Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dobra wiara" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
Ocena dobrej wiary nabywcy dzieła sztuki przy nabyciu od nieuprawnionego
Assessment of purchaser’s good faith in the acquisition of a work of art from a person without right or authority to transfer ownership
Autorzy:
Kaczorowska, Bogna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535314.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
obrót dziełami sztuki i zabytkami
prawne aspekty rynku sztuki
badanie proweniencji dzieła sztuki
nabycie prawa własności
nabycie od nieuprawnionego
dobra wiara nabywcy
Opis:
The paper attempts to examine the specifics of the turnover on the market of art in the light of the requirement of good faith in the framework of acquisition from a person without right or authority to transfer ownership. Particular regulations on the protection of monuments and works of art trade do not contain any separate normative solutions as to acquisition of this special category of movables. Therefore the main source of legal rules governing the turnover of art-works is the general regulation of Polish civil code, in particular its art. 169 that concerns the acquisition of ownership from a person without right or authority to transfer it. One of the conditions that determine legally effective transfer of ownership in acquisition from a non authorized person, is the purchaser’s good faith. In order to assess the purchaser’s good faith in acquisition of a work of art (a movable monument) a determinant standard of reasonable care needs to be built. It is necessary therefore to distinguish special features and determinants of the transactions having works of arts as the object that would set specific obligations and acts of care required from a purchaser. Translated by Bogna Kaczorowska
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2012, 3-4; 135-150
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OCHRONA UPRAWNIONEGO Z TYTUŁU PRAWA PIERWOKUPU PRZED POZORNYMI OŚWIADCZENIAMI WOLI
PROTECTION OF THE ENTITLED TO THE RIGHT OF FIRST REFUSAL AGAINST AN APPARENT DECLARATION OF WILL
Autorzy:
Mularski, Krzysztof
Olejniczak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693540.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
civil law
right of first refusal
good faith
prawo cywilne
prawo pierwokupu
pozorność oświadczeń woli
dobra wiara
Opis:
The right of first refusal within the meaning of article 596 of the Civil Code creates an obligation on the part of the obligor to sell a thing to a third party on condition that the party entitled to the right of first refusal has not exercised the said right. The party entitled to the right may confirm the intention to exercise the right by making a declaration of will. Once such a declaration has been made, a contract between the obligor and the entitled party is deemed concluded on the same terms and conditions as provided for in the contract entered into by the obligor and a third party. Both the obligor and a third party may seek to deprive the entitled party of the right, or the possibility of exercising it. They may, for instance, enter into an apparent contract between themselves. The aim of this paper is to establish the legal remedies that are available to the entitled party to protect against such apparent contracts. The specific measures provided in the Civil Code for the protection of the party entitled to a right of first refusal prove inadequate in the event when an apparent contract between the obligor and a third party. A successful claim for compensation under article 599 § 1 of the Civil Code would require a very difficult test for the ‘evidence of apparency’ while the instrument referred to in article 600 § 1 clause 2 of the Civil Code does not apply at all. There are also limitations of the possibility of relying on the presumption of fact principle in establishing the ill-faith of the obligor and a third party, while an unusual conduct of parties (e.g. stipulation of a grossly inadequate consideration) may constitute a premise for the presumption of ill-faith of the parties only if they are unable to provide a reasonable rationale for such conduct.
Prawo pierwokupu (art. 596 i n. k.c.) kreuje po stronie zobowiązanego obowiązek sprzedaży rzeczy osobie trzeciej pod warunkiem, że uprawniony ze swego prawa nie skorzysta. Uprawniony z prawa pierwokupu ma zaś możliwość złożenia oświadczenia, że ze swego prawa korzysta. W wyniku złożenia oświadczenia o skorzystaniu z prawa pierwokupu dochodzi do zawarcia umowy między zobowiązanym a uprawnionym na warunkach co do zasady takich, jak te określone w umowie między zobowiązanym a osobą trzecią. Zobowiązany i osoba trzecia mogą na różne sposoby próbować pozbawić uprawnionego jego prawa albo możliwości skorzystania z niego. Jednym z nich jest zawieranie umów pozornych przez zobowiązanego z osobą trzecią. Celem artykułu była próba ustalenia, jakie środki prawne do ochrony przed takimi umowami przysługują uprawnionemu. Szczególne środki przewidziane w Kodeksie cywilnym do ochrony uprawnionego z tytułu prawa pierwokupu okazują się zawodne w wypadku zawarcia pozornej umowy przez zobowiązanego z osobą trzecią. Uzyskanie odszkodowania na podstawie art. 599 § 1 k.c. wymagałoby przeprowadzenia niezwykle trudnego dowodu pozorności, a instrument określony w art. 600 § 1 zd. 2 k.c. w ogóle nie znajduje zastosowania. Bardzo ograniczone są też możliwości korzystania z domniemań faktycznych dla udowodnienia złej wiary zobowiązanego i osoby trzeciej. Nietypowe postępowanie stron (np. zastrzeżenie rażąco nieekwiwalentnej ceny) tylko wtedy może stanowić przesłankę takiego domniemania, gdy strony nie mogą podać żadnego racjonalnego powodu swego postępowania.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 29-42
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobre obyczaje w polskim prawie kontraktowym – wybrane zagadnienia
Autorzy:
Mojak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609234.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
good manners in contract law
general clauses
clause of good manners
good manners
rules of social coexistence
good faith
clause of good faith
principles of fairness
socio-economic purpose of law
good manners in law
dobre obyczaje w prawie kontraktowym
klauzule generalne
klauzula dobrych obyczajów
dobre obyczaje
zasady współżycia społecznego
dobra wiara
klauzula dobrej wiary
zasady słuszności
społeczno-gospodarcze przeznaczenie prawa
dobre obyczaje w prawie
Opis:
This article contains an overview of good manners in Polish contract law. The overview leads to the conclusion that following clauses – “rules of social coexistence” and “socio-economic purpose of law”, which are based on the legislation from the time of the Polish People’s Republic (PRL), need to be replaced by the clause of good manners. It is necessary for the full and thorough Europeanization of the Polish civil law. The two aforementioned clauses appear to be completely foreign concepts and legal categories in the legal doctrine of EU member states which were not the satellite states of the Soviet Union. These clauses have no equivalents in the classic European civil law studies. The return to the “good manners” in the Polish contract law will undoubtedly more deeply anchor the Polish institutions of the contract law in the legal system of EU.
Artykuł zawiera przegląd dobrych obyczajów w polskim prawie kontraktowym. Przegląd ten skłania do wniosku o narastającej potrzebie rychłego zastąpienia bazujących na ustawodawstwie PRL klauzul „zasad współżycia społecznego” oraz „społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa” – klauzulą dobrych obyczajów. Stanowi to konieczną przesłankę pełnej i rzetelnej europeizacji polskiego prawa cywilnego. W doktrynie prawnej krajów członkowskich UE, które nie wchodziły do bloku państw satelickich ZSRR, klauzule zasad współżycia społecznego oraz społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa jawią się jako zupełnie obce pojęcia i kategorie prawne, które nie mają żadnych odpowiedników w klasycznej, europejskiej cywilistyce. Powrót do „dobrych obyczajów” na gruncie polskiego prawa kontraktowego pozwoli na pełniejsze wykorzystanie dorobku doktryny i orzecznictwa powstałego zarówno w okresie II RP, jak i w krajach zachodniej Europy po II wojnie światowej, co niewątpliwie głębiej zakotwiczy instytucje polskiego prawa umów w systemie prawa UE.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2016, 63, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Good Manners in Polish Contract Law – Selected Issues
Autorzy:
Mojak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618953.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
good manners in contract law
general clauses
clause of good manners
good manners
rules of social coexistence
good faith
clause of good faith
principles of fairness
socio-economic purpose of law
good manners in law
dobre obyczaje w prawie kontraktowym
klauzule generalne
klauzula dobrych obyczajów
dobre obyczaje
zasady współżycia społecznego
dobra wiara
klauzula dobrej wiary
zasady słuszności
społeczno-gospodarcze przeznaczenie prawa
dobre obyczaje w prawie
Opis:
This article contains an overview of good manners in Polish contract law. The overview leads to the conclusion that following clauses – rules of social coexistence and socio-economic purpose of law, which are based on the legislation from the time of the Polish People’s Republic (PRL) – need to be replaced by the clause of good manners. It is necessary for the full and thorough Europeanization of the Polish civil law. The two aforementioned clauses appear to be completely foreign concepts and legal categories in the legal doctrine of EU member states which were not the satellite states of the Soviet Union. These clauses have no equivalents in the classic European civil law studies. The return to the good manners in the Polish contract law will undoubtedly more deeply anchor the Polish institutions of the contract law in the legal system of EU.
Artykuł zawiera przegląd dobrych obyczajów w polskim prawie kontraktowym. Przegląd ten skłania do wniosku o narastającej potrzebie rychłego zastąpienia bazujących na ustawodawstwie PRL klauzul „zasad współżycia społecznego” oraz „społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa” – klauzulą dobrych obyczajów. Stanowi to konieczną przesłankę pełnej i rzetelnej europeizacji polskiego prawa cywilnego. W doktrynie prawnej krajów członkowskich UE, które nie wchodziły do bloku państw satelickich ZSRR, klauzule zasad współżycia społecznego oraz społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa jawią się jako zupełnie obce pojęcia i kategorie prawne, które nie mają żadnych odpowiedników w klasycznej europejskiej cywilistyce. Powrót do „dobrych obyczajów” na gruncie polskiego prawa kontraktowego pozwoli na pełniejsze wykorzystanie dorobku doktryny i orzecznictwa powstałego zarówno w okresie II RP, jak i w krajach zachodniej Europy po II wojnie światowej, co niewątpliwie głębiej zakotwiczy instytucje polskiego prawa umów w systemie prawa UE.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Principle of Good Faith in the International Law
Autorzy:
Lis, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619041.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
good faith
general principles of law
principles of international law
treaties
abuse of rights
estoppel
negotiations
dobra wiara
ogólne zasady prawa
zasady prawa międzynarodowego
traktaty
nadużycie praw
negocjacje
Opis:
The purpose of this article was to present one of the most fundamental principles of international law. According to Art. 38 (1) (c) of the Statute of ICJ, the principle of good faith is a general principle of law recognized by civilized nations and accordingly is one of the formal sources of international law. Undoubtedly, there are still controversies regarding its nature, meaning, content and scope. It should be emphasized that it is impossible to settle one, generally accepted, definition of good faith because it is rather an ambiguous notion. The principle of good faith is applied in many areas of international law and is of great importance. The most relevant in this area is the law of the treaties. The principle of good faith is in use in the law of the treaties from formation of the treaty to its extinction. This principle covers also a narrower doctrine of “abuse of rights”, which is probably one of the most disputable aspects of this principle. The realization of the principle of good faith is well established in the principle of estoppel. What is more, the principle of good faith is also applied in the process of negotiation. Good faith performs intermediary function between rules and principles. Furthermore, it appoints the way of observance of the existing rules of international law and limits a manner of its execution.
Celem tego artykułu jest przedstawienie jednej z najbardziej fundamentalnych zasad prawa międzynarodowego. Zgodnie z art. 38 (1) (c) Statutu MTS zasada dobrej wiary jest ogólną zasadą prawa uznaną przez narody cywilizowane, a zatem stanowi formalne źródło prawa międzynarodowego. Bez wątpienia wciąż ogromne kontrowersje budzi charakter, znaczenie, treść i zakres tej zasady. Należy podkreślić, iż pojęcie „dobrej wiary” jest niejasne i trudno jest wskazać jedną, powszechnie uznaną jej definicję. Zasada dobrej wiary znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach prawa międzynarodowego. Najbardziej znaczące jest prawo traktatów. Dobra wiara jest stosowana od momentu zawarcia traktatu aż po jego wygaśnięcie. Odnosi się także do doktryny (o węższym zakresie stosowania) zakazu nadużycia praw, która stanowi najbardziej kontrowersyjny aspekt tej zasady. Kolejną konkretyzacją dobrej wiary jest dobrze ugruntowana zasada estoppel. Ponadto zasada dobrej wiary jest stosowana w trakcie negocjacji. Dobra wiara pełni funkcję pośrednią pomiędzy regułami a zasadami. Co więcej, określa sposób przestrzegania istniejących reguł prawa międzynarodowego i ogranicza sposób ich wykonywania.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 1
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu antycznej genezy klauzul generalnych, czyli o wartościach i wartościowaniu w prawie rzymskim
Autorzy:
Amielańczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609573.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
values of Roman law
general clauses
good faith
wrong intention
wartości prawa rzymskiego
klauzule generalne
dobra wiara
zły zamiar
Opis:
The Roman iuris prudentes used with predilection the evaluative sentences, reminding contemporary general clauses, making the Roman law itself flexible and timeless. In the private law the sentences like bona fides (good faith), bonum et equum (good and right), ratio aequitatis (right reasons), utilitas (utility), natura rerum (nature of things) presented such character. In the penal law the role of the general clauses has been limited, but the expressions like utillitas publica (public interest) or dolus malus (wrong intention) have been presented as well.
Rzymscy iuris prudentes z upodobaniem używali zwrotów wartościujących, przypominających współczesne klauzule generalne, nadając prawu rzymskiemu elastyczność i ponadczasowość. W prawie prywatnym charakter takich zwrotów miały przykładowo: bona fides (dobra wiara), bonos mores (dobre obyczaje), bonum et equum (dobre i słuszne), ratio aequitatis (słuszne powody), utilitas (użyteczność), natura rerum (natura rzeczy). W prawie karnym rola klauzul generalnych była mniejsza, ale także można odnaleźć stosowne ich przykłady, jak choćby: utillitas publica (korzyść, interes publiczny) czy dolus malus (zły zamiar).
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2016, 63, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bona fides praescriptio. Kanon 41 (Quoniam omne) IV Soboru Laterańskiego (1215) a prawo rzymskie
Bona fide praescriptio. Canon 41 Quoniam omne of the Fourth Lateran Council (1215) and Roman Law
Autorzy:
KORPOROWICZ OPS, ŁUKASZ JAN
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662012.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Prawo rzymskie; prawo kanoniczne; zasiedzenie; dobra wiara; IV Sobór laterański
Roman law; Canon law; prescription; good faith; Fourth Lateran Council
Opis:
According to the common opinion the canonical rule that requires good faith throughout the whole period of the prescription was introduced in can. 41 Quoniam omne of the Fourth Lateran Council in 1215. It is believed also that the rule is a denial of Roman legal maxim mala fides superveniens non nocet. It this article an author is presenting the history of the fides requirement in Roman law as well as in the canon law until the times of Quoniam omne. The analysis proves that the opinion that the bona fides rule appeared suddenly in early 13th century is false. The promulgation of the can. 41 was preceded by the long lasting tradition of the Church which implied the need of a good faith. The origins of such legal solution can be traced already in the proceedings of the ancient councils.  
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 169-183
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Należyta staranność, dobra wiara w postępowaniu kontrolnym przed urzędem skarbowym a prawo do odliczenia nadwyżki podatku naliczonego
Due diligence, good faith in the control proceedings before the tax office and the right to deduct the excess of input tax
Autorzy:
Dubiel, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/592814.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Dobra wiara
Kontrola podatkowa
Należyta staranność
Due diligence
Good faith
Tax control
Opis:
W artykule analizowano zagadnienie należytej staranności oraz dobrej wiary przy ewidencjonowaniu przez podatnika faktur dotyczących podatku naliczonego. W pierwszej części omówiono podatkowe postępowanie kontrolne, w dalszej części podjęto rozważania teoretyczne pojęcia należytej staranności oraz dobrej wiary podatnika przy zawieraniu transakcji z kontrahentem, dających podstawę do ubiegania się o zwrot nadwyżki podatku naliczonego.
The article discusses the issue of due diligence and good faith in the registration by the taxpayer of invoices related to input tax. The first part deals with tax control proceedings, in the further part of the concept of due diligence and good faith of the taxpayer when concluding transactions with a contractor, giving the basis for applying for a refund of the surplus of input tax.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2018, 377; 20-30
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadczenie niegodziwe – trudne dziedzictwo rzymskiej inspiracji
Autorzy:
Wojciech, Dajczak,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902993.pdf
Data publikacji:
2018-04-13
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
unjustified enrichment
condictio of turpem causam
good faith
Roman law tradition
bezpodstawne wzbogacenie
dobra wiara
tradycja prawa rzymskiego
Opis:
Incorporating the rules inspired by the Roman condictio ob turpem causam into modern regulations of unjustified enrichment provokes criticism. Such regulations are diversified into several models but mostly invoke controversies. The main goal of this paper is evaluating these critical opinions and doubts repeated in legal discourse using historical and comparative methods. Author focuses on five issues: usefulness of condictio ob turpem causam in the light of works of ius commune jurists; doubts concerning the principle in pari turpitudine melior est conditio possidentis; different approach of various European legislators to the idea of condictio ob turpem causam; relation between regulations of unjustified enrichment and unenforceability of agreements contrary to the o law and good customs; importance of the restitution of payments contrary to the law and good customs for today’s legal practice. The conclusions of such analysis allow to admit that doubts concerning the continuation of the Roman condictio ob turpem causam are justified. From the other side, in times of multicultural societies and increasing number of legal regulations the growth of disputes resulted from the payments contrary to law and good customs can be observed. The rejection of repayment based on the contrary to the objective good faith offers – according to the author – the best compromise between weak points of Roman condictio ob turpem causam and challenges of modern practice. In the legal reasoning it is expressed by the maxime „no one shall be heard, who invokes his own guilt”.Incorporating of this maxime into the unjustified enrichment is all the more justified when higher could be in legal practice doubts concerning the acceptability of rejection of restitution of the payment with has been made without legal ground but in the contrary to the principle of good faith.
Źródło:
Studia Iuridica; 2017, 72; 101-119
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
INTERES PUBLICZNY JAKO ELEMENT PODSTAWOWY FUNKCJI OCHRONNEJ PRAWA PRACY – W KONTEKŚCIE OCHRONY SYGNALISTÓW
PUBLIC INTEREST AS A BASIC ELEMENT OF THE PROTECTIVE FUNCTION OF LABOR LAW - THE PROTECTION OF WHISTLEBLOWERS
Autorzy:
Kobroń-Gąsiorowska, Łucja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443577.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
informator
whistleblowing
pracownik
zatrudniony
miejsce pracy
dobra wiara
interes publiczny
whistleblower
employee
employed
workplace
good faith
public interest
Opis:
Artykuł stanowi próbę prezentacji zmian dotyczących rozumienia funkcji ochronnej prawa pracy w kontekście ochrony whistleblowers, czyli osób, które w dobrej wierze zgłaszają podejrzenia o korupcję zarówno w sektorze prywatnym, jaki publicznym. Autorka stawia tezę, że ochrona interesu publicznego to nowy element podstawowy funkcji ochronnej prawa pracy w aspekcie ochrony informatorów w dobrej wierze.
Whistleblowing is a key tool in fighting corruption and wrongdoing. This article is intended to present changes related to the understanding of the protective function of labor law in the context of protecting whistleblowers who report, in good faith, actual knowledge or suspicion of wrongdoing in both the private and public sectors. The author puts forward the thesis that protection of the public interest is a new and key element of the protective function of labor law.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2019, 1, XIX; 333-343
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności związane ze zdefiniowaniem dobrej wiary w polskim prawie cywilnym
Difficulties associated with the concept of good faith in the Polish civil law
Autorzy:
Hyżorek, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499547.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
dobra wiara
domniemanie dobrej wiary
prawo cywilne
good faith
presumption of good faith
civil law
Opis:
Artykuł przedstawia instytucję dobrej wiary w polskim prawie cywilnym. Przedstawiono w nim próby zdefiniowania dobrej wiary, a także określono kto z ochrony dobrej wiary korzysta i kiedy owa wspomniana ochrona ustaje. Przybliżono także historyczne zażyłości dobrej wiary i ich wpływ na dzisiejsze ukształtowanie tej instytucji, ze szczególnym uwzględnieniem dzisiejszej regulacji stypizowanej w Kodeksie cywilnym z 1964 roku, a także próby zmian zaprezentowanych przez Komisję Kodyfikacyjną Prawa Cywilnego działającą przy Ministrze Sprawiedliwości w 2008 roku. Ponadto wymienione i skategoryzowane zostały odpowiednio przepisy, w których ustawodawca różnicuje określone skutki prawne w zależności od działania w dobrej albo złej wierze albo od istnienia dobrej wiary i podano konkretne przykłady. Przedstawiono również domniemanie prawne poprzez domniemanie dobrej wiary. Opisana została również instytucja złej wiary w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym względem unieważnienia małżeństwa.
The article present the institution of good faith in the Polish civil law. It presents the attempts of defining good faith and also describes who benefits from the protection of good faith and when the protection ceases. The article provides historical understanding of good faith and its impact on today’s shape of this institution with particular emphasis on present regulation stipulated in the Civil Code of 1964. There are also indicated the attempts of changes proposed by the Civil Law Codification Commission operating at the Minister of Justice in 2008. The regulations have been listed and categorized regarding which the lawmaker differentiates particular legal consequences that depend on acting in good or bad faith or on the existence of good faith, along with specific examples. The legal presumption of good faith is also described. An institution of bad faith was also presented in the family and guardianship code taking into account the procedure of annulment of marriage.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2019, 9; s. 53-68
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wasyl Sezemann: Sokrates i problem samopoznania
Autorzy:
Pietras, Alicja
Bilyi, Pylyp
Sezemann, Wasyl
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056710.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
self-knowledge
reflection
knowledge
science
faith
meonism
knowledge of the good
Socrates
samopoznanie
refleksja
wiedza
nauka
wiara
meonizm
poznanie dobra
Sokrates
Opis:
Polskie tłumaczenie rosyjskiego artykułu Wasyla Sezemanna. Oryginał: В. Э. Сеземан, Сократ и проблема самопознания, w: Евразийский временник (Berlin 1925), księga 4, 224–267.
Die polnische  Übersetzung des Wasyl Sezemanns Aufsatzes Сократ и проблема самопознания
Polish translation of Wasyl Sezemann's Article:Сократ и проблема самопознания in: Евразийский временник (Berlin 1925), vol. 4, 224–267 
Źródło:
Kultura i Wartości; 2020, 30; 5-44
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobra wiara à rebours – uwagi o konstrukcji podatku akcyzowego w świetle orzecznictwa
Good faith amiss: Some remarks on the structure of excise tax in the light of case-law
Autorzy:
Radzikowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788499.pdf
Data publikacji:
2021-04-28
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
akcyza
odpowiedzialność quasi-solidarna
dobra wiara
należyta staranność
przerzucenie podatku
excise tax
quasi-joint-and-several responsibility
good faith
due diligence
pass-through of the tax
Opis:
Cechą konstrukcyjną VAT i akcyzy jest przerzucenie odpowiedzialności za podatek, którego wbrew prawu nie zadeklarowali ani nie odprowadzili inni podatnicy (odpowiedzialność quasi-solidarna). W zakresie VAT odpowiedzialność tę łagodzi klauzula dobrej wiary wynikająca z orzecznictwa TSUE, niemniej nie ma ona zastosowania do akcyzy. Sądy administracyjne odwołują się jednak do tej klauzuli à reburs, wywodząc negatywne dla podatnika konsekwencje z okoliczności odpowiadających brakowi dobrej wiary w rozumieniu VAT.
The structural characteristic of value-added tax (VAT) and excise tax is the shifting of responsibility for a tax which, contrary to the law, the other taxpayers have not declared or paid (this being quasi-joint-and-several responsibility). As for VAT, the responsibility is alleviated by the good-faith clause stemming from the judicial decisions of the Court of Justice, which however is not applicable with excise tax. Administrative courts tend, however, to refer to this particular clause on a converse basis by drawing the consequences being negative to the taxpayer from the circumstances corresponding with the lack of good faith within the meaning of VAT.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2021, 4(296); 4-7
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genuine, Principled and Tactical Compromise
Autorzy:
Cohen-Almagor, Raphael
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097045.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
arrangement
concessions
genuine, principled and tactical compromise
good faith
the Western (Wailing) Wall
postanowienie
ustępstwa
kompromis autentyczny, pryncypialny i taktyczny
dobra wiara
Mur Zachodni (Ściana Płaczu)
Opis:
This essay addresses the concept of compromise. When compromise takes place between two or more parties, reciprocity must be present; that is, the concessions are mutual. Genuine compromise is based on mutual respect and on genuine concessions between the parties. First, the concept of compromise is explained. Next, a relevant distinction is made between principled and tactical compromise. A principled compromise refers to a mutual recognition by each side of the other’s rights, which leads them to make concessions to enable them to meet on a middle ground. It is genuinely made in good faith and both sides reconcile themselves to the results. To illustrate I consider the need for compromise regarding praying area for women at the Western (Wailing) Wall, considered the holiest site in Judaism. The article proceeds by considering the notion of tactical compromise that reflects temporary arrangement reached as a result of constraints related to time. Here, in fact, agents do not give up any of their aims. They do not act in good faith and do not intend to meet their counterpart on a middle ground. Instead, they simply realize that the end could not be achieved at a given point of time, and they aim to reach it stage by stage. The essential component of compromise, namely mutuality, is lacking.
W niniejszym artykule omówiono pojęcie kompromisu. Jeśli pomiędzy dwiema lub więcej stronami następuje kompromis, musi być wówczas wzajemność, tzn. ustępstwa powinny być po wszystkich stronach. Kompromis autentyczny opiera się na wzajemnym szacunku i na rzeczywistych ustępstwach między stronami. Najpierw wyjaśniono pojęcie kompromisu, następnie zaś dokonano istotnego rozróżnienia pomiędzy kompromisem pryncypialnym a kompromisem taktycznym. Kompromis pryncypialny oznacza wzajemne uznanie przez każdą ze stron praw drugiej strony, co prowadzi do dokonania ustępstw umożliwiających spotkanie się „w pół drogi”. Dokonuje się go w dobrej wierze, obie strony zgadzają się na jego wynik. Dla zilustrowania problemu rozpatrzono potrzebę kompromisu dotyczącego strefy wyznaczonej dla modlitwy kobiet przy Murze Zachodnim (tzw. Ścianie Płaczu) w Jerozolimie, uznawanym za najświętsze miejsce judaizmu. Następnie omówiono pojęcie kompromisu taktycznego, odzwierciedlającego tymczasowe porozumienie osiągnięte na skutek ograniczeń czasowych. W tym przypadku zainteresowani nie rezygnują ze swoich celów. Nie działają w dobrej wierze i nie zamierzają spotkać się „w pół drogi” z drugą stroną, natomiast po prostu stwierdzają, że w danym momencie cel nie może zostać osiągnięty, więc zamierzają dążyć do niego etapami. Brakuje istotnego elementu kompromisu, czyli wzajemności.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 2; 11-31
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobra wiara w prawie podatkowym. Rozważania na gruncie art. 58a Ordynacji podatkowej
Good faith in tax law. Considerations under Article 58a of the Tax Ordinance
Autorzy:
Ćwik-Bury, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147092.pdf
Data publikacji:
2022-11-29
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
dobra wiara
podatki bezpośrednie
klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania
good faith
direction taxation
anti-abusive clausis
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę dobrej wiary w aspekcie regulacji art. 58a Ordynacji podatkowej, wprowadzającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe związane z przepisami antyabuzywnymi – klauzulą przeciwko unikaniu opodatkowania. Autorka, dokonując analizy normatywnej instytucji dobrej wiary z art. 58a Ordynacji podatkowej jako przesłanki mogącej uwolnić podatnika od dodatkowego zobowiązania podatkowego, rozważa znaczenie tego pojęcia oraz jego relację w odniesieniu do orzeczniczej koncepcji dobrej wiary funkcjonującej w obszarze wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Wskazuje również, że z uwagi na niedookreśloność terminu „dobra wiara” stanowi ona elastyczną formę stosowania prawa podatkowego, właściwą dla neopozytywizmu prawniczego.
The article addresses the issue of good faith in the aspect of the regulation of Article 58a of the Tax Ordinance, introducing additional tax liabilities related to anti-abusive provisions – a clause against tax avoidance. The author, making a normative analysis of the institution of good faith under Article 58a of the Tax Ordinance, as a prerequisite for freeing the taxpayer from additional tax liability, considers the meaning of this concept and its relations in reference to the jurisprudence of the concept of good faith functioning in the common system of value added tax. She also points out that due to the indeterminacy of the term good faith, it is a flexible form of application of tax law, inherent in legal neopositivism.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2022, 4; 127-160
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies