Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dobra wiara" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zasiedzenie służebności przesyłu
Autorzy:
Ślusarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081499.pdf
Data publikacji:
2022-06-25
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
zasiedzenie
służebność przesyłu
dobra wiara
nieruchomość
domniemanie prawne
kodeks cywilny
right of prescription
transmission line easement
good faith
property
presumption of law
civil code
Opis:
Tematem pracy jest możliwość zasiedzenia służebności przesyłu – instytucji, która została wprowadzona do polskiego prawodawstwa z dniem 3 sierpnia 2008 r. Na podstawie przeprowadzonej analizy piśmiennictwa prawniczego jak i orzecznictwa Sądu Najwyższego został wyprowadzony wniosek, że możliwe jest zasiedzenie służebności przesyłu poprzez stosowanie odesłań do innych przepisów prawnych zdefiniowanych w kodeksie cywilnym. Kolejnym wnioskiem wysuwającym się z niniejszej pracy jest możliwość rekonstrukcji przesłanek zasiedzenia służebności przesyłu, w zakresie których następuje odesłanie do przepisów o zasiedzeniu nieruchomości i służebności gruntowej, w związku z czym należy wyodrębnić trzy przesłanki pojmowane jako podstawy zasiedzenia służebności przesyłu, mianowicie: posiadanie służebności, korzystanie z trwałego i widocznego urządzenia oraz upływ czasu. Ostatnim wnioskiem jest pogląd, że pomimo sporu w doktrynie prawniczej możliwe jest zaliczenie okresu posiadania służebności przed 3 sierpnia 2008 r. do okresu posiadania służebności przesyłu następującego po tym dniu i skrócenie przez to terminu zasiedzenia służebności przesyłu o ten okres. Temat pracy zasługuje również na szczególną uwagę, gdyż wiele rozwiązań prawnych mających zastosowanie do zasiedzenia służebności gruntowej, zasiedzenia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu lub zasiedzenia nieruchomości znalazło odzwierciedlenie w rozważaniach prawnych wykształconych przez doktrynę i orzecznictwo, a odnoszących się do możliwości zasiedzenia służebności przesyłu przy jednoczesnym pominięciu takiej możliwości przez ustawodawcę w przepisach prawa cywilnego.
The topic of this study is the possibility of acquisitive prescription of transmission easement, an institution that was implemented into Polish law on 3 August 2008. On the basis of the analysis of the legal literature and the Supreme Court jurisprudence it has been concluded that it is possible to acquire the transmission easement by using legal references to other legal regulations defined in the civil code. Another conclusion that can be drawn from this work is that it is possible to reconstruct the prerequisites for the power of way easement acquisitions, within the scope of which reference is made to the provisions on the acquisitions of real estate and land easement. As a result, three prerequisites should be distinguished as the basis for the power of way easement acquisitions, specifically: the possession of the easement, the use of a permanent and visible facility and the passage of time. The last conclusion is the view that, despite the dispute in legal doctrine, it is possible to include the period of possession of the easement before August 3, 2008, to the period of possession of the transmission easement following that date and consequently to reduce the term of the transmission easement prescription by that period. The subject of this paper deserves special attention because many legal solutions applicable to the preservation of the easement of land, the preservation of the easement of land with the content corresponding to the transmission easement or the preservation of real estate are reflected in the legal considerations developed by the legal doctrine and the jurisprudence and referring to the possibility of the preservation of the transmission easement while omitting such a possibility by the legislator in the provisions of civil law.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2022, 1, 42; 9-27
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasiedzenie służebności przesyłu
Prescription of transmission service easement
Autorzy:
Ślusarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145225.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
zasiedzenie
służebność przesyłu
dobra wiara
nieruchomość
domniemanie
prawne
kodeks cywilny
right of prescription
transmission line easement
good faith
property
presumption of law
civil code
Opis:
Tematem pracy jest możliwość zasiedzenia służebności przesyłu – instytucji, która została wprowadzona do polskiego prawodawstwa z dniem 3 sierpnia 2008 r. Na podstawie przeprowadzonej analizy piśmiennictwa prawniczego jak i orzecznictwa Sądu Najwyższego został wyprowadzony wniosek, że możliwe jest zasiedzenie służebności przesyłu poprzez stosowanie odesłań do innych przepisów prawnych zdefiniowanych w kodeksie cywilnym. Kolejnym wnioskiem wysuwającym się z niniejszej pracy jest możliwość rekonstrukcji przesłanek zasiedzenia służebności przesyłu, w zakresie których następuje odesłanie do przepisów o zasiedzeniu nieruchomości i służebności gruntowej, w związku z czym należy wyodrębnić trzy przesłanki pojmowane jako podstawy zasiedzenia służebności przesyłu, mianowicie: posiadanie służebności, korzystanie z trwałego i widocznego urządzenia oraz upływ czasu. Ostatnim wnioskiem jest pogląd, że pomimo sporu w doktrynie prawniczej możliwe jest zaliczenie okresu posiadania służebności przed 3 sierpnia 2008 r. do okresu posiadania służebności przesyłu następującego po tym dniu i skrócenie przez to terminu zasiedzenia służebności przesyłu o ten okres. Temat pracy zasługuje również na szczególną uwagę, gdyż wiele rozwiązań prawnych mających zastosowanie do zasiedzenia służebności gruntowej, zasiedzenia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu lub zasiedzenia nieruchomości znalazło odzwierciedlenie w rozważaniach prawnych wykształconych przez doktrynę i orzecznictwo, a odnoszących się do możliwości zasiedzenia służebności przesyłu przy jednoczesnym pominięciu takiej możliwości przez ustawodawcę w przepisach prawa cywilnego.
The topic of this study is the possibility of acquisitive prescription of transmission easement, an institution that was implemented into Polish law on 3 August 2008. On the basis of the analysis of the legal literature and the Supreme Court jurisprudence it has been concluded that it is possible to acquire the transmission easement by using legal references to other legal regulations defined in the civil code. Another conclusion that can be drawn from this work is that it is possible to reconstruct the prerequisites for the power of way easement acquisitions, within the scope of which reference is made to the provisions on the acquisitions of real estate and land easement. As a result, three prerequisites should be distinguished as the basis for the power of way easement acquisitions, specifically: the possession of the easement, the use of a permanent and visible facility and the passage of time. The last conclusion is the view that, despite the dispute in legal doctrine, it is possible to include the period of possession of the easement before August 3, 2008, to the period of possession of the transmission easement following that date and consequently to reduce the term of the transmission easement prescription by that period. The subject of this paper deserves special attention because many legal solutions applicable to the preservation of the easement of land, the preservation of the easement of land with the content corresponding to the transmission easement or the preservation of real estate are reflected in the legal considerations developed by the legal doctrine and the jurisprudence and referring to the possibility of the preservation of the transmission easement while omitting such a possibility by the legislator in the provisions of civil law.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona; 2022, 1, 42; 9-27
2956-302X
2956-3208
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada nemo plus iuris in alium transferre potest a dobra wiara nabywcy autorskich praw majątkowych
Autorzy:
Giesen, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47089946.pdf
Data publikacji:
2022-05-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
acquisition of author’s economic rights from an unauthorized person
good faith of a purchaser of author’s economic rights
nemo plus iuris principle in the field of copyright
the importance of the transferor’s legitimacy theory for trading in author’s economic rights
nabycie autorskich praw majątkowych od nieuprawnionego
dobra wiara nabywcy autorskich praw majątkowych
zasada nemo plus iuris w obszarze prawa autorskiego
znaczenie teorii legitymacji zbywcy dla obrotu autorskimi prawami majątkowymi
Opis:
Contractual transfer of author’s economic rights will be effective only when the transferor was authorized to dispose of such rights. Acquiring a right from a person who is not authorized to alienate it is not known to copyright law. In this respect, the Roman principle of Nemo plus iuris in alium transferre potest quam ipse habet is fully applied, which entails a number of consequences. One of such consequences is the uncertainty as to the dispositive effect of an agreement obligating to transfer such rights, which in the era of mass trading in author’s economic rights may lead to significant distortions. Therefore, some proposals are formulated in the literature to protect good faith purchasers. For instance, it is suggested that Art. 169 of the Polish Civil Code may be applied to intangible property rights. Verifying the legitimacy of such a proposal requires the examination of legislative motives behind the solution adopted in the regulation mentioned above and the assessment of those motives from the perspective of the copyright law principles. What is of crucial importance here is to answer the question about the role of the possession of a thing for the legal substantiation of good faith acquisition from an unauthorized person. Rejection of the theory which derives the legitimacy of the person disposing of the right from the very fact of them possessing the thing in fact opens way to consider whether it is possible to adopt a similar solution in the copyright law. The author’s monopoly is completely independent from the possession of the object in which the work is possibly embodied. Therefore, is it dogmatically legitimate to apply Art. 169 of the Civil Code to a purchaser of author’s economic rights? The article attempts to answer this question.
Źródło:
Studia Iuridica; 2021, 89; 88-110
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zależności między dorobkiem kontynentalnego prawa prywatnego a common law na przykładzie kryterium dobrej wiary w dziedzinie umów zobowiązaniowych
Autorzy:
Kaczorowska, Bogna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47258178.pdf
Data publikacji:
2022-05-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
contract law
contractual obligations
good faith
continental legal tradition
common law
relational contract theory
prawo umów
zobowiązania umowne
dobra wiara
kontynentalna tradycja prawna
teoria umowy relacyjnej
Opis:
The growth in prominence of the good faith standard in contract law under different common law jurisdictions informs an advanced research on to what extent the juridical concepts characteristic of the civil law framework may impact the Anglo-American legal sphere. This course of development can be exemplified by the recent debate in English law over the acceptance of a general requirement of good faith in contract performance. Of particular importance is the latest explanation advanced by a part of the English judiciary, leading towards the recognition of an implied good faith duty in relational contracts. Given that the absence of an overarching duty to act in good faith is considered to be the factor that markedly distinguishes English law from civil legal systems, an enquiry into the underpinnings of such a change of position is warranted with a view to providing further insights into the interdependencies between the two legal traditions. Confronting the evolving perception of good faith under common law with the juridical experience of continental private law shall contribute to reviewing from an enhanced, cross-jurisdictional perspective the system of value-laden general clauses and standards in contract law.
Źródło:
Studia Iuridica; 2021, 89; 125-150
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wasyl Sezemann: Sokrates i problem samopoznania
Autorzy:
Pietras, Alicja
Bilyi, Pylyp
Sezemann, Wasyl
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056710.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
self-knowledge
reflection
knowledge
science
faith
meonism
knowledge of the good
Socrates
samopoznanie
refleksja
wiedza
nauka
wiara
meonizm
poznanie dobra
Sokrates
Opis:
Polskie tłumaczenie rosyjskiego artykułu Wasyla Sezemanna. Oryginał: В. Э. Сеземан, Сократ и проблема самопознания, w: Евразийский временник (Berlin 1925), księga 4, 224–267.
Die polnische  Übersetzung des Wasyl Sezemanns Aufsatzes Сократ и проблема самопознания
Polish translation of Wasyl Sezemann's Article:Сократ и проблема самопознания in: Евразийский временник (Berlin 1925), vol. 4, 224–267 
Źródło:
Kultura i Wartości; 2020, 30; 5-44
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu antycznej genezy klauzul generalnych, czyli o wartościach i wartościowaniu w prawie rzymskim
Autorzy:
Amielańczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609573.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
values of Roman law
general clauses
good faith
wrong intention
wartości prawa rzymskiego
klauzule generalne
dobra wiara
zły zamiar
Opis:
The Roman iuris prudentes used with predilection the evaluative sentences, reminding contemporary general clauses, making the Roman law itself flexible and timeless. In the private law the sentences like bona fides (good faith), bonum et equum (good and right), ratio aequitatis (right reasons), utilitas (utility), natura rerum (nature of things) presented such character. In the penal law the role of the general clauses has been limited, but the expressions like utillitas publica (public interest) or dolus malus (wrong intention) have been presented as well.
Rzymscy iuris prudentes z upodobaniem używali zwrotów wartościujących, przypominających współczesne klauzule generalne, nadając prawu rzymskiemu elastyczność i ponadczasowość. W prawie prywatnym charakter takich zwrotów miały przykładowo: bona fides (dobra wiara), bonos mores (dobre obyczaje), bonum et equum (dobre i słuszne), ratio aequitatis (słuszne powody), utilitas (użyteczność), natura rerum (natura rzeczy). W prawie karnym rola klauzul generalnych była mniejsza, ale także można odnaleźć stosowne ich przykłady, jak choćby: utillitas publica (korzyść, interes publiczny) czy dolus malus (zły zamiar).
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2016, 63, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności związane ze zdefiniowaniem dobrej wiary w polskim prawie cywilnym
Difficulties associated with the concept of good faith in the Polish civil law
Autorzy:
Hyżorek, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499547.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
dobra wiara
domniemanie dobrej wiary
prawo cywilne
good faith
presumption of good faith
civil law
Opis:
Artykuł przedstawia instytucję dobrej wiary w polskim prawie cywilnym. Przedstawiono w nim próby zdefiniowania dobrej wiary, a także określono kto z ochrony dobrej wiary korzysta i kiedy owa wspomniana ochrona ustaje. Przybliżono także historyczne zażyłości dobrej wiary i ich wpływ na dzisiejsze ukształtowanie tej instytucji, ze szczególnym uwzględnieniem dzisiejszej regulacji stypizowanej w Kodeksie cywilnym z 1964 roku, a także próby zmian zaprezentowanych przez Komisję Kodyfikacyjną Prawa Cywilnego działającą przy Ministrze Sprawiedliwości w 2008 roku. Ponadto wymienione i skategoryzowane zostały odpowiednio przepisy, w których ustawodawca różnicuje określone skutki prawne w zależności od działania w dobrej albo złej wierze albo od istnienia dobrej wiary i podano konkretne przykłady. Przedstawiono również domniemanie prawne poprzez domniemanie dobrej wiary. Opisana została również instytucja złej wiary w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym względem unieważnienia małżeństwa.
The article present the institution of good faith in the Polish civil law. It presents the attempts of defining good faith and also describes who benefits from the protection of good faith and when the protection ceases. The article provides historical understanding of good faith and its impact on today’s shape of this institution with particular emphasis on present regulation stipulated in the Civil Code of 1964. There are also indicated the attempts of changes proposed by the Civil Law Codification Commission operating at the Minister of Justice in 2008. The regulations have been listed and categorized regarding which the lawmaker differentiates particular legal consequences that depend on acting in good or bad faith or on the existence of good faith, along with specific examples. The legal presumption of good faith is also described. An institution of bad faith was also presented in the family and guardianship code taking into account the procedure of annulment of marriage.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2019, 9; s. 53-68
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Principle of Good Faith in the International Law
Autorzy:
Lis, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619041.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
good faith
general principles of law
principles of international law
treaties
abuse of rights
estoppel
negotiations
dobra wiara
ogólne zasady prawa
zasady prawa międzynarodowego
traktaty
nadużycie praw
negocjacje
Opis:
The purpose of this article was to present one of the most fundamental principles of international law. According to Art. 38 (1) (c) of the Statute of ICJ, the principle of good faith is a general principle of law recognized by civilized nations and accordingly is one of the formal sources of international law. Undoubtedly, there are still controversies regarding its nature, meaning, content and scope. It should be emphasized that it is impossible to settle one, generally accepted, definition of good faith because it is rather an ambiguous notion. The principle of good faith is applied in many areas of international law and is of great importance. The most relevant in this area is the law of the treaties. The principle of good faith is in use in the law of the treaties from formation of the treaty to its extinction. This principle covers also a narrower doctrine of “abuse of rights”, which is probably one of the most disputable aspects of this principle. The realization of the principle of good faith is well established in the principle of estoppel. What is more, the principle of good faith is also applied in the process of negotiation. Good faith performs intermediary function between rules and principles. Furthermore, it appoints the way of observance of the existing rules of international law and limits a manner of its execution.
Celem tego artykułu jest przedstawienie jednej z najbardziej fundamentalnych zasad prawa międzynarodowego. Zgodnie z art. 38 (1) (c) Statutu MTS zasada dobrej wiary jest ogólną zasadą prawa uznaną przez narody cywilizowane, a zatem stanowi formalne źródło prawa międzynarodowego. Bez wątpienia wciąż ogromne kontrowersje budzi charakter, znaczenie, treść i zakres tej zasady. Należy podkreślić, iż pojęcie „dobrej wiary” jest niejasne i trudno jest wskazać jedną, powszechnie uznaną jej definicję. Zasada dobrej wiary znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach prawa międzynarodowego. Najbardziej znaczące jest prawo traktatów. Dobra wiara jest stosowana od momentu zawarcia traktatu aż po jego wygaśnięcie. Odnosi się także do doktryny (o węższym zakresie stosowania) zakazu nadużycia praw, która stanowi najbardziej kontrowersyjny aspekt tej zasady. Kolejną konkretyzacją dobrej wiary jest dobrze ugruntowana zasada estoppel. Ponadto zasada dobrej wiary jest stosowana w trakcie negocjacji. Dobra wiara pełni funkcję pośrednią pomiędzy regułami a zasadami. Co więcej, określa sposób przestrzegania istniejących reguł prawa międzynarodowego i ogranicza sposób ich wykonywania.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 1
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadczenie niegodziwe – trudne dziedzictwo rzymskiej inspiracji
Autorzy:
Wojciech, Dajczak,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902993.pdf
Data publikacji:
2018-04-13
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
unjustified enrichment
condictio of turpem causam
good faith
Roman law tradition
bezpodstawne wzbogacenie
dobra wiara
tradycja prawa rzymskiego
Opis:
Incorporating the rules inspired by the Roman condictio ob turpem causam into modern regulations of unjustified enrichment provokes criticism. Such regulations are diversified into several models but mostly invoke controversies. The main goal of this paper is evaluating these critical opinions and doubts repeated in legal discourse using historical and comparative methods. Author focuses on five issues: usefulness of condictio ob turpem causam in the light of works of ius commune jurists; doubts concerning the principle in pari turpitudine melior est conditio possidentis; different approach of various European legislators to the idea of condictio ob turpem causam; relation between regulations of unjustified enrichment and unenforceability of agreements contrary to the o law and good customs; importance of the restitution of payments contrary to the law and good customs for today’s legal practice. The conclusions of such analysis allow to admit that doubts concerning the continuation of the Roman condictio ob turpem causam are justified. From the other side, in times of multicultural societies and increasing number of legal regulations the growth of disputes resulted from the payments contrary to law and good customs can be observed. The rejection of repayment based on the contrary to the objective good faith offers – according to the author – the best compromise between weak points of Roman condictio ob turpem causam and challenges of modern practice. In the legal reasoning it is expressed by the maxime „no one shall be heard, who invokes his own guilt”.Incorporating of this maxime into the unjustified enrichment is all the more justified when higher could be in legal practice doubts concerning the acceptability of rejection of restitution of the payment with has been made without legal ground but in the contrary to the principle of good faith.
Źródło:
Studia Iuridica; 2017, 72; 101-119
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OCHRONA UPRAWNIONEGO Z TYTUŁU PRAWA PIERWOKUPU PRZED POZORNYMI OŚWIADCZENIAMI WOLI
PROTECTION OF THE ENTITLED TO THE RIGHT OF FIRST REFUSAL AGAINST AN APPARENT DECLARATION OF WILL
Autorzy:
Mularski, Krzysztof
Olejniczak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693540.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
civil law
right of first refusal
good faith
prawo cywilne
prawo pierwokupu
pozorność oświadczeń woli
dobra wiara
Opis:
The right of first refusal within the meaning of article 596 of the Civil Code creates an obligation on the part of the obligor to sell a thing to a third party on condition that the party entitled to the right of first refusal has not exercised the said right. The party entitled to the right may confirm the intention to exercise the right by making a declaration of will. Once such a declaration has been made, a contract between the obligor and the entitled party is deemed concluded on the same terms and conditions as provided for in the contract entered into by the obligor and a third party. Both the obligor and a third party may seek to deprive the entitled party of the right, or the possibility of exercising it. They may, for instance, enter into an apparent contract between themselves. The aim of this paper is to establish the legal remedies that are available to the entitled party to protect against such apparent contracts. The specific measures provided in the Civil Code for the protection of the party entitled to a right of first refusal prove inadequate in the event when an apparent contract between the obligor and a third party. A successful claim for compensation under article 599 § 1 of the Civil Code would require a very difficult test for the ‘evidence of apparency’ while the instrument referred to in article 600 § 1 clause 2 of the Civil Code does not apply at all. There are also limitations of the possibility of relying on the presumption of fact principle in establishing the ill-faith of the obligor and a third party, while an unusual conduct of parties (e.g. stipulation of a grossly inadequate consideration) may constitute a premise for the presumption of ill-faith of the parties only if they are unable to provide a reasonable rationale for such conduct.
Prawo pierwokupu (art. 596 i n. k.c.) kreuje po stronie zobowiązanego obowiązek sprzedaży rzeczy osobie trzeciej pod warunkiem, że uprawniony ze swego prawa nie skorzysta. Uprawniony z prawa pierwokupu ma zaś możliwość złożenia oświadczenia, że ze swego prawa korzysta. W wyniku złożenia oświadczenia o skorzystaniu z prawa pierwokupu dochodzi do zawarcia umowy między zobowiązanym a uprawnionym na warunkach co do zasady takich, jak te określone w umowie między zobowiązanym a osobą trzecią. Zobowiązany i osoba trzecia mogą na różne sposoby próbować pozbawić uprawnionego jego prawa albo możliwości skorzystania z niego. Jednym z nich jest zawieranie umów pozornych przez zobowiązanego z osobą trzecią. Celem artykułu była próba ustalenia, jakie środki prawne do ochrony przed takimi umowami przysługują uprawnionemu. Szczególne środki przewidziane w Kodeksie cywilnym do ochrony uprawnionego z tytułu prawa pierwokupu okazują się zawodne w wypadku zawarcia pozornej umowy przez zobowiązanego z osobą trzecią. Uzyskanie odszkodowania na podstawie art. 599 § 1 k.c. wymagałoby przeprowadzenia niezwykle trudnego dowodu pozorności, a instrument określony w art. 600 § 1 zd. 2 k.c. w ogóle nie znajduje zastosowania. Bardzo ograniczone są też możliwości korzystania z domniemań faktycznych dla udowodnienia złej wiary zobowiązanego i osoby trzeciej. Nietypowe postępowanie stron (np. zastrzeżenie rażąco nieekwiwalentnej ceny) tylko wtedy może stanowić przesłankę takiego domniemania, gdy strony nie mogą podać żadnego racjonalnego powodu swego postępowania.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 29-42
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena dobrej wiary nabywcy dzieła sztuki przy nabyciu od nieuprawnionego
Assessment of purchaser’s good faith in the acquisition of a work of art from a person without right or authority to transfer ownership
Autorzy:
Kaczorowska, Bogna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535314.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
obrót dziełami sztuki i zabytkami
prawne aspekty rynku sztuki
badanie proweniencji dzieła sztuki
nabycie prawa własności
nabycie od nieuprawnionego
dobra wiara nabywcy
Opis:
The paper attempts to examine the specifics of the turnover on the market of art in the light of the requirement of good faith in the framework of acquisition from a person without right or authority to transfer ownership. Particular regulations on the protection of monuments and works of art trade do not contain any separate normative solutions as to acquisition of this special category of movables. Therefore the main source of legal rules governing the turnover of art-works is the general regulation of Polish civil code, in particular its art. 169 that concerns the acquisition of ownership from a person without right or authority to transfer it. One of the conditions that determine legally effective transfer of ownership in acquisition from a non authorized person, is the purchaser’s good faith. In order to assess the purchaser’s good faith in acquisition of a work of art (a movable monument) a determinant standard of reasonable care needs to be built. It is necessary therefore to distinguish special features and determinants of the transactions having works of arts as the object that would set specific obligations and acts of care required from a purchaser. Translated by Bogna Kaczorowska
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2012, 3-4; 135-150
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Należyta staranność w doborze kontrahenta podatkowego
Due diligence in the selection of a tax contractor
Autorzy:
Ziółkowska, Krystyna
Omieczyńska, Sandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762101.pdf
Data publikacji:
2022-09-28
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
dobra wiara
należyta staranność
dobór kontrahenta podatkowego
prawo do odliczenia podatku VAT
płynność finansowa
metodyka
good faith
due diligence
selection of a tax contractor
the right to deduct VAT
financial liquidity
methodology
Opis:
W niniejszym artykule omówiono problematykę ponoszenia dotkliwych konsekwencji przez przedsiębiorców w razie niedochowania należytej staranności przy doborze kontrahenta podatkowego – mimo braku ustanowienia ex lege takiej powinności. Nierzetelny dobór zwiększa ryzyko transakcyjne ponoszone przez przedsiębiorcę. W konsekwencji nawet uczciwy przedsiębiorca, w razie zawarcia umowy z kontrahentem pozbawionym cechy wiarygodności, naraża się na utratę zdolności do terminowego regulowania swoich zobowiązań, utratę płynności finansowej, pogorszenie sytuacji finansowej własnego przedsiębiorstwa, a wręcz na jego upadłość. Co więcej, niedochowanie wymaganej staranności może być podstawą do zakwestionowania przez organy skarbowe prawa do odliczenia podatku VAT1. Wobec tego, aby móc uniknąć wskazanego ryzyka, niezbędne jest dokładne rozumienie pojęcia należytej staranności, które niejednokrotnie pojawiało się w orzecznictwie oraz było przedmiotem sporu wśród przedstawicieli doktryny. Niniejsze pojęcie wiąże się z pojęciem dobrej wiary, a więc sprowadza się do zasad słuszności, sprawiedliwości i zaufania. Należyta staranność oznacza zatem skrupulatne i sumienne wykonywanie obowiązków przy jednoczesnym dochowaniu odpowiedniej staranności adekwatnej do rodzaju określonego zobowiązania. Niemniej definicja ta wywołuje w praktyce wiele wątpliwości. Wobec tego Ministerstwo Finansów opracowało swoistą metodykę stanowiącą narzędzie ochronne dla każdego uczciwego przedsiębiorcy.
This article indicates the problem of incurring severe consequences by entrepreneurs in the event of failure to exercise due diligence in the selection of a tax contractor, despite the lack of ex lege establishing such an obligation. Unreliable selection increases the transaction risk borne by the entrepreneur. As a consequence, even an honest entrepreneur, in the event of concluding an agreement with a counterparty devoid of any credibility, risks losing the ability to pay his liabilities on time, losing financial liquidity, deteriorating the financial situation of his own enterprise, and even his bankruptcy. Moreover, failure to comply with the required diligence may be grounds for challenging the right to deduct VAT by tax authorities. Therefore, in order to be able to avoid the indicated risk, it is necessary to thoroughly understand the concept of due diligence, which was often based on the jurisprudence and was the subject of a dispute among representatives of the doctrine. This concept has its roots in the concept of good faith, so it boils down to the principles of equity, justice and trust. Therefore, due diligence constitutes a scrupulous and conscientious performance of duties while maintaining appropriate care adequate to the type of a given obligation. Nevertheless, this definition raises many doubts in practice. Therefore, the Ministry of Finance has developed a specific methodology that is a protective tool f or every honest entrepreneur.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2022, 9(313); 19-25
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Należyta staranność, dobra wiara w postępowaniu kontrolnym przed urzędem skarbowym a prawo do odliczenia nadwyżki podatku naliczonego
Due diligence, good faith in the control proceedings before the tax office and the right to deduct the excess of input tax
Autorzy:
Dubiel, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/592814.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Dobra wiara
Kontrola podatkowa
Należyta staranność
Due diligence
Good faith
Tax control
Opis:
W artykule analizowano zagadnienie należytej staranności oraz dobrej wiary przy ewidencjonowaniu przez podatnika faktur dotyczących podatku naliczonego. W pierwszej części omówiono podatkowe postępowanie kontrolne, w dalszej części podjęto rozważania teoretyczne pojęcia należytej staranności oraz dobrej wiary podatnika przy zawieraniu transakcji z kontrahentem, dających podstawę do ubiegania się o zwrot nadwyżki podatku naliczonego.
The article discusses the issue of due diligence and good faith in the registration by the taxpayer of invoices related to input tax. The first part deals with tax control proceedings, in the further part of the concept of due diligence and good faith of the taxpayer when concluding transactions with a contractor, giving the basis for applying for a refund of the surplus of input tax.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2018, 377; 20-30
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
INTERES PUBLICZNY JAKO ELEMENT PODSTAWOWY FUNKCJI OCHRONNEJ PRAWA PRACY – W KONTEKŚCIE OCHRONY SYGNALISTÓW
PUBLIC INTEREST AS A BASIC ELEMENT OF THE PROTECTIVE FUNCTION OF LABOR LAW - THE PROTECTION OF WHISTLEBLOWERS
Autorzy:
Kobroń-Gąsiorowska, Łucja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443577.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
informator
whistleblowing
pracownik
zatrudniony
miejsce pracy
dobra wiara
interes publiczny
whistleblower
employee
employed
workplace
good faith
public interest
Opis:
Artykuł stanowi próbę prezentacji zmian dotyczących rozumienia funkcji ochronnej prawa pracy w kontekście ochrony whistleblowers, czyli osób, które w dobrej wierze zgłaszają podejrzenia o korupcję zarówno w sektorze prywatnym, jaki publicznym. Autorka stawia tezę, że ochrona interesu publicznego to nowy element podstawowy funkcji ochronnej prawa pracy w aspekcie ochrony informatorów w dobrej wierze.
Whistleblowing is a key tool in fighting corruption and wrongdoing. This article is intended to present changes related to the understanding of the protective function of labor law in the context of protecting whistleblowers who report, in good faith, actual knowledge or suspicion of wrongdoing in both the private and public sectors. The author puts forward the thesis that protection of the public interest is a new and key element of the protective function of labor law.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2019, 1, XIX; 333-343
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Good Manners in Polish Contract Law – Selected Issues
Autorzy:
Mojak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618953.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
good manners in contract law
general clauses
clause of good manners
good manners
rules of social coexistence
good faith
clause of good faith
principles of fairness
socio-economic purpose of law
good manners in law
dobre obyczaje w prawie kontraktowym
klauzule generalne
klauzula dobrych obyczajów
dobre obyczaje
zasady współżycia społecznego
dobra wiara
klauzula dobrej wiary
zasady słuszności
społeczno-gospodarcze przeznaczenie prawa
dobre obyczaje w prawie
Opis:
This article contains an overview of good manners in Polish contract law. The overview leads to the conclusion that following clauses – rules of social coexistence and socio-economic purpose of law, which are based on the legislation from the time of the Polish People’s Republic (PRL) – need to be replaced by the clause of good manners. It is necessary for the full and thorough Europeanization of the Polish civil law. The two aforementioned clauses appear to be completely foreign concepts and legal categories in the legal doctrine of EU member states which were not the satellite states of the Soviet Union. These clauses have no equivalents in the classic European civil law studies. The return to the good manners in the Polish contract law will undoubtedly more deeply anchor the Polish institutions of the contract law in the legal system of EU.
Artykuł zawiera przegląd dobrych obyczajów w polskim prawie kontraktowym. Przegląd ten skłania do wniosku o narastającej potrzebie rychłego zastąpienia bazujących na ustawodawstwie PRL klauzul „zasad współżycia społecznego” oraz „społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa” – klauzulą dobrych obyczajów. Stanowi to konieczną przesłankę pełnej i rzetelnej europeizacji polskiego prawa cywilnego. W doktrynie prawnej krajów członkowskich UE, które nie wchodziły do bloku państw satelickich ZSRR, klauzule zasad współżycia społecznego oraz społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa jawią się jako zupełnie obce pojęcia i kategorie prawne, które nie mają żadnych odpowiedników w klasycznej europejskiej cywilistyce. Powrót do „dobrych obyczajów” na gruncie polskiego prawa kontraktowego pozwoli na pełniejsze wykorzystanie dorobku doktryny i orzecznictwa powstałego zarówno w okresie II RP, jak i w krajach zachodniej Europy po II wojnie światowej, co niewątpliwie głębiej zakotwiczy instytucje polskiego prawa umów w systemie prawa UE.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies