a scrupulous analyse tending to prove its legitimacy. On the other hand, this application, justified among others by paradigmatism of ontological rules over logical ones, allows to reinterpret not only the content of dogma in its essence, but also to redefine or precise the trinitarian ontology in the context of the postmodern philosophy.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 135-149
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reinterpretacja dogmatu trynitarnego w świetle zasad współczesnych teorii literatury
Reinterpretation of the Trinitarian Dogma in the Light of the Rules of Contemporary Literary Theories
Autorzy:
Strumiłowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601620.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dogmat
trynitologia
metateologia
teoria literatury
dekonstrukcja
strukturalizm
teo-ontologia
dogma
trinitology
meta-theology
theory of literature
deconstruction
structuralism
theo-ontology
Opis:
Możliwość adaptacji niektórych teorii literatury w dogmatyce na obszarze trynitologii nie dotyczy zastosowania owych strategii względem sformułowań dogmatycznych, lecz względem samej rzeczywistości objawionej. Dochodzi tutaj zatem do przeniesienia mechanizmów interpretacyjnych z płaszczyzny logicznej na ontologiczną. Przeniesienie takie z jednej strony domaga się gruntownej analizy stwierdzającej jego zasadność. Z drugiej strony natomiast samo zastosowanie, uprawomocnione między innymi faktem paradygmatyczności zasad ontologicznych względem logicznych, pozwala nie tylko na dokonanie reinterpretacji samej treści dogmatu w jego istocie, lecz także na redefinicję lub doprecyzowanie ontologii trynitarnej w kontekście filozofii postmodernistycznej.
The possibility to adapt some theories of literature to the dogmatic theology in the area of trinitology does not mean the application of these strategies to the dogmatic formulas, but to the revealed Reality as such. Thus, it includes a transference of the interpretative mechanisms from the logical field to the ontological one. Such a transference implies a scrupulous analyse tending to prove its legitimacy. On the other hand, this application, justified among others by paradigmatism of ontological rules over logical ones, allows to reinterpret not only the content of dogma in its essence, but also to redefine or precise the trinitarian ontology in the context of the postmodern philosophy.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 135-149
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawowe aspekty teologii narracyjnej w świetle refleksji systematycznej
Basic aspects of Narrative Theology in the light of systematic reflection
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469602.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
teologia narracyjna
narratywna struktura głębi
opowiadanie biblijne
chrześcijańska tradycja
dogmat a symbol
teologiczna samoświadomość
narrative theology
narrative structure of depth
biblical story
Christian tradition
dogma and symbol
theological self-consciousness
Opis:
Teologia narracyjna wywodzi swoją nazwę od narrare (łac. opowiadać). Jest to nowoczesna próba odnowienia teologii chrześcijańskiej jako teologii religii historycznej, która nie tylko ma coś do przekazania w postaci pisemnie utrwalonych reguł wiary, ale ma także wydarzenia do opowiedzenia. Wyzwalając się od abstrakcyjnych stwierdzeń doktrynalnych, teologia narracyjna odnajduje swoją duchową ojczyznę w biblijnych i innych religijnych opowiadaniach. Teologia narracyjna zapobiega wszelkim dążeniom do oderwania teologii od życia i kultu, potrzeba jej jednak krytycznych zasad umożliwiających ustalenie znaczenia i prawdy. Wśród chrześcijan wschodnich narracyjny wątek w teologii ocalał w liturgii i ikonach. Prekursorami teologii narracyjnej byli dwaj niemieccy teologowie – Johann Baptist Metz i Harald Weinrich. Teologia narracyjna zwraca uwagę na fakt, iż uobecnienie zabitego Jezusa jako żywego Mesjasza dla konkretnego człowieka czy też danej ludzkiej wspólnoty nie może następować w oparciu o rozumową argumentację czy historyczną dokumentację, gdyż pojawia się problem prze-rzucenia mostu pomiędzy tamtymi historycznymi wydarzeniami a obecną sytuacją. Teologia narracyjna doskonale wyczuwa ducha czasu. Słusznie dostrzega ona, iż nieodwołalnie skończył się czas przekazywania wiary w postaci suchych, dogmatycznych formuł. Katecheza i duszpasterstwo powinny dzisiaj bardziej niż dotychczas wychodzić od zsekularyzowanej, światopoglądowo pluralnej sytuacji rozmowy z adresatem swojego przesłania. Chodzi o umiejętność obchodzenia się z teologią symboliczno-opowiadającą jako sposobem podejścia do chrześcijańskiej tradycji. Zdolność tego rodzaju jest istotna dla wszystkich, którzy chrześcijańską tradycję pragną artykułować w dobie kulturowej ponowoczesności. Dla człowieka początku XXI wieku Jezus z Nazaretu nie jest w pierwszym rzędzie ani konkretnym, historycznym człowiekiem, z którym od ponad dwóch tysięcy lat łączą go osobiste odniesienia, ani też nie jest godnym uwielbienia Bogiem. Obie te właściwości muszą dopiero ukazać się w pełnym blasku w trakcie duszpasterskiej i katechetycznej pracy. W zsekularyzowanym społeczeństwie każdy człowiek musi ciągle na nowo znajdować i przebywać drogę od fenomenu Jezusa z Nazaretu (jako przekazanej drogą tradycji postaci religijnej) ku zbawczo-pocieszającemu uobecnieniu tego Jezusa jako Mesjasza oraz Jego życia i Jego świata. Spotkanie, obecność Jezusa, stanowią doświadczenie Boga, które nie może zostać utrwalone, lecz musi być ono niejako wydobyte z każdej fazy życia oraz z każdej egzystencjalnej sytuacji życiowej. Teologia narracyjna podejmuje śmiałą próbę ogarnięcia całości chrześcijańskiego przekazu z perspektywy ludzkiego doświadczenia egzystencjalnego. Wynikiem tej próby jest nowa struktura nadana chrześcijańskiej tradycji. Za zasadnicze elementy składowe projektu teologii narracyjnej należy uznać teologiczno-systematyczne wyjaśnienie opowiadania jako nakierowanego na zagadnienie czasu (J.B. Metz), na ile opowiadanie w swej istocie mierzy się z problematyką czasu (P. Ricoeur), jak również interdyscyplinarność opowiadania, w którym – podobnie jak w żydowsko-chrześcijańskim opowiadaniu – krzyżują się historyczne i fikcyjne sposoby opowiadania, pro-wadząc dialog z historiografią i teorią literatury. Do tego dochodzi kwestia relacji opowiadania do argumentacji; jeśli opowiadanie rzeczywiście wykazuje semantyczną, innowacyjną i teoriopoznawczą jakość (P. Ricoeur), to czy można o nim stwierdzić, że może ono także stanowić prymarny materiał dla dalszej teologicznej dyskusji. Teologia narracyjna nie jest bynajmniej projektem skończonym, wymaga bowiem jeszcze dalszego doprecyzowania i rozbudowy. Należy na przykład rozważyć problem relacji pomiędzy narracyjną strukturą głębi żydowsko-chrześcijańskiej tradycji a gatunkami opowiadania, jakie znajdujemy w tekstach biblijnych i teologicznych. Ze swoim konceptem otwartego opowiadania teologia narracyjna stawia istotne pytanie pod adresem koncepcji zamkniętego objawienia. Teologię narracyjną można rozumieć jako szansę odnowienia ciągle jeszcze żywego projektu teologii hermeneutycznej, a więc teologii żywo zainteresowanej wyjaśnianiem, przekładaniem, czynieniem bardziej zrozumiałymi tekstów – w znaczeniu formuł i symboli wiary – teologii pojmującej swoją istotę jako sztukę i naukę wyjaśniania i wykładania tekstów.
Narrative Theology is one of the most interesting phenomena in contemporary theology. This paper tries to indiacate the meaning of Narrative Theology for theological systematics. ”Narrative theology’ derives its name from a Latin word narrare that means to tell. It is a modern attempt of renewal Christian theology as theology of historical religion, which not only conveys the message in the form of written fixed rules of faith, but also intends to tell about specific events. Liberating from the abstract doctrinal statements, narrative theology finds its spiritual homeland in the biblical and other religious stories. It prevents all attempts to separate theology from the life and the cult. However, it needs critical rules that enable setting the meaning and the truth. Precursors of Narrative Theology were two German theologians – Johann Baptist Metz and Harald Weinrich. Narrative theology draws attention to the fact that the representation of killed Jesus as a living Messiah for the particular human being or the specific human community can not appear on the basis of rational argument or historical documentation, as there is a problem of replacing the bridge between those historical events and the current situation. This can be done not by the forces of the intellect but rather with the use of all human powers, that is his feelings, imagination and fantasy. It will be a holistic approximation to the faith that is in the centre of the fundament. The standard approach to the Church is a treaty and theoretical one. Consequently, we need to develop such a symbolic and theoretical interpretation of the Christian tradition in which there is a place for narrative and correlative approach of the Church. In frames of the reference to the Christian tradition the complex of tradition connected to the definition of the Church takes a special place. A symbolic and telling approach to the Christian tradition opens perspectives that allow to look in a new way – from one’s own life perspective – at what makes Christianity, in order to join realization of being a Christian consciously. Narrative theology feels the spirit of the times perfectly. It rightly recognizes that time of passing the faith in a dry, dogmatic formulas has inevitably finished. Narrative Theology takes a bold attempt to encompass the whole of Christian message from the perspective of existential human experience. The result of this effort is attributed to the new structure of the Christian tradition. This is necessary to be able to speak of a new theology. Narrative Theology is by no means the finished project as it still requires the further clarification and expansion. For example, we need to consider the problem of the relationship between narrative structure, the depth of the Judeo-Christian tradition and types of short stories, which we find in the biblical and theological texts. With its concept of an open storytelling, narrative theology raises an important question at the concept of closed revelation. Narrative theology can be understood as an opportunity to renew a still alive project of hermeneutic theology, which is theology interested in explaining, translating, making texts more understandable – in the sense of formulas and symbols of faith – theology, comprehending its essence as an art and science of explanation and interpretation of texts.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 19-31
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwsi po Bogu. Papieże w przekazie ikonograficznym obrazka religijnego
First after God: Popes in the Iconographic Transmission of the Holy Card
Autorzy:
Jarkiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449090.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
obrazek religijny
ikonografia chrześcijańska
dogmat o nieomylności papieża
autorytet religijny
praktyki dewocyjne
the holy card
the Christian iconography
the doctrine of infallibility of the pope
the religious authority
devotional practices
Opis:
Utrwalona w przekazie dogmatu o nieomylności papieża pozycja biskupa Rzymu w świecie chrześcijańskim możliwa jest do zobaczenia na obrazku religijnym. Jego ikonografia nie tylko informuje o atrybutach papiestwa, ale również symbolicznie pokazuje władzę i autorytet następcy św. Piotra. Jednak współcześnie w coraz większym stopniu postępuje profanizacja urzędu nauczycielskiego Kościoła, który przejmuje świeckie formy rytuału i odwołuje się w przekazie bardziej do aspektów emocjonalnych niż do dogmatyki wiary. Tym samym głowa Kościoła katolickiego w coraz większym stopniu staje się idolem, a nie prze- wodnikiem religijnym; celebrytą, a nie duchowym autorytetem. Postępuje kreacja nowego wzoru papiestwa: przywództwa jednego z nas, kierownictwa mianowanego, niewybieranego bezterminowo. Stawia to przyszłość obrazków religijnych z watykańskim imprimatur pod znakiem zapytania, gdy ich dewocyjne przeznaczenie i sakralna wymowa ostatecznie zanikną.
Assured by the transmission of the dogma of papal infallibility, the position of the Bishop of Rome in the Christian world is clear to see in religious images. Its iconography not only informs us about the attributes of the papacy, but also symbolically shows the authority of St. Paul and his successor Peter. However, the profaneization of the teaching ofce of the Church, which takes over the secular forms of ritual, is increasingly exacerbated, and refers more to the emotional aspects than the dogmas of the faith. Thus, increasingly the head of the Catholic Church has become an idol, not a religious leader, a celebrity, not a spiritual authority. The creation of a new papacy pattern follows: the leadership of one of us, appointed leadership, not elected without a deadline. This puts the future of religious imagery from the Vatican imprimatur under the question of when their devotional destiny and sacred word will eventually disappear.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 5; 51-73
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Matki Bożej z kościoła pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Łodzi
The painting of Our Lady from the church dedicated to the Assumption of the Holy Virgin Mary in Łódź
Autorzy:
Leszner, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954053.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Łódź
kościół pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny w Łodzi
obraz Matki Bożej z Łodzi
Niepokalane Poczęcie
Zwiastowanie
Wniebowzięcie
dogmat
ikonografia przedstawień maryjnych
church devoted to the Assumption of the Holy Virgin Mary in Łódź
painting of Our Lady in Łódź
Immaculate Conception
Annunciation
Assumption
dogma
iconography of presentations of Mary
Opis:
Not everybody realizes that besides architectural monuments built in the previous century Łódź also owns a wonderful example of modern painting. Hidden in the neo-Gothic church dedicated to the Assumption of the Holy Virgin Mary the picture of Our Lady is one of the oldest artistic works in the town. In its long history the painting was given various titles: starting from the Dolorous or Glorious, through the Immaculate, Assumed, Merciful, to even being taken by some people for a copy of the picture of Our Lady of Ostra Brama. However, it is most often referred to as Our Lady of Bałuty, or just Our Lady of Łódź. In the work the history of the church and of the painting were followed, with paying special attention to separating legends from facts. Attempts were made to prove that the opinion about the painting in the Łódź church being a copy of the picture from Ostra Brama is unjustified; it is only the same iconographic type. It represents painting that is relatively rarely encountered in art. The bust of Mary without the Infant, with her hands crossed on the breast, expresses several truths about the Virgin. It is a sort of synthesis of three iconographic motifs: the Immaculate Conception, the Annunciation and the Assumption. The way to announcing the dogmas of the Immaculate Conception and the Assumption was especially turbulent and the process lasted from the beginnings of Christianity. Undoubtedly these truths are linked with each other. By the Assumption we also worship Mary's Immaculate Conception. Artists created paintings and sculptures presenting mariological truths. However, the iconography of these dogmas was similar, or even identical. This resulted from the very fact that they co-existed, as well as from their relatively late announcement by the Pope. The picture of the Immaculate Virgin was often changed and the moment of the Assumption was emphasized. The element that connected these two dogmas was the scene of the Annunciation, in which Mary's fiat united the Immaculate Conception, the virginal maternity and the divine Assumption of God's Mother. This is why the way of presenting Mary in the scene of the Annunciation is analogical to the pictures of the Immaculate Conception or the Assumption, in which Mary's gesture is significant: it is touching the heart or joining her hands in prayer. It is also important that Mary is presented without the Infant, owing to which the painting joins the group of scenes in which the artists had to show a composition of God's Mother without Jesus, but in spiritual communion with God the Father. The painting of God's Mother in the church dedicated to the Assumption of the Holy Virgin Mary in Łódź closely connects the Immaculate Conception to the Assumption, and also, owing to the specific position of the hands – to the Annunciation. The very fact that in Łódź since 1364 there has been a parish with such a dedication as well as the connection between these dogmas had effect on formation of such an image of God's Mother. Probably this iconographic type is derived from the Netherlandish graphic arts of the 16th century, that gradually passed to Eastern Europe. This is the way that the model could have reached Poland. The picture of God's Mother in Łódź is not a copy of the painting from Ostra Brama. They both represent a similar iconographic type, and what follows from it, they are presented in a similar arrangement. However, there are too many elements that are different to say it is a copy. It is not known who was the painter and from what school he came. He undoubtedly knew the works of Netherlandish and Italian masters, which is proven by the way Madonna was painted. There are no documents speaking about conservation of the painting, which makes it impossible to date the work precisely. It is possible that it was founded by Paweł Łódź Kubowicz in 1639, as in 1718 it was already considered miraculous.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 4; 345-366
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieomylność Biskupa Rzymu jako problem eklezjologiczny ad intra i ad extra
Infallibility of the Bishop of Rome as an Ecclesial Issue ad Intra and ad Extra
Autorzy:
Żmudziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1685291.pdf
Data publikacji:
2020-09-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nieomylność
dogmat
papież
Kościół
ekumenizm
infallibility
Church
pope
dogma
ecumenism
Opis:
Artykuł przedstawia problem nieomylności papieskiej w debacie eklezjologicznej wewnątrz Kościoła katolickiego oraz w kontekście dialogu ekumenicznego, prowadzonego z innymi wyznaniami chrześcijańskimi. Punktem wyjścia jest wyjaśnienie tego pojęcia oraz główne zagadnienia zawarte w dogmacie o nieomylności Biskupa Rzymu, ogłoszonym na Soborze Watykańskim I. Istota kontrowersji, które pojawiły się już w trakcie obrad Vaticanum I oraz po jego zakończeniu, polegała na ukazaniu relacji nieomylności Kościoła i nieomylności samego papieża: czy następca Piotra jest niezależny w definiowaniu prawd wiary. Brak konsensusu doprowadził do schizmy i powstania Kościoła starokatolickiego i ekskomuniki wielu teologów. Współcześnie nieomylność papieska jako problem eklezjologiczny obecna jest w dialogu ekumenicznym, w którym poszukiwana jest nowa jej formuła.
The infallibility of the Bishop of Rome has never been universally accepted in the Church. Controversies were present during the council debate after the solemn 1870 declaration but, even today, not all doubts have been clarified. They arose from the ecclesiological reflection within the Church, but were also a consequence of the ecumenical dialogue with other Christian communities. The aim of this paper is to present the ecclesial issues that arose soon after Vatican Council I, which led to the schism and to the emergence of the Old Catholic Church, and a similar situation after Vatican Council II, exemplified by the case of H. Küng. There is a significant theological issue of the relation between Church infallibility in the transmission of the saving truth and the papal infallibility in this regard. A key question arises from it: is the Bishop of Rome independent of the Church while announcing the truth with the official stamp of infallibility, or is he just expressing the truth developed within the community of faith? The present reflection and the answer to these questions places the papal subjectivity within the broad spectrum of the Church, anchoring his office in the dimension of the collegium of bishops and of the whole community of believers, who have a supernatural sense of faith. By this train of thought, it is possible to abandon understanding infallibility as a tragedy and to see it as a gift and charisma of the Holy Spirit.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 9; 53-67
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niektóre aspekty trynitologii współczesnej
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669635.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Trinity
Son of God
Holy Spirit
language
doctrine
love
freedom
communion
prayer
Trójca
Syn Boży
Duch Święty
język
dogmat
miłość
wolność
komunia
modlitwa
Opis:
Theology has recently witnessed a renewed interest in the primary mystery of Christianity, namely the mystery of the Holy Trinity. The effects of theological reflection in this matter are becoming more and more visible. More prominent position of Christology inevitably results in a profound reflection over the origins of Jesus Christ phenomenon framed by the mystery of the Trinity as well as over his lasting connection with this mystery (pre-existence). Jesus Christ is described to be in a strong relation with both the Father and the Holy Spirit. Therefore, a plenty of works and suggested perspectives may be found in Trinitarian theology, which evidently influence new catechisms and religion textbooks. This study points out to certain issues which seem to arouse a greatest interest in Trinitarian theology. First, it has to be said, that the most emphasised matter is self-communication of God, which results in the statement that the mystery of the Holy Trinity is concealed from Man and leads to the enlightenment of His life. The reflection upon the mystery of Jesus Christ usually stresses all the themes where He appears as the Son of the Father. Particularly significant in this respect is the so called “logion of John” (Matthew 11:25–27). In the case of the Holy Spirit the major issue is His connection not only with the reality of freedom in God and in Man, but also with the mystery of the communion and the love of God. Because of the significant role of language in the reflection over the Holy Trinity there are some voices suggesting wider application of the biblical language. Finally, it has to be stressed that a prayer, as the way to loving cognition of God, is a commonly discussed topic.
W ostatnim okresie można zauważyć w teologii odnowione zainteresowanie pierwszą tajemnicą wiary chrześcijańskiej, którą jest tajemnica Trójcy Świętej. Efekty refleksji teologicznej w tej dziedzinie są coraz bardziej widoczne. Coraz większy nacisk kładziony na chrystologię nieuchronnie pociąga za sobą pogłębioną refleksję o genezie wydarzenia Jezusa Chrystusa w ramach tajemnicy trynitarnej i o jego stałym związku z tą tajemnicą (preegzystencja). Jezus Chrystus jest widziany w bardzo mocnym związku z Ojcem oraz z Duchem Świętym. Odnotowuje się więc w teologii trynitarnej duży rozkwit dzieł i proponowanych ujęć, wyraźnie wpływający na nowe katechizmy i podręczniki religii. W niniejszym opracowaniu zostają wskazane niektóre zagadnienia, które zwracają w teologii trynitarnej szczególną uwagę. Na pierwszym miejscu trzeba podkreślić, że zagadnieniem mocno akcentowanym jest samoudzielanie się Boga, którego rezultatem jest podkreślenie, ze tajemnica Trójcy jest tajemnicą dla człowieka, prowadzącą do oświecenia jego życia. Wychodząc od tajemnicy Jezusa Chrystusa, podkreśla się wszystkie te wątki, w których jawi się On jako Syn Ojca. Szczególnego znaczenia nabrał w tym względzie tak zwany „logion Janowy” (Mt 11, 25–27). W odniesieniu do Ducha Świętego podkreśla się Jego związek z rzeczywistością wolności w Bogu i w człowieku, a tym samym także z tajemnicą boskiej komunii i miłości. Niebagatelną rolę odgrywają w refleksji nad Trójcą Świętą kwestie dotyczące języka, zwłaszcza postuluje się szersze uwzględnienie języka biblijnego. W końcu trzeba pokreślić, że wiele uwagi poświęca się modlitwie jako drodze do miłującego poznania Boga.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2015, 47
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgiczno-pastoralny aspekt rozwoju polskiej myśli teologicznej o Wniebowzięciu NMP
The Pastoral and the Liturgical Aspect of the Polish Theological Reflection on the Dogma of the Assumption of the Blessed Virgin Mary
Autorzy:
Węsierski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077205.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
dogma
liturgy
the Blessed Virgin Mary
the Assumption
the Holy See Dormition
dogmat
liturgia
Najświętsza Maryja Panna
Stolica Apostolska
Wniebowzięcie
Zaśnięcie
Opis:
W artykule została podjęta kwestia wpływu liturgii na rozwój teologicznej prawdy o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. Śledząc jej treść zauważa się interesującą zależność między liturgią a Stolicą Apostolską. Z Jednej strony liturgia, stanowiąc wyznanie prawd niebiańskich, przy poddaniu Najwyższemu Urzędowi Nauczycielskiemu Kościoła, jest źródłem, które może dostarczać argumentów oraz świadectw dla rozeznania pewnego szczegółowego punktu nauki chrześcijańskiej. Natomiast z drugiej strony Stolica Apostolska nie tylko wyraża zgodę na wprowadzenie święta „Wniebowzięcia” Najświętszej Maryi Panny, lecz również ustalała autorytatywnie co jest jego treścią. To z kolei przyczynia się do wyjaśnienia przedmiotu obchodzonej uroczystości. Materiał źródłowy badanego zagadnienia stanowi wybrana polska literatura teologiczna w okresie od uroczystego ogłoszenia Wniebowzięcia 1.11.1950 r. do 1965 r. Studiując ją dostrzega się, iż mariolodzy budują swe wypowiedzi na kanwie Pisma Świętego i Tradycji Kościoła. Zgłębiając osiągnięcia polskiej mariologii dostrzega się kreatywną, samodzielną interpretację badanych źródeł. Dzięki temu wspomniani mariolodzy nie zatrzymują się tylko na studiowaniu treści źródeł, lecz sami prezentują nowe rozwiązania, które z kolei stanowią wkład w rozwój myśli mariologicznej. 
In the article the question of the influence of liturgy on the development of theological truth of the Assumption of the Blessed Virgin Mary was concerned. Analysing its content, an interrelation between liturgy and the Holy See can be noticed. On the one hand, liturgy, being a profession of Heaven’s Truths and surrendered to the Supreme Teaching Office of the Church, is the source which can deliver arguments and testimonies for recognizing certain point of the Christian’s teaching. On the other hand, not only does the Holy See give its consent to introducing the celebration of “the Assumption” of the Blessed Virgin Mary, but also it stated authoritatively its content. That, in turn, contributes to the explanation of the matter of the celebration. The source materials for the article are chosen pieces of Polish theological literature from the period between the Announcement of the Assumption (1st November,1950) and 1965. Having studied the sources one can notice that Mariology experts base their knowledge on the Holy Bible and the Church Tradition. Analysing the achievements of Polish Mariology, one can see a creative and independent approach towards the sources. Hence, the texts are not only studied, but also new conclusions are drawn. These, in turn, create a significant input into the development of Mariology.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2020, 54; 317-328
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies