Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dobra osobiste," wg kryterium: Temat


Tytuł:
Ochrona dóbr osobistych sprawcy mobbingu w kontekście wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 6 listopada 2018 r. (Vincent Del Campo przeciwko Hiszpanii, skarga nr 25527/13)
Protection of the personal right of a perpetrator of mobbing in the context of the judgment of the European Court of Human Rights, dated November 6, 2018 (Vincent Del Campo v. Speain, no. 25527/13)
La protection des biens personnels de l’auteur du harcèlement professionnel dans le contexte du jugement de la Cour européenne des droits de l’homme du 6 novembre 2018 (Vicent Del Campo contre l’Espagne, plainte numéro 25527/13)
Autorzy:
Barański, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784457.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
harcèlement professionnel
auteur du harcèlement
biens personnels
intimité
employeur
mobbing
sprawca mobbingu
dobra osobiste
prywatność
pracodawca
the perpetrator of mobbing
personal rights
privacy
employer
Opis:
L’employeur lui-même ne sera pas toujours l’auteur du harcèlement professionnel. La responsabilité de l’employeur des actions d’autres personnes résulte de ce que l’employeur enfreint l’obligation de lutter contre le harcèlement professionnel (art. 943 § 1 du code de travail). En toute certitude, le harcèlement professionnel est un phénomène négatif, indésirable, et l’interprétation du règlement formant la responsabilité de l’employeur des conséquences du harcèlement professionnel devrait prendre en considération le but, c’est-à-dire l’élimination complète de ce phénomène au milieu de travail. C’est justement eu égard à ce but qu’il faut reconnaître comme importante et exigeant une analyse plus vaste à travers le prisme de l’article 943 du Code de travail l’opinion exprimée par la Cour européenne des droits de l’homme dans les attendus du jugement du 6 novembre 2018 (Vincent Del Campo contre l’Espagne, plainte numéro 25527/13), où l’on a souligné que la mention des données personnelles de l’employé dans l’arrêt de la cour ‒ qui était étranger à la procédure ‒ en indiquant que cet employé a commis des faits constituant le harcèlement psychique d’un autre employé, constitue l’atteinte au droit de l’auteur de ces faits au respect de son intimité.
The employer is not always the perpetrator of mobbing. The employer’s responsibility for the actions of other people results from the employer’s breach of the obligationto counter mobbing (Article 943 § 1 of the Labour Code). Certainly, mobbing is a negative, undesirable phenomenon, and the interpretation of regulations shaping the employer’s responsibility for the effects of mobbing should take into account the aim of completely eliminating this phenomenon from the work environment. Precisely because of this aim, it is vital to discuss in broader terms, from the perspective of art. 943 of the Labor Code, the position expressed by the European Court of Human Rights in the justification of the judgment of November 6, 2018 (Vicent Del Campo v. Spain, no. 25527/13), which emphasized that the personal data of an employee who was not a party to court proceedings, with the indication that this employee committed acts of psychological harassment of another employee, constitutes a violation of the right of the perpetrator of these acts to respect his private life.
Sprawcą mobbingu nie zawsze będzie sam pracodawca. Odpowiedzialność pracodawcy za działania innych osób wynika z naruszenia przez pracodawcę obowiązku przeciwdziałania mobbingowi (art. 943 § 1 k.p.). Z całą pewnością mobbing jest zjawiskiem negatywnym, niepożądanym, a interpretacja przepisów kształtujących odpowiedzialność pracodawcy za skutki mobbingu powinna uwzględniać cel, jakim jest całkowite wyeliminowanie tego zjawiska ze środowiska pracy. Właśnie z uwagi na ów cel, za istotne i wymagające szerszego omówienia przez pryzmat art. 943 k.p., należy uznać stanowisko wyrażone przez Europejski Trybunał Praw Człowieka w uzasadnieniu wyroku z dnia 6 listopada 2018 r. (Vicent Del Campo przeciwko Hiszpanii, skarga nr 25527/13), w którym podkreślono, że podanie w wyroku sądowym danych osobowych pracownika, który nie był stroną postępowania, ze wskazaniem, iż pracownik ten dopuścił się czynów stanowiących nękanie psychiczne innego pracownika, stanowi naruszenie prawa sprawcy tychże czynów do poszanowania jego życia prywatnego.
Źródło:
Z Problematyki Prawa Pracy i Polityki Socjalnej; 2020, 1, 18; 7-23
0208-5003
2719-3462
Pojawia się w:
Z Problematyki Prawa Pracy i Polityki Socjalnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praca na własny rachunek a ochrona przed mobbingiem i dyskryminacją
Self-Employment and Protection from Mobbing and Discrimination
Autorzy:
Barański, Michał
Mądrzycki, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/4234613.pdf
Data publikacji:
2022-12-29
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
samozatrudnienie
mobbing
dyskryminacja
praca
dobra osobiste
self-employment
discrimination
work
personal rights
Opis:
Na przestrzeni ostatnich lat zatrudnienie niepracownicze zyskuje coraz większą popularność. Szczególnie osoby młode (wchodzące na rynek pracy) zatrudnianie są na podstawie umów cywilnoprawnych. Podobnym zjawiskiem jest aktywność zarobkowa w ramach tzw. samozatrudnienia w warunkach zależności ekonomicznej od swojego kontrahenta. Świadomość upowszechniania niepracowniczych form zatrudnienia skłoniła autorów do podjęcia rozważań nad możliwymi formami ochrony przed mobbingiem i dyskryminacją w przypadku pracy na własny rachunek. Oba te zjawiska (mobbing i dyskryminacja) generalnie kojarzone są z relacjami zachodzącymi na linii pracodawca–pracownik. Sam fakt innego rodzaju zatrudnienia nie wyłącza jednak ryzyka mobbingu lub dyskryminacji. W takich okolicznościach badanie możliwych form ochrony jest niemal naturalne. Autorzy przeprowadzili analizę obowiązujących regulacji prawnych w poszukiwaniu dostępnych rozwiązań, które mogą stanowić skuteczną ochronę pracujących na własny rachunek.
Work under civil law contracts has become increasingly popular in recent years. Primarily young people (entering the labour market) are employed based on civil law contracts. A similar phenomenon is a gainful activity within the so-called self-employment under conditions of economic dependence on one’s contractor. Awareness of the dissemination of non-employment forms of employment has led the authors to consider possible forms of protection against mobbing and discrimination in the case of self-employment. These phenomena (mobbing and discrimination) are generally associated with the relationship between employer and employee. However, the mere fact of a different type of employment does not exclude the risk of ‘mobbing’ or discrimination. In such circumstances, it is almost natural to explore possible forms of protection. The authors have analysed the existing legal regulations in search of available solutions that can provide adequate protection for the self-employed.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2022, 101; 149-159
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Uzasadniony interes” w publikacjach prasowych jako okoliczność wyłączająca bezprawność naruszenia dóbr osobistych
„Legitimate interest” in press as a circumstance excluding illegality of personal rights’ violation
Autorzy:
Błeszyńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484977.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
uzasadniony interes
uzasadniony interes społeczny/publiczny
szczególna staranność i rzetelność dziennikarska
dobra osobiste
wyłączenie bezprawności
legitimate interest
legitimate public interest
special diligence and integrity of journalism
personal rights violation
illegality exclusion
Opis:
Jednym z podstawowych obowiązków dziennikarskich jest ochrona dóbr osobistych osób trzecich. Pozaustawową okolicznością wyłączającą naruszenie dóbr osobistych przez prasę jest uzasadniony interes publikacji. Dziennikarze chętnie powołują się na tę okoliczność, niestety, nader często interpretując ją jako zainteresowanie opinii społecznej daną sprawą, co w świetle obowiązującego orzecznictwa i stanowiska doktryny nie stanowi wystarczającej przesłanki wyłączającej bezprawność.
The journalists have an obligation to protect personal right of third parties. The legitimate importance is non-statuory circumstances excluding illegality of personal rights violation by the press. The journalists rely on it very often in their publications, unfortunately understanding it as a social interest in the matter. There is a clear need of defi ne the meaning this vague legal concept, upon the existing case law of the Polish Supreme Court and representatives of legal doctrine.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2015, 1 (60); 57-67
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność cywilna na podstawie art. 446[2] k.c. – uwagi wstępne na tle orzecznictwa Sądu Najwyższego
Civil liability under Article 446[2] of the Civil Code – preliminary remarks on the Supreme Court’s case law
Autorzy:
Bosek, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2223724.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
prawo cywilne
prawo rodzinne
stosunki rodzinne
więzi rodzinne
dobra osobiste
Civil law
Family law
family relations
family ties
personal rights
Opis:
Przepis art. 446[2] k.c. – dodany do Kodeksu cywilnego ustawą z dnia 24.6.2021 r. – statuuje odpowiedzialność cywilną za „niemożność nawiązania lub kontynuowania więzi rodzinnej”. Na mocy art. 2 ustawy nowelizującej przepis art. 446[2] k.c. ma mieć zastosowanie również do zdarzeń, których skutkiem jest niemożność nawiązania lub kontynuowania więzi rodzinnej przez najbliższych członków rodziny z poszkodowanym, spowodowana ciężkim i trwałym uszkodzeniem jego ciała lub wywołaniem rozstroju zdrowia, powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy, tj. sprzed 19 września 2021 r. Przepisy te budzą pewne wątpliwości, ponieważ nakładają retroaktywnie i bez dostatecznego uzasadnienia konstytucyjnego nowe obowiązki na podmioty prawa cywilnego. Analiza poprzedzającego ich wprowadzenie orzecznictwa Sądu Najwyższego wykazuje rozbieżności w kwestii samej dopuszczalności i celowości przyznawania zadośćuczynień za ograniczenia w stosunkach rodzinnych. Więzi rodzinne ex definitione spajające grupę rodzinną nie są dobrami jednej osoby, dlatego ich ochrona za pomocą przepisów o ochronie dóbr osobistych i prawa deliktowego była wątpliwa.
Article 446[2] of the Civil Code – added to the Civil Code by the Act of June 24, 2021 – stipulates civil liability for ‘the inability to establish or continue a family relation’. Pursuant to Article 2 of the amending Act, Article 446[2] of the Civil Code is meant to apply also to events which result in the inability of immediate family members to establish or continue a family relation with the victim caused by a serious and permanent injury to his body or a health disorder, occurring before the date of entry into force of the Act, i.e. before September 19, 2021. These provisions raise some doubts as they impose new duties on subjects of civil law retroactively and without sufficient constitutional justification. The analysis of the Supreme Court’s case law preceding their introduction reveals discrepancies as regards the admissibility and purposefulness of awarding compensation for restrictions in family relations. Family ties which ex definitione bind a family group together are not the goods of a single person, so their protection through provisions on the protection of personal rights and tort law was questionable.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2021, t. 4, 2 (8); 359-393
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka odpowiedzialności turystycznych biur podróży za poniesione przez klientów szkody majątkowe i niemajątkowe
Problematic aspects of liability of travel agencies for material and non-material damages suffered from travelers
Autorzy:
Botiuk-Filip, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186872.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
dobra osobiste
zmarnowany urlop
odpowiedzialność biur podróży
szkoda majątkowa i niemajątkowa
personal rights
wasted holidays
liability of travel agencies
material and non-material damages
Opis:
Energiczny rozwój sektora usług turystycznych spowodował ogromny wzrost zainteresowania problematyką odpowiedzialności cywilnoprawnej organizatorów imprez turystycznych w stosunku do osób korzystających z tego rodzaju usług. Istotą w niniejszej kwestii pozostaje odpowiedzialność organizatora turystyki za niewykonanie bądź nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych oraz to co leży u podstawy jego odpowiedzialności. Kontrowersyjna pozostaje jednak kwestia utraty przyjemności wypoczynku jako postaci szkody skutkujące tzw. zmarnowanym urlopem. Kwestią o zasadniczym znaczeniu jest działanie (zaniechanie) organizatora turystyki, co w następstwie powoduje zmarnowany urlop, który może jednocześnie stanowić naruszenie jakiegoś dobra osobistego wymienionego w art. 23 Kodeksu cywilnego. Aspektem, który wymaga również uwagi jest obecnie obowiązująca dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2302 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie imprez turystycznych i powiązanych usług turystycznych, zmieniająca rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 i dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE oraz uchylająca dyrektywę Rady 90/314/EWG, a co za tym idzie uchylenia przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych, dotyczących organizatorów turystyki, pośredników turystycznych oraz agentów turystycznych.
The dynamic development of the tourist services sector has caused a huge increase in interest in issues of civil liability of tour events in relation to people using this type of services. The responsibility of the tour organizer for non-performance or improper performance of the contract for the provision of tourist services and what lies at the basis of its responsibility remains the essence of the matter. However, the controversial issue is the loss of leisure pleasure as a form of damage resulting in the so-called wasted holiday. It is essential to act (abandon) the organizer of tourism, which in turn causes wasted holiday, which may also constitute a violation of some personal rights referred to in art. 23 of the Polish Civil Code. An aspect that also requires attention is Directive (EU) 2015/2302 of the European Parliament and of the Council of 25 November 2015 on package travel and linked travel arrangements, amending Regulation (EC) No 2006/2004 and Directive 2011/83/EU of the European Parliament and of the Council and repealing Council Directive 90/314/EEC and thus the repeal of the provisions of the Act of August 29, 1997 on tourist services, concerning tourism organizers, travel agents and tourist agents.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2019, 3; 15-18
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do godnej przyszłości oraz prawo do życia w czystym powietrzu w świetle wartości i zasad konstytucyjnych
Right to a future consistent with human dignity and right to clean air in light of constitutional values and rules
Autorzy:
Breczko, Anetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929036.pdf
Data publikacji:
2021-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
zrównoważony rozwój
środowisko naturalne
dobra osobiste
bezpieczeństwo ekologiczne
sprawiedliwość ekologiczna
prawo do czystego powietrza
prawo do godnej przyszłości
sustainable development
natural environment
ecological security
personal rights
environmental justice
right to clean air
right to a future consistent with human dignity
Opis:
W artykule poruszona została kwestia prawa do godnej przyszłości i prawa do czystego środowiska. Ochrona środowiska jest jednym z elementów bezpieczeństwa ekologicznego. Działania służące zapewnieniu bezpieczeństwa ekologicznego oraz ochronie środowiska naturalnego mają charakter wielowymiarowy. Dotyczą nie tylko obowiązków władz publicznych, ale również silnie oddziałują na sferę praw i wolności jednostki. Prawo człowieka do środowiska o odpowiedniej jakości jest podstawowym prawem człowieka. Władze publiczne powinny dążyć do poprawy aktualnego stanu środowiska i programować jego dalszy rozwój tak, aby obecne i przyszłe pokolenia mogły wieść godne życie. Prawo do czystego powietrza należałoby interpretować jako dobro osobiste człowieka wynikające z wartości i zasad konstytucyjnych.
This article is concerned with the right to a future consistent with human dignity and the right to clean air. Environmental protection is one of the constituents of ecological security. Actions taken to ensure ecological security and protection of natural environment are multidimensional in character. They pertain to not only the duties of public authority but they also strongly affect the area of rights and liberties of an individual. The right to environment of adequate quality is a fundamental human right. Public authorities should strive to improve the present state of the environment and direct its subsequent development such that current as well as future generations can lead a dignified life. The right to clean air ought to be interpreted as a personal right resulting from constitutional values and rules.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 5 (63); 419-430
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pseudonim jako znak towarowy
An alias as a trademark
Autorzy:
Buchalska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804883.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo własności przemysłowej
prawo cywilne
znak towarowy
pseudonim
dobra osobiste
intellectual property law
civil law
trademark
alias
personal rights
Opis:
Artykuł przedstawia istotną kwestię możliwości rejestracji pseudonimu jako znaku towarowego. Analiza orzecznictwa i poglądów doktryny pozwala na sformułowanie następujących wniosków. Po pierwsze, brak jest specyficznych regulacji dotyczących rejestracji pseudonimu jako znaku towarowego. W konsekwencji powoduje to, że judykatura tworzy reguły pozwalające na taką rejestrację. Po drugie, wskazać można wzajemne przenikanie się regulacji dotyczących ochrony dóbr osobistych i znaku towarowego. Powoduje to niejednolitość w kontekście materialnego i niematerialnego charakteru tego dobra. Po trzecie, pseudonim, podobnie jak inne dobra, podlega komercjalizacji. Powoduje to nadanie mu mieszanego charakteru, podobnie jak prawu do firmy, i przyznanie mu ekonomicznej wartości.  
An article presents an studies of possibilities to register an alias as a trademark. The analyses of the doctrine and cases of Polish and European jurisprudence rise the following conclusions. Firstly, there is no special regulations which allows registrations alias as a trademark. As the consequence that’s the jurisprudencia who creates their own regulations. Secondly, we can observe insinuation of two legal systems – protecting the personal rights in civil law and trademarks. This can be problematic cos the jurisdiction of the court. Thirdly, the alias can also become distinctive per se which in consequence allowed to protect them as the surname as a trademarks in some circumstances. As far, we need to take in consideration the process of commercialization of this kind of personal rights which gives them the economic value.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 1; 7-26
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opinia prawna w sprawie braku możliwości odpowiedzialności za naruszenie dóbr osobistych za treść ogólnych ocen zawartych w kazaniach
Legal opinion on the lack of liability for the infringement of personal rights for the content of general judgements contained in sermons
Autorzy:
Chajda, Michał
Skwarzyński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043875.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
duchowny
kazanie
dobra osobiste
prawo człowieka do wolności słowa
prawo człowieka do wolności sumienia i wyznania
wolność sumienia i wyznania
wolność religijna
priest
sermon
personal rights
the human right to freedom of speech
human right to freedom of conscience and religion
freedom of conscience and religion
religious freedom
Opis:
Opinia prawa dotyczy problemu możliwości odpowiedzialności prawnej – odpowiedzialności za naruszenie dóbr osobistych – za ogólne wypowiedzi zawarte w kazaniu wygłoszonym przez duchownego. Opinia odnosi się do treści kazania abpa Józefa Michalika wygłoszonego w dniu 16 października 2013 r. w archikatedrze wrocławskiej podczas sprawowania liturgii Mszy Św. Kazanie to stało się następnie podstawą do roszczeń cywilno-prawnych za rzekome naruszenie dóbr osobistych. Opinia wykazała, że w przedmiotowej sprawie nie ma przesłanek do realizacji odpowiedzialności cywilnej z tytułu naruszenia dóbr osobistych. Jednocześnie wykazano, że pozwanie arcybiskupa i tok sprawy naruszał prawo człowieka do wolności słowa i prawo człowieka do wolności sumienia i wyznania.
Opinion law concerns the problem of the possibility of legal liability - liability for infringement of personal rights - to be general speech, contained in a sermon, delivered by a priest. The opinion refers to the content of the sermon of Archbishop Jozef Michalik delivered on 16th October 2013 in Wrocław Cathedral during the liturgy of the Mass. The sermon has become the basis for civil law claims for apparent infringement of personal rights. Opinion showed that in the present case there is no reason to implement liability for the infringement of personal rights. It also indicated that suing the Archbishop of and the course of the case violated the human right to freedom of speech and human right to freedom of conscience and religion.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2015, 18; 335-353
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstytucyjne prawa osobiste i majątkowe twórców nauki de lege lata i de lege ferenda. Zagadnienia konstrukcyjne w kontekście uniwersalnego systemu ochrony praw człowieka
The Constitutional Moral and Material Rights of Creators of Science de lege lata and de lege ferenda. Structural Issues in the Context of a Universal System of Protecting Human Rights
Autorzy:
Chorążewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074677.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
human rights
intellectual property
the intangible goods
constitutional freedom of scientific research
moral and material rights of creators of science
prawa człowieka
własność intelektualna
dobra niematerialne
wolność badań naukowych
prawa osobiste i majątkowe twórców nauki
Opis:
This paper focuses on analysing the relationship between intellectual property law and human rights in point of view protecting the moral and material interests of the creators of intangible goods. The paper aims to determine whether the catalogue of human rights includes the subjective right of the creators of intangible goods to protect their personal and material rights to the fruits of their intellectual work and reconstruct the content of this right. The considerations are carried out from the background of the Polish and universal system of protecting human rights and the legal requirement to provide adequate protection to the creators of Science. The paper concludes that the catalogue of human rights includes the subjective right of the creators of intangible goods to protect their moral and material interests and reconstruct the content of that right.
Artykuł poświęcony jest analizie relacji między prawem własności intelektualnej a prawami człowieka z punktu widzenia wymogu ochrony interesów osobistych i majątkowych twórców dóbr niematerialnych. Celem pracy jest ustalenie czy do katalogu praw człowieka należy prawo podmiotowe twórców dóbr niematerialnych do ochrony ich praw osobistych i materialnych do wytworów ich intelektu oraz zrekonstruowanie treść tego prawa. Rozważania są prowadzone z perspektywy regulacji krajowego i uniwersalnego systemu ochrony praw człowieka oraz wymogu prawnego udzielenia odpowiedniej ochrony twórcom Nauki. W konkluzjach pracy wykazano, że do katalogu praw człowieka należy prawo podmiotowe twórców dóbr niematerialnych do ochrony ich interesów osobistych i materialnych oraz zrekonstruowano jego treść.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 3(67); 39-51
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzaje, formy i cykl przemocy w rodzinie
Types, forms and the cycle of violence
Autorzy:
Ciesielska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/473006.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
przemoc, rodzina, dobra osobiste
violence, family, personal interests
Opis:
Przemoc w rodzinie jest problemem społecznym, który dotyka podstawowej komórki społecznej, jaką jest rodzina. Ludzie doznają przemocy niezależnie od statusu społecznego, wykształcenia, posiadanych pieniędzy, majątku. Przemoc „to zamierzone i wykorzystujące przewagę sił działanie przeciw członkowi rodziny, naruszające prawa i dobra osobiste, powodujące cierpienie i szkody”. Stosowanie przemocy jest zjawiskiem dość powszechnym i istniejącym w wielu społeczeństwach. Pojawia się zawsze tam, gdzie istnieją nierówne relacje. Prowadzone przez różne instytucje statystyki nie do końca odzwierciedlają ogrom tego problemu. Ofiary często nie zgłaszają problemu, nie widząc możliwości jego rozwiązania ze strachu, z obawy przed napiętnowaniem społeczeństwa, w którym ciągle funkcjonują mity na temat przemocy. Niniejsza praca przedstawia rodzaje przemocy z wyróżnieniem przemocy fizycznej, przemocy psychicznej, przemocy seksualnej oraz ekonomicznej. Opisuje formy przemocy i skutki powyższego zjawiska. W celu zapoznania się z problematyką zostały opisane również trzy fazy charakteryzujące cykl przemocy w rodzinie.
Domestic violence is a social issue which affects the main social unit, the family. People become targets of violence regardless of their social status, education or money. Violence is ‘an intentional action which takes advantage of other family members, violates rights and personal interests, and causes harm and suffering’ Violence is a common phenomenon observed in many societies. It always appears wherever the relations are unbalanced. The statistics gathered by different institutions do not really reflect the huge scale of the issue. Victims do not often report the problem as they cannot see any possibility of solving, because of fear or being scared of social stigma resulting from the myths about the subject of violence which are still present in the society. This article presents different kinds of violence, including: physical violence, psychological abuse, sexual violence or economic abuse. It describes forms of violence and the consequences of this phenomenon. In order familiarize readers with the issue, the three stages that characterise the cycle of domestic violence have also been described.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2014, 3, 12
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dochodzenie roszczeń wynikających z przewlekle prowadzonego postępowania sądowego
Assertion of claims arising from long-running court proceedings
Autorzy:
Ciućkowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046513.pdf
Data publikacji:
2020-10-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawo do sądu
przewlekłość postępowania
dobra osobiste
odszkodowanie
the right to access to the court
chronicity of litigation
personal rights, damages
Opis:
Niniejszy artykuł dotyka problematyki długości postępowań sądowych i przewlekłości postępowań. Odnosi się do konstytucyjnych i konwencyjnych regulacji dotyczących prawa do sądu oraz prawa do rzetelnego procesu, z których wynika prawo do rozpaoznania sprawy w rozsądnym terminie. Także problematyka dotycząca dochodzenia kompensaty szkody majątkowej i niemajątkowej w związku z przewlekłością postępowania objęta została zakresem artykułu.
This paper deals with the issues related to the lenght of court proceedings and chronicity of litigations. It concernes constitutional and conventional regulations related to the right to the court and the right to a fair trail, from which follows the right to reasonable time of litigation. Also problems conected to compensation for pecuniary and non-pecuniary damages arrising from chronicity of litigation found their reflections in this article.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 139-149
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selection Limits Defined in the Law vs Infringement of Personal Rights of Civil Servants
Autorzy:
Czuryk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618525.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
civil servants
employee
employment
selection limits
personal rights
urzędnik
pracownik
zatrudnienie
rygory selekcyjne
dobra osobiste
Opis:
This article is to prove that under the existing law creation of the public image of the civil servants may influence their atitude to employment relationship. The legislator did not point to any objective criteria which should be used to evaluate if a given person meets selection limits regarding unspotted character and flawless reputation. Thus personal rights are in relations with defined selection limits. In the article basic categories of personal rights whose infringement may influence evaluation of a public figure are presented. It is also shown what the protection of personal rights means and what kinds of claims a public figure whose personal rights have been infringed can have. Additionally, the influence of the infringement of personal rights may have on the person’s employment is discussed.
Problematyka poruszona w artykule ma na celu wskazanie, że w obowiązującym stanie prawnym wykreowanie przez media krzywdzącego wizerunku osoby publicznej zatrudnionej na stanowisku urzędniczym może przełożyć się na jej stosunek zatrudnienia. Ustawodawca nie wskazał bowiem w pragmatykach urzędniczych żadnych obiektywnych kryteriów, które musiałby zastosować zatrudniający do oceny, czy dana osoba spełnia rygory selekcyjne nieskazitelności charakteru i nieposzlakowanej opinii. Tym samym dobra osobiste pozostają w związku z określonymi rygorami selekcyjnymi. W opracowaniu wskazano podstawowe kategorie dóbr osobistych, których naruszenie może wpływać na postrzeganie osoby publicznej i ocenę spełniania przez nią określonych rygorów selekcyjnych. Zwrócono także uwagę, na czym polega ochrona tych dóbr oraz jakie roszczenia przysługują osobie publicznej, której dobra zostały naruszone i jaki może to mieć wpływ na jej zatrudnienie.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The content of the claim for the elimination of the consequences of infringement of personal rights on the Internet
Treść roszczenia o usunięcie skutków naruszenia dóbr osobistych w internecie
Autorzy:
Dela, Mirosław
Kardasz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146696.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wrocławska Wyższa Szkoła Informatyki Stosowanej Horyzont
Tematy:
personal rights
infringement
claim
apology
rectifying
dobra osobiste
naruszenie
roszczenie
przeprosiny
sprostowanie
Opis:
The feeling of being anonymous prevalent among Internet users is why personal rights are being infringed very often and with much ease. The outreach of the information published on the Internet brings about far-reaching negative consequences for the injured party, and the elimination of these consequences is extremely difficult and requires the infringing party to submit an appropriate statement, with a big enough outreach so as to effectively reach those recipients who have previously read the content of the defamatory and unlawful entry. The content and the form of such statement are determined by the court in the sentencing part of the judgment. However, before this happens, the claimant must take certain initiative while bringing an action and submit a draft of the statement s/he proposes, together with the manner of its publication. The author of this paper provides guidance on the requirements for publishing such a statement, suggesting what issues should be treated with particular attention during the preparation of the complaint. At the same time, the author does not impose any ready-made solutions, and rather refers to the knowledge in the realm of IT and computer graphics. On the other hand, the author points out to general trends in case law and touches upon the issue of the enforcement of the publication order.
Poczucie anonimowości użytkowników internetu sprawia, że bardzo często i z wielką łatwością dochodzi do naruszenia dóbr osobistych. Szeroki zasięg informacji publikowanych w internecie niesie dla pokrzywdzonego daleko idące negatywne skutki, których usunięcie jest wyjątkowo trudne i wymaga złożenia przez naruszyciela stosownego oświadczenia, wyeksponowanego na tyle dobrze, by skutecznie dotarło do tego kręgu osób, które zapoznały się uprzednio z treścią oszczerczego i bezprawnego wpisu. Treść i formę tego oświadczenia określa sąd w sentencji wyroku. Zanim to jednak nastąpi, powód musi wykazać się inicjatywą i na etapie składania pozwu wskazać proponowany przez siebie tekst oświadczenia i sposób jego publikacji. Autor niniejszego artykułu udziela wskazówek co do wymogów dotyczących publikacji takiego oświadczenia, sugerując przy tym, na jakie istotne kwestie należy zwrócić szczególną uwagę, sporządzając pozew. Jednocześnie nie narzuca gotowych rozwiązań, odsyłając raczej do wiedzy z zakresu grafiki komputerowej i informatyki. Zwraca za to uwagę na ogólne tendencje panujące w orzecznictwie. Nie pomija również problematyki egzekucji obowiązku publikacji.
Źródło:
Biuletyn Naukowy Wrocławskiej Wyższej Szkoły Informatyki Stosowanej. Informatyka; 2022, 9, 1; 9--15
2082-9892
Pojawia się w:
Biuletyn Naukowy Wrocławskiej Wyższej Szkoły Informatyki Stosowanej. Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona dóbr osobistych osoby, której dotyczy zgłoszenie sygnalisty
Protection of the Personal Rights of the Person Concerned by the Whistleblower’s Notification
Autorzy:
Dörre-Kolasa, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200815.pdf
Data publikacji:
2023-02-02
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
dobra osobiste
sygnalizacja
działanie w ramach porządku prawnego
działanie w obronie przeważającego interesu społecznego
uchylenie bezprawności naruszenia dóbr osobistych
odpowiedzialność z tytułu naruszenia dóbr osobistych
personal rights
whistleblower
acting within the framework of legal order
waiving wrongfulness of violation of personal rights
liability for violation of personal rights
acting in defense of prevailing social interest
Opis:
W ostatnim czasie obserwujemy zwiększone zainteresowanie przedstawicieli doktryny zagadnieniem ochrony sygnalistów1, co bez wątpienia jest pokłosiem trwających prac legislacyjnych zmierzających do implementacji dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii2 (dalej: „Dyrektywa). Zarówno tytuł Dyrektywy, jak również znaczna część jej motywów koncentruje uwagę na ochronie osób zgłaszających, od skuteczności której prawodawca wspólnotowy uzależnia podniesienie efektywności egzekwowania prawa oraz wykrywania naruszeń, które mogą wyrządzić poważną szkodę interesowi publicznemu. Wbrew jednak dostrzeganym w komentarzach prasowych uproszczeniom, Dyrektywa poza mechanizmami ochronnymi osób zgłaszających zawiera cały szereg innych regulacji, o istotnym dla jej właściwego stosowania znaczeniu. W szczególności ustanawia ogólne ramy prawne dla dokonywania zgłoszeń za pomocą wewnętrznych i zewnętrznych kanałów, jak również poprzez ujawnianie publiczne, nie pozostawiając bez ochrony prawnej osób, których dotyczy zgłoszenie. Wnikliwa analiza zarówno motywów, jak i treści Dyrektywy prowadzi do ciekawych wniosków w przedmiocie granic ochrony prawnej sygnalistów w związku z koniecznością zapewnienia ochrony również tym osobom, których dotyczy zgłoszenie.
Recently, we have observed an increased interest of representatives of the doctrine in the issue of protection of whistleblowers, which is undoubtedly the aftermath of the ongoing legislative work aimed at implementing the Directive (EU) 2019/1937 of the European Parliament and of the Council of 23 October 2019 on the protection of persons who report breaches of Union law (hereinafter: “the Directive”). Both the title of the Directive, as well as much of its motives, focus attention on the protection of whistleblowers, on the effectiveness of which the EU legislator depends to increase the effectiveness of law enforcement and detection of violations that may cause serious harm to the public interest. However, contrary to the oversimplification presented in the press commentaries and mass media, the Directive contains, in addition to the protection mechanisms for whistleblowers, a whole series of other regulations of significance for its proper application. In particular, it establishes a general legal framework for the filing of notifications through internal and external channels as well as through public disclosure, leaving no affected persons without legal protection. A careful analysis of both the motives and the content of the Directive leads to interesting conclusions on the limits of legal protection for whistleblowers in connection with the need to ensure protection also for those affected by reporting who are subject to allegations.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 3(XXII); 153-166
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies